🖋#ولادت_نوشت _جبرئیل، فراخواندمت که چون گذشته پیام رسانِ من برای محمد(ص) باشی، به سوی او برو، سلام مرا به رسولم برسان و بگو که فاطمه(س) را نوزادی خواهد بود و بدبختانی از امتَش، در قتلِ او آلوده می‌شوند. + یارب ، اگر بگوید به فرزندی که به دست امتش کشته می‌شود، نیازی ندارد چه؟ _آنگاه تو بگو که خدایت امتداد امامت را در صُلب او قرار داده است و شکوفهٔ خشنودی را با این سخن به او و فاطمه هدیه بده. ای جبرئیل، میانهٔ راه به فُطرُس برخواهی خورد، او از تو خواهش می‌کند تا با تو همراه شود، به او اجازه بده. هفتصد سال است در جزیره‌ای بر شرمندگی از خدایش افتاده و پر و بالش سوخته است. +آنگاه چه خواهد شد یا رب؟ _محمد خود می‌داند که حسین کشتی نجات است و هرکه را دَمی، ملاقاتش کند، مجالِ جدایی نخواهد بود؛ در کنار حسین است که فطرس، پر و بالی تازه می‌یابد، آنگاه به وقت شهادتش، همان بال‌ها را در خونِ سرخِ حسین می‌غلطاند و تا ابد نمک گیرِ خاکش می‌شود و تا قیامت بر وی می‌گرید. جبرئیل اگر رسولم را در حال بوسه های مکرر بر حسین یافتی، مپرس که سبب بوسه‌هایش چیست؟! شاید اشک امانش ندهد که بگوید: محلِ شمشیرها و نیزه ها را میبوسم. [أُقَبِّلُ مَوْضِعَ السُّیُوفِ] بگو که اگر فاطمه را در سرنوشتِ او بیقرار یافت، بگوید که ما شفا را در تربت حسینش قرار داده‌ایم و چه هدیه‌ای گرانبهاتر از این برای شیعیانش؟ پیام تبریک مرا به محمد، علی، فاطمه و حسن برسان و بگو که با دوستدارانِ ایشان در دوستی‌ام و با دشمنانشان در دشمنی. فرصت غنیمت شمار و در ابلاغ خبرخوش تعلل مورز‌. ‌ @golabbaton95 #حسینیه_انقلاب_اسلامی_دختران_قم