هدایت شده از خاکریز افسران جنگ نرم🏴🌷
✨﷽✨
#همسرداری
💠از خوابتون بزنید و نگذارید
مرد بدون صبحانه و بدرقه و لبخند برود.
💠 کاری کنید مرد روحش
بهطرف شما و خانه پر بکشد!
👌 این برای مردان خیلی مهم
است که همسرشان آنها را ببیند!
➖➖➖➖➖➖➖➖
https://eitaa.com/javanan_ENGHELABI313
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂
💠 #قسمت_۱۸۸
نگاهم را از صورتش میگیرم و محڪم میگویم:خوبہ!
گوش نمیدهم بہ بے قرارے هاے این قلبِ لعنتے! بہ سنگین شدن سینہ ام،بہ بغضے ڪہ راہ نفسم را بستہ!
هادے باید همین جا برایم تمام بشود،نباید قول و قرارمان از یادم میرفت!
جملہ اے ڪہ آخر خواستگارے گفت در سرم مے پیچد: "تو این مدت دلبستن نداریم!"
و این من بودم ڪہ با غرور لبخند زدم و گفتم:باشہ!
سنگینے نگاهش را حس میڪنم،چادرم را روے سرم مے اندازم،مثل خودش یخ میزنم:امشب با مامان و بابام صحبت میڪنم. بقیہ ش با بزرگترا! هر چہ زودتر تموم بشہ و وقت همدیگہ رو تلف نڪنیم بهترہ!
میخواهم در را باز ڪنم ڪہ دستش را روے در میگذارد،اخم میڪنم و بہ صورتش چشم میدوزم.
میشوم همان آیہ ے مغرور!
صورتش جدیست اما چیزے در عمق چشمانش مرا مے خواند!
چشمانش را از صورتم میگیرد:دلخور نرو!
پوزخند میزنم:براے چے باید دلخور باشم؟!
نگاهش را بہ ساڪ بہ هم ریختہ اش میدوزد:زبونت تلخ و سردہ وانمود میڪنے برات مهم نیست اما چشمات دلخورن!
نیش میزنم:دلیل استفادہ از این فعلاے مفردو نمیفهمم؟!
سرش را بلند میڪند،اخم بہ چهرہ اش نمے آید.
_یہ جورے حرف میزنے انگار من اومدم تو اتاق تو و بازرسے ڪردم!
طلبڪار میگویم:فرزانہ جون گفت برو بالا لباساتو عوض ڪن!
پوزخند میزند:گفت لباساتو عوض ڪن،ساڪ هادے ام بریز از اول براش مرتب ڪن!
خون در صورتم مے دود،شرمگین سرم را پایین مے اندازم و لب میزنم:لطفا برید ڪنار.
_چرا وسایلمو گشتے؟!
چشمانم را میبندم!
_من عذرخواهے ڪردم.
_عذر خواهے نخواستم پرسیدم چرا وسایلمو گشتے؟!
چند قدم بہ سمت جلو برمیدارم،رو بہ رویم مے ایستد:هروقت جواب دادے میتونے برے!
عصبے دستانم را در هوا تڪان میدهم:گفتم ڪہ میخواستم لباس نظامے تونو ببینم!
_تو چشمام نگاہ ڪنو همینو بگو!
مثل بچہ هاے غُد میگویم:دلم نمیخواد!
لبخند ڪم رنگے ڪنج لبانش مے نشیند:مثل این ڪہ اون جملہ م خیلے روت تاثیر گذاشتہ.
خودم را میزنم بہ آن راہ!
_ڪدوم جملہ؟!
بہ چشمانم خیرہ میشود:اینڪہ گفتم چشمات با آدم حرف میزنن!
بے قرار میگویم:گفتید زود تموم بشہ گفتم باشہ برید ڪنار میخوام برم خونہ!
محڪم میگوید:بہ نفع هر دومونہ!
ڪیفم را روے دوشم مے اندازم و خونسرد میگویم:قطعا همینطورہ!
سرش را پایین مے اندازد و ڪنار میرود،چرا احساس میڪنم حالش خوب نیست؟!
همانطور ڪہ دستگیرہ ے در را میفشارم جدے میگویم:بابت این بازم ڪنجڪاوے عذر میخوام! خدانگهدار!
سرد میگوید:خدانگهدار!
در را باز میڪنم و از اتاق خارج میشوم،همین ڪہ در را مے بندم بغضم آزاد میشود و قطرہ ے اشڪے از گوشہ ے چشمم مے چڪد!
سریع با دست گونہ ام را پاڪ میڪنم و در دل میگویم:منتظر همین روز بودے دیگہ! تموم شد راحت شدے!
اما این حرف ها هم قلبم را تسڪین نمیدهد،آرام نمے گیرد و تاوانش را چشمانم مے دهند!
و باز هم قطرہ ے اشڪے دیگر...
ڪمے از اتاق هادے دور میشوم،صداے فرزانہ از پایین بلند میشود:آیہ جان! نمیاے پایین؟!
سریع میگویم:دارم میام فرزانہ جون.
و باز قطرہ ے اشڪے دیگر... و هم زمان صداے افتادن چیزے از اتاق هادے مے آید،توجهے نمیڪنم و زیپ ڪیفم را میڪشم.
دنبال آینہ ے جیبے ام میگردم،میخواهم آینہ را مقابل صورتم بگیرم ڪہ باز صداے افتادن چیزے از اتاق هادے مے آید!
شبیہ بہ صداے افتادن چند ڪتاب روے زمین!
باز توجهے نمیڪنم و آینہ را مقابل صورتم میگیرم،چشم ها و گونہ هایم ڪمے قرمز شدہ اند،لبانم هم ڪمے لرز دارند.
سیل اشڪ دیگرے میخواهد بہ چشمانم هجوم بیاورد ڪہ لب میگزم و اجازہ نمیدهم.
براے چہ باید اشڪ بریزم؟! براے ڪہ؟!
میخواهم غرورم را آرام ڪنم،ڪہ هوایش را دارم! ڪہ نمے گذارم بشڪند حتے بہ بهاے شڪستنِ قلبم!
چند قدم نزدیڪ پلہ ها میشوم،منتظرم تا چهرہ ام بہ حالت عادے برگردد.
حتے دوست ندارم فرزانہ هم متوجہ ناراحتے ام بشود،بدون شڪ بعد از جدایے من و هادے بیشتر او خوشحال میشود ڪہ عروسے ڪہ دوست نداشت بہ پسر عزیز دور دانہ اش نچسبید!
از اینجا،سالن و ڪمے از آشپزخانہ در دید است،فرزانہ پشت بہ من در آشپزخانہ مشغول چیدن میوہ در ظرف و صحبت با تلفن است.
نفس عمیقے میڪشم و نگاهم را بہ پلہ ها میدوزم،چند لحظہ بعد دوبارہ از اتاق هادے صدا بلند میشود!
متعجب بہ در اتاقش خیرہ میشوم،یعنے ڪنجڪاوے من تا این حد عصبانے اش ڪردہ؟!
دلم میخواهد با نیش و ڪنایہ حرف هایش را جبران ڪنم،نشان بدهم ڪہ برایم مهم نیست! بگویم دارم میروم این دیدار آخر است و حلالم ڪند!
چند قدم بہ در اتاق نزدیڪ میشوم،صداهاے ضعیفے بہ گوشم میرسد.
صداے مرد جوانے ڪہ از پشت تلفن هادے را نگران صدا میزند!
_هادے! هادے!
#ادامہ_دارد...
http://eitaa.com/golestanekhaterat
https://sapp.ir/golestanekhaterat
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂
💠 #قسمت_۱۸۹
اما صدایے از هادے در نمے آید،صدایش قطع و وصل میشود:چرا گوشے تو جواب نمیدے؟! امروز دو سہ بار زنگ زدم همہ ش موبایلت میرہ رو پیغام گیر!
امیدوارم حرفاے دیروزتو عملے نڪردہ باشے! تو حق ندارے جاے اون دختر تصمیم بگیرے!
جلوے در اتاق میرسم،صدا همچنان قطع نمیشود:هادے من باید برم اگہ صدامو میشنوے جواب بدہ پسر!
و باز صدایے از هادے در نمے آید،دستم را مشتم میڪنم تا روے در بڪوبم ڪہ صدا قلبم را بے تاب میڪند!
_هادے! اگہ بخواے دلشو بشڪنے و ازش جدا بشے بیاے سوریہ دارے با حق الناس میاے براے شهادت!
چرا میخواے هم پا رو دل خودت بذارے هم پا رو احساسات اون؟!
جاے آیہ خانم انتخاب نڪن! بذار خودش انتخاب ڪنہ!
مشتم بے اختیار باز میشود و روے قلبم مے نشیند،همہ ے این حرف ها راجع بہ من بود؟!
بہ سختے پلڪ میزنم و متعجب بہ در اتاق خیرہ میشوم،دیگر صدایے نمے آید!
لب میزنم:نہ!
محڪم بند ڪیفم را میفشارم و بہ سمت پلہ ها قدم برمیدارم،با عجلہ از پلہ ها عبور میڪنم و با صداے لرزان فرزانہ را صدا میزنم:فرزانہ جون!
پشت ڪابینت مے ایستد:جانم!
سپس متعجب بہ چادر و ڪیفم نگاہ میڪند میخواهد چیزے بگوید ڪہ سریع میگویم:یہ ڪارے پیش اومدہ من باید برم!
با قدم هاے بلند خودم را بہ آشپزخانہ میرسانم و نزدیڪ فرزانہ میشوم.
گیج نگاهم میڪند:اتفاقے افتادہ آیہ؟! چرا صدات مے لرزہ و نفس نفس میزنے؟! گونہ هاتم گل انداختہ!
با عجلہ گونہ هایش را مے بوسم و میگویم:نہ! فقط باید زود برم خونہ از طرف من بہ همتا و یڪتا سلام برسونید.
نگران بہ صورتم چشم مے دوزد:مطمئنے چیزے نشدہ؟!
_آرہ!
لبخند میزند:خب بذار بگم هادے برسونتت.
سریع میگویم:نہ! نہ! خستہ س! خودم با تاڪسے میرم.
چشمانم را مے بندم و دوبارہ باز میڪنم،سعے میڪنم لبخند بزنم:یہ روز دیگہ مزاحمتون میشم،راستے بہ عمو مهدے ام سلام برسونید،خداحافظ!
ڪنارم راہ مے آید:من ڪہ نفهمیدم چے شد ولے هر طور دوست دارے نرے دیگہ نیاے!
بہ زور میخندم:نہ! بازم میام!
لبخند میزند،نگاهے بہ طبقہ ے بالا مے اندازد و سپس بہ من:هادے ناراحتت ڪردہ؟
همانطور ڪہ ڪفش هایم را بہ پا میڪنم میگویم:نہ!
لبخندش عمیق تر میشود و چند ثانیہ بہ چشمانم عجیب خیرہ میشود،منظورش را میفهمم!
گونہ هایم سرخ میشوند و سرم را پایین مے اندازم،میخواهم در را باز ڪنم ڪہ میگوید:نمیخواے از هادے خداحافظے ڪنے؟
سر بر میگردانم:بالا ازش خداحافظے ڪردم!
دستم را میگیرد و آرام میفشارد:نمیدونم بالا چیزے گفتہ ڪہ ناراحتت ڪردہ یا چیزے گفتہ ڪہ خوشحال و هیجان زدہ ت ڪردہ! اما اینو میدونم یڪے دو هفتہ ست شبا خوب نمیخوابہ میدونم بهت گفتہ مدافع حرمہ و بردتت خونہ ے همسر یڪے از هم رزماش!
ڪلافہ ست و بہ هم ریختہ،اگہ چیزے گفتہ ڪہ ناراحت شدے بہ دل نگیر چون دلش آشوبہ!
اگہ چیزے گفتہ ڪہ خوشحالت ڪردہ جدے بگیر و پا بہ پاش برو!
لبخند ڪم رنگے میزنم و میگویم:خداحافظ!
دستم را محڪم میفشارد:من مادرم حالتاے هادے رو بهتر از هرڪسے میفهمم همینطور چیزے ڪہ چند وقتہ تو چشماے تو دارہ برق میزنہ!
اگہ واقعا هادے رو نمیخواے همین حالا بهم بگو مهدے و آقا مصطفے با من،نمیذارم ڪسے مجبورت ڪنہ حتے یہ ساعت دیگہ ام محرم هادے باشے!
_مامان!
هر دو متعجب سر برمیگردانیم،هادے با اخم نگاهمان میڪند:من ڪہ گفتم حتے اگہ دلتون راضے نبودہ آیہ رو مثل مهمون بدونید و نرنجونیدش!
فرزانہ متعجب میگوید:مگہ من چے گفتم؟! داشتم بہ آیہ میگفتم اگہ دلش راضے نیست با بابات و باباش حرف بزنم صیغہ رو فسخ ڪنید!
گرہ ابروانش از هم باز میشود،سرش را پایین مے اندازد و چیزے نمے گوید.
فرزانہ جدے بہ من خیرہ میشود:جوابمو ندادے! هرچے تو بخواے همون میشہ آیہ!
نگاهم را میان هادے و فرزانہ مے چرخانم و من من ڪنان میگویم:خب...خب...
ساڪت میشوم،نہ میتوانم بگویم میخواهمش نہ میتوانم بگویم نمیخواهمش!
فرزانہ دوبارہ مے گوید:جوابمو ندادے!
تمام وجودم از درون مے لرزد،سرم را پایین مے اندازم و ڪلافہ با گوشہ ے چادرم بازے میڪنم.
دهان باز میڪنم:خب...من دیگہ نِ...
هادے با عجلہ بہ سمتم مے آید و با حرص میگوید:بهترہ این سوال و جوابا رو بذاریم براے سہ ماہ دیگہ! خودم مے رسونمت.
لبخند عجیبے روے لبان فرزانہ نقش مے بندد:باشہ هادے خان! چرا عصبے میشے؟!
گیج و سردرگم از فرزانہ خداحافظے میڪنم و دنبال هادے وارد حیاط میشوم.
هادے بہ سمت ماشینش میرود،از نگاہ ڪردن بہ صورتم فرار میڪند!
ریموت را بہ سمت ماشین میگیرد،بے توجہ بہ سمت در حیاط میروم.
برایم بوق میزند،واڪنشے نشان نمیدهم بہ چند قدمے در میرسم ڪہ دوبارہ بوق میزند!
با حرف هایے ڪہ از آن صداے ناشناس شنیدم آرام و قرار ندارم!
#ادامہ_دارد...
http://eitaa.com/golestanekhaterat
https://sapp.ir/golestanekhaterat
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
هدایت شده از خاکریز افسران جنگ نرم🏴🌷
درها برای کسانی گشوده میشوند که
جسارت در زدن داشته باشند...
با امید، با عشق، با محبت
با تلاش در بزن...
حتما درها گشوده خواهند شد
به سوی روشنایی...
💠 به رسانه مردم بپیوندید👇
https://eitaa.com/javanan_enghelabi313
https://sapp.ir/javanan_enghelabi_313
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
درنشر لینک حذف نشود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
#بسم_رب_الشهداء_والصدیقین
سبکبالان خرامیدند ورفتند...
مرابیچاره نامیدند ورفتند...
کلیپے متشڪل از تصاویر #شهیدمحمودرضابیضایے
#به_رسم_رفاقت_دعای_شهادت
http://eitaa.com/golestanekhaterat
http://sapp.ir/golestanekhaterat
🌷🌷🌷🌷
🔷گلستان خاطرات شهـــدا🏴🔷
🌷بسم رب الشهداء و الصدیقین🌷 رزمندہ مدافعحرم شاهرخ دایی پور🌷 اعزامی از کرمانشاه در راہ دفاع از حرم
🚨#تـكمـيلـي
⚫️ #بسم_رب_الشهـداء_و_الصديقين
🚩 «سردار #شهـيد شاهرخ دایی پور» از فرماندهان حاضر در سوریه امروز جمعه در جریان مقابله با باقیمانده اشرار گروه تروریستی النصرة در [شهر البوکمال] به #شهادت رسید.
🔺 وی پانزدهمین #شهید مدافع حرم از استان کرمانشاه است.
🔺 این #شهید بزرگوار در کارنامه خود، قهرمانی کشتی نیروهای مسلح، مربی گری موشک تاو و ضد زره و فرماندهی یگان ضد زره و ادوات قرارگاه نجف در دوران دفاع مقدس، مربیگری ضد زره رزمندگان حزب الله لبنان در سال های گذشته، مربی گری غواصی در سطح بین الملل و نیز مستشاری ضد زره و فرماندهی صحنه نبرد در سوریه علیه تروریست های داعش را دارد.
http://eitaa.com/golestanekhaterat
هدایت شده از خاکریز افسران جنگ نرم🏴🌷
#امام_خامنه_ای 👇
📌هرکس که در راه #روشنگری فکر مردم تلاشی بکند ،
🔺از #انحرافی جلوگیری نماید
🔺و مانع #سوءفهمی شود
👌 از آنجا که در مقابله با دشمن است تلاشش #جهاد نامیده می شود.
#جهاد_فکری
💠 به رسانه مردم بپیوندید👇
https://eitaa.com/javanan_enghelabi313
https://sapp.ir/javanan_enghelabi_313
🌷🌷🌷
درنشر لینک حذف نشود
💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂
💠 #قسمت_۱۹۰
چند ثانیہ مڪث میڪنم و سپس در را باز،وارد ڪوچہ میشوم و با تمام وجود هواے آلودہ ے تهران را مے بلعم!
صداے باز و بستہ شدن در مے آید،با قدم هاے بلند حرڪت میڪنم.
صداے حرڪت ماشین را در چند مترے ام مے شنوم،بے توجہ بہ راهم ادامہ میدهم ڪہ ڪنارم میرسد.
شیشہ را پایین میدهد و مُردد میگوید:آیہ خانم!
بدون اینڪہ نگاهم را از رو بہ رو بگیرم میگویم:خودم میرم،همہ ے حرفامونو زدیم!
سڪوت میڪند،سرعتم را بیشتر میڪنم و بہ خیابان اصلے میرسم،دستم را براے تاڪسے ها بلند میڪنم و بلند میگویم:دربست!
دو سہ دقیقہ بعد تاڪسے زرد رنگے مقابلم ترمز میڪند،مقصد را میگویم و سوار میشوم.
همین ڪہ تاڪسے حرڪت میڪند نفس عمیقے میڪشم و زیر لب میگویم:چہ بلایے دارہ سرم میاد؟!
سرم را بہ شیشہ مے چسبانم،جملات هادے و آن صداے ناشناس مدام در سرم مے پیچد.
میخواهم چشمانم را ببندم ڪہ از آینہ سمت رانندہ ماشین هادے را مے بینم!
با فاصلہ چند مترے پشت سرمان مے آید،از این فاصلہ حس میڪنم...
دست پاچگے اش را...نگاہ تبدارش را...و تردیدے ڪہ بہ جانش افتادہ!
بے اختیار لبخند میزنم،آن صدا مطمئنم ڪرد هادے هم مرا...
هادے هم مرا...
نمیتوانم جملہ را ڪامل ڪنم،قلبم نجوا میڪند:هادے هم مرا دوست دارد...!
دستم را روے قلبم میگذارم،بے جنبہ بازے هایش ڪلافہ ام ڪردہ!
هادے دوست ندارد پاگیرش بشوم باشد! دل گیرش ڪہ میتوانم بشوم!
دل گیرش ڪہ میتوانم بڪنم...
❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️
سجادہ ام را رو بہ قبلہ پهن میڪنم،نگاهے بہ یاسین ڪہ خواب هفت پادشاہ را مے بیند مے اندازم و چادر نمازم را سر میڪنم.
صداے شیر آب و پچ پچ هاے پدر و مادرم بہ گوشم میخورد.
موذن لا اللہ الا اللہ آخر را ڪہ میگوید قامت مے بندم براے نجوا ڪردن با او!
نیت میڪنم و شروع میڪنم بہ خواندن حمد،پچ پچ ها بیشتر میشود!
بے توجہ با آرامش نماز صبحم را میخوانم و شروع میڪنم بہ خواندن تسبیحات حضرت فاطمہ.
دانہ ے تسبیح را میان انگشت شصت و اشارہ ام میگیرم،بغضم میگیرد! نمیدانم چرا!
دانہ ے تسبیح را مے گردانم و زیر لب میگویم:اللہ اڪبر!
و هم زمان قطرہ ے اشڪے از گوشہ ے چشمم مے چڪد،اللہ اڪبرها ڪہ تمام میشود شروع میڪنم بہ گفتن الحمداللہ. خجالت را ڪنار میگذارم و مادرم را میخوانم!
چشمانم را مے بندم و دانہ هاے تسبیح را مے گردانم،هم زمان صدایش میزنم!
مادرم فاطمہ،از سادات نیستم اما مے گویند مادر همہ ے شیعیانے.
مادرِ جوانم همسن و سال خودت هستم،از دوستدارن همسرت علے (ع)،از محبین پسر ارشدت حسن (ع)،از عاشقان فرزند مظلومت حسین (ع)،توشہ اے ندارم جز اشڪ هاے روضہ ها...
مادر! دلم گرہ خوردہ بہ مدافعِ حریمِ دخترت... مادرے ڪن و دلش را بہ دلم گرہ بزن!
هادے را بہ من ببخش...
این را ڪہ میگویم تسبیح از دستم مے افتد و بے اختیار بہ سجدہ میروم،عصر ڪہ بہ خانہ برگشتم بہ پدر و مادرم گفتم هادے مدافع حرم است.
بہ پدر و مادرم برخورد و انگار راضے نیستند!
پدرم سریع با مهدے تماس گرفت و گلہ ڪرد،مهدے و هادے بعد از شام بہ خانہ مان آمدند و عذرخواهے ڪردند.
مهدے گفت قرار بود دیگر هادے اعزام نشود اما باز هوایے شدہ!
ڪلے عذرخواهے ڪردند و پدرم تا حدے ڪوتاہ آمد،تمام این مدت در اتاقم نشستہ بودم و بے تاب بہ حرف هایشان گوش میدادم.
یاسین مے گفت نگاہ هادے مدام بہ سمت در اتاقم مے چرخید و انگار حالش خوب نبود!
سرم را محڪم بہ مُهر مے چسبانم و میزنم زیرِ گریہ،دلم آشوب است! آرامشم را میخواهم...
نمیدانم چہ بلایے بر سرم آمدہ! آرام و قرار ندارم،فڪر و دلم مدام دور هادے میگردد!
سر از سجدہ ڪہ بلند میڪنم صداے زنگ پیام موبایلم بلند میشود،اشڪانم را با دست پاڪ میڪنم و سجادہ ام را تا.
با همان چادر بہ سمت میز تحریر میروم و موبایلم را برمیدارم،نام هادے روے صفحہ خودنمایے میڪند!
انگشتانم مے لرزند،متعجب و با هول و ولا پیامش را باز میڪنم.
"بابت رفتار دیروز عصر عذر میخوام...
راستے...
قرار چهار ماهہ مون بمونہ سرجاش...
این بہ نفع هر دومونہ...
تفهیم شد؟!"
بے اختیار لبخند میزنم،دلم مے رود براے تفهیم گفتن هایش...
براے این مردِ مغرورِ رزمندہ...
موبایل را روے میز میگذارم و چادرم را از روے سرم برمیدارم.
چادر و مقنعہ و سجادہ ام را سر جایش میگذارم و روے تخت مے نشینم.
موهاے بافتہ شدہ ام را روے دوشم مے اندازم و دراز میڪشم.
چند دقیقہ ڪہ میگذرد دوبارہ ے صداے زنگ موبایلم بلند میشود،سریع از روے تخت بلند میشوم و بہ سمت میز تحریر مے دوم! باز هادے ست!
"نگفتے تفهیم شد یا نہ؟!
چراغ حیاطتون روشنہ،تا جایے ڪہ میدونم نماز اول وقت میخونے!"
متعجب بہ حیاط نگاہ میڪنم،با قدم هاے بلند بہ سمت پنجرہ میروم و پردہ را ڪنار میزنم.
#ادامہ_دارد...
نویسنده این متن👆:
http://eitaa.com/golestanekhaterat
https://sapp.ir/golestanekhaterat
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂
💠 #قسمت_۱۹۱
آسمانِ تیرہ رو بہ سپیدہ میرود،پنجرہ را باز میڪنم نسیم با طنازے خودش را بہ صورتم مے ڪوبد و موهایم را بہ بازے میگیرد.
لب پنجرہ مینشینم و برایش مینویسم:
"از ڪجا میدونید چراغ حیاطمون روشنہ؟!"
همین ڪہ پیام ارسال میشود،صداے روشن شدن ماشین و سپس بوق زدن مے آید!
جواب میدهد:
"از اینجا"
قلبم بہ تاپ تاپ مے افتد،آب دهانم را با شدت فرو میدهم و بہ در خیرہ میشوم.
هادے اینجاست! پشت همین در!
تند تند تایپ میڪنم:
"این موقع صبح اینجا چے ڪار مے ڪنید؟!"
چند لحظہ میگذرد بہ جاے جواب پیام صداے حرڪت ماشینش مے آید! دلم میخواهد جلوے در بروم اما غرورم نمیگذارد!
دیگر صداے ماشینش نمے آید این یعنے دور شدہ،دو سہ دقیقہ میگذرد و باز مے فرستد:
"تفهیم شد؟!"
لبخند میزنم و زمزمہ میڪنم:تفهیم شد مردِ مغرور من!
سرم را بہ شیشہ ے پنجرہ مے چسبانم و چشمانم را مے بندم،میخواهم با هوایے ڪہ عطر نفس هایت در آن پیچدہ بہ خوابم بروم...مگر میشود از این هوا دل ڪند...؟!
چند بار پشت سر هم نفس عمیق میڪشم،نسیم بوے عطر تلخت را بہ مشمامم میرساند...
و بہ جاے تو موهاے بافتہ شدہ ام را نوازش میڪند...
سورہ ے سوم همان سپیدہ دم نازل شد،
سورہ ے عشق...با عطرِ نفس هایت...
#ادامہ_دارد...
نویسنده این متن👆:
#لیلی_سلطانی 👉
http://eitaa.com/golestanekhaterat
https://sapp.ir/golestanekhaterat
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
هدایت شده از خاکریز افسران جنگ نرم🏴🌷
✨شهید همت✨
بر فرض که صلح کردیم و صد و پنجاه میلیارد دلار گرفتیم، جواب خون یک نفر از بسیجی های ما می شود؟
ما هیچ چاره ای به غیر از جنگ نداریم،
سازش و صلح با کفر حرام است!
💠 به رسانه مردم بپیوندید👇
https://eitaa.com/javanan_enghelabi313
https://sapp.ir/javanan_enghelabi_313
🌷🌷🌷
درنشر لینک حذف نشود
💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂
💠 #قسمت_۱۹۲
با دقت پشت سر و اطرافم را نگاہ میڪنم از زمانے ڪہ از خانہ بیرون آمدم احساس میڪنم ڪسے تعقیبم میڪند!
جلوے ساختمانِ مورد نظر میرسم،باز نگاهے بہ پشت سرم مے اندازم اما ڪسے نیست!
وارد ساختمان میشوم،چند نفر از راہ پلہ پایین مے آیند،میخواهم بہ سمت آسانسور بروم ڪہ زن جوانے میگوید:خرابہ!
همانطور ڪہ از زن تشڪر میڪنم بہ سمت پلہ ها میروم،چهار روز گذشت!
چهار روز از نزول سورہ ے عشق! سورہ ے هادے!
دو روز پیش فرزانہ تماس گرفت و گفت چرا هنوز بہ خانہ شان نرفتہ ام،ڪلے بهانہ آوردم و گفتم سرم شلوغ است.
از رو بہ رو شدن با هادے میترسم،از طرفے دلتنگش هستم!
دیروز نازنین پیام داد بہ دیدنش بروم،با نازنین احساس نزدیڪے خاصے میڪنم حتے شاید بیشتر از همتا و یڪتا دوستش داشتہ باشم!
بدون معطلے درخواستش را قبول ڪردم و براے امروز در آموزشگاهش قرار گذاشتیم.
آرام از پلہ ها عبور میڪنم و بہ طبقہ ے سوم میرسم،نگاهم را روے درها مے گردانم،بین دو واحد پیش رویم تابلوے ڪوچڪے ڪہ ڪنار واحدِ پنج نصب شدہ راهنماییم میڪند.
"رویا پزیِ نازنین"
لبخند ڪم رنگے روے لبانم مے نشیند،مثل خودش سادہ و دلنشین!
انگشت اشارہ ام را روے زنگ مے گذارم،چند لحظہ بعد صداے دختر جوانے مے پیچد:بعلہ؟!
دستہ گل میخڪ را ڪمے در دستم جا بہ جا میڪنم و میگویم:با نازنین خانم ڪار داشتم!
چند ثانیہ بعد در نیمہ باز میشود و دختر جوانے با پیش بند صورتے رنگ ڪہ رویش طرح دو ڪاپ ڪیڪ صورتے و آبے است در چهارچوب در ظاهر.
دستانِ آردے اش را تقریبا روے هواے گرفتہ،آرام مے پرسد:سلام امرتون؟ سفارش دارید؟
لبخند میزنم:سلام! نہ با خود نازنین ڪار دارم،از آشناهاشونم.
_یہ لحظہ!
سرش را بہ سمت عقب برمیگرداند:نازنین جون! یہ خانمے جلوے در با شما ڪار دارہ میگہ از آشناهاتونہ!
صداے نازنین مے آید:بگو بیاد تو!
دختر بہ سمت من برمیگردد:بفرمایید.
سپس خودش چند قدم عقب گرد میڪند،زیر لب تشڪر میڪنم و وارد میشوم.
آموزشگاہ ڪوچڪے ڪہ دیوارهایش را ڪاغذ رنگے هاے صورتے و تیفانے طرح ڪیڪ هاے فانتزے و ڪاپ ڪیڪ زینت دادہ اند.
میز بزرگ صورتے رنگے وسط سالن قرار دارد ڪہ یازدہ نفر روے صندلے هاے فلزے هم رنگ میز پشتش نشستہ اند و مشغول تزئین ڪوڪے هستند.
نازنین همانطور ڪہ دم اسبے موهایش را سفت میڪند با لبخند بہ سمتم مے آید:سلام خانم! خوش اومدے!
آرام در آغوشم میڪشد و گونہ هایم را مے بوسد،مے گویم:سلام! ممنون عزیزم چہ آموزشگاہ نازے دارے مثل خودت!
مے خندد:ناز میبینے،اجارہ ایہ وگرنہ میگفتم قابلتو ندارہ!
از آغوشش بیرون مے آیم و دستہ گل را بہ سمتش میگیرم:رنگشون با تم اینجا هماهنگہ.
با ذوق دستہ گل را مے گیرد و میگوید:چرا زحمت ڪشیدے؟! خودت گلے دیگہ.
چشمڪ میزنم:آرہ فقط ڪاڪتوسم!
دستش را پشت ڪمرم مے گذارد و بہ سمت اتاقے ڪہ سمت راست سالن قرار دارد قدم برمیدارد.
_اما تو منو یاد گل نرگس میندازے نمے دونم چرا!
ابروهایم را بالا میدهم:جدے؟!
هم زمان ڪہ در اتاق را باز میڪند میگوید:اوهوم! من تو رو یاد چہ گلے میندازم؟!
باهم وارد اتاق میشویم،ڪمے فڪر میڪنم و میگویم:رز آبے!
میخندد:بخاطرہ چشمام؟!
_آرہ!
دیزاین اتاق مثل سالن است فقط با میز و صندلے هاے ڪوچڪتر.
نازنین یڪے از صندلے ها را برایم عقب میڪشد و میگوید:بشین.
چادرم را برمیدارم و روے صندلے مے نشینم،دور تا دور اتاق را از نظر مے گذرانم.
نازنین قهوہ جوش سادہ اے روے میز میگذارد و میگوید:فعلا براے پذیرایے فقط قهوہ و بیسڪوییت دارم.
دوست دارے؟
لبخند دندان نمایے تحویلش میدهم:حس خاصے بہ نوشیدنے هاے گرم ندارم!
دستہ گل را روے میز میگذارد:پس من برم از سر خیابون دوتا آبمیوہ ے دبش بگیرم بیارم.
سریع میگویم:نہ! نگفتم ڪہ بدم میاد! قهوہ میخورم.
_مطمئنے؟ تعارف نڪن.
لبخندم را پر رنگ تر میڪنم:آرہ عزیزم بیا بشین.
ڪش و قوسے بہ بدنش میدهد و رو بہ رویم مے نشیند.
از داخل سینے اے ڪہ روے میز است پیش دستے اے مقابلم میگذارد،نگاهم بہ محتویاتش مے افتد ڪوڪے هایے ڪہ بہ شڪل آدم برفے تزئین شدہ اند.
با ذوق مے گویم:واے اینا رو!
لبخند خستہ اے میزند:امروز از اون روزاے شلوغ بودہ!حالا باید تا هشت بمونم!
_پس حسابے خستہ شدے.
فنجانے مقابلم میگذارد،همانطور ڪہ قهوہ جوش را بالاے فنجان گرفتہ میگوید:خستگے براے ڪسے مثل من نعمتہ!
متعجب میگویم:چرا؟!
براے خودش هم قهوہ میریزد.
#ادامہ_دارد...
http://eitaa.com/golestanekhaterat
https://sapp.ir/golestanekhaterat
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂
💠 #قسمت_۱۹۳
_یہ دخترے ڪہ زیاد دوست و آشنا ندارہ و تنها زندگے میڪنہ اگہ تو خونہ زیاد بمونہ در و دیوار خونہ میخورنش! این تنهایے بدجور خستہ م ڪردہ بخاطرہ همین از هشت صبح میام آموزشگاہ تا هشت نُہ شب.
باز اینجا سرم گرمہ و دورم یڪم شلوغ!
تازہ شاید خونہ مم عوض ڪنم.
فنجانم را با دو دست میگیرم:از خونہ ت راضے نیستے؟
ڪمے از قهوہ اش مے نوشد:چرا! جاے خوبیہ همسایہ هام آدماے خوبے اناما...
حرفش را میخورد!
چیزهایے حدس میزنم و بہ زبان مے آورم:صاحب خونہ ت؟!
لبخند تصنعے اے میزند:آرہ! یہ مرد چهل سالہ ے مجردہ با درخواستاے...
بہ اینجا ڪہ میرسد اخمانش درهم میرود و جرعہ اے از قهوہ اش را مے نوشد.
لب میزنم:هادے خبر دارہ؟
سریع میگوید:نہ! دارم دنبال یہ جاے بهتر میگردم اگہ بفهمہ میاد درگیر میشہ.
_خب بیاد درگیر بشہ باید بفهمہ تو تنها نیستے!
آبے چشمانش را بہ چشمانم مے دوزد:پشتِ سر یہ دختر مجرد همینطوریش حرف هست واے بہ حال اینڪہ یہ مردے ام دور و برش دیدہ بشہ! هرچے بگم هادے برادرمہ ڪے بدون مدرڪ باور میڪنہ؟!
بخاطرہ همین منو هادے همیشہ بیرون از خونہ و آموزشگاہ قرار میذاریم.
نفس عمیقے میڪشم و مُردد مے پرسم:چرا خودت براے آشتے با پدر و مادرت پا پیش نمیذارے؟
پوزخند میزند:هزار بار رفتم پیش شون اما حتے حاضر نشدن حرفامو بشنون!
چند روز پیش مامان زنگ زد گفت دور و بر خونہ نرم! میگفت اگہ خانوادہ ے رضا...
مڪث میڪند و خجول سرش را پایین مے اندازد:همون پسرے ڪہ باهاش نامزد ڪردہ بودم!
اگہ متوجہ بشن برگشتم راحتم نمیذارن،باباش یہ آدمے بود شبیہ بابام! متعصب و ڪینہ اے!
مامان میگفت همون موقعشم بابات جلوشونو گرفت وگرنہ میخواستن پیدات ڪنن و بہ قول خودشون تقاص آبروے رفتہ شونو پس بگیرن!
لبش را بہ دندان میگیرد و ساڪت میشود،متفڪر نگاهش میڪنم:پس مامانت نرم شدہ! من میتونم واسطہ بشم باهاشون آشتے ڪنے؟
ڪنجڪاو نگاهم میڪند،میخواهم ادامہ بدهم ڪہ صداے زنگ موبایلم بلند میشود.
ببخشیدے میگویم و زیپ ڪیفم را مے ڪشم،نازنین مے گوید:اگہ از خونہ ست زود برو من گفتم بد موقعے بیاے.
متعجب بہ صفحہ ے موبایل خیرہ میشوم:نہ هادیہ!
قلبم دیوانہ وار خودش را بہ قفسہ ے سینہ ام مے ڪوبد،نگاهے بہ نازنین مے اندازم و جواب میدهم،سعے میڪنم اشتیاق در صدایم موج نزند!
_بعلہ؟!
صدایش بعد از چهار روز در گوشم مے پیچد:سلام!
نازنین لبخندے میزند و نگاهش را بہ فنجانش مے دوزد.
آرام جواب میدهم:سلام!
من من ڪنان میگوید:رفتم...رفتم خونہ تون نبودے! خالہ پروانہ گفت رفتے بیرون!
سرفہ اے میڪنم:آرہ بیرونم.
گرم میگوید:میشہ همو ببینیم؟!
متعجب مے پرسم:براے چے؟!
صدایِ بم و گیرایش گوش هایم را نوازش میدهد:دو سہ ساعت پیش یاس باهام تماس گرفت،گفت شمارہ تو ندارہ وگرنہ زنگ میزد با خودت صحبت میڪرد،براے شام دعوتمون ڪرد بریم خونہ شون!
و من میمیرم براے این مفرد شدن هاے بے دلیل...
موبایلم را محڪمتر بہ گوشم مے چسبانم:براے ڪِے؟
_همین امشب!
متعحب مے پرسم:همین امشب؟!
جدے مے گوید:آرہ! علیرضا دو رور پیش برگشتہ،امشب دو سہ تا از بچہ ها میخوان برن بهشون سر بزنن یہ مهمونے ڪوچولو گرفتن.
البتہ میتونے نیاے میگم ڪار داشتے!
میخواهم بهانہ بیاورم ڪہ پشیمان میشوم! مگر دلم نمیخواست بہ هادے نزدیڪ بشوم؟! این گوے و این میدان!
سریع میگویم:میشہ بیام؟ آخہ دلم میخواد بیشتر با یاس و علیرضا آشنا بشم!
احساس میڪنم صدایش مے خندد!
_ڪجا بیام دنبالت؟!
لبخند خجولے میزنم و بہ نازنین خیرہ میشوم:آموزشگاہ نازنینم!
متعجب میگوید:جدے؟!
_بعلہ!
_بیست دقیقہ دیگہ اونجام،بہ نازنین سلام برسون.
موبایل را ڪمے از گوشم جدا میڪنم و آرام رو بہ نازنین میگویم:هادے سلام میرسونہ!
نازنین بیسڪوییتے داخل دهانش میگذارد و میگوید:توام بہ داداشِ بے معرفت ما سلام برسون.
با خندہ میگویم:نازنینم سلام میرسونہ.
گرم و محڪم میگوید:مے بینمت فعلا!
و من گرمتر لب میزنم:فعلا!
یڪ ڪلمہ ے عادے میتواند برایم انقدر گرم و عاشقانہ باشد اگر از زبانِ هادے بیرون بیاید...
بے اختیار لبانم بہ لبخندے گرم باز میشوند،سنگینے نگاہ نازنین را احساس میڪنم.
سریع لبخندم را جمع میڪنم و جدے میگویم:یڪے از دوستاش شام دعوت مون ڪردہ.
قهوہ جوش را برمیدارد و دوبارہ فنجانش را پر میڪند:علیرضا و یاسو دورا دور میشناسم،پس گفتہ مدافع حرمہ!
آخرین جرعہ ے قهوہ اش را مے نوشم:آرہ!
لبخند عجیبے میزند:خوبہ!
نگاهے بہ فنجانم مے اندازد و بلند مے گوید:واے! یادم رفت شڪر بیارم.
یہ فنجون دیگہ میخورے شڪر بیارم؟
مے خندم:نہ!
دستے بہ موهایش میڪشد:مشخصہ خیلے خستہ ام نہ؟! و معتادِ قهوہ!
بیسڪوییتے برمیدارم و با ذوق نگاهش میڪنم:واقعا دلت میاد اینا رو بخوری؟
http://eitaa.com/golestanekhaterat
https://sapp.ir/golestanekhaterat
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷
هدایت شده از خاکریز افسران جنگ نرم🏴🌷
بِـسْـمِ رَبٰــ الْشٌـهَدا و الصِـدْیـقیـنْ
روزی که به دنیا آمدی😍
هرگز نمیدانستی زمانی میرسد
که آرامش بخش روح و روان ما میشوی💗
🎊🎊🎊🎊🎊🎊🎊🎊
🎈*جَـشـنِ تَـولـدِ سَـردار شَـهْـیـد
عـلـیرضـا هـاشـم نـژاد*🎈
🎊🎊🎊🎊🎊🎊🎊🎊
راوی🎤:خانواده شهید هاشم نژاد
مولودی سرا🎙:کربلایی میثم مفتاحی
زمان⏰:سه شنبه ۵ تیر ماه،ساعت ۱۸:۳۰
مکان:گلزار شهدا،مزار مطهر شهید هاشم نژاد
🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻
همراه با پذیرایی و قرعه کشی
📱📱📱📱📱📱📱📱
(پایگاه شهید علیرضا هاشم نژاد،@esahab)
https://www.instagram.com/shahid_hashem_nejad/
❃↫🌷«بِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ والصِّـدیقیــن»🌷↬❃
#فرازے_از_وصیت_نامہ
✍اگر مےخواهید ڪارتان برڪت پیدا ڪندبہ خـــانواده شـهدا سر بزنید ، زندگینامہ شـهدا را بخوانید سعے ڪنید در روحیہ خــود شـهادت طلبے را پـرورش دهید ...
#شهید_مصطفی_صدرزاده
http://sapp.ir/golestanekhaterat
http://eitaa.com/golestanekhaterat
🌷🌷🌷🌷