eitaa logo
قمر در عقرب
82 دنبال‌کننده
7 عکس
0 ویدیو
2 فایل
قمر در عقرب یک پدیده نجومی است که در برخی روایات به آن اشاره شده و در اینجا زمان وقوع آن هم اطلاع رسانی می شود.
مشاهده در ایتا
دانلود
ایام قمر در عقرب در سال ۲۰۲۴ میلادی بر اساس سیستم برجی (ورود ماه به برج عقرب و خروج از آن) طبق محاسبات مرکز نجومی وابسته به دفتر آیت الله سیستانی پی‌نوشت: در حال حاضر مرکز فوق (احتمالا به دلیل باور صحت محاسبه بر اساس برج)، ایام قمر در عقرب بر اساس ورود ماه به صورت فلکی عقرب و خروج از آن را اعلام نکرده است.
ایام قمر در عقرب در سال ۱۴۰۳ شمسی بر اساس سیستم برجی (ورود ماه به برج عقرب و خروج از آن) طبق محاسبات مرکز نجومی وابسته به دفتر آیت الله سیستانی پی‌نوشت: در حال حاضر مرکز فوق (احتمالا به دلیل باور صحت محاسبه بر اساس برج)، ایام قمر در عقرب بر اساس ورود ماه به صورت فلکی عقرب و خروج از آن را اعلام نکرده است.
قمر در عقرب
قمر در عقرب در اردیبهشت ۱۴۰۳: بر اساس محاسبات انجام شده ، ورود قمر به برج عقرب حدود ساعت ۵ بعدازظهر سه شنبه ۱۴۰۳/۲/۴ و خروج از برج عقرب حدود ساعت ۶ صبح جمعه ۱۴۰۳/۲/۷ خواهد بود. بر مبنای سیستم فلکی، قمر در حدود ساعت ۱۱/۳۰ صبح جمعه ۱۴۰۳/۲/۷ وارد صورت فلکی عقرب و ساعت حدود ۱۰ صبح یکشنبه ۱۴۰۳/۲/۹ از آن خارج می شود. بعضی افراد احتیاط می‌کنند و هر دو زمان فوق را مدنظر قرار می‌دهند که حدود ۴ و نیم روز می شود، اما به نظر می‌رسد با فهم دقیق موضوع، نیازی به احتیاط نباشد، والله اعلم. 🌑🌑🌑 سفر و ازدواج در ایام قمر در عقرب نهی شده است. 🌑🌑🌑 قمر در عقرب یک پدیده نجومی است و در برخی روایات به آن اشاره شده که در اینجا زمان وقوع آن هم اطلاع رسانی می شود. آدرس کانال در ایتا: https://eitaa.com/ghamar_dar_aghrab .
قمر در عقرب
قمر در عقرب در خرداد ۱۴۰۳: اوایل و‌اواخر خرداد ماه ۱۴۰۳ دو بازه زمانی قمر در عقرب رخ خواهد داد؛ اولی: بر اساس محاسبات انجام شده ، ورود قمر به برج عقرب حدود ساعت ۳ صبح سه‌شنبه ۱۴۰۳/۳/۱ و خروج از برج عقرب حدود ساعت ۱۲ ظهر پنجشنبه ۱۴۰۳/۳/۳ خواهد بود. بر مبنای سیستم فلکی، قمر در حدود ساعت ۴ بعد از ظهر پنجشنبه ۱۴۰۳/۳/۳ وارد صورت فلکی عقرب و ساعت حدود ۳ بعد از ظهر شنبه ۱۴۰۳/۳/۵ از آن خارج می شود. دومی: بر اساس محاسبات انجام شده ، ورود قمر به برج عقرب حدود ساعت ۹ و نیم صبح دوشنبه ۱۴۰۳/۳/۲۸ و خروج از برج عقرب حدود ساعت ۷ بعد از ظهر چهارشنبه ۱۴۰۳/۳/۳۰ خواهد بود. بر مبنای سیستم فلکی، قمر در حدود ساعت ۳ صبح پنجشنبه ۱۴۰۳/۳/۳۱ وارد صورت فلکی عقرب و ساعت حدود ۹ بعد از ظهر جمعه ۱۴۰۳/۴/۱ از آن خارج می شود. 🌖🌖🌖 بعضی افراد احتیاطا″ هر دو زمان ورود قمر به برج و صورت فلکی عقرب را مدنظر قرار می‌دهند که حدود ۴ و نیم روز می شود، اما به نظر می‌رسد با فهم دقیق موضوع، نیازی به احتیاط نباشد. در عین حال بهتر است نسبت به زمانهای اعلام‌شده فوق، یکی دو ساعت احتیاط شود. والله اعلم. 🌑🌑🌑 سفر و ازدواج در ایام قمر در عقرب نهی شده است. 🌑🌑🌑 قمر در عقرب یک پدیده نجومی است و در برخی روایات به آن اشاره شده که در اینجا زمان وقوع آن هم اطلاع رسانی می شود. آدرس کانال در ایتا: https://eitaa.com/ghamar_dar_aghrab .
قمر در عقرب به نقل از : سایت ویکی شیعه قَمَر در عقرب قرار گرفتن کره ماه در برج عقرب یا در مقابل صورت فلکیِ آن است. فقها در معنای قمر در عقرب اختلاف نظر دارند. از نظر فقهایی همچون شهید ثانی و صاحب جواهر مراد از قمر در عقرب، قرار گرفتن ماه در برج عقرب است نه صورت و منازل منسوب به آن؛ صاحب عروه شامل هر دو دانسته است. علامه طباطبایی درباره قمر در عقرب و تأثیر اوضاع و احوال ستارگان بر حوادث زمینی، بر آن است که به لحاظ عقل، چنین چیزی قابل اثبات یا انکار نیست؛ هر چند اصل ارتباط حوادث زمینی با اوضاع ستارگان آسمانی پذیرفتنی است. به عقیده وی روایت امام صادق(ع) یا حمل بر تقیه می‌شود یا منظور زمینه‌ساز بودن اوضاع و احوال ستارگان (نه علت) درباره حوادث خاص زمینی است. عبدالله جوادی آملی، قمر در عقرب را تأثیرگذار در حوادث زندگی بشر شمرده است. فقیهان شیعه، اجرای صیغه ازدواج و سفر کردن در هنگام قمر در عقرب را با اتکا به روایتی از امام صادق(ع) مکروه شمرده‌اند؛ اما این حکم را شامل مراسم جشن ازدواج نمی‌دانند. محقق کرکی، از فقیهان بزرگ شیعه در دوره صفویه، حتی سفر حج را در این هنگام مکروه دانسته است. مفهوم شناسی قمر در عقرب،‌ به وضعیتی اشاره دارد که کره ماه در برج عقرب یا مقابل صورت فلکی عقرب قرار گیرد.[۱] عقرب یکی از برج‌های دوازده‌گانه آسمان است که در منطقة البُروج قرار دارد. منطقة البروج نیز نواری است که خورشید، ماه و سیارات از زاویه دید ناظر زمینی از آن عبور می‌کنند و دایره میانی آن سیر حرکت ظاهری سالانه خورشید است.[یادداشت ۱][۲] قمر در عقرب، قرار گرفتن ماه در صورت فلکی عقرب است.[۳] کره ماه در طول یک ماه قمری یک بار به طور کامل به دور زمین می‌چرخد که این دور کامل، به دوازده قسمت تقسیم شده و برج‌هایی نیز برای هر یک از آنها انتخاب شده است که اولین آنها برج حَمَل و آخرین آنها برج حوت است. هنگامی که کره ماه در چرخش خود به دور زمین به برج عقرب می‌رسد، قمر وارد عقرب می‌شود و هنگامی که از برج عقرب خارج می‌شود، گفته می‌شود قمر از عقرب خارج شد.[۴] ورود و خروج کره ماه در برج عقرب، دو روز و نیم طول می‌کشد و این حالت در هر ماه قمری یک بار رخ می‌دهد.[۵] قمر در عقرب در فقه از نظر فقهایی همچون شهید ثانی و صاحب جواهر مراد از قمر در عقرب، برج عقرب است، نه صورت و منازل منسوب به آن.[۶] چنانکه حسن حسن‌زاده آملی، فیلسوف شیعه اهل ایران، گزارش کرده است، فقیهان در معنای قمر در عقرب که در روایت منقول از امام صادق(ع) آمده است اختلاف‌نظر دارند؛ از نظر شهید ثانی در شرح لمعه، و فاضل هندی در کشف اللثام، مراد از قمر در عقرب، معنای اصطلاحی و تخصصی آن نزد منجمان است که ماه باید به صورت دقیق در برج عقرب قرار گیرد، اما از دیدگاه صاحب جواهر مقصود معنای عرفی آن است؛ یعنی قرار گرفتن ماه در مقابل صورت فلکی عقرب به گونه‌ای که مردم آن را با چشم عادی مشاهده کنند.[۷] از سوی دیگر، سید محمدکاظم طباطبایی یزدی، در کتاب عروة الوثقی، روایت مذکور را شامل هر دو معنا می‌داند؛ یعنی هم معنای تخصصی، دقیق و علمی آن، و هم آنچه با چشم قابل دیدن است. حسن‌زاده آملی نظر سید محمدکاظم یزدی را در راستای احتیاط دانسته[۸] و در کتاب هزار و یک کلمه گفته است که مراد از قمر در عقرب در کتب فقهی، معنای متعارف نزد اهل نجوم و هیئت است و فقط صاحب عروه آن را به صورت مطلق (تخصصی و عرفی) معنا کرده است.[۹] اثبات یا انکار تأثیر قمر در عقرب تأثیر قمر در عقرب، جزو باورهایی است که کم‌وبیش در میان مردم وجود دارد[۱۰] و روایاتی[۱۱] نیز در تأیید آن نقل شده است، اما روایاتی[۱۲] نیز از چنین باورهایی نهی کرده‌اند. در لغت‌نامه دهخدا آمده است که قمر در عقرب، یعنی اینکه ماه در برج عقرب قرار گیرد که آن را نحس می‌پندارند و از انجام کارها خودداری می‌کنند.[۱۳] همچنین قمر در عقرب را کنایه از نابسامانی اوضاع و احوال دانسته‌اند.[۱۴] از جمله احادیثی که چنین باورهایی را تأیید می‌کند، حدیثی از امام صادق(ع) است که بر اساس آن، کسی که در هنگام قمر در عقرب مسافرت یا ازدواج کند، خیر و خوشی نخواهد دید.[۱۵] علامه طباطبایی معتقد است از لحاظ عقل، دلیلی بر اثبات یا انکار بدیُمن یا خوش‌یمن بودن روز یا زمان خاصی در دست نیست، و روایات در این باره هم گرچه فراوان است، اما بیشتر آنها به دلیل مرسل بودن یا مرفوع بودن، ضعیف هستند.[۱۶] از نظر وی خود روز یا زمان نمی‌تواند وصف بدیمن یا خوش‌یمن داشته باشد، و روایاتی که دلالت بر چنین مطلبی داشته باشند حمل بر تقیه می‌شوند یا کنار گذاشته می‌شوند.[۱۷]
علامه طباطبایی درباره قمر در عقرب و تأثیر اوضاع و احوال ستارگان بر حوادث زمینی نیز بر آن است که چنین امری به‌لحاظ عقلی قابل اثبات یا انکار نیست؛ البته وی اصل ارتباط حوادث زمینی با اوضاع ستارگان آسمانی را انکار نکرده و آن را مخالف ضروریات دینی نیز ندانسته است.[۱۸] به گفته او روایت منقول از امام صادق(ع) و امثال آن ممکن است حمل بر تقیه شود و ممکن است مراد این باشد که اوضاع و احوال ستارگان زمینه‌ساز (نه علت) حوادث خاصی در زمین هستند.[۱۹] از نظر عبدالله جوادی آملی، مفسر و فیلسوف شیعه نیز نحس بودن ذاتی روز یا زمانی خاص صحیح نیست، اما منع روایات از عقد ازدواج یا مسافرت هنگام قمر در عقرب برحق است؛ زیرا حوادث جهان می‌تواند در زندگی انسان مؤثر باشد.[۲۰] احکام شرعی برای قمر در عقرب احکامی در فقه شیعه بیان شده است؛ از جمله: فقیهان شیعه با استناد به روایت امام صادق(ع)، ازدواج هنگام قمر در عقرب را مکروه شمرده‌اند.[۲۱] گفته شده مراد از تزویج در روایت، عقد ازدواج است[۲۲] و شامل مراسم جشن ازدواج نمی‌شود.[۲۳] علامه مجلسی در کتاب حلیة المتقین، آمیزش در زمان قمر در عقرب را مکروه شمرده است.[۲۴] مسافرت در هنگام قمر در عقرب کراهت دارد؛ دلیل این حکم نیز روایت امام صادق(ع) دانسته شده است.[۲۵] محقق کرکی، از فقیهان بزرگ شیعه در دوره صفویه، حتی سفر حج را در هنگام قمر در عقرب مکروه دانسته است.[۲۶] حجامت در روز چهارشنبه در صورتی که ماه در برج عقرب باشد، مکروه شمرده شده است.[۲۷] در سایت جامع المسائل، وابسته به دفتر آیت الله مکارم شیرازی، از مراجع تقلید شیعه آمده است، برای از بین بردن اثر شوم قمر در عقرب می‌توان از دعا و صدقه بهره برد.[۲۸] برای تشخیص زمان قمر در عقرب، تقویم‌های نجومی مورد اعتماد دانسته شده‌اند.[۲۹] منبع: ویکی شیعه https://eitaa.com/ghamar_dar_aghrab/18
قمر در عقرب
علامه طباطبایی درباره قمر در عقرب و تأثیر اوضاع و احوال ستارگان بر حوادث زمینی نیز بر آن است که چنین
آیا در باره حجامت در زمان قمر در عقرب روایتی داریم؟ حجامت در روز چهارشنبه در صورتی که ماه در برج عقرب باشد، مکروه شمرده شده است. علامه مجلسی، حلیة المتقین، ۱۳۶۹ش، ص۲۷۰. در روايتى آمده است كه هرگاه روز چهارشنبه قمر در عقرب باشد نبايد حجامت كرد https://eitaa.com/ghamar_dar_aghrab/19
4_6048872536270180751.mp3
3.56M
🎙 🔷 معنای قمر در عقرب 📌 برگرفته از جلسات «آداب مسافرت» 🔔@Aminikhaah_Media https://t.me/Aminikhaah_Media/6525
سعد و نحس ایام بخش دوم ازاین‌رو بسیاری از مفسران به پیروی از روایات، آخرین چهارشنبه هر ماه را روز نحس می‌دانند و از آن به «اربعاء لاتدور» تعبیر می‌کنند و یعنی چهارشنبه‌ای که تکرار نمی‌شود. در بعضی دیگر از روایات می‌خوانیم که روز اول ماه روز سعد و مبارکی است؛ چراکه آدم در آن آفریده شد ‌و هم‌چنین روز ۲۶؛ چراکه خداوند دریا را برای موسی شکافت. [۱۴][۱۵][۱۶] امام صادق (علیه‌السلام) درباره نوروز فرمود: «روز مبارکی است که کشتی نوح بر جودی قرار گرفت و جبرئیل بر پیامبر اسلام نازل شد، و روزی است که علی (علیه‌السلام) بر دوش پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) ـ رفت بت‌های کعبه را شکست و داستان غدیر خم مصادف با نوروز بود». [۱۷] ۴ - نکته مهم [ویرایش] تذکر این نکته لازم است که: افراط عده‌ای در مسئله سعد و نحس بودن ایام به ‌اندازه‌ای است که به هر کار می‌خواهند دست بزنند، به سراغ سعد و نحس ایام می‌روند. این درست نیست؛ بلکه باید عوامل شکست‌ها و پیروزی‌ها را بررسی نمود و از تجربیات گران‌بهای دیگران استفاده کرد، نه این‌که گناه همه شکست‌ها را به گردن شومی ایام ‌انداخت و رمز پیروزی‌ها را در نیکی ایام جست‌وجو نمود. علل این امر را می‌توان چند چیز دانست: ۴.۱ - وجود وقایع تلخ و شیرین وجود وقایع تلخ و شیرین در این ایام باعث سعد و یا نحس آن‌ها شده است؛ چنان‌که در روایت دوم و سوم اشاره شد و در بعضی روایات دیگر می‌خوانیم: «روز سوم ماه روز نحسی است؛ چراکه آدم و حوا در آن روز از بهشت رانده شدند و لباس بهشتی از تن آن‌ها کنده شد». [۱۸][۱۹] و یا این‌که «روز هفتم ماه، روز مبارکی است؛ چراکه حضرت نوح سوار بر کشتی شد (و از غرق شدن نجات یافت).»[۲۰][۲۱] ۴.۲ - توجه به حوادث تاریخی توجه دادن مسلمین به حوادثی که در گذشته واقع شده است، تا رفتار و اعمال خود را بر حوادث تاریخی سازنده تطبیق دهند و از حوادث مخرب و روشِ بنیان‌گذاران آن‌ها فاصله گیرند. لذا در روایات فراوان سعد و نحس ایام را با بعضی از حوادث مطلوب یا نامطلوب پیوند می‌دهد، مخصوصاً در مورد روز عاشورا که بنی‌امیه به گمان پیروزی (ظاهری) بر اهل ‌بیت، آن روز را مسعود و مبارک می‌شمردند و به همین دلیل در روایات شدیداً مبارک دانستن آن روز نهی شده و حتی دستور داده‌اند که آن روز را روز ذخیره آذوقه سال و مانند آن قرار ندهند؛ بلکه کسب و کار را در آن روز تعطیل کرده و عملاً از برنامه بنی‌امیه فاصله بگیرند. [۲۲] پس توجه دادن اسلام به سعد و نحس ایام، برای این است که به یک سلسله، حوادث تاریخی آموزنده توجه شود. ۴.۳ - توسل به ساحت الهی توسل و توجه به ساحت قدس الهی، و استمداد از ذات پاک پروردگار در روایات متعددی توصیه شده است. در روزهایی که نام نحس بر آن‌ها گذارده شده است، با دادن صدقه، و یا خواندن دعا و قرآن کریم، و توکل بر ذات الهی و استمداد از لطف او خود را بیمه کنید. از جمله: «یکی از دوستان امام حسن عسکری (علیه‌السلام) روز سه‌شنبه خدمتش رسید، امام فرمود: دیروز تو را ندیدم، عرض کرد: دوشنبه بود، و من در این روز حرکتی ناخوش داشتم. فرمود: کسی که دوست دارد از شر روز دوشنبه در امان باشد، در اولین رکعت نماز صبح سوره هل اتی بخواند. سپس امام آیه‌ای از سوره «هل اتی» را (که تناسب با رفع شر دارد) تلاوت فرمود: [۲۳] خداوند نیکان را از شر روز رستاخیز نگاه می‌دارد، او به آن‌ها خرمی و طراوت ظاهر و خوشحالی درون عطا می‌کند»: «فَوَقاهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذلِکَ الْیَوْمِ». [۲۴] ۴.۴ - تبدیل ایام نحس به سعد توجه به این نکته که غالباً حوادث جنبه کفاره اعمال نادرست خود انسان است و ایام تأثیر مستقیم ندارد؛ بلکه ایام را می‌توان با توبه، و استغفار به روزهای مبارک و سعد تبدیل نمود. یکی از یاران امام دهم، علی الهادی (علیه‌السلام) می‌گوید: «خدمت حضرت رسیدم؛ در حالی که در مسیر، انگشتم مجروح شده بود. سواری از کنارم گذشت و به شانه من صدمه زد و در وسط جمعیت گرفتار شدم و لباسم را پاره کردند، گفتم: خدا مرا از شر تو ‌ای روز حفظ کند، عجب روز شومی هستی! امام فرمود: با ما ارتباط داری و چنین می‌گویی؟ و روز را که گناهی ندارد، گناه‌کار می‌شماری؟ آن مرد می‌گوید: از شنیدن این سخن به هوش آمدم و به خطای خود پی بردم، عرض کردم ‌ای مولای من! استغفار می‌کنم و از خدا آمرزش می‌طلبم، حضرت افزود: روزها چه گناهی دارد که شما آن‌ها را شوم می‌دانید؟ در حالی که کیفر اعمال شما در این روزها دامانتان را گرفته است؟ شوم دانستن ایام برای تو فایده‌ای ندارد، آیا نمی‌دانی که خداوند ثواب و عقاب می‌دهد و جزای اعمال را در این سرا و سرای دیگر خواهد داد؛ سپس افزود: دیگر این عمل را تکرار مکن... .[۲۵] ۵ - منابع:... منبع [ویرایش] سایت ‌اندیشه قم، برگرفته از مقاله «سعد و نحس بودن ایام»، https://fa.wikifeqh.ir/%D8%B3%D8%B9%D8%AF_%D9%88_%D9%86%D8%AD%D8%B3_%D8%A7%DB%8C%D8%A7%D9%85
https://fa.wikifeqh.ir/%D8%B3%D8%B9%D8%AF_%D9%88_%D9%86%D8%AD%D8%B3_%D8%A7%DB%8C%D8%A7%D9%85 سعد و نحس ایام بخش اول در اسلام سعد و نحس بعضی ایام پذیرفته شده است. به خاطر وقایعی که در آن اتفاق افتاده و به این وسیله مردم به وقایع گذشته توجه کنند و درس‌ها و عبرت‌ها از آن بگیرند و برای دفع آن به خدا توسل جسته و از او مدد جویند و از مجازات و مکافات اعمال خویش غافل نباشد. ۱ - معنای سعد و نحس [ویرایش] سعد به معنای فراهم شدن امور و مقدمات الهی است، برای نیل و رسیدن به خیر (دنیوی و اخروی) [۱] در برابر آن، نحس قرار دارد. نحس در لغت به معنای سرخ شدن افق است؛ همچون مِس گداخته. در اصطلاح به هر چیز شوم نحس گفته می‌شود. [۲] و یا فراهم نشدن مقدمات و امور کارها، نحس تلقی می‌شود. ۲ - سعد و نحس در قرآن [ویرایش] در قرآن کریم، تنها در دو مورد اشاره به «نحس بودن ایام» شده است: ۱. آن‌جا که می‌فرماید: «ما تندباد وحشتناک و سردی را «فِی یَوْمِ نَحْسٍ مُسْتَمِرٍّ» در یک روز شوم مستمر بر آن‌ها فرستادیم، که مردم را همچون تنه‌های نخل ریشه‌کن شده، از جا برمی‌کند». [۳] ۲. در جایی دیگر، قرآن کریم می‌فرماید: «فَاَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ رِیحًا صَرْصَرًا فِی ایام نَحِسَاتٍ ...؛ [۴] بادی سخت و سرد در روزهای شومی بر آن‌ها مسلط ساختیم». و در نقطه مقابل آن، تعبیر «مبارک» آمده است؛ چنان‌که درباره شب قدر می‌فرماید: «اِنَّا اَنْزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةٍ مُبَارَکَةٍ ...؛ [۵] ما قرآن را در شبی پربرکت نازل کردیم». به این ترتیب قرآن کریم، به صورت سربسته‌ به این مسئله اشاره دارد، لذا می‌توان گفت تا این‌جا اصل سعد و نحس بودن بعضی ایام را به صورت اجمال پذیرفته است. ۲.۱ - دیدگاه علامه طباطبایی مراد از نحس، خلاف سعد است. در نتیجه «ایام نحسات» یعنی روزهای شوم و روزهایی که میمنت و شگون ندارد و نیز احتمال می‌رود، طبق قول بعضی مراد از «نحسات» گرد و غباری باشد که انسان در آن دیگر را نبیند، [۶] در این صورت ربطی به نحس نخواهد داشت. علامه در ذیل آیه ۱۹ـ۲۰ قمر [۷] می‌فرمایند: [۸] «از نظر عقلی نمی‌توان دلیلی اقامه کرد که فلان زمان نحس است و فلان وقت سعد؛ چون اجزای زمان مثل هم هستند و ما نیز بر علل و اسباب مؤثر در حوادث احاطه علمی نداریم، تا بگوییم: فلان قطعه از زمان نحس است و قطعه دیگر سعد؛ اما از نظر شرعی، دو آیه در قرآن کریم داریم (قبلاً اشاره شد) که ظاهر این آیات و سیاق آن‌ها بیش از این دلالت ندارد و آن ایام خاص (هفت شبانه روز) که عذاب بر قوم ثمود ارسال شد، روزهای نحسی بوده‌اند؛ ولی دیگر نمی‌رساند که‌ همان روزها در هفته بعد، و در ماه بعد و... ایام نحس می‌باشند؛ چون اگر تمام آن ایام نحس باشند، در تمام سال، لازمه‌اش این است که تمام زمان‌ها نحس باشند و هم‌چنین ظاهر آیاتی که دلالت بر سعدبودن ایام دارد، به خاطر مقارنت و همراهی آن ایام با امور بزرگ و افاضات الهی و کارهای معنوی است؛ مثل امضا تقدیرات، نزول ملائکه و روح، انجام عبادات ... و اخبار هم نتیجه‌اش این است که نحس بودن ایام به خاطر کارهای زشتی است که در آن واقع شده است و سعد بودن ایام به خاطر کارهای نیک دینی و یا عرفی است؛ اما این‌که قطعه‌ای از زمان خاصیت تکوینی سعد و نحس داشته باشد، قابل اثبات نیست. اگر روایتی هم باشد، باید توجیه کرد. [۹] ۲.۲ - دیدگاه مکارم شیرازی از نظر عقل محال نیست که اجزای زمان با یک‌دیگر تفاوت داشته باشند، بعضی دارای ویژگی‌های نحس بودن و بعضی دارای ویژگی‌های ضد آن باشند؛ هرچند عقلاً قابل اثبات نیست، ولی از نظر شرعی اگر دلیلی باشد، قابل پذیرش است و مانعی برای آن نیست». در ادامه روایات چندی را مورد بررسی قرار می‌دهد، و بهترین راه جمع میان اخبار مختلف در این باب را این می‌داند که «اگر روزها هم تأثیری داشته باشند، به فرمان خداست، هرگز نباید برای آن‌ها تأثیر مستقلی قائل شد و از لطف خداوند خود را بی‌نیاز دانست، وانگهی نباید حوادثی را که غالباً جنبه کفاره اعمال نادرست انسان را دارد، به تأثیر ایام ارتباط داد و خود را تبرئه کرد. [۱۰][۱۱] ۳ - سعد و نحس در روایات [ویرایش] در روایات اسلامی به احادیث زیادی در زمینه «نحس و سعد ایام» برخورد می‌کنیم که بسیاری از آن‌ها، روایات ضعیف می‌باشند. ولی روایات معتبری نیز وجود دارد که به برخی از این روایات معتبر اشاره می‌شود. از امیرمؤمنان درباره روز «چهارشنبه» و فال بدی که به آن می‌زند و سنگینی آن و این‌که منظور کدام چهار‌شنبه است، سؤال شد، حضرت فرمود: «چهارشنبه آخر ماه است که در محاق اتفاق افتد، و در همین روز «قابیل» برادرش «هابیل» را کشت... و خداوند در این روز چهارشنبه تندباد را بر قوم عاد فرستاد». [۱۲][۱۳]