کودکان همگی با فطرت الهی و همراه با روحیاتی پاک و زمینه هایی آراسته زاده می شوند و حس مذهبی به طور طبیعی در آنها پدید مي آيد سپس رشد یا افت می یابد . در واقع، این محیط اطراف است که با تاثیر مستقیم و غیرمستقیم خود، زمینه هدایت یا گمراهی آنها را فراهم می آورد;گرچه اراده آزاد انسان هیچ گاه از میان نمی رود و حق اختیار و انتخاب در هر حال باقی است .بر همین اساس، پیامبر اکرم ﷺ می فرماید: هر نوزادی بر فطرت سالم الهی زاده می شود;لیکن این پدر و مادر هستند که گاه او را با تربیت های ناشایست خویش از صراط مستقیم منحرف می سازند.

سوره جمعه که راحته نمیخونی، دعا ندبه که بماند. چه خوب :) @Sheitan_Graphy

خوش خیال منم..!

دل که به جای محکمی وصل نباشد ؛ با هر تکانِ کوچکی فرو می‌ریزد ! - استاد شجاعی

و اگر یکى از ماها به عمر گذشته خود مراجعه کند، و بیندیشد: که در این مدت چه کمالات، و ترقیاتى را میتوانست بدست آورد، ولى در بدست آوردن آنها کوتاهى کرده، آنوقت خود را به باد ملامت مى گیرد، و به خود خشم نموده ، یکى یکى کوتاهى ها را به رخ خود مى کشد، و به خود بد و بیراه میگوید، و ناگهان متوجه به جهالت و جنون جوانى خود میشود، که در آن هنگام چقدر نادان و بى‌تجربه بوده به محض آنکه بیاد آن دوران تاریک عمر مى افتد، خشمش فرو مى نشیند، و خودش به خود رحم مى کند، و دلش براى خودش میسوزد، در حالیکه این حس ترحم که در فطرت او است ، یک ودیعه‌اى است الهى ، و قطره‌ایست از دریاى بى کران رحمت پروردگار، با این که حس ترحم او ملک خود او نیست، بلکه عاریتى است، و علاوه قطره‌ایست در برابر رحمت خدا، مع ذلک خودش براى خودش ترحم میکند، آنوقت چطور ممکن است، که دریاى رحمت رب‌العالمین، در موقفى که او است و انسانى جاهل، و ضعیف، بخروش ‌نیاید؟ و چطور ممکن است مجلاى اتم رحمت رب العالمین، یعنى رسول‌خدا (ص) به دستگیرى او نشتابد، و او را که در زندگى دنیا و در حین مرگ که در مواقف خطرناک دیگر، وزر‌ و وبال خطایاى خود را چشیده، همچنان در شکنجه دوزخ بگذارد، و او را نجات ندهد. •علامه طباطبایی (ره) [ترجمه‌تفسیر‌المیزان /جلد۱ /صفحهٔ۳۱۹]

رسول اكرمﷺ به تعدادي از كودكان نگاه کرد، سپس فرمود: واي بر فرزندان آخر‌الزمان از پدرانشان. عرض شد يا رسول الله از پدران مشرك آن‌ها؟! فرمود: نه بلكه از پدران مسلمانشان كه هيچ چيز از فرائض مذهبي را به آنان نمي‌آموزند و اگر خود فرزندان پاره‌اي از مسائل ديني را فرا گيرند آن‌ها را باز مي‌دارند و تنها به اين قانع هستند كه فرزندانشان متاع ناچيزي از دنيا بدست آورند، من از اين قبيل پدران بري هستم و آنان نيز از من بيزارند. [مستدرك الوسائل/جلد2/صفحه 625]

بَه چه آغاز دل ‌انگیزی‌ست ؛ پایان ِ نجف ..

الحمدللهـ توچقدر مردی اباعبدالله..!

معنویتی که فقط روضه باشد وپشتش عمل نیاید.. معنویت نیست؛ خلسـه است! _شهید حسن باقری

اینکه هر روز بیایم تو مرا عفو کنی بروم باز خطا پشت خطا خسته شدم..

ما ازینایی نبودیم که بگیم از جهنم و عذاب و ترس نگو که من از دین زده می‌شم. یه ذره بچه بودیم که کتابی که بزرگترمون می‌خوند رو از فضولی برمی‌داشتیم می‌خوندیم که اونا چی بود؟ أشدِّ عذاب‌های حضرت حق و فرشته‌های عذاب؛ اینارو که می‌خوندیم می‌ترسیدیم از خدا و پا می‌شدیم می‌رفتیم نمازمونو می‌خوندیم. با این حال می‌دونستیم رحیم‌تر از اون نیست و اگه یکی باشه که بهمون رحم کنه خودشه و حتی عذابشم تجلّیِ رحمتشه. خوف از خدا رزقه، که تو از سجاده کَنْده نشی و بگی تو خدایی هستی که وقتی سرپا هستم و معصیتتو می‌کنم عذابم نکردی، وقتی بمیرم و جونی نداشته باشم می‌خوای عذابم کنی؟! سبحان الله... پاکی از این نسبت‌ها... خوف نیازِ تعالیه، رجای خالی به درد نمی‌خوره عزیز من.

اَللّهُمَّ اِنْ لَمْ تَڪُنْ غَفَرْتِ لَنا فيما مَضي مِنْ شَعْبانِ،فَاغْفِرْ لَنا فيما بَقِيَ مِنْهُ خدايا اگر در آن قست از ماه شعبان ڪہ گذشتـہ مارا نيامرزيده اي در آن قسمت ڪہ ازاين ماه مانده‍ بيامرزان. [امام رضا عليـه السلـام]