🔖مؤسس نظام توحیدی جهانی ▪️از همان زمان که اولین سلول‌های پیکره‌ی امت اسلامی در روزهای دشوار دوران جاهلیت در مکه با دست توانای پیامبر اسلام (صلی الله علیع و آله و سلم) بنا شد، اولین ایمان‌آورندگان به نور ایشان، ستون‌های مستحکمی بودند که بنای امت اسلامی بر دانایی، شجاعت و نورانیت آنها استوار گشت. دلهای آماده‌ای که به جنگ با تعصب‌ها، کینه‌ورزی‌ها، قساوت‌ها، شقاوت‌ها، ظلم‌ها و شهوت‌ها رفتند. آنها که با نور معارف و دستورات الهی  تبدیل به اراده‌هایی مستحکمی شدند تا پایه‌های بنای جامعه مدنی و نبوی را استوار گردانند.  ▪️برای رسیدن به این مقصود پیامبر خوبی‌ها یک یکِ دل‌ها، ذهن‌ها و خردها را با دانش، علم و حکمت تربیت کرد.« لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ إِذْ بَعَثَ فِيهِمْ رَسُولًا مِنْ أَنْفُسِهِمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِنْ كَانُوا مِنْ قبل لفی ضلالٍ مُبین»(ال‌عمران/۱۶۴)و همچنین (جمعه/۲). ایشان امت‌سازی کرد تا با کمک آنها جامعه اسلامی، حکومت اسلامی و سپس نظام اسلامی را ایجاد کند. در حقیقت حضرت با یک مبارزه‌‌ی سیاسی، به دنبال ایجاد جامعه‌ای همراه با عدالت و قسط بود تا زمینه را برای تحقق هدف انبیای الهی یعنی تشکیل نظام اسلامی فراهم کند. «نظامی که پیامبر ساخت شاخص‌های گوناگونی داشت که هفت شاخص از همه مهمتر و برجسته‌تر بود: اول) شاخص ایمان و معنویت که موتور پیش برنده‌ی حقیقی نظام نبوی بود. ایمانی که از قلب می‌جوشد، بدن‌ها را هم در مسیر صحیح به حرکت در می‌آورد. دوم) قسط و عدل. سوم) علم و معرفت است که به انسان‌های انقلابی قدرت تشخیص می‌دهد. چهارم) صفا و اخوتی است که باعث همدلی می‌شود. پنجم) اصلاح اخلاقی و رفتاری است که انسان‌ها را تزکیه می‌کند. ششم) اقتدار و عزت است که جامعه را به صلاح و سعادت می‌رساند. هفتم) کار و حرکت و پیشرفت  دائمی است که به انسان  نشاط، نیرو و شوق می‌بخشد.» (بیانات رهبر انقلاب، ۱۳۸۰/۲/۲۸). ▪️در حقیقت حضرت محمد (صلی‌الله علیه و آله و سلم) به عنوان خاتم انبیا که صاحب «خُلق عظیم» (قلم/۴) است، برانگیخته شد تا در سایه‌ی تکمیل مکارم اخلاق، انسان‌ها را از تاریکی و جاهلیت به نور و عقلانیت رهنمون گردد و از سیطره‌ی حکومت طاغوت خارج کرده، به «حکومت الله»  وارد کند. ایشان به عنوان الگوی حقیقی انسان کامل، اندیشه‌ها و افکار را در قالبِ «کلمه‌ی توحید» تربیت کرد تا در سایه‌ی آن حکومت جهانی توحید  برقرار شود. «پیامبر می‌خواست در تمام دنیا وحدت کلمه ایجاد کند. می‌خواست تمام ممالک دنیا را در تحت یک کلمه‌ی توحید قرار دهد.» (صحیفه امام، جلد ۲، ص۳۲). چرا که اساساً جریان نبوت در طول تاریخ بشریت به دنبال ارائه‌ی سبک زندگی توحیدی است  که ضامن سعادت دنیا و آخرت نوع بشر است. بنابراین «مسلمانهایى که امروز پیرو پیغمبرند و به یاد پیغمبر به هیجان مى‏‌آیند و عاشق رسول خدا هستند و احکام او و شرایع او را میخواهند عمل بکنند، باید روی این نکته توجّه کنند که تبعیّت از پیغمبر به صورت درست و کامل، در آن صورتى تحقّق پیدا خواهد کرد که یک نظام اسلامى بر اساس دین پیغمبر به وجود بیاید؛ وَالّا نظام جاهلانه، نظام کفرآمیز، جایى نیست و زمینه‌‏ى مناسبى نیست براى اینکه انسان بتواند در آن طبق خواسته‌‏ى پیغمبر و شریعت پیغمبر زندگى کند.» (بیانات رهبر انقلاب، ۱۳۶۷/۷/۱۷). 🖋آمنه عسکری منفرد #پیامبر_رحمت @ghalamnegaremonfared

نهمین دورۀ جامعِ آموزش منظومۀ فکری رهبر انقلاب 🔸این دورۀ آموزشی، شما را در عرصۀ جهاد تبیین، توانمند می‌سازد. 🔹این دورۀ آموزشی، در سه بخشِ منظومۀ معرفتی، منظومۀ ارزشی و منظومۀ کنشی برگزار می‌گردد. 💠 مزایا: ۱. بهره‌مندی از اساتید برجسته ۲. امکان شرکت در دوره‌های تخصصی سطح۲، در رشته‌های مختلف ۳. اعطای گواهینامه 🕰 زمان ثبت‌نام: از ۲۵ مرداد تا ۳۱ شهریور۱۴۰۲ هزینۀ ثبت‌نام برای هر بخش: شصت هزار تومان 🔻شروع دورۀ آموزشی: ۲۹ مهرماه ۱۴۰۲ 🔺ثبت‌نام از طریق تارنمای مجموعۀ تبیین: https://www.tabyinmanzome.ir/courses/maaref-enghelab/reg9 راه ارتباطی(ایتا): @manzome1 مجموعۀ تبیین منظومۀ فکری رهبری @t_manzome_f_r

آجَرَکَ الله یا صاحِبَ الزمان (علیه السلام) @ghalamnegaremonfared

شهادت حضرت علی‌ابن موسی الرضا (علیه السلام) بر حضرت صاحب الزمان (علیه السلام) تسلیت باد. @ghalamnegaremonfared

🔖الگوی مبارزات خستگی‌ناپذیر شیعه به گواهی تاریخ، دوران امامت امام موسی کاظم (علیه السلام) دورانی سراسر اختناق و خفقان برای شیعه بود و به قول محمد بن سنان از یاران امام رضا (علیه السلام) «از شمشیرها خون می‌چکید» (الکافی، ج ۸، ص ۲۵۷)، با این وجود امام هفتم شیعیان در داخل زندان، همچون مشعلی فروزان، روشنگر راه هدایت بود و اجازه نمی‌داد حرکت فکر و جهاد اسلامی متوقف بماند. خطر وجود امام کاظم(علیه السلام) خطر یک رهبر بزرگ بود که دانشی وسیع و تقوا و عبودیتی بی‌نظیر داشت و با وجود عظمت ظاهری سلطنت هارونی، با قدرت و شجاعتی مثال‌زدنی، شیعیان را هدایت می‌کرد. امام رضا (علیه السلام) نیز همچون پدر بزرگوارشان، در دوران قدرت مقتدرترین خلفای عباسی به امامت رسید و در شرایط خفقان موجود بعد از شهادت امام هفتم، با مأمون خلیفه‌ی وقت عباسی، در پوشش تقیه، مبارزاتی خستگی‌ناپذیر و دائمی شروع کرد. مبارزاتی که به واسطه‌ی دو عامل نفوذ امامت در اندیشه‌ی شیعه، یعنی مظلومیت و قداست، بر تمام تدابیر شیطانی و خصمانه‌ی مأمون پیروز گشت. مأمون که بعد از کشتن برادرش امین، خلافت عباسی را غصب کرده و به دنبال کسب قدرت و خلافت بود، قدرت و نفوذ امام هشتم را نیز تاب نیاورد. بنابراین قصد کرد با دعوت امام به خراسان، ایشان را از میدان مبارزه‌ی انقلابی در خفا و استتار، به میدان سیاست بکشاند تا هم شیعیان را غاصب خلافت نشان دهد و هم زهد و پارسایی و بی‌اعتنایی ائمه به دنیا را در چشم همگان نقض کند و در نهایت سلحشوران علوی را تحت سیطره‌ی خود درآورد. او که می‌خواست از این راه، قدرت نفوذ علویان را در چشم همگان تضعیف کند، تلاش کرد بعد از دعوت مزورانه‌ی امام به مرو، با تفویض ظاهری ولایتعهدی به ایشان، سرمایه‌گذاری عظیم تشیع بر ولایت‌مداری علویان و شیعیان را دچار ضعف و خدشه کند. اما علی‌ابن موسی‌الرضا (علیه السلام) با تدبیری الهی بر کیاست مأمون فائق آمد و او را در میدان نبرد سیاسی‌ای که خود مآمون به وجود آورده بود، شکست داد. پس در ابتدای امر، از قبول پیشنهاد ولیعهدی به‌شدت استنکاف کرد و وقتی مأمون صریحاً ایشان را تهدید به قتل کرد، امام آن را در هر فرصتی به گوش شیعیان می‌رساند، تا همگان بدانند قبول این امر از جانب امام، با کراهت و تنها در جواب! تهدید به قتل صورت‌گرفته است. همچنین شرطی که امام با قبول ولایتعهدی، مبنی‌بر عدم دخالت خود در جنگ‌ و صلح، عزل‌ و نصب و تدبیر امور گذاشت، ضربه‌ی مهلکی بر ظاهر اعمال ریاکارانه‌ی مأمون زد تا چهره‌ی نفاق او را برملا کند.علاوه بر این حضور قوی و مستحکم امام رضا (علیه السلام) در جلسات مناظرات با علمای به نام دوران، همراه با استدلالات قوی و محکم ایشان در پاسخ به سوالات و شبهات در امور علمی و فقهی و مسائل مربوط به اثبات حق خلافت و امامت شیعیان،  که در حضور مأمون و مردم انجام می‌شد، مهر تاییدی بر حقانیت عصمت، علم و عدالت الهی امام و حق غصب شده‌ی امامت او توسط مأمون بود. بدین‌سان تمامی نقشه‌های مأمون درجهت تضعیف قدرت‌ شیعیان و نفوذ امامت بر جانها، نقش بر آب گشت و زندگی این امام همام را الگویی برای مبارزه‌ی همیشگی شیعیان بصیر با دشمنان همیشه بیدار ساخت، چرا که به فرموده‌ی رهبر انقلاب دشمن همیشه بیدار است و در شکلهای مختلف و در لباسها و نقابهای گوناگون و با آرایشهای رنگارنگ ظاهر می‌شود و مسلمانان باید چشم تیزی داشته باشند و دشمن را بشناسند و راه مبارزه‌ی با دشمن را یاد بگیرند. پیام زندگی پرماجرای علی‌ابن‌موسی‌الرضا (علیه السلام) مبارزه‌ی دائمی خستگی‌ناپذیر است.» ( برگرفته از بیانات رهبر انقلاب، ۳ آذر۶۳). 🖋آمنه عسکری منفرد #امام_رضا @ghalamnegaremonfared

💢روشنترین مرز بین حق و باطل #دشمن_شناسی #مرگ_بر_اسرائیل #مهسا_کوموله @ghalamnegaremonfared

#یادداشت #جنگِ‌نرمِ‌سخت #جهاد_تبیین بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم 🔖 قربانیِ غربت معنای غربت، ناشناس‌بودن نیست؛ بلکه «تنها» و بی‌یار و بی‌یاور بودن است و چه بسا انسان در میان انبوهی از آشنایان نیز غریب واقع ‌شود. امام علی‌بن موسی‌الرضا (علیه‌السلام) نه‌تنها به «مرو» عزیمت ننمودند؛ بلکه به‌صورت تبعید و به‌اجبار به «مرو» منتقل شدند. «نرمشِ قهرمانانه» اصطلاحی است که رهبر معظم انقلاب، دردیدار با مسئولان وزارت خارجه و نمایندگان سیاسی کشور در ۱۷ مرداد ۱۳۷۵، عرصه‌ی دیپلماسی را میدان نرمش‌های قهرمانانه خوانده بودند؛ امام رضا (علیه‌السلام) در نمایش هنرمندانه‌ی پذیرش ولایتعهدی که به زور و تهدید مأمون انجام گرفت، هدف کلانی را مدّنظر قرار داده بودند و با استفاده از این نرمش در مقابل حکومت طاغوت، درنهایت موفق به تحقق اهدافی کلان و پیش‌بٌرد خطّ اصلی‌ای شدند که همه‌ی ائمه (علیهم‌السلام) دنبال آن بودند. بدین‌جهت، «امام رضا (علیه‌السلام) از فرصت پنج‌ساله‌ی جنگِ مأمون و امین، برای نشر اندیشه‌ها و عقاید در سراسر سرزمین‌های اسلامی استفاده‌ی فراوان بردند. این فعالیت‌ها مأمون را به فکر چاره‌جویی انداخت. او برای مقابله با شیعیان و علویان می‌توانست همانند خلفای سلف خود، برخورد سخت را در پیش گیرد؛ اما هارون حتی با زندان و مسموم‌کردن امام کاظم (علیه‌السلام) نتوانسته بود از گسترش فعالیت‌های شیعیان جلوگیری کند... امام فقط برای حفظ جانشان نبود که تسلیم خواسته‌ی مأمون و پذیرش ولایتعهدی شدند؛ بلکه ایشان می‌دانستند که با کشته‌شدن‌شان، آشوب و آشفتگی، تمام پایگاه‌های مردمی امام رضا (علیه‌السلام) را فرامی‌گیرد و این سرآغازی می‌شد بر کشتار گسترده‌ی خاندان و یاران آن حضرت. همچنین قیام‌های مسلحانه‌ای بدون تأمل و روال منطقی به راه می‌افتاد که فاقد هرگونه نظم و نسقی می‌بود». (۱۸مرداد۱۳۶۳، پیام رهبر انقلاب به کنگره‌ی علمی بین‌المللی امام علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام). 🔹از عمده‌ترین دلایل ملقب‌شدن امام رضا (علیه‌السلام) به صفت «غریب» می‌توان به موارد ذیل اشاره نمود: ۱). تغییر جغرافیایی مکان زندگی؛ این تغییر نه‌تنها برای معصوم (علیه‌السلام) که حجت خدا در زمین و آسمان‌هاست ناگوار و غریبانه نبوده؛ بلکه درصورت ضرورت به‌عنوان یک «راهبرد» بدان عمل می‌گردید. چنان‌که پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) برای تشکیل حکومت از زادگاه خود مکه به مدینه عزیمت نمود. بردن امام رضا (علیه‌السلام) به سوی مرو نیز به خاطر فشار اذهان عمومیِ مردم ایران بود که حکومت را حق اهل بیت (علیه‌السلام) می‌دانستند و مأمون برای فریبِ اذهان عمومی چنین نمود. پس جابه‌جاییِ مکانی به‌تنهایی موجب غربت نیست؛ بلکه «سلب اختیار از اتخاذ محل اقامت» برای یک امام و تبعید او، غربت است. غربت این است که بسیاری از مردم طرفدار و حتی شیعیان خوشحال شدند که «الحمدلله» امام به مرکز حکومت رفتند! آنها حتی نخواستند تأمل کنند که اگر او را برای حکومت می‌برند؛ پس چرا اجازه نمی‌دهند خانواده‌اش را به همراه ببرد؟! آری این یک اسارت بود؛ به همین‌دلیل ایشان وقت خروج از منزل به اهل خانه‌ی خود فرمودند: من می‌روم و شما برای من مجلس عزا برگزار کنید. [یعنی به‌جای خوشحالی و راضی‌شدن بفهمید و بفهمانید که این سفر شهادت است]. (راوندی، قطب‌الدین، الخرائج، الجرایح، ج۱، ص۳۶۳). پس غربت در این سفرِ اجباری بدین‌معناست؛ نه به‌خاطر نقلِ مکان از مدینه به مرو. همچنین شایعه‌پراکنی‌های مأمون و دروغ‌پردازی‌هایی که به نام امام (علیه‌السلام) انجام می‌دادند؛ از دیگر دلایل غربت آن حضرت بود و دیگر آنکه تا مرگ مأمون (لعنةالله‌علیه) که ده‌سال پس از شهادت امام (علیه‌السلام) واقع شد، هیچ‌کس حق نداشت بگوید که ایشان به شهادت رسیده‌‌است و باید می‌گفتند که امام به مرگ طبیعی از دنیا رفته‌اند. ✍ پروین صادقی‌منش @enqelabi_nevesht 📌کانال نوشته‌های انقلابی

📝ادامه‌ی مطلب... ۲). پدر آن حضرت، امام موسی‌بن‌جعفر (علیه‌السلام) که سالیان درازی از عمر امامت خود را در زندان‌ها و تحت شکنجه‌ها گذراندند و عاقبت نیز در حبس و زیر شکنجه به شهادت رسیدند، نمایندگانی تحت عنوان «نماینده‌ی امام» در میان مردم داشتند که از سویی رابط بودند و از سوی دیگر وجوهات شرعیه را اخذ و در مواردِ امرِ امام، مصرف می‌کردند. این نمایندگان پس از شهادت ایشان، به‌خاطر آنکه وجوهات اخذشده را تصاحب کنند، هیچ‌یک امامت حضرت علی‌بن‌موسی (علیه السلام) را نپذیرفتند، برخی گفتند: امام کاظم (علیه‌السلام) شهید نشده است، برخی دیگر گفتند؛ او همان امام زمان است و برمی‌گردد و... (اعلام‌الوری، ص۳۰۳) و بدین‌ترتیب، شیعه‌ی هفت‌امامی نیز آنجا تأسیس گردید، و این خود نشانی دیگر بر غربتِ آن امام عزیز است. ۳). عموها و عموزاده‌ها، از ایشان نمی‌پذیرفتند که امام جواد (علیه‌السلام) فرزند ایشان است. با تأمل در این مطلب اوج غربت امام را می‌توان دریافت. این غربت سنگین که بستگان نزدیک،‌ فرزندیِ اولاد انسان را نپذیرند، بسیار دردناک و آزاردهنده است. آنها با وقاحت گفتند: باید نسب‌شناس بیاوریم. امام (علیه السلام) ابتدا قبول نکردند و فرمودند: حضرت رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله)، از نسبت‌دادنِ اولاد به تأیید نسب‌شناس منع کرده‌اند؛ اما آنها تنها شرط برای پذیرش را رأی نسب‌شناسان بیان داشتند و به امام نیز گفتند: چون ممکن است هیبت شما نسب‌شناسان را تحت تأثیر قرار دهد، نباید در جمع ما باشی؛ بلکه باید مثل یک کشاورز ساده، با لباس مندرس و کلاه حصیری و... در مزرعه مشغول کار و بیل‌زدن بشوی. امام (علیه‌السلام) به‌خاطر ضرورت شناساندن امام بعد از خود،‌ مجبور به پذیرش شدند. نسب‌شناسان آمدند؛ بستگان نزدیک، امام جواد (علیه‌السلام) را آوردند و به آنها گفتند: شما بگویید این فرزند کدام یک از ماست؟ آنها نیز پاسخ دادند: هیچ‌کدام. موقع خروج از آنجا چشم نسب‌‌شناسان به امام در مزرعه افتاد و گفتند: به‌یقین فرزند آن کشاورزی است که روی زمین کار می‌کند و دلایل خود را نیز بیان داشتند. سپس این عموها و عموزاده‌ها که نه امام می‌شناختند و نه حرمتی برای او قائل شده بودند، مجبور به پذیرش و عذرخواهی شدند؛ و این هم خود غربتی بزرگ بود. (بحارالانوار، ج ۱۲). ۴). همان‌گونه که در کتاب «روح مجرد علامه حسینی طهرانی» آمده است؛ غربت بالاتر، نشناختن تعریف امام، حقّ امام، جایگاه و منزلت امام، حتی در میان شیعیانش می‌باشد که این غربت شامل همه‌ی معصومین (علیهم‌السلام) می‌گردد. چنان‌که در فرازی از «زیارت عاشورا»، ابتدا کسانی که «مقام» و «رتبه»ی امام را نشناختند و با بی‌توجهی جایگاه امام را کنار زدند، مستحق لعن (به دور از رحمت الهی) شناخته می‌شوند و سپس کسانی که به جنگ با امام پرداختند، مورد لعن قرار می‌گیرند. «وَ لَعَنَ‌اللَّهُ اُمَّةً دَفَعَتْكُمْ عَنْ مَقامِكُمْ و َاَزالَتْكُمْ عَنْ مَراتِبِكُمُ‌الَّتى رَتَّبَكُمُ‌اللَّهُ فيها و َلَعَنَ‌اللَّهُ اُمَّةً قَتَلَتْكُمْ...». «و خدا لعنت کند مردمى را که کنار زدند شما را از مقام مخصوص‌تان و دور کردند شما را از آن مرتبه‌هایى که خداوند آن رتبه‌ها را به شما داده‌بود و خدا لعنت کند مردمى که شما را کشتند». ✍ پروین صادقی‌منش @enqelabi_nevesht 📌کانال نوشته‌های انقلابی

نهمین دورۀ جامعِ آموزش منظومۀ فکری رهبر انقلاب 🔸این دورۀ آموزشی، شما را در عرصۀ جهاد تبیین، توانمند می‌سازد. 🔹این دورۀ آموزشی، در سه بخشِ منظومۀ معرفتی، منظومۀ ارزشی و منظومۀ کنشی برگزار می‌گردد. 💠 مزایا: ۱. بهره‌مندی از اساتید برجسته ۲. امکان شرکت در دوره‌های تخصصی سطح۲، در رشته‌های مختلف ۳. اعطای گواهینامه 🕰 زمان ثبت‌نام: از ۲۵ مرداد تا ۳۱ شهریور۱۴۰۲ هزینۀ ثبت‌نام برای هر بخش: شصت هزار تومان 🔻شروع دورۀ آموزشی: ۲۹ مهرماه ۱۴۰۲ 🔺ثبت‌نام از طریق تارنمای مجموعۀ تبیین: https://www.tabyinmanzome.ir/courses/maaref-enghelab/reg9 راه ارتباطی(ایتا): @manzome1 مجموعۀ تبیین منظومۀ فکری رهبری @t_manzome_f_r

✨ماه ربیع الاول، بهار زندگی است✨ رهبر معظم انقلاب می‌فرمایند: «بعضی از اهل معرفت و اهل سلوک معنوی معتقدند که ماه ربیع‌الاول، به معنای حقیقی کلمه، ربیع حیات است، ربیع زندگی است؛ زیرا در این ماه، وجود مقدس پیامبر گرامی و همچنین فرزند بزرگوارش حضرت ابی‌عبداللّه جعفربن‌محمدالصّادق ولادت یافته‌اند و ولادت پیغمبر سرآغاز همه‌ی برکاتی است که خدای متعال برای بشریت مقدر فرموده است.» (۹۱/۱۱/۱۰) #حلول_ربیع_الاول #بهار_زندگی @ghalamnegaremonfared

🔺انتشار یادداشت «عظمت رسالت زینبی» در سایت موسسه مهاد. @ghalamnegaremonfared

🔺انتشار یادداشت «الگوی مبارزات خستگی‌ناپذیر شیعه» در روزنامه سراسری سراج @ghalamnegaremonfared

🔺از اینجا بخوانید @ghalamnegaremonfared

🔖سخنی با متوهمان براندازی روی سخنم با شماست! با شما که چهل‌واندی سال است، روزها و شبها در خیال خام خود، به دنبال براندازی نظام مقتدر جمهوری اسلامی ایران هستید! شما که یک سال است دلتان را به ترقه‌بازیهای شهریور سال گذشته خوش کردید! همان روزها که به بهانه‌ی مرگ مهسا امینی که به اعتراف خودتان برنامه‌ریزی شده و از پیش تعیین‌شده بود، چند ماهی با شعار «زن، زندگی، آزادی» به دنبال ایجاد فتنه در ایران بودید؛ اما به فضل الهی و هوشیاری ملت، «هیچ» نصیبتان شد. همان روزها که به شیوه‌ی گروهک منافقین و با خوی وحشیانه‌ی داعش، تعدادی از جوانان مدافع امنیت ایران عزیز را به خاک و خون کشیدید و خواب براندازی را در سر داشتید. خوب گوش کنید با شما هستم. این بار هم تلاش مذبوحانه‌ی شما بی‌نتیجه ماند و رسوا شدید. می‌دانید چرا؟ چون شما برای هزارمین بار در مورد ایران و ایرانی دچار خطای محاسباتی شدید. چراکه اولاً محیط مطمئنی را برای جمع‌آوری اطلاعات و نیروی فعال و کارآمد برای ایجاد اغتشاش و شورش انتخاب نکرده بودید. آیا به راستی گمان کردید باردیگر سکوهای فضای مجازی، در صحنه‌ی عمل کارایی دارد؟ یا گمان کردید می‌توانید این‌بار هم عده‌ای از جوانان و نوجوانان را که به دلیل غفلت ما فریب‌خورده بودند را در صفحات مجازی بیگانه با خود همراه کرده، به خیابانها بکشانید؟ دوم اینکه شما فضای فکری تاریخی ملت ما را نشناختید و فراموش کردید تاریخ پرافتخار ایران را مردانی چون رییسعلی دلواری حفظ کردند. پس گمان کردید مانند سال گذشته، عده‌ای از مردم غافل، به تبعیت از اخبار دروغ و شایعه‌های فریبکارانه‌ی شما به خیابانها می‌آیند و طعمه‌ی گرگها می‌شوند. شما افراد موثقی را برای سرمایه‌گذاری انتخاب نکردید، پس محکوم به فنایید. آنها که به هویت و وطن خود پشت کردند و با توهم دستیابی به آرزوهای پوچ و دست‌نیافتنی، خود را بازیچه‌ی دست شما قرار دادند و چون عروسکان خیمه‌شب بازی چندگاهی با نخهای پوسیده‌ی شما، در صحنه‌ی نمایش خودنمایی می‌کنند، خوب می‌دانند که پایان کارشان جز حسرت و بی‌هویتی و حقارت نیست. درست شبیه مسیح علی‌نژاد که سالیانی در غفلت و خودفریبی برای خود برج و باروی کاغذی ساخت، ولی فراموش کرد که خانه در مسیر باد ساخته، همو که امروز مانند دستمال‌کاغذیِ مصرف‌شده، دور انداخته شده و باید در زباله‌دانِ تاریخ محو شود. آری! شما نسل سوم و چهارم انقلاب ایران را به‌درستی نشناختید که گمان کردید راه خطای سال گذشته را تکرار می‌کنند. فراموش کردید اینان از نسل فهمیده‌ها هستند که در حماسه‌ی اربعین با شهید آرمان عزیز و شهید عجمیان‌ پیمان بستند که برای دفاع از کیان کشور و حفظ آزادی و استقلال و اقتدار پرچم ایران اسلامی تا رسیدن به قله‌ها استوار بایستند. آری! ما یقین داریم تا قله راهی نمانده و به فرموده‌ی رهبر فرزانه انقلاب، تنها راه رسیدن به آن، استقامت است. آری! شما فراموش کردید که ما «حسین» داریم، ما هم مانند مدافعان حرم، فدائیان زینب هستیم و چون شهید سلیمانی عزیزمان تا پای جان، پای نظام و ولایت می‌ایستیم، حتی اگر لازم باشد با خونمان درخت تنومند انقلاب را آبیاری خواهیم کرد. شما رمز پیروزی ملت بصیر ایران را نشناختید، همان‌ها که در صحنه‌های جنگ تحمیلی هم با ندای «لبیک یا حسین»، «لبیک یا زهرا»، «لبیک یا زینب» قله‌ها را فتح کرده بودند، امروز گوش به فرمان ولیّ در صحنه‌اند. ما ایمان داریم که ایران اسلامی با محرم و صفر زنده و پایدار مانده، برای همین در حماسه عظیم راه‌پیمایی اربعین با «حسین» تجدید پیمان کردیم و در روز شهادت امام رضا (علیه السلام) با صاحب این کشور عهد بستیم که نقشه‌های شوم شیاطین را با استعانت از ایمان به خدا و تبعیت از مقام ولایت، با امید به آینده‌ی درخشان کشور نقش بر آب کنیم، تا به قله‌ها برسیم. ​ 🖋آمنه عسکری منفرد #لبیک_یا_حسین #لبیک_یا_زینب #امام_رضا #ایران_قوی @ghalamnegaremonfared