موضوع: غیبت، تهمت، دروغ🌱 @gholch🌹

بسم الله الرحمن الرحیم✨ غیبت تهمت دروغ نظرتون در مورد این سه کلمه چیه ؟ اصلا اینها یعنی چی؟ چه اثراتی دارند؟ چه راهکاری برای انجام ندادنش دارید؟

این سه خصلت در هم امیخته شده اول دروغ گفته میشه بعد میخوای بیای درستش کنی تهمت میشه بعد از اون شروع میکنی به غیبت کردن این سه خصلت بسیار بد از گناهان کبیره هست ک متاسفانه راحت به دیگری تهمت میزنیم

#غیبت_تهمت_دروغ بعضی واژه‌ها خیلی کوچکند، اما وسعت زیادی دارند. کارایی‌شان خیلی بالاست. بعضی واژه‌ها آنقدر قوی هستند که می‌توانند یک زندگی را بسوزانند یا یک زندگی بسازند. گاهی یک عضو از بدن می‌تواند قابلیت ویران کردن یک رابطه یا شکستن یک قلب را داشته باشد. احتمالاً دانسته‌اید درباره کدام عضو حرف می‌زنم. آری زبان

ک هفتاد گناه از این زبان در امان نیست

زبان آدمیزاد خاصیت غذایی ندارد، اما تا دلتان بخواهد خاصیت‌های دیگر دارد. ۷۰ گناه را به تنهایی عهده‌دار است که بخشی از آن‌ها در زمره گناهان کبیره محسوب می‌شوند، یعنی گناهانی که خیلی بزرگ هستند. هر کدام از ما یک یا چند تا از این ۷۰ مدل هنر زبانی را خوب بلدیم. مثلاً همگی دست به غیبتمان عالی است! اصلاً نقل مجالسمان است و اگر پشت سر کسی یا از کسی حرف نزنیم روزمان شب نمی‌شود. انگار اگر درباره دیگران حرف نزنیم سوژه برای دورهمی کم می‌آوریم. فلانی فلان کار را کرد و آن یکی بهمان کار را. خیلی از ما به شوخی می‌گوییم بیا کمی غیبت کنیم حالمان خوب شود، یعنی آنقدر قبح این عمل زشت برایمان کمرنگ شده که به انجامش افتخار می‌کنیم. اگر یکی اهل غیبت نباشد و در مهمانی بخواهد ما را امر به معروف کند، او را محکوم به امل بودن کرده و مجبورش می‌کنیم به جرم همسو نبودن با ما جمع را ترک کند. قانون‌های این روز‌های ما وارونه شده است. 

به این فکر می‌کنم که چرا باید دروغ بگوییم؟ چرا بلد نیستیم جواب قاطع بدهیم و با دروغ خود را تبرئه یا از زیربار مسئولیت شانه خالی می‌کنیم؟ بدتر ماجرا این است که بعد از مدتی جامعه به دروغ شنیدن هم عادت می‌کند. وقتی مدام دروغ می‌شنود یا راستی‌ها را باور نمی‌کند و دچار بی‌اعتمادی می‌شود یا دروغ‌های مدام را باور و بی‌توجه به آن‌ها زندگی‌اش را می‌کند. یادش بخیر بچه که بودیم مدام توی گوشمان می‌خواندند دروغگو دشمن خداست ولی حالا ریز و درشتمان مثل نقل و نبات دروغ می‌گوییم و در این آشفته بازار توقع داریم بچه‌هایمان به ما راست بگویند. کم‌کم دارد این عادت صادق بودن یادمان می‌رود

غیبت هم دست کمی از دروغ ندارد. فقط طرف حساب این یکی خلق خداست و تا رضایتش را نگیری توبه‌ای در کار نیست. این بار هر دو فرد گوینده و شنونده خطاکارند. غیبت هم مثل دروغ گفتن عادتمان شده است. اگر درباره دیگران حرف نزنیم روزمان شب نمی‌شود. 

اگر پشت سر کسی حرف بزنیم غیبت کرده‌ایم و اگر آنچه گفته‌ایم دروغ باشد به فرد غایب تهمت زده‌ایم. عجیب است که آدم‌های اهل معامله غیبت کنند. عجیب است که در این روز‌های سخت که نگه داشتن ایمان مثل نگه داشتن آتش در کف دستان است و دُر گران بهایی است، کسی آن را با غیبت هدر بدهد. ما در دنیا با سختی و وسواس بخشش می‌کنیم، اما عجیب است که برای آخرت خود بخشنده می‌شویم و به واسطه حرف‌هایی که زده‌ایم گناه دیگران را به دوش می‌کشیم. آنچه از اعمال نیک را که به سختی ذخیره کرده‌ایم دو دستی تقدیم دیگران کرده و کفه سیاهی آن‌ها را کم و کفه سپیدی خودمان را کم می‌کنیم. این عجیب‌ترین معامله‌ای نیست که می‌کنیم؟!‌

یکی از زشت ترین رفتارهای اجتماعی، تهمت، بهتان و افترا زدن به دیگری است. نگاه منفی به دیگری و بدگمانی، موجب می شود که فرد نسبت به دیگری چنین رفتاری داشته باشد و آبروی او را در معرض خطر قرار دهد.

امام صادق(ع) نیز فرموده است: ان من الغیبهًْ ان تقول فی اخیک ما ستره الله علیه، و ان من البهتان ان تقول فی اخیک ما لیس فیه؛ غیبت آن است که در مورد برادرت آنچه را خدا پوشانده بیان کنی و بهتان آن است که آنچه در او نیست را به او نسبت دهی. البته امام صادق(ع) نسبت به افراد هشدار می دهد و می فرماید: هر کس تو را فریب داد نباید امین بشماری و هر کس را امین یافتی متهم نکن.

آثار زیانبار افترا و تهمت و بهتان گناه آشکار ،ارتکاب حرام،دروغ، ظلم، بدفرجامی، عذاب اخروی، لعن و نفرین، توبیخ، سنگین ترین گناه ، حرمت شکنی و .....