#صحیفه_سجادیه_جامعه | ۹۷
『 #دعای نود و هفت – هنگامی که به ابر و برق نگاه می‌کرد و صدای رعد را می‌شنید 』
࿐ྀུ༅࿇༅════════
اَللّٰهُمَّ إِنَّ هٰذَيْنِ آيَتَانِ مِنْ آيَاتِكَ، وَ هٰذَيْنِ عَوْنَانِ مِنْ أَعْوَانِكَ يَبْتَدِرَانِ طَاعَتَكَ بِرَحْمَةٍ نَافِعَةٍ أَوْ نِقْمَةٍ ضَارَّةٍ، فَلاٰ تُـمْطِرْنَا بِهِمٰا مَطَرَ السَّوْءِ، وَ لاٰ تُلْبِسْنَا بِهِمٰا لِبَاسَ الْبَلَاءِ،
خداوندا همانا این «رعد و برق» دو نشانه از نشانه‌های تو و دو خدمتگزار از خدمتگزاران تو اَند؛ که در مقام فرمان بُردن از تو، به رحمتی سودمند، یا عقوبتی زیان بخش، می‌شتابند؛
پس به وسیلۀ آن دو، باران زیان بار بر ما مباران و به سبب آن دو لباس بلا بر ما مپوشان،
اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَنْزِلْ عَلَيْنَا نَفْعَ هَذِہِ السَّحَائِبِ وَ بَرَكَتَهَا، وَ اصْـرِفْ عَنّٰا أَذَاهَا وَ مَضَـرَّتَهَا، وَ لاٰ تُصِبْنَا فِيهٰا بِآفَةٍ، وَ لاٰ تُرْسِلْ عَلیٰ مَعَايِشِنَا عَاهَةً،
خداوندا بر محمّد و آلش درود فرست و فایده و برکت این ابرها را بر ما فرود آر و آزار و زیانش را از ما بگردان و از درونِ ابرها آفتی به ما نرسان و بر آنچه که معیشت ما بر آن استوار است، آسیبی نفرست،
اَللّٰهُمَّ وَ إِنْ كُنْتَ بَعَثْتَهَا نِقْمَةً وَ أَرْسَلْتَهَا سَخْطَةً، فَاِنّٰا نَسْتَجِیرُكَ مِنْ غَضَبِكَ، وَ نَبْتَهِلُ إِلَيْكَ فیٖ سُؤٰالِ عَفْوِكَ، فَمِلْ بِالْغَضَبِ إِلَی الْمُشْـرِكِینَ، وَ أَدِرْ رَحىٰ نَقِمَتِكَ عَلَی الْمُلْحِدِينَ.
خداوندا ؛ اگر این ابرها را به خاطر عقوبت برانگیخته‌ای و برای خشم فرستاده‌ای؛ ما از خشمت به تو پناه می‌آوریم و برای درخواست گذشت و عفوت، به درگاه تو زاری می‌کنیم؛ پس غضب و خشم را متوجّه مشـرکان کن و آسیای عقوبتت را نسبت به منحرفان به گردش آر.
اَللّٰهُمَّ أَذْهِبْ مَحْلَ بِلَادِنَا بِسُقْيَاكَ، وَ أَخْرِجْ وَحَرَ صُدُورِنَا بِرِزْقِكَ، وَ لاٰ تَشْغَلْنَا عَنْكَ بِغَیْرِكَ، وَ لاٰ تَقْطَعْ عَنْ كَافَّتِنَا مَادَّةَ بِرِّكَ، فَإِنَّ الْغَنِيَّ مَنْ أَغْنَيْتَ، وَ إِنَّ السَّالِمَ مَنْ وَقَيْتَ،
خداوندا خشکی سـرزمین‌های ما را به بارانت برطرف کن و شدّت خشم سینۀ ما را به رزق و روزی خود بیرون فرما و ما را از خود به غیر خود مشغول و سـرگرم مکن و مایه و منبع نیکی خود را از ما جدا مساز؛ چه این که بی‌نیاز کسی است که تواش بی‌نیاز کنی و سالـم کسی است که تواش از هر شـرّی نگاه داری،
مٰا عِنْدَ أَحَدٍ دُونَكَ دِفَاعٌ، وَ لاٰ بِأَحَدٍ عَنْ سَطْوَتِكَ امْتِنَاعٌ، تَحْكُمُ بِـمٰا شِئْتَ عَلیٰ مَنْ شِئْتَ، وَ تَقْضِی بِـمٰا أَرَدْتَ فِيمَنْ أَرَدْتَ.
نزد کسی جز دفاع تو نیروی دفاع نیست و برای احدی از عذاب تو، وسیلۀ حفظ و نگاه داری وجود ندارد؛ بر هرکسی که بخواهی، به هر چه که بخواهی، حکم می‌کنی؛ و به آنچه اراده فرمایی دربارۀ هر کَس اراده کنی، فرمان می‌دهی.
فَلَكَ الْحَمْدُ عَلیٰ مٰا وَقَيْتَنَا مِنَ الْبَلَاءِ، وَ لَكَ الشُّكْرُ عَلیٰ مٰا خَوَّلْتَنَا مِنَ النَّعْمَاءِ، حَمْداً يُخَلِّفُ حَمْدَ الْحَامِدِينَ وَرَاءَہُ، حَمْداً یَمْلَأُ أَرْضَهُ وَ سَمَاءَہُ.
تو را سپاس بر آنکه ما را از بلا نگاه داشتی و تو را شکر بر نعمت‌هایی که به ما دادی؛ سپاسی که سپاس سپاسگزاران را پشت سـر گذارد؛ سپاسی که زمین و آسمان خدا را پُر کند.
إِنَّكَ الْمَنَّانُ بِجَسِيمِ الْمِنَنِ، الْوَهَّابُ لِعَظِيمِ النِّعَمِ، الْقَابِلُ يَسِیرَ الْحَمْدِ، الشَّاكِرُ قَلِيلَ الشُّكْرِ، الْمُحْسِنُ الْمُجْمِلُ ذُو الطَّوْلِ لاٰ إِلٰهَ إِلّٰا أَنْتَ إِلَيْكَ الْمَصِیرُ.
همانا تویی بسیار نعمت دهنده به نعمت‌های بزرگ، بخشندۀ نعمت‌های عظیم، پذیرندۀ سپاس اندک، قبول کنندۀ شکر ناچیز، نیکوکار و خوش‌رفتار، دارای احسان، معبودی جز تو نیست، پایان کار به سوی توست.
┅───────────
🤲 اللّٰهم عجّل لولیّک الفرج
╭═══════๛- - - ┅┅╮
│📳 @Mabaheeth
│📚 @ghararemotalee
╰๛- - - - -
#صحیفه_سجادیه_جامعه | ۹۸
『 #دعای نود و هشت – هرگاه به تقصیر در سپاسگزاری اعتراف می‌کرد 』
࿐ྀུ༅࿇༅════════
اَللّٰهُمَّ إِنَّ أَحَداً لا ٰيَبْلُغُ مِنْ شُكْرِكَ غَايَةً إِلّٰا حَصَلَ عَلَيْهِ مِنْ إِحْسَانِكَ مٰا يُلْزِمُهُ شُكْراً، وَ لاٰ يَبْلُغُ مَبْلَغاً مِنْ طَاعَتِكَ وَإِنِ اجْتَهَدَ إِلّٰا كَانَ مُقَصّـِراً دُونَ اسْتِحْقَاقِكَ بِفَضْلِكَ، فَأَشْكَرُ عِبَادِكَ عَاجِزٌ عَنْ شُكْرِكَ، وَأَعْبَدُهُمْ مُقَصِّـرٌ عَنْ طَاعَتِكَ. لاٰيَجِبُ لِأَحَدٍ أَنْ تَغْفِرَ لَهُ بِاسْتِحْقَاقِهِ، وَلاٰ أَنْ تَرْضیٰ عَنْهُ بِاسْتِيجَابِهِ، فَمَنْ غَفَرْتَ لَهُ فَبِطَوْلِكَ، وَمَنْ رَضِيتَ عَنْهُ فَبِفَضْلِكَ،
خداوندا، کسی از شکرگزاری‌ات در حالی از احوال، به نهایت شکر نـمی‌رسد جز این که از احسانت نعمتی به دست می‌آورد که او را به شکری دیگر وا می‌دارد، و از آنجا که نعمتت پیوسته و پی‌درپی به بندگان می‌رسد، پس کسی را قدرت بر شکر نیست، و از اطاعتت، گرچه تلاش و کوشش کند به اندازه‌ای نـمی‌رسد، جز اینکه در برابر شایستگی‌ات، به سبب فضل و احسانت، ناتوان از طاعت است، بنابراین سپاس‌گزارترین بندگانت از سپاسگزاری‌ات ناتوان و عابدترین ایشان، از اطاعتت در کوتاهی و کاستی است. کسی شایستۀ آن نیست که به خاطر مستحق بودنش او را بیامرزی و به سبب سزاوار بودنش از او خشنود شوی، هر که را بیامرزی، به احسانت آمرزیده‌ای و از هر که خشنود شوی، به احسانت خشنود شده‌ای،
تَشْكُرُ يَسِيـرَ مٰا شُكِرْتَهُ، وَ تُثِيبُ عَلیٰ قَلِيلِ مٰا تُطَاعُ فِيهِ، حَتّٰى كَأَنَّ شُكْرَ عِبَادِكَ الَّذِی أَوْجَبْتَ عَلَيْهِ ثَوَابَهُمْ، وَأَعْظَمْتَ عَنْهُ جَزَاءَهُمْ، أَمْرٌ مَلَكُوا اسْتِطَاعَةَ الِامْتِنَاعِ مِنْهُ دُونَكَ فَكَافَيْتَهُمْ، أَوْلَمْ يَكُنْ سَبَبُهُ بِيَدِكَ فَجَازَيْتَهُمْ، بَلْ مَلَكْتَ يٰا إِلٰهیٖ أَمْرَهُمْ قَبْلَ أَنْ يـَمْلِكُوا عِبَادَتَكَ، وَأَعْدَدْتَ ثَوَابَهُمْ قَبْلَ أَنْ يُفِيضُوا فیٖ طَاعَتِكَ، وَذَلِكَ أَنَّ سُنَّتَكَ الْإِفْضَالُ، وَعَادَتَكَ الاِحْسَانُ، وَسَبِيلَكَ الْعَفْوُ.
عمل اندکی را که پذیرفته‌ای جزا می‌دهی و بر اندک چیزی که اطاعت شده‌ای پاداش عنایت می‌کنی تا آنجا که گویی سپاسگزاری بندگانت که پاداششان را بر آن واجب کرده‌ای و جزای ایشان را از آن بزرگ ساخته‌ای، کاری است که بدون قدرت دادن تو بر باز ایستادن از آن توانـمند بودند و از این جهت پاداششان دادی، امّا اینان قدرت باز ایستادن از شکرت را بدون تو ندارند، ولی با آنها هم چون کسی که قدرت باز ایستادن دارد معامله کردی، یا انگار می‌کنی سبب آن شکر به دست تو نبوده و به این خاطر پاداششان دادی، ولی این طور نیست، بلکه ای خدای من مالک کار ایشان بودی، پیش از اینکه آنان مالک عبادت تو شوند، و مزدشان را آماده کردی، پیش از آنکه وارد طاعت و بندگی تو شوند، و آن برای این است که روش تو عطا کردن و عادتت احسان و راهت گذشت است.
#صحیفه_سجادیه_جامعه | ۹۹
『 #دعای نود و نه – در سپاسگزاری 』
࿐ྀུ༅࿇༅════════
یٰا مَنْ فَضُلَ إِنْعَامُهُ إِنْعَامَ الْمُنْعِمِینَ، وَ عَجَزَ عَنْ شُکْرِہِ شُکْرُ الشّٰاکِرِینَ، وَ قَدْ جَرَّبْتُ غَیْرَكَ مِنَ الْمَأْمُولِینَ لِغَیْرِی مِنَ السّٰائِلِینَ، فَإِذَا کُلُّ قَاصِدٍ لِغَیْرِكَ مَرْدُودٌ، کُلُّ طَرِیقٍ إِلیٰ سِوَاكَ مَسْدُودٌ، وَ کُلُّ خَیْرٍ عِنْدَكَ مَوْجُودٌ، وَ کُلُّ خَیْرٍ عِنْدَ سِوَاكَ مَفْقُودٌ.
ای آنکه برتری دارد نعمت دادنش، نعمت دادن منعمان را،
و ناتوان گشته از شکرش سپاس سپاسگزاران،
و من آزموده‌ام غیر تو را از افراد مورد امید، برای غیر من از سائلان، و دیدم که هر کَس غیر تو را قصد کند، مردود است،
و هر راهی به سوی غیر تو بسته،
و هر خیری، نزد تو موجود و هر خیری نزد غیر تو نایافته می‌باشد.
یٰا مَنْ إِلَیْهِ بِهِ تَوَسَّلْتُ، وَ إِلَیْهِ بِهِ تَسَبَّبْتُ وَ تَوَصَّلْتُ، وَ عَلَیْهِ فِی السَّـرّٰاءِ وَ الضَّـرّٰاءِ عَوَّلْتُ وَ تَوَکَّلْتُ، مٰا کُنْتُ عَبْداً لِغَیْرِكَ فَیَکُونَ غَیْرُكَ لیٖ مَوْلیٰ، وَ لاٰ کُنْتُ مَرْزُوقاً مِنْ سِوَاكَ فَأَسْتَدِیمَهُ عَادَةَ الْحُسْنىٰ، وَ مٰا قَصَدْتُ بٰابًا إِلّٰا بٰابَكَ فَلاٰ تَطْرُدْنِی مِنْ بٰابِكَ الْاَدْنیٰ، یٰا قَدِیراً لاٰ تَؤُدُہُ الْمَطَالِبُ، وَ یٰا مَوْلیً یَبْغِیهِ کُلُّ رَاغِبٍ، حَاجَاتِی مَصْـرُوفَةٌ إِلَیْكَ، وَ آمَالِی مَوْقُوفَةٌ لَدَیْكَ، کُلَّمَا وَفَّقْتَنِی لَهُ مِنْ خَیْرٍ أَحْمِلُهُ وَ أَطِیقُهُ فَأَنْتَ دَلِیلِی عَلَیْهِ وَ طَرِیقُهُ.
ای آنکه به وسیلۀ او به سویش متوسل شدم و به وسیلۀ او به سویش سبب جستم و راه یافتم و بر او در آسایش و سختی اعتماد کردم و توکل نـمودم،
من بنده‌ای برای غیر تو نبوده‌ام، که غیر از تو برای من سـرور باشد،
و از غیر تو روزی‌خور نبوده‌ام که ادامه این عادت نیک را از او بخواهم،
و قصد نکردم دری جز درِ تو را، پس مرا از درِ نزدیکت مران،
ای توانایی که او را گران نیاید خواسته‌ها،
و ای سـروری که هر مشتاقی او را می‌جوید، نیازهایم به سوی تو بازگشت داده شده، و آرزوهایم متوقف گشته‌اند در پیشگاه تو، و هر چه مرا توفیق دهی از خیر، که تحمل کنم و بر آن توانا باشم، پس تو راهنمای من بر آن و راه من به سوی آن هستی.
یٰا مَنْ جَعَلَ الصَّبْـرَ عَوْناً عَلیٰ بَلاٰئِهِ، وَ جَعَلَ الشُّکْرَ مٰادَّةً لِنَعْمَائِهِ، قَدْ جَلَّتْ نِعْمَتُكَ عَنْ شُکْرِی، فَتَفَضَّلْ عَلیٰ إِقْرَارِی بِعَجْزِی بَعَفْوٍ أَنْتَ أَقْدَرُ عَلَیْهِ وَ أَوْسَعُ لَهُ مِنِّی، وَ إِنْ لَمْ یَکُنْ لِذَنْبِی عِنْدَكَ عُذْرٌ تَقْبَلُهُ فَاجْعَلْهُ ذَنْباً تَغْفِرُہُ، وَ صَلِّ اللّٰهُمَّ عَلیٰ جَدِّی مُحَمَّدٍ رَسُولِكَ وَ آلِهِ الطَّیِّبِینَ.
ای آنکه شکیبایی را کمکی بر بلا قرار داده‌ای، و شکر را وسیله ادامه نعمت‌ها، همانا که نعمتت از شُکرم بزرگتـر است، پس تفضّل کن بر اعتـراف من به ناتوانی‌ام، با عفوی که تو بر آن تواناتر هستی، و گستـرانیده‌تر برای آن از من هستی، و اگر گناهم را نزد تو عذری نباشد که آن را بپذیری، پس آن را قرار ده گناهی که آن را می‌بخشی، و درود فرست خداوندا، بر جدّم محمد فرستادۀ تو و خاندان پاکش.
┅───────────
🤲 اللّٰهم عجّل لولیّک الفرج
╭═══════๛- - - ┅┅╮
│📳 @Mabaheeth
│📚 @ghararemotalee
╰๛- - - - -
#صحیفه_سجادیه_جامعه | ۱۰۰
『 #دعای صد – در عذرخواهی از دادخواهی‌های مردم… و رها شدنش از آتش 』
࿐ྀུ༅࿇༅════════
اَللّٰهُمَّ إِنِّی أَعْتَذِرُ إِلَيْكَ مِنْ مَظْلُومٍ ظُلِمَ بِحَضْـرَتِی فَلَمْ أَنْصُـرْہُ، وَ مِنْ مَعْرُوفٍ أُسْدِيَ إِلَیَّ فَلَمْ أَشْكُرْہُ، وَ مِنْ مُسِی‌ءٍ اعْتَذَرَ إِلَیَّ فَلَمْ أَعْذِرْہُ، وَ مِنْ ذِي فَاقَةٍ سَأَلَنِي فَلَمْ أُوثِرْہُ وَ مِنْ حَقِّ ذِي حَقٍّ لَزِمَنِي لِمُؤْمِنٍ فَلَمْ أُوَفِّرْہُ وَ مِنْ عَيْبِ مُؤْمِنٍ ظَهَرَ لیٖ فَلَمْ أَسْتُـرْہُ، وَ مِنْ كُلِّ إِثْمٍ عَرَضَ لیٖ فَلَمْ أَهْجُرْہُ،
خداوندا از تو پوزش می‌خواهم دربارۀ ستم‌دیده‌ای که در حضور من به او ستم شد و من یاری‌اش ندادم؛ و از احسانی که نسبت به من شده و سپاسش را به جا نیاوردم؛ و از بد کننده‌ای که از من پوزش خواسته و من پوزش او را نپذیرفتم؛ و از نیازمندی که از من درخواست کرده و من او را بر خود برتری ندادم؛ و از حقّ مؤمن صاحب حقّی که بر عهده‌ام بوده و آن را نپرداخته‌ام؛ و از عیب مؤمنی که برای من آشکار شده و آن را نپوشانده‌ام؛ و از هر گناهی که برایم پیش آمده و از آن دوری نکردم،
أَعْتَذِرُ إِلَيْكَ يٰا إِلٰهيٖ مِنْهُنَّ وَ مِنْ نَظَائِرِهِنَّ اعْتِذَارَ نَدَامَةٍ يَكُونُ وَاعِظاً لِمٰا بَیْنَ يَدَيَّ مِنْ أَشْبَاهِهِنَّ،
ای خدای من! از همه این‌ها و از آنچه مانند این‌هاست، با دلی آکنده از پشیمانی پوزش می‌خواهم؛ پوزشی که مرا در برابر پیش‌آمدهایی نظیر آنها باز دارد،
فَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْعَلْ نَدَامَتِي عَلیٰ مٰا وَقَعْتُ فِيهِ مِنَ الزَّلاّٰتِ، وَ عَزْمِي عَلیٰ تَرْكِ مٰا يَعْرِضُ لیٖ مِنَ السَّيِّئَاتِ، تَوْبَةً تُوجِبُ لیٖ مَحَبَّتَكَ يٰا مُحِبَّ التَّوَّابِینَ.
پس بر محمّد و آلش درود فرست و پشیمانی‌ام را از لغزش‌هایی که گرفتارشان شدم و عزمم را بر ترک گناهانی که برایم پیش می‌آید، #توبه قرار ده؛ توبه‌ای که برایم موجب عشق تو گردد، ای دوست‌دار توبه‌کنندگان.
┅───────────
🤲 اللّٰهم عجّل لولیّک الفرج
╭═══════๛- - - ┅┅╮
│📳 @Mabaheeth
│📚 @ghararemotalee
╰๛- - - - -
#صحیفه_سجادیه_جامعه | ۱۰۱
『 #دعای صد و یک – هنگام درخواست عفو و رحمت 』
࿐ྀུ༅࿇༅════════
اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَاكْسِـرْ شَهْوَتِی عَنْ كُلِّ مَحْرَمٍ، وَازْوِ حِرْصِی عَنْ كُلِّ مَأْثَمِ، وَامْنَعْنِي عَنْ أَذىٰ كُلِّ مُؤْمِنٍ وَمُؤْمِنَةٍ وَمُسْلِمٍ وَمُسْلِمَةٍ.
خداوندا بر محمّد و آلش درود فرست و بنای شهوتم را از هر حرامی در هم شکن و خواسته و طمع شدیدم را از هر معصیتی دور دار و مرا از آزردن هر مرد مؤمن و زن مؤمنه و هر مرد مسلمان و زن مسلمه باز دار.
اَللّٰهُمَّ وَأَيـُّمَا عَبْدٍ نَالَ مِنِّي مٰا حَظَرْتَ عَلَيْهِ، وَانْتَهَكَ مِنِّي مٰا حَجَزْتَ عَلَيْهِ، فَمَضیٰ بِظُلاٰمَتِي مَيِّتاً، أَوْ حَصَلَتْ لیٖ قِبَلَهُ حَيّاً، فَاغْفِرْ لَهُ مٰا أَلَمَّ بِهِ مِنِّي، وَاعْفُ لَهُ عَمّٰا أَدْبَرَ بِهِ عَنِّي، وَلاٰ تَقِفْهُ عَلیٰ مَاارْتَکَبَ فِیَّ، وَلاٰ تَكْشِفْهُ عَمَّا اكْتَسَبَ بیٖ، وَاجْعَلْ مٰا سَمَحْتُ بِهِ مِنَ الْعَفْوِ عَنْهُمْ، وَتَبَـرَّعْتُ بِهِ مِنَ الصَّدَقَةِ عَلَيْهِمْ، أَزْكیٰ صَدَقَاتِ الْمُتَصَدِّقِینَ، وَأَعْلیٰ صِلاٰتِ الْمُتَقَرِّبِینَ، وَعَوِّضْنِي مِنْ عَفْوِي عَنْهُمْ عَفْوَكَ، وَمِنْ دُعَائِی لَهُمْ رَحْمَتَكَ، حَتّٰى يَسْعَدَ كُلُّ وَاحِدٍ مِنّٰا بِفَضْلِكَ، وَيَنْجُو كُلٌّ مِنّٰا بِـمَنِّكَ.
خداوندا هر بنده‌ای نسبت به من مرتکب کاری شده که آن کار را بر او حرام کردی؛ یا پردۀ حرمت مرا که دریدنش را بر او ممنوع کردی، دریده؛ پس زیر بار ستمی که بر من داشته مرده؛ یا در حالی که هنوز زنده است، حقّی از من برعهدۀ او ثابت است؛ پس او را نسبت به ستمی که بر من روا داشته بیامرز و در رابطۀ با حقّی که از من پایمال کرده از او گذشت کن و دربارۀ آنچه با من کرده او را دنبال نکن و به خاطر گناهانی که با ستم بر من مرتکب شده رسوایش نساز و این عفو و گذشتم را از آنان و چشم‌پوشی و کار نیکی که بدون چشم‌داشت نسبت به آنان انجام دادم، از پرفایده‌ترین صدقات صدقه دهندگان و بالاترین عطاهای مقرّبین پیشگاهت، قرار ده. و در برابر گذشت من از آنان عفوت و در مقابل دعایم برای آنان رحمتت را عوض قرار ده؛ تا هر یک از ما به سبب فزون بخشی‌ات سعادتـمند شویم؛ و هر کدام‌مان به‌خاطر احسانت رستگار گردیم.
اَللّٰهُمَّ وَأَيُّـمٰا عَبْدٍ مِنْ عَبِيدِكَ أَدْرَكَهُ مِنِّي دَرَكٌ، أَوْ مَسَّهُ مِنْ نَاحِيَتِي أَذًى، أَوْ لَحِقَهُ بیٖ أَوْ بِسَبَبِي ظُلْمٌ فَفُتُّهُ بِحَقِّهِ أَوْ سَبَقْتُهُ بِـمَظْلَمَتِهِ، فَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَأَرْضِهِ عَنِّي مِنْ وُجْدِكَ وَأَوْفِهِ حَقَّهُ مِنْ عِنْدِكَ، ثُمَّ قِنِي مٰا يُوجِبُ لَهُ حُكْمُكَ، وَخَلِّصْنِي مِمّٰا يَحْكُمُ بِهِ عَدْلُكَ، فَإِنَّ قُوَّتِی لاٰتَسْتَقِلُّ بِنَقِمَتِكَ، وَإِنَّ طَاقَتِي لاٰتَنْهَضُ بِسُخْطِكَ، فَإِنَّكَ إِنْ تُكَافِنِي بِالْحَقِّ تُهْلِكْنِي، وَإِلّٰا تَغَمَّدْنِی بِرَحْمَتِكَ تُوبِقْنِي.
خداوندا هر یک از بندگانت که از سوی من صدمه‌ای به او متوجّه شده، یا از سوی من آزاری به او رسیده، یا از من یا به سبب من ستمی بر او شده و از پی آن ستم، به گونه‌ای حقّش را پایمال کرده‌ام که بازگرداندن آن حق برایش ممکن نیست؛ یا با حقّی که بر عهدۀ من دارد، چنان از او پیشی گرفته‌ام و از دستش فرار کرده‌ام که یافتـن من برای گرفتـن حقّش به هیچ عنوان برایش میسّـر نیست؛ در عین همۀ این امور بر محمّد و آلش درود فرست و آن صاحب حق را به توانگری خود از من راضی کن و حقّش را به طور کامل از نزد خود بپرداز. و مرا از عقوبتی که بر اساس فرمانت مستحق آن شده‌ام حفاظت کن؛ و از کیفری که عدالتت به آن حکم می‌کند نجاتم ده؛ زیرا نیروی من تاب عذاب تو را ندارد و برای طاقت من امکان تحمّل خشم تو نیست. به درستی که اگر مرا بر پایۀ حق مکافات کنی، هلاکم می‌کنی؛ و اگر به رحمتت نپوشانی، به نابودی‌ام می‌اندازی.
#صحیفه_سجادیه_جامعه | ۱۰۲
『 #دعای صد و دو – در طلب رحمت 』
࿐ྀུ༅࿇༅════════
اَللّٰهُمَّ کَمٰا أَسَأْتُ وَ أَحْسَنْتَ إِلَیَّ، فَإِنْ عُدْتُ فَعُدْ عَلَیَّ.
خداوندا همانگونه که بدی کردم و تو، به من نیکی کردی، پس هرگاه من بازگشتم (به گناه) تو بازگرد (به احسان) بر من.
┅───────────
🤲 #اللّٰهم_عجّل_لولیّک_الفرج
╭═══════๛- - - ┅┅╮
│📳 @Mabaheeth
│📚 @ghararemotalee
╰๛- - - - -
#صحیفه_سجادیه_جامعه | ۱۰۳
『 #دعای صد و سه – هرگاه خبـر مرگ کسی را می‌شنید یا از مردن یاد می‌کرد 』
࿐ྀུ༅࿇༅════════
اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اكْفِنَا طُولَ الْأَمَلِ، وَ قَصّـِرْەُ عَنّٰا بِصِدْقِ الْعَمَلِ، حَتّٰى لاٰ نُؤَمِّلَ اسْتِتْمَامَ سَاعَةٍ بَعْدَ سَاعَةٍ، وَ لَا اسْتِيفَاءَ يَوْمٍ بَعْدَ يَوْمٍ، وَ لَا اتِّصَالَ نَفَسٍ بِنَفَسٍ، وَ لاٰ لُحُوقَ قَدَمٍ بِقَدَمٍ، وَ سَلِّمْنَا مِنْ غُرُورِہِ، وَ آمِنَّا مِنْ شُـرُورِہِ، وَ انْصِبِ الْمَوْتَ بَیْنَ أَيْدِينَا نَصْباً، وَ لاٰ تَجْعَلْ ذِكْرَنَا لَهُ غِبّاً.
خداوندا بر محمّد و آلش درود فرست و ما را از آرزوی دور و دراز بی‌نیاز کن و دست آرزوهای دراز را با عمل راستین از دامن حیات ما کوتاه فرما؛ تا آنکه پایان بردن ساعتی را از پی ساعتی و دریافتـن روزی را که به دنبال روزی و پیوستـن نفسی را به نفسی و رسیدن گامی را به گامی، آرزو نکنیم، و از فریب آرزوها ما را سالـم دار و از بدی‌هایش امان ده و مرگ را در برابر دیدگان ما قرار داده؛ قرار دادنی دائم و همیشگی؛ و یادش را به گونه‌ای قرار مده که روزی یادش کنیم و روزی از آن غفلت ورزیم.
وَ اجْعَلْ لَنٰا مِنْ صَالِحِ الْأَعْمَالِ عَمَلًا نَسْتَبْطِئُ مَعَهُ الْمَصِیرَ إِلَيْكَ، وَ نَحْرِصُ لَهُ عَلیٰ وَشْكِ اللِّحَاقِ بِكَ، حَتّٰى يَكُونَ الْمَوْتُ مَأْنَسَنَا الَّذِي نَأْنَسُ بِهِ، وَ مَأْلَفَنَا الَّذِي نَشْتَاقُ إِلَيْهِ، وَ حَامَّتَنَا الَّتِي نُحِبُّ الدُّنُوَّ مِنْهَا.
و از اعمال شایسته عملی برایمان قرار ده که آمدن به سوی تو را همراه با آن، آرام و آهسته شماریم؛ و برای زود رسیدن به لقای تو، حرص ورزیم؛ به طوری که مرگ برای ما محلّ انسی باشد که به آن انس گیریم؛ و مرکز الفتی باشد که به آن شوق ورزیم؛ و خویشاوند نزدیکی باشد که نزدیکی به او را دوست داشته باشیم.
فَإِذَا أَوْرَدْتَهُ عَلَيْنَا، وَ أَنْزَلْتَهُ بِنٰا، فَأَسْعِدْنَا بِهِ زَائِراً، وَ آنِسْنَا بِهِ قَادِماً، وَ لاٰ تُشْقِنَا بِضِيَافَتِهِ، وَ لاٰ تُخْزِنَا بِزِيَارَتِهِ، وَ اجْعَلْهُ بَاباً مِنْ أَبْوَابِ مَغْفِرَتِكَ، وَ مِفْتَاحاً مِنْ مَفَاتِيحِ رَحْمَتِكَ
پس هنگامی‌که مرگ را بر ما وارد کنی، ما را از دیدار چنین دیدارکننده‌ای خوشبخت فرما؛ و زمانی که بر ما وارد شد، ما را با او مأنوس ساز؛ و ما را به مهمانی‌اش به رنج و زحمت مینداز؛ و به زیارتش خوار و سـرافکنده مکن؛ و آن را دری از درهای آمرزشت و کلیدی از کلیدهای رحمتت، قرار ده
أَمِتْنَا مُهْتَدِينَ غَیْرَ ضَالِّینَ، طَائِعِینَ غَیْرَ مُسْتَكْرِهِینَ، تَائِبِینَ غَیْرَ عَاصِینَ وَ لاٰ مُصِـرِّينَ، یٰا ضَامِنَ جَزَاءِ الْمُحْسِنِینَ، وَ مُسْتَصْلِحَ عَمَلِ الْمُفْسِدِينَ.
ما را در زمرۀ هدایت یافتگان بـمیران، نه گمراهان؛ و در سِلک مُطیعانی که از مرگ اکراه ندارند و در جمع توبه‌کنندگان از دنیا ببـر، نه گناهکاران و اصـرار ورزان به گناه؛ ای ضامن پاداش نیکوکاران و اصلاح کنندۀ کردار بدکاران!
┅───────────
🤲 #اللّٰهم_عجّل_لولیّک_الفرج
╭═══════๛- - - ┅┅╮
│📳 @Mabaheeth
│📚 @ghararemotalee
╰๛- - - - -
#صحیفه_سجادیه_جامعه | ۱۰۴
『 #دعای صد و چهار – در هنگام وفات 』
࿐ྀུ༅࿇༅════════
امام زین العابدین (علیه‌السلام) هنگام وفات می‌فرمود:
اَللّٰهُمَّ ارْحَمْنِی فَإِنَّكَ کَرِیمٌ، اَللّٰهُمَّ ارْحَمْنِی فَإِنَّكَ رَحِیمٌ.
خداوندا مرا رحمت کن، که تو مهربان هستی.
خداوند مرا رحمت کن که تو کریم هستی.
و پیوسته این کلمات را تکرار می‌کرد تا اینکه حضـرت، درگذشت.
┅───────────
🤲 #اللّٰهم_عجّل_لولیّک_الفرج
╭═══════๛- - - ┅┅╮
│📳 @Mabaheeth
│📚 @ghararemotalee
╰๛- - - - -
#صحیفه_سجادیه_جامعه | ۱۰۵
『 #دعای صد و پنج – هرگاه جنازه‌ای را می‌دید 』
࿐ྀུ༅࿇༅════════
حضـرت علی بن الحسین (علیهماالسلام) هرگاه جنازه‌ای را می‌دید، می‌گفت:
اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِی لَمْ یَجْعَلْنِی مِنَ السَّوَادِ الْمُخْتَـرَمِ.
سپاس خدای را که مرا از عامۀ مردم هلاک شده، قرار نداده است.
و نیز گفته است:
اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِی تَعَزَّزَ بِالْقُدْرَةِ، وَ قَهَرَ عِبَادَہُ بِالْمَوْتِ.
سپاس خدای را که با قدرت، عزّت یافت، و بندگانش را به مرگ مقهور و مغلوب ساخت.
┅───────────
🤲 #اللّٰهم_عجّل_لولیّک_الفرج
╭═══════๛- - - ┅┅╮
│📳 @Mabaheeth
│📚 @ghararemotalee
╰๛- - - - -
#صحیفه_سجادیه_جامعه | ۱۰۶
『 #دعای صد و شش – هرگاه در کنار قبـری می‌ایستاد 』
࿐ྀུ༅࿇༅════════
عالـم (علیه‌السلام) گفت: حضـرت علی بن الحسین (علیهماالسلام) هرگاه میتی را داخل قبـر می‌نـمودند، در کنار قبـرش می‌ایستاد و می‌گفت:
اَللّٰهُمَّ جَافِ الْاَرْضَ عَنْ جَنْبَیْهِ، وَ صَعِّدْ عَمَلَهُ، وَ لَقِّهِ مِنْكَ رِضْوَاناً.
خداوندا، زمین را از دو طرفش دور کن، و عملش را بالا بر، و به او برسان از نزد خودت خُرسندی را.
┅───────────
🤲 #اللّٰهم_عجّل_لولیّک_الفرج
╭═══════๛- - - ┅┅╮
│📳 @Mabaheeth
│📚 @ghararemotalee
╰๛- - - - -
#صحیفه_سجادیه_جامعه | ۱۰۷
『 #دعای صد و هفت – در توسل به نام‌های خداوند عزوجلّ 』
࿐ྀུ༅࿇༅════════
از امام حسین (علیه‌السلام) روایت شده است که فرمود: وارد شدم بر رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در حالی که اُبی بن کعب نزد آن حضـرت بود و حدیث را ادامه داد تا اینکه فرمود: هر کَس پیرو او باشد، رشد یافته و هر کَس از او گمراه شود بیخرد و سقوط کرده خواهد بود.
گفت: اسم او چیست؟
فرمود: اسمش علی، و دعایش این است:
یٰا دَائِمُ یٰا دَیْمُومُ، یٰا حَیُّ یٰا قَیُّومُ، یٰا کَاشِفَ الْغَمِّ، وَ یٰا فَارِجَ الْهَمِّ، وَ یٰا بَاعِثَ الرُّسُلِ، وَ یٰا صَادِقَ الْوَعْدِ، صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ افْعَلْ بیٖ مٰا أَنْتَ أَهْلُهُ.
ای ماندگار، ای جاویدان، ای زنده، ای پایدار، ای برطرف کنندۀ غم، و ای دورکنندۀ اندوه، و ای فرستندۀ پیامبـران و ای آنکه وعده‌اش راستین است، دورد فرست بر محمد و آل محمد، و با من عمل کن آنچه را تو شایسته آن هستی.
و هر کَس این دعا را بخواند، خدای عزّوجلّ او را با علی بن الحسین (علیهماالسلام) محشور می‌فرماید، و او راهبـرش به سوی بهشت خواهد بود.
┅───────────
🤲 #اللّٰهم_عجّل_لولیّک_الفرج
╭═══════๛- - - ┅┅╮
│📳 @Mabaheeth
│📚 @ghararemotalee
╰๛- - - - -
#صحیفه_سجادیه_جامعه | ۱۰۸
『 #دعای صد و هشت – درخواست پوشش و حجاب از دشمن 』
࿐ྀུ༅࿇༅════════
اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَفْرِشْنِي مِهَادَ كَرَامَتِكَ، وَ أَوْرِدْنِی مَشَارِعَ رَحْمَتِكَ، وَأَحْلِلْنِي بُحْبُوحَةَ جَنَّتِكَ. وَلاٰ تَسُمْنِي بِالرَّدِّ عَنْكَ، وَلاٰ تَحْرِمْنِي بِالْخَيْبَةِ مِنْكَ،
خداوندا بر محمّد و آلش درود فرست و بستـر کرامتت را برایم بگستـران و به آبشخورهای رحمتت درآور و در وسط بهشتت جایم ده و داغ مردود شدن از درگاهت را بر پیشانی‌ام مگذار و به نومیدی از درگاهت محرومم مکن،
وَلاٰ تُقَاصَّنِي بِـمَااجْتَـرَحْتُ، وَلاٰ تُنَاقِشْنِي بِـمَااكْتَسَبْتُ، وَلاٰ تُبْـرِزْ مَكْتُومِي، وَلاٰ تَكْشِفْ مَسْتُورِي، وَلاٰ تَحْمِلْ عَلیٰ مِيزَانِ الْإِنْصَافِ عَمَلِی، وَلاٰ تُعْلِنْ عَلیٰ عُيُونِ الْمَلَإِ خَبَـرِي،
و به گناهانی که مرتکب شدم، مرا به عرصۀ انتقام و عقوبت مینداز؛ و به خاطر اعمال زشتی که انجام داده‌ام، حسابم را مورد دقّت قرار مده؛ و رازم را آشکار مکن و سِـرّم را فاش مساز و عملم را در ترازوی عدالت مگذار و امور پنهانم را در برابر چشم بزرگان و پیشوایان برملا مکن.
أَخْفِ عَنْهُمْ مٰا يَكُونُ نَشْـرُەُ عَلَیَّ عَاراً، وَاطْوِ عَنْهُمْ مٰا يُلْحِقُنِي عِنْدَكَ شَنَاراً،
و آنچه که آشکار شدنش مایۀ ننگ من است، از آنان پنهان دار و آنچه مرا در حضورت بدنام و رسوا کند، از دیدگان آنها بپوشان.
شَـرِّفْ دَرَجَتِي بِرِضْوَانِكَ، وَأَكْمِلْ كَرَامَتِي بِغُفْرَانِكَ، وَاَنْظِمْنِي فیٖ أَصْحَابِ الْيَمِینِ، وَوَجِّهْنِي فیٖ مَسٰالِكِ الْاٰمِنِینَ، وَاجْعَلْنِي فیٖ فَوْجِ الْفَائِزِينَ، وَاعْمُرْ بیٖ مَجَالِسَ الصَّالِحِینَ، اٰمِینَ رَبَّ الْعَالَمِینَ.
مرتبه‌ام را به خشنودی‌ات بالا بر و حرمت و اعتبارم را به آمرزشت کامل کن و مرا در زمرۀ سعادتـمندان درآور و به سوی راه‌های ایمن یافتگان هدایتم کن و در گروه رستگاران قرار ده و انجمن شایستگان را به وجود من آباد کن؛ دعایم را مستجاب فرما ای پروردگار جهانیان!
┅───────────
🤲 #اللّٰهم_عجّل_لولیّک_الفرج
╭═══════๛- - - ┅┅╮
│📳 @Mabaheeth
│📚 @ghararemotalee
╰๛- - - - -
#صحیفه_سجادیه_جامعه | ۱۰۹
『 #دعای صد و نه – هنگام ختم قرآن 』
࿐ྀུ༅࿇༅════════
#صحیفه_سجادیه_جامعه | ۱۱۰
『 #دعای صد و ده – هرگاه به ماه نو 🌙 نگاه می‌کرد 』
࿐ྀུ༅࿇༅════════
أَيُّهَا الْخَلْقُ الْمُطِيعُ الدَّائِبُ السَّـرِيعُ، الْمُتَـرَدِّدُ فیٖ مَنَازِلِ التَّقْدِيرِ، الْمُتَصَـرِّفُ فیٖ فَلَكِ التَّدْبِیرِ.
ای آفریدۀ فرمان‌بردار و تلاش‌گر شتابان و رفت و آمد کننده در منازل معیّن‌شده و تصـرّف کنندۀ در فلک تدبیر.
آمَنْتُ بِـمَنْ نَوَّرَ بِكَ الظُّلَمَ، وَ أَوْضَحَ بِكَ الْبُهَمَ، وَ جَعَلَكَ آيَةً مِنْ آيَاتِ مُلْكِهِ، وَ عَلَامَةً مِنْ عَلَامَاتِ سُلْطَانِهِ، وَ امْتَهَنَكَ بِالزِّيَادَةِ وَ النُّقْصَانِ، وَ الطُّلُوعِ وَ الْأُفُولِ، وَ الْإِنَارَةِ وَ الْكُسُوفِ فیٖ كُلِّ ذٰلِكَ أَنْتَ لَهُ مُطِيعٌ، وَ إِلیٰ إِرَادَتِهِ سَـرِيعٌ،
ایمان آوردم به کسی که به سبب تو، تاریکی‌ها را روشن کرد؛
آنچه را با حواس، به سختی می‌توان یافت، به وسیلۀ تو آشکار ساخت؛
و تو را دلیلی از دلایل فرمانروایی‌اش بر هستی و نشانه‌ای از نشانه‌های سلطنت و قدرتش قرار داد؛
و تو را به زیادی و کاهش یافتـن و طلوع و غروب و تابندگی و گرفتگی، به خدمت گرفت.
در تـمام این حالات فرمان‌بردار اویی و به سوی خواسته‌اش شتابانی.
سُبْحَانَهُ مٰا أَعْجَبَ مٰا دَبَّرَ فیٖ أَمْرِكَ، وَ أَلْطَفَ مٰا صَنَعَ فیٖ شَأْنِكَ، جَعَلَكَ مِفْتَاحَ شَهْرٍ حَادِثٍ لِأَمْرٍ.
چه شگفت است تدبیری که در برنامۀ تو به کار برده و چه دقیق است آنچه در شأن تو انجام داده؛ تو را کلید ماهی جدید، برای کاری جدید قرار داده.
فَأَسْأَلُ اللّٰهَ رَبِّی وَ رَبَّكَ، وَ خَالِقِي وَ خَالِقَكَ، وَ مُقَدِّرِي وَ مُقَدِّرَكَ، وَ مُصَوِّرِي وَ مُصَوِّرَكَ، أَنْ يُصَلِّیَ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْ يَجْعَلَكَ هِلَالَ بَرَكَةٍ لاٰ تَـمْحَقُهَا الْأَيَّامُ، وَ طَهَارَةٍ لاٰ تُدَنِّسُهَا الْاٰثٰامُ.
از خداوند، پروردگارم و پروردگارت و آفریننده‌ام و آفریننده‌ات و حساب کننده‌ام و حساب کننده‌ات و صورتگرم و صورتگرت، درخواست می‌کنم که بر محمّد و آلش درود فرستد و تو را هلال بابرکتی قرار دهد که گذشت روزگاران آن برکت را از بین نبـرد؛ و هلال پاکی که گناهان، آلوده‌اش نکند.
هِلاٰلَ أَمْنٍ مِنَ الْاٰفَاتِ، وَ سَلَامَةٍ مِنَ السَّيِّئَاتِ، هِلاٰلَ سَعْدٍ لاٰ نَحْسَ فِيهِ، وَ يُـمْنٍ لاٰ نَكَدَ مَعَهُ، وَ يُسْـرٍ لاٰ يُـمَازِجُهُ عُسْـرٌ، وَ خَیْرٍ لاٰ يَشُوبُهُ شَـرٌّ. هِلَالَ أَمْنٍ وَ إِیمٰانٍ، وَ نِعْمَةٍ وَ إِحْسَانٍ، وَ سَلَامَةٍ وَ إِسْلَامٍ.
هلال ایمنی از بلاها و سلامتی از بدی‌ها، هلال خوش طالعی که نحسی در آن نباشد و با میمنتی که مشقّت گرد آن نگردد و آسایشی که دشواری با آن مخلوط نشود و خیری که آمیخته به شـرّ نگردد، هلال امن و امان و نعمت و احسان و سلامت و اسلام.
اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اجْعَلْنَا مِنْ أَرْضیٰ مَنْ طَلَعَ عَلَيْهِ، وَ أَزْكیٰ مَنْ نَظَرَ إِلَيْهِ، وَ أَسْعَدَ مَنْ تَعَبَّدَ لَكَ فِيهِ، وَ وَفِّقْنَا فِيهِ لِلتَّوْبَةِ وَ اعْصِمْنَا فِيهِ مِنَ الْحَوْبَةِ، وَ احْفَظْنَا فِيهِ مِنْ مُبَاشَـرَةِ مَعْصِيَتِكَ،
خداوندا بر محمّد و آلش درود فرست و ما را از خشنودترین کسانی قرار ده که ماه نو بر آنان طلوع کرده و از پاکیزه‌ترین کسانی که به آن نگاه کرده و خوشبخت‌ترین کسانی که در آن به انجام هرگونه عبادت، از واجب و مستحب برخاسته‌اند؛ و ما را در این ماه به توبه موفّق کن و از گناه حفظ فرما و از دست زدن به معصیتت، نگاه دار،
وَ أَوْزِعْنَا فِيهِ شُكْرَ نِعْمَتِكَ، وَ أَلْبِسْنَا فِيهِ جُنَنَ الْعَافِيَةِ، وَ أَتْـمِمْ عَلَيْنَا بِاسْتِكْمَالِ طَاعَتِكَ فِيهِ الْمِنَّةَ، إِنَّكَ الْمَنَّانُ الْحَمِيدُ وَ صَلَّی اللّٰهُ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّيِّبِینَ الطَّاهِرِينَ.
و ما را در این ماه، به سپاسگزاری نعمتت برانگیز؛ و پوشش‌های سلامت و تندرستی را به ما بپوشان و به سبب تامّ و تـمام بجا آوردن بندگی‌ات در این ماه، نعمتت را بر ما کامل کن.
تو بسیار نعمت‌دهنده و ستوده‌ای و درود خدا بر محمّد و آل پاک و پاکیزه‌اش باد.
┅───────────
🤲 #اللّٰهم_عجّل_لولیّک_الفرج
╭═══════๛- - - ┅┅╮
│📳 @Mabaheeth
│📚 @ghararemotalee
╰๛- - - - -
#صحیفه_سجادیه_جامعه | ۱۱۱
『 #دعای صد و یازده – در نخستین روز از #ماه_رجب 』
࿐ྀུ༅࿇༅════════
از ابوحمزه ثـمالی روایت شده است که گفت: شنیدم که حضـرت علی بن الحسین (علیهماالسلام) دعا می‌کرد در حجر، در اول ماه رجب، در سال ابن زبیر، پس به آن حضـرت گوش فرا دادم، و او می‌گفت:
یٰا مَنْ یَمْلِكُ حَوَائِجَ السّٰائِلِینَ، وَ یَعْلَمُ ضَمِیرَ الصّٰامِتِینَ، لِکُلِّ مَسْاَلَةٍ مِنْكَ سَمْعٌ حَاضِـرٌ، وَ جَوَابٌ عَتِیدٌ، اَللّٰهُمَّ وَ مَوَاعِیدُكَ الْصّٰادِقَةُ وَ أَیٰادِیكَ الْفَاضِلَةُ وَ رَحْمَتُكَ الْوَاسِعَةُ فَأَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ اَنْ تَقْضِیَ حَوَائِجِی لِلدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ، إِنَّكَ عَلیٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ.
ای آنکه حاجت‌های درخواست کنندگان را مالک است، و از درون خاموشان آگاه است برای هر درخواستی از تو شنیدنی حاضـر، و پاسخی آماده است،
خداوندا، وعده‌هایت راستین، و نعمت‌هایت برتر و رحمتت واسعه است،
پس از تو می‌خواهم که درود فرستی بر محمد و آل محمد، و اینکه برآورده سازی نیازهای مرا برای دنیا و آخرت، که تو بر هر چیزی توانا هستی.
ثـمالی گوید: و بقیه دعا را امام (علیه‌السلام) پنهان گفت که من نفهمیدم.
┅───────────
🤲 اللّٰهم عجّل لولیّک الفرج
╭═══════๛- - - ┅┅╮
│📳 @Mabaheeth
│📚 @ghararemotalee
╰๛- - - - -
#صحیفه_سجادیه_جامعه | ۱۱۲
『 #دعای صد و دوازده – در ماه رجب 』
࿐ྀུ༅࿇༅════════
از طاووس یمانی روایت شده است که گفت: در ماه رجب بر حجر گذشتم و شخصی را دیدم که در رکوع و سجود است، او را تأمل نـمودم، و دیدم که علی بن الحسین (علیهماالسلام) است، پس با خود گفتم: ای دل، مردی صالح از اهل‌بیت نبوت است. به خدا که دعایش را غنیمت شمارم، پس مراقب او گشتم، تا اینکه فراغت یافت از نـمازش و دو دست خود را به سوی آسمان بالا برد، و شـروع به گفتـن کرد:
سَیِّدِی سَیِّدِی، وَهٰذِہِ یَدَایَ قَدْ مَدَدْتُهُمَا إِلَیْكَ بِالذُّنُوبِ مَمْلُوَّةً، وَعَیْنَایَ إِلَیْكَ بِالرَّجَاءِ مَمْدُودَةً، وَحَقٌّ لِمَنْ دَعَاكَ بِالنَّدَمِ تَذَلُّلاً، أَنْ تُجِیبَهُ بِالْکَرَمِ تَفَضُّلاً، سَیِّدِی، أَمِنْ أَهْلِ الشِّقَاءِ خَلَقْتَنِی فَأُطِیلَ بُکَائِی؟ أَمْ مِنْ أَهْلِ السَّعَادَةِ خَلَقْتَنِی فَأُبَشِّـرَ رَجَائِی؟ سَیِّدِی، أَلِضَـرْبِ الْمَقَامِعِ خَلَقْتَ أَعْضَائِی؟ أَمْ لِشُـرْبِ الْحَمِیمِ خَلَقْتَ أَمْعَائِی؟
سـرورم سـرورم این دو دست من هستند که به سوی تو بالا برده‌ام پر از گناهان، و دو چشم به سوی تو به امید دوخته شده‌اند، و حق است برای آنکه بخواند تو را با پشیمانی و از روی اظهار خواری، که با کرامت، و از روی تفضل او را پاسخ گویی، سـرورم آیا مرا از اهل بدبختی آفریده‌ای، تا گریه‌ام را طولانی سازم؟ یا از اهل خوشبختی آفریده‌ای، تا امیدم را مژده دهم، سـرورم آیا اندام‌هایم را برای کوبیدن با کوبنده‌ها آفریده‌ای؟ آیا برای نوشیدن جوشان جهنم معده و روده‌ام را آفریده‌ای؟
سَیِّدِی، لَوْ أَنَّ عَبْداً اسْتَطَاعَ الْهَرَبَ مِنْ مَوْلاٰەُ، لَکُنْتُ أَوَّلَ الْهَارِبِینَ مِنْكَ، لٰکِنِّی أَعْلَمُ أَنِّی لاٰ أَفُوتُكَ.
سـرورم اگر بنده‌ای می‌توانست از مولایش بگریزد من نخستین فراریان می‌بودم، از تو ولی می‌دانم که من از دست تو نـمی‌توانم رها شوم.
سَیِّدِی، لَوْ أَنَّ عَذَابِی یَزِیدُ فیٖ مُلْکِكَ لَسَأَلْتُكَ الصَّبْـرَ عَلَیْهِ، غَیْرَ أَنِّی أَعْلَمُ أَنَّهُ لاٰیَزِیدُ فیٖ مُلْکِكَ طَاعَةُ الْمُطِیعِینَ، وَلاٰ یُنْقِصُ مِنْهُ مَعْصِیَةُ الْعَاصِینَ.
سـرورم، اگر عذاب من در ملک تو می‌افزود از تو می‌خواستم که مرا بر آن شکیبایی دهی، جز اینکه من می‌دانم که چیزی به ملک تو نـمی‌افزاید طاعت فرمانبـرداران، و از آن نـمی‌کاهد معصیت گنه‌کاران.
سَیِّدِی، مٰا أَنَا، وَمٰا خَطَرِی؟ هَبْ لیٖ خَطَایَایَ بِفَضْلِكَ، وَجَلِّلْنِی بِسِتْـرِكَ، وَاعْفُ عَنْ تَوْبِیخِی بِکَرَمِ وَجْهِكَ.
سـرورم چیستم من و ارزشم چیست؟ خطاهایم را به فضلت بر من ببخش، و مرا بپوشان با پوششت، و با کرامتت از سـرزنش من چشم پوشی فرما.
إِلٰهیٖ وَسَیِّدِی، اِرْحَمْنِی مَطْرُوحاً عَلَی الْفِرَاشِ تُقَلِّبُنِی أَیْدِی أَحِبَّتِی، وَارْحَمْنِی مَطْرُوحاً عَلَی الْمُغْتَسَلِ یُغَسِّلُنِی صَالِحُ جِیرَتِی، وَارْحَمْنِی مَحْمُولاً قَدْ تَنٰاوَلَ الْاَقْرِبَاءُ أَطْرَافَ جَنَازَتِی، وَارْحَمْ فیٖ ذٰلِكَ الْبَیْتِ الْمُظْلِمِ وَحْشَتِی وَغُرْبَتِی وَوَحْدَتِی، فَمٰا لِلْعَبْدِ مَنْ یَرْحَمُهُ إِلاّٰ مَوْلاٰەُ.
خدای من و سـرورم، مرا رحم کن در حالی که افتاده بر روی بستـرم که دستان عزیزانم مرا برمی‌گرداند، و رحم کن مرا در حالی که افکنده بر جای غسل هستم که همسایگان نیکوکارم مرا غسل می‌دهند، و رحم کن مرا در حالی که برداشته شده‌ام (در نعش) که خویشاوندان گوشه‌ای جنازه‌ام را می‌گیرند، و رحم کن در آن خانۀ تاریک، وحشت و غریبی و تنهایی‌ام را، که برای بنده کسی نیست که او را رحم کند جز مولایش.
سپس به سجده رفت و گفت:
أَعُوذُ بِكَ مِنْ نٰارٍ حَرُّهَا لاٰیُطْفىٰ، وَجَدِیدُهَا لاٰیَبْلیٰ، وَعَطْشَانُهَا لاٰیُرْوىٰ.
به تو پناه می‌برم از آتشی که گرمایش خاموش نـمی‌شود و تازه‌اش کهنه نـمی‌گردد، و تشنه‌اش سیراب نـمی‌گردد.
آنگاه گونه راستش را برگرداند و گفت:
اَللّٰهُمَّ لاٰتُقَلِّبْ وَجْهِی فِی النّٰارِ بَعْدَ تَعْفِیرِی وَسُجُودِی لَكَ بِغَیْرِ مَنٍّ مِنِّی عَلَیْكَ، بَلْ لَكَ الْحَمْدُ وَالْمَنُّ عَلَیَّ.
خداوندا، صورتم را در آتش مگردان بعد از اینکه آن را بر خاک نهادم، و برایت سجده کردم، بدون اینکه منتی بر تو داشته باشم بلکه ستایش توراست، و تو بر من منت داری.
سپس گونه چپش را گرداند و گفت:
اِرْحَمْ مَنْ أَسَاءَ وَاقْتَـرَفَ، وَاسْتَکَانَ وَاعْتَـرَفَ.
رحم کن بر آنکه بدی کرد و مرتکب گناه شد، و بیچاره گشت و اعتـراف نـمود.
#صحیفه_سجادیه_جامعه | ۱۱۳
『 #دعای صد و سیزده – در هر روز ماه شعبان هنگام زوال و در شب نیمه آن 』
࿐ྀུ༅࿇༅════════
از عباس بن مجاهد از پدرش روایت شده است که گفت: حضـرت علی بن الحسین (علیهماالسلام) دعا می‌کرد هنگام زوال در روزهای ماه شعبان، و در شب نیمۀ آن، و صلوات می‌فرستاد بر حضـرت پیامبـر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) با این صلوات و می‌گفت:
اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ شَجَرَةِ النُّبُوَّةِ، وَ مَوْضِعِ الرِّسَالَةِ وَ مُخْتَلَفِ الْمَلاٰئِکَةِ، وَ مَعْدِنِ الْعِلْمِ، وَ أَهْلِ بَیْتِ الْوَحْیِ.
خداوندا، بر محمّد و خاندان محمد درود فرست، درخت نبوت و جایگاه رسالت و محل آمد و شد فرشتگان و معدن دانش و خانواده وحی،
اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الْفُلْكِ الْجَارِیَةِ فِی اللُّجَجِ الْغَامِرَةِ، یَأْمَنُ مَنْ رَکِبَهَا، وَ یَغْرَقُ مَنْ تَرَکَهَا، اَلْمُتَقَدِّمُ لَهُمْ مَارِقٌ، وَ الْمُتَأَخِّرُ عَنْهُمْ زَاهِقٌ، وَ اللّٰازِمُ لَهُمْ لاٰحِقٌ،
خداوندا، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، کشتی روان در اقیانوس‌های عمیق، هرکه به آن توسّل جوید ایمنی یابد و هرکه آن را رها کند غرق شود، پیش افتاده از آنها از دین خارج است و عقب مانده از آنان نابود است و همراه آنان ملحق به‌حق است.
اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الْکَهْفِ الْحَصِینِ، وَ غِیَاثِ الْمُضْطَرِّ الْمُسْتَکِینِ، وَ مَلْجَأِ الْهَارِبِینَ، وَ مُنْجِی الْخَائِفِینَ، وَ عِصْمَةِ الْمُعْتَصِمِینَ.
خداوندا، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، پناهگاه محکم و فریادرس بیچارگان درمانده و پناه گریختگان و دستاویز استوار برای چنگ‌اندازان،
اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ صَلاٰةً کَثِیرَةً تَکُونُ لَهُمْ رِضیً، وَ لِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ أَدَاءً وَ قَضَاءً، بِحَوْلٍ مِنْكَ وَ قُوَّةٍ یٰا رَبَّ الْعَالَمِینَ،
خداوندا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، درودی فراوان که برای آنان موجب خشنودی و برای ما مایه اداکردن و بجا آوردن حق محمّد و خاندان محمّد باشد، به حول و نیرویت ای پروردگار جهانیان،
اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ الطَّیِّبِینَ الْاَبْرَارِ الْاَخْیَارِ، اَلَّذِینَ أَوْجَبْتَ حُقُوقَهُمْ، وَمَوَدَّتَهُمْ، وَفَرَضْتَ طَاعَتَهُمْ وَوِلاٰیَتَهُمْ.
خداوندا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، آن پاکان و نیکان و خوبان که حقوق‌شان را بر همه واجب کردی و پیروی ولایت‌شان را بر همگان فرض نـمودی.
اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَاعْمُرْ قَلْبِی بِطَاعَتِكَ، وَلاٰ تُخْزِنِی بِـمَعْصِيَتِكَ، وَارْزُقْنِى مُواساةَ مَنْ قَتَّـرْتَ عَلَيْهِ مِنْ رِزْقِكَ بِـمٰا وَسَّعْتَ عَلَیَّ مِنْ فَضْلِكَ، وَنَشَـرْتَ عَلَیَّ مِنْ عَدْلِكَ، وَأَحْيَيْتَنِى تَحْتَ ظِلِّكَ، وَهٰذَا شَهْرُ نَبِيِّكَ سَيِّدِ رُسُلِكَ صَلَوَاتُكَ عَلَیْهِ وَآلِهِ، شَعْبانُ الَّذِى حَفَفْتَهُ مِنْكَ بِالرَّحْمَةِ وَالرِّضْوانِ، الَّذِى كَانَ رَسُولُ اللّٰهِ صَلَّی اللّٰهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ يَدْأَبُ فیٖ صِيامِهِ وَقِيامِهِ، فیٖ لَيالِيهِ وَأَيَّامِهِ، بُخُوعاً لَكَ فیٖ إِكْرامِهِ وَإِعْظامِهِ إِلیٰ مَحَلِّ حِمامِهِ.
خداوندا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و دلـم را با طاعتت آباد کن و به نافرمانی از خود رسوایم مساز و این امور را روزی من کن: حمایت از آنکه رزقت را بر او تنگ گرفتی؛ به مدد آنچه از احسانت بر من وسعت دادی و از عدلت بر من گستـردی و مرا در سایه رحمتت زنده داشتی، این است ماه پیامبـرت، آن سـرور فرستادگان، شعبانی که آن را به رحمت و رضوانت پوشاندی، ماهی که رسول خدا (درود خدا بر او و خاندانش باد) در روزه‌داری و به پا داشتـن عبادت در شب‌ها و روزهایش تا هنگام مرگ، با تـمام توان کوشش می‌کرد، تنها برای فروتنی در برابرت و گرامی داشت و بزرگداشت ماه شعبان،
اَللّٰهُمَّ فَأَعِنَّا عَلَی الْاِسْتِنَانِ بِسُنَّتِهِ فِيهِ، وَنَيْلِ الشَّفاعَةِ لَدَيْهِ. اَللّٰهُمَّ وَاجْعَلْهُ لیٖ شَفِيعاً مُشَفَّعاً، وَطَرِيقاً إِلَيْكَ مَهْيَعاً، وَاجْعَلْنِى لَهُ مُتَّبِعاً حَتّٰى أَلْقاكَ يَوْمَ الْقِيامَةِ عَنِّى رَاضِياً، وَعَنْ ذُنُوبِی غَاضِياً، قَدْ أَوْجَبْتَ لیٖ مِنْكَ الرَّحْمَةَ وَالرِّضْوانَ، وَأَنْزَلْتَنِى دَارَالْقَرارِ، وَمَحَلَّ الْأَخْيارِ.
خداوندا ما را در این ماه به پیروی از سنتش و رسیدن به شفاعتش یاری کن، خداوندا او را برای من شفیعی با شفاعت پذیرفته و راهی روشن به سویت قرار ده و ما را پیرو او گردان تا آنگاه که تو را در قیامت دیدار کنم، درحالی‌که از من خشنود باشی و از گناهانم چشم پوشی و رحمت و رضوانت را بر من واجب نـموده و مرا در بهشت و جایگاه خوبان درآورده باشی.
│📚 @ghararemotalee
╰๛- - - -
#صحیفه_سجادیه_جامعه | ۱۱۴
『 #دعای صد و چهارده – در شب نیمۀ شعبان هنگام نماز شب 』
࿐ྀུ༅࿇༅════════
هرگاه اراده کردی #نماز_شب را، پس دو رکعت نـماز بجای آور و این دعا را بخوان:
اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ شَجَرَةِ النُّبُوَّةِ، وَ مَوْضِعِ الرِّسَالَةِ، وَ مُخْتَلَفِ الْمَلَائِكَةِ، وَ مَعْدِنِ الْعِلْمِ، وَ أَهْلِ بَيْتِ الْوَحْيِ، وَ أَعْطِنِي فیٖ هٰذِہِ اللَّيْلَةِ أُمْنِيَتِي، وَ تَقَبَّلْ وَسِيلَتِي، فَإِنِّی بِـمُحَمَّدٍ وَ عَلِیٍّ وَ أَوْصِيَائِهِمَا إِلَيْكَ أَتَوَسَّلُ، وَ عَلَيْكَ أَتَوَكَّلُ، وَ لَكَ أَسْأَلُ، يٰا مُجِيبَ الْمُضْطَرِّينَ، يٰا مَلْجَأَ الْهَارِبِینَ، وَ مُنْتَهىٰ رَغْبَةِ الرَّاغِبِینَ، وَ نَيْلِ الطَّالِبِینَ.
خداوندا، بر محمد و آل محمد درود فرست، هم آنان كه درخت نبوت، جايگاه رسالت، محل آمدوشد فرشتگان، معدن دانش و خاندان وحى هستند و در اين شب، آرزويم را به من عطا كن و كسانی را كه به آنها توسل نـمودم بپذير؛ زيرا من با توسل به حضـرت محمد و علی و جانشينان آن دو به درگاهت روى آورده و بر تو توكل نـمودم و از تو درخواست كردم، اى اجابت‌كنندۀ [دعاى]بيچارگان، اى پناهگاه گريختگان و منتهاى گرايش گرايندگان و خواستۀ نهايى طالبان.
اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ صَلَاةً كَثِیرَةً طَيِّبَةً تَكُونُ لَكَ رِضًی، وَلِحَقِّهِمْ قَضَاءً، اَللّٰهُمَّ اعْمُرْ قَلْبِي بِطَاعَتِكَ، وَلاٰتُخْزِنِی بِـمَعْصِيَتِكَ، وَارْزُقْنِي مُوَاسَاةَ مَنْ قَتَّـرْتَ عَلَيْهِ مِنْ رِزْقِكَ بِـمٰا وَسَّعْتَ عَلَیَّ مِنْ فَضْلِكَ، فَإِنَّكَ وَاسِعُ الْفَضْلِ، وٰازِعُ الْعَدْلِ، لِكُلِّ خَیْرٍ أَهْلٌ.
خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست، درودى فراوان و پاكيزه كه موجب خشنودى تو و اداى حق آنان گردد. خدايا، دلـم را با طاعتت زنده دار و به واسطۀ معصيت رسوايم مكن و كارى كن با كسانی كه روزى‌شان را تنگ و اندک قرار داده‌اى با روزى افزونی كه بر من گستـرده‌اى، هم دردى كنم؛ زيرا تو گستـرندۀ روزى افزون و توزيع‌كنندۀ عدل و داد و زيبندۀ هر خیر و خوبی هستى.
پس از آن دو ركعت نـماز بجای آور و بگو:
اَللّٰهُمَّ أَنْتَ الْمَدْعُوُّ، وَأَنْتَ الْمَرْجُوُّ، وَرَازِقُ الْخَیْرِ، وَكَاشِفُ السُّوءِ، الْغَفَّارُ ذُوالْعَفْوِ الرَّفِيعِ، وَالدُّعَاءِ السَّمِيعِ.
خداوندا، تو خوانده مى‌شوى و به تو اميد بسته مى‌شود و تو عطاكنندۀ خیر و برطرف‌كنندۀ بدى و بسيار آمرزنده و داراى گذشت بلند، و دعای شنيده شده.
أَسْأَلُكَ فیٖ هٰذِہِ اللَّيْلَةِ الْإِجَابَةَ، وَحُسْنَ الْإِنَابَةِ، وَالتَّوْبَةَ وَالْأَوْبَةَ، وَخَیْرَ مٰا قَسَمْتَ فِيهٰا وَفَرَقْتَ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ حَكِيمٍ، فَأَنْتَ بِحَالِی زَعِيمٌ عَلِيمٌ، وَبِی رَحِيمٌ. اُمْنُنْ عَلَیَّ بِـمٰا مَنَنْتَ بِهِ عَلَی الْمُسْتَضْعَفِینَ مِنْ عِبَادِكَ، وَاجْعَلْنِي مِنَ الْوَارِثِینَ، وَفیٖ جِوَارِكَ مِنَ اللَّابِثِینَ، فیٖ دَارِالْقَرَارِ وَمَحَلِّ الْأَخْيَارِ.
از تو می‌خواهم در این شب اجابت را، انابه [توبه با تـمام وجود]، توبه و بازگشت نيک و نيز بهتـرين چيزهايى را كه در اين شب تقسيم نـموده و تـمامى امور استوار را كه در آن فيصله مى‌دهى، از تو درخواست مى‌كنم؛ زيرا تو ضامن حال من هستى و از آن آگاهى و نسبت به من مهربانی. [پس]هرچه بر بندگان ناتوانت ارزانی داشته‌اى، بر من ارزانی دار و مرا از وارثان و از كسانی قرار ده كه در سـراى آرامش و جايگاه نيكان، در جوار [و تحت حمايت]تو جاى مى‌گيـرند.
پس از آن دو ركعت نـماز بجای آور و بگو:
سُبْحَانَ الْوَاحِدِ الَّذِي لاٰ إِلٰهَ غَیْرُہُ، الْقَدِيمِ الَّذِي لاٰبِدْءَ لَهُ، الدَّائِمِ الَّذِي لاٰنَفَادَ لَهُ، الدَّائِبِ الَّذِي لاٰفَرَاغَ لَهُ، الْحَيِّ الَّذِي لاٰيـَمُوتُ، خَالِقِ مٰا يُرىٰ وَمٰا لاٰيُرىٰ، عَالِمِ كُلِّ شَیْءٍ بِغَیْرِ تَعْلِيمٍ، السَّابِقِ فیٖ عِلْمِهِ مٰا لاٰيَهْجُسُ الْمَرْءُ فیٖ وَهْمِهِ، سُبْحانَهُ وَتَعَالیٰ عَمّٰا يُشْـرِكُونَ.
پاک است خداى يگانه‌اى كه معبودى جز او نيست و ديرينه‌اى كه آغازى ندارد و جاودانه‌اى كه پايانی و كوشايى كه فراغتى براى او نيست و زنده‌اى كه هرگز نـمى‌میرد و آفرينندۀ تـمام چيزهايى است كه ديده مى‌شود و يا ديده نـمى‌شود و بدون آموزش از هر چيز آگاه است و آنچه در انديشۀ انسان نـمى‌گذرد، در علم او پيشی گرفته و ثبت است. پاک و بلندمرتبه باد خداوند از آنچه شـريک او قرار مى‌دهند.
#صحیفه_سجادیه_جامعه | ۱۱۴
『 #دعای صد و چهارده – در شب نیمۀ شعبان هنگام نماز شب 』
࿐ྀུ༅࿇༅════════
هرگاه اراده کردی #نماز_شب را، پس دو رکعت نـماز بجای آور و این دعا را بخوان:
اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ شَجَرَةِ النُّبُوَّةِ، وَ مَوْضِعِ الرِّسَالَةِ، وَ مُخْتَلَفِ الْمَلَائِكَةِ، وَ مَعْدِنِ الْعِلْمِ، وَ أَهْلِ بَيْتِ الْوَحْيِ، وَ أَعْطِنِي فیٖ هٰذِہِ اللَّيْلَةِ أُمْنِيَتِي، وَ تَقَبَّلْ وَسِيلَتِي، فَإِنِّی بِـمُحَمَّدٍ وَ عَلِیٍّ وَ أَوْصِيَائِهِمَا إِلَيْكَ أَتَوَسَّلُ، وَ عَلَيْكَ أَتَوَكَّلُ، وَ لَكَ أَسْأَلُ، يٰا مُجِيبَ الْمُضْطَرِّينَ، يٰا مَلْجَأَ الْهَارِبِینَ، وَ مُنْتَهىٰ رَغْبَةِ الرَّاغِبِینَ، وَ نَيْلِ الطَّالِبِینَ.
خداوندا، بر محمد و آل محمد درود فرست، هم آنان كه درخت نبوت، جايگاه رسالت، محل آمدوشد فرشتگان، معدن دانش و خاندان وحى هستند و در اين شب، آرزويم را به من عطا كن و كسانی را كه به آنها توسل نـمودم بپذير؛ زيرا من با توسل به حضـرت محمد و علی و جانشينان آن دو به درگاهت روى آورده و بر تو توكل نـمودم و از تو درخواست كردم، اى اجابت‌كنندۀ [دعاى]بيچارگان، اى پناهگاه گريختگان و منتهاى گرايش گرايندگان و خواستۀ نهايى طالبان.
اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ صَلَاةً كَثِیرَةً طَيِّبَةً تَكُونُ لَكَ رِضًی، وَلِحَقِّهِمْ قَضَاءً، اَللّٰهُمَّ اعْمُرْ قَلْبِي بِطَاعَتِكَ، وَلاٰتُخْزِنِی بِـمَعْصِيَتِكَ، وَارْزُقْنِي مُوَاسَاةَ مَنْ قَتَّـرْتَ عَلَيْهِ مِنْ رِزْقِكَ بِـمٰا وَسَّعْتَ عَلَیَّ مِنْ فَضْلِكَ، فَإِنَّكَ وَاسِعُ الْفَضْلِ، وٰازِعُ الْعَدْلِ، لِكُلِّ خَیْرٍ أَهْلٌ.
خداوندا بر محمد و آل محمد درود فرست، درودى فراوان و پاكيزه كه موجب خشنودى تو و اداى حق آنان گردد. خدايا، دلـم را با طاعتت زنده دار و به واسطۀ معصيت رسوايم مكن و كارى كن با كسانی كه روزى‌شان را تنگ و اندک قرار داده‌اى با روزى افزونی كه بر من گستـرده‌اى، هم دردى كنم؛ زيرا تو گستـرندۀ روزى افزون و توزيع‌كنندۀ عدل و داد و زيبندۀ هر خیر و خوبی هستى.
پس از آن دو ركعت نـماز بجای آور و بگو:
اَللّٰهُمَّ أَنْتَ الْمَدْعُوُّ، وَأَنْتَ الْمَرْجُوُّ، وَرَازِقُ الْخَیْرِ، وَكَاشِفُ السُّوءِ، الْغَفَّارُ ذُوالْعَفْوِ الرَّفِيعِ، وَالدُّعَاءِ السَّمِيعِ.
خداوندا، تو خوانده مى‌شوى و به تو اميد بسته مى‌شود و تو عطاكنندۀ خیر و برطرف‌كنندۀ بدى و بسيار آمرزنده و داراى گذشت بلند، و دعای شنيده شده.
أَسْأَلُكَ فیٖ هٰذِہِ اللَّيْلَةِ الْإِجَابَةَ، وَحُسْنَ الْإِنَابَةِ، وَالتَّوْبَةَ وَالْأَوْبَةَ، وَخَیْرَ مٰا قَسَمْتَ فِيهٰا وَفَرَقْتَ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ حَكِيمٍ، فَأَنْتَ بِحَالِی زَعِيمٌ عَلِيمٌ، وَبِی رَحِيمٌ. اُمْنُنْ عَلَیَّ بِـمٰا مَنَنْتَ بِهِ عَلَی الْمُسْتَضْعَفِینَ مِنْ عِبَادِكَ، وَاجْعَلْنِي مِنَ الْوَارِثِینَ، وَفیٖ جِوَارِكَ مِنَ اللَّابِثِینَ، فیٖ دَارِالْقَرَارِ وَمَحَلِّ الْأَخْيَارِ.
از تو می‌خواهم در این شب اجابت را، انابه [توبه با تـمام وجود]، توبه و بازگشت نيک و نيز بهتـرين چيزهايى را كه در اين شب تقسيم نـموده و تـمامى امور استوار را كه در آن فيصله مى‌دهى، از تو درخواست مى‌كنم؛ زيرا تو ضامن حال من هستى و از آن آگاهى و نسبت به من مهربانی. [پس]هرچه بر بندگان ناتوانت ارزانی داشته‌اى، بر من ارزانی دار و مرا از وارثان و از كسانی قرار ده كه در سـراى آرامش و جايگاه نيكان، در جوار [و تحت حمايت]تو جاى مى‌گيـرند.
پس از آن دو ركعت نـماز بجای آور و بگو:
سُبْحَانَ الْوَاحِدِ الَّذِي لاٰ إِلٰهَ غَیْرُہُ، الْقَدِيمِ الَّذِي لاٰبِدْءَ لَهُ، الدَّائِمِ الَّذِي لاٰنَفَادَ لَهُ، الدَّائِبِ الَّذِي لاٰفَرَاغَ لَهُ، الْحَيِّ الَّذِي لاٰيـَمُوتُ، خَالِقِ مٰا يُرىٰ وَمٰا لاٰيُرىٰ، عَالِمِ كُلِّ شَیْءٍ بِغَیْرِ تَعْلِيمٍ، السَّابِقِ فیٖ عِلْمِهِ مٰا لاٰيَهْجُسُ الْمَرْءُ فیٖ وَهْمِهِ، سُبْحانَهُ وَتَعَالیٰ عَمّٰا يُشْـرِكُونَ.
پاک است خداى يگانه‌اى كه معبودى جز او نيست و ديرينه‌اى كه آغازى ندارد و جاودانه‌اى كه پايانی و كوشايى كه فراغتى براى او نيست و زنده‌اى كه هرگز نـمى‌میرد و آفرينندۀ تـمام چيزهايى است كه ديده مى‌شود و يا ديده نـمى‌شود و بدون آموزش از هر چيز آگاه است و آنچه در انديشۀ انسان نـمى‌گذرد، در علم او پيشی گرفته و ثبت است. پاک و بلندمرتبه باد خداوند از آنچه شـريک او قرار مى‌دهند.
#صحیفه_سجادیه_جامعه | ۱۱۵
『 #دعای صد و پانزده – هنگام فرا رسیدن ماه رمضان 』
࿐ྀུ༅࿇༅════════
اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِی هَدَانَا لِحَمْدِہِ وَجَعَلَنَا مِنْ أَهْلِهِ، لِنَکُونَ لِإِحْسَانِهِ مِنَ الشَّاکِرِینَ، وَلِیَجْزِیَنَا عَلیٰ ذٰلِكَ جَزَاءَالْمُحْسِنِینَ. وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِی حَبَانَا بِدِینِهِ، وَاخْتَصَّنَا بِـمِلَّتِهِ، وَسَبَّلَنَا فیٖ سُبُلِ إِحْسَانِهِ، لِنَسْلُکَهَا بِـمَنِّهِ إِلیٰ رِضْوَانِهِ، حَمْداً یَتَقَبَّلُهُ مِنّٰا، وَیَرْضیٰ بِهِ عَنّٰا. وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِی جَعَلَ مِنْ تِلْكَ السُّبُلِ شَهْرَہُ، شَهْرَ رَمَضَانَ، شَهْرَ الصِّیَامِ، وَشَهْرَ الْإِسْلَامِ، وَشَهْرَ الطَّهُورِ، وَشَهْرَ التَّمْحِیصِ وَشَهْرَ الْقِیَامِ، ﴿اَلَّذِی أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدىً لِلنَّاسِ وَبَیِّناتٍ مِنَ الْهُدى وَالْفُرْقانِ﴾.
شکر خداوندى را سزاست که ما را به حمد و ستایش خود هدایت فرمود و ما را از سپاسگزاران قرار داد تا نسبت به احسان او سپاس گوییم و او به ما پاداش نیکوکاران را عطا فرماید. و سپاس خداوندى را که ما را براى دین خود برگزید و آیینش را اختصاصاً به ما ارزانی داشت و ما را در طریق احسانش به پیش برد تا با لطف او به سوى رضوانش حرکت کنیم. ستایشی که آن را از ما قبول فرماید و با آن از ما خشنود گردد. و ستایش خدایى را سزاست که یکى از راه‌هاى رضوانش را ماه خودش یعنى ماه رمضان قرار داد، ماه روزه، ماه اسلام، ماه طهارت، ماه پاکسازى درونی و ماه قیام، ماهى که در آن قرآن به عنوان کتاب راهنمایى مردم همراه با حجت‌هاى روشن هدایت و براهین جدا کننده حق از باطل نازل شده است.
فَأَبَانَ فَضِیلَتَهُ عَلیٰ سَائِرِ الشُّهُورِ، بِـمٰا جَعَلَ لَهُ مِنَ الْحُرُمَاتِ الْمَوْفُورَةِ وَالْفَضَائِلِ الْمَشْهُورَةِ، فَحَرَّمَ فِیهِ مٰا أَحَلَّ فیٖ غَیْرِہِ إِعْظَاماً، وَحَجَرَ فِیهِ الْمَطَاعِمَ وَالْمَشَارِبَ إِکْرَاماً، وَجَعَلَ لَهُ وَقْتاً بَیِّناً، لاٰیُجِیزُ جَلَّ وَعَزَّ أَنْ یُقَدَّمَ قَبْلَهُ، وَلاٰ یَقْبَلُ أَنْ یُؤَخَّرَ عَنْهُ. ثُمَّ فَضَّلَ لَیْلَهً وَاحِدَةً مِنْ لَیَالِیهِ عَلیٰ لَیَالِی أَلْفِ شَهْرٍ، وَسَمَّاهَا لَیْلَةَ الْقَدْرِ ﴿تَنَزَّلُ الْمَلائِکَةُ وَالرُّوحُ فِیهٰا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ کُلِّ أَمْرٍ﴾ سَلامٌ دَائِمُ الْبَـرَکَةِ إِلیٰ طُلُوعِ الْفَجْرِ عَلیٰ مَنْ یَشَاءُ مِنْ عِبَادِہِ بِـمٰا أَحْکَمَ مِنْ قَضَائِهِ.
پس خداوند برترى ماه رمضان را بر دیگر ماه‌ها از این راه نشان داده که در این ماه محرّمات زیاد و فضیلت‌هاى آشکار و مشهورى مقرر شده است. و لذا از باب بزرگداشت این ماه، چیزهایى را که در دیگر ماه‌ها حلال است، در ماه رمضان حرام شمرده و به خاطر تکریم آن، خوردنی‌ها و نوشیدنی‌ها را ممنوع فرموده است. و براى آن وقت خاصی مشخص کرده که اجازه نـمی‌دهد خدای بلند مرتبۀ با عزت، که پیش از آن مقدم گردد، و نـمی‌پذیرد که از آن وقت به تأخیر افتد. و فضیلت یک شب از شب‌هاى این ماه را بر فضیلت شب‌هاى هزار ماه دیگر ترجیح داده و نام آن را شب قدر نهاد که در آن فرشتگان و جبـرائیل در مورد هر امرى با اجازه پروردگار نازل مى‌شوند، شبى که تا طلوع سپیده شب سلامت است و هنگام نزول برکات همیشگى بر هر کس از بندگانش که بخواهد و آنچه که حکم و فرمانش اقتضا کند.
#صحیفه_سجادیه_جامعه | ۱۱۷
『 #دعای صد و هفده – در هر روز از ماه رمضان 』
࿐ྀུ༅࿇༅════════
اَللّٰهُمَّ هٰذَا شَهْرُ رَمَضانَ الَّذِى أَنْزَلْتَ فِيهِ الْقُرْآنَ هُدىً لِلنَّاسِ وَبَيِّناتٍ مِنَ الْهُدىٰ وَالْفُرْقانِ، وَهٰذَا شَهْرُ الصِّيامِ، وَهٰذَا شَهْرُ الْقِيامِ، وَهٰذَا شَهْرُ الْإِنابَةِ، وَهٰذَا شَهْرُ التَّوْبَةِ، وَهٰذَا شَهْرُ الْمَغْفِرَةِ وَالرَّحْمَةِ، وَهٰذَا شَهْرُ الْعِتْقِ مِنَ النَّارِ وَالْفَوْزِ بِالْجَنَّةِ، وَهٰذَا شَهْرٌ فِيهِ لَيْلَةُ الْقَدْرِ الَّتِى هِىَ خَیْرٌ مِنَ أَلْفِ شَهْرٍ.
خداوندا این ماه رمضان است که قرآن را در آن فرو فرستادی، برای راهنمایی مردم و دلایلی روشن از هدایت و تشخیص بین حق و باطل و این است ماه روزه و این است ماه بپاداری نـماز و این است ماه بازگشت و این است ماه توبه و این است ماه آمرزش و رحمت و این است ماه رهایی از آتش دوزخ و رسیدن به بهشت و این ماهی است که شب قدر در آن است؛ شبی که از هزار ماه بهتـر است.
اَللّٰهُمَّ فَصَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَعِنِّى عَلیٰ صِيامِهِ وَقِيامِهِ وَسَلِّمْهُ لیٖ وَسَلِّمْنِى فِيهِ، وَتَسَلَّمْهُ مِنِّی، وَأَعِنِّى عَلَيْهِ بِأَفْضَلِ عَوْنِكَ، وَوَفِّقْنِى فِيهِ لِطَاعَتِكَ وَطَاعَةِ رَسُولِكَ وَأَوْلِيائِكَ صَلَواتُ اللّٰهُ عَلَيْهِمْ، وَفَرِّغْنِى فِيهِ لِعِبَادَتِكَ وَدُعائِكَ، وَتِلاوَةِ كِتابِكَ، وَأَعْظِمْ لیٖ فِيهِ الْبَـرَكَةَ، وَاَحْرِزْ لیٖ فِیهِ التَّوْبَةَ، وَأَحْسِنْ لیٖ فِيهِ الْعافِيَةَ، وَأَصِحَّ فِيهِ بَدَنِی، وَأَوْسِعْ لیٖ فِيهِ رِزْقِى، وَاكْفِنِى فِيهِ مٰا أَهَمَّنِى، وَاسْتَجِبْ فِيهِ دُعائِی، وَبَلِّغْنِى فِيهِ اَمَلِی وَرَجائِی.
خداوندا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و مرا بر روزه و شب‌زنده‌داری در این ماه یاری فرما، آن را برایم سالـم بدار و مرا بر آن سلامتی ده و مرا بر آن به بهتـرین یاری‌ات یاری ده و مرا در آن بر طاعتت و طاعت رسول و اولیایت که درود خدا بر آنان باد، توفیق ده و در آن برای بندگی‌ات و خواندن دعا و تلاوت قرآنت آسودگی‌ام بخش و در این ماه برکت را برایم بزرگ گردان، و توبه را برای من در آن محرز نـما، و تندرستی‌ام را در آن نیکو بدار و تنم را در آن قرین سلامت فرما و روزی‌ام را در آن وسعت بخش و آنچه برایم در آن مهم است کفایت کن و دعایم را در آن اجابت فرما و به آرزو و امیدم برسان.
اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ‌مُحَمَّدٍ، وَأَذْهِبْ عَنِّى فِيهِ النُّعاسَ وَالْكَسَلَ وَالسَّأْمَةَ وَالْفَتْـرَةَ وَالْقَسْوَةَ وَالْغَفْلَةَ وَالْغِرَّةَ، اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ‌مُحَمَّدٍ، وَجَنِّبْنِى فِيهِ الْعِلَلَ وَالْأَسْقامَ، وَالْهُمُومَ وَالْأَحْزانَ، وَالْأَعْراضَ وَالْأَمْراضَ، وَالْخَطايا وَالذُّنُوبَ، وَاصْـرِفْ عَنِّى فِيهِ السُّوءَ وَالْفَحْشاءَ، وَالْجَهْدَ وَالْبَلاءَ، وَالتَّعَبَ وَالْعَناءَ، إِنَّكَ سَمِيعُ الدُّعاءِ.
خداوندا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و در این ماه این امور را از من برطرف کن، خواب‌آلودگی و کسالت و خستگی و سستی و قساوت و غفلت و غرور را، خداوندا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، و در این ماه برکنارم دار از دردها و بیماری‌ها و اندوه‌ها و غصّه‌ها و پیش‌آمدها و مریضی‌ها و خطاها و گناهان و در این ماه از من دور کن بدی و زشت‌کاری و رنج و بلا و زحمت و مشقت را، همانا تو شنوای دعایی.
اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَعِذْنِی فِيهِ مِنَ الشَّيْطانِ الرَّجِيمِ، وَهَمْزِہِ وَلَمْزِہِ، وَنَفْثِهِ وَنَفْخِهِ، وَوَسْوَسَتِهِ وَتَثْبِيطِهِ، وَبَطْشِهِ وَكَيْدِہِ، وَمَکْرِہِ وَحَبائِلِهِ، وَخُدَعِهِ وَأَمانِيِّهِ، وَغُرُورِہِ وَفِتْنَتِهِ، وَخَیْلِهِ وَرَجِلِهِ، وَاَعْوَانِهِ وَشَـرَكِهِ، وَأَتْباعِهِ وَاِخْوَانِهِ، وَاَحْزَابِهِ وَأَشْياعِهِ، وَأَوْلِيائِهِ وَشُـرَكائِهِ، وَجَمِيعِ مَكائِدِہِ.
#صحیفه_سجادیه_جامعه | ۱۱۸
『 #دعای صد و هجده – در نخستین روز از ماه رمضان 』
࿐ྀུ༅࿇༅════════
یٰا بَرُّ یٰا لَطِیفُ، یٰا رَاحِمَ الْعَبْدِ الضَّعِیفِ، حَارَتِ الْاَفْکَارُ فیٖ مَعْرِفَةِ عَظَمَتِكَ وَفیٖ شُکْرِ نِعْمَتِكَ، أَنَا الْعَبْدُ الْوَجِلُ مِنَ الْمَخَافَةِ عَلَی التَّهَجُّمِ عَلیٰ مُقَدَّسِ حَضْـرَتِكَ، وَأَنَا أَتَوَسَّلُ إِلَیْكَ بِکُلِّ مَنْ یُعِینُ عَلَیْكَ، وَبِجَمِیعِ الْمَسَائِلِ لَدَیْكَ أَنْ تَقْبَلَ اعْتِـرَافِی لَكَ بِذُنُوبِی، وَأَنْ تَجْعَلَ مٰا أَنْتَ أَهْلُهُ لیٖ فیٖ الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ دِرْعاً وَجُنَّةً، وَأَنْ یَکُونَ مَصِیرِی إِلیٰ مَحَلِّ رِضَاكَ فیٖ أَمَانِ أَهْلِ الْجَنَّةِ.
ای نیکوکار، ای دارندۀ لطف، ای رحم کنندۀ بر بندۀ ناتوان، سـرگردان گشت اندیشه‌ها در شناخت عظمتت، و در سپاس نعمتت، من بندۀ هراسانم از ترس بر تاختـن بر پیشگاه مقدست، و من به تو متوسل می‌شوم به هر کس یاری دهد بر تو، و به همۀ خواسته‌ها در نزد تو که اعتـراف من به گناهانم را بپذیری، و اینکه قرار دهی آنچه را تو شایسته آن هستی برای من در دنیا و آخرت زره و سپری بازدارنده، و اینکه سـرانجام من باشد به سوی جایگاه خشنودی تو، در ایمنی اهل بهشت.
وَالْحَمْدُ لَكَ جَلَّ جَلاٰلُكَ إِنْ بَقِیتُ وَإِنْ مِتُّ، وَإِذَا حُمِلْتُ إِلَیْكَ فِی الْاَکْفَانِ عَلیٰ أَعْوَادِ الْمَنَایَا، وَإِذَا قُمْتُ بَیْنَ یَدَیْكَ فِی الْقُبُورِ أَسِیرَ الْبَلاٰیَا وَالنَّدَایَا، وَإِذَا خَرَجْتُ إِلَیْكَ مَدْهُوشاً بِصَیْحَةِ الْحَشـْرِ الْهٰائِلَةِ، وَإِذَا وَقَفْتُ بَیْنَ یَدَیْكَ مَبْهُوتاً بِنَشْـرِ صَحَائِفِ أَیَّامِ حَیَاتِی الزّٰائِلَةِ، وَإِذَا سَأَلْتَنِی وَشَهِدَتْ مَعَكَ جَوَارِحِی، وَخَذَلَنِی مَنْ کَانَ یَعِدُنِی فِی الدُّنْیَا أَنَّهُ یَقُومُ بِـمَصَالِحِی، وَرَاٰكَ الْاَنْبِیَاءُ وَالْاَوْلِیَاءُ مُعْرِضاً عَنِّی فَأَعْرَضُوا، وَمُعَاقِباً أَوْ مُعَاتِباً لیٖ فَأَجْمَعُوا أَنْ یَشْفَعُوا، وَکُنْتُ أَنَاوَأَنْتَ بِغَیْرِ ثَالِثٍ.
و سپاس توراست که عظمت تو والا است با شکوه است، چه باقی بـمانم و چه بـمیرم، و هرگاه به سوی تو حمل شوم در کفن‌ها بر روی چوب‌های مرگ، و هنگامی که در پیشگاهت قرار گیرم در قبـرها که اسیر بلاها و خاک‌های مرطوب باشم، و زمانی که به سوی تو خارج شوم در حالی که با صدای هولناک محشـر متحیر و سـرگشته باشم و وقتی که بایستم در پیشگاهت در حالی که با باز شدن نامه‌های اعمال دوران زندگی از بین رفته‌ام سـرگردان باشم و چون از من سؤال کنی و همراه تو گواهی دهند اعضایم و مرا واگذارد آنکه مرا در دنیا وعده می‌داده است اقدام کند به نفع من اقدام کند، و ببینند تو را، پیامبـران و اولیا که از من روی گردانده‌ای و آنان از من روی گردانند، یا اینکه ببینند که مرا کیفری می‌دهی یا سـرزنش می‌کنی و بر این اجماع کنند که شفاعت کنند، و بوده باشم من و تو بدون شخص ثالثی.
فَلَیْتَ شِعْرِی مٰا أَنْتَ صَانِعٌ بِذٰلِكَ الْعَبْدِ الْغَادِرِ النّٰاکِثِ؟ وَلَكَ الشُّکْرُ مِنِّی کَیْفَ تَقَلَّبْتُ فِی الْحَالِ فیٖ عَقَبَاتِ عَدْلِكَ وَعَرَصَاتِ فَضْلِكَ، وَإِذَا تَقَدَّمْتُ بِاِنْفِصَالیٖ مِنْ بَیْنِ یَدَیْ هَوْلِ ذٰلِكَ اللِّقَاءِ، وَلَكَ مِنِّی أَعْظَمُ الثَّنَاءِ، وَلَوْ حَمَلْتَنِی إِلیٰ دَارَ الشَّقَاءِ، وَنَفَیْتَنِی بِهِ مِنْ دَارِ دَوَامِ الْبَقَاءِ، وَلَكَ مِنْ لِسَانِ حَالِی أَبْلَغُ مٰا وَصَلْتُ إِلَیْهِ، أَوْ تَصِلُ آمَالُ أَحَدٍ أَوْ آمَالیٖ مِنْ نَشْـرِ لِوَاءِ الْحَمْدِ وَالْاِعْتِـرَافِ، فَلَكَ الْحُجَّةُ عَلَیَّ بِجَلاٰلِكَ، وَلَكَ الْحَمْدُ تَسْتَحِقُّهُ لِعَظِیمِ حَقِّكَ، وَجَسِیمِ إِفْضَالِكَ دَائـِماً ذٰلِكَ مَعَ دَوَامِكَ، نَاهِضاً بِقُوَّةِ إِنْعَامِكَ إِلیٰ غَایَاتِ دَرَجَاتِ الْعُبُودِیَّةِ لِمُقَدَّسِ مَقَامِكَ. اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مَحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَاجْعَلْ سَنَتِی هٰذِہِ مَقْرُونَةً بِصَالِحِ الْاَعْمَالِ، وَوَفِّقْنِی فِیهٰا لِعِبَادَتِكَ، وَتَقَبَّلْ مِنِّی فِیهٰا جَمِیعَ مٰا أَدْعُوكَ بِهِ، وَأَتَوَسَّلُ إِلَیْكَ، إِنَّكَ عَلیٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ.
ای کاش می‌دانستم که چه خواهی کرد با آن بندۀ خیانتکار پیمان شکن؟ و سپاس تو راست، من که چگونه دگرگون شده‌ام در تنگناهای عدلت و صحنه‌های فضلت، و زمانی که پیش روم تا از آن صحنۀ هولناک خود را جدا سازم، و تو را است از من عظیم‌ترین ستایش، هر چند مرا به سـرای شقاوت بری، و مرا دور سازی به آن، از سـرای همیشه ماندگار بقاء و تو راست از زبان حالـم، رساترین چیزی که به آن رسیده‌ام، یا به آن برسد آرزوهای، کسی یا آرزوهایم از برافراشتـن پرچم سپاس و اعتـراف، پس تو را است حجت بر من به جلالت و تو راست سپاس که آن را شایسته‌ای به جهت حق عظیمت، و فضل بزرگت که آن پیوسته باشد همراه با دائـمی
#صحیفه_سجادیه_جامعه | ۱۱۹
『 #دعای صد و نوزده – در روز سیزدهم ماه رمضان 』
࿐ྀུ༅࿇༅════════
#صحیفه_سجادیه_جامعه | ۱۲۰
『 #دعای صد و بیست – روز چهاردهم ماه رمضان 』
࿐ྀུ༅࿇༅════════
إِلٰهىٖ وَسَيِّدِي بِكَ عَرَفْتُكَ، وَبِكَ اهْتَدَيْتُ إِلیٰ سَبِيلِكَ، وَأَنْتَ دَلِيلِی عَلیٰ مَعْرِفَتِكَ، وَلَوْ لاٰ أَنْتَ مٰا عَرَفْتُ تَوْحِيدَكَ، وَلَا اهْتَدَيْتُ إِلیٰ عِبَادَتِكَ. فَلَكَ الْحَمْدُ عَلیٰ مٰا هَدَيْتَ وَعَلَّمْتَ، وَبَصَّـرْتَ وَفَهَّمْتَ وَأَوْضَحْتَ مِنَ الصِّـرَاطِ الْمُسْتَقِيمِ.
اى معبود و آقاى من، تو را به تو شناختم و به‌وسيلۀ تو به راهت رهنمون گرديدم و تويى راهنماى من بر شناختت و اگر تو نبودى، هرگز به يگانگى‌ات راه پيدا نـمى‌كردم و تو را نـمى‌شناختم و به پرستش تو هدايت نـمى‌شدم. پس ستايش خدا را در برابر اين‌كه مرا هدايت نـمود و آموخت و بينا كرد و فهماند و راه راست را روشن كرد.
وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِي أَدْعُوهُ فَيُجِيبُنِي، وَإِنْ كُنْتُ بَطِيئاً حِینَ يَدْعُونِی. وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِي أَسْأَلُهُ فَيُعْطِينِي، وَإِنْ كُنْتُ بَخِيلًا حِینَ يَسْتَقْرِضُنِي. وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِي أُنَاجِيهِ لِحَاجَتِي إِذَا شِئْتُ، وَأَخْلُو بِهِ حَيْثُ شِئْتُ بِسِـرِّي، فَيَقْضِی حَاجَتِي.
ستايش خدا را كه به درگاه او دعا مى‌كنم و دعايم را مستجاب مى‌كند، هرچند که من دیر اجابت می‌کنم هرگاه که مرا می‌خواند. و ستايش خدا را كه از او درخواست مى‌كنم و عطايم مى‌كند، اگرچه وقتى او از من قرض مى‌طلبد، بخيل و تنگ‌چشمم. و ستايش خدا را كه هرگاه او را بخوانم، براى برآوردن حاجتم با او مناجات مى‌كنم و هرگاه بخواهم راز خود را با او در ميان مى‌گذارم و او حاجتم را برمى‌آورد.
وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِي لاٰ أَرْجُو غَیْرَہُ، وَلَوْ رَجَوْتُ غَیْرَہُ لَأَخْلَفَ رَجَائِی. وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِي وَكَلَنِي إِلَيْهِ فَأَكْرَمَنِي، وَلَمْ يَكِلْنِي إِلَی النَّاسِ فَيُهِينُونِی. وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِي تَحَبَّبَ إِلَیَّ وَهُوَ غَنِيٌّ عَنِّي، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِي یَحْلُمُ عَنِّي حَتّٰى كَأَنِّی لاٰذَنْبَ لیٖ، فَرَبِّی أَحْمَدُ، وَهُوَ أَحَقُّ بِحَمْدِي.
و ستايش خدا را كه به غیر او اميد ندارم و اگر به غیر او اميد بسته بودم، اميدم را نااميد مى‌كرد. و ستايش خدا را كه مرا به خود واگذار نـمود و گرامى داشت و به مردم واگذار نكرد تا به من اهانت و مرا خوار كنند. و ستايش خدا را كه باوجود بی‌نيازى از من، با من اظهار دوستى كرد. ستايش خدا را كه چنان بردبارى كرد و مرا عفو نـمود كه گويى گناهى نكرده‌ام. بنابراين، پروردگار من ستوده‌ترين و زيبنده‌ترين كس به ستايش است.
يٰاذَا الْمَنِّ وَلاٰ يُـمَنُّ عَلَيْكَ، يٰاذَا الطَّوْلِ، يٰاذَا الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ، لاٰ إِلٰهَ إِلّٰا أَنْتَ ظَهْرَ اللَّاجِینَ، وَجَارَ الْمُسْتَجِیرِينَ، وَأَمَانَ الْخَائِفِینَ، إِلَيْكَ فَرَرْتُ بِنَفْسِی يٰا مَلْجَأَ الْخَائِفِینَ، لاٰأَجِدُ شَافِعاً إِلَيْكَ إِلّٰا مَعْرِفَتِي بِأَنَّكَ أَفْضَلُ مَنْ قَصَدَ إِلَيْهِ الْمُقَصِّـرُونَ، وَآمَلُ مَنْ لَجَأَ إِلَيْهِ الْخَائِفُونَ،
اى خداى بخشنده اى كه هيچ‌كس نـمى‌تواند بر تو منّت بگذارد، اى بخشنده اى بزرگوار و گرامى، معبودى جز تو وجود ندارد و تويى پشتوانۀ پناهندگان و همسايۀ پناه‌جويان و ايـمنى‌بخش بيمناكان، به درگاه تو گريخته‌ام اى پناهگاه هراسناكان و به درگاه تو شفاعت‌كننده‌اى جز شناخت من به اين‌كه تو برترين كسی هستى كه كوتاهى‌كنندگان آهنگ تو را كرده‌اند و آرزومندترين كسی هستى كه بيمناكان به درگاه تو پناه آورده‌اند، ندارم.
أَسْأَلُكَ بِأَنَّ لَكَ الطَّوْلَ وَالْقُوَّةَ وَالْقُدْرَةَ وَالْحَوْلَ، أَنْ تَحُطَّ عَنِّي وِزْرِي، وَتَعْصِمَنِي وَتَجْعَلَنِي مِنَ الَّذِينَ انْتَجَبْتَهُمْ لِطَاعَتِكَ، وَأَدْخَلْتَهُمْ بِالتَّقْوَى فیٖ سَعَةِ رَحْمَتِكَ وَرِضْوَانِكَ، يٰا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ، وَصَلَّی اللّٰهُ عَلیٰ مُحَمَّدٍ النَّبِیِّ وَآلِهِ وَسَلَّم.
به اين‌كه بخشش و قوت و قدرت و بازدارندگى از آن تو است، از تو خواهانم كه بار گناه مرا از دوشم بردارى و مرا نگاه دارى و از كسانی بگردانی كه براى طاعتت برگزيده‌اى و به واسطۀ پرهيزكارى در رحمت گستـرده و خشنودى‌ات وارد كرده‌اى، اى مهربان‌ترين مهربانان. صلوات خداوند بر حضـرت محمّد پیامبـر و خاندانش و سلام او بر آنان باد.
┅───────────
🤲 اللّٰهم عجّل لولیّک الفرج
╭═══════๛- - - ┅┅╮
│📳 @Mabaheeth
│📚 @ghararemotalee
╰๛- - - - -
#صحیفه_سجادیه_جامعه | ۱۵۲
『 #دعای صد و پنجاه و دو – درخواست دوری از مکر دشمنان 』
࿐ྀུ༅࿇༅════════
إِلٰهیٖ هَدَيْتَنِي فَلَهَوْتُ، وَوَعَظْتَ فَقَسَوْتُ، وَأَبْلَيْتَ الْجَمِيلَ فَعَصَيْتُ ثُمَّ عَرَفْتُ مٰا أَصْدَرْتَ إِذْ عَرَّفْتَنِيهِ، فَاسْتَغْفَرْتُ فَأَقَلْتَ، فَعُدْتُ فَسَتَـرْتَ، فَلَكَ الْحَمْدُ إِلٰهیٖ تَقَحَّمْتُ أَوْدِيَةَ الْهَلَاكِ، وَحَلَلْتُ شِعَابَ تَلَفٍ تَعَرَّضْتُ فِيهٰا لِسَطَوَاتِكَ وَبِحُلُولِهَا عُقُوبَاتِكَ،
خدای من راهنمایی‌ام کردی، ولی به کارهای پوچ و بیهوده پرداختم و پندم دادی، اما سنگدل شدم و نعمت زیبا عطایم کردی، به نافرمانی گراییدم، چون هدایت و نعمت و عطایت را به من شناساندی و من به توفیقت آنها را شناختم و به زشتی گناهانی که در کنار این همه مواهب انجام دادم، آگاه شدم از حضـرتت درخواست آمرزش کردم و تو مرا آمرزیدی و عذرم را پذیرفتی باز به گناه برگشتم و تو گناهم را پوشاندی و رسوایم نکردی، خدای من تو را سپاس خود را در وادی‌های هلاکت انداختم و در درّہ‌های تباهی و نابودی وارد شدم، با ورود به آن درّہ‌ها، خود را در معرض سخت‌گیری‌هایت قرار دادم، و با فرود آمدن به آنها، خود را در معرض عذاب‌هایت گذاشتم،
وَوَسِيلَتِي إِلَيْكَ التَّوْحِيدُ، وَذَرِيعَتِي أَنِّی لَمْ أُشْـرِكْ بِكَ شَيْئاً، وَلَمْ أَتَّخِذْ مَعَكَ إِلَهاً، وَقَدْ فَرَرْتُ إِلَيْكَ بِنَفْسِی، وَإِلَيْكَ مَفَرُّ الْمُسِی‌ءِ، وَمَفْزَعُ الْمُضَيِّعِ لِحَظِّ نَفْسِهِ الْمُلْتَجِئ. فَكَمْ مِنْ عَدُوٍّ انْتَضیٰ عَلَیَّ سَيْفَ عَدَاوَتِهِ، وَشَحَذَ لیٖ ظُبَةَ مُدْيَتِهِ وَأَرْهَفَ لیٖ شَبَاحَدِّہِ، وَدَافَ لیٖ قَوَاتِلَ سُمُومِهِ، وَسَدَّدَ نَحْوِي صَوَائِبَ سِهَامِهِ، وَلَمْ تَنَمْ عَنِّي عَیْنُ حِرَاسَتِهِ، وَأَضْمَرَ أَنْ يَسُومَنِي الْمَكْرُوهَ، وَيُجَرِّعَنِي زُعَاقَ مَرَارَتِهِ،
وسیله‌ام در پیشگاهت توحید برای نجاتم، و دستگیره‌ام این است که چیزی را شـریک تو قرار ندادم و همراه تو معبودی نگرفتم، با همۀ وجودم به سویت فرار کردم، گریزگاهِ بدکار و پناهگاه آنکه سود و بهرۀ خود را تباه کرده و اکنون پناهنده شده به درگاه توست، چه بسیار دشمنی که شمشیر دشمنی‌اش را علیه من از نیام بیرون کشیده و دم تیغش را بر ضد من تیز کرده و سـرِ نیزه‌اش را به قصد حمله بر من نازک ساخته و زهرهای کشنده‌اش را به آشامیدنی‌ام در آمیخته و تیرهای اصابت کننده‌اش را به سوی من نشانه رفته و دیدۀ نگهبانی و مراقبتش نسبت به من نخفته، تصمیم گرفته که مرا هدف شکنجه و آزار و ناراحتی قرار دهد و جرعۀ تلخ و مرارتش را به کام من ریزد،
فَنَظَرْتَ یٰا إِلٰهیٖ إِلیٰ ضَعْفِي عَنِ احْتِمَالِ الْفَوَادِحِ، وَعَجْزِي عَنِ الِانْتِصَارِ مِمَّنْ قَصَدَنِی بِـمُحَارَبَتِهِ، وَوَحْدَتِی فیٖ كَثِیرِ عَدَدِ مَنْ نَاوَانِی وَأَرْصَدَ لیٖ بِالْبَلَاءِ فِيمٰا لَمْ أُعْمِلْ فِيهِ فِكْرِي، فَابْتَدَأْتَنِي بِنَصْـرِكَ وَشَدَدْتَ أَزْرِي بِقُوَّتِكَ ثُمَّ فَلَلْتَ لیٖ حَدَّہُ، وَصَيَّـرْتَهُ مِنْ بَعْدِ جَمْعٍ عَدِيدٍ وَحْدَہُ، وَأَعْلَيْتَ كَعْبِي عَلَيْهِ، وَجَعَلْتَ مٰا سَدَّدَہُ مَرْدُوداً عَلَيْهِ، فَرَدَدْتَهُ لَمْ يَشْفِ غَيْظَهُ، وَلَمْ يَسْكُنْ غَلِيلُهُ قَدْ عَضَّ عَلیٰ شَوَاهُ وَأَدْبَرَ مُوَلِّياً قَدْ أَخْلَفَتْ سَـرَايَاهُ.
ولی ای خدای من تو ناتوانی‌ام را از تحمّل بارهای گران و عجزم را از پیروزی در برابر کسی که آهنگ جنگ و مبارزۀ با من را دارد، دیدی؛ و تنهایی‌ام را در برابر عدّۀ زیادی که با من به عداوت و دشمنی برخاسته و در حال بی‌خبـری من، در کمین گرفتار کردنم نشسته‌اند، مشاهده فرمودی. پیش از آنکه از تو یاری بخواهم، بی‌مقدّمه به یاری‌ام برخاستی، و پشتم را به نیرویت محکم کردی، سپس سطوت و صولت و تندی و تیزی دشمن را شکستی و پس از آنکه در میان عدّہ‌ای انبوه و افرادی فراوان جا داشت، تنهایش گذاشتی و مرا بر او قدرت و برتری دادی و آنچه را به سوی من نشانه رفته بود، به خودش برگرداندی و او را از عرصه‌گاه جنگِ بر ضد من بازگرداندی، در حالی که خشمش بهبودی نیافت و کینه‌اش آرام نشد و سـرانگشتانش را به دندان گزید و رخ برتافت و به میدان جنگ پشت کرد، در حالی که سپاهیانش از آنچه وعده‌اش داده بودند، تخلّف کردند.
وَكَمْ مِنْ بَاغٍ بَغَانِی بِـمَكَائِدِہِ، وَنَصَبَ لیٖ شَـرَكَ مَصَائِدِہِ، وَوَكَّلَ بیٖ تَفَقُّدَ رِعَايَتِهِ، وَأَضْبَأَ إِلَیَّ إِضْبَاءَ السَّبُعِ لِطَرِيدَتِهِ انْتِظَاراً لِانْتِهَازِ الْفُرْصَةِ لِفَرِيسَتِهِ، وَهُوَ يُظْهِرُ لیٖ بَشَاشَةَ الْمَلَقِ، وَيَنْظُرُنِی عَلیٰ شِدَّةِ الْحَنَقِ.