آقا پسر منم اوردید ؟ آقا پسرم گمنامه

اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَى الصِّدِّيقَةِ فاطِمَةَ الزَّكِيَّةِ، حَبِيبَةِ حَبِيبِكَ وَنَبِيِّكَ، وَأُمِّ أَحِبَّائِكَ وَأَصْفِيائِكَ، الَّتِي انْتَجَبْتَها وَفَضَّلْتَها وَاخْتَرْتَها عَلَىٰ نِساءِ الْعالَمِينَ. اللّٰهُمَّ كُنِ الطَّالِبَ لَها مِمَّنْ ظَلَمَها وَاسْتَخَفَّ بِحَقِّها، وَكُنِ الثَّائِرَ اللّٰهُمَّ بِدَمِ أَوْلادِها. اللّٰهُمَّ وَكَما جَعَلْتَها أُمَّ أَئِمَّةِ الْهُدىٰ، وَحَلِيلَةَ صاحِبِ اللَِّواءِ، وَالْكَرِيمَةَ عِنْدَ الْمَلإِ الْأَعْلىٰ، فَصَلِّ عَلَيْها وَعَلَىٰ أُمِّها صَلاةً تُكْرِمُ بِها وَجْهَ أَبِيها مُحَمَّدٍ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَتُقِرُّبِها أَعْيُنَ ذُرِّيَّتِها، وَأَبْلِغْهُمْ عَنِّي فِي هٰذِهِ السَّاعَةِ أَفْضَلَ التَّحِيَّةِ وَالسَّلامِ.

دو خط روضه.. [آیت الله مجتهدی]

انا لله و انا الیه راجعون تمام شد . . علی تمام جانش را زیر خروار خروار خاک دفن کرد و از بقیع خارج می شود غصه تلنبار شده روی قلبش محاسنی خیس از اشک ... با هر قدم جان می دهد به کوچه که میرسد عنان از کف می دهد و دست بر دیوار می گیرد ... باقدی خمیده و پاهایی که توان ایستادن ندارد به کوچه ی غرق در تاریکی نگاه میکند خاطرات آن روز در پیش چشمانش جان میگیرد ... اشک که نه خون از چشمانش جاری میشود زیر لب زمزمه کند حلالم کن این همه درد و طاقت اوردی به خاطر علی زمین خوردی :) آرام آرام به سمت خانه حرکت میکند! نای رفتن ندارد قدم هایش یک دیگر را معطل میکنند کجا برود؟! خانه ی بی فاطمه مگر خانه است؟! قلبش را میان در سینه ی قبرستان جا گذاشته کجا برود؟! برود بستر بی فاطمه اش را ببیند و دقش بدهد؟! برود و حسنین و زینبین را ارام کند؟!مگر می تواند چه کند بی همسرش علی؟! من الغریب . . . !

نجف یعنی قبله پرواز ملک :)

انسان وقتی وارد حرم کاظمين می‌شود مثل اين است که پانصد سال اينجا زندگی کرده است، به قدری آسايش دارد که در وصف نمی‌آيد؛ محضر کاظمين يک چنین محضري است؛ البته ما هم که اينجا و در محضر حضرت معصومه سلام الله علیها هستيم، در واقع سر سفره‌ی امام کاظم و کاظمین علیهماالسلام هستيم و بايد بهتر متوجه باشيم که سر سفره‌ی حضرت موسی‌بن‌جعفر (عليه‌السلام) هستيم. عناياتی که از حرم‌ حضرت ‌معصومه (سلام‌الله‌عليها) می‌شود در واقع از موسی‌بن‌جعفر هست؛ بايد در اینجا هم توجه کافی به آن حضرت داشته باشيم.

أن تأتي تلك الليله التي لا نستطيع أن ننام فيها من شدة الجبر، أن نلمس ما دعونا به بأيدينا، أن نستشعر لذه العوض التي تُنسينا مراره ما فقدنا، أن يأتي موعد لا تغادرنا فيه الطمأنينة أبدًا. صاحبنا🌿

جوهر حقیقی کمال انسان در مقابله با دشواری ها ظاهر می گردد واگر جز این بود ، خداوند هرگز مؤمنین را به ابتلائاتی این چنین دچار نمی کرد.

- التماس‌دعا -

اغْفِرْ لِمَنْ لَايَمْلِكُ إِلّا الدُّعاءَ، فَإِنَّكَ فَعَّالٌ لِما تَشَاءُ، يَا مَنِ اسْمُهُ دَوَاءٌ، وَذِكْرُهُ شِفاءٌ، وَطَاعَتُهُ غِنىً، ارْحَمْ مَنْ رَأْسُ مالِهِ الرَّجاءُ، وَسِلاحُهُ الْبُكَاءُ، . . !

( علامه مجلسی ) شب جمعه مشغول مطالعه بودم، به این دعا رسیدم: بسم الله الرحمن الرحیم الْحَمْدُ لله مِنْ اَوَّلِ الدُّنْیا اِلی فَنائِها وَ مِنَ الآخِرَه اِلی بَقائِها, اَلْحَمْدُاللهِ عَلی کُلِّ نِعْمَه، اَسْتَغْفِرُالله مِنْ کُلِّ ذَنْبٍ وَ اَتُوبُ اِلَیْه، وَ هُوَ اَرْحَمُ الرّاحِمینَ، بعد یک هفته مجدد خواستم آن را بخوانم، که در حالت مکاشفه از ملائکه ندایی شنیدم که: ما هنوز از نوشتن ثواب قرائت قبلی فارغ نشده ایم ... #شب_جمعه

قلوبنا وأرواحنا، رؤوسنا وأرواحنا لتراب مقدمک الفدا :) صاحبنا🌿

ای عزیزان من! اگر میتوانید در شبانه روز، ساعات و لااقل دقایقی را به فکر خود باشید! تا بر شما روشن شود چکاره هستید برای چه هستید کجا می روید تا عمر به غفلت نگذرد. ای عزیزان من ! محاسبه و مراقبه را در تمام اعمال و گفتار و کردارتان باید داشته باشید، نه سال و ماهی یک مرتبه؛ بلکه شبانه روزی یک مرتبه، اگر نگوییم ساعتی یک مرتبه محاسبه و هر آنی مراقبه لازم است. ای عزیزان من! اگر نفس را آزاد گذاشتید و مراقب آن نبودید و محاسبه ی اعمال نکردید و دوش به دوش غفلت؛ عمر را گذراندید از سوء خاتمه بترسید. رسائل عرفانی آیت الله سعادت پرور

#اعمال_روز_جمعه •این را ترک نکن! جناب سید بن طاووس در کتاب جمال الاسبوع خودشون نقل میکنند که: اگر از تعقیبات عصر روز جمعه به هر عذری ادعیش رو ترک کردی این صلوات( منظور:صلوات ابوالحسن ضراب اصفهانی هست) رو ترک نکن، به خاطر یک امری که خداوند متعال مارو به اون مطلع کرده! پ‌ن:یکی از دعاهایی که آیت‌الله بهجت در عصرهای جمعه به خواندن آن مقید بودند صلوات ابوالحسن ضراب اصفهانی است! #امام_زمان🌱 #در_لابه_لایِ_مناجات🌿

با مردم آن گونه معاشرت کنید، که اگر مُردید بر شما اشک بریزند و اگر زنده ماندید ، با اشتیاق سوی شما آیند. _کلام ِمولا؏

كُلُّ مَنۡ عَلَيۡهَا فَانٖ! *صرفا جهت ِياد آورى .

ما برای اوقات خواب خود افسوس میخوریم که چرا برای نماز شب بیدار نمی شویم، در صورتی که اوقات بیداری را به غفلت می گذرانیم! زیرا اگر در بیداری به توجه و بندگی مشغول بودیم، توفیق بیداری شب را نیز برای تهجد و خواندنِ نافله ی شب و تلاوت قرآن پیدا میکردیم! #آیت‌الله‌بهجت

خواستى صورت به خاكم بنگرى بهر موى ات در هلاڪ ام بنگرى ... هان ببين افتاده ام از پا برات من نه بى قدرم كه عالم در سجود از براى من به خاڪ افتاده بود مسير ِبندگى🌿

کارهایی هست که به نظرما نمی آیند ما آنها را کوچک می شماریم ولی بسیار اهمیت دارند و بسیار موثرند برای ترقی و تعالی و مقامات معنوی، مثل خدمت به پدرومادر آیت الله تالهی(ره)

دنیا ما را راضی نخواهد کرد! دنیا به صورتی طراحی شده که هیچگاه انسان را راضی نمیکند. آدم های باهوش سعی میکنند دنیا را به میل خود دربیاورند. ولی دنیا به صورتی مدیریت و مقدر میشود که اجازه نمیدهد مانند بهشت راحت باشیم. باید باور کرد دنیا هیچگاه بطور کامل به کام ما نخواهد بود و تنها محل عبور و امتحان است. _حجت الاسلام پناهیان

- چیزی از بهشت بگو ك به آن مشتاق شوم؟ + مولا علی [ ع ] آنجاست ..

جامعهٔ مدنی کنونی، هدفی نهایی‌اش دستیابی به کامروایی مادی است، واضح است که چنین هدفی یک زندگی احساساتی را به دنبال خواهد داشت که در آن از تمایلات نفسانی پیروی می‌شود، اعم از اینکه این تمایلات موافق چیزی باشد که «عقل» آن را «حق» می‌داند یا موافق نباشد، بنابراین، چنین جامعه‌ای فقط در مواردی از حکم عقل پیروی می‌کند که با هدف مذکور مخالفتی نداشته باشد. بدین جهت قوانین در این جوامع از لحاظ وضع و اجرا دنباله رو هوا و هوس اکثریت افراد جامعه و تمایلات نفسانی آنان می‌باشد و ضمانت اجرایی صرفا برای قوانین مربوط به کارها و فعالیت‌ها وجود دارد، اما برای اخلاقیات و معارف زیربنایی هیچگونه ضمانت اجرایی وجود ندارد و مردم در داشتن یا نداشتن و پیروی کردن یا پیروی نکردن از این گونه مسائل آزاد هستند، مگر آن که در این مسیر تزاحمی با قوانین پیش آید که در آن صورت دچار ممنوعیت‌هایی خواهند شد. لازمه این شیوه آن است که چنین جوامعی گرفتار و معتاد چیزهایی شوند که با تمایلات نفسانی انسان سازگاری دارد؛ مانند رذایل شهوت و غضب. در نتیجه در چنین جوامعی، بسیاری از چیزهایی که دین آن را زشت می‌داند، آنان آن را خوب و پسندیده به حساب می‌آورند و با پشتوانهٔ «آزادی قانونی»، فضایل اخلاقی و معارف عالی را آزادانه به بازی می‌گیرند. الميزان، ج ۴، ص ۱۰۱ #آزادی_از_دیدگاه_علامه_طباطبایی