همیشه .. قصه شب .. درهمین خلاصه شده است .. تو .. غرق خوابی و .. من غرق آرزوی توام... 📎شبتون شهدایی🌷 @golestanekhaterat ╰─┅═ঊঈ🌹ঊঈ═┅─╯

#انس_با_قرآن هر روزیک صفحه از قرآن کریم سلامتی‌وتعجیل‌حضرت‌صاحب‌الزمان‌(عج) به نیابت از #شهــدا قـرائت امـروز 👇سوره #بقره #صفحه_چهار @golestanekhaterat ╰─┅═ঊঈ🌹ঊঈ═┅─╯

💢امام علی(ع): بدانید آنان که در زمان #غیبت_حجت خدا در دین خود ثابت مانده و به خاطر طول مدت #غیبت منکرش نشوند، روز قیامت با من هم درجه خواهند بود. 📚بحار ج51 ص109 #صبحتون_مهدوے #به_رسم_رفاقت_دعای_شهادت http://eitaa.com/golestanekhaterat

#ارباب به تربت ات؛ #سجده می کنیم! تا سَرهامان؛ رنگ #بریدن بگیرد... السلام علی #الحسین (ع) #صبحتون_حسینے #به_رسم_رفاقت_دعای_شهادت http://eitaa.com/golestanekhaterat

گفتہ‌اند: "اَلمُؤمنُ ڪالجبلِ الراسخ" اما بہ گمانم ڪوه با آن عظمتش، سر، خَم مےڪُنَد بہ پاے قدم‌هاے استوارتان... 📎یگانه شهید مدافع حرم شهرستان بهبهان #شهید_احسان_فتحی #صبحتون_شـهدایـے🌹 #به_رسم_رفاقت_دعای_شهادت http://eitaa.com/golestanekhaterat

بسم رب الشهدا سرباز مخلص اسلام پای رکاب رزمندگان لشکر 25 کربلا آسمانی شد #عارف_نوریان از حافظان مرزهای شمالغرب کشور امروز حین ماموریت به درجه رفیع شهادت نائل آمد. #نشر_دهید #به_رسم_رفاقت_دعای_شهادت http://eitaa.com/golestanekhaterat

#کلام_شهید خدایا میگویندبزرگ ترین شڪست ازدست دادن ایمان است بصیرتے بہ من عنایت ڪن ڪہ دراین روزهای سخت امتحان روزگار،شرمنده ے شهدانشوم💔 #شهید_محمد_امین_کریمیان🌷 #به_رسم_رفاقت_دعای_شهادت http://eitaa.com/golestanekhaterat

💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂 💠 #قسمت_۱۶۴-۱۶۵ _یعنے احترام پدرمو دارم،عقایدے ڪہ بهشون رسیدمو دارم اما تا جایے ڪہ بتونم زیر حرف زور و غیر منطقے نمیرم! شما اولشید! دستے بہ گردنش میڪشد:من چرا اجبار بودم؟ نفسم را با حرص بیرون میدهم:ڪاش میدونستم! نگاهم روے ساڪے ڪہ پایین تخت هادے افتادہ سُر میخورد،دفعہ ے قبل هم همین جا بود! قبل از اینڪہ بپرسم خودش میگوید:دلیل اجبار توام براے من این ساڪہ! گنگ نگاهش میڪنم ڪہ میگوید:میخوام برم سوریہ! مبهوت نگاهش میڪنم،حتما خوشے زیر دلش زدہ! این بچہ پولدار بے درد چہ میفهمد میدان جنگ یعنے چہ؟! زیر نگاهم تاب نمے آورد،سرش را پایین مے اندازد:چرا اونطورے نگاہ میڪنے؟ بے اختیار میگویم:بهت میخورہ یہ بچہ پولدار مغرور و بے خاصیت باشے! تازہ میفهمم چہ گفتم! سریع دستم را مقابل دهانم میگذارم:واے ببخشید! آرام میخندد،از آن خندہ هاے خانہ ے دل خراب ڪن! با لحن جالبے میگوید:انقدر رُڪ بودنم خوب نیستا! خجول سرم را پایین مے اندازم و چند قدم عقب گرد میڪنم،بدون حرف نگاهم میڪند. سر جایم مے ایستم:میدونے ممڪنہ بقیہ اینطورے برداشت ڪنن؟ شبِ آرام چشمانش را بہ چشمانم میدوزد:آرہ! ولے برداشت مردم برام مهم نیست! ساڪت نگاهش میڪنم،چہ آرامشے در چشمانش تلو تلو میخورند! آرام میگویم:میرم بیرون قدم بزنم! ابروهایش را بالا میدهد و معنادار نگاهم میڪند،میدانم منظورش بہ این است ڪہ لباس گرم ندارم. چہ میداند ڪہ چہ شور و گرمایے در وجودم بہ پا ڪردہ! رویم را برمیگردانم ڪہ صدایش مثل لالایے مے پیچد:از تاریڪے میترسے؟! چند لحظہ مڪث میڪنم و بدون جواب دادن در تاریڪے از پلہ ها پایین میروم. پایین پلہ ها ڪہ میرسم سرم را بلند میڪنم،دست بہ سینہ بہ چهارچوب در تڪیہ زدہ. از عطر و نگاہ و گرمایش عبور میڪنم و خودم را بہ سرماے بهمن میرسانم! از تاریڪے مے ترسیدم ڪہ چشمانت بہ سرم آمد... #ادامہ_دارد... نویسنده این متن👆 #لیلی_سلطانی http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂 💠 #قسمت_۱۶۶ نساء همانطور ڪہ بہ زحمت بہ سمت مبل ها قدم برمیدارد میگوید:خالہ ش حواسش نیست دیگہ! دو سہ هفتہ دیگہ بہ دنیا میاد. ڪنارش قدم برمیدارم:خالہ قربونش! نساء روے مبل مے نشیند،میخواهم ڪنارش بنشینم ڪہ نورا سریع مے نشیند و دور از چشم جمع برایم زبان درازے میڪند. صداے زنگ آیفون بلند میشود بہ سمت آیفون میروم:بعلہ؟! صداے حسام مے پیچد:ماییم! بدون حرف دڪمہ ے آیفون را میفشارم،اخمانم ڪمے درهم میرود. از حسام خوشم نمے آید،متقابلا او هم همین حس را نسبت بہ من دارد! گرہ از ابروانم باز میڪنم،نباید متوجہ ناراضے بودنم براے این اتفاقات بشود. لبخند عمیقے مهمان لبانم میڪنم و جلوے در مے ایستم،حسام یااللہ گویان ڪفش هایش را درمے آورد و وارد میشود. آرام میگویم:سلام! خوش اومدید! پوزخند آشڪارے روے لبانش نقش بستہ،زیر لب سلامے میڪند و بہ سمت جمع میرود. پشت سرش مریم با چهرہ اے درهم وارد میشود،گرم میگویم:سلام آبجے! خوش اومدے. نگاہ گذرایے بہ چهرہ ام مے اندازد و آرام میگوید:سلام! ممنون! بدون توجہ بہ من ڪہ دستم را مقابلش دراز ڪردہ ام بہ سمت جمع میرود،متعجب نگاهش میڪنم ڪہ مادرم اشارہ میڪند چیزے نگویم! منتظر اظهار دلخورے و ناراحتے شان بودم ولے نہ اینطور! سرفہ اے میڪنم و بہ سمتشان میروم،همانطور ڪہ روے مبل مے نشینم میگویم:امیرمهدے ڪو؟! مریم بدون اینڪہ نگاهم ڪند جواب میدهد:موند خونہ ے عمہ ش! سپس مشغول صحبت با نورا و نساء میشود،اهمیتے نمیدهم؛ساڪت بہ جمع مردانہ زل میزنم. پدرم و حسام از وضعیت بازار میگویند و میلاد ساڪت نگاهشان میڪند،یاسین هم روے پاے پدرم نشستہ. مادرم مشغول چایے ریختن است،نگاهم بہ سمت ساعت میرود،پنج و نیم عصر را نشان میدهد. میخواهم از روے مبل بلند بشوم ڪہ نساء با لحن شوخ میگوید:آیہ پس ڪِے از شوهرت رونمایے میڪنے؟! میخواهم دهان باز ڪنم ڪہ حسام با لحن تمسخر آمیزے میگوید:میترسہ بخوریمش! بہ زور لبخند میزنم:یڪم دیگہ میان. نگاہ دلخورے بہ جمع مے اندازم و بہ سمت اتاقم میروم،همین ڪہ وارد اتاقم میشوم صداے زنگ پیام موبایلم بلند میشود،چادرم را از روے سرم برمیدارم و روے تخت مے اندازم. موبایلم را برمیدارم و پیام را باز میڪنم. "سلام بے معرفت!" از طرف نازنین است،بے اختیار لبخند میزنم،برایش تایپ میڪنم:سلام با معرفت! خوبے؟ یڪ دقیقہ بعد جواب میدهد: "اِے بد نیستم! تو خوبے؟ اوضاع چطور پیش میرہ؟ برایش مینویسم:چرا خوب نیستے؟ منم بد نیستم اوضاع هم بد نیست! چند لحظہ بعد از اینڪہ پیامم ارسال میشود تماس میگیرد،جواب میدهم:جانم! صدایش ڪمے گرفتہ است:جونت بے بلا! دوبارہ سلام! لبخند میزنم:سلام! _مثل اینڪہ هر دوتامون حال نداریم! میخندم:آرہ! چرا خوب نیستے؟ چند لحظہ مڪث میڪند و میگوید:امروز یڪے از همڪارام ازم خواستگارے ڪرد... سڪوت میڪنم،ازدواجِ دخترے با موقعیت نازنین آسان نیست! بے حال میگوید:البتہ دست بہ سرش ڪردم،من بہ ازدواج... چند تقہ بہ در میخورد،بہ نازنین میگویم:نازنین جان عذر میخوام یہ لحظہ گوشے. مادرم در را باز میڪند:چرا ڪِز ڪردے اینجا؟ بیا پیش مهمونا دیگہ. آرام میگویم:الان میام! صداے زنگ آیفون بلند میشود،مادرم‌ میگوید:هادے اینام اومدن بدو بیا! سپس در را مے بندد،دوبارہ موبایل را سمت گوشم میبرم:ببخشید عزیزم. لب میزند:نہ خواهش میڪنم تو ببخش بد موقع مزاحم شدم،برو پیش مهمونا. صداے سلام و احوال پرسے مهدے و فرزانہ مے آید،سریع میگویم:نازنین من باید برم،ڪِے همدیگہ رو ببینیم راجع بهش صحبت ڪنیم؟ _باشہ! فردا میتونے بیاے آموزشگاهم؟ زمزمہ میڪنم:آموزشگاهت! سپس بلند میگویم:آدرسو برام بفرست بهت خبر میدم. باشہ اے میگوید و خداحافظے میڪنیم،مادرم بلند میخواندم:آیہ! چادرم را روے سرم مے اندازم:دارم میام! نفس عمیقے میڪشم و خودم را در آینہ نگاہ میڪنم،دیگر برایم مهم است ڪہ بہ چشمانش بیایم! دستگیرہ ے در را میفشارم،قلبم بہ "اوپ اوپ" مے افتد! ڪسے در گوشم زمزمہ میڪند:یہ هفتہ ست ندیدیش! وارد پذیرایے میشوم،ڪنجڪاو نگاهم را در جمع مے چرخانم،چشمانم دنبال اوست! مے بینمش،محجوب روے زمین ڪنار میلاد ڪہ جایش را بہ مهدے دادہ نشستہ،بلند میگویم:سلام! نگاہ خانوادہ ے عسگرے روے من ثابت میشود،ولے او نگاہ گذرایے بہ چهرہ ام مے اندازد و دوبارہ چشم بہ نقطہ ے دیگرے میدوزد. با محبت جواب سلامم را میدهند،میخواهند بلند بشوند ڪہ اجازہ نمیدهم و با عجلہ بہ سمتشان میروم. با فرزانہ روبوسے میڪنم و بہ سمت همتا و یڪتا میروم،ڪنار هم نزدیڪ هادے نشستہ اند. مریم و نساء هرچہ تعارف میڪنند ڪہ جایشان را بہ همتا و یڪتا بدهند قبول نمیڪنند. سعے میڪنم بہ هادے نگاہ نڪنم،چہ دست و پا چلفتے شدہ اند این چشم ها! #ادامہ_دارد... نویسنده این متن👆 #لیلی_سلطانی http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.i

#بِالحُسَین دل بشکسته من را ببرید شاید از عرش خدا اذن "شهادت" برسد زیر قرآن به خدا رو زده این بنده ی بد #اربعین_پای_پیاده_به_زیارت_برسد ♦♦♦♦♦♦♦♦♦ #به_رسم_رفاقت_دعای_شهادت http://eitaa.com/golestanekhaterat