_

من هنوزم باهات حرف میزنم اما شنونده تو نیستی؛کلمات توی دفترن.

رفتم یه طرح بدم کافی نت در طول مسیر چیزی که باید میگفتمو مرور میکردم آخرشم گفتم آقا این برگه رو واسه طراحی اولیه آوردم اونم گفت ادیت کنم؟منم برگشتم خیلی جدی گفتم نه میشه در بیارین🫠🫠🫠لال بمیرم من لالللل وای قراره هرروز تا مدتها اینو تکرار کنم و فحش بدم به خودم

_

نمیدونم چیکار کنم و نمیدونم کجا برم فقط یه جمله نیستن؛فقط باید عمیق شد به قلب اونی که این حرفارو زده.

حتی اگه یه وقت خودتو به اون راه زده باشی من قرار نیست یادم بره چی بودی و چی شدی.

دیگه نمی‌خوام کامل به نظر بیام. نه مثل گل توی قاب،نه مثل لبخندِ ساختگی توی عکس‌ها. فقط می‌خوام خودم باشم.همون دختری که یه روز با موهای پریشون،یاسمن‌به‌دست از میانِ تمام بایدها گذشت. حالا بوی خودم رو دارم،نه بوی انتظارِ کسی دیگه. قدم‌هام سبک شدن چون دیگه قرار نیست همه‌چیو درست کنم. دنیا همون‌قدری قشنگه که من اجازه بدم و من بالاخره یاد گرفتم لبخند بزنم بدون اینکه منتظر دلیلش باشم. آرومم؛نه چون هیچ دردی نیست... بلکه چون فهمیدم هیچ چیز به اندازه‌ی پیدا کردنِ خودم ارزشِ موندن نداره. نسیم از کنارم رد میشه و یاسمن روی شونه‌هام می‌ریزه. یه جور سلامِ ساده از خودِ من به دختری که بالاخره آزاد شد. 𑜶𝑹𝑨𝑰𝑶𝑵 11𝑵𝒐𝒗𝒆𝒎𝒃𝒆𝒓2025

من برات آدم درستی بودم ولی تو هنوز برای داشتن آدم درست آماده نبودی.