📝 "آدم ها" هم مثل "خانه ها" آدرس دارند... بعضی ها ساده و سر راست؛ مثل "نبشِ خیابان چهارم، پلاک بیست" بعضی ها ظاهرا ساده، ولی پیدا نکردنی؛ انگار که یک‌ چیزی توی آدرسشان جا افتاده باشد، مثلا اسم شهر...و فقط نوشته باشد "خیابان امام خمینی، پلاک یک" ...خیابان امام خمینی را که همه ی شهرها دارند! خب توی کدامشان...؟؟ بعضی آدم‌ ها را می‌شود پیدا کرد، ولی پیچ درپیچند...میدان را که پیدا کردی باز باید سرِ میدان بقیه‌اش را از یک نفر بپرسی...کوچه را هم که نشانت می‌دهد می گوید "باز جلوتر بپرس"! بعضی ها تهِ کوچه‌ی بُن بست اند...پیدایشان که کردی و باهم چایی خوردید و مهمانی تمام شد، چون آنطرفشان به هیچ کجا باز نیست، از همان راهی که آمدی باید برگردی...! بعضی آدم ها هم هنوز از خودشان "پلاک" ندارند؛ با پلاکِ دیگران پیدا می شوند...! خیابان و کوچه از خودشان است، ولی باز هم تهِ آدرسشان نوشته: " روبروی پلاک ۲۲ " 👤 محمد جواد

در خیالات خودم در زیر بارانی که نیست ! می رسم با تو به خانه، از خیابانی که نیست می نشینی روبرویم، خستگی در می کنی چای می ریزم برایت، توی فنجانی که نیست باز می خندی و می پرسی که حالت بهتر است؟ باز می خندم که: خیلی! گرچه می دانی که نیست … شعر می خوانم برایت، واژه ها گل می کنند یاس و مریم می گذارم، توی گلدانی که نیست … چشم می دوزم به چشمت، می شود آیا کمی دستهایم را بگیری، بین دستانی که نیست؟ وقت رفتن می شود، با بغض می گویم نرو … پشت پایت اشک می ریزم، در ایوانی که نیست … می روی و خانه لبریز از نبودت می شود باز تنها می شوم، با یاد مهمانی که نیست … . . رفته ای و بعد تو این کار هر روز من است باور این که نباشی، کار آسانی که نیست !

🔴اخطار مهم وزارت اطلاعات: کشور وارد وضعیت جنگی شده و هر گونه مطلب به نفع دشمن و تضعیف کشور، دولت، سپاه و ارتش خیانت به وطن محسوب شده و اخطار داده می شود مدیران کانال ها و گروه‌ها این مطلب را نشر دهند. پایگاه خبری سایبری نیوز🔻

ما انسان ها شاید مهره های یک بازی هستیم... یک بازی عجیب...یک بازی سخت... شاید ما مهره های منچ هستیم... قبل از شروع بازی همه چیز برابر است...رنگ های مختلفی داریم با اسم های متفاوت...اما ذاتمان یکیست... همه چیز از آن جایی شروع می شود که آن بالا قرار به بازی می شود... پای ما مهره ها می آید وسط...از خوش شانسی یا بد شانسی شش می آید و وارد بازی می شویم... در این بازی تاس همه کاره است... باید شانس داشته باشی بازی که شروع شد کم کم عوض می شوی...دیگر آن مهره ی ساده نیستی... می شوی مثل تمام مهره ها...فقط به بردن خودت فکر می کنی تاس _سرنوشت_ تو را حرکت می دهد... گاهی باید کسی را از دور خارج کنی تا به هدفت برسی...سرنوشت خودخواهت می کند... گاهی می خواهند از دور خارجت کنند... سرنوشت فراریت می دهد... بارها و بارها باید از اول شروع کنی... خسته می شوی اما باید ادامه دهی... تا به خانه ات برسی...باید صبور باشی! بعضی از خانه ها امن است و بعضی دیگر خطرناک...درست مثل آغوش انسان ها... هر روز چشم هایت را به تاس می دوزی...به سرنوشت...تا ببینی چه خوابی برایت دیده... این بار نابود می کنی یا نابود می شوی... بازی بی رحمی ست...اگر خانه هایتان یکی باشد یک مهره باید از دور بازی خارج شود...نمی گذراند با هم بمانیم... بعضی ها شش می آورند و از دیگران جلو می افتند ولی درست نزدیک رسیدن به هدفشان متوقف می شوند... چون حالا فقط یک می خواهند... همیشه هم شش آوردن به معنی پیروزی نیست. نا امید نشو چون گاهی فقط :یک اتفاق کوچک تو" را پیروز می کند. ✍حسین حائریان

تو زندگیتون دنبال آدم سیر باشین👌

هیچوقت نگرد دنبال اونی که از قصد گمت کرده.

لطفا از خوشحالی تون‌ پیش بقیه نگید.

#حرف_دل ✍ گاهی فقط باید لبخند بزنی و رد شی بذار فکر کنن کہ نفهمیدی...😉

آرامش تلاوت قرآن کریم به اذان مغرب نزدیک می شویم

#سلام‌آقا‌جا‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌نم ♥️ ✨کـاش روزی بـرسـد،که به هم مژده دهیم... یوسـف فـاطـمـه آمـد دیـدی....؟! مـن سـلامـش ک‍ـردم...پاسـخـم داد امـام، پاسـخـش طـوری بـود!! با خودم زمزمه کردم که امام‌... میشناسد مگر این بی سر و بی سامان را؟!... و شـنـیـدم فـرمـود...: تو همانی که «فـــرج» میخواندی... «اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج» اَللَّهُمَ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج 🤲 اللهم صل علی محمدوآل محمدوعجل فرجهم 🍃 ‌‌‎‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ باذکرصلوات نشردهید

اذان میگویند