eitaa logo
💚| قـرارٌ شُـهَـدا بـااِمـامِـ زَمان(عـج) |💚
329 دنبال‌کننده
4.8هزار عکس
1.2هزار ویدیو
115 فایل
⭐️﷽⭐️ قَـــلبَمْ گِـرِفْٺ♥️ دَرٺَڹِ ایڹ شَــــهر ِپُرگُناہ حــــٰالُ و هَــواے جَـــمعِ شَــــهیدٰانمْ آرِزوسٺ🕊 این کانال #وقف‌حضرٺ‌زهرا‌‌(س)‌سٺ انٺقاداٺ و پیشنهاداٺ🔰⁦ ツ➣ @yazahra800 ↯↯🌸براے ٺبادلـاٺ🌸 ツ➣ @sh_gharar12
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
📋 🌸 امیر المومنین (عليه السلام) : 🔅 نِعمَ الطّارِدُ لِلهَمِّ الرِّضا بِالقَضاءِ. ☘ بهترين برطرف كننده اندوه، خشنود بودن به قضا [ى الهى ] است. 📚 غررالحكم / حدیث ۹۹۰۹ ➣ツ°•| @gharar_shohada_313
🌱…|۝○°💫|…🦋 ○•○ 🕊 ° بہ‌ ما مدافعان‌حࢪم نگۆیید؛ بہ‌ ما زمینہ‌ سازان‌ ظھۆࢪ بگۆیید . . . چۆن‌ ما بࢪاے جنگ‌ با اسࢪائیل‌ ھم‌ خۆاهیم‌ ࢪفت . . . آنجا‌ دیگࢪ حࢪمے نیست :) •• 🌙🦋 ••••|○•😇…↻۞ ➣ツ°•| @gharar_shohada_313
°••••🌿﴾💫🌻﴿↻ ♥⇩ ...☺️ |همھ ي تغييࢪات بزࢪگ زماني آغاز ميشۅند ك شما تصميم ميگيࢪيد مثلِ همھ نباشيد🦋😌| • ° • ➣ツ°•| @gharar_shohada_313
🔻رنگِ خدا🔻 ❤️ حکایتِ دل، حکایتِ یک دیوارِ خالی و سفیده! 👈 و بستگی به این داره که من بخوام دیوارِ دلم رو به دست کدوم نقّاشی بسپارم، تا بر روی اون نقش و نگار بزنه! 💗 بعضی‌ها دلشون رو به دستِ هر کس و ناکسی می‌سپارند. ❌ هر کس میرسه روی دلشون یه نقشی میکشه و میره...😔 به قول معروف دلشون دل نیست، دلستره.. برای همه کف میکنه.🍺 ❤️ امّا بعضی‌ها دلشون رو فقط دست می‌سپارند، فقط رو می‌گیرند... بهترین رنگِ عالم...😌 🕋 صِبْغَةَ اللهِ وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللهِ صِبْغَةً (بقره/۱۳۸) 💢 رنگ خدایی بپذیرید، و چه رنگی از رنگ خدایی بهتر است؟! 🌈 دلی که رنگِ بگیره، از هیچکس و هیچ چیز دیگه‌ای رنگ نمی‌گیره. ⚠☝️ مراقب دلهامون باشیم... ... یعنی: رنگ اهلبیت... رنگ امام حسین... رنگ امام زمان... ➣ツ°•| @gharar_shohada_313
سلام بر کسانی که... شب را می‌جنگند و صبح هنگام با کفن🕊 باز میگردند💔 ➣ツ°•| @gharar_shohada_313
گفتم؛ خانم شالتونو سر کنید🌸 گفت: تو نگاه نکن😒 گفتم؛ اگر میخواستم نگاه کنم که نمی گفتم شالتونو سرکنید.✋ 🧐 ➣ツ°•| @gharar_shohada_313
﴾۞؎○﴿🌿🦋… ~ ... 🌿 💫 استاد بزࢪگۅاࢪي داشتم ك مثال مي زد: شیطان ك بھ سࢪاغ انسان مي آید مانند کسي است ك یك قࢪقࢪھ ي بزࢪگ نخ ࢪا بࢪاي انسان مي آۅࢪد... اگࢪ سࢪ نخ ࢪا گࢪفتي ۅ کشیدي،تا قیامت باید بکشي... اما اگࢪ ࢪها کࢪدي چۅن شیطان متکبࢪ است،ناࢪاحت مي شۅد ۅ مي ࢪۅد...:) 🌱 ➣ツ°•| @gharar_shohada_313
🍃 روزے به آیت‌الله بهجت [ره] گفتند: کتابی در زمینه‌ی اخلاق معرفی کنید! ایشان فرمودند: لازم نیست یک کتاب باشد یک کلمه کافیست که بـدانی: خدا مےبیند…! ➣ツ°•| @gharar_shohada_313
هدایت شده از فانی
📌 جذب جهادگر ▫️دوستانی که علاقه دارند در فضای مجازی به صورت جهادی فعالیت داشته باشند، ثبت نام کنند 🌐فرم آنلاین جهت ثبت نام www.jahad.mataf.ir
💢وقتی پلیس به شما میگه لطفا گـواهینامه! شمااگه پاسپورت,شناسنامه,کارت ملی یاحتی کارت نمایندگی مجلس رو هم نشون بدی بازم میگه گواهینامه...! 💢وقتی اون دنیا گفتن نمـــــاز؛ هرچی دم از انسانیت ,معرفت و...بزنی بهت میگن همه اینها خوبه شما اصل کاری رو نشون بده....نمـــــاز؟! 💠نمـــاز گواهینامه‌پل‌صـــراط است. 🖋حجت الاسلام قرائتی ➣ツ°•| @gharar_shohada_313
🌿•^یـامَن‌‌ْهُوَلِمَن‌دَعٰاەُمُجٖیبٗ ای‌آنکە، ‌هرکەب‍ه‌درگاهت‌ دعاکند؛ اجابت‌می‌کنی.. • • ➣ツ°•| @gharar_shohada_313
🌸🌺🌸 🌺🌸 🌸 😁📿 بیگودی های خواهر کاتبی!🙆‍♀🧕 ✍🏻 حدودا 18.19ساله بودم که مســــــ🕌ــــجد محل یک شب حاج اقا،خانما رو جمع کرد و گفت: رزمنده ها لباس ندارند و یه سری کارای تدارکاتی رو خواست که انجام بدیم! من و چند از خواهرا✋🏻 که پزشـ🔬ـکی میخوندیم پیشنهاد دادیم برای جبران نیروی پرستاری بریم بیمارستان های صحرایی🏩 و ما چمدون رو بستیم و راهی جنوب شدیم🚌 من تصور درستی از واقیعت جنگ نداشتم و کسی هم برای من توضیح نداده بود😒 و این باعث شد که یک ساک دخترونه ببندم شبیه مسافرت های دیگه،و عضو جدانشدنی از خودم رو بذارم تو ســ👝ـــاکم یعنی بیگودی هام🙊 و چند دست لباس👗 و کرم دست و کلی وسایل دیگه😶 ... غافل از اینکه جنگ، خشن تر از اینه که به من فرصت بده موهامو تو بیگودی بپیچم❗ یا دستمو کرم بزنم...👐🏻 به منطقه جنگی و نزدیک بیمارستان رسیدیم... نمیدونم چطور شد که😰 ساک من و بقیه خواهرا از بالای ماشین افتاد و باز شد و به دلیل باد شدیدی که تو منطقه بود، محتویاتش خارج شد و لباسا و بیگودی های من پخش شد تو منطقه😰 ما مبهوت به لباسامون که با باد این ور و اون ور میرفتن نگاه میکردیم...🌬 و برادرا افتادن دنبال لباسا😱 ما خجالت زده 😥. برادرا بعد از جمع کردن یه کپه لباس اومدن به سمت ما😅 دلمون میخواست انکار کنیم😣 اما اونجا جنس مونثی نبود جز ما سه نفر که تو اون بیابون واساده بودیم😑😐😶 . و بعد... . بیگودی هام دست یه برادر دیگه بود و خانما اشاره کردند که اینا بیگودی های خواهر کاتبیه😂 از اون لحظه که بیگودی ها رو گرفتم، تصمیم گرفتم اونا رو منهدم کنم...❌ شب تو کیسه انداختم و پرت کردم پشت بیمارستان☺😎 صبح یکی از برادرا اومد سمتم با کیسه بیگودی گفت در حال کیشیک بودن، این بسته مشکوک رو پیدا کردند،گفتن بیگودی های خواهر کاتبیه😑👌 شب که همه خوابیدن ، تصمیم گرفتم چال کنم پشت بیمارستان صحرایی😌 چال کردم و چند روز بعد یکی از برادرا گفت ما پشت بیمارستان خواستیم سنگر بسازیم ،زمین رو کندیم،اینا اومده بالا گفتن اینا بیگودی های خواهر کاتبیه 😒 و من  هر جور این بیگودی های لعنتی رو سر به نیست میکردم😡 دوباره چند روز بعد دست یکی از برادرا میدیدم که داره میاد سمتم🏃 خواهر کاتبی🗣 خواهر کاتبی🗣 بیگودی هاتون😀… (🚨داستان فوق بر اساس خاطرات بانو کاتبی یکی از امدادگرانوجهادگر ۸ سال دفاع مقدس میباشد☺️) ➣ツ°•| @gharar_shohada_313
﴿بِسْمِ اَللّٰهِ الرحْمٰنِ رَحَیمْ﴾ قســـــمٺ چهاردهم↓↓ ♥️⏳📖 ‌↯♡↯♡↯♡↯♡↯♡↯
بسمـ رب الشهدا♥️ 💟 در انتظار آغاز عملیات ۱۵ روز گذشت و خبری جز خمپاره‌های نبود که هرازگاهی اطراف شهر را می‌کوبیدند. خانه و باغ عمو نزدیک به خطوط درگیری شمال شهر بود و رگبار گلوله‌های داعش را به‌وضوح می‌شنیدیم. دیگر حیدر هم کمتر تماس می‌گرفت که درگیر آموزش‌های نظامی برای مبارزه بود و من تنها با رؤیای شکستن و دیدار دوباره‌اش دلخوش بودم. 💟 تا اولین افطار چند دقیقه بیشتر نمانده بود و وقتی خواستم چای دم کنم دیدم دیگر آب زیادی در دبه کنار آشپزخانه نمانده است. تأسیسات آب در سلیمان‌بیک بود و از روزی که داعش این منطقه را اشغال کرد، در لوله‌ها نفت و روغن ریخت تا آب را به روی مردم آمرلی ببندد. در این چند روز همه ذخیره آب خانه همین چند دبه بود و حالا به اندازه یک لیوان آب باقی مانده بود که دلم نیامد برای چای استفاده کنم. 💟 شرایط سخت محاصره و جیره‌بندی آب و غذا، شیر حلیه را کم کرده و برای سیر کردن یوسف مجبور بود شیرخشک درست کند. باید برای به نان و شیره توت قناعت می‌کردیم و آب را برای طفل خانه نگه می‌داشتم که کتری را سر جایش گذاشتم و ساکت از آشپزخانه بیرون آمدم. اما با این آب هم نهایتاً می‌توانستیم امشب گریه‌های یوسف را ساکت کنیم و از فردا که دیگر شیر حلیه خشک می‌شد، باید چه می‌کردیم؟ 💟 زن‌عمو هم از ذخیره آب خانه خبر داشت و از نگاه غمگینم حرف دلم را خواند که ساکت سر به زیر انداخت. عمو می‌خواند و زیرچشمی حواسش به ما بود که امشب برای چیدن سفره افطار معطل مانده‌ایم و دیدم اشک از چشمانش روی صفحه قرآن چکید. در گرمای ۴۵ درجه تابستان، زینب از ضعف روزه‌داری و تشنگی دراز کشیده بود و زهرا با سینی بادش می‌زد که چند روزی می‌شد با انفجار دکل‌های برق، از کولر و پنکه هم خبری نبود. شارژ موبایلم هم رو به اتمام بود و اگر خاموش می‌شد دیگر از حال حیدرم هم بی‌خبر می‌ماندم. 💟 یوسف از شدت گرما بی‌تاب شده و حلیه نمی‌توانست آرامَش کند که خودش هم به گریه افتاد. خوب می‌فهمیدم گریه حلیه فقط از بی‌قراری یوسف نیست؛ چهار روز بود عباس به خانه نیامده و در شمالی شهر در برابر داعشی‌ها می‌جنگید و احتمالاً دلشوره عباس طاقتش را تمام کرده بود. زن‌عمو اشاره کرد یوسف را به او بدهد تا آرمَش کند و هنوز حلیه از جا بلنده نشده، خانه طوری لرزید که حلیه سر جایش کوبیده شد. 💟 زن‌عمو نیم‌خیز شد و زهرا تا پشت پنجره دوید که فریاد عمو میخکوبش کرد :«نرو پشت پنجره! دارن با می‌زنن!» کلام عمو تمام نشده، مثل اینکه آسمان به زمین کوبیده شده باشد، همه جا سیاه شد و شیشه‌های در و پنجره در هم شکست. من همانجا در پاشنه در آشپزخانه زمین خوردم و عمو به سمت دخترها دوید که خرده‌های شیشه روی سر و صورت‌شان پاشیده بود. 💟 زن‌عمو سر جایش خشکش زده بود و حلیه را دیدم که روی یوسف خیمه زده تا آسیبی نبیند. زینب و زهرا از ترس به فرش چسبیده و عمو هر چه می‌کرد نمی‌توانست از پنجره دورشان کند. حلیه از ترس می‌لرزید، یوسف یک نفس جیغ می‌کشید و تا خواستم به کمک‌شان بروم غرّش بعدی، پرده گوشم را پاره کرد. خمپاره سوم درست در حیاط فرود آمد و از پنجره‌های بدون شیشه، طوفانی از خاک خانه را پُر کرد. 💟 در تاریکی لحظات نزدیک مغرب، چشمانم جز خاک و خاکستر چیزی نمی‌دید و تنها گریه‌های وحشتزده یوسف را می‌شنیدم. هر دو دستم را کف زمین عصا کردم و به سختی از جا بلند شدم، به چشمانم دست می‌کشیدم اما حتی با نشستن گرد و خاک در تاریکی اتاقی که چراغی روشن نبود، چیزی نمی‌دیدم که نجوای نگران عمو را شنیدم :«حالتون خوبه؟» 💟 به گمانم چشمان او هم چیزی نمی‌دید و با دلواپسی دنبال ما می‌گشت. روی کابینت دست کشیدم تا گوشی را پیدا کردم و همین که نور انداختم، دیدم زینب و زهرا همانجا پای پنجره در آغوش هم پنهان شده و هنوز از ترس می‌لرزند. پیش از آنکه نور را سمت زن‌عمو بگیرم، با لحنی لرزان زمزمه کرد :«من خوبم، ببین حلیه چطوره!» 💟 ضجه‌های یوسف و سکوت محض حلیه در این تاریکی همه را جان به لب کرده بود؛ می‌ترسیدم عباس از دست‌مان رفته باشد که حتی جرأت نمی‌کردم نور را سمتش بگیرم. عمو پشت سر هم صدایش می‌کرد و من در شعاع نور دنبالش می‌گشتم که خمپاره بعدی در کوچه منفجر شد. وحشت بی‌خبری از حال حلیه با این انفجار، در و دیوار دلم را در هم کوبید و شیشه جیغم در گلو شکست... ادامــــــه دارد.... ✍🏻نویسنده: ➣ツ°•| @gharar_shohada_313
. . . این پارت رمان ♡ ۳♡ صلوات هدیه به ♥️شهید بابک نوری هریس♥️ .روح.شهـــدا.صلـــوات
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا