مرز بین شرافت و بی شرفی
چقدر فاصله است میان این دو نفر. شهرام جزایری برای فرار از کشور خود را افغانستانی جا میزند و شهید مصطفی صدرزاده برای مبارزه با داعش و حفاظت از کشور و ناموسش خود را یک افغانستانی جا میزند و دست آخر تاسوعای 94 در سوریه به شهادت میرسد . مرز بین شرافت و بی شرفی همین تصویر است.
http://eitaa.com/golestanekhaterat
امتحان ڪن روے من
شایدزهیر تو شوم
داخل خیمہ بگو
در گوش من اسرار را
بے لیاقت بودنم آخر
بدستم ڪار داد
بعد عمرے نوڪرے
درحسرتم دیدار را
#اللهم_عجل_لولیڪ_الفـــرج
http://eitaa.com/golestanekhaterat
از بزرگی شنیدم هـر موقع میخواهید گـناه کنید 😢
هر موقع زمینه ی گـناه آمــادس ، رویتـــــ رو به سمت
قبله کن
دلتــــ رو ببـر کربــ♥ــــــلا
و سه مرتبه بگو:👇
السلام علیک یا اباعبدالله
السلام علیک یا اباعبدالله
السلام علیک یا اباعبدالله
اون وقت ببین دیگه
میشه گناه کنی⁉️
اون موقع ببین از اربابــــــ خجالتــــــ نمیکشی⁉️😔
🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹
#آیه_های_جنون
#قسمت_394
ابروهایم را بالا میدهم:بلدے؟!
پیشانے اش را بالا میدهد و مثل پسربچہ ها مے گوید:یاد مے گیرم!
از خدا خواستہ از پشت میز بلند میشوم و با لبخند دندان نمایے میگویم:میدونے ڪہ مهربون ترینے؟!
بلند مے خندد:آرہ! فقط این موقع ها!
بہ سمت ظرف شویے مے روم و دست هایم را مے شویم،با حولہ تند تند دست هایم را خشڪ میڪنم.
بہ سمت روزبہ بر مے گردم و پشتش مے ایستم،همانطور ڪہ با حولہ اے ڪہ روے سرش انداختہ موهایش را آرام خشڪ میڪنم،میگویم:همیشہ مهربون ترینے!
تڪہ اے خیار داخل دهانش میگذارد و مے جود.
_نظرت قبلا این نبود!
مے خندم:خب تو شرڪت مهربون نبودے!
تڪانے بہ گردنش مے دهد و مے پرسد:راستے! اون جزوہ ها چیہ ڪف اتاق گذاشتے؟!
تازہ یادم مے افتد! جواب میدهم:جزوہ نیستن! نذرے ان!
متعجب مے پرسد:نذرے؟!
سرم را تڪان میدهم:اوهوم! دو سہ روز دیگہ ماہ محرم شروع میشہ با مطهرہ تصمیم گرفتیم یہ سرے از بخش هاے زندگے امام حسین و شهدایے ڪہ تو دهہ ے اول یہ شب بہ نامشونہ جمع ڪنیم و چاپ ڪنیم.
با یہ سرے از تحریفات عاشورا و جواب بہ شبهہ ها!
تڪہ اے خیار بہ سمتم مے گیرد و مے گوید:آفرین! خانم فعال اجتماعے،فرهنگے و مذهبے!
خیار را از دستش مے گیرم و مردد مے پرسم:دور و بر خونہ مون هیات نیست؟!
چند لحظہ سڪوت مے ڪند و سپس مے گوید:نمیدونم!
لبم را بہ دندان مے گیرم و با لحن نرمے مے گویم:مثلا براے شب سوم محرم،یہ سرے احادیث و روایت از ائمہ راجع بہ دخترا جمع ڪردیم و میخوایم با عروسڪ تو هیات پخش ڪنیم. بہ نظرت ایدہ ے خوبیہ؟!
سرے تڪان میدهد:آرہ ایدہ ے خوبیہ! از نذرے هاے الڪے و با اسراف ڪہ خیلے بهترہ!
متعجب پیشانے ام را بالا میدهم:نذریاے الڪے؟!
نفس عمیقے میڪشد:آرہ! همین دیگاے نذرے اے ڪہ بالاسرش ڪلے بد همدیگہ رو میگن و اذیت میڪنن! یا براے چشم و هم چشمے و خودنماییہ!
لبخند میزنم:اون نذرے جاے خودش،نذرے فرهنگے ام جاے خودش!
حرفت درستہ اما همون نذریا رو اڪثرا با ڪلے عشق و پولے ڪہ جمع میڪنن براے امام حسین میدن!
نفس عمیقے میڪشد:راجع بہ هزینہ ڪردنش چیزے نگفتم! هرڪس آزادہ هرطور دلش میخواد پولشو خرج ڪنہ!
منظورم این بود اخلاص ندارن! یعنے اڪثرا عملشون متفاوت با اعتقاداتشونہ!
پوزخندے میزند و ادامہ میدهد:خیلیاشون فڪر میڪنن بهشتو خریدن!
آرام حولہ را روے موهایش میڪشم:بہ بهشت اعتقاد دارے؟!
آرام مے خندد،سپس سرش را بلند میڪند و بہ صورتم چشم مے دوزد.
_آرہ بہ بهشت و جهنم اعتقاد دارم!
دوبارہ مشغول خُرد ڪردن خیار میشود،حولہ را از روے سرش برمیدارم و بہ سمت اتاق خواب میروم.
وارد اتاق میشوم و جزوہ ها را از روے زمین برمیدارم،ڪمے سنگین هستند!
یاعلے اے مے گویم و جزوہ بہ بغل از اتاق خارج میشوم،نفس نفس زنان بہ سمت آشپزخانہ راہ مے افتم.
روزبہ ڪنجڪاو نگاهم میڪند،جزوہ ها را روے ڪابینت چوبے میگذارم و مے گویم:بہ نظرت گوشہ ے برگہ ها رو پانج ڪنم و با ربان نازڪ سبز رنگ برگہ ها رو بہ هم وصل ڪنم و پاپیون بزنم قشنگ میشہ؟!
روزبہ نگاهش را بہ صورتم مے دوزد:آرہ!
با ذوق ادامہ میدهم:بہ نظرت تو خیابونم میتونیم پخش ڪنیم؟! رو جزوہ ها یہ گل رزم بذاریم!
نگاهش را بہ داخل ظرف مے دوزد:آرہ فڪر خوبیہ! با مطهرہ میخواید برید هیات؟!
سڪوت میڪنم،دلم میخواهد بگویم دوست دارم با تو بروم! ناراحتم ڪہ همراهے ام نمے ڪنے!
اما بہ جایش فقط مے گویم:آرہ!
سرفہ اے مے ڪند:خوبہ!
میخواهم ڪمے از اعتقاداتم برایش بگویم! بگویم دلم میخواهد ساعت ها از اعتقاداتمان صحبت ڪنیم و من از تو چیز تازہ اے یاد بگیرم و تو از من چیز تازہ اے!
بگویم دوست دارم با همین مهربانے ات یڪ آدم معتقد و مذهبے بشوے! دل و روحت پاڪ است! ناخالصے ندارے!
لبخند دلبرانہ اے میزنم و با ناز میخوانمش:روزبہ؟!
جواب میدهد:جانم!
آب دهانم را فرو میدهم و دستم را زیر چانہ ام میزنم:دلم میخواد راجع بہ اعتقاداتم باهات حرف بزنم! یعنے دلم میخواد باهم بحث ڪنیم! طرز فڪر و اعتقادمونو بگیم!
سرش را بلند میڪند و مهربان نگاهم میڪند:خب حرف بزن عزیزم!
در دلم مے گویم"چطور وقتے تو نمیتونے راجع بہ مسائل اعتقادیم حرف بزنے و ڪلے مطلب بهم یاد بدے؟! چطور وقتے نمیتونے هم پام بیاے؟!"
جزوہ را برمیدارم و حدیثے ڪہ در اولین صفحہ درج شدہ بلند میخوانم:
"پيامبر اڪرم صلّے اللہ عليہ و آلہ فرمودند:
اِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَيْنِ حَرارَةً فى قُلُوبِ الْمُؤمنينَ لا تَبْرَدُ اَبَداً"
روزبہ چیزے نمے گوید،معنے فارسے حدیث را میخوانم:
"براى شهادت حسين،حرارت و گرمايى در دلهاى مؤمنان است كہ هرگز سرد و خاموش نمى شود!"
✍نویسنده:لیلے سلطانے
http://eitaa.com/golestanekhaterat
https://sapp.ir/golestanekhaterat
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷