تو همانی که دلم میخواهد شصت سالگی هایم را کنارش بگذرانم...هفتاد سالگی.‌.. تو دقیقا هَمان یکنفری هستی که دلم میخواهد پا به پایش پیر شوم... تو هَمان یاری هستی که شَهریار میگوید بدونِ وجودش شهر ارزشِ دیدن را هم ندارد.‌.‌.

فاصله ها کسی را از بین نمیبرد این نزدیکی های سرد است که آدم را نابود میکند ... ❤️ ıllıllıılılııllı◉━━━━━━─────── ‌ ↻ ◁ㅤㅤ❚❚ㅤㅤ▷ ⇆

#انگیزشی برای تغییر دعا کردم فهمیدم باید ذهنیتم را تغییر دهم. برای راهنمایی و هدایت دعا کردم و آموختم که به خود اعتماد کنم. برای صلح و آرامش دعا کردم و آموختم که دیگران را بدون قید و شرط بپذیرم. برای فراوانی و نعمت دعا کردم و دریافتم که شک و تردیدهای من است که فراوانی و نعمت را از من دور کرده برای توانگری دعا کردم و دریافتم که توانگری، همان سلامتی است. برای معجزه دعا کردم و دریافتم که من و تمام استعدادهایی که خدا درونم قرار داده، همان معجزه است برای عشق دعا کردم و دریافتم عشق همیشه بر در خانه من میکوبد تنها باید به آن اجازه دهم که وارد شود. غر زدن‌های تکراری چیزهایی را جذب میکند که از آن شکایت میکنی، سپاس‌های تکراری چیزهایی را جذب میکند که از آن سپاسگزار باشی

هرجا اراده باشد راهی هم هست... @golchintap

در‌ خرید موبایل خیلی خیلی دقت کنید👌 @golchintap

🚘غول پیکرترین هامر جهان @golchintap

♥️🍃 معجزه زندگی دیگران باش بیقرار باش برای شادی ساختن در زندگی انسان‌ها دست‌های خدا باش ، برای برآوردن رویای انسان دیگری خنثی نباش بی‌تفاوت نباش اگر دیدی کسی گره‌ای دارد و تو راهش را می‌دانی سکوت نکن ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

مکانی که می گویند در آنجا آتش بر حضرت ابراهیم علیه السلام گلستان شد @golchintap

بسیار زیبا 👌👌👌 بشنوید و لذت ببرید و برای دیگران نیز ارسال فرمایید 👍 یا فاطمه بنت اسد یا زوجه العمران مدد عالی 😇 حیدر حیدر

چقدر مراقب حرفایی که می‌زنیم هستیم؟ چندبار بخاطر یه حرف اشتباه که از دهنمون در اومده تاوان دادیم...!؟ مراقب باشیم، خیلی...

📝 شاید هم درستش این است که آدم‌ها را از روی زیاده‌روی‌هایشان بشناسیم، از روی افراط‌ها، از روی اینکه کجا از تعادل خارج می‌شوند، چه چیزی از تعادل خارج‌شان می‌کند. شاید آدم‌ها را باید همان جایی شناخت که آب از لب‌و‌لوچه‌شان آویزان می‌شود، یا جایی که بی‌سبب خشمگین می‌شوند، جایی که بی‌تعادل می‌شوند. پس اگر کسی از زیاده‌روی‌هایش نمی‌گوید چیز مهمی را پنهان می‌کند. اگر کسی روبروی شما می‌نشیند و تنها از تعادل‌هایش می‌گوید چندان مشتاق راه دادن شما به اندرونی وجودش نیست. اگر کسی همه چیزش نرمال به نظر می‌آید، تمام رخش پیدا نیست. به نظرم زیاده‌‌روی‌ها دادخواهی نافرجام آدم‌هاست از جهانی که جایی به شکلی افراطی حق‌شان را خورده. جهانی که در کودکی با فقر آشنایشان کرده و حالا عطش ثروت دارند. جهانی که از عشق محرومشان کرده و حالا به شکلی باورنکردنی خشمگینند. جهانی که راه‌های کودکی را بسته تا حالا در بی‌راهه های بزرگسالی بدوند. دانستن زیاده‌روی آدم‌ها یادمان می‌دهد کجا باید دستشان را بگیریم، کجا باید از دستشان بگریزیم، کجا باید نگران زمین خوردن‌شان بشویم، کجا باید نگذاریم به زمین بزنندمان، کجا باید کنارشان بمانیم، کجا باید کنارشان بگذاریم. می‌خواهم‌ بگویم شناختن آدم‌ها با تماشای تلو‌تلو خوردنشان در جهان شروع می‌شود، با شنیدن آنچه به ندرت شنیده‌ایم، دیدن آنچه کمتر دیده‌ایم. 👤 امیرعلی بنی اسدی @golchintap

📝 می‌گفت: چرا داری اینقدر خارج از توانت می‌جنگی؟ بی‌خیال بابا! مث بقیه زندگی‌ات را بکن و به همان داشته‌های اندکی که داری قانع باش. گفتم: من هم گاهی فکر می‌کنم آمده‌ایم به این جهان که لذت ببریم و اجازه ندهیم که رنجِ راه، پیرمان کند. من هم گاهی دلم عمیقا برای یک خیالِ تخت و روانِ آسوده تنگ می‌شود. ولی به عقیده‌ی من، روح آدم‌ها هم نیاز به تحول و تحرک دارد. روان آسوده و آرام، در یک جهان یکنواخت و بدون فراز و نشیب، از یک جایی به بعد فربه و بیمار می‌شود و نیاز دارد قدری سختی ببیند و تلاش کند و ورزیده شود. روح آدمی هم مثل آب، در فضای راکد، می‌گندد و نیاز دارد جریان داشته‌باشد، مثل رودخانه از مسیرهای دشوار و سنگلاخ بگذرد، از دشت و مسیرهای هموار هم، حتی گاهی به دریاچه برسد و مدتی بدون تنش و آرام باشد. من روحم را تعمدا به سنگلاخ‌ها انداخته‌ام و شبیه به والدی سخت‌گیر، ایستاده‌ام و دارم نگاه می‌کنم که چطور خودش را از عمق رنج‌ها بیرون می‌کشد و این برایم لذت دارد. من لذت می‌برم از اینکه پس از هر بحران و سختی، روحم را ورزیده‌تر و شکست‌ناپذیرتر می‌بینم و هربار که به مقصد رسید، عاشقانه او را به آغوش می‌کشم. 👤#نرگس_صرافیان_طوفان