🌷جزء سی ام قرآن کریم🌷
سوره بیست و هفتم :🍁همزه🍁
شناسنامه سوره 33
محل نزول: مکه مکرمه
تعداد آیات: 9
تعداد کلمات: 33
تعداد حروف: 134
تعداد لفظ الله: 2
ﻣﻌﺎﻧﯽ ﺳﻮﺭﻩ : همزه صیغه مبالغه از واژه همز است و به معنای عیب جو می باشد.
نام های دیگر سوره: لمز (بسیار سرزنش کننده و مسخره کننده).
🌹ویژگی سوره🌹
پیام آور مال و ثروت اندوزان - پول پرستان - ثروتمندان - محتکران و سودجویان که به جای خداوند مال و ثروتشان را می پرستند.
🌺ﻣوضوعات ﮐﻠﯽ ﺳﻮﺭﻩ🌺
منع کردن انسان از عیب جویی - بدگویان و انتقادگران که غیبت مردم را می کنند - سخن چینان و دو به هم زنان - دلقکان و مسخره کنندگان مال و ثروت.
💐فضیلت قرائت سوره💐
امام صادق (ع) میفرمایند:
- هر که این سوره را در نمازهای فریضه بخواند خداوند فقر را از او دور گرداند و روزی او را فراخ گرداند و او را به مرگ بد نمیراند.
- هر که این سوره را بر چشم دردناک بخواند خداوند او را از آن درد گشایش دهد.
- هر که این سوره را در نماز مستحبی بسیار بخواند مال و روزی او بسیار شود.
#سبک_زندگی را از #نهج_البلاغه بیاموزیم
الرَّاضِي بِفِعْلِ قَوْم كَالدَّاخِلِ فِيهِ مَعَهُمْ. وَعَلَى كُلِّ دَاخِل فِي بَاطِل إِثْمَانِ: إِثْمُ الْعَمَلِ بِهِ، وَإِثْمُ الرِّضَى بِهِ.
حکمت ۱۵۴ نهج البلاغه
(بخش دوم)
در ادامه توضیح حکمت ۱۵۴ نهج البلاغه، میگوئیم:
گناه رضايت!
امام(عليه السلام) در اين گفتار حكيمانه اشاره به نكته مهمى مى كند كه در سرنوشت افراد و امت ها تأثير قابل توجهى دارد. مى فرمايد:
«آن كس كه به كار جمعيتى راضى باشد همچون كسى است كه در آن كار با آنها شركت نموده (منتها) آن كس كه در انجام كار باطل دخالت دارد دو گناه مى كند: گناه عمل و گناه رضايت به آن (ولى شخصى كه بيرون از دايره عمل است و به آن راضى است تنها مرتكب يك گناه مى شود و آن گناه رضايت است)»
___________
نكته: پيوند اهداف و خواسته ها
بر خلاف آنچه در دنياى مادى معمول است كه رضايت به اعمال مجرمانه ديگرى جرم محسوب نمى شود همان گونه كه رضايت به اعمال نيك نيكوكاران بى پاداش است، در تعليمات اسلام، مسئله رضايت به كارهاى نيكوكاران و بدكاران عنوان خاصى دارد و با صراحت در روايات آمده است كه هر كس به كار ديگرى رضايت دهد در سلك و گروه او قرار خواهد گرفت.
منتها مجرمان، دو گناه دارند
و راضيان به اعمال آنها يك گناه،
راضيان به اعمال نيك يك ثواب دارند و عاملان دو ثواب.
همان گونه كه در كلام حكمت آميز بالا آمد.
______________
مرحوم علامه مجلسى در بحارالانوار بابى به اين موضوع اختصاص داده و در عنوان باب مى گويد:
«إنَّ مَنْ رَضِىَ بِفِعْل فَهُوَ كَمَنْ أتاهُ; كسى كه راضى به فعلى شود همانند كسى است كه آن را انجام داده است»
و در ذيل آن هشت روايت نقل مى كند.
از جمله حديثى از امام صادق(عليه السلام) در تفسير آيه ۱۸۳ سوره آل عمران آورده كه خطاب به گروهى از كافران است كه مى گفتند:
ما به هيچ پيغمبرى ايمان نمى آوريم تا معجزه اى انجام دهد:
«(قَدْ جَاءَكُمْ رُسُلٌ مِنْ قَبْلِى بِالْبَيِّنَاتِ وَبِالَّذِى قُلْتُمْ فَلِمَ قَتَلْتُمُوهُمْ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ);
بگو: پيامبرانى پيش از من، براى شما آمدند و دلايل روشن و آنچه را گفتيد آوردند; اگر راست مى گوييد چرا آنها را به قتل رسانديد؟!»
امام(عليه السلام) در اينجا مى فرمايد:
«وَقَدْ عَلِمَ أَنَّ هَؤُلاَءِ لَمْ تَقْتُلُوا;
معلوم است اينها كه در عصر پيامبر(صلى الله عليه وآله) بودند انبياى پيشين را نكشتند»
«وَلَكِنْ لَقَدْ كَانَ هَوَاهُمْ مَعَ الَّذِينَ قَتَلُوا فَسَمَّاهُمُ اللَّهُ قَاتِلِينَ لِمُتَابَعَةِ هَوَاهُمْ وَرِضَاهُمْ بِذَلِكَ الْفِعْلِ;
ولى آن ها علاقه و فكرشان با قاتلان بود;
از اين رو خدا آنها را قاتل ناميد چون خواسته و رضاى آنها به فعل آنان تعلق مى گرفت».
#سبک_زندگی را از #نهج_البلاغه بیاموزیم .
الرَّاضِي بِفِعْلِ قَوْم كَالدَّاخِلِ فِيهِ مَعَهُمْ. وَعَلَى كُلِّ دَاخِل فِي بَاطِل إِثْمَانِ: إِثْمُ الْعَمَلِ بِهِ، وَإِثْمُ الرِّضَى بِهِ.
حکمت ۱۵۴ نهج البلاغه
(بخش سوم و پایانی)
در ادامه توضیح حکمت ۱۵۴ نهج البلاغه، میخوانیم:
امام على بن موسى الرضا(عليه السلام)در پاسخ كسى كه سؤال كرد: چگونه هنگامى كه حضرت مهدى(عليه السلام) قيام مى كند فرزندان قاتلان حسين(عليه السلام)را به سبب اعمال پدرانشان به قتل مى رساند؛ در حالى كه خداوند مى فرمايد:
«(وَلاَ تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى);
و هيچ گناهكارى بار گناه ديگرى را به دوش نمى كشد»
امام(عليه السلام)فرمود: به سبب آن كه اين فرزندان به اعمال پدرانشان رضايت دارند و به آن افتخار مى كنند!
و هر كس به چيزى راضى شود؛
مانند اين است كه آن را انجام داده باشد،
سپس امام(عليه السلام) افزود:
«وَلَوْ أَنَّ رَجُلاً قُتِلَ بِالْمَشْرِقِ فَرَضِيَ بِقَتْلِهِ رَجُلٌ بِالْمَغْرِبِ لَكَانَ الرَّاضِي عِنْدَ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ شَرِيكَ الْقَاتِلِ;
اگر كسى در مشرق به قتل برسد و ديگرى در مغرب باشد و به آن قتل رضايت دهد شخص راضى در نزد خداوند شريك قاتل است».
روشن است كسانى كه به قتل امام حسين(عليه السلام)راضى شوند و به آن افتخار كنند در حقيقت ناصبى اند و ناصبى ها به منزله كفار حربى هستند.
روايات ديگرى نيز در همين زمينه هست كه ذكر همه آنها به درازا مى كشد.
مرحوم صاحب وسائل نيز در جلد ۱۱ در كتاب «الامر بالمعروف و النهى عن المنكر» باب پنجم را به همين مسئله اختصاص داده و هفده روايت در اين زمينه در آن نقل مى كند;
از جمله در حديثى از على(عليه السلام) از رسول خدا(صلى الله عليه وآله)نقل مى كند:
«مَنْ شَهِدَ أَمْراً فَكَرِهَهُ كَانَ كَمَنْ غَابَ عَنْهُ وَمَنْ غَابَ عَنْ أَمْر فَرَضِيَهُ كَانَ كَمَنْ شَهِدَهُ;
كسى كه در صحنه انجام كارى حضور داشته باشد اما در دل از آن ناخشنود باشد مانند آن است كه حضور نداشته
و اما كسى كه غايب بوده و به آن رضايت داده گويى حاضر بوده (و در آن كار شركت داشته است)».
در اينجا ممكن است سؤالى مطرح شود كه ما روايات فراوانى داريم كه نيت معصيت، معصيت نيست در حالى كه انسانى كه نيت معصيت مى كند در آن لحظه قطعاً راضى به معصيت است. جايى كه رضايت به معصيت خود گناهى نداشته باشد رضايت به معصيت ديگرى چگونه ممكن است موجب گناه شود؟ پاسخ اين سؤال روشن است;
شخصى كه نيت معصيت مى كند رضايت به معصيتى داده كه انجام نشده و اين شخص با كسى كه به معصيت و گناهى كه انجام گرفته است رضايت مى دهد تفاوت بسيار دارد.
پایان شرح حکمت ۱۵۴ نهج البلاغه از آیت الله مکارم شیرازی
هدایت شده از دانشگاهمدافعانحریمولایت
✅هفدهم رمضان المبارک، سالروز معراج پیامبر صلی الله علیه وآله
♥معراج پیامبر صلی الله علیه وآله درسال های بعد از بعثت درشب چنین روزی واقع شده و آیه :
" سُبحان الذی اَسری بِعبدهِ لیلاً مِن المَسجد الحَرام الی المَسجدِ الاقصی... "(1)
در این باره نازل شده است.
♥معراج از جمله ضروریات اسلام است. وازآیات کریمه و احادیث متواتره ثابت شده است که خداوند متعال حضرت رسول (صلی الله علیه وآله) را دریک شب از مکه معظمه تا مسجدالاقصی واز آنجا به آسمان ها تا سدرة المنتهی و عرش اعلی برد و عجایب آفرینش آسمان ها را به آن حضرت نمایاند و رازهای نهانی و معارف نامتناهی را به آن حضرت القا فرمود
♥ وآن حضرت دربیت المعمور تحت عرش به عبادت حق تعالی قیام فرمود و با انبیا ملاقات نمود و داخل بهشت شد و منازل اهل بهشت واحوال کسانی که درعذاب بودند را مشاهده فرمود.
♥ احادیث متواتر دلالت دارد که عروج آن حضرت به بدن بوده نه به روح و دربیداری بوده نه درخواب.
♥امام صادق (علیه السلام) فرمودند: حقتعالی حضرت رسول (صلی الله علیه وآله) را صد و بیست مرتبه به آسمان برد و درهرمرتبه به آن حضرت درباره ولایت و امامت امیرالمومنین (علیه السلام) ودیگر ائمه طاهرین (علیهم السلام) زیاده ازسایر فرایض تأکید و توصیه نمود.
📗پی نوشت :
1- سوره اسراء: آیه 1.
2- بحارالانوار: ج 18 ص 387، ج 23 ص 69. حق الیقین: ص 30
#کانال_دانشگاه_مدافعان_حریم_ولایت