نیمکت چوبی کهنه نم گرفته زیر بارون
زیر سقف بی قرار شاخه های بید مجنون
ابر بی طاقت پاییز مثل من چه بی ستارست
مثل من شکسته از این نامه های پاره پارست
#ناشناس
دوش در حلقٖه‌ی ما قصه‌ی #گیسوی تو بود
تا دل #شب سُخن از سلسله‌ی مویِ تو بـود
دل که از ناوک #مژگان تو در #خون می گشت
باز مُشتاق کمانخانه‌ی ابرویِ تو بود
#حافظ
🦋🌵
