۞﷽۞ در دنیایی که پیرمردها زیر بار هستند؛ دخترها فاسد و پسرها ضایع شده‌اند؛ دل من به این خوش است که پول‌هایم را روی هم گذاشته‌ام و یا آن‌ها را به انگشتر یا طلای چند میلیونی تبدیل کرده‌ام و بعد هم توقع دارم که در نماز شب؛ دلم بلرزد و یا در حرم که قرار می گیرم؛ منقلب شوم؛ مرحوم‌بحرالعلوم که یکی از علمای بزرگ است؛ برای یکی از علماء که خود؛ صاحب کرامات است پیغام می‌فرستد تا خدمت ایشان برسد؛ وقتی می‌آید می‌بیند که این بزرگ؛ در حالی که دست به محاسنش گرفته خیلی منقلب و ناراحت است.؛ آن بزرگ به او می‌گوید: تو هستی و در همسایگی‌ات کسی است که دو روز غذا نخورده و گرسنه مانده است؛ چرا کاری نکرده‌ای‌؛ آن عالم در جواب می‌گوید که من نمی‌دانستم؛ آن بزرگ اعتراض می‌کند که چرا نباید بدانی؛ اگر می‌دانستی و اقدام نمی‌کردی که یهودی بودی؛ حال شما ببینید در همسایگی خود چه افرادی سوختند و از بین رفتند؛ نه در همسایگی؛ که "در خانه خود" چقدر زن و بچّه‌های ما ضایع شدند و یا خواهر و برادرهای ما به فساد و فحشاء کشیده شدند؛ با این همه کوتاهی؛ انتظار داریم که دلمان بلرزد؛ خیلی جنایت کرده‌ایم؛ روزی که دفتر اعمالمان را به ما نشان بدهند، آن روز؛ روز وَجَلِ ماست.. «برشی از کتاب؛ اخبات، چرا نباید بدانی»

#داستان_طرماح_بن_عدی_طائی با صدای شهید حاج شيخ احمد ضيافتے كافے با اشتراک این لینک ما را به دوستان خود معرفی کنید