‏عکس از گل نرجس

‏اللهم عجل لولیک الفرج بحق حضرت زینب سلام الله علیها آمین 🤲🙏

ويژگى قلب منيب  قلب منيب، آن است كه بعد از توجّه به انحراف وخلاف، توبه وانابه كرده و به سوى خدا باز گردد. ويژگى بارز آن تغيير حالات در رفتار وگفتار انسان است. خداوند در آيات قرآنى، نه ويژگى براى قلب كفّار بيان كرده است: الف: انكار حقايق. «قُلوبُهم مُنكِرة»(147) ب: تعصّب. «فى قلوبهم الحَميّة»(148) ج: انحراف و گمراهى. «صَرفَ اللّه قُلوبهم»(149) د: قساوت و سنگدلى. «فَويلٌ لِلقاسيَة قلوبهم»(150) ه : موت. «لاتَسمعُ المَوتى»(151) و: آلودگى و زنگار. «بَل رانَ على قلوبهم»(152) ز: مرض. «فى قلوبهم مَرض»(153) ح: ضيق. «يجعلْ صَدره ضَيّقاً»(154) ط: طبع. «طَبع اللّه عليها بكفرهم»(155) قلب انسان، متغيّر و تأثيرپذير است. لذا مؤمنان اينچنين دعا مى كنند: «ربّنا لاتزغ قلوبنا بعد اذ هديتنا»(156) خدايا! دلهاى ما را بعد از آنكه هدايت نمودى، منحرف مساز. امام صادق عليه السلام فرمودند: اين جمله (آيه) را زياد بگوييد و خود را از انحراف ايمن و درامان ندانيد.(157) -----

147) نحل، 22. 148) فتح، 26. 149) توبه، 127. 150) زمر، 22. 151) روم، 52. 152) مطففين، 14. 153) بقره، 10. 154) انعام، 125. 155) نساء، 155. 156) آل عمران، 8. 157) تفسير نورالثقلين.

با توجّه به این مقدّمه، نگاهی به مسئله خداپرستی در میان انسان‌های امروز و گذشته می‌افکنیم: (این درس چون کمی پیچیده است بیشتر دقّت فرمایید) 1- به گواهی دانشمندان جامعه‌شناس و مورّخان بزرگ هیچ عصر و زمانی را نمی‌یابیم که مذهب و ایمان مذهبی در میان بشر وجود نداشته باشد بلکه در هر عصر و زمان و در هر نقطه‌ای از دنیا شکلی از مذهب وجود داشته است، و این خود یک دلیل روشنی است بر این‌که خداپرستی از اعماق روح و فطرت انسان سرچشمه گرفته، نه این‌که نتیجه تلقین و رسم و عادت باشد زیرا اگر نتیجه رسم و عادت و تلقین بود، نباید این چنین عمومی و جاودانی باشد.

چشم آلوده کجا، دیدن دلدار کجا دل سرگشته کجا وصف رخ یار کجا +++ قصه عشق من و زلف تو دیدن دارد نرگس مست کجا همدمی خار کجا +++ سر عاشق شدنم لطف طبیبانه توست ور نه عشق تو کجا این دل بیمار کجا +++ منتی بود نهادی که خریدی ما را رو سیه برده کجا میل خریدار کجا +++ هر کسی را که پسندی بشود خادم تو خدمت شاه کجا نوکر سربار کجا +++ کاش در نافله‌ات نام مرا هم ببری که دعای تو کجا عبد گنه‌کار کجا +++ مهر من گر که فتد در دل تو می‌فهمم شهد دیدار کجا دوریِ از یار کجا +++