eitaa logo
گلزار ادبیات
7.9هزار دنبال‌کننده
4.7هزار عکس
162 ویدیو
4 فایل
توسط دبیر بازنشسته‌: ع. ک. (بانو خالقی) ایجاد کانال: ۹ بهمن ۱۴۰۱ استفاده از مطالب، با ذکر نام یا لینک کانال مجاز است. تبلیغ و تبادل نداریم. کانال دوم‌ما #گلستان‌ادبیات https://eitaa.com/golestaneadabiyat
مشاهده در ایتا
دانلود
امام علی - علیه‌ السلام - فرمودند: ایمان و عمل، دو برادرند همزاد و دو یارند جدانشدنی. خدا هیچ کدام این دو را نپذیرد؛ مگر با رفیقش. غرر الحکم، ج ۱، ص ۹۶. (ع) https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
اصطلاحات عرفانی شمع در اصطلاح عرفا، پرتو نور الهی است که دل سالک را می‌سوزاند. نیز اشاره به نور عرفان است که در دل صاحب شهود افروخته می‌گردد و آن را منوّر می‌کند.شمع الهی، قرآن مجید را گویند. عطار گوید: شمع رویت را دلم پروانه‌ای است لیک عقل از عشق، چون بیگانه‌ای است پرزنان در پیش شمع روی تو جان ناپروای من، پروانه‌ای است حافظ گوید: یا رب آن شمع دل‌افروز، ز کاشانه‌ی کیست؟ جان ما سوخت، بپرسید که پروانه‌ی کیست؟ فرهنگ اصطلاحات و تعبیرات عرفانی، دکتر سجادی، ذیل واژه‌ی شمع، ص ۵۱۰ و ۵۱۱. https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
زیباترین تک‌بیتها از صائب تبریزی معیارِ دوستان دغل، روز حاجت است قرضی برای تجربه از دوستان طلب 🦋🦋🦋 فروتنی است دلیل رسیدگان کمال که چون سوار به منزل رسد، پیاده شود 🦋🦋🦋 شعر و زندگی، سهیلی، ص ۳۰۹ و ۳۱۷. https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
حکایتی از گلستان سعدی🌺🌺🌺 عابد ریاکار عابدی را پادشاهی طلب کرد. اندیشید که دارویی بخورم تا ضعیف شوم؛ مگر اعتقادی که دارد در حقّ من، زیادت کند. آورده‌اند که داروی قاتل بخورد و بمُرد. آن که چون پسته دیدمش همه مغز پوست بر پوست بود همچو پیاز پارسایانِ روی در مخلوق پشت بر قبله می‌کنند نماز *** چون بنده خدای خویش خوانَد باید که به جز خدا نداند کلیات سعدی، گلستان، باب دوم در اخلاق درویشان، ص ۷۹. https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
درخت 🌴🌴🌴 شعری از عمران صلاحی در کنج پیاده‌رو درختی با دست دراز و قامت خم می‌گفت به عابران شتابان: در راه خدا، به من کمک کن گزینه اشعار طنزآمیز، صلاحی، ص ۶۱. https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
شاعران معاصر نیما یوشیج علی اسفندیاری، متخلّص به نیما یوشیج و ملقّب به پدر شعر نو، در سال ۱۲۷۴ شمسی در دهکده‌ی یوش از روستاهای نور مازندران به دنیا آمد. شهرت او به یوشیج=یوشی، از رهگذر نسبت به زادگاه اوست. پدرش در شمال، به کشاورزی و گله‌داری مشغول بود و نیما، دوران کودکی را در زندگی کوچ‌نشینی گذراند. در دوازده سالگی، با خانواده‌ی خود به تهران آمد و پیگیر تحصیلات سنتی خود شد و در مدرسه‌ی سن لویی، ادبیات و زبان فارسی و نقاشی آموخت. معلم ادبیات او، نظام وفا که از شاعران سنت‌گرا بود، او را به شعر و شاعری تشویق کرد. آشنایی او با زبان فرانسوی، او را با قلمرو جدید شعر آشنا کرد. وی در سال ۱۳۰۰ نام خود را به نیما یوشیج تغییر داد. در جوانی، به استخدام وزارت دارایی درآمد. در سال ۱۳۰۵ با عالیه جهانگیر ازدواج کرد. از سال ۱۳۰۷ - ۱۳۱۰ با همسر خود در بابل و لاهیجان و رشت و سپس در آستارا به تدریس پرداخت. در سال ۱۳۱۱ به تهران بازگشت و با انتشار مقاله‌هایی پیرامون شعر و هنر که بعدها به نام ارزشِ احساسات چاپ شد، همکاری خود را با مجله‌ی موسیقی آغاز کرد و سنگ بنای شعر نو را در این مجله‌ گذاشت. در سال ۱۳۲۸ در انتشارات وزارت فرهنگ، به خدمت پرداخت. او پس از گذاشتن عمری در راه شعر، در سال ۱۳۳۸ به زادگاه خود رفت و به بیماری ذات‌الرّیه مبتلا شد و برای درمان به تهران بازگشت و در دی ماه همان سال در شمیران تهران درگذشت. جسدش، در امامزاده عبدالله تهران به خاک سپرده شد تا این که بنا به وصیتش، در سال ۱۳۷۲ به خانه‌ی پدری‌اش در یوش منتقل گشت. آثار منظوم وی عبارتند از: قصه‌ی رنگ پریده، افسانه، خانواده‌ی سرباز، مانِلی، شهر شب، شهر صبح، ناقوس و... از آثار منثور او، می‌توان از حرفهای همسایه، ارزش احساسات و پنج مقاله‌ی دیگر نام برد. با تلخیص از تاریخ ادبیات ایران، دکتر سبحانی، ص ۶۳۹ - ۶۴۱ و بر کران بیکران، دکتر صبور، ص ۱۵۹ - ۱۶۱. 🌹🌹🌹🌹🌹توجه! جهت اطلاع از سبک شعری نیما، رجوع کنید به شعر نیمایی، ۱۲ مرداد، مطلب دوم همین کانال( گلزار ادبیات). https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
یک رباعی از وحشی بافقی عفو خدا❤️❤️❤️ جُرم است سراپای منِ خاک‌نهاد لیکن بُوَدم به عفو او خاطر، شاد ای وای اگر عفو نباشد، ای وای فریاد اگر جرم نبخشد، فریاد رباعی‌نامه، محمودزاده، ص ۱۰۶. https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
یک رباعی از شاه نعمت‌الله ولی🌹🌹🌹 مطلوب خود از خود طلب ای طالب ما خود را بشناس، یک زمانی به خود آ گر عاشقِ صادقی، یکی را دو مگو کافر باشی اگر بگویی دو خدا رباعی‌نامه، محمودزاده، ص ۱۶۱. https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303