📖🕋📖 #قرائت_روزانه_قرآن کریم ⭐️قرار روزانه- هر روز، قرائت یک صفحه از قرآن کریم هدیه به امام زمان عج⭐️ ☘🌸🌸🌸🌸🌸☘ صفحه ۵۶۶ خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ وَقَدْ كَانُوا يُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ وَهُمْ سَالِمُونَ ﴿۴۳﴾ ديدگانشان به زير افتاده خوارى آنان را فرو مى‏ گيرد در حالى كه [پيش از اين] به سجده دعوت مى ‏شدند و تندرست بودند (۴۳) فَذَرْنِي وَمَنْ يُكَذِّبُ بِهَذَا الْحَدِيثِ سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُونَ ﴿۴۴﴾ پس مرا با كسى كه اين گفتار را تكذيب مى ‏كند واگذار به تدريج آنان را به گونه‏ اى كه در نيابند [گريبان] خواهيم گرفت (۴۴) وَأُمْلِي لَهُمْ إِنَّ كَيْدِي مَتِينٌ ﴿۴۵﴾ و مهلتشان مى‏ دهم زيرا تدبير من [سخت] استوار است (۴۵) أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُمْ مِنْ مَغْرَمٍ مُثْقَلُونَ ﴿۴۶﴾ آيا از آنان مزدى درخواست مى ‏كنى و آنان خود را زير بار تاوان گرانبار مى‏ يابند (۴۶) أَمْ عِنْدَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ ﴿۴۷﴾ يا [علم] غيب پيش آنهاست و آنها مى ‏نويسند (۴۷) فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تَكُنْ كَصَاحِبِ الْحُوتِ إِذْ نَادَى وَهُوَ مَكْظُومٌ ﴿۴۸﴾ پس در [امتثال] حكم پروردگارت شكيبايى ورز و مانند همدم ماهى [=يونس] مباش آنگاه كه اندوه زده ندا درداد (۴۸) لَوْلَا أَنْ تَدَارَكَهُ نِعْمَةٌ مِنْ رَبِّهِ لَنُبِذَ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ مَذْمُومٌ ﴿۴۹﴾ اگر لطفى از جانب پروردگارش تدارك [حال] او نمیکرد قطعا نكوهش شده بر زمين خشك انداخته مى ‏شد (۴۹) فَاجْتَبَاهُ رَبُّهُ فَجَعَلَهُ مِنَ الصَّالِحِينَ ﴿۵۰﴾ پس پروردگارش وى را برگزيد و از شايستگانش گردانيد (۵۰) وَإِنْ يَكَادُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَيُزْلِقُونَكَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّكْرَ وَيَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ ﴿۵۱﴾ و آنان كه كافر شدند چون قرآن را شنيدند چيزى نمانده بود كه تو را چشم بزنند و مى گفتند او واقعا ديوانه‏ اى است (۵۱) وَمَا هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعَالَمِينَ ﴿۵۲﴾ و حال آنكه [قرآن] جز تذكارى براى جهانيان نيست (۵۲)  بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان الْحَاقَّةُ ﴿۱﴾ آن رخ دهنده (۱) مَا الْحَاقَّةُ ﴿۲﴾ چيست آن رخ دهنده (۲) وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحَاقَّةُ ﴿۳﴾ و چه دانى كه آن رخ دهنده چيست (۳) كَذَّبَتْ ثَمُودُ وَعَادٌ بِالْقَارِعَةِ ﴿۴﴾ ثمود و عاد آن حادثه كوبنده را تكذيب كردند (۴) فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهْلِكُوا بِالطَّاغِيَةِ ﴿۵﴾ اما ثمود به [سزاى] سركشى [خود] به هلاكت رسيدند (۵) وَأَمَّا عَادٌ فَأُهْلِكُوا بِرِيحٍ صَرْصَرٍ عَاتِيَةٍ ﴿۶﴾ و اما عاد به [وسيله] تندبادى توفنده سركش هلاك شدند (۶) سَخَّرَهَا عَلَيْهِمْ سَبْعَ لَيَالٍ وَثَمَانِيَةَ أَيَّامٍ حُسُومًا فَتَرَى الْقَوْمَ فِيهَا صَرْعَى كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِيَةٍ ﴿۷﴾ [كه خدا] آن را هفت‏ شب و هشت روز پياپى بر آنان بگماشت در آن [مدت] مردم را فرو افتاده مى‏ ديدى گويى آنها تنه ‏هاى نخلهاى ميان تهى‏ اند (۷) فَهَلْ تَرَى لَهُمْ مِنْ بَاقِيَةٍ ﴿۸﴾ آيا از آنان كسى را بر جاى مى ‏بينى (۸)

📖🕋📖 #قرائت_روزانه_قرآن کریم ⭐️قرار روزانه- هر روز، قرائت یک صفحه از قرآن کریم هدیه به امام زمان عج⭐️ ☘🌸🌸🌸🌸🌸☘ صفحه ۵۶۷ وَجَاءَ فِرْعَوْنُ وَمَنْ قَبْلَهُ وَالْمُؤْتَفِكَاتُ بِالْخَاطِئَةِ ﴿۹﴾ و فرعون و كسانى كه پيش از او بودند و [مردم] شهرهاى سرنگون شده [سدوم و عاموره] مرتكب خطا شدند (۹) فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رَابِيَةً ﴿۱۰﴾ و از امر فرستاده پروردگارشان سرپيچى كردند و [خدا هم] آنان را به گرفتنى سخت فرو گرفت (۱۰) إِنَّا لَمَّا طَغَى الْمَاءُ حَمَلْنَاكُمْ فِي الْجَارِيَةِ ﴿۱۱﴾ ما چون آب طغيان كرد شما را بر كشتى سوار نموديم (۱۱) لِنَجْعَلَهَا لَكُمْ تَذْكِرَةً وَتَعِيَهَا أُذُنٌ وَاعِيَةٌ ﴿۱۲﴾ تا آن را براى شما [مايه] تذكرى گردانيم و گوشهاى شنوا آن را نگاه دارد (۱۲) فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ نَفْخَةٌ وَاحِدَةٌ ﴿۱۳﴾ پس آنگاه كه در صور يك بار دميده شود (۱۳) وَحُمِلَتِ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةً وَاحِدَةً ﴿۱۴﴾ و زمين و كوه ‏ها از جاى خود برداشته شوند و هر دوى آنها با يك تكان ريز ريز گردند (۱۴) فَيَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ ﴿۱۵﴾ پس آن روز است كه واقعه [آنچنانى] وقوع يابد (۱۵) وَانْشَقَّتِ السَّمَاءُ فَهِيَ يَوْمَئِذٍ وَاهِيَةٌ ﴿۱۶﴾ و آسمان از هم بشكافد و در آن روز است كه آن از هم گسسته باشد (۱۶) وَالْمَلَكُ عَلَى أَرْجَائِهَا وَيَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَئِذٍ ثَمَانِيَةٌ ﴿۱۷﴾ و فرشتگان در اطراف [آسمان]اند و عرش پروردگارت را آن روز هشت [فرشته ] بر سر خود بر مى دارند (۱۷) يَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لَا تَخْفَى مِنْكُمْ خَافِيَةٌ ﴿۱۸﴾ در آن روز شما [به پيشگاه خدا] عرضه مى ‏شويد [و] پوشيده‏ اى از شما پوشيده نمى‏ ماند (۱۸) فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَيَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَءُوا كِتَابِيَهْ ﴿۱۹﴾ اما كسى كه كارنامه‏ اش به دست راستش داده شود گويد بياييد و كتابم را بخوانيد (۱۹) إِنِّي ظَنَنْتُ أَنِّي مُلَاقٍ حِسَابِيَهْ ﴿۲۰﴾ من يقين داشتم كه به حساب خود مى ‏رسم (۲۰) فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَاضِيَةٍ ﴿۲۱﴾ پس او در يك زندگى خوش است (۲۱) فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ ﴿۲۲﴾ در بهشتى برين (۲۲) قُطُوفُهَا دَانِيَةٌ ﴿۲۳﴾ [كه] ميوه هايش در دسترس است (۲۳) كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا أَسْلَفْتُمْ فِي الْأَيَّامِ الْخَالِيَةِ ﴿۲۴﴾ بخوريد و بنوشيد گواراتان باد به [پاداش] آنچه در روزهاى گذشته انجام داديد (۲۴) وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَيَقُولُ يَا لَيْتَنِي لَمْ أُوتَ كِتَابِيَهْ ﴿۲۵﴾ و اما كسى كه كارنامه‏ اش به دست چپش داده شود گويد اى كاش كتابم را دريافت نكرده بودم (۲۵) وَلَمْ أَدْرِ مَا حِسَابِيَهْ ﴿۲۶﴾ و از حساب خود خبردار نشده بودم (۲۶) يَا لَيْتَهَا كَانَتِ الْقَاضِيَةَ ﴿۲۷﴾ اى كاش آن [مرگ] كار را تمام میکرد (۲۷) مَا أَغْنَى عَنِّي مَالِيَهْ ﴿۲۸﴾ مال من مرا سودى نبخشيد (۲۸) هَلَكَ عَنِّي سُلْطَانِيَهْ ﴿۲۹﴾ قدرت من از [كف] من برفت (۲۹) خُذُوهُ فَغُلُّوهُ ﴿۳۰﴾ [گويند] بگيريد او را و در غل كشيد (۳۰) ثُمَّ الْجَحِيمَ صَلُّوهُ ﴿۳۱﴾ آنگاه ميان آتشش اندازيد (۳۱) ثُمَّ فِي سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعًا فَاسْلُكُوهُ ﴿۳۲﴾ پس در زنجيرى كه درازى آن هفتاد گز است وى را در بند كشيد (۳۲) إِنَّهُ كَانَ لَا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِيمِ ﴿۳۳﴾ چرا كه او به خداى بزرگ نمى‏ گرويد (۳۳) وَلَا يَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ ﴿۳۴﴾ و به اطعام مسكين تشويق نمیکرد (۳۴)

📖🕋📖 #قرائت_روزانه_قرآن کریم ⭐️قرار روزانه- هر روز، قرائت یک صفحه از قرآن کریم هدیه به امام زمان عج⭐️ ☘🌸🌸🌸🌸🌸☘ صفحه ۵۶۸ فَلَيْسَ لَهُ الْيَوْمَ هَاهُنَا حَمِيمٌ ﴿۳۵﴾ پس امروز او را در اينجا حمايتگرى نيست (۳۵) وَلَا طَعَامٌ إِلَّا مِنْ غِسْلِينٍ ﴿۳۶﴾ و خوراكى جز چركابه ندارد (۳۶) لَا يَأْكُلُهُ إِلَّا الْخَاطِئُونَ ﴿۳۷﴾ كه آن را جز خطاكاران نمى ‏خورند (۳۷) فَلَا أُقْسِمُ بِمَا تُبْصِرُونَ ﴿۳۸﴾ پس نه [چنان است كه مى ‏پنداريد] سوگند ياد مى ‏كنم به آنچه مى ‏بينيد (۳۸) وَمَا لَا تُبْصِرُونَ ﴿۳۹﴾ و آنچه نمى ‏بينيد (۳۹) إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ ﴿۴۰﴾ كه [قرآن] قطعا گفتار فرستاده‏ اى بزرگوار است (۴۰) وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ قَلِيلًا مَا تُؤْمِنُونَ ﴿۴۱﴾ و آن گفتار شاعرى نيست [كه] كمتر [به آن] ايمان داريد (۴۱) وَلَا بِقَوْلِ كَاهِنٍ قَلِيلًا مَا تَذَكَّرُونَ ﴿۴۲﴾ و نه گفتار كاهنى [كه] كمتر [از آن] پند مى‏ گيريد (۴۲) تَنْزِيلٌ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿۴۳﴾ [پيام] فرودآمده‏ اى است از جانب پروردگار جهانيان (۴۳) وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِيلِ ﴿۴۴﴾ و اگر [او] پاره‏ اى گفته ‏ها بر ما بسته بود (۴۴) لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْيَمِينِ ﴿۴۵﴾ دست راستش را سخت مى‏ گرفتيم (۴۵) ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِينَ ﴿۴۶﴾ سپس رگ قلبش را پاره میکرديم (۴۶) فَمَا مِنْكُمْ مِنْ أَحَدٍ عَنْهُ حَاجِزِينَ ﴿۴۷﴾ و هيچ يك از شما مانع از [عذاب] او نمى ‏شد (۴۷) وَإِنَّهُ لَتَذْكِرَةٌ لِلْمُتَّقِينَ ﴿۴۸﴾ و در حقيقت [قرآن] تذكارى براى پرهيزگاران است (۴۸) وَإِنَّا لَنَعْلَمُ أَنَّ مِنْكُمْ مُكَذِّبِينَ ﴿۴۹﴾ و ما به راستى مى‏ دانيم كه از [ميان] شما تكذيب ‏كنندگانى هستند (۴۹) وَإِنَّهُ لَحَسْرَةٌ عَلَى الْكَافِرِينَ ﴿۵۰﴾ و آن واقعا بر كافران حسرتى است (۵۰) وَإِنَّهُ لَحَقُّ الْيَقِينِ ﴿۵۱﴾ و اين [قرآن] بي‏شبهه حقيقتى يقينى است (۵۱) فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ ﴿۵۲﴾ پس به [پاس] نام پروردگار بزرگت تسبيح گوى (۵۲)  بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ ﴿۱﴾ پرسنده‏ اى از عذاب واقع‏شونده‏ اى پرسيد (۱) لِلْكَافِرِينَ لَيْسَ لَهُ دَافِعٌ ﴿۲﴾ كه اختصاص به كافران دارد [و] آن را بازدارنده‏ اى نيست (۲) مِنَ اللَّهِ ذِي الْمَعَارِجِ ﴿۳﴾ [و] از جانب خداوند صاحب درجات [و مراتب] است (۳) تَعْرُجُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ ﴿۴﴾ فرشتگان و روح در روزى كه مقدارش پنجاه هزار سال است به سوى او بالا مى ‏روند (۴) فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِيلًا ﴿۵﴾ پس صبر كن صبرى نيكو (۵) إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيدًا ﴿۶﴾ زيرا آنان [عذاب] را دور مى ‏بينند (۶) وَنَرَاهُ قَرِيبًا ﴿۷﴾ و [ما] نزديكش مى ‏بينيم (۷) يَوْمَ تَكُونُ السَّمَاءُ كَالْمُهْلِ ﴿۸﴾ روزى كه آسمانها چون فلز گداخته شود (۸) وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ ﴿۹﴾ و كوهها چون پشم زده گردد (۹) وَلَا يَسْأَلُ حَمِيمٌ حَمِيمًا ﴿۱۰﴾

📖🕋📖 #قرائت_روزانه_قرآن کریم ⭐️قرار روزانه- هر روز، قرائت یک صفحه از قرآن کریم هدیه به امام زمان عج⭐️ ☘🌸🌸🌸🌸🌸☘ صفحه ۵۶۹ وَلَا يَسْأَلُ حَمِيمٌ حَمِيمًا ﴿۱۰﴾ و هيچ دوست صميمى از دوست صميمى [حال] نپرسد (۱۰) يُبَصَّرُونَهُمْ يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ ﴿۱۱﴾ آنان را به ايشان نشان مى‏ دهند گناهكار آرزو مى ‏كند كه كاش براى رهايى از عذاب آن روز مى توانست پسران خود را عوض دهد (۱۱) وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِيهِ ﴿۱۲﴾ و [نيز] همسرش و برادرش را (۱۲) وَفَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْوِيهِ ﴿۱۳﴾ و قبيله‏ اش را كه به او پناه مى‏ دهد (۱۳) وَمَنْ فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا ثُمَّ يُنْجِيهِ ﴿۱۴﴾ و هر كه را كه در روى زمين است همه را [عوض مى‏ داد] و آنگاه خود را رها میکرد (۱۴) كَلَّا إِنَّهَا لَظَى ﴿۱۵﴾ نه چنين است [آتش] زبانه مى ‏كشد (۱۵) نَزَّاعَةً لِلشَّوَى ﴿۱۶﴾ پوست‏ سر و اندام را بركننده است (۱۶) تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّى ﴿۱۷﴾ هر كه را پشت كرده و روى برتافته (۱۷) وَجَمَعَ فَأَوْعَى ﴿۱۸﴾ و گرد آورده و انباشته [و حسابش را نگاه داشته] فرا مى‏ خواند (۱۸) إِنَّ الْإِنْسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا ﴿۱۹﴾ به راستى كه انسان سخت آزمند [و بى‏ تاب] خلق شده است (۱۹) إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا ﴿۲۰﴾ چون صدمه‏ اى به او رسد عجز و لابه كند (۲۰) وَإِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًا ﴿۲۱﴾ و چون خيرى به او رسد بخل ورزد (۲۱) إِلَّا الْمُصَلِّينَ ﴿۲۲﴾ غير از نمازگزاران (۲۲) الَّذِينَ هُمْ عَلَى صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ ﴿۲۳﴾ همان كسانى كه بر نمازشان پايدارى مى كنند (۲۳) وَالَّذِينَ فِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَعْلُومٌ ﴿۲۴﴾ و همانان كه در اموالشان حقى معلوم است (۲۴) لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ ﴿۲۵﴾ براى سائل و محروم (۲۵) وَالَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ ﴿۲۶﴾ و كسانى كه روز جزا را باور دارند (۲۶) وَالَّذِينَ هُمْ مِنْ عَذَابِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ ﴿۲۷﴾ و آنان كه از عذاب پروردگارشان بيمناكند (۲۷) إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُونٍ ﴿۲۸﴾ چرا كه از عذاب پروردگارشان ايمن نمى‏ توانند بود (۲۸) وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ ﴿۲۹﴾ و كسانى كه دامن خود را حفظ مى كنند (۲۹) إِلَّا عَلَى أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ ﴿۳۰﴾ مگر بر همسران خود يا كنيزانشان كه [در اين صورت] مورد نكوهش نيستند (۳۰) فَمَنِ ابْتَغَى وَرَاءَ ذَلِكَ فَأُولَئِكَ هُمُ الْعَادُونَ ﴿۳۱﴾ و هر كس پا از اين [حد] فراتر نهد آنان همان از حد درگذرندگانند (۳۱) وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ ﴿۳۲﴾ و كسانى كه امانتها و پيمان خود را مراعات مى كنند (۳۲) وَالَّذِينَ هُمْ بِشَهَادَاتِهِمْ قَائِمُونَ ﴿۳۳﴾ و آنان كه بر شهادتهاى خود ايستاده‏ اند (۳۳) وَالَّذِينَ هُمْ عَلَى صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ ﴿۳۴﴾ و كسانى كه بر نمازشان مداومت مى ‏ورزند (۳۴) أُولَئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُكْرَمُونَ ﴿۳۵﴾ آنها هستند كه در باغهايى [از بهشت] گرامى خواهند بود (۳۵) أُولَئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُكْرَمُونَ ﴿۳۵﴾ آنها هستند كه در باغهايى [از بهشت] گرامى خواهند بود (۳۵) فَمَالِ الَّذِينَ كَفَرُوا قِبَلَكَ مُهْطِعِينَ ﴿۳۶﴾ چه شده است كه آنان كه كفر ورزيده‏ اند به سوى تو شتابان (۳۶) عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ عِزِينَ ﴿۳۷﴾ گروه گروه از راست و از چپ [هجوم مى ‏آورند] (۳۷) أَيَطْمَعُ كُلُّ امْرِئٍ مِنْهُمْ أَنْ يُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٍ ﴿۳۸﴾ آيا هر يك از آنان طمع مى ‏بندد كه در بهشت پر نعمت درآورده شود (۳۸) كَلَّا إِنَّا خَلَقْنَاهُمْ مِمَّا يَعْلَمُونَ ﴿۳۹﴾ نه چنين است ما آنان را از آنچه [خود] مى‏ دانند آفريديم (۳۹)

📖🕋📖 #قرائت_روزانه_قرآن کریم ⭐️قرار روزانه- هر روز، قرائت یک صفحه از قرآن کریم هدیه به امام زمان عج⭐️ ☘🌸🌸🌸🌸🌸☘ ۵۷۰ فَلَا أُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشَارِقِ وَالْمَغَارِبِ إِنَّا لَقَادِرُونَ ﴿۴۰﴾ [هرگز] به پروردگار خاوران و باختران سوگند ياد مى ‏كنم كه ما تواناييم (۴۰) عَلَى أَنْ نُبَدِّلَ خَيْرًا مِنْهُمْ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ ﴿۴۱﴾ كه به جاى آنان بهتر از ايشان را بياوريم و بر ما پيشى نتوانند جست (۴۱) فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّى يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ ﴿۴۲﴾ پس بگذارشان ياوه گويند و بازى كنند تا روزى را كه وعده داده شده‏ اند ملاقات نمايند (۴۲) يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ سِرَاعًا كَأَنَّهُمْ إِلَى نُصُبٍ يُوفِضُونَ ﴿۴۳﴾ روزى كه از گورها[ى خود] شتابان برآيند گويى كه آنان به سوى پرچمهاى افراشته مى دوند (۴۳) خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ذَلِكَ الْيَوْمُ الَّذِي كَانُوا يُوعَدُونَ ﴿۴۴﴾ ديدگانشان فرو افتاده [غبار] مذلت آنان را فرو گرفته است اين است همان روزى كه به ايشان وعده داده مى ‏شد (۴۴)  بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان إِنَّا أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَى قَوْمِهِ أَنْ أَنْذِرْ قَوْمَكَ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿۱﴾ ما نوح را به سوى قومش فرستاديم كه قومت را پيش از آنكه عذابى دردناك به آنان رسد هشدار ده (۱) قَالَ يَا قَوْمِ إِنِّي لَكُمْ نَذِيرٌ مُبِينٌ ﴿۲﴾ [نوح] گفت اى قوم من من شما را هشدار دهنده‏ اى آشكارم (۲) أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاتَّقُوهُ وَأَطِيعُونِ ﴿۳﴾ كه خدا را بپرستيد و از او پروا داريد و مرا فرمان بريد (۳) يَغْفِرْ لَكُمْ مِنْ ذُنُوبِكُمْ وَيُؤَخِّرْكُمْ إِلَى أَجَلٍ مُسَمًّى إِنَّ أَجَلَ اللَّهِ إِذَا جَاءَ لَا يُؤَخَّرُ لَوْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿۴﴾ [تا] برخى از گناهانتان را بر شما ببخشايد و [اجل] شما را تا وقتى معين به تاخير اندازد اگر بدانيد چون وقت مقرر خدا برسد تاخير بر نخواهد داشت (۴) قَالَ رَبِّ إِنِّي دَعَوْتُ قَوْمِي لَيْلًا وَنَهَارًا ﴿۵﴾ [نوح] گفت پروردگارا من قوم خود را شب و روز دعوت كردم (۵) فَلَمْ يَزِدْهُمْ دُعَائِي إِلَّا فِرَارًا ﴿۶﴾ و دعوت من جز بر گريزشان نيفزود (۶) وَإِنِّي كُلَّمَا دَعَوْتُهُمْ لِتَغْفِرَ لَهُمْ جَعَلُوا أَصَابِعَهُمْ فِي آذَانِهِمْ وَاسْتَغْشَوْا ثِيَابَهُمْ وَأَصَرُّوا وَاسْتَكْبَرُوا اسْتِكْبَارًا ﴿۷﴾ و من هر بار كه آنان را دعوت كردم تا ايشان را بيامرزى انگشتانشان را در گوشهايشان كردند و رداى خويشتن بر سر كشيدند و اصرار ورزيدند و هر چه بيشتر بر كبر خود افزودند (۷) ثُمَّ إِنِّي دَعَوْتُهُمْ جِهَارًا ﴿۸﴾ سپس من آشكارا آنان را دعوت كردم (۸) ثُمَّ إِنِّي أَعْلَنْتُ لَهُمْ وَأَسْرَرْتُ لَهُمْ إِسْرَارًا ﴿۹﴾ باز من به آنان اعلام نمودم و در خلوت [و] پوشيده نيز به ايشان گفتم (۹) فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كَانَ غَفَّارًا ﴿۱۰﴾ و گفتم از پروردگارتان آمرزش بخواهيد كه او همواره آمرزنده است (۱۰)

📖🕋📖 #قرائت_روزانه_قرآن کریم ⭐️قرار روزانه- هر روز، قرائت یک صفحه از قرآن کریم هدیه به امام زمان عج⭐️ ☘🌸🌸🌸🌸🌸☘ صفحه ۵۷۱ يُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَيْكُمْ مِدْرَارًا ﴿۱۱﴾ [تا] بر شما از آسمان باران پى در پى فرستد (۱۱) وَيُمْدِدْكُمْ بِأَمْوَالٍ وَبَنِينَ وَيَجْعَلْ لَكُمْ جَنَّاتٍ وَيَجْعَلْ لَكُمْ أَنْهَارًا ﴿۱۲﴾ و شما را به اموال و پسران يارى كند و برايتان باغها قرار دهد و نهرها براى شما پديد آورد (۱۲) مَا لَكُمْ لَا تَرْجُونَ لِلَّهِ وَقَارًا ﴿۱۳﴾ شما را چه شده است كه از شكوه خدا بيم نداريد (۱۳) وَقَدْ خَلَقَكُمْ أَطْوَارًا ﴿۱۴﴾ و حال آنكه شما را مرحله به مرحله خلق كرده است (۱۴) أَلَمْ تَرَوْا كَيْفَ خَلَقَ اللَّهُ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا ﴿۱۵﴾ مگر ملاحظه نكرده‏ ايد كه چگونه خدا هفت آسمان را توبرتو آفريده است (۱۵) وَجَعَلَ الْقَمَرَ فِيهِنَّ نُورًا وَجَعَلَ الشَّمْسَ سِرَاجًا ﴿۱۶﴾ و ماه را در ميان آنها روشنايى‏ بخش گردانيد و خورشيد را [چون] چراغى قرار داد (۱۶) وَاللَّهُ أَنْبَتَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ نَبَاتًا ﴿۱۷﴾ و خدا[ست كه] شما را [مانند] گياهى از زمين رويانيد (۱۷) ثُمَّ يُعِيدُكُمْ فِيهَا وَيُخْرِجُكُمْ إِخْرَاجًا ﴿۱۸﴾ سپس شما را در آن بازمى‏ گرداند و بيرون مى ‏آورد بيرون‏ آوردنى [عجيب] (۱۸) وَاللَّهُ جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ بِسَاطًا ﴿۱۹﴾ و خدا زمين را براى شما فرشى [گسترده] ساخت (۱۹) لِتَسْلُكُوا مِنْهَا سُبُلًا فِجَاجًا ﴿۲۰﴾ تا در راههاى فراخ آن برويد (۲۰) قَالَ نُوحٌ رَبِّ إِنَّهُمْ عَصَوْنِي وَاتَّبَعُوا مَنْ لَمْ يَزِدْهُ مَالُهُ وَوَلَدُهُ إِلَّا خَسَارًا ﴿۲۱﴾ نوح گفت پروردگارا آنان نافرمانى من كردند و كسى را پيروى نمودند كه مال و فرزندش جز بر زيان وى نيفزود (۲۱) وَمَكَرُوا مَكْرًا كُبَّارًا ﴿۲۲﴾ و دست به نيرنگى بس بزرگ زدند (۲۲) وَقَالُوا لَا تَذَرُنَّ آلِهَتَكُمْ وَلَا تَذَرُنَّ وَدًّا وَلَا سُوَاعًا وَلَا يَغُوثَ وَيَعُوقَ وَنَسْرًا ﴿۲۳﴾ و گفتند زنهار خدايان خود را رها مكنيد و نه و د را واگذاريد و نه سواع و نه ي غوث و نه ي عوق و نه ن سر را (۲۳) وَقَدْ أَضَلُّوا كَثِيرًا وَلَا تَزِدِ الظَّالِمِينَ إِلَّا ضَلَالًا ﴿۲۴﴾ و بسيارى را گمراه كرده‏ اند [بار خدايا] جز بر گمراهى ستمكاران ميفزاى (۲۴) مِمَّا خَطِيئَاتِهِمْ أُغْرِقُوا فَأُدْخِلُوا نَارًا فَلَمْ يَجِدُوا لَهُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْصَارًا ﴿۲۵﴾ [تا] به سبب گناهانشان غرقه گشتند و [پس از مرگ] در آتشى درآورده شدند و براى خود در برابر خدا يارانى نيافتند (۲۵) وَقَالَ نُوحٌ رَبِّ لَا تَذَرْ عَلَى الْأَرْضِ مِنَ الْكَافِرِينَ دَيَّارًا ﴿۲۶﴾ و نوح گفت پروردگارا هيچ كس از كافران را بر روى زمين مگذار (۲۶) إِنَّكَ إِنْ تَذَرْهُمْ يُضِلُّوا عِبَادَكَ وَلَا يَلِدُوا إِلَّا فَاجِرًا كَفَّارًا ﴿۲۷﴾ چرا كه اگر تو آنان را باقى گذارى بندگانت را گمراه مى كنند و جز پليدكار ناسپاس نزايند (۲۷) رَبِّ اغْفِرْ لِي وَلِوَالِدَيَّ وَلِمَنْ دَخَلَ بَيْتِيَ مُؤْمِنًا وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَلَا تَزِدِ الظَّالِمِينَ إِلَّا تَبَارًا ﴿۲۸﴾ پروردگارا بر من و پدر و مادرم و هر مؤمنى كه در سرايم درآيد و بر مردان و زنان با ايمان ببخشاى و جز بر هلاكت‏ ستمگران ميفزاى (۲۸) 

📖🕋📖 #قرائت_روزانه_قرآن کریم ⭐️قرار روزانه- هر روز، قرائت یک صفحه از قرآن کریم هدیه به امام زمان عج⭐️ ☘🌸🌸🌸🌸🌸☘ صفحه ۵۷۲ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان قُلْ أُوحِيَ إِلَيَّ أَنَّهُ اسْتَمَعَ نَفَرٌ مِنَ الْجِنِّ فَقَالُوا إِنَّا سَمِعْنَا قُرْآنًا عَجَبًا ﴿۱﴾ بگو به من وحى شده است كه تنى چند از جنيان گوش فرا داشتند و گفتند راستى ما قرآنى شگفت‏ آور شنيديم (۱) يَهْدِي إِلَى الرُّشْدِ فَآمَنَّا بِهِ وَلَنْ نُشْرِكَ بِرَبِّنَا أَحَدًا ﴿۲﴾ [كه] به راه راست هدايت مى ‏كند پس به آن ايمان آورديم و هرگز كسى را شريك پروردگارمان قرار نخواهيم داد (۲) وَأَنَّهُ تَعَالَى جَدُّ رَبِّنَا مَا اتَّخَذَ صَاحِبَةً وَلَا وَلَدًا ﴿۳﴾ و اينكه او پروردگار والاى ما همسر و فرزندى اختيار نكرده است (۳) وَأَنَّهُ كَانَ يَقُولُ سَفِيهُنَا عَلَى اللَّهِ شَطَطًا ﴿۴﴾ و [شگفت] آنكه كم خرد ما در باره خدا سخنانى ياوه مى‏ سرايد (۴) وَأَنَّا ظَنَنَّا أَنْ لَنْ تَقُولَ الْإِنْسُ وَالْجِنُّ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا ﴿۵﴾ و ما پنداشته بوديم كه انس و جن هرگز به خدا دروغ نمى ‏بندند (۵) وَأَنَّهُ كَانَ رِجَالٌ مِنَ الْإِنْسِ يَعُوذُونَ بِرِجَالٍ مِنَ الْجِنِّ فَزَادُوهُمْ رَهَقًا ﴿۶﴾ و مردانى از آدميان به مردانى از جن پناه مى ‏بردند و بر سركشى آنها مى‏ افزودند (۶) وَأَنَّهُمْ ظَنُّوا كَمَا ظَنَنْتُمْ أَنْ لَنْ يَبْعَثَ اللَّهُ أَحَدًا ﴿۷﴾ و آنها [نيز] آن گونه كه [شما] پنداشته‏ ايد گمان بردند كه خدا هرگز كسى را زنده نخواهد گردانيد (۷) وَأَنَّا لَمَسْنَا السَّمَاءَ فَوَجَدْنَاهَا مُلِئَتْ حَرَسًا شَدِيدًا وَشُهُبًا ﴿۸﴾ و ما بر آسمان دست‏ يافتيم و آن را پر از نگهبانان توانا و تيرهاى شهاب يافتيم (۸) وَأَنَّا كُنَّا نَقْعُدُ مِنْهَا مَقَاعِدَ لِلسَّمْعِ فَمَنْ يَسْتَمِعِ الْآنَ يَجِدْ لَهُ شِهَابًا رَصَدًا ﴿۹﴾ و در [آسمان] براى شنيدن به كمين مى ‏نشستيم [اما] اكنون هر كه بخواهد به گوش باشد تير شهابى در كمين خود مى‏ يابد (۹) وَأَنَّا لَا نَدْرِي أَشَرٌّ أُرِيدَ بِمَنْ فِي الْأَرْضِ أَمْ أَرَادَ بِهِمْ رَبُّهُمْ رَشَدًا ﴿۱۰﴾ و ما [درست] نمى‏ دانيم كه آيا براى كسانى كه در زمينند بدى خواسته شده يا پروردگارشان برايشان هدايت‏ خواسته است (۱۰) وَأَنَّا مِنَّا الصَّالِحُونَ وَمِنَّا دُونَ ذَلِكَ كُنَّا طَرَائِقَ قِدَدًا ﴿۱۱﴾ و از ميان ما برخى درستكارند و برخى غير آن و ما فرقه ‏هايى گوناگونيم (۱۱) وَأَنَّا ظَنَنَّا أَنْ لَنْ نُعْجِزَ اللَّهَ فِي الْأَرْضِ وَلَنْ نُعْجِزَهُ هَرَبًا ﴿۱۲﴾ و ما مى‏ دانيم كه هرگز نمى‏ توانيم در زمين خداى را به ستوه آوريم و هرگز او را با گريز [خود] درمانده نتوانيم كرد (۱۲) وَأَنَّا لَمَّا سَمِعْنَا الْهُدَى آمَنَّا بِهِ فَمَنْ يُؤْمِنْ بِرَبِّهِ فَلَا يَخَافُ بَخْسًا وَلَا رَهَقًا ﴿۱۳﴾ و ما چون هدايت را شنيديم بدان گرويديم پس كسى كه به پروردگار خود ايمان آورد از كمى [پاداش] و سختى بيم ندارد (۱۳)

📖🕋📖 #قرائت_روزانه_قرآن کریم ⭐️قرار روزانه- هر روز، قرائت یک صفحه از قرآن کریم هدیه به امام زمان عج⭐️ ☘🌸🌸🌸🌸🌸☘ صفحه ۵۷۳ وَأَنَّا مِنَّا الْمُسْلِمُونَ وَمِنَّا الْقَاسِطُونَ فَمَنْ أَسْلَمَ فَأُولَئِكَ تَحَرَّوْا رَشَدًا ﴿۱۴﴾ و از ميان ما برخى فرمانبردار و برخى از ما منحرفند پس كسانى كه به فرمانند آنان در جستجوى راه درستند (۱۴) وَأَمَّا الْقَاسِطُونَ فَكَانُوا لِجَهَنَّمَ حَطَبًا ﴿۱۵﴾ ولى منحرفان هيزم جهنم خواهند بود (۱۵) وَأَنْ لَوِ اسْتَقَامُوا عَلَى الطَّرِيقَةِ لَأَسْقَيْنَاهُمْ مَاءً غَدَقًا ﴿۱۶﴾ و اگر [مردم] در راه درست پايدارى ورزند قطعا آب گوارايى بديشان نوشانيم (۱۶) لِنَفْتِنَهُمْ فِيهِ وَمَنْ يُعْرِضْ عَنْ ذِكْرِ رَبِّهِ يَسْلُكْهُ عَذَابًا صَعَدًا ﴿۱۷﴾ تا در اين باره آنان را بيازماييم و هر كس از ياد پروردگار خود دل بگرداند وى را در قيد عذابى [روز]افزون درآورد (۱۷) وَأَنَّ الْمَسَاجِدَ لِلَّهِ فَلَا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَدًا ﴿۱۸﴾ و مساجد ويژه خداست پس هيچ كس را با خدا مخوانيد (۱۸) وَأَنَّهُ لَمَّا قَامَ عَبْدُ اللَّهِ يَدْعُوهُ كَادُوا يَكُونُونَ عَلَيْهِ لِبَدًا ﴿۱۹﴾ و همين كه بنده خدا برخاست تا او را بخواند چيزى نمانده بود كه بر سر وى فرو افتند (۱۹) قُلْ إِنَّمَا أَدْعُو رَبِّي وَلَا أُشْرِكُ بِهِ أَحَدًا ﴿۲۰﴾ بگو من تنها پروردگار خود را مى‏ خوانم و كسى را با او شريك نمى‏ گردانم (۲۰) قُلْ إِنِّي لَا أَمْلِكُ لَكُمْ ضَرًّا وَلَا رَشَدًا ﴿۲۱﴾ بگو من براى شما اختيار زيان و هدايتى را ندارم (۲۱) قُلْ إِنِّي لَنْ يُجِيرَنِي مِنَ اللَّهِ أَحَدٌ وَلَنْ أَجِدَ مِنْ دُونِهِ مُلْتَحَدًا ﴿۲۲﴾ بگو هرگز كسى مرا در برابر خدا پناه نمى‏ دهد و هرگز پناهگاهى غير از او نمى‏ يابم (۲۲) إِلَّا بَلَاغًا مِنَ اللَّهِ وَرِسَالَاتِهِ وَمَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَإِنَّ لَهُ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ﴿۲۳﴾ [وظيفه من] تنها ابلاغى از خدا و [رساندن] پيامهاى اوست و هر كس خدا و پيامبرش را نافرمانى كند قطعا آتش دوزخ براى اوست و جاودانه در آن خواهند ماند (۲۳) حَتَّى إِذَا رَأَوْا مَا يُوعَدُونَ فَسَيَعْلَمُونَ مَنْ أَضْعَفُ نَاصِرًا وَأَقَلُّ عَدَدًا ﴿۲۴﴾ [باش] تا آنچه را وعده داده مى ‏شوند ببينند آنگاه دريابند كه ياور چه كسى ضعيف‏تر و كدام يك شماره‏ اش كمتر است (۲۴) قُلْ إِنْ أَدْرِي أَقَرِيبٌ مَا تُوعَدُونَ أَمْ يَجْعَلُ لَهُ رَبِّي أَمَدًا ﴿۲۵﴾ بگو نمى‏ دانم آنچه را كه وعده داده شده‏ ايد نزديك است‏ يا پروردگارم براى آن زمانى نهاده است (۲۵) عَالِمُ الْغَيْبِ فَلَا يُظْهِرُ عَلَى غَيْبِهِ أَحَدًا ﴿۲۶﴾ داناى نهان است و كسى را بر غيب خود آگاه نمى ‏كند (۲۶) إِلَّا مَنِ ارْتَضَى مِنْ رَسُولٍ فَإِنَّهُ يَسْلُكُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ رَصَدًا ﴿۲۷﴾ جز پيامبرى را كه از او خشنود باشد كه [در اين صورت] براى او از پيش رو و از پشت‏ سرش نگاهبانانى بر خواهد گماشت (۲۷) لِيَعْلَمَ أَنْ قَدْ أَبْلَغُوا رِسَالَاتِ رَبِّهِمْ وَأَحَاطَ بِمَا لَدَيْهِمْ وَأَحْصَى كُلَّ شَيْءٍ عَدَدًا ﴿۲۸﴾ تا معلوم بدارد كه پيامهاى پروردگار خود را رسانيده‏ اند و [خدا] بدانچه نزد ايشان است احاطه دارد و هر چيزى را به عدد شماره كرده است (۲۸) 

📖🕋📖 #قرائت_روزانه_قرآن کریم ⭐️قرار روزانه- هر روز، قرائت یک صفحه از قرآن کریم هدیه به امام زمان عج⭐️ ☘🌸🌸🌸🌸🌸☘ صفحه ۵۷۴ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان يَا أَيُّهَا الْمُزَّمِّلُ ﴿۱﴾ اى جامه به خويشتن فرو پيچيده (۱) قُمِ اللَّيْلَ إِلَّا قَلِيلًا ﴿۲﴾ به پا خيز شب را مگر اندكى (۲) نِصْفَهُ أَوِ انْقُصْ مِنْهُ قَلِيلًا ﴿۳﴾ نيمى از شب يا اندكى از آن را بكاه (۳) أَوْ زِدْ عَلَيْهِ وَرَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِيلًا ﴿۴﴾ يا بر آن [نصف] بيفزاى و قرآن را شمرده شمرده بخوان (۴) إِنَّا سَنُلْقِي عَلَيْكَ قَوْلًا ثَقِيلًا ﴿۵﴾ در حقيقت ما به زودى بر تو گفتارى گرانبار القا مى ‏كنيم (۵) إِنَّ نَاشِئَةَ اللَّيْلِ هِيَ أَشَدُّ وَطْئًا وَأَقْوَمُ قِيلًا ﴿۶﴾ قطعا برخاستن شب رنجش بيشتر و گفتار [در آن هنگام] راستين‏تر است (۶) إِنَّ لَكَ فِي النَّهَارِ سَبْحًا طَوِيلًا ﴿۷﴾ [و] تو را در روز آمد و شدى دراز است (۷) وَاذْكُرِ اسْمَ رَبِّكَ وَتَبَتَّلْ إِلَيْهِ تَبْتِيلًا ﴿۸﴾ و نام پروردگار خود را ياد كن و تنها به او بپرداز (۸) رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ فَاتَّخِذْهُ وَكِيلًا ﴿۹﴾ [اوست] پروردگار خاور و باختر خدايى جز او نيست پس او را كارساز خويش اختيار كن (۹) وَاصْبِرْ عَلَى مَا يَقُولُونَ وَاهْجُرْهُمْ هَجْرًا جَمِيلًا ﴿۱۰﴾ و بر آنچه مى‏ گويند شكيبا باش و از آنان با دورى گزيدنى خوش فاصله بگير (۱۰) وَذَرْنِي وَالْمُكَذِّبِينَ أُولِي النَّعْمَةِ وَمَهِّلْهُمْ قَلِيلًا ﴿۱۱﴾ و مرا با تكذيب ‏كنندگان توانگر واگذار و اندكى مهلتشان ده (۱۱) إِنَّ لَدَيْنَا أَنْكَالًا وَجَحِيمًا ﴿۱۲﴾ در حقيقت پيش ما زنجيرها و دوزخ (۱۲) وَطَعَامًا ذَا غُصَّةٍ وَعَذَابًا أَلِيمًا ﴿۱۳﴾ و غذايى گلوگير و عذابى پر درد است (۱۳) يَوْمَ تَرْجُفُ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ وَكَانَتِ الْجِبَالُ كَثِيبًا مَهِيلًا ﴿۱۴﴾ روزى كه زمين و كوهها به لرزه درآيند و كوهها به سان ريگ روان گردند (۱۴) إِنَّا أَرْسَلْنَا إِلَيْكُمْ رَسُولًا شَاهِدًا عَلَيْكُمْ كَمَا أَرْسَلْنَا إِلَى فِرْعَوْنَ رَسُولًا﴿۱۵﴾ بى‏ گمان ما به سوى شما فرستاده‏ اى كه گواه بر شماست روانه كرديم همان گونه كه فرستاده‏ اى به سوى فرعون فرستاديم (۱۵) فَعَصَى فِرْعَوْنُ الرَّسُولَ فَأَخَذْنَاهُ أَخْذًا وَبِيلًا ﴿۱۶﴾ [ولى] فرعون به آن فرستاده عصيان ورزيد پس ما او را به سختى فرو گرفتيم (۱۶) فَكَيْفَ تَتَّقُونَ إِنْ كَفَرْتُمْ يَوْمًا يَجْعَلُ الْوِلْدَانَ شِيبًا ﴿۱۷﴾ پس اگر كفر بورزيد چگونه از روزى كه كودكان را پير مى‏ گرداند پرهيز توانيد كرد (۱۷) السَّمَاءُ مُنْفَطِرٌ بِهِ كَانَ وَعْدُهُ مَفْعُولًا ﴿۱۸﴾ آسمان از [بيم] آن [روز] در هم شكافد وعده او انجام يافتنى است (۱۸) إِنَّ هَذِهِ تَذْكِرَةٌ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِيلًا ﴿۱۹﴾ قطعا اين [آيات] اندرزى است تا هر كه بخواهد به سوى پروردگار خود راهى در پيش گيرد (۱۹)

📖🕋📖 #قرائت_روزانه_قرآن کریم ⭐️قرار روزانه- هر روز، قرائت یک صفحه از قرآن کریم هدیه به امام زمان عج⭐️ ☘🌸🌸🌸🌸🌸☘ صفحه ۵۷۵ إِنَّ رَبَّكَ يَعْلَمُ أَنَّكَ تَقُومُ أَدْنَى مِنْ ثُلُثَيِ اللَّيْلِ وَنِصْفَهُ وَثُلُثَهُ وَطَائِفَةٌ مِنَ الَّذِينَ مَعَكَ وَاللَّهُ يُقَدِّرُ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ عَلِمَ أَنْ لَنْ تُحْصُوهُ فَتَابَ عَلَيْكُمْ فَاقْرَءُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ عَلِمَ أَنْ سَيَكُونُ مِنْكُمْ مَرْضَى وَآخَرُونَ يَضْرِبُونَ فِي الْأَرْضِ يَبْتَغُونَ مِنْ فَضْلِ اللَّهِ وَآخَرُونَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَاقْرَءُوا مَا تَيَسَّرَ مِنْهُ وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَأَقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا وَمَا تُقَدِّمُوا لِأَنْفُسِكُمْ مِنْ خَيْرٍ تَجِدُوهُ عِنْدَ اللَّهِ هُوَ خَيْرًا وَأَعْظَمَ أَجْرًا وَاسْتَغْفِرُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ ﴿۲۰﴾ در حقيقت پروردگارت مى‏ داند كه تو و گروهى از كسانى كه با تواند نزديك به دو سوم از شب يا نصف آن يا يك سوم آن را [به نماز] برمى ‏خيزيد و خداست كه شب و روز را اندازه‏ گيرى مى ‏كند [او] مى‏ داند كه [شما] هرگز حساب آن را نداريد پس بر شما ببخشود [اينك] هر چه از قرآن ميسر مى ‏شود بخوانيد [خدا] مى‏ داند كه به زودى در ميانتان بيمارانى خواهند بود و [عده‏ اى] ديگر در زمين سفر مى كنند [و] در پى روزى خدا هستند و [گروهى] ديگر در راه خدا پيكار مى ‏نمايند پس هر چه از [قرآن] ميسر شد تلاوت كنيد و نماز را برپا داريد و زكات را بپردازيد و وام نيكو به خدا دهيد و هر كار خوبى براى خويش از پيش فرستيد آن را نزد خدا بهتر و با پاداشى بيشتر باز خواهيد يافت و از خدا طلب آمرزش كنيد كه خدا آمرزنده مهربان است (۲۰) بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان يَا أَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ ﴿۱﴾ اى كشيده رداى شب بر سر (۱) قُمْ فَأَنْذِرْ ﴿۲﴾ برخيز و بترسان (۲) وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ ﴿۳﴾ و پروردگار خود را بزرگ دار (۳) وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ ﴿۴﴾ و لباس خويشتن را پاك كن (۴) وَالرُّجْزَ فَاهْجُرْ ﴿۵﴾ و از پليدى دور شو (۵) وَلَا تَمْنُنْ تَسْتَكْثِرُ ﴿۶﴾ و منت مگذار و فزونى مطلب (۶) وَلِرَبِّكَ فَاصْبِرْ ﴿۷﴾ و براى پروردگارت شكيبايى كن (۷) فَإِذَا نُقِرَ فِي النَّاقُورِ ﴿۸﴾ پس چون در صور دميده شود (۸) فَذَلِكَ يَوْمَئِذٍ يَوْمٌ عَسِيرٌ ﴿۹﴾ آن روز [چه] روز ناگوارى است (۹) عَلَى الْكَافِرِينَ غَيْرُ يَسِيرٍ ﴿۱۰﴾ بر كافران آسان نيست (۱۰) ذَرْنِي وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِيدًا ﴿۱۱﴾ مرا با آنكه [او را] تنها آفريدم واگذار (۱۱) وَجَعَلْتُ لَهُ مَالًا مَمْدُودًا ﴿۱۲﴾ و دارايى بسيار به او بخشيدم (۱۲) وَبَنِينَ شُهُودًا ﴿۱۳﴾ و پسرانى آماده [به خدمت دادم] (۱۳) وَمَهَّدْتُ لَهُ تَمْهِيدًا ﴿۱۴﴾ و برايش [عيش خوش] آماده كردم (۱۴) ثُمَّ يَطْمَعُ أَنْ أَزِيدَ ﴿۱۵﴾ باز [هم] طمع دارد كه بيفزايم (۱۵) كَلَّا إِنَّهُ كَانَ لِآيَاتِنَا عَنِيدًا ﴿۱۶﴾ ولى نه زيرا او دشمن آيات ما بود (۱۶) سَأُرْهِقُهُ صَعُودًا ﴿۱۷﴾ به زودى او را به بالارفتن از گردنه [عذاب] وادار مى ‏كنم (۱۷)

📖🕋📖 #قرائت_روزانه_قرآن کریم ⭐️قرار روزانه- هر روز، قرائت یک صفحه از قرآن کریم هدیه به امام زمان عج⭐️ ☘🌸🌸🌸🌸🌸☘ صفحه ۵۷۶ إِنَّهُ فَكَّرَ وَقَدَّرَ ﴿۱۸﴾ آرى [آن دشمن حق] انديشيد و سنجيد (۱۸) فَقُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ ﴿۱۹﴾ كشته بادا چگونه [او] سنجيد (۱۹) ثُمَّ قُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ ﴿۲۰﴾ [آرى] كشته بادا چگونه [او] سنجيد (۲۰) ثُمَّ نَظَرَ ﴿۲۱﴾ آنگاه نظر انداخت (۲۱) ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ ﴿۲۲﴾ سپس رو ترش نمود و چهره در هم كشيد (۲۲) ثُمَّ أَدْبَرَ وَاسْتَكْبَرَ ﴿۲۳﴾ آنگاه پشت گردانيد و تكبر ورزيد (۲۳) فَقَالَ إِنْ هَذَا إِلَّا سِحْرٌ يُؤْثَرُ ﴿۲۴﴾ و گفت اين [قرآن] جز سحرى كه [به برخى] آموخته‏ اند نيست (۲۴) إِنْ هَذَا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ ﴿۲۵﴾ اين غير از سخن بشر نيست (۲۵) سَأُصْلِيهِ سَقَرَ ﴿۲۶﴾ زودا كه او را به سقر در آورم (۲۶) وَمَا أَدْرَاكَ مَا سَقَرُ ﴿۲۷﴾ و تو چه دانى كه آن سقر چيست (۲۷) لَا تُبْقِي وَلَا تَذَرُ ﴿۲۸﴾ نه باقى مى‏ گذارد و نه رها مى ‏كند (۲۸) لَوَّاحَةٌ لِلْبَشَرِ ﴿۲۹﴾ پوستها را سياه مى‏ گرداند (۲۹) عَلَيْهَا تِسْعَةَ عَشَرَ ﴿۳۰﴾ [و] بر آن [دوزخ] نوزده [نگهبان] است (۳۰) وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِكَةً وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِلَّذِينَ كَفَرُوا لِيَسْتَيْقِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَيَزْدَادَ الَّذِينَ آمَنُوا إِيمَانًا وَلَا يَرْتَابَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ وَلِيَقُولَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ وَالْكَافِرُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَذَا مَثَلًا كَذَلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَنْ يَشَاءُ وَيَهْدِي مَنْ يَشَاءُ وَمَا يَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكْرَى لِلْبَشَرِ ﴿۳۱﴾ و ما موكلان آتش را جز فرشتگان نگردانيديم و شماره آنها را جز آزمايشى براى كسانى كه كافر شده‏ اند قرار نداديم تا آنان كه اهل كتابند يقين به هم رسانند و ايمان كسانى كه ايمان آورده‏ اند افزون گردد و آنان كه كتاب به ايشان داده شده و [نيز] مؤمنان به شك نيفتند و تا كسانى كه در دلهايشان بيمارى است و كافران بگويند خدا از اين وصف‏كردن چه چيزى را اراده كرده است اين گونه خدا هر كه را بخواهد بيراه مى‏ گذارد و هر كه را بخواهد هدايت مى كند و [شماره] سپاهيان پروردگارت را جز او نمى‏ داند و اين [آيات] جز تذكارى براى بشر نيست (۳۱) كَلَّا وَالْقَمَرِ ﴿۳۲﴾ نه چنين است [كه مى ‏پندارند] سوگند به ماه (۳۲) وَاللَّيْلِ إِذْ أَدْبَرَ ﴿۳۳﴾ و سوگند به شامگاه چون پشت كند (۳۳) وَالصُّبْحِ إِذَا أَسْفَرَ ﴿۳۴﴾ و سوگند به بامداد چون آشكار شود (۳۴) إِنَّهَا لَإِحْدَى الْكُبَرِ ﴿۳۵﴾ كه آيات [قرآن] از پديده ‏هاى بزرگ است (۳۵) نَذِيرًا لِلْبَشَرِ ﴿۳۶﴾ بشر را هشداردهنده است (۳۶) لِمَنْ شَاءَ مِنْكُمْ أَنْ يَتَقَدَّمَ أَوْ يَتَأَخَّرَ ﴿۳۷﴾ هر كه از شما را كه بخواهد پيشى جويد يا بازايستد (۳۷) كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِينَةٌ ﴿۳۸﴾ هر كسى در گرو دستاورد خويش است (۳۸) إِلَّا أَصْحَابَ الْيَمِينِ ﴿۳۹﴾ بجز ياران دست راست (۳۹) فِي جَنَّاتٍ يَتَسَاءَلُونَ ﴿۴۰﴾ در ميان باغها از يكديگر مى ‏پرسند (۴۰) عَنِ الْمُجْرِمِينَ ﴿۴۱﴾ درباره مجرمان (۴۱) مَا سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ ﴿۴۲﴾ چه چيز شما را در آتش [سقر] درآورد (۴۲) قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ ﴿۴۳﴾ گويند از نمازگزاران نبوديم (۴۳) وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ ﴿۴۴﴾ و بينوايان را غذا نمى‏ داديم (۴۴) وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِينَ ﴿۴۵﴾ با هرزه‏ درايان هرزه‏ درايى میکرديم (۴۵) وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ ﴿۴۶﴾ و روز جزا را دروغ مى ‏شمرديم (۴۶) حَتَّى أَتَانَا الْيَقِينُ ﴿۴۷﴾ تا مرگ ما در رسيد (۴۷)

📖🕋📖 #قرائت_روزانه_قرآن کریم ⭐️قرار روزانه- هر روز، قرائت یک صفحه از قرآن کریم هدیه به امام زمان عج⭐️ ☘🌸🌸🌸🌸🌸☘ صفحه ۵۷۷ فَمَا تَنْفَعُهُمْ شَفَاعَةُ الشَّافِعِينَ ﴿۴۸﴾ از اين رو شفاعت‏ شفاعت‏ كنندگان به حال آنها سودى نمى ‏بخشد (۴۸) فَمَا لَهُمْ عَنِ التَّذْكِرَةِ مُعْرِضِينَ ﴿۴۹﴾ چرا آنها از تذكر روى گردانند (۴۹) كَأَنَّهُمْ حُمُرٌ مُسْتَنْفِرَةٌ ﴿۵۰﴾ گويى گورخرانى رميده‏ اند (۵۰) فَرَّتْ مِنْ قَسْوَرَةٍ ﴿۵۱﴾ كه از مقابل شيرى فرار كرده‏ اند (۵۱) بَلْ يُرِيدُ كُلُّ امْرِئٍ مِنْهُمْ أَنْ يُؤْتَى صُحُفًا مُنَشَّرَةً ﴿۵۲﴾ بلكه هر كدام از آنها انتظار دارد نامه جداگانه‏ اى از سوى خدا براى او فرستاده شود (۵۲) كَلَّا بَلْ لَا يَخَافُونَ الْآخِرَةَ ﴿۵۳﴾ چنين نيست كه آنان مى‏ گويند بلكه آنها از آخرت نمى‏ ترسند (۵۳) كَلَّا إِنَّهُ تَذْكِرَةٌ ﴿۵۴﴾ چنين نيست كه آنها مى‏ گويند آن قرآن يك تذكر و يادآورى است (۵۴) فَمَنْ شَاءَ ذَكَرَهُ ﴿۵۵﴾ هر كس بخواهد از آن پند مى‏ گيرد (۵۵) وَمَا يَذْكُرُونَ إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ هُوَ أَهْلُ التَّقْوَى وَأَهْلُ الْمَغْفِرَةِ ﴿۵۶﴾ و هيچ كس پند نمى‏ گيرد مگر اينكه خدا بخواهد او اهل تقوا و اهل آمرزش است (۵۶) بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان لَا أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيَامَةِ ﴿۱﴾ سوگند به روز قيامت (۱) وَلَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ ﴿۲﴾ و سوگند به نفس لوامه و وجدان بيدار و ملامتگر كه رستاخيز حق است (۲) أَيَحْسَبُ الْإِنْسَانُ أَلَّنْ نَجْمَعَ عِظَامَهُ ﴿۳﴾ آيا انسان مى ‏پندارد كه هرگز استخوانهاى او را جمع نخواهيم كرد (۳) بَلَى قَادِرِينَ عَلَى أَنْ نُسَوِّيَ بَنَانَهُ ﴿۴﴾ آرى قادريم كه حتى خطوط سر انگشتان او را موزون و مرتب كنيم (۴) بَلْ يُرِيدُ الْإِنْسَانُ لِيَفْجُرَ أَمَامَهُ ﴿۵﴾ انسان شك در معاد ندارد بلكه او مى‏ خواهد آزاد باشد و بدون ترس از دادگاه قيامت در تمام عمر گناه كند (۵) يَسْأَلُ أَيَّانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ ﴿۶﴾ از اين‏رو مى ‏پرسد قيامت كى خواهد بود (۶) فَإِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ ﴿۷﴾ بگو در آن هنگام كه چشمها از شدت وحشت به گردش در آيد (۷) وَخَسَفَ الْقَمَرُ ﴿۸﴾ و ماه بى ‏نور گردد (۸) وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ ﴿۹﴾ و خورشيد و ماه يك جا جمع شوند (۹) يَقُولُ الْإِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ الْمَفَرُّ ﴿۱۰﴾ آن روز انسان مى‏ گويد راه فرار كجاست (۱۰) كَلَّا لَا وَزَرَ ﴿۱۱﴾ هرگز چنين نيست راه فرار و پناهگاهى وجود ندارد (۱۱) إِلَى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ ﴿۱۲﴾ آن روز قرارگاه نهايى تنها بسوى پروردگار تو است (۱۲) يُنَبَّأُ الْإِنْسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ ﴿۱۳﴾ و در آن روز انسان را از تمام كارهايى كه از پيش يا پس فرستاده آگاه مى كنند (۱۳) بَلِ الْإِنْسَانُ عَلَى نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ ﴿۱۴﴾ بلكه انسان خودش از وضع خود آگاه است (۱۴) وَلَوْ أَلْقَى مَعَاذِيرَهُ ﴿۱۵﴾ هر چند در ظاهر براى خود عذرهايى بتراشد (۱۵) لَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ ﴿۱۶﴾ زبانت را بخاطر عجله براى خواندن آن [= قرآن] حركت مده (۱۶) إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ ﴿۱۷﴾ چرا كه جمع ‏كردن و خواندن آن بر عهده ماست (۱۷) فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ ﴿۱۸﴾ پس هر گاه آن را خوانديم از خواندن آن پيروى كن (۱۸) ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُ ﴿۱۹﴾ سپس بيان و توضيح آن نيز بر عهده ماست (۱۹)

📖🕋📖 #قرائت_روزانه_قرآن کریم ⭐️قرار روزانه- هر روز، قرائت یک صفحه از قرآن کریم هدیه به امام زمان عج⭐️ ☘🌸🌸🌸🌸🌸☘ صفحه ۵۷۸ كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ ﴿۲۰﴾ چنين نيست كه شما مى ‏پنداريد و دلايل معاد را كافى نمیدانید بلكه شما دنياى زودگذر را دوست داريد و هوسرانى بى‏قيد و شرط را (۲۰) وَتَذَرُونَ الْآخِرَةَ ﴿۲۱﴾ و آخرت را رها مى ‏كنيد (۲۱) وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَاضِرَةٌ ﴿۲۲﴾ آرى در آن روز صورتهايى شاداب و مسرور است (۲۲) إِلَى رَبِّهَا نَاظِرَةٌ ﴿۲۳﴾ و به پروردگارش مى ‏نگرد (۲۳) وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ بَاسِرَةٌ ﴿۲۴﴾ و در آن روز صورتهايى عبوس و در هم كشيده است (۲۴) تَظُنُّ أَنْ يُفْعَلَ بِهَا فَاقِرَةٌ ﴿۲۵﴾ زيرا مى‏ داند عذابى در پيش دارد كه پشت را در هم مى ‏شكند (۲۵) كَلَّا إِذَا بَلَغَتِ التَّرَاقِيَ ﴿۲۶﴾ چنين نيست كه انسان مى ‏پندارد او ايمان نمى ‏آورد تا موقعى كه جان به گلوگاهش رسد (۲۶) وَقِيلَ مَنْ رَاقٍ ﴿۲۷﴾ و گفته شود آيا كسى هست كه‏ اين بيمار را از مرگ نجات دهد (۲۷) وَظَنَّ أَنَّهُ الْفِرَاقُ ﴿۲۸﴾ و به جدائى از دنيا يقين پيدا كند (۲۸) وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ ﴿۲۹﴾ و ساق پاها از سختى جان دادن به هم بپيچد (۲۹) إِلَى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمَسَاقُ ﴿۳۰﴾ آرى در آن روز مسير همه بسوى دادگاه پروردگارت خواهد بود (۳۰) فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّى ﴿۳۱﴾ در آن روز گفته مى ‏شود او هرگز ايمان نياورد و نماز نخواند (۳۱) وَلَكِنْ كَذَّبَ وَتَوَلَّى ﴿۳۲﴾ بلكه تكذيب كرد و روى‏ گردان شد (۳۲) ثُمَّ ذَهَبَ إِلَى أَهْلِهِ يَتَمَطَّى ﴿۳۳﴾ سپس بسوى خانواده خود باز گشت در حالى كه متكبرانه قدم برمى‏ داشت (۳۳) أَوْلَى لَكَ فَأَوْلَى ﴿۳۴﴾ با اين اعمال عذاب الهى براى تو شايسته‏ تر است‏ شايسته‏ تر (۳۴) ثُمَّ أَوْلَى لَكَ فَأَوْلَى ﴿۳۵﴾ سپس عذاب الهى براى تو شايسته‏ تر است‏ شايسته‏ تر (۳۵) أَيَحْسَبُ الْإِنْسَانُ أَنْ يُتْرَكَ سُدًى ﴿۳۶﴾ آيا انسان گمان مى ‏كند بى‏ هدف رها مى ‏شود (۳۶) أَلَمْ يَكُ نُطْفَةً مِنْ مَنِيٍّ يُمْنَى ﴿۳۷﴾ آيا او نطفه‏ اى از منى كه در رحم ريخته مى ‏شود نبود (۳۷) ثُمَّ كَانَ عَلَقَةً فَخَلَقَ فَسَوَّى ﴿۳۸﴾ سپس بصورت خون‏بسته در آمد و خداوند او را آفريد و موزون ساخت (۳۸) فَجَعَلَ مِنْهُ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنْثَى ﴿۳۹﴾ و از او دو زوج مرد و زن آفريد (۳۹) أَلَيْسَ ذَلِكَ بِقَادِرٍ عَلَى أَنْ يُحْيِيَ الْمَوْتَى ﴿۴۰﴾ آيا چنين كسى قادر نيست كه مردگان را زنده كند (۴۰)

📖🕋📖 #قرائت_روزانه_قرآن کریم ⭐️قرار روزانه- هر روز، قرائت یک صفحه از قرآن کریم هدیه به امام زمان عج⭐️ ☘🌸🌸🌸🌸🌸☘ صفحه ۵۷۹ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان هَلْ أَتَى عَلَى الْإِنْسَانِ حِينٌ مِنَ الدَّهْرِ لَمْ يَكُنْ شَيْئًا مَذْكُورًا ﴿۱﴾ آيا زمانى طولانى بر انسان گذشت كه چيز قابل ذكرى نبود (۱) إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ مِنْ نُطْفَةٍ أَمْشَاجٍ نَبْتَلِيهِ فَجَعَلْنَاهُ سَمِيعًا بَصِيرًا ﴿۲﴾ ما انسان را از نطفه مختلطى آفريديم و او را مى ‏آزماييم بدين جهت او را شنوا و بينا قرار داديم (۲) إِنَّا هَدَيْنَاهُ السَّبِيلَ إِمَّا شَاكِرًا وَإِمَّا كَفُورًا ﴿۳﴾ ما راه را به او نشان داديم خواه شاكر باشد و پذيرا گردد يا ناسپاس (۳) إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ سَلَاسِلَ وَأَغْلَالًا وَسَعِيرًا ﴿۴﴾ ما براى كافران زنجيرها و غلها و شعله ‏هاى سوزان آتش آماده كرده‏ ايم (۴) إِنَّ الْأَبْرَارَ يَشْرَبُونَ مِنْ كَأْسٍ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُورًا ﴿۵﴾ به يقين ابرار و نيكان از جامى مى ‏نوشند كه با عطر خوشى آميخته است (۵) عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا عِبَادُ اللَّهِ يُفَجِّرُونَهَا تَفْجِيرًا ﴿۶﴾ چشمه‏ اى كه بندگان خدا از آن مى ‏نوشند و [به دلخواه خويش] جاريش مى كنند (۶) يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَيَخَافُونَ يَوْمًا كَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِيرًا ﴿۷﴾ [همان بندگانى كه] به نذر خود وفا میکردند و از روزى كه گزند آن فراگيرنده است مى‏ ترسيدند (۷) وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا ﴿۸﴾ و به [پاس] دوستى [خدا] بينوا و يتيم و اسير را خوراك مى‏ دادند (۸) إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِيدُ مِنْكُمْ جَزَاءً وَلَا شُكُورًا ﴿۹﴾ ما براى خشنودى خداست كه به شما مى ‏خورانيم و پاداش و سپاسى از شما نمى‏ خواهيم (۹) إِنَّا نَخَافُ مِنْ رَبِّنَا يَوْمًا عَبُوسًا قَمْطَرِيرًا ﴿۱۰﴾ ما از پروردگارمان از روز عبوسى سخت هراسناكيم (۱۰) فَوَقَاهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذَلِكَ الْيَوْمِ وَلَقَّاهُمْ نَضْرَةً وَسُرُورًا ﴿۱۱﴾ پس خدا [هم] آنان را از آسيب آن روز نگاه داشت و شادابى و شادمانى به آنان ارزانى داشت (۱۱) وَجَزَاهُمْ بِمَا صَبَرُوا جَنَّةً وَحَرِيرًا ﴿۱۲﴾ و به [پاس] آنكه صبر كردند بهشت و پرنيان پاداششان داد (۱۲) مُتَّكِئِينَ فِيهَا عَلَى الْأَرَائِكِ لَا يَرَوْنَ فِيهَا شَمْسًا وَلَا زَمْهَرِيرًا ﴿۱۳﴾ در آن [بهشت] بر تختها[ى خويش] تكيه زنند در آنجا نه آفتابى بينند و نه سرمايى (۱۳) وَدَانِيَةً عَلَيْهِمْ ظِلَالُهَا وَذُلِّلَتْ قُطُوفُهَا تَذْلِيلًا ﴿۱۴﴾ و سايه ‏ها[ى درختان] به آنان نزديك است و ميوه ‏هايش [براى چيدن] رام (۱۴) وَيُطَافُ عَلَيْهِمْ بِآنِيَةٍ مِنْ فِضَّةٍ وَأَكْوَابٍ كَانَتْ قَوَارِيرَا ﴿۱۵﴾ و ظروف سيمين و جامهاى بلورين پيرامون آنان گردانده مى ‏شود (۱۵) قَوَارِيرَ مِنْ فِضَّةٍ قَدَّرُوهَا تَقْدِيرًا ﴿۱۶﴾ جامهايى از سيم كه درست به اندازه [و با كمال ظرافت] آنها را از كار در آورده‏ اند (۱۶) وَيُسْقَوْنَ فِيهَا كَأْسًا كَانَ مِزَاجُهَا زَنْجَبِيلًا ﴿۱۷﴾ و در آنجا از جامى كه آميزه زنجبيل دارد به آنان مى ‏نوشانند (۱۷) عَيْنًا فِيهَا تُسَمَّى سَلْسَبِيلًا ﴿۱۸﴾ از چشمه‏ اى در آنجا كه سلسبيل ناميده مى ‏شود (۱۸) وَيَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُخَلَّدُونَ إِذَا رَأَيْتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤًا مَنْثُورًا ﴿۱۹﴾ و بر گرد آنان پسرانى جاودانى مى‏ گردند چون آنها را ببينى گويى كه مرواريدهايى پراكنده‏ اند (۱۹) وَإِذَا رَأَيْتَ ثَمَّ رَأَيْتَ نَعِيمًا وَمُلْكًا كَبِيرًا ﴿۲۰﴾ و چون بدانجا نگرى [سرزمينى از] نعمت و كشورى پهناور مى ‏بينى (۲۰) عَالِيَهُمْ ثِيَابُ سُنْدُسٍ خُضْرٌ وَإِسْتَبْرَقٌ وَحُلُّوا أَسَاوِرَ مِنْ فِضَّةٍ وَسَقَاهُمْ رَبُّهُمْ شَرَابًا طَهُورًا ﴿۲۱﴾ [بهشتيان را] جامه‏ هاى ابريشمى سبز و ديباى ستبر در بر است و پيرايه آنان دستبندهاى سيمين است و پروردگارشان باده‏ اى پاك به آنان مى ‏نوشاند (۲۱) إِنَّ هَذَا كَانَ لَكُمْ جَزَاءً وَكَانَ سَعْيُكُمْ مَشْكُورًا ﴿۲۲﴾ اين [پاداش] براى شماست و كوشش شما مقبول افتاده است (۲۲) إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ تَنْزِيلًا ﴿۲۳﴾ در حقيقت ما قرآن را بر تو به تدريج فرو فرستاديم (۲۳) فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تُطِعْ مِنْهُمْ آثِمًا أَوْ كَفُورًا ﴿۲۴﴾ پس در برابر فرمان پروردگارت شكيبايى كن و از آنان گناهكار يا ناسپاسگزار را فرمان مبر (۲۴) وَاذْكُرِ اسْمَ رَبِّكَ بُكْرَةً وَأَصِيلًا ﴿۲۵﴾ و نام پروردگارت را بامدادان و شامگاهان ياد كن (۲۵)

📖🕋📖 #قرائت_روزانه_قرآن کریم ⭐️قرار روزانه- هر روز، قرائت یک صفحه از قرآن کریم هدیه به امام زمان عج⭐️ ☘🌸🌸🌸🌸🌸☘ صفحه ۵۸۰ وَمِنَ اللَّيْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَسَبِّحْهُ لَيْلًا طَوِيلًا ﴿۲۶﴾ و بخشى از شب را در برابر او سجده كن و شب[هاى] دراز او را به پاكى بستاى (۲۶) إِنَّ هَؤُلَاءِ يُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ وَيَذَرُونَ وَرَاءَهُمْ يَوْمًا ثَقِيلًا ﴿۲۷﴾ اينان دنياى زودگذر را دوست دارند و روزى گرانبار را [به غفلت] پشت‏ سر مى‏ افكنند (۲۷) نَحْنُ خَلَقْنَاهُمْ وَشَدَدْنَا أَسْرَهُمْ وَإِذَا شِئْنَا بَدَّلْنَا أَمْثَالَهُمْ تَبْدِيلًا ﴿۲۸﴾ ماييم كه آنان را آفريده و پيوند مفاصل آنها را استوار كرده‏ ايم و چون بخواهيم [آنان را] به نظايرشان تبديل مى ‏كنيم (۲۸) إِنَّ هَذِهِ تَذْكِرَةٌ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِيلًا ﴿۲۹﴾ اين [آيات] پندنامه‏ اى است تا هر كه خواهد راهى به سوى پروردگار خود پيش گيرد (۲۹) وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا ﴿۳۰﴾ و تا خدا نخواهد [شما] نخواهيد خواست قطعا خدا داناى حكيم است (۳۰) يُدْخِلُ مَنْ يَشَاءُ فِي رَحْمَتِهِ وَالظَّالِمِينَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا ﴿۳۱﴾ هر كه را خواهد به رحمت‏ خويش در مى ‏آورد و براى ظالمان عذابى پردرد آماده كرده است (۳۱)  بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان وَالْمُرْسَلَاتِ عُرْفًا ﴿۱﴾ سوگند به فرستادگان پى ‏درپى (۱) فَالْعَاصِفَاتِ عَصْفًا ﴿۲﴾ كه سخت توفنده‏ اند (۲) وَالنَّاشِرَاتِ نَشْرًا ﴿۳﴾ و سوگند به افشانندگان افشانگر (۳) فَالْفَارِقَاتِ فَرْقًا ﴿۴﴾ كه [ميان حق و باطل] جداگرند (۴) فَالْمُلْقِيَاتِ ذِكْرًا ﴿۵﴾ و القاكننده وحى‏ اند (۵) عُذْرًا أَوْ نُذْرًا ﴿۶﴾ خواه عذرى باشد يا هشدارى (۶) إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ ﴿۷﴾ كه آنچه وعده يافته‏ ايد قطعا رخ خواهد داد (۷) فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ ﴿۸﴾ پس وقتى كه ستارگان محو شوند (۸) وَإِذَا السَّمَاءُ فُرِجَتْ ﴿۹﴾ و آنگاه كه آسمان بشكافد (۹) وَإِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ ﴿۱۰﴾ و آنگاه كه كوه ‏ها از جا كنده شوند (۱۰) وَإِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ ﴿۱۱﴾ و آنگاه كه پيمبران به ميقات آيند (۱۱) لِأَيِّ يَوْمٍ أُجِّلَتْ ﴿۱۲﴾ براى چه روزى تعيين وقت‏ شده است (۱۲) لِيَوْمِ الْفَصْلِ ﴿۱۳﴾ براى روز داورى (۱۳) وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الْفَصْلِ ﴿۱۴﴾ و تو چه دانى كه روز داورى چيست (۱۴) وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ﴿۱۵﴾ آن روز واى بر تكذيب ‏كنندگان (۱۵) أَلَمْ نُهْلِكِ الْأَوَّلِينَ ﴿۱۶﴾ مگر پيشينيان را هلاك نكرديم (۱۶) ثُمَّ نُتْبِعُهُمُ الْآخِرِينَ ﴿۱۷﴾ سپس از پى آنان پسينيان را مى ‏بريم (۱۷) كَذَلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ ﴿۱۸﴾ با مجرمان چنين مى ‏كنيم (۱۸) وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ﴿۱۹﴾ آن روز واى بر تكذيب ‏كنندگان (۱۹)

📖🕋📖 #قرائت_روزانه_قرآن کریم ⭐️قرار روزانه- هر روز، قرائت یک صفحه از قرآن کریم هدیه به امام زمان عج⭐️ ☘🌸🌸🌸🌸🌸☘ صفحه ۵۸۱ أَلَمْ نَخْلُقْكُمْ مِنْ مَاءٍ مَهِينٍ ﴿۲۰﴾ مگر شما را از آبى بى‏ مقدار نيافريديم (۲۰) فَجَعَلْنَاهُ فِي قَرَارٍ مَكِينٍ ﴿۲۱﴾ پس آن را در جايگاهى استوار نهاديم (۲۱) إِلَى قَدَرٍ مَعْلُومٍ ﴿۲۲﴾ تا مدتى معين (۲۲) فَقَدَرْنَا فَنِعْمَ الْقَادِرُونَ ﴿۲۳﴾ و توانا آمديم و چه نيك تواناييم (۲۳) وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ﴿۲۴﴾ آن روز واى بر تكذيب ‏كنندگان (۲۴) أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ كِفَاتًا ﴿۲۵﴾ مگر زمين را محل اجتماع نگردانيديم (۲۵) أَحْيَاءً وَأَمْوَاتًا ﴿۲۶﴾ چه براى مردگان چه زندگان (۲۶) وَجَعَلْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ شَامِخَاتٍ وَأَسْقَيْنَاكُمْ مَاءً فُرَاتًا ﴿۲۷﴾ و كوه ‏هاى بلند در آن نهاديم و به شما آبى گوارا نوشانيديم (۲۷) وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ﴿۲۸﴾ آن روز واى بر تكذيب ‏كنندگان (۲۸) انْطَلِقُوا إِلَى مَا كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ ﴿۲۹﴾ برويد به سوى همان چيزى كه آن را تكذيب میکرديد (۲۹) انْطَلِقُوا إِلَى ظِلٍّ ذِي ثَلَاثِ شُعَبٍ ﴿۳۰﴾ برويد به سوى [آن] دود سه شاخه (۳۰) لَا ظَلِيلٍ وَلَا يُغْنِي مِنَ اللَّهَبِ ﴿۳۱﴾ نه سايه‏ دار است و نه از شعله [آتش] حفاظت مى ‏كند (۳۱) إِنَّهَا تَرْمِي بِشَرَرٍ كَالْقَصْرِ ﴿۳۲﴾ [دوزخ] چون كاخى [بلند] شراره مى‏ افكند (۳۲) كَأَنَّهُ جِمَالَتٌ صُفْرٌ ﴿۳۳﴾ گويى شترانى زرد رنگند (۳۳) وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ﴿۳۴﴾ آن روز واى بر تكذيب ‏كنندگان (۳۴) هَذَا يَوْمُ لَا يَنْطِقُونَ ﴿۳۵﴾ اين روزى است كه دم نمى‏ زنند (۳۵) وَلَا يُؤْذَنُ لَهُمْ فَيَعْتَذِرُونَ ﴿۳۶﴾ و رخصت نمى‏ يابند تا پوزش خواهند (۳۶) وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ﴿۳۷﴾ آن روز واى بر تكذيب ‏كنندگان (۳۷) هَذَا يَوْمُ الْفَصْلِ جَمَعْنَاكُمْ وَالْأَوَّلِينَ ﴿۳۸﴾ اين [همان] روز داورى است‏ شما و [جمله] پيشينيان را گرد مى ‏آوريم (۳۸) فَإِنْ كَانَ لَكُمْ كَيْدٌ فَكِيدُونِ ﴿۳۹﴾ پس اگر حيلتى داريد در برابر من بسگاليد (۳۹) وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ﴿۴۰﴾ آن روز واى بر تكذيب ‏كنندگان (۴۰) إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي ظِلَالٍ وَعُيُونٍ ﴿۴۱﴾ اهل تقوا در زير سايه ‏ها و بر كنار چشمه ‏سارانند (۴۱) وَفَوَاكِهَ مِمَّا يَشْتَهُونَ ﴿۴۲﴾ با هر ميوه‏ اى كه خوش داشته باشند (۴۲) كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿۴۳﴾ به [پاداش] آنچه میکرديد بخوريد و بياشاميد گواراتان باد (۴۳) إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ ﴿۴۴﴾ ما نيكوكاران را چنين پاداش مى‏ دهيم (۴۴) وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ﴿۴۵﴾ آن روز واى بر تكذيب ‏كنندگان (۴۵) كُلُوا وَتَمَتَّعُوا قَلِيلًا إِنَّكُمْ مُجْرِمُونَ ﴿۴۶﴾ [اى كافران] بخوريد و اندكى برخوردار شويد كه شما گناهكاريد (۴۶) وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ﴿۴۷﴾ [ولى] آن روز واى بر تكذيب ‏كنندگان (۴۷) وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ ارْكَعُوا لَا يَرْكَعُونَ ﴿۴۸﴾ و چون به آنان گفته شود ركوع كنيمقدسی: د به ركوع نمى ‏روند (۴۸) وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ﴿۴۹﴾ آن روز واى بر تكذيب ‏كنندگان (۴۹) فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ ﴿۵۰﴾ پس به كدامين سخن پس از [قرآن] ايمان مى ‏آورند(۵۰)

📖🕋📖 #قرائت_روزانه_قرآن کریم ⭐️قرار روزانه- هر روز، قرائت یک صفحه از قرآن کریم هدیه به #امام_زمان عج⭐️ ☘🌸🌸🌸🌸🌸☘ ✨صفحه ۵۸۲✨ سوره 78 قرآن کریم: النبا بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان عَمَّ يَتَسَاءَلُونَ ﴿۱﴾ درباره چه چيز از يكديگر مى ‏پرسند (۱) عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ ﴿۲﴾ از آن خبر بزرگ (۲) الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ ﴿۳﴾ كه در باره آن با هم اختلاف دارند (۳) كَلَّا سَيَعْلَمُونَ ﴿۴﴾ نه چنان است به زودى خواهند دانست (۴) ثُمَّ كَلَّا سَيَعْلَمُونَ ﴿۵﴾ باز هم نه چنان است بزودى خواهند دانست (۵) أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا ﴿۶﴾ آيا زمين را گهواره‏ اى نگردانيديم (۶) وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا ﴿۷﴾ و كوهها را [چون] ميخهايى [نگذاشتيم] (۷) وَخَلَقْنَاكُمْ أَزْوَاجًا ﴿۸﴾ و شما را جفت آفريديم (۸) وَجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا ﴿۹﴾ و خواب شما را [مايه] آسايش گردانيديم (۹) وَجَعَلْنَا اللَّيْلَ لِبَاسًا ﴿۱۰﴾ و شب را [براى شما] پوششى قرار داديم (۱۰) وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا ﴿۱۱﴾ و روز را [براى] معاش [شما] نهاديم (۱۱) وَبَنَيْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعًا شِدَادًا ﴿۱۲﴾ و بر فراز شما هفت [آسمان] استوار بنا كرديم (۱۲) وَجَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا ﴿۱۳﴾ و چراغى فروزان گذارديم (۱۳) وَأَنْزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاءً ثَجَّاجًا ﴿۱۴﴾ و از ابرهاى متراكم آبى ريزان فرود آورديم (۱۴) لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا ﴿۱۵﴾ تا بدان دانه و گياه برويانيم (۱۵) وَجَنَّاتٍ أَلْفَافًا ﴿۱۶﴾ و باغهاى در هم پيچيده و انبوه (۱۶) إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مِيقَاتًا ﴿۱۷﴾ قطعا وعدگاه [ما با شما] روز داورى است (۱۷) يَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا ﴿۱۸﴾ روزى كه در صور دميده شود و گروه گروه بياييد (۱۸) وَفُتِحَتِ السَّمَاءُ فَكَانَتْ أَبْوَابًا ﴿۱۹﴾ و آسمان گشوده و درهايى [پديد] شود (۱۹) وَسُيِّرَتِ الْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا ﴿۲۰﴾ و كوهها را روان كنند و [چون] سرابى گردند (۲۰) إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتْ مِرْصَادًا ﴿۲۱﴾ [آرى] جهنم [از دير باز] كمينگاهى بوده (۲۱) لِلطَّاغِينَ مَآبًا ﴿۲۲﴾ [كه] براى سركشان بازگشتگاهى است (۲۲) لَابِثِينَ فِيهَا أَحْقَابًا ﴿۲۳﴾ روزگارى دراز در آن درنگ كنند (۲۳) لَا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرْدًا وَلَا شَرَابًا ﴿۲۴﴾ در آنجا نه خنكى چشند و نه شربتى (۲۴) إِلَّا حَمِيمًا وَغَسَّاقًا ﴿۲۵﴾ جز آب جوشان و چركابه‏ اى (۲۵) جَزَاءً وِفَاقًا ﴿۲۶﴾ كيفرى مناسب [با جرم آنها] (۲۶) إِنَّهُمْ كَانُوا لَا يَرْجُونَ حِسَابًا ﴿۲۷﴾ آنان بودند كه به [روز] حساب اميد نداشتند (۲۷) وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كِذَّابًا ﴿۲۸﴾ و آيات ما را سخت تكذيب میکردند (۲۸) وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ كِتَابًا ﴿۲۹﴾ و حال آنكه هر چيزى را برشمرده [به صورت] كتابى در آورده‏ ايم (۲۹) فَذُوقُوا فَلَنْ نَزِيدَكُمْ إِلَّا عَذَابًا ﴿۳۰﴾ پس بچشيد كه جز عذاب هرگز [چيزى] بر شما نمى‏ افزاييم (۳۰)

📖🕋📖 #قرائت_روزانه_قرآن کریم ⭐️قرار روزانه- هر روز، قرائت یک صفحه از قرآن کریم هدیه به امام زمان عج⭐️ ☘🌸🌸🌸🌸🌸☘ صفحه ۵۸۳ إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازًا ﴿۳۱﴾ مسلما پرهيزگاران را رستگارى است (۳۱) حَدَائِقَ وَأَعْنَابًا ﴿۳۲﴾ باغچه ‏ها و تاكستانها (۳۲) وَكَوَاعِبَ أَتْرَابًا ﴿۳۳﴾ و دخترانى همسال با سينه‏ هاى برجسته (۳۳) وَكَأْسًا دِهَاقًا ﴿۳۴﴾ و پياله ‏هاى لبالب (۳۴) لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا كِذَّابًا ﴿۳۵﴾ در آنجا نه بيهوده‏ اى شنوند و نه [يكديگر را] تكذيب [كنند] (۳۵) جَزَاءً مِنْ رَبِّكَ عَطَاءً حِسَابًا ﴿۳۶﴾ [اين است] پاداشى از پروردگار تو عطايى از روى حساب (۳۶) رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الرَّحْمَنِ لَا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطَابًا ﴿۳۷﴾ پروردگار آسمانها و زمين و آنچه ميان آن دو است بخشايشگرى كه كس را ياراى خطاب با او نيست (۳۷) يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفًّا لَا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَنُ وَقَالَ صَوَابًا ﴿۳۸﴾ روزى كه روح و فرشتگان به صف مى‏ ايستند و [مردم] سخن نگويند مگر كسى كه [خداى] رحمان به او رخصت دهد و سخن راست گويد (۳۸) ذَلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ مَآبًا ﴿۳۹﴾ آن [روز] روز حق است پس هر كه خواهد راه بازگشتى به سوى پروردگار خود بجويد (۳۹) إِنَّا أَنْذَرْنَاكُمْ عَذَابًا قَرِيبًا يَوْمَ يَنْظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَيَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كُنْتُ تُرَابًا ﴿۴۰﴾ ما شما را از عذابى نزديك هشدار داديم روزى كه آدمى آنچه را با دست ‏خويش پيش فرستاده است بنگرد و كافر گويد كاش من خاك بودم (۴۰) بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان وَالنَّازِعَاتِ غَرْقًا ﴿۱﴾ سوگند به فرشتگانى كه [از كافران] به سختى جان ستانند (۱) وَالنَّاشِطَاتِ نَشْطًا ﴿۲﴾ و به فرشتگانى كه جان [مؤمنان] را به آرامى گيرند (۲) وَالسَّابِحَاتِ سَبْحًا ﴿۳﴾ و به فرشتگانى كه [در درياى بى‏ مانند] شناكنان شناورند (۳) فَالسَّابِقَاتِ سَبْقًا ﴿۴﴾ پس در پيشى گرفتن [در فرمان خدا] سبقت‏گيرنده‏ اند (۴) فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْرًا ﴿۵﴾ و كار [بندگان] را تدبير مى كنند (۵) يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ ﴿۶﴾ آن روز كه لرزنده بلرزد (۶) تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ ﴿۷﴾ و از پى آن لرزه‏ اى [دگر] افتد (۷) قُلُوبٌ يَوْمَئِذٍ وَاجِفَةٌ ﴿۸﴾ در آن روز دلهايى سخت هراسانند (۸) أَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌ ﴿۹﴾ ديدگان آنها فرو افتاده (۹) يَقُولُونَ أَإِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِي الْحَافِرَةِ ﴿۱۰﴾ گويند آيا [باز] ما به [مغاك] زمين برمى‏ گرديم (۱۰) أَإِذَا كُنَّا عِظَامًا نَخِرَةً ﴿۱۱﴾ آيا وقتى ما استخوان‏ريزه ‏هاى پوسيده شديم [زندگى را از سر مى‏ گيريم] (۱۱) قَالُوا تِلْكَ إِذًا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌ ﴿۱۲﴾ [و با خود] گويند در اين صورت اين برگشتى زيان‏ آور است (۱۲) فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ ﴿۱۳﴾ و[لى] در حقيقت آن [بازگشت بسته به] يك فرياد است [و بس] (۱۳) فَإِذَا هُمْ بِالسَّاهِرَةِ ﴿۱۴﴾ و بناگاه آنان در زمين هموار خواهند بود (۱۴) هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ مُوسَى ﴿۱۵﴾ آيا سرگذشت موسى بر تو آمد (۱۵)

📖🕋📖 #قرائت_روزانه_قرآن کریم ⭐️قرار روزانه- هر روز، قرائت یک صفحه از قرآن کریم هدیه به امام زمان عج⭐️ ☘🌸🌸🌸🌸🌸☘ صفحه ۵۸۴ إِذْ نَادَاهُ رَبُّهُ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى ﴿۱۶﴾ آنگاه كه پروردگارش ادو را در وادى مقدس طوى ندا درداد (۱۶) اذْهَبْ إِلَى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى ﴿۱۷﴾ به سوى فرعون برو كه وى سر برداشته است (۱۷) فَقُلْ هَلْ لَكَ إِلَى أَنْ تَزَكَّى ﴿۱۸﴾ و بگو آيا سر آن دارى كه به پاكيزگى گرايى (۱۸) وَأَهْدِيَكَ إِلَى رَبِّكَ فَتَخْشَى ﴿۱۹﴾ و تو را به سوى پروردگارت راه نمايم تا پروا بدارى (۱۹) فَأَرَاهُ الْآيَةَ الْكُبْرَى ﴿۲۰﴾ پس معجزه بزرگ [خود] را بدو نمود (۲۰) فَكَذَّبَ وَعَصَى ﴿۲۱﴾ و[لى فرعون] تكذيب نمود و عصيان كرد (۲۱) ثُمَّ أَدْبَرَ يَسْعَى ﴿۲۲﴾ سپس پشت كرد [و] به كوشش برخاست (۲۲) فَحَشَرَ فَنَادَى ﴿۲۳﴾ و گروهى را فراهم آورد [و] ندا درداد (۲۳) فَقَالَ أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلَى ﴿۲۴﴾ و گفت پروردگار بزرگتر شما منم (۲۴) فَأَخَذَهُ اللَّهُ نَكَالَ الْآخِرَةِ وَالْأُولَى ﴿۲۵﴾ و خدا [هم] او را به كيفر دنيا و آخرت گرفتار كرد (۲۵) إِنَّ فِي ذَلِكَ لَعِبْرَةً لِمَنْ يَخْشَى ﴿۲۶﴾ در حقيقت براى هر كس كه [از خدا] بترسد در اين [ماجرا] عبرتى است (۲۶) أَأَنْتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاءُ بَنَاهَا ﴿۲۷﴾ آيا آفرينش شما دشوارتر است‏ يا آسمانى كه [او] آن را برپا كرده است (۲۷) رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوَّاهَا ﴿۲۸﴾ سقفش را برافراشت و آن را [به اندازه معين] درست كرد (۲۸) وَأَغْطَشَ لَيْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا ﴿۲۹﴾ و شبش را تيره و روزش را آشكار گردانيد (۲۹) وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَلِكَ دَحَاهَا ﴿۳۰﴾ و پس از آن زمين را با غلتانيدن گسترد (۳۰) أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءَهَا وَمَرْعَاهَا ﴿۳۱﴾ آبش و چراگاهش را از آن بيرون آورد (۳۱) وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا ﴿۳۲﴾ و كوهها را لنگر آن گردانيد (۳۲) مَتَاعًا لَكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ ﴿۳۳﴾ [تا وسيله] استفاده براى شما و دامهايتان باشد (۳۳) فَإِذَا جَاءَتِ الطَّامَّةُ الْكُبْرَى ﴿۳۴﴾ پس آنگاه كه آن هنگامه بزرگ دررسد (۳۴) يَوْمَ يَتَذَكَّرُ الْإِنْسَانُ مَا سَعَى ﴿۳۵﴾ [آن] روز است كه انسان آنچه را كه در پى آن كوشيده است به ياد آورد (۳۵) وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِمَنْ يَرَى ﴿۳۶﴾ و جهنم براى هر كه بيند آشكار گردد (۳۶) فَأَمَّا مَنْ طَغَى ﴿۳۷﴾ اما هر كه طغيان كرد (۳۷) وَآثَرَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا ﴿۳۸﴾ و زندگى پست دنيا را برگزيد (۳۸) فَإِنَّ الْجَحِيمَ هِيَ الْمَأْوَى ﴿۳۹﴾ پس جايگاه او همان آتش است (۳۹) وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَى ﴿۴۰﴾ و اما كسى كه از ايستادن در برابر پروردگارش هراسيد و نفس خود را از هوس باز داشت (۴۰) فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوَى ﴿۴۱﴾ پس جايگاه او همان بهشت است (۴۱) يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا ﴿۴۲﴾ در باره رستاخيز از تو مى ‏پرسند كه فرارسيدنش چه وقت است (۴۲) فِيمَ أَنْتَ مِنْ ذِكْرَاهَا ﴿۴۳﴾ تو را چه به گفتگو در آن (۴۳) إِلَى رَبِّكَ مُنْتَهَاهَا ﴿۴۴﴾ علم آن با پروردگار تو است (۴۴) إِنَّمَا أَنْتَ مُنْذِرُ مَنْ يَخْشَاهَا ﴿۴۵﴾ تو فقط كسى را كه از آن مى‏ ترسد هشدار مى‏ دهى (۴۵) كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَهَا لَمْ يَلْبَثُوا إِلَّا عَشِيَّةً أَوْ ضُحَاهَا ﴿۴۶﴾ روزى كه آن را مى ‏بينند گويى كه آنان جز شبى يا روزى درنگ نكرده‏ اند (۴۶) 

📖🕋📖 #قرائت_روزانه_قرآن کریم ⭐️قرار روزانه- هر روز، قرائت یک صفحه از قرآن کریم هدیه به امام زمان عج⭐️ ☘🌸🌸🌸🌸🌸☘ صفحه ۵۸۵ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان عَبَسَ وَتَوَلَّى ﴿۱﴾ چهره در هم كشيد و روى گردانيد (۱) أَنْ جَاءَهُ الْأَعْمَى ﴿۲﴾ كه آن مرد نابينا پيش او آمد (۲) وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُ يَزَّكَّى ﴿۳﴾ و تو چه دانى شايد او به پاكى گرايد (۳) أَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنْفَعَهُ الذِّكْرَى ﴿۴﴾ يا پند پذيرد و اندرز سودش دهد (۴) أَمَّا مَنِ اسْتَغْنَى ﴿۵﴾ اما آن كس كه خود را بى ‏نياز مى ‏پندارد (۵) فَأَنْتَ لَهُ تَصَدَّى ﴿۶﴾ تو بدو مى ‏پردازى (۶) وَمَا عَلَيْكَ أَلَّا يَزَّكَّى ﴿۷﴾ با آنكه اگر پاك نگردد بر تو [مسؤوليتى] نيست (۷) وَأَمَّا مَنْ جَاءَكَ يَسْعَى ﴿۸﴾ و اما آن كس كه شتابان پيش تو آمد (۸) وَهُوَ يَخْشَى ﴿۹﴾ در حالى كه [از خدا] مى‏ ترسيد (۹) فَأَنْتَ عَنْهُ تَلَهَّى ﴿۱۰﴾ تو از او به ديگران مى ‏پردازى (۱۰) كَلَّا إِنَّهَا تَذْكِرَةٌ ﴿۱۱﴾ زنهار [چنين مكن] اين [آيات] پندى است (۱۱) فَمَنْ شَاءَ ذَكَرَهُ ﴿۱۲﴾ تا هر كه خواهد از آن پند گيرد (۱۲) فِي صُحُفٍ مُكَرَّمَةٍ ﴿۱۳﴾ در صحيفه ‏هايى ارجمند (۱۳) مَرْفُوعَةٍ مُطَهَّرَةٍ ﴿۱۴﴾ والا و پاك‏شده (۱۴) بِأَيْدِي سَفَرَةٍ ﴿۱۵﴾ به دست فرشتگانى (۱۵) كِرَامٍ بَرَرَةٍ ﴿۱۶﴾ ارجمند و نيكوكار (۱۶) قُتِلَ الْإِنْسَانُ مَا أَكْفَرَهُ ﴿۱۷﴾ كشته باد انسان چه ناسپاس است (۱۷) مِنْ أَيِّ شَيْءٍ خَلَقَهُ ﴿۱۸﴾ او را از چه چيز آفريده است (۱۸) مِنْ نُطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ ﴿۱۹﴾ از نطفه‏ اى خلقش كرد و اندازه مقررش بخشيد (۱۹) ثُمَّ السَّبِيلَ يَسَّرَهُ ﴿۲۰﴾ سپس راه را بر او آسان گردانيد (۲۰) ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ ﴿۲۱﴾ آنگاه به مرگش رسانيد و در قبرش نهاد (۲۱) ثُمَّ إِذَا شَاءَ أَنْشَرَهُ ﴿۲۲﴾ سپس چون بخواهد او را برانگيزد (۲۲) كَلَّا لَمَّا يَقْضِ مَا أَمَرَهُ ﴿۲۳﴾ ولى نه هنوز آنچه را به او دستور داده به جاى نياورده است (۲۳) فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسَانُ إِلَى طَعَامِهِ ﴿۲۴﴾ پس انسان بايد به خوراك خود بنگرد (۲۴) أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاءَ صَبًّا ﴿۲۵﴾ كه ما آب را به صورت بارشى فرو ريختيم (۲۵) ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا ﴿۲۶﴾ آنگاه زمين را با شكافتنى [لازم] شكافتيم (۲۶) فَأَنْبَتْنَا فِيهَا حَبًّا ﴿۲۷﴾ پس در آن دانه رويانيديم (۲۷) وَعِنَبًا وَقَضْبًا ﴿۲۸﴾ و انگور و سبزى (۲۸) وَزَيْتُونًا وَنَخْلًا ﴿۲۹﴾ و زيتون و درخت‏ خرما (۲۹) وَحَدَائِقَ غُلْبًا ﴿۳۰﴾ و باغهاى انبوه (۳۰) وَفَاكِهَةً وَأَبًّا ﴿۳۱﴾ و ميوه و چراگاه (۳۱) مَتَاعًا لَكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ ﴿۳۲﴾ [تا وسيله] استفاده شما و دامهايتان باشد (۳۲) فَإِذَا جَاءَتِ الصَّاخَّةُ ﴿۳۳﴾ پس چون فرياد گوش‏خراش دررسد (۳۳) يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ ﴿۳۴﴾ روزى كه آدمى از برادرش (۳۴) وَأُمِّهِ وَأَبِيهِ ﴿۳۵﴾ و از مادرش و پدرش (۳۵) وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِيهِ ﴿۳۶﴾ و از همسرش و پسرانش مى‏ گريزد (۳۶) لِكُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ ﴿۳۷﴾ در آن روز هر كسى از آنان را كارى است كه او را به خود مشغول مى دارد (۳۷) وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُسْفِرَةٌ ﴿۳۸﴾ در آن روز چهره ‏هايى درخشانند (۳۸) ضَاحِكَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ ﴿۳۹﴾ خندان [و] شادانند (۳۹) وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌ ﴿۴۰﴾ و در آن روز چهره ‏هايى است كه بر آنها غبار نشسته (۴۰) تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ ﴿۴۱﴾ [و] آنها را تاريكى پوشانده است (۴۱) أُولَئِكَ هُمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ ﴿۴۲﴾ آنان همان كافران بدكارند (۴۲) 

📖🕋📖 #قرائت_روزانه_قرآن کریم ⭐️قرار روزانه- هر روز، قرائت یک صفحه از قرآن کریم هدیه به امام زمان عج⭐️ ☘🌸🌸🌸🌸🌸☘ صفحه ۵۸۶ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ ﴿۱﴾ آنگاه كه خورشيد به هم درپيچد (۱) وَإِذَا النُّجُومُ انْكَدَرَتْ ﴿۲﴾ و آنگه كه ستارگان همى‏ تيره شوند (۲) وَإِذَا الْجِبَالُ سُيِّرَتْ ﴿۳﴾ و آنگاه كه كوهها به رفتار آيند (۳) وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ ﴿۴﴾ وقتى شتران ماده وانهاده شوند (۴) وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ ﴿۵﴾ و آنگه كه وحوش را همى‏ گرد آرند (۵) وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ ﴿۶﴾ درياها آنگه كه جوشان گردند (۶) وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ ﴿۷﴾ و آنگاه كه جانها به هم درپيوندند (۷) وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ ﴿۸﴾ پرسند چو زان دخترك زنده به‏ گور (۸) بِأَيِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ ﴿۹﴾ به كدامين گناه كشته شده است (۹) وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ ﴿۱۰﴾ و آنگاه كه نامه ‏ها زهم بگشايند (۱۰) وَإِذَا السَّمَاءُ كُشِطَتْ ﴿۱۱﴾ و آنگاه كه آسمان زجا كنده شود (۱۱) وَإِذَا الْجَحِيمُ سُعِّرَتْ ﴿۱۲﴾ و آنگه كه جحيم را برافروزانند (۱۲) وَإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ ﴿۱۳﴾ و آنگه كه بهشت را فرا پيش آرند (۱۳) عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا أَحْضَرَتْ ﴿۱۴﴾ هر نفس بداند چه فراهم ديده (۱۴) فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ ﴿۱۵﴾ نه نه سوگند به اختران گردان (۱۵) الْجَوَارِ الْكُنَّسِ ﴿۱۶﴾ [كز ديده] نهان شوند و از نو آيند (۱۶) وَاللَّيْلِ إِذَا عَسْعَسَ ﴿۱۷﴾ سوگند به شب چون پشت گرداند (۱۷) وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ ﴿۱۸﴾ سوگند به صبح چون دميدن گيرد (۱۸) إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ ﴿۱۹﴾ كه [قرآن] سخن فرشته بزرگوارى است (۱۹) ذِي قُوَّةٍ عِنْدَ ذِي الْعَرْشِ مَكِينٍ ﴿۲۰﴾ نيرومند [كه] پيش خداوند عرش بلندپايگاه است (۲۰) مُطَاعٍ ثَمَّ أَمِينٍ ﴿۲۱﴾ در آنجا [هم] مطاع [و هم] امين است (۲۱) وَمَا صَاحِبُكُمْ بِمَجْنُونٍ ﴿۲۲﴾ و رفيق شما مجنون نيست (۲۲) وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِينِ ﴿۲۳﴾ و قطعا آن [فرشته وحى] را در افق رخشان ديده (۲۳) وَمَا هُوَ عَلَى الْغَيْبِ بِضَنِينٍ ﴿۲۴﴾ و او در امر غيب بخيل نيست (۲۴) وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَيْطَانٍ رَجِيمٍ ﴿۲۵﴾ و [قرآن] نيست‏ سخن ديو رجيم (۲۵) فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ ﴿۲۶﴾ پس به كجا مى ‏رويد (۲۶) إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعَالَمِينَ ﴿۲۷﴾ اين [سخن] بجز پندى براى عالميان نيست (۲۷) لِمَنْ شَاءَ مِنْكُمْ أَنْ يَسْتَقِيمَ ﴿۲۸﴾ براى هر يك از شما كه خواهد به راه راست رود (۲۸) وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ ﴿۲۹﴾ و تا خدا پروردگار جهانها نخواهد [شما نيز] نخواهيد خواست (۲۹) 

📖🕋📖 #قرائت_روزانه_قرآن کریم ⭐️قرار روزانه- هر روز، قرائت یک صفحه از قرآن کریم هدیه به امام زمان عج⭐️ ☘🌸🌸🌸🌸🌸☘ صفحه ۵۸۷ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان إِذَا السَّمَاءُ انْفَطَرَتْ ﴿۱﴾ آنگاه كه آسمان زهم بشكافد (۱) وَإِذَا الْكَوَاكِبُ انْتَثَرَتْ ﴿۲﴾ و آنگاه كه اختران پراكنده شوند (۲) وَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ ﴿۳﴾ و آنگاه كه درياها از جا بركنده گردند (۳) وَإِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ ﴿۴﴾ و آنگاه كه گورها زير و زبر شوند (۴) عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ ﴿۵﴾ هر نفسى آنچه را پيش فرستاده و بازپس گذاشته بداند (۵) يَا أَيُّهَا الْإِنْسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ ﴿۶﴾ اى انسان چه چيز تو را در باره پروردگار بزرگوارت مغرور ساخته (۶) الَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ ﴿۷﴾ همان كس كه تو را آفريد و [اندام] تو را درست كرد و [آنگاه] تو را سامان بخشيد (۷) فِي أَيِّ صُورَةٍ مَا شَاءَ رَكَّبَكَ ﴿۸﴾ و به هر صورتى كه خواست تو را تركيب كرد (۸) كَلَّا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ ﴿۹﴾ با اين همه شما منكر [روز] جزاييد (۹) وَإِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ ﴿۱۰﴾ و قطعا بر شما نگهبانانى [گماشته شده]اند (۱۰) كِرَامًا كَاتِبِينَ ﴿۱۱﴾ [فرشتگان] بزرگوارى كه نويسندگان [اعمال شما] هستند (۱۱) يَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ ﴿۱۲﴾ آنچه را مى ‏كنيد مى‏ دانند (۱۲) إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ ﴿۱۳﴾ قطعا نيكان به بهشت اندرند (۱۳) وَإِنَّ الْفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٍ ﴿۱۴﴾ و بي‏شك بدكاران در دوزخند (۱۴) يَصْلَوْنَهَا يَوْمَ الدِّينِ ﴿۱۵﴾ روز جزا در آنجا درآيند (۱۵) وَمَا هُمْ عَنْهَا بِغَائِبِينَ ﴿۱۶﴾ و از آن [عذاب] دور نخواهند بود (۱۶) وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ ﴿۱۷﴾ و تو چه دانى كه چيست روز جزا (۱۷) ثُمَّ مَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ ﴿۱۸﴾ باز چه دانى كه چيست روز جزا (۱۸) يَوْمَ لَا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِنَفْسٍ شَيْئًا وَالْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ ﴿۱۹﴾ روزى كه كسى براى كسى هيچ اختيارى ندارد و در آن روز فرمان از آن خداست (۱۹)  بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان وَيْلٌ لِلْمُطَفِّفِينَ ﴿۱﴾ واى بر كم‏فروشان (۱) الَّذِينَ إِذَا اكْتَالُوا عَلَى النَّاسِ يَسْتَوْفُونَ ﴿۲﴾ كه چون از مردم پيمانه ستانند تمام ستانند (۲) وَإِذَا كَالُوهُمْ أَوْ وَزَنُوهُمْ يُخْسِرُونَ ﴿۳﴾ و چون براى آنان پيمانه يا وزن كنند به ايشان كم دهند (۳) أَلَا يَظُنُّ أُولَئِكَ أَنَّهُمْ مَبْعُوثُونَ ﴿۴﴾ مگر آنان گمان نمى دارند كه برانگيخته خواهند شد (۴) لِيَوْمٍ عَظِيمٍ ﴿۵﴾ [در] روزى بزرگ (۵) يَوْمَ يَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿۶﴾ روزى كه مردم در برابر پروردگار جهانيان به پاى ايستند (۶)

📖🕋📖 #قرائت_روزانه_قرآن کریم ⭐️قرار روزانه- هر روز، قرائت یک صفحه از قرآن کریم هدیه به امام زمان عج⭐️ ☘🌸🌸🌸🌸🌸☘ صفحه ۵۸۸ كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْفُجَّارِ لَفِي سِجِّينٍ ﴿۷﴾ نه چنين است [كه مى ‏پندارند] كه كارنامه بدكاران در سجين است (۷) وَمَا أَدْرَاكَ مَا سِجِّينٌ ﴿۸﴾ و تو چه دانى كه سجين چيست (۸) كِتَابٌ مَرْقُومٌ ﴿۹﴾ كتابى است نوشته‏ شده (۹) وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ﴿۱۰﴾ واى بر تكذيب ‏كنندگان در آن هنگام (۱۰) الَّذِينَ يُكَذِّبُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ ﴿۱۱﴾ آنان كه روز جزا را دروغ مى ‏پندارند (۱۱) وَمَا يُكَذِّبُ بِهِ إِلَّا كُلُّ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ ﴿۱۲﴾ و جز هر تجاوزپيشه گناهكارى آن را به دروغ نمى‏ گيرد (۱۲) إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ ﴿۱۳﴾ [همان كه] چون آيات ما بر او خوانده شود گويد [اينها] افسانه ‏هاى پيشينيان است (۱۳) كَلَّا بَلْ رَانَ عَلَى قُلُوبِهِمْ مَا كَانُوا يَكْسِبُونَ ﴿۱۴﴾ نه چنين است بلكه آنچه مرتكب مى ‏شدند زنگار بر دلهايشان بسته است (۱۴) كَلَّا إِنَّهُمْ عَنْ رَبِّهِمْ يَوْمَئِذٍ لَمَحْجُوبُونَ ﴿۱۵﴾ زهى پندار كه آنان در آن روز از پروردگارشان سخت محجوبند (۱۵) ثُمَّ إِنَّهُمْ لَصَالُو الْجَحِيمِ ﴿۱۶﴾ آنگاه به يقين آنان به جهنم درآيند (۱۶) ثُمَّ يُقَالُ هَذَا الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ ﴿۱۷﴾ سپس [به ايشان] گفته خواهد شد اين همان است كه آن را به دروغ مى‏ گرفتيد (۱۷) كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِي عِلِّيِّينَ ﴿۱۸﴾ نه چنين است در حقيقت كتاب نيكان در عليون است (۱۸) وَمَا أَدْرَاكَ مَا عِلِّيُّونَ ﴿۱۹﴾ و تو چه دانى كه عليون چيست (۱۹) كِتَابٌ مَرْقُومٌ ﴿۲۰﴾ كتابى است نوشته‏ شده (۲۰) يَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ ﴿۲۱﴾ مقربان آن را مشاهده خواهند كرد (۲۱) إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ ﴿۲۲﴾ براستى نيكوكاران در نعيم [الهى] خواهند بود (۲۲) عَلَى الْأَرَائِكِ يَنْظُرُونَ ﴿۲۳﴾ بر تختها [نشسته] مى ‏نگرند (۲۳) تَعْرِفُ فِي وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِيمِ ﴿۲۴﴾ از چهره ‏هايشان طراوت نعمت [بهشت] را درمى‏ يابى (۲۴) يُسْقَوْنَ مِنْ رَحِيقٍ مَخْتُومٍ ﴿۲۵﴾ از باده‏ اى مهر شده نوشانيده شوند (۲۵) خِتَامُهُ مِسْكٌ وَفِي ذَلِكَ فَلْيَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ ﴿۲۶﴾ [باده‏ اى كه] مهر آن مشك است و در اين [نعمتها] مشتاقان بايد بر يكديگر پيشى گيرند (۲۶) وَمِزَاجُهُ مِنْ تَسْنِيمٍ ﴿۲۷﴾ و تركيبش از [چشمه] تسنيم است (۲۷) عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ ﴿۲۸﴾ چشمه‏ اى كه مقربان [خدا] از آن نوشند (۲۸) إِنَّ الَّذِينَ أَجْرَمُوا كَانُوا مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا يَضْحَكُونَ ﴿۲۹﴾ [آرى در دنيا] كسانى كه گناه میکردند آنان را كه ايمان آورده بودند به ريشخند مى‏ گرفتند (۲۹) وَإِذَا مَرُّوا بِهِمْ يَتَغَامَزُونَ ﴿۳۰﴾ و چون بر ايشان مى‏ گذشتند اشاره چشم و ابرو با هم رد و بدل میکردند (۳۰) وَإِذَا انْقَلَبُوا إِلَى أَهْلِهِمُ انْقَلَبُوا فَكِهِينَ ﴿۳۱﴾ و هنگامى كه نزد خانواده[هاى] خود بازمى‏ گشتند به شوخ‏ طبعى مى ‏پرداختند (۳۱) وَإِذَا رَأَوْهُمْ قَالُوا إِنَّ هَؤُلَاءِ لَضَالُّونَ ﴿۳۲﴾ و چون مؤمنان را مى‏ ديدند مى گفتند اينها [جماعتى] گمراهند (۳۲) وَمَا أُرْسِلُوا عَلَيْهِمْ حَافِظِينَ ﴿۳۳﴾ و حال آنكه آنان براى بازرسى [كار]شان فرستاده نشده بودند (۳۳) فَالْيَوْمَ الَّذِينَ آمَنُوا مِنَ الْكُفَّارِ يَضْحَكُونَ ﴿۳۴﴾ و[لى] امروز مؤمنانند كه بر كافران خنده مى‏ زنند (۳۴)

📖🕋📖 #قرائت_روزانه_قرآن کریم ⭐️قرار روزانه- هر روز، قرائت یک صفحه از قرآن کریم هدیه به امام زمان عج⭐️ ☘🌸🌸🌸🌸🌸☘ صفحه ۵۸۹ فَالْيَوْمَ الَّذِينَ آمَنُوا مِنَ الْكُفَّارِ يَضْحَكُونَ ﴿۳۴﴾ و[لى] امروز مؤمنانند كه بر كافران خنده مى‏ زنند (۳۴) عَلَى الْأَرَائِكِ يَنْظُرُونَ ﴿۳۵﴾ بر تختها[ى خود نشسته] نظاره مى كنند (۳۵) هَلْ ثُوِّبَ الْكُفَّارُ مَا كَانُوا يَفْعَلُونَ ﴿۳۶﴾ [تا ببينند] آيا كافران به پاداش آنچه میکردند رسيده‏ اند (۳۶)  بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان إِذَا السَّمَاءُ انْشَقَّتْ ﴿۱﴾ آنگاه كه آسمان زهم بشكافد (۱) وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿۲﴾ و پروردگارش را فرمان برد و [چنين] سزد (۲) وَإِذَا الْأَرْضُ مُدَّتْ ﴿۳﴾ و آنگاه كه زمين كشيده شود (۳) وَأَلْقَتْ مَا فِيهَا وَتَخَلَّتْ ﴿۴﴾ و آنچه را كه در آن است بيرون افكند و تهى شود (۴) وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿۵﴾ و پروردگارش را فرمان برد و [چنين] سزد (۵) يَا أَيُّهَا الْإِنْسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَى رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلَاقِيهِ ﴿۶﴾ اى انسان حقا كه تو به سوى پروردگار خود بسختى در تلاشى و او را ملاقات خواهى كرد (۶) فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ ﴿۷﴾ اما كسى كه كارنامه‏ اش به دست راستش داده شود (۷) فَسَوْفَ يُحَاسَبُ حِسَابًا يَسِيرًا ﴿۸﴾ بزودى‏ اش حسابى بس آسان كنند (۸) وَيَنْقَلِبُ إِلَى أَهْلِهِ مَسْرُورًا ﴿۹﴾ و شادمان به سوى كسانش باز گردد (۹) وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ وَرَاءَ ظَهْرِهِ ﴿۱۰﴾ و اما كسى كه كارنامه‏ اش از پشت‏ سرش به او داده شود (۱۰) فَسَوْفَ يَدْعُو ثُبُورًا ﴿۱۱﴾ زودا كه هلاك [خويش] خواهد (۱۱) وَيَصْلَى سَعِيرًا ﴿۱۲﴾ و در آتش افروخته درآيد (۱۲) إِنَّهُ كَانَ فِي أَهْلِهِ مَسْرُورًا ﴿۱۳﴾ او در [ميان] خانواده خود شادمان بود (۱۳) إِنَّهُ ظَنَّ أَنْ لَنْ يَحُورَ ﴿۱۴﴾ او مى ‏پنداشت كه هرگز برنخواهد گشت (۱۴) بَلَى إِنَّ رَبَّهُ كَانَ بِهِ بَصِيرًا ﴿۱۵﴾ آرى در حقيقت پروردگارش به او بينا بود (۱۵) فَلَا أُقْسِمُ بِالشَّفَقِ ﴿۱۶﴾ نه نه سوگند به شفق (۱۶) وَاللَّيْلِ وَمَا وَسَقَ ﴿۱۷﴾ سوگند به شب و آنچه [شب] فروپوشاند (۱۷) وَالْقَمَرِ إِذَا اتَّسَقَ ﴿۱۸﴾ سوگند به ماه چون [ب در] تمام شود (۱۸) لَتَرْكَبُنَّ طَبَقًا عَنْ طَبَقٍ ﴿۱۹﴾ كه قطعا از حالى به حالى برخواهيد نشست (۱۹) فَمَا لَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ ﴿۲۰﴾ پس چرا آنان باور نمى دارند (۲۰) وَإِذَا قُرِئَ عَلَيْهِمُ الْقُرْآنُ لَا يَسْجُدُونَ ﴿۲۱﴾ و چون بر آنان قرآن تلاوت مى ‏شود چهره بر خاك نمى‏ سايند (۲۱) بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا يُكَذِّبُونَ ﴿۲۲﴾ [نه] بلكه آنان كه كفر ورزيده‏ اند تكذيب مى كنند (۲۲) وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا يُوعُونَ ﴿۲۳﴾ و خدا به آنچه در سينه دارند داناتر است (۲۳) فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ ﴿۲۴﴾ پس آنان را از عذابى دردناك خبر ده (۲۴) إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ ﴿۲۵﴾ مگر كسانى كه گرويده و كارهاى شايسته كرده‏ اند كه آنان را پاداشى بى‏ منت‏ خواهد بود (۲۵)

📖🕋📖 #قرائت_روزانه_قرآن کریم ⭐️قرار روزانه- هر روز، قرائت یک صفحه از قرآن کریم هدیه به امام زمان عج⭐️ ☘🌸🌸🌸🌸🌸☘ صفحه ۵۹۰ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْبُرُوجِ ﴿۱﴾ سوگند به آسمان آكنده ز برج (۱) وَالْيَوْمِ الْمَوْعُودِ ﴿۲﴾ و به روز موعود (۲) وَشَاهِدٍ وَمَشْهُودٍ ﴿۳﴾ و به گواه و مورد گواهى (۳) قُتِلَ أَصْحَابُ الْأُخْدُودِ ﴿۴﴾ مرگ بر آدم‏سوزان خندق (۴) النَّارِ ذَاتِ الْوَقُودِ ﴿۵﴾ همان آتش مايه‏ دار [و انبوه] (۵) إِذْ هُمْ عَلَيْهَا قُعُودٌ ﴿۶﴾ آنگاه كه آنان بالاى آن [خندق به تماشا] نشسته بودند (۶) وَهُمْ عَلَى مَا يَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِينَ شُهُودٌ ﴿۷﴾ و خود بر آنچه بر [سر] مؤمنان مى ‏آوردند گواه بودند (۷) وَمَا نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَنْ يُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ ﴿۸﴾ و بر آنان عيبى نگرفته بودند جز اينكه به خداى ارجمند ستوده ايمان آورده بودند (۸) الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ ﴿۹﴾ همان [خدايى] كه فرمانروايى آسمانها و زمين از آن اوست و خدا[ست كه] بر هر چيزى گواه است (۹) إِنَّ الَّذِينَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ لَمْ يَتُوبُوا فَلَهُمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَلَهُمْ عَذَابُ الْحَرِيقِ ﴿۱۰﴾ كسانى كه مردان و زنان مؤمن را آزار كرده و بعد توبه نكرده‏ اند ايشان راست عذاب جهنم و ايشان راست عذاب سوزان (۱۰) إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ذَلِكَ الْفَوْزُ الْكَبِيرُ ﴿۱۱﴾ كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‏ اند براى آنان باغهايى است كه از زير [درختان] آن جويها روان است اين است [همان] رستگارى بزرگ (۱۱) إِنَّ بَطْشَ رَبِّكَ لَشَدِيدٌ ﴿۱۲﴾ آرى عقاب پروردگارت سخت‏ سنگين است (۱۲) إِنَّهُ هُوَ يُبْدِئُ وَيُعِيدُ ﴿۱۳﴾ هم اوست كه [آفرينش را] آغاز مى ‏كند و بازمى‏ گرداند (۱۳) وَهُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ ﴿۱۴﴾ و اوست آن آمرزنده دوستدار [مؤمنان] (۱۴) ذُو الْعَرْشِ الْمَجِيدُ ﴿۱۵﴾ صاحب ارجمند عرش (۱۵) فَعَّالٌ لِمَا يُرِيدُ ﴿۱۶﴾ هر چه را بخواهد انجام مى‏ دهد (۱۶) هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ الْجُنُودِ ﴿۱۷﴾ آيا حديث [آن] سپاهيان (۱۷) فِرْعَوْنَ وَثَمُودَ ﴿۱۸﴾ فرعون و ثمود بر تو آمد (۱۸) بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي تَكْذِيبٍ ﴿۱۹﴾ [نه] بلكه آنان كه كافر شده‏ اند در تكذيب‏اند (۱۹) وَاللَّهُ مِنْ وَرَائِهِمْ مُحِيطٌ ﴿۲۰﴾ با آنكه خدا از هر سو بر ايشان محيط است (۲۰) بَلْ هُوَ قُرْآنٌ مَجِيدٌ ﴿۲۱﴾ آرى آن قرآنى ارجمند است (۲۱) فِي لَوْحٍ مَحْفُوظٍ ﴿۲۲﴾ كه در لوحى محفوظ است (۲۲)

📖🕋📖 #قرائت_روزانه_قرآن کریم ⭐️قرار روزانه- هر روز، قرائت یک صفحه از قرآن کریم هدیه به امام زمان عج⭐️ ☘🌸🌸🌸🌸🌸 صفحه ۵۹۱ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان وَالسَّمَاءِ وَالطَّارِقِ ﴿۱﴾ سوگند به آسمان و آن اختر شبگرد (۱) وَمَا أَدْرَاكَ مَا الطَّارِقُ ﴿۲﴾ و تو چه دانى كه اختر شبگرد چيست (۲) النَّجْمُ الثَّاقِبُ ﴿۳﴾ آن اختر فروزان (۳) إِنْ كُلُّ نَفْسٍ لَمَّا عَلَيْهَا حَافِظٌ ﴿۴﴾ هيچ كس نيست مگر اينكه نگاهبانى بر او [گماشته شده] است (۴) فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسَانُ مِمَّ خُلِقَ ﴿۵﴾ پس انسان بايد بنگرد كه از چه آفريده شده است (۵) خُلِقَ مِنْ مَاءٍ دَافِقٍ ﴿۶﴾ از آب جهنده‏ اى خلق شده (۶) يَخْرُجُ مِنْ بَيْنِ الصُّلْبِ وَالتَّرَائِبِ ﴿۷﴾ [كه] از صلب مرد و ميان استخوانهاى سينه زن بيرون مى ‏آيد (۷) إِنَّهُ عَلَى رَجْعِهِ لَقَادِرٌ ﴿۸﴾ در حقيقت او [= خدا] بر بازگردانيدن وى بخوبى تواناست (۸) يَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ ﴿۹﴾ آن روز كه رازها [همه] فاش شود (۹) فَمَا لَهُ مِنْ قُوَّةٍ وَلَا نَاصِرٍ ﴿۱۰﴾ پس او را نه نيرويى ماند و نه يارى (۱۰) وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الرَّجْعِ ﴿۱۱﴾ سوگند به آسمان بارش‏انگيز (۱۱) وَالْأَرْضِ ذَاتِ الصَّدْعِ ﴿۱۲﴾ سوگند به زمين شكافدار [آماده كشت] (۱۲) إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ ﴿۱۳﴾ [كه] در حقيقت قرآن گفتارى قاطع و روشنگر است (۱۳) وَمَا هُوَ بِالْهَزْلِ ﴿۱۴﴾ و آن شوخى نيست (۱۴) إِنَّهُمْ يَكِيدُونَ كَيْدًا ﴿۱۵﴾ آنان دست به نيرنگ مى‏ زنند (۱۵) وَأَكِيدُ كَيْدًا ﴿۱۶﴾ و [من نيز] دست به نيرنگ مى‏ زنم (۱۶) فَمَهِّلِ الْكَافِرِينَ أَمْهِلْهُمْ رُوَيْدًا ﴿۱۷﴾ پس كافران را مهلت ده و كمى آنان را به حال خود واگذار (۱۷) بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى ﴿۱﴾ نام پروردگار والاى خود را به پاكى بستاى (۱) الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّى ﴿۲﴾ همان كه آفريد و هماهنگى بخشيد (۲) وَالَّذِي قَدَّرَ فَهَدَى ﴿۳﴾ و آنكه اندازه‏ گيرى كرد و راه نمود (۳) وَالَّذِي أَخْرَجَ الْمَرْعَى ﴿۴﴾ و آنكه چمنزار را برآورد (۴) فَجَعَلَهُ غُثَاءً أَحْوَى ﴿۵﴾ و پس [از چندى] آن را خاشاكى تيره‏ گون گردانيد (۵) سَنُقْرِئُكَ فَلَا تَنْسَى ﴿۶﴾ ما بزودى [آيات خود را به وسيله سروش غيبى] بر تو خواهيم خواند تا فراموش نكنى (۶) إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ وَمَا يَخْفَى ﴿۷﴾ جز آنچه خدا خواهد كه او آشكار و آنچه را كه نهان است مى‏ داند (۷) وَنُيَسِّرُكَ لِلْيُسْرَى ﴿۸﴾ و براى تو آسانترين [راه] را فراهم مى‏ گردانيم (۸) فَذَكِّرْ إِنْ نَفَعَتِ الذِّكْرَى ﴿۹﴾ پس پند ده اگر پند سود بخشد (۹) سَيَذَّكَّرُ مَنْ يَخْشَى ﴿۱۰﴾ آن كس كه ترسد بزودى عبرت گيرد (۱۰) وَيَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى ﴿۱۱﴾ و نگون‏بخت‏ خود را از آن دور مى دارد (۱۱) الَّذِي يَصْلَى النَّارَ الْكُبْرَى ﴿۱۲﴾ همان كس كه در آتشى بزرگ در آيد (۱۲) ثُمَّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحْيَى ﴿۱۳﴾ آنگاه نه در آن مى‏ ميرد و نه زندگانى مى‏ يابد (۱۳) قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَكَّى ﴿۱۴﴾ رستگار آن كس كه خود را پاك گردانيد (۱۴) وَذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّى ﴿۱۵﴾ و نام پروردگارش را ياد كرد و نماز گزارد (۱۵)

📖🕋📖 #قرائت_روزانه_قرآن کریم ⭐️قرار روزانه- هر روز، قرائت یک صفحه از قرآن کریم هدیه به امام زمان عج⭐️ ☘🌸🌸🌸🌸🌸☘ صفحه ۵۹۲ بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا ﴿۱۶﴾ ليكن [شما] زندگى دنيا را بر مى‏ گزينيد (۱۶) وَالْآخِرَةُ خَيْرٌ وَأَبْقَى ﴿۱۷﴾ با آنكه [جهان] آخرت نيكوتر و پايدارتر است (۱۷) إِنَّ هَذَا لَفِي الصُّحُفِ الْأُولَى ﴿۱۸﴾ قطعا در صحيفه ‏هاى گذشته اين [معنى] هست (۱۸) صُحُفِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَى ﴿۱۹﴾ صحيفه ‏هاى ابراهيم و موسى (۱۹) بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ الْغَاشِيَةِ ﴿۱﴾ آيا خبر غاشيه به تو رسيده است (۱) وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ ﴿۲﴾ در آن روز چهره ‏هايى زبونند (۲) عَامِلَةٌ نَاصِبَةٌ ﴿۳﴾ كه تلاش كرده رنج [بيهوده] برده‏ اند (۳) تَصْلَى نَارًا حَامِيَةً ﴿۴﴾ [ناچار] در آتشى سوزان درآيند (۴) تُسْقَى مِنْ عَيْنٍ آنِيَةٍ ﴿۵﴾ از چشمه‏ اى داغ نوشانيده شوند (۵) لَيْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلَّا مِنْ ضَرِيعٍ ﴿۶﴾ خوراكى جز خار خشك ندارند (۶) لَا يُسْمِنُ وَلَا يُغْنِي مِنْ جُوعٍ ﴿۷﴾ [كه] نه فربه كند و نه گرسنگى را باز دارد (۷) وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَاعِمَةٌ ﴿۸﴾ در آن روز چهره ‏هايى شادابند (۸) لِسَعْيِهَا رَاضِيَةٌ ﴿۹﴾ از كوشش خود خشنودند (۹) فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ ﴿۱۰﴾ در بهشت برين‏ اند (۱۰) لَا تَسْمَعُ فِيهَا لَاغِيَةً ﴿۱۱﴾ سخن بيهوده‏ اى در آنجا نشنوند (۱۱) فِيهَا عَيْنٌ جَارِيَةٌ ﴿۱۲﴾ در آن چشمه‏ اى روان باشد (۱۲) فِيهَا سُرُرٌ مَرْفُوعَةٌ ﴿۱۳﴾ تختهايى بلند در آنجاست (۱۳) وَأَكْوَابٌ مَوْضُوعَةٌ ﴿۱۴﴾ و قدحهايى نهاده شده (۱۴) وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ ﴿۱۵﴾ و بالشهايى پهلوى هم [چيده] (۱۵) وَزَرَابِيُّ مَبْثُوثَةٌ ﴿۱۶﴾ و فرشهايى [زربفت] گسترده (۱۶) أَفَلَا يَنْظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ كَيْفَ خُلِقَتْ ﴿۱۷﴾ آيا به شتر نمى ‏نگرند كه چگونه آفريده شده (۱۷) وَإِلَى السَّمَاءِ كَيْفَ رُفِعَتْ ﴿۱۸﴾ و به آسمان كه چگونه برافراشته شده (۱۸) وَإِلَى الْجِبَالِ كَيْفَ نُصِبَتْ ﴿۱۹﴾ و به كوه ‏ها كه چگونه برپا داشته شده (۱۹) وَإِلَى الْأَرْضِ كَيْفَ سُطِحَتْ ﴿۲۰﴾ و به زمين كه چگونه گسترده شده است (۲۰) فَذَكِّرْ إِنَّمَا أَنْتَ مُذَكِّرٌ ﴿۲۱﴾ پس تذكر ده كه تو تنها تذكردهنده‏ اى (۲۱) لَسْتَ عَلَيْهِمْ بِمُصَيْطِرٍ ﴿۲۲﴾ بر آنان تسلطى ندارى (۲۲) إِلَّا مَنْ تَوَلَّى وَكَفَرَ ﴿۲۳﴾ مگر كسى كه روى بگرداند و كفر ورزد (۲۳) فَيُعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذَابَ الْأَكْبَرَ ﴿۲۴﴾ كه خدا او را به آن عذاب بزرگتر عذاب كند (۲۴) إِنَّ إِلَيْنَا إِيَابَهُمْ ﴿۲۵﴾ در حقيقت بازگشت آنان به سوى ماست (۲۵) ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا حِسَابَهُمْ ﴿۲۶﴾ آنگاه حساب [خواستن از] آنان به عهده ماست (۲۶)

📖🕋📖 #قرائت_روزانه_قرآن کریم ⭐️قرار روزانه- هر روز، قرائت یک صفحه از قرآن کریم هدیه به امام زمان عج⭐️ ☘🌸🌸🌸🌸🌸☘ صفحه ۵۹۳ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان وَالْفَجْرِ ﴿۱﴾ سوگند به سپيده‏ دم (۱) وَلَيَالٍ عَشْرٍ ﴿۲﴾ و به شبهاى دهگانه (۲) وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ ﴿۳﴾ و به جفت و تاق (۳) وَاللَّيْلِ إِذَا يَسْرِ ﴿۴﴾ و به شب وقتى سپرى شود (۴) هَلْ فِي ذَلِكَ قَسَمٌ لِذِي حِجْرٍ ﴿۵﴾ آيا در اين براى خردمند [نياز به] سوگندى [ديگر] است (۵) أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ ﴿۶﴾ مگر ندانسته‏ اى كه پروردگارت با عاد چه كرد (۶) إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ ﴿۷﴾ با عمارات ستون‏دار ارم (۷) الَّتِي لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُهَا فِي الْبِلَادِ ﴿۸﴾ كه مانندش در شهرها ساخته نشده بود (۸) وَثَمُودَ الَّذِينَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ ﴿۹﴾ و با ثمود همانان كه در دره تخته ‏سنگها را مى ‏بريدند (۹) وَفِرْعَوْنَ ذِي الْأَوْتَادِ ﴿۱۰﴾ و با فرعون صاحب خرگاه ‏ها [و بناهاى بلند] (۱۰) الَّذِينَ طَغَوْا فِي الْبِلَادِ ﴿۱۱﴾ همانان كه در شهرها سر به طغيان برداشتند (۱۱) فَأَكْثَرُوا فِيهَا الْفَسَادَ ﴿۱۲﴾ و در آنها بسيار تبهكارى كردند (۱۲) فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ ﴿۱۳﴾ [تا آنكه] پروردگارت بر سر آنان تازيانه عذاب را فرونواخت (۱۳) إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ ﴿۱۴﴾ زيرا پروردگار تو سخت در كمين است (۱۴) فَأَمَّا الْإِنْسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ ﴿۱۵﴾ اما انسان هنگامى كه پروردگارش وى را مى ‏آزمايد و عزيزش مى دارد و نعمت فراوان به او مى‏ دهد مى‏ گويد پروردگارم مرا گرامى داشته است (۱۵) وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهَانَنِ ﴿۱۶﴾ و اما چون وى را مى ‏آزمايد و روزى‏ اش را بر او تنگ مى‏ گرداند مى‏ گويد پروردگارم مرا خوار كرده است (۱۶) كَلَّا بَلْ لَا تُكْرِمُونَ الْيَتِيمَ ﴿۱۷﴾ ولى نه بلكه يتيم را نمى ‏نوازيد (۱۷) وَلَا تَحَاضُّونَ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ ﴿۱۸﴾ و بر خوراك[دادن] بينوا همديگر را بر نمى‏ انگيزيد (۱۸) وَتَأْكُلُونَ التُّرَاثَ أَكْلًا لَمًّا ﴿۱۹﴾ و ميراث [ضعيفان] را چپاولگرانه مى ‏خوريد (۱۹) وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا ﴿۲۰﴾ و مال را دوست داريد دوست داشتنى بسيار (۲۰) كَلَّا إِذَا دُكَّتِ الْأَرْضُ دَكًّا دَكًّا ﴿۲۱﴾ نه چنان است آنگاه كه زمين سخت در هم كوبيده شود (۲۱) وَجَاءَ رَبُّكَ وَالْمَلَكُ صَفًّا صَفًّا ﴿۲۲﴾ و [فرمان] پروردگارت و فرشته[ها] صف‏درصف آيند (۲۲) وَجِيءَ يَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ يَوْمَئِذٍ يَتَذَكَّرُ الْإِنْسَانُ وَأَنَّى لَهُ الذِّكْرَى ﴿۲۳﴾ و جهنم را در آن روز [حاضر] آورند آن روز است كه انسان پند گيرد و[لى] كجا او را جاى پندگرفتن باشد (۲۳)

📖🕋📖 #قرائت_روزانه_قرآن کریم ⭐️قرار روزانه- هر روز، قرائت یک صفحه از قرآن کریم هدیه به امام زمان عج⭐️ ☘🌸🌸🌸🌸🌸☘ صفحه ۵۹۴ يَقُولُ يَا لَيْتَنِي قَدَّمْتُ لِحَيَاتِي ﴿۲۴﴾ گويد كاش براى زندگانى خود [چيزى] پيش فرستاده بودم (۲۴) فَيَوْمَئِذٍ لَا يُعَذِّبُ عَذَابَهُ أَحَدٌ ﴿۲۵﴾ پس در آن روز هيچ كس چون عذاب ‏كردن او عذاب نكند (۲۵) وَلَا يُوثِقُ وَثَاقَهُ أَحَدٌ ﴿۲۶﴾ و هيچ كس چون دربندكشيدن او دربند نكشد (۲۶) يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ﴿۲۷﴾ اى نفس مطمئنه (۲۷) ارْجِعِي إِلَى رَبِّكِ رَاضِيَةً مَرْضِيَّةً ﴿۲۸﴾ خشنود و خداپسند به سوى پروردگارت بازگرد (۲۸) فَادْخُلِي فِي عِبَادِي ﴿۲۹﴾ و در ميان بندگان من درآى (۲۹) وَادْخُلِي جَنَّتِي ﴿۳۰﴾ و در بهشت من داخل شو (۳۰) بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان لَا أُقْسِمُ بِهَذَا الْبَلَدِ ﴿۱﴾ سوگند به اين شهر (۱) وَأَنْتَ حِلٌّ بِهَذَا الْبَلَدِ ﴿۲﴾ و حال آنكه تو در اين شهر جاى دارى (۲) وَوَالِدٍ وَمَا وَلَدَ ﴿۳﴾ سوگند به پدرى [چنان] و آن كسى را كه به وجود آورد (۳) لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِي كَبَدٍ ﴿۴﴾ براستى كه انسان را در رنج آفريده‏ ايم (۴) أَيَحْسَبُ أَنْ لَنْ يَقْدِرَ عَلَيْهِ أَحَدٌ ﴿۵﴾ آيا پندارد كه هيچ كس هرگز بر او دست نتواند يافت (۵) يَقُولُ أَهْلَكْتُ مَالًا لُبَدًا ﴿۶﴾ گويد مال فراوانى تباه كردم (۶) أَيَحْسَبُ أَنْ لَمْ يَرَهُ أَحَدٌ ﴿۷﴾ آيا پندارد كه هيچ كس او را نديده است (۷) أَلَمْ نَجْعَلْ لَهُ عَيْنَيْنِ ﴿۸﴾ آيا دو چشمش نداده‏ ايم (۸) وَلِسَانًا وَشَفَتَيْنِ ﴿۹﴾ و زبانى و دو لب (۹) وَهَدَيْنَاهُ النَّجْدَيْنِ ﴿۱۰﴾ و هر دو راه [خير و شر] را بدو نموديم (۱۰) فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ ﴿۱۱﴾ و[لى] نخواست از گردنه [عاقبت‏ نگرى] بالا رود (۱۱) وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْعَقَبَةُ ﴿۱۲﴾ و تو چه دانى كه آن گردنه [سخت] چيست (۱۲) فَكُّ رَقَبَةٍ ﴿۱۳﴾ بنده‏ اى را آزادكردن (۱۳) أَوْ إِطْعَامٌ فِي يَوْمٍ ذِي مَسْغَبَةٍ ﴿۱۴﴾ يا در روز گرسنگى طعام‏ دادن (۱۴) يَتِيمًا ذَا مَقْرَبَةٍ ﴿۱۵﴾ به يتيمى خويشاوند (۱۵) أَوْ مِسْكِينًا ذَا مَتْرَبَةٍ ﴿۱۶﴾ يا بينوايى خاك‏نشين (۱۶) ثُمَّ كَانَ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ وَتَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ ﴿۱۷﴾ علاوه بر اين از زمره كسانى باشد كه گرويده و يكديگر را به شكيبايى و مهربانى سفارش كرده‏ اند (۱۷) أُولَئِكَ أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ ﴿۱۸﴾ اينانند خجستگان (۱۸) وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا هُمْ أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ ﴿۱۹﴾ و كسانى كه به انكار نشانه‏ هاى ما پرداخته‏ اند آنانند ناخجستگان شوم (۱۹) عَلَيْهِمْ نَارٌ مُؤْصَدَةٌ ﴿۲۰﴾ بر آنان آتشى سرپوشيده احاطه دارد (۲۰)

📖🕋📖 #قرائت_روزانه_قرآن کریم ⭐️قرار روزانه- هر روز، قرائت یک صفحه از قرآن کریم هدیه به امام زمان عج⭐️ ☘🌸🌸🌸🌸🌸☘ صفحه ۵۹۵ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا ﴿۱﴾ سوگند به خورشيد و تابندگى‏ اش (۱) وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا ﴿۲﴾ سوگند به ماه چون پى [خورشيد] رود (۲) وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا ﴿۳﴾ سوگند به روز چون [زمين را] روشن گرداند (۳) وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَاهَا ﴿۴﴾ سوگند به شب چو پرده بر آن پوشد (۴) وَالسَّمَاءِ وَمَا بَنَاهَا ﴿۵﴾ سوگند به آسمان و آن كس كه آن را برافراشت (۵) وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا ﴿۶﴾ سوگند به زمين و آن كس كه آن را گسترد (۶) وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا ﴿۷﴾ سوگند به نفس و آن كس كه آن را درست كرد (۷) فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا ﴿۸﴾ سپس پليدكارى و پرهيزگارى‏ اش را به آن الهام كرد (۸) قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاهَا ﴿۹﴾ كه هر كس آن را پاك گردانيد قطعا رستگار شد (۹) وَقَدْ خَابَ مَنْ دَسَّاهَا ﴿۱۰﴾ و هر كه آلوده‏ اش ساخت قطعا درباخت (۱۰) كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا ﴿۱۱﴾ [قوم] ثمود به سبب طغيان خود به تكذيب پرداختند (۱۱) إِذِ انْبَعَثَ أَشْقَاهَا ﴿۱۲﴾ آنگاه كه شقى‏ ترينشان بر[پا] خاست (۱۲) فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَسُقْيَاهَا ﴿۱۳﴾ پس فرستاده خدا به آنان گفت زنهار ماده‏ شتر خدا و [نوبت] آب‏خوردنش را [حرمت نهيد] (۱۳) فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُمْ بِذَنْبِهِمْ فَسَوَّاهَا ﴿۱۴﴾ و[لى] دروغزنش خواندند و آن [ماده‏ شتر] را پى كردند و پروردگارشان به [سزاى] گناهشان بر سرشان عذاب آورد و آنان را با خاك يكسان كرد (۱۴) وَلَا يَخَافُ عُقْبَاهَا ﴿۱۵﴾ و از پيامد كار خويش بيمى به خود راه نداد (۱۵) بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَى ﴿۱﴾ سوگند به شب چون پرده افكند (۱) وَالنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّى ﴿۲﴾ سوگند به روز چون جلوه‏ گرى آغازد (۲) وَمَا خَلَقَ الذَّكَرَ وَالْأُنْثَى ﴿۳﴾ و [سوگند به] آنكه نر و ماده را آفريد (۳) إِنَّ سَعْيَكُمْ لَشَتَّى ﴿۴﴾ كه همانا تلاش شما پراكنده است (۴) فَأَمَّا مَنْ أَعْطَى وَاتَّقَى ﴿۵﴾ اما آنكه [حق خدا را] داد و پروا داشت (۵) وَصَدَّقَ بِالْحُسْنَى ﴿۶﴾ و [پاداش] نيكوتر را تصديق كرد (۶) فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرَى ﴿۷﴾ بزودى راه آسانى پيش پاى او خواهيم گذاشت (۷) وَأَمَّا مَنْ بَخِلَ وَاسْتَغْنَى ﴿۸﴾ و اما آنكه بخل ورزيد و خود را بى ‏نياز ديد (۸) وَكَذَّبَ بِالْحُسْنَى ﴿۹﴾ و [پاداش] نيكوتر را به دروغ گرفت (۹) فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْرَى ﴿۱۰﴾ بزودى راه دشوارى به او خواهيم نمود (۱۰) وَمَا يُغْنِي عَنْهُ مَالُهُ إِذَا تَرَدَّى ﴿۱۱﴾ و چون هلاك شد [ديگر] مال او به كارش نمى ‏آيد (۱۱) إِنَّ عَلَيْنَا لَلْهُدَى ﴿۱۲﴾ همانا هدايت بر ماست (۱۲) وَإِنَّ لَنَا لَلْآخِرَةَ وَالْأُولَى ﴿۱۳﴾ و در حقيقت دنيا و آخرت از آن ماست (۱۳) فَأَنْذَرْتُكُمْ نَارًا تَلَظَّى ﴿۱۴﴾ پس شما را به آتشى كه زبانه مى ‏كشد هشدار دادم (۱۴)