به بلندای درخت اکالیپتوس «در قم من درخت اکالیپتوس دیده بودم تقریباً به اندازه‌ی یک درخت سیب؛ درخت اکالیپتوس [به اندازه‌ی یک] درخت معمولی بود. در ایرانشهر که بودیم، یک باغی بود، مزرعه‌ی بزرگی بود نزدیک بَمپور در چند فرسخی ایرانشهر. یک باغی بود که ایتالیایی‌ها سالها پیش آنجا برای آزمایشها و مانند اینها ساخته بودند؛ من گاهی به آن باغ میرفتم. یک درختی ــ البتّه یک مجموعه‌ی درختی ــ خیلی بلند من دیدم؛ مثل این چنارهای قدیمی بلند که شاید مثلاً فرض کنید پانزده متر ارتفاع داشت؛ تعجّب کردم این چه درختی است. پرسیدم چیست؟ گفتند اکالیپتوس. من اکالیپتوس را در قم به آن اندازه و با آن حجم دیده بودم، اینجا حالا اکالیپتوس [به این بلندی]! من رشد ملّت ایران و استعداد رشد ملّت ایران را تشبیه میکنم به این تفاوت اکالیپتوس بَمپور ایرانشهر با اکالیپتوس قم. استعداد ما خیلی خوب است، توانایی‌های ما خیلی خوب است». (۱۰ بهمن ۱۴۰۱، بیانات در دیدار کارآفرینان، تولیدکنندگان و دانش بنیان‌ها) @ghalamenajib

↙️ما به رشد اقتصادی احتیاج داریم؛ چرا؟ به این چهار دلیل: 1️⃣ علاج مشکل معیشت مردمی و رفاه خانوار 2️⃣ ارتقای جایگاه ایران در اقتصاد منطقه و جهان 3️⃣ ایجاد شغل برای نیروی انسانیِ جوانِ متخصّص 4️⃣ ممکن است فردا این‌همه جوان نداشته باشیم؛ ما باید کشور را برای آن روز ثروتمند کنیم. 🏷الزامات رشد کشور 📍بعضی از این الزامات، متوجّه دستگاه‌های حکومتی است که آنها موظّفند و باید دنبال کنند؛ 📍بعضی متوجّهِ خود فعّالانِ اقتصادی است؛ 📍بعضی متوجّه آحاد مردم است. پ.ن . رهبر معظم انقلاب ، یکی از الزامات رشد کشور را متوجه آحاد مردم دانستند و یکی از مصادیق آن را پرهیز از اسراف برشمردند. پس از پیگیری این واژه در بیانات ایشان دریافتم در طول ۱۹ سال حداقل ۵۰ بار در مورد اسراف توصیه و نصیحت داشته‌اند. یکی از آن‌ها بند زیر می‌باشد. «من به خانمهاى مسلمان، به خانمهاى جوان و به خانمهاى خانه‌دار عرض مى‌کنم: سراغ این مصرف‌گرایى که غرب مثل خوره به جان جوامع دنیا و از جمله جوامع کشورهاى در حال توسعه و کشورهاى رو به پیشرفت و از جمله کشور ما انداخته است، نروید. مصرف باید در حد لازم باشد، نه در حد اسراف. خانمهاى کسانى که همسرانشان یا خودشان مسؤولیتهایى در بخشهاى مختلف کشور دارند، باید از لحاظ دورى از اسراف، نسبت به دیگران الگو باشند. باید براى دیگران درس باشند و نشان دهند که شأن زن مسلمان بالاتر از این حرفهاست که اسیر زر و زیور و جواهر آلات و از این قبیل شود. نمى‌خواهیم بگوییم اینها حرام است؛ مى‌خواهیم بگوییم شأن زن مسلمان بالاتر از این است که در دورانى که بسیارى از مردم جامعه‌ى ما محتاج کمکند، کسانى بروند پول بدهند طلا بخرند، زینت‌آلات بخرند، وسایل زندگى رنگارنگ بخرند و در انواع و اقسام روشها و منشهاى زندگى، اسراف کنند. اسراف، الگوى زن مسلمان نیست». ( بیانات مقام معظم رهبرى‏ در دیدار گروهى از زنان، به مناسبت فرخنده میلاد حضرت زهرا(س) و روز زن۱۳۷۱/۰۹/۲۵) ✍زینب نجیب @ghalamenajib

هدفم از تحلیل سومین الزام رشد کشور از سوی آحاد مردم این بود که: ۱. من نه دستگاه حکومتی هستم و نه فعال اقتصادی. من جزئی از مردمم. ۲. من یک خانم هستم. بنابراین به عنوان یک شهروند خانم، در مسیر رشد اقتصادی کشورم مسئولم و باید ابتدا وظیفه ‌ی خودم را مشخص کنم و در این مسیر قدم بردارم. سپس به نقد و تحلیل دیگر اقشار جامعه بپردازم. بیاییم تحول را از خویشتن آغاز کنیم. ✍زینب نجیب @ghalamenajib

مساجد در تسخیر نوجوانان نوجوانی بودم پر از غرور، پشت کنکوری و مملو از انرژی. در کتابخانه محله، ثبت نام کرده بودم تا در شرایط بهتری کتاب‌های تستی را به امانت گرفته و خود را بیازمایم. ساعت هشت صبح تا ظهر در مکانی بزرگ و ساکت مشغول درس خواندن و تست‌زنی می‌شدم. روز اول بود، بعد از چهار ساعت اولین صدایی که بلند شد و هیچ کس به شکسته شدن این سکوت اعتراضی نداشت اذان ظهر بود. برای من فرصت خوبی بود تا به بهانه‌ی نماز اول وقت، کمی به سرم هوا بخورد. از جا بلند شدم و به سمت مسجد کنار کتابخانه حرکت کردم. از آنجا که آن ایام به شدت نیازمند حافظه‌ای قوی بودم، همیشه وضو داشتم، به همین دلیل خیلی سریع‌تر از نمازگزاران دیگر وارد محوطه مسجد شدم. نیاز به نگاه خاص خدا بود که صف اول را برگزیدم و به سمت آن خیز برداشتم که یک‌دفعه، پیرزنی با غیظ و ناراحتی گفت: "چقدر جوون‌های امروز پرتوقع و بی‌حیا شدند". به این طرف و آن طرف نگاهی انداختم، به غیر از من کسی نبود فقط کمی آن طرف‌تر، خانمی با دخترش نشسته بود. من نیز چیزی نگفتم. از روی کنجکاوی، زیر چشمی او را نگاه می‌کردم، بعد از چرخاندن چند مهره در تسبیح‌اش، دوباره با لحنی جدی گفت:" دختر، صف اول برای بزرگترهاست. برو به عقب." از آنجا که کلاً دختری با جسارت بودم و به راحتی سخنی را قبول نمی‌کردم سریع پرسیدم: "چرا؟" در جواب گفت: " کسی که هر روز و هر وعده به مسجد می‌آید صف اول حق اوست. دلیلش قانع‌ام نکرد اما آهسته به سمت صف دوم رفتم و در همین حین، همان مادر که آن‌سو تر نشسته بود، گفت: "حاج خانوم سخت نگیر این جوان‌ها پاک‌ترند، این‌ها جلو باشند شما هم از ثواب آن‌ها بهره می‌برید." من که اصلاً دلیل گفتگوی آن‌ها را متوجه نمی‌شدم، نشستم و برای قبولی خود در کنکور دعا کردم. پیرزن هم تا زمان شروع نماز سر خود را تکان می‌داد و غرغر می‌کرد به گمانم به بی‌ادبی نوجوان‌های روزگار می‌توپید. بعد‌از‌ظهر، به خانه برگشتم و از مادر دلیل این رفتارها را پرسیدم لبخندی زد و گفت: "صف اول ثواب بیشتری دارد به خاطر همین مشتریش بیشتر است." تازه دوزاری‌ام افتاد. اما دیگر به آن مسجد نرفتم. تا اینکه سال‌ها گذشت و من مربی مهدویت مسجدی شدم تقریباً در همان منطقه از شهر. موقع نماز حواسم بود که جلو نروم اما دیگر این گونه نبود. هرکدام از نمازگزاران مدام به هم تعارف می‌کردند که خانم شما بفرمایید. شما مقدمی.حتی خانمی صدا میزد، دخترا بیاین جلو. با خودم گفتم الحمدلله که انقلاب اسلامی نرم‌نرمک بسیاری از فرهنگ‌های غلط را که در اذهان رسوب کرده بود اصلاح کرد و امروز شاهد آنیم که، رفتارهای منسوخ جای خود را به رفتارهای شایسته می‌دهد. اما این داستان به همین جا ختم نشد، روزی شاگردانم بیش از روزهای دیگر از من سوال داشتند و نیم ساعتی بیشتر ماندند. دقیقاً همان نیم‌ساعتی که قبل از نماز مغرب، پیرمردها به مسجد می‌آیند برای عبادتی بیشتر و انجام اعمال مستحبی. صدای گفتگوی ما به طبقه‌ی پایین رسید، همانجاکه آقایان حضور داشتند. ناگهان صدای بلندی گفت تمامش کنید می‌خواهیم نماز بخوانیم. من که در جایگاه مربی بودم در مقام پاسخ برآمده و گفتم حاج آقا بیش از نیم‌ساعت تا اذان مغرب باقیست بچه‌ها سوال دارند.دوباره با لحنی طلبکارانه فریاد زد جمع‌اش کنید. در پاسخ گفتم" شرمنده‌ام نمی‌توانم. شما یک روز نماز مستحبی خود را تعطیل کن. مگر نشنیده‌اید که بزرگان ما می‌فرمایند نمازگزارانی که نسبت به بی‌نمازی جوانان جامعه بی‌تفاوت‌اند و تکلیف و مسئولیتی در خود احساس نمی‌کنند دیگر نمازگزار نیستند". دیگر جوابی نشنیدم؛ اما قبل از نماز با همان نوجوانان به صف‌های نماز جماعت پیوستیم و در کنار هم نماز جماعت خواندیم. دیگر حتی کسی نبود که برای نشستن در صف اول باعث دلخوری نوجوانان باشد بلکه این نوجوانان بودند که مقتدرانه در مسجد رفت و آمد می‌کردند و مسجد در تسخیر آنان بود. ✍زينب نجیب @ghalamenajib

انتشار یادداشت مساجد در تسخیر نوجوانان در روزنامه سراسری سراج @ghalamenajib

🍃مهدی باوریم اما... وقتی در آرزوی احیای تمدنی اسلامی به ابعاد و زوایای انسان و جامعه‌ی انسانیِ تمدن‌ساز می‌نگرم، چیزی نمی‌یابم جز آنچه به نامِ آرمان‌های امام و انقلاب بر صفحه‌ی تاریکِ تاریخِ بشر همچون ستارگانی می‌درخشد. تاریخی که سایه‌ی شوم استکبار و ظلم و فساد، قرن‌ها بر چهره‌ی انسانیت آن مُهرِ خاموشی زده بود و یک روز، صبحی روشن، در افق دید آزادی‌خواهانِ جهان کلید خورد و آن فریاد دعوت پیر جماران بود در قلب ایران . البته، او پرچم سه رنگ منقش به توحید را در حالی به یار خراسانی داد که هنوز نهالی بود تازه ریشه‌دوانده در خاک انقلاب. باید این نهال، با دستی پر مهر، با دیدی بصیر، با عقلی مدبر و با شجاعتی بی‌مانند آبیاری می‌گشت و اینچنین شد که آن نهال جوان به شجره طیبه‌ی ریشه‌دوانده‌ای تبدیل شد که دیگر با باد که هیچ، با طوفان‌های زمانه هم نلرزید و نخواهد لرزید... و اینک... اینک ما به برکت وجود الگویی به این زیبایی و بزرگی، می‌توانیم با قدرت، دولت کریمه مهدوی را باور کنیم؛ چراکه اگر در غیاب معصوم می‌توان به آرمان‌های تمدن‌ساز، اندیشید، آن‌ها را خواست، از آن‌ها دفاع کرد و امید به تحقق آن داشت و آن را محقق کرد، پس به طور قطع می‌توان با حضور مهدی موعود (عج) در آن زیست و آن را حفظ کرد. بنابراین می‌توان گفت؛ انقلاب اسلامی، نه فقط بسترسازِ ظهور که مقدمه ساز آن است. و اما، ما ... ما می‌توانیم با برداشتن قدم‌های بلند و محکم در مسیر انقلاب اسلامی و با جهاد تبیین در جهت حفظ شعائر آن و مقاومت در برابر دشمنان آن، ظهور منجی عالم بشریت را رقم بزنیم. و شاهد جهانی باشیم که عدالت، تنها، نگین انگشتر حکومت آن ابر انسان است. آری... 💫 ما مهدی‌باوریم...اما کافی‌نیست؛ باید مهدی‌یاور باشیم. ✍زينب نجیب @ghalamenajib

زن، زندگی، آزادی را در کدام زمانه بیشتر احساس کرده‌اید؟ با دقت تماشا کنید... @ghalamenajib

بنده به دوستانم غالباً می‌گویم، نگویید "الحمدلله الذی جعلنا"می‌ترسم دروغ باشد، بگویید: "اللهم اجعلنا من المتمسکین بولایه علی‌بن‌ابی‌طالب علیه‌السلام" خدایا ما را از متمسکین به ولایت قرار بده. گزیده‌ای از سخنرانی استاد سید علی حسینی خامنه‌ای در رمضان سال ۱۳۵۳، مسجد امام حسن مجتبی @ghalamenajib

متحیرم چه نامم شه ملک لافتی را...🌷🌷

چقدر باعث شگفتی و شعف است که شب میلاد امیر‌المؤمنین علی "علیه‌السلام" مهمان مردی از جنس او بود. مهمانِ🌿 پدر امت🌿 💫جشن فرشته‌ها @ghalamenajib

✨زن، زندگی، آزادی✨ این روزها عبارتی زیبا، عمیق و پرمغز بنام «زن،زندگی،آزادی» بر سر زبان برخی جاری است که هرچند این عبارت از شریف‌ترین شعارهای بشریت است اما امروز به واسطه‌ی شیطنت دشمنان و معاندان و پیروی برخی نااهلان و نادانان، برای هدفی به کار می‌رود که نه‌تنها برای زن بلکه برای انسان شرافتی قائل نیست و او را ابزاری می‌داند برای اهداف شوم خود. لذا حق‌شناسان و پیروان واقعیِ این شعار، به جهت هم صدا نشدن با دشمنانِ همیشگی انسان و انسانیت، از بیان آن، سر دادن آن و یا شاید نوشتن درباره‌ی آن ابا دارند. اما باید دانست که این شعار، نه امروز بلکه ۱۴۰۰ و اندی سال پیش اولین بار از زبان انسانی شنیده شد که زیباترین، شریف‌ترین و باسعادت‌ترین حیات را تا ابد برای همه عالمیان و نه تنها برای زن، به ارمغان آورد. پیامبر اسلام، محمد مصطفی(صلی الله علیه و آله و سلم) به سوی یکی از کویری‌ترین نقاط جهان، البته نه فقط از نظر جغرافیای زمین، بلکه از نظر جغرافیای فرهنگی مبعوث شد و فریاد برآورد:« زن، زندگی، آزادی». او در حالی این نغمه‌ی دلنشین را در جهان طنین انداز کرد، که دختران و زنان در همه نقاط این کره خاکی، شأن انسانی که هیچ، گاهی حق حیات نیز نداشتند و اگر در نقطه‌ای شاهد نفس کشیدنِ زنان و دختران بودیم به موازات آن شاهد شأن ابزاری آنها و ملعبه‌ی هوا و هوس مردانِ بی‌صفت هم می‌شدیم. یا در نقطه‌ای دیگر به اسم کالای گرانبها اما همچون حیوانی، در پشتِ پرده‌ها نگهداری می‌شد تا تنها وسیله‌ی لذت‌جوییِ صاحبان خود باشند. در چنین زمانه‌ای پیامبر مکرم اسلام به زن، زندگی بخشید، هویت داد و او را رحمت نامید سپس برای عملیاتی کردن آزادی او، طرح حجاب را از سوی پروردگار عالم و از زبان جبرئیل به گوش همه جهانیان رساند. اما این آزادی به‌ازای اسارت زن نبود... این آزادی به معنای شکستن شأنِ انسانیِ زن نبود... این آزادی، نتیجه‌اش فروپاشی خانواده و در پی آن فروپاشیِ جامعه نبود... بلکه این آزادی، حضور زن در جامعه با قابی به زیبایی حجاب بود. این آزادی، آزاد کردن روح زنان برای رسیدن به بالاترین مراتب و به زنجیر کشیدن نگاه نامردان و نااهلان و فاسدان بود. آری، شعار «زن، زندگی، آزادی» شعار اسلام بود و هست اما همه بدانند؛ رویِ دیگر این سکه،« زن، زندگی، آگاهی» است. پیامبر برای این آگاهی مبعوث شد... و اینک ما پیروان آن پیامبر به تبیین آن مبعوث شده‌ایم. ✍زینب نجیب @ghalamenajib

🌴حسین(علیه السلام)در کالبد زینب(سلام الله علیها) زینب(سلام الله علیها ) کیست؟ آیا تنها می‌توان گفت او دختر علی(علیه السلام) و فاطمه(سلام الله علیها) است؟ آیا باید گفت او نوه‌ی پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم ) است؟ آیا شناختِ او به خواهر بودن حسین(علیه السّلام) بس است؟ هرگز... هرگز در اندیشه نمی‌گنجد، وصف زینب فقط دختر، نوه و یا خواهرِ شایسته‌ترین و مقدس‌ترین انسان‌هایی باشد که هستی و عالم، از ازل تا ابد، به خود دیده است. پس او کیست؟ او کیست که رسالتش احیای رسالت پیامبر خداست؟ بُرَندِگیِ کلامش همچون بُرَندِگیِ کلام فاطمه است؟ قدرت صبرش به قدر قدرت صبر علی است؟ و رضای او در قربانی دادن به قامت رضای حسین می‌رسد؟ اما نه... باز هم زینب در این‌ها خلاصه نمی‌شود. اندیشه به بالاتر از این اوصاف نوید می‌دهد. پس زینب کیست که زبانم در وصفش قاصر است؟ اگر او را خواهر و مادر و عمه شهدای دشت کربلا هم بنامم، باز فهمم تشنه‌ی وصفی دیگر است. 🌱 🌱 🌱 آری او شایسته‌ترین مأموم امام زمان خویش است. فضیلت او نه در نسبتش با سروران اهل بهشت، که او خود تمام قد سرور اهل بهشت است. او یک «زن کامل»، یک «آینه تمام عیار جمال و جلال حق» ، یک «اسوه‌ی یگانه در مسیر ولایت» است. او به راستی نشان داد که اگر قدم‌هایت را با ولی زمانت هماهنگ سازی بزرگ‌ترین رسالت‌ها را که بزرگ‌تر‌ین مردان زمانت نمی‌توانند به دوش بکشند به دوش تو می‌گذارند. 🍃 همانند بانویی که رسالت رسوا کردن دستگاه فراعنه را به دوش کشید. 🍃درست مانند بانویی که رسالت به دنیا آمدن منجی زمان خویش را به عهده داشت. 🍃 مانند همان زمان که بانویی، رسالت دفاع از حریم ولایت علوی را به تن خرید. ... و امروز زینب، از نسل والاترین زنان عالم، سنگین‌ترین وظیفه را که دیگر حسین نبود تا به دوش بگیرد؛ او به دوش گرفت و سرنوشت کربلا را نه آن طور که یزیدیان می‌خواستند رقم بزنند؛ بلکه آن‌طور که افلاکیان در عرش می‌خواندند رقم زد. حسین در گودال قتلگاه نماند... زینب ادامه حسین است... حسین در کالبد زینب، کربلا را ادامه داد.. امروز برای همه زنان عالم 🌿زینب و بصیرتش 🌿زینب و جهادش 🌿زینب و مقاومتش 🌿زینب و صبرش... بهترین الگوست... ✍زینب نجیب @ghalamenajib

کدام هدف امام خمینی از انقلاب اسلامی محقق نشد؟ انقلاب اسلامی، همچون انقلاب‌های دیگر در اقصی نقاط جهان مانند فرانسه، آمریکا، شوروی، چین و ... بنابر اهداف و آرمان‌هایی شکل گرفت. این اهداف در ابعاد گوناگون تعریف می‌شود که در برخی با دیگر انقلاب‌ها مشترک است و در مواردی اختلاف دارد. این اهداف در باب استقلال، آزادی، عدالت، مبارزه با فساد و تبعیض و فقر و جهل، ایجاد امنیت و رفاه، ارتقا علم و اخلاق، پیشرفت و تحول و غیره است. [1]. شاید این سؤال مطرح شود که انقلاب‌های دیگر نیز با چنین شعارهایی پا به عرصه جوامع نهادند. این اهداف انقلاب اسلامی چه فرقی با اهداف دیگر انقلاب‌ها دارد؟ در مقابل می‌توان پاسخ داد که آری! اغلب این اهداف در انقلاب‌های دیگر نیز دیده می‌شود چراکه این هدف‌ها با فطرت مردم هماهنگ است و دل انسان‌ها را متوجه خود می‌کند. اما اهداف انقلاب اسلامی فقط محدود به این‌ها نیست، استکبارستیزی از بلندترین آرمان‌های این انقلاب بوده و هست و رهبران و یاران این انقلاب، استکبارستیزی را عامل تداوم خود می‌دانند و آن را همچون نفس گرمی مدام در کالبد انقلاب می‌دمند. این باور از همان شعار توحیدی اسلام یعنی؛ لاالاه الا الله نشأت گرفته‌است و یک مسلمان، ابتدا به نفی طاغوت می‌پردازد سپس به وحدانیت پروردگار شهادت می‌دهد. از سویی دیگر به‌عنوان‌مثال، جامعه‌ی عادلانه در نگاه امامین انقلاب از اهداف میانی است و آنچه در رأس قرار دارد حاکمیت اسلام و اجرای حدود الهی است. رهبر معظم انقلاب می‌فرمایند: «قطعاً عدل هدف است، منتها این هدف میانی است؛ هدف نهائی عبارت است از رستگاری انسان».(10 آذر 1389، بیانات در نخستین نشست اندیشه‌های راهبردی) اما باید توجه داشت؛ اولویت حاکمیت اسلام بدان معنا نیست که آن، هدفی در کنار دیگر اهداف است و باید ابتدا احکام اجرا شود؛ سپس به فکر تحقق دیگر شعارها افتاد. بلکه تمامی شعائر و وعده‌های انقلاب خمینی از دل همان اسلام می‌جوشد و تعریف حقیقی خود را فریاد می‌زند مانند مفهوم «آزادی» که در جامعه اسلامی تعریفی جدای از تعریف آزادی در غرب دارد و حتی تعریف آزادی در غرب در مختصات اسلام چیزی جز اسارت نیست و یا معنای «پیشرفت» در غرب فقط به توسعه محدود می‌شود درصورتی که در اسلام الگوی پیشرفت، همه ابعاد انسان را در نظر گرفته‌است و سیر صعودی انسان را تنها در مادیات نمی‌خواهد. بدین‌ترتیب می‌توان گفت گاهی علاوه بر وجود برخی آرمان‌ها در انقلاب اسلامی و عدم همان آرمان در غرب، با نوعی اشتراک لفظی در برخی دیگر مواجه‌ایم. به هر سو، استخراج شعائر انقلاب از دل اسلام بازمی‌گردد به نگاهِ حاکمیتی به دین و اعتقاد به جامعیت و اداء حق جامعیت آن. رهبر معظم انقلاب می‌فرمایند: «در درجه‌ی اوّل حاکمیت اسلام است؛ اصلاً انقلاب برای این به وجود آمد؛ برای اینکه اسلام حکومت کند؛ حاکمیت داشته باشد بامعنای خاص خودش». (۶ خرداد ۱۳۹۵، بیانات در دیدار رئیس و اعضای مجلس خبرگان رهبری) [2]. دشمنان از همان ابتدا شمشیر را از رو بسته و اسلام را ناتوان برای تحقق این اهداف دانستند. کمی بعد روش دشمنی خود را تغییر داده و با تئوریزه کردن این عقیده، بیان آن را بر عهده‌ی زبان اهل فکر گذاشتند و بنابراین با دوگانه‌سازی‌های پوشالی، اسلام را دین سکولار معرفی کردند. اما باید دانست «عدالت اقتصادی» در کنار «توسعه ثروت»، «عدالت» در کنار «نفی ظلم»، «علم و دانش در پیشرفت اقتصادی» در کنار «معنویت انسان»، «هویت ملی» در کنار «پذیرش تنوع آرا» و «تخصص در کنار تعهد» همیشه در دین اسلام بوده است. بدین ترتیب امام راحل از آغاز با شعار دین جلو آمد چراکه دین اسلام را سکولار نمی‌دانست و آن را در تمامی عرصه‌ها زنده می‌پنداشت. به عبارتی چنین دینی عزت را هم در دنیا و هم در آخرت برای انسان می‌خواهد و همان‌طور که برای رسیدن به سعادت ابدی نقشه راه دارد برای رسیدن به امنیت، رفاه، عدالت، رفع فقر، تبعیض، پیشرفت، تحول، ارتقا علم، سیاست و اقتصاد نیز ارائه‌کننده‌ی بهترین راه‌ها است. حتی این‌گونه نبود که امام در ترسیم نظام، جمهوری را از غرب و شرق به عاریت بَرَد و به اسلام ضمیمه کند. بلکه ازنظر ایشان خودِ جمهوری نیز از دل اسلام می‌جوشد. آری، قدم اصلی، اساسی و مهم امام، تنها عزم و اراده در جهت تحقق اسلام ناب در جامعه بود و او باور داشت اگر حاکمیت اسلام تحقق یابد دیگر شعارها و اهداف انقلاب در سایه‌ی همان حاکمیت دین قدم‌به‌قدم تا تمدن اسلامی تحقق خواهد یافت. @ghalamenajib ادامه دارد...👇

[3]. انقلاب خمینی با همین هدف اصلی حاکمیت اسلام در بهمن ۵۷ پیروز شد و بلافاصله به همراهی اصحابش به تألیف قانون اساسی پرداخته و با به رأی گذاشتن آن، نظام اسلامی را تشکیل داد اما آنچه برای تحقق کامل اهداف انقلاب لازم بود تنها این قدم‌های اولی نبود بلکه باید دولت اسلامی و در پی آن جامعه اسلامی و درنهایت تمدن اسلامی شکل بگیرد تا اهداف و آرمان‌های امام، تمام و کمال محقق گردد. ازآنجاکه ما در مرحله‌ی دولت اسلامی قرار داریم در نگاه اول به نظر می‌رسد انقلاب در یک نقطه متوقف‌شده و یا پیشرفت ملموسی پس از چهل و اندی سال نداشته است. باکمی تأمل و توجه به تاریخ انقلاب‌های دیگر کشورها نتیجه‌ای کاملاً متفاوت نظرها را به خود جلب می‌کند. آیت‌الله خامنه‌ای دراین‌باره می‌فرمایند: « انقلاب یک حادثه دفعی نیست انقلاب یک دگرگونی است این دگرگونی به‌تدریج انجام می‌گیرد. بله، حرکت انقلابی در اول لازم است؛ تشکیل نظام انقلابی لازم است اما تا وقتی‌که این انقلاب بتواند پایه‌های خود را محکم کند و اهداف خود را تحقّق ببخشد، تدریج وجود دارد، مرور زمان لازم دارد. اگر چنانچه آن هدف‌ها از یاد رفت، آن حادثه فراموش شد، آن‌وقت آن‌جوری می‌شود که در خیلی از کشورهای به‌ظاهر انقلابی دیده شد؛ بعضی انقلاب‌ها در نطفه خفه شد... بعضی هم بعد از به دنیا آمدن جوان‌مرگ شدند. علّتش همین بود؛ علّتش انحراف بود از هدف‌هایی که اعلام‌شده بود. آن هدف‌ها بایستی باقی بمانند؛ هدفِ عدالت اجتماعی، هدفِ تحقّق زندگی اسلامی به‌معنای واقعی -که عزت دنیا و آخرت در زندگی اسلامی است- هدفِ تشکیل یک جامعه‌ی اسلامی که در آن جامعه، هم علم هست، هم عدل هست، هم اخلاق هست، هم عزت هست، هم پیشرفت هست. هدف این‌ها است؛ ما به این هدف‌ها هنوز نرسیده‌ایم و در نیمه‌راه این هدف‌ها هستیم. (۱۹ بهمن 1394، بیانات در دیدار فرماندهان و کارکنان نیروی هوایی و پدافند هوایی ارتش) [4]. بدین‌ترتیب آشکار شد که با توجه به تدریجی بودن پدیدهی انقلاب و از طرف دیگر باوجود موانع درونی و بیرونی نمی‌توان به تحقق کامل اهداف امام تا به امروز اذعان داشت اما باید دانست که این‌ها همه از طبیعت و ماهیت یک انقلاب است و به‌هیچ‌وجه به معنای توقف، ناکامی یا شکست نخواهد بود و اما نکته اساسی اینجاست که انقلاب اسلامی تنها انقلابی است که باوجود بسیاری از دشمنی‌ها هم به دلیل پافشاری بر حاکمیت دین و هم استکبارستیزی، پس از چهل و سه سال همچنان به سر عهد خود برای اهداف ایستاده است و نفس می‌کشد. علاوه بر این در تمامی سرفصل‌ها، موفقیت‌های بزرگ کسب کرده است. درزمینهی علم، سیاست‌های خارجی، تحقق شعار مردم‌سالاری، اقتصاد، خدمات عمومی و غیره. البته شاهد ناکامی و ضعف هم در بسیاری نقاط بوده‌ایم اما در یک قضاوت منصفانه با توجه به آمارهای دقیق و مقایسه با درصدِ پیشرفت با دیگر کشورها می‌توان به نقاط قوت تکیه کرد و در مسیر اصلاح نقاط ضعف قدم برداشت و باور داشته باشیم که پیشرفت روزافزون زمانی رخ می‌دهد که در حفظ همان اهداف و شعارهای اولیه استقامت بورزیم. [5]. «امام در سال آخر عمرشان خطاب به فرزندان شهدا یک بیانی دارند؛ امام این‌جور می‌گویند: «کارنامه‌ی شما درگرو تلاش و مجاهدت شما است»، هر چه تلاش کنید، هر چه مجاهدت کنید، محصولش را جمع خواهید کرد. دنباله‌ی فرمایش امام است: «زندگی در دنیای امروز زندگی در مدرسه‌ی اراده است»؛ تابع اراده است. هر جا ملّت و مسئولین، بااراده‌ی قوی وارد میدان بشوند، موفقیت است؛ هر جا اراده‌ها سست بشود، تلاش کم بشود، عقب‌ماندگی هست. بله، ما عقب‌ماندگی هم داریم، پیشرفت هم داریم؛ این مربوط به خود ما است. ما بودیم، ما مسئولین بودیم، آحاد گوناگونِ موثّر جامعه بودند که یکجا خوب عمل کردند، در آنجا موفقیت به دست آمد؛ یکجا کوتاهی کردیم، تنبلی کردیم، کم آوردیم، طبعاً عقب ماندیم؛ این را اصلاً نمی‌شود انکار کرد. مکتب درست است، نقشه درست است، راه درست است؛ ... البتّه نقش دشمنی دشمنان هم نباید نادیده گرفته بشود. جبهه‌ی گسترده‌ی دشمن از اوّل انقلاب وارد میدان شد».(14 خرداد 1401، بیانات در مراسم سی‌وسومین سالگرد رحلت امام خمینی (رحمه‌الله) به‌این‌ترتیب ما همچنان در مسیریم و افق بلندی در نظر داریم. تدریجی بودن تحقق آرمان‌ها هرگز نباید ما را مأیوس، نگران و ناامید سازد. باید بدانیم هدف نهایی انقلاب اسلامی در استمرار همان اهداف رسالت انبیاء و بعثت رسول اکرم است. ما در این نقطه از زمان و مکان تنها یک مهره از تسبیح حکمت خداوندیم و تا حاکمیت الله و تا استقرار کامل حکومت اسلامی و گسترش آن باید استقامت بورزیم. ✍زينب نجیب @ghalamenajib

در مصاف با جنگ تردیدها 🔹امروز یکی از حربه‌های دشمن ایجاد تردید است. ❓چرا تردید؟ 🔹زیرا تردید حالتی در انسان است که از شک نشأت می‌گیرد و اگر شک در مدت زمان کوتاهی برطرف نشود در اعماق وجود به احساس نفرت تبدیل می‌شود و نفرت به مرور زمان آرامش را به خطر می‌اندازد و عدم آرامش بزرگترین تهدید زندگی بشر است. 🔹زمانی که دشمن از پیروزی در جنگ نظامی با جامعه‌ای مأیوس می‌شود؛ از روش های دیگر برای ضربه زدن به آن جامعه بهره می‌گیرد یکی از روش‌های امروزی جنگ سایبری است و یکی از عملیات‌های جنگ سایبری، عملیاتِ ایجاد تردید در افراد یک جامعه است. 🔹 تردید در نقاط قوت، تردید در درستی آرمان‌ها، تردید در مبانی، تردید در مسئولیت‌پذیری مسئولان، تردید در درستی مسیر رشد و پیشرفت و تردید در تک‌تک ارکان یک جامعه. 🔹 بدین ترتیب عدم اعتماد در جامعه رخ می‌نماید و عدم اعتماد مردم به مسئولین و یا عدم اعتماد مسئولین به مردم و در نهایت، عدم اعتماد افراد یک جامعه نسبت به یکدیگر نهادینه می‌شود. 🔹 اولین و مهمترین نتیجه این سیر، قطع به یقین تخریب اتحاد ملی است. اتحادی که علت حقیقی پیروزی است و عدم حضور آن در جامعه، مردم آن کشور را محکوم به شکست می‌کند. 🔹 بنابراین برماست که برای مقابله‌ای جدی با جنگ تردیدی که دشمن به راه انداخته است بار دیگر دوشادوش یکدیگر در صف‌های در هم تنیده‌ی راهپیمایی ۲۲ بهمن شرکت کرده و این بار مشت محکمی بر دهان یاوه‌گویانی بزنیم که با ایجاد شبهات، بذر شک و نفرت را در دل مردم می‌کارند و آرامش و امنیت آن‌ها را هدف قرار می‌دهند. چرا که اگر گاهی بی‌مسئولیتی مسئولان و ناکارآمدی و بدعهدی آن‌ها سبب می‌شود که مسیر انقلاب با چالش‌هایی مواجه شود اما بدانیم، این حضور انقلابی مردم است که حافظ مبانی و اهداف انقلاب بوده و این چنین است که مسئولین به خود می‌آیند و دشمنان در جای خود می‌نشینند. چنان‌که رهبر معظم انقلاب نیر در دیدار با جمعی از فرماندهان نیروی هوایی و پدافند هوایی ارتش، فرمودند: "اتحاد ملی نقش بسیار مهمی در پیروزی و پیشرفت انقلاب داشت و سدّ و دیواره‌ای محکم و سر به فلک کشیده در برابر دشمن است که باید امروز هر چه ممکن است این وحدت افزایش پیدا کند".(۱۴۰۱/۱۱/۱۹) پس پیش به سوی حضوری مقتدرانه ✍زينب نجیب #راهپیمایی_۲۲‌بهمن @ghalamenajib

همه آمدیم #راهپیمایی_۲۲بهمن