دو متوفی غسل شدن و تحویل خانواده هاشون دادیم ، میت اول حدودا۷۰ ساله ایست قلبی و متوفی دوم ۷۸ ساله اتباع اهل سنت بودن
اینو میخواستم بگم ، نمیشه گفت که کاش مرگ نباشه، این اصلا یه چیز محاله و برای همه هست، اصلا وقتی بهش فکر میکنیم میبینیم واقعا مرگ لازمه، به هزار دلیل ، حالا نمیخام وارد جزییاتش بشم ، مطلب من اینه که کاش وقتی وقتمون تموم میشه ، وقتی داریم آماده میشیم که این بار و بندیلمون رو ببندیم و بریم به اونجایی که خدا واسمون در نظر گرفته ، کاش این رفتن طبیعی باشه ، مرگ طبیعی باشه ، یعنی تصادف نباشه، مریضی نباشه، عمل و جراحی نباشه ، سوختن نباشه، مرگ مشکوک نباشه ، توی پیری باشه همه از جوونیشون لذت ببرن خوب زندگی کنن وقتی پیر شدن آماده سفر بشن ، واقعا وقتی یه متوفی رو میارن میبینی هنوز تنش گرمه ، هیچ زخمی نداره ، سریع کارش انجام میشه این خستگی از تنت در میره ، متوفی که کاورشو باز میکنی اولین چیزی که میبینی خون و زخم هس ، غصه میندازه به دلمون ، کارش بیشتر طول میکشه ، شاید مجبور باشیم بخیه اش بزنیم دلمون ریش ریش میشه ، واسه همین میگم کاش همه به مرگ طبیعی و بدون درد دنیا رو ترک کنیم
البته اینا ظاهر قضیه اس ، چیزی که مهمه حال و احوال روحمونه ، اینکه حالش اون دنیا چطوره ، اعمال خوب جمع کرده واسه خودش یا همه اعمالشو سوزونده و دست خالی میره ، دوستان اینو همیشه دقت کنید ، به اعمال خوبتون مغرور نشید ، اعمال خوب انجام میدید ولی ممکنه با یه نیش زبون، با یه تمسخر، با یه چیزی که از نظر خودتون کوچیکه دل یه آدم رو بشکنید و یک عمر اعمال خوبی که داشتید رو آتیش بزنید و از بین ببرید، اگه دنیا دنیا خوبی کرده باشید یه ذره بدی کنید مطمين باشید ضرر کردید