🔸«جمهوری اسلامی حرم است» 🔸و ما باید با تمام توان از این حرم دفاع کنیم.. 🍃🍂🍃🍂🌹🍂🍃🍂🍃 @OstadRaefipoor1

🔆 #پندانه 🔻در مراسم عروسی، پیرمردی در گوشه سالن تنها نشسته بود که داماد جلو آمد و‌ گفت: سلام استاد آیا منو می‌شناسید؟ 🔸معلم بازنشسته جواب داد: خیر عزیزم فقط می‌دانم مهمان دعوتی از طرف داماد هستم 🔹داماد ضمن معرفی خود گفت: چطور آخه مگه میشه منو فراموش کرده باشید؟ 🔸یادتان هست سال‌ها قبل ساعت گران قیمت یکی از بچه‌ها گم شد و شما فرمودید که باید جیب همه دانش‌آموزان را بگردید و گفتید همه باید رو به دیوار بایستیم و من که ساعت را دزدیده بودم از ترس و خجالت خیلی ناراحت بودم که آبرویم را می‌برید، ولی شما ساعت را از جیبم بیرون آوردید ولی تفتیش جیب بقیه‌ی دانش‌آموزان را تا آخر انجام دادید و تا پایان آن سال و سال‌های بعد در اون مدرسه هیچ کس موضوع دزدی ساعت را به من نسبت نداد و خبردار نشد. 🔹استاد گفت: باز هم شما را نشناختم! ولی واقعه را دقیق یادم هست. چون من موقع تفتیش جیب دانش‌آموزان چشم‌هایم را بسته بودم 🔺 تربیت و حکمت معلمان، دانش‌آموزان را بزرگ می‌نماید. 🍃🍂🍃🍂🌹🍂🍃🍂🍃 @OstadRaefipoor1

بسم الله الرحمن الرحیم برنامه های ثابت شجرۀ طیبه صالحین(1) 1- قرآن وَ مَن اَصدَقُ مِنَ اللهِ حَدِیثاً چه کسی راستگوتر از خدا؟! قرائت قرآن و نکتۀ تفسیری اعوذ بالله من الشیطان الرّجیم =بسم اله الرحمن الرحیم «وَاستَعِینُوا بِِِالصََّبرِِ وَ الصَّلَوةِ وَ إِِِنَّهَا لَکَبِِِیرَةٌ إِِِلَّا عَلَی الخَاشِعِینَ » «از صبر(روزه) و نماز کمک بگیرید(و با استقامت و کنترل هوس های درونی و توجه به پروردگار نیرو بگیرید)، همانا حتماً نماز سخت است مگر برای خداترسان.» بنای صبر آگاهی است. استعانت: به معنی طلب کمک کردن است و این زمانی صورت می گیرد که نیروی انسان به تنهایی نمی تواند حوادث مهمی را که برایش پیش آمده بر وفق مصلحت خود برطرف نماید. صبر: به معنای خویشتنداری از هوا و هوس ها، خوداری از ارضای تمایلات و خواسته های ناروا و شکیبایی ورزیدن در زندگی است. شکیبایی از مصیبت نیز به این معنی است که مصیبت زده، خود را از بی تابی و بی قراری باز می دارد. به همین دلیل است که ماه مبارک رمضان را که ماه خوداری از خواسته ها و تمایلات نفسانی است، ماه صبر و شکیبایی نامیده اند. «وَاستَعِینُوا بِِِالصََّبرِِ وَ الصَّلَوةِ» فرمان آمد که پیامبر به امت خود بگو که در کارها صبر کنند تا به مراد خویش برسند. *** هر که صبر مردان ندارد گرد میدان مردان نگردد پای این مردان، داری جامه مردان بپوش برگ بی برگی، نداری لاف بی خوش مزن! اینکه فرموده: از صبر و نماز برای مشکلات خود کمک بگیرید، چون صبر، هر بلا و حادثه عظیمی را کوچک و ناچیز می کند و نماز که اقبال به خدا و التجاء به اوست، روح ایمان را زنده می کند و به انسان می فهماند که به جایی تکیه داده که انهدام پذیر نیست و به سببی دست زده که پاره شدنی نیست و در حقیقت یاوری به جز خدای سبحان نیست. مى‌گويد: از صبر و نماز يارى جوئيد «وَاستَعِینُوا بِِِالصََّبرِِ وَ الصَّلَوةِ» و با استقامت و كنترل خود بر هوس‌هاى درونی خویش پيروز شويد. از امام صادق علیه السّلام روایت شده که مراد از صبر روزه است. هر وقت به سختی و گرفتاری شدیدی دچار شدید، روزه بگیرید، زیرا خدا فرموده: از صبر یعنی روزه مدد بگیرید. گر چه كلمه «صبر» در روايات فراوانى به روزه تفسير شده است، ولى مسلماً منحصر به روزه نيست، بلكه ذكر روزه به عنوان يك مصداق بارز و روشن آن است؛ زيرا انسان در پرتو اين عبادت بزرگ، اراده‌اى نيرومند و ايمانى استوار پيدا مى‌كند و حاكميت عقلش بر هوس‌هايش غالب مى‌گردد. «صَّلَوةِ».: در آیات ابتدایی سورۀ مؤمنون به دوصورت جمع یا مفرد بکار رفته، که در صورت جمع، اشاره به جسم نماز دارد و در صورت مفرد، اشاره به روح نماز دارد. 1- الف)جسم نماز: منظور دقت در زمان، مکان و تعداد نمازها ؛ رکعات، رکوع، سجود، قرائت، تسبیح و... ب)روح نماز: خشوع و توجه خاص درونی که اثر بر تمامی اعضاء و جوارح انسان می گذارد. روح نماز همان حضور قلب و توجه درونی به حقیقت نماز و کسی که با او راز و نیاز می کنیم است. در روایات آمده: رسول گرامى اسلام صلی الله علیه و آله وسلّم هر گاه با مشكلى روبرو مى‌شدند كه او را ناراحت مى‌كرند، از نماز و روزه مدد مى‌گرفتند. و نيز از امام صادق عليه علیه السّلام نقل شده که هرگاه با غمی از غم های دنیاروبرو مى‌شويد، وضو گرفته، به مسجد برويد، نماز بخوانيد و دعا كنيد، زيرا خداوند دستور داده:«وَاستَعِینُوا بِِِالصََّبرِِ وَ الصَّلَوةِ» توجه به نماز و راز و نياز با پروردگار، نيروى تازه‌اى در انسان ايجاد مى‌كند و او را براى روياروئى با مشكلات نيرو مى‌بخشد. از امام صادق علیه السّلام نقل شده که: هنگامى كه مشكل مهمى براى حضرت على علیه السّلام پيش مى‌آمد به نماز بر مى‌خاست، سپس اين آيه را تلاوت مى‌فرمود، «وَاستَعِینُوا بِِِالصََّبرِِ وَ الصَّلَوةِ »

آرى، نماز این اتصال عاشق و معشوق، انسان را به قدرت لايزالى پيوند مى‌دهد كه همه مشكلات براى او سهل و آسان شده و همين احساس، سبب مى‌شود انسان در برابر حوادث، نيرومند و خونسرد باشد. البته برپایی نماز کاری سنگین و دشوار است، مگر برای خاشعان و فروتنان. «وَ إِِِنَّهَا لَکَبِِِیرَةٌ إِِِلَّا عَلَی الخَاشِعِینَ « مگر برای کسانی که درد خداجویی داشته باشند و واقعاً بخواهند از خدا نیرو بگیرند و به خدابرسند. «إِِِنَّهَا لَکَبِِِیرَهٌ» این بزرگ است، ضمیر«إِِِنَّهَا» می تواند به «الصَّلَوةِ» برگردد و نیز می تواند به استعانت که از «استَعِینُوا» فهمیده می شود ارجاع شود که ممکن است دشوار بودن نماز به معنای دشوار بودن برپایی آن( به دلیل نا باوری به کارآمد بودن نماز) باشد. و اقامه نماز با دشواری و سختی همرا ه باشد که نشانه تکبّر و خود بزرگ بینی است. پیشه ساختن صبر و اقامه نماز از راه های موفقیت و پیروزی بر مشکلات و ناملایمات زندگی است که به سفارش حق تعالی عامل کار آمدی برای موفق شدن در پرهیز از محرمات الهی یعنی کفر به قرآن، دین فروشی، کتمان حق و غیره است. براى پيشرفت و پيروزى بر مشكلات دو ركن اساسى لازم است، يكى پايگاه نيرومند درونى، و ديگر تكيه‌گاه محكم برونى، در آيات فوق به اين دو ركن اساسى با تعبير «الصََّبرِ» و «صَّلَوةِ» اشاره شده است: صبر، آن حالت استقامت و شكيبائى و ايستادگى در جبهه مشكلات است، و نماز، پيوندى است با خدا و وسيله ارتباطى است با اين تكيه‌گاه محكم. خشوع و خضوع: دو واژه خشوع و خضوع را گاهی کنار هم می چنیم، این دو واژه را گاهی هم به جای یکدیگر بکار می بریم. ولی معانی این دو با هم متفاوتند، با اینکه معنای تذلّل و انکسار در هردو هست ولی خضوع مختص به جوارح و اعضای بدن انسان بوده ولی خشوع مختص به قلب انسان است. خشوع: آن نرمش و فروتنی است که از اعماق وجود انسان و از درون جان و قلب انسان برمی خیزد، جان را در می نوردد و اثر آن در اعضاء و جوارح انسان نمایان می شود. گاهی به آهنگ و بیان در قرآن نیز اطلاق می شود. هر کاری که بخواهد دوام و پایداری و جایگاه ویژه ای پیدا کند، آغاز آن باید از دل و جان انسان باشد. خشوع از شرط نماز است و بنده را نشان نیاز، خاشعین در نماز ستودگان حق اند و گزیدگان از خلق. در برابر خشوع یا فروتنی، آفت و بیماری تکبّر قرار دارد و واژه تکبّر نیز در برابر واژه خشوع بکار می رود. خضوع: در قرآن و در اصطلاحات عرب بیشتر به نرمش و کرنشی گفته می شود که از برون برخاسته، نه از درون. می توان گفت که خشوع قابل دروغ پردازی و تزویر نیست، اما در خضوع می تواند باشد. انسان خود را به ظاهر چنین و چنان نشان دهد. اما در باطن...؟!

🌒 شنبه اول ماه صفر است 🌘 خونریزی (مرغ یاگوسفندکشتن) و صدقه و دود کردن اسفند فراموش نشود... 🌺در ماه صفر،صدقه زیاد بذارید و آیة الکرسی زیاد بخونین برای رفع بلا🌺 🌙 ان شاءالله با خواندن این دعا در اول ماه صفر از بلا دور بوده ، حاجت روا شوید: نیت کنید. ✨ سبحان الله يا فارِج الهَمّ و يا كاشف الغَم فَرِّج هَمّي و يَسِرّ أمري و أرحَم ضعفي و قِلة حيلتي و أرزُقنی من حيثُ لا أَحتَسِب يارب العالمين ✨ حضرت رسول فرمودند هر كس مردم را از اين دعا باخبر كند در گرفتاريش گشايش ايجاد می شود پخش اين پيام زيبا صدقه جاريه است...

رنگ و بوی امید برای پیاده‌روی #اربعین ذوالفقاری؛ معاون امنیتی انتظامی وزارت کشور در جلسه ستاد مرکزی اربعین:‌ اگر تصمیمی بر برگزاری مراسم اربعین در عراق با حضور زائران ایرانی گرفته شود ما به مردم اعلام می‌کنیم و با رعایت پروتکل‌ها و هماهنگی‌های لازم اجازه ورود به این کشور را می‌دهیم اما تا به الان هیچ تصمیمی برای ورود و حضور زائران ایرانی در عراق گرفته نشده است. 🆔 @ArbaeenIR 📌 www.Arbaeen.ir

🔅#امام_رضا عليه السلام: ✍️ صديقُ كُلِّ امرِئٍ عَقلُهُ، وعَدُوُّهُ جَهلُهُ 🔴 دوست هر کسی، عقل اوست و دشمن هر کس نادانى ‏اوست. 📚 المحاسن جلد ۱، صفحه ۱۹۴ #حدیث_روز 🍃🍂🍃🍂🌹🍂🍃🍂🍃 @OstadRaefipoor1

🌹💠 حضرت امام خامنه‌ای: شیعه حق ندارد مأیوس بشود و ناامید بشود؛ [چون] منتظر است، منتظر #فرج، منتظر گشایش، منتظر بازشدن افق و نَفْس این #انتظار به او نیرو میدهد و او را #قدرتمند میکند و به او نشاط میدهد؛ و نیرو و نشاط و امید هر جا بود، زندگى به طرف سامان پیش میرود؛ به‌ طرف اصلاح حرکت میکند. ۱۳۷۲/۱۱/۰۸ @Emamkhobiha🌹

⚠️ به دولتهای منطقه هشدار می‌دهیم 🔹 امام خمینی(ره): بیش از این برای نجات یک سبع جنایتکار که اگر فرصت یابد منطقه را به آتش می‌کشد، زحمت نکشید و خود را به غرقاب هلاکت دچار نکنید. و وعده‌های امریکا و دیگران شما را غافل نکند که با ادامه کمک به #دشمن_اسلام ممکن است برای ملت و دولت ایران تکلیفی پیش آید که ما میل به آن نداریم. 📅 امام خمینی(ره) | ۲۲ بهمن ۱۳۶۱ @janam_fadaye_Rahabar

🔸آیا در #اربعین هم مثل دهه محرم از کرونا و تصمیم‌گیران رکب میخوریم!؟ 🔹از شروع شیوع اخبار کرونا، بجز مراسم مذهبی روال روزانه و هفتگی(نماز جمعه و جماعت) تاکنون چند مراسم مهم اجتماعی_مذهبی مهم پشت سر گذاشته شده است مراسمی مثل سخنرانی‌های مناسبتی عمومی رهبر انقلاب، شب‌های قدر و عرفه و... که باتوجه به کم‌تجربه بودن نظام دربرخورد با این شرایط و کم‌اطلاع بودن مسئولین و متخصصین، در مواجهه با هرکدام از مراسم فوق تصمیمات متفاوت و بعضا متناقضی گرفته شده است 🔹اما در دهه اول محرم اتفاقاتی در تصمیم‌گیری ها و اعلام آنها رخ داد که در نظر عامه مردم و برخی متخصصین و محققین، تناقض، تفاوت و تبعیض آشکاری بین تصمیمات این مراسم با تصمیمات مراسم تجمعی مشابه (دینی یا غیر دینی) مشاهده شده است 🔹یکی از تناقضات عجیب دستور برخورد قانونی با تجمعات ملی_دینی دربرابر توصیه‌های اخلاقی و خواهشی نسبت به تجمعات غیردینی بود نکته مهم‌تر تناقض آشکار و عجیب در اعلام و اجرای پروتکلهای بهداشتی سخت‌گیرانه دهه محرم نسبت به شبهای قدر بود 🔹اینکه ولی امر به تنهایی مراسم عزاداری بگیرد شاید از این دیدگاه خوب است که احترام به قانون گذاشته شده است ولی آیا باید از علت این «تنها ماندن» غافل شد!؟ همت عالی مسئولان در برگزاری شایسته مراسم شبهای قدر با رعایت پروتکلهای بهداشتی، بعلت تاکید مهم رهبر برای حضور «متخصصین دلسوز دینی» در ستاد کرونا بود، عاملی که گویا در دهه محرم یا نبود یا آن جدیت را نداشت و شد آنچه شد 📍حالا مراسم مهمی ازجمله اربعین و ۱۳آبان، ۲۲بهمن، ایام فاطمیه و... درپیش است و بازهم سردرگمی مردم و متدینین و تصمیمات ابن‌الوقتی و دقیقه نودی مسئولین! 🔹از بحث مراسم داخلی و گلایه‌ها از نهادهای اسماً مذهبی و انقلابی که بگذریم، با توجه به اینکه ممکن است دولت عراق تصمیمی برای حضور دیگر کشورها در راهپیمایی اربعین بگیرد، آیا فکری به‌حال خیل مردم مشتاق و دستورالعملهای ایجابی شده است یا مجددا با حذف صورت‌مساله ناراضی تراشی دیگری توسط دولت شکل می‌گیرد و درنهایت کاسه‌کوزه‌ها سر ولی امر شکسته می‌شود و مدیران باصطلاح هیأتی دوباره رکب میخورند و کنج عزلت میگزینند و این‌بار با شعار «#هر_خانه_یک_پیاده‌روی_اربعین» دل‌خوش می‌شوند!؟ 🔹آیا در بین مسئولین و مقامات فردی دلسوز و متخصص وجود دارد!؟ 🔹گفتنی ست برخی اخبار تایید نشده بر این باور که مسئولان ایرانی مانع اصلی حضور زوار ایرانی در پیاده‌روی اربعین هستند، تاکید دارد. "حسین ساجدی" @janam_fadaye_Rahabar

✅نظر #امام درباره #حجاب زنان ✅پاسخ به این شبهه که بگذارید مردم خود حجاب را #انتخاب کنند و #اجباری ( #قانونی )نباشد!👆

🔻وزیر بهداشت: رهبر انقلاب نپذیرفت مراسم محرم در فضای مسقف حسینیه برگزار شود 🔹ستاد کرونا تصویب کرده بود که مراسم محرم نباید در فضای مسقف باشد. با این حال به‌خاطر فضای بزرگ حسینیه امام خمینی، به رهبر انقلاب گفتیم می توان با تعداد محدودی عزادار مراسم را برگزار کرد. 🔹اما ایشان نپذیرفته و فرمودند چون مراسم در فضای مسقف ممنوع است، من هم از تصمیم ستاد کرونا تبعیت می‌کنم. #آقامونه @janam_fadaye_Rahabar

کاش میشد هر چه گل در باغ هستی هست را یک به یک در بین گلدان پراز لطف تو کاشت تا که باشد سایه ی پر برکت تو مستدام کاش میشد عمر من را روی عمر تو گذاشت @Emamkhobiha🌹

🔻در آستانه هفته دفاع مقدس، رهبر معظم انقلاب به صورت ویدیو کنفرانس سخنرانی خواهند داشت 🔹️ ۳۱ شهریور از یک میلیون پیشکسوت دفاع مقدس در سراسر کشور تجلیل می‌شود. قرار است در این مراسم رهبر معظم انقلاب به صورت ویدیوکنفرانسی از یک میلیون رزمنده تجلیل کنند. @janam_fadaye_Rahabar

⏳ 18 روز تا اربعین 🔸 دوباره ضامن من می شوی #امام_رئوف 🔹 عجیب در سفر #اربعین خود گیرم 💠 یا امام رضا(ع) فقط 18 روز تا اربعین باقی مانده! هرسال مثل این روزها کوله پشتی سفرمان را آماده می کردیم ولی امسال، به کوله پشتی سفرمان نگاه می کنیم و فقط آه می کشیم! 🔸این روزها مفهوم منتظر را فهمیدیم با هر خبر، هر چند ضعیف آنچنان شوق حضور در اربعین وجودمان را پر می کند که انگار عازم شدیم و با خبرهای تلخ، حسرت و آه مان عمیق تر می شود! 🔹آقاجان خیلی کم کاری کردیم ولی ما را با غم عدم حضور در اربعین ادب نکنید! واسطه شوید پیش اباعبدالله(ع) تا ما را ببخشند! 🆔 @ArbaeenIR 📌 www.Arbaeen.ir

⛔️توطئه خطرناک دشمن برای اربعین امسال 🔸همانطور هیاتی ها و اربعینی ها، در دهه اول محرم الگوی بی نظیری از عقلانیت و رعایت اصول بهداشتی را نشان دادند باید با بصیرت و هوشیاری به شدت مراقب توطئه ها و برنامه ریزی دشمنان برای اربعین باشند! 🔹دشمنانی که در این سالها پدیده بی نظیر اربعین را سانسور کردند، دنبال فرصتی می گردند تا اربعین وحدت آفرین، که مایه عزت و قدرت اسلام شده را با نمایش اختلاف و درگیری تحریف کند و مردم جهان را نسبت به این پدیده باشکوه و کشتی نجات اباعبدالله(ع) بدبین کنند! 🚫 رفتارهای خلاف فانون و درگیری در مرزها و هر نوع اختلاف افکنی، کمک به دشمن اربعین و امام حسین(ع) است پس باید هوشیارتر باشیم تا امسال هم توطئه های دشمن را شکست دهیم! ✅یا صاحب الزمان(عج) ما به عشق شما و زمینه سازی #ظهور شما و جهانی کردن کشتی نجات اباعبدالله(ع) قدم در این مسیر گذاشتیم به ما بصیرت و هوشیاری لازم را جهت حضور همیشگی در مسیر زمینه سازی ظهور عنایت فرما و مکر دشمنان را به خودشان برگدان! 🆔 @ArbaeenIR 📌 www.Arbaeen.ir

تازه این اول قصه است حکایت باقیست ما همه زنده بر آنیم که رجعت باقیست رفته سردار که نفس تازه کند برگردد عرش را غرق تحیر کند و برگردد #سردار_دلها 🍃🍂🍃🍂🌹🍂🍃🍂🍃 @OstadRaefipoor1

📝دعای هر روز ماه صفر 🔹در ماه صفر خواندن روزانه این دعا و بویژه صدقه دادن توصیه شده است. 🍃🍂🍃🍂🌹🍂🍃🍂🍃 @OstadRaefipoor1

«انقلاب اسلامی و نظام برخاسته از آن، از نقطه‌ی صفر آغاز شد؛ اولاً: همه‌چیز علیه ما بود، چه رژیم فاسد طاغوت که علاوه ‌بر وابستگی و فساد و استبداد و کودتایی بودن، اولین رژیم سلطنتی در ایران بود که به دست بیگانه -و نه به زور شمشیر خود- بر سرِ کار آمده بود، و چه دولت آمریکا و برخی دیگر از دولت‌های غربی، و چه وضع بشدت نابسامان داخلی و عقب‌افتادگی شرم‌آور در علم و فناوری و سیاست و معنویت و هر فضیلت دیگر. ثانیاً: هیچ تجربه‌ی پیشینی و راه طی‌شده‌ای در برابر ما وجود نداشت. بدیهی است که قیام‌های مارکسیستی و امثال آن نمی‌توانست برای انقلابی که از متن ایمان و معرفت اسلامی پدید آمده است، الگو محسوب شود. انقلابیون اسلامی بدون سرمشق و تجربه آغاز کردند.» چهارچوب عقلانی یک بیانیه با تصور واژه ی «چهل سالگی» شاید هیچ واژه ای به اندازه ی «پختگی» به ذهن متبادر نشود. در واقع، فهم عمومی و عرفی، ۴۰ سالگی را سن بلوغ عقلی و توازن آرمان گرایی - واقع بینی می داند؛ چه درباره ی یک انسان باشد و چه درباره ی یک نهاد. این پختگی معمولاً با مقولات زیر قرین است: ۱. دغدغه ی مسیر طی شده و سنجش گام ها ۲. تصویر جامع تر از مسئله های پیشِ رو ۳. شناخت دقیق تر از ظرفیت ها و محدودیت ها ۴. واقع بینانه شدن امیدها و چشم اندازها ۵. کاهش هزینه های تصمیم و افزایش مقبولیت آن از هنگامی که پیام رهبر انقلاب با عنوان «گام دوم انقلاب» در چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب منتشر شده، در همین فاصله ی کوتاه، تحلیل های متنوع و مختلف و متضادی درباره ی متن و حاشیه ی آن ارائه شده است. بخشی از واکنش ها که عمدتاً از سوی اپوزیسیون سیاسی نظام جمهوری اسلامی به سبکی پریشان گویانه نشان داده شده، این پیام را فاقد «حرف تازه» دانسته اند! احتمالاً با این انتظار که تحت تأثیر فشارهای روانی - اقتصادی تشدیدشده، رهبر انقلاب وادار به «تجدیدنظر» در خطوط اصلی مسیر انقلاب اسلامیِ امام (رحمه الله) و مردم شود. آن ها ایستادگی بر آرمان ها و امید خوش بینانه به آینده که در این متن موج می زند «لجاجت» ترجمه کرده اند و در خوش بینانه ترین وجه، از یاد برده اند که چهل سالگی برای موجود خردمند و پویا، هنگامه ی پختگی است. اما عقلانیت حاکم بر این متن را چگونه می توان دریافت و نشان داد؟ آنچه در ادامه می آید البته یک احصای کامل نیست اما به زعم نگارنده، چهارچوب عقلانی و واقع بینانه ای است که از لابه لای تصریحات و اشارات متن برمی آید: ۱. مبناگروی[1]: آنچه موجب حساسیت و عصبانیت برخی کج اندیشان شده، دقیقاً «سنگ بنای عقلانیت» در پیام گام دوم است؛ یعنی تصریح مکررِ مصرانه به ارزش ها و آرمان هایی که انقلاب بر اساس آن ها شکل گرفته و ادامه یافته و هرچه دستاورد و پیروزی داشته، حاصل کاشته ها و پایبندی اش به همان اصول است. البته «فاصله ی عذاب آور» میان آرمان ها و واقعیت ها در این رهیافت دیده می شود اما این فاصله با ایستادگی بر مبانی، «طی شدنی» است. ۲. نقدپذیری: انتظار انفعال و تجدیدنظر در مبانی ای که کُنشگر خردمند طبق آن عمل می کند، واقع بینانه نیست اما انعطاف برای رسیدن به هدف ها انتظار معقولی است که واقع بینی آن را تأیید می کند. پس باید با «حساسیت مثبت» به استقبال نقد رفت و آماده ی اصلاح بود اما «مرجع نقد» اگر گم شود، موجود زنده و بالنده سر از بیراهه در خواهد آورد. بر این پایه، هرگونه توصیه ی ولو دلسوزانه برای انصراف از الگوی «نظریه و نظام انقلابی» در واقع ارتجاع است، نه تصحیح؛ بازگشت است، نه پیشرفت. ۳. روشنفکری: جمهوری اسلامی به عنوان یک کُنشگر خردمند، پایه های حاکمیت خود را بر توسعه ی روشنفکری و عقلانیت عمومی بنا کرده است. این امر، جلوه های گوناگونی دارد؛ از جمله ارتقاء سطح ادراک و تحلیل جامعه از مسائل سیاسی داخلی و خارجی. در واقع آن نگرش انتقادی ارزشمند که در جهان فکری مدرن همواره به عنوان جریان حاشیه و عزلت نشین نسبت به جریان اصلیِ هوادار غرب محوری و سلطه گری بوده، در ایران پس از انقلاب به مثابه جریان اصلی و عمومی درآمده است. البته توسعه و تعمیق جریان روشنفکری که نوعی عقلانیت انتقادی را تجویز می کند، در نگاه به خود نیز جاری است که برای نمونه در این پیام در مسائلی که محل مناقشات فکری در حوزه ی عمومی است، دیده می شود: «فساد اقتصادی و اخلاقی و سیاسی، توده ی چرکین کشورها و نظام ها و اگر در بدنه ی حکومت ها عارض شود، زلزله ی ویرانگر و ضربه زننده به مشروعیت آن ها است؛ و این برای نظامی چون جمهوری اسلامی که نیازمند مشروعیتی فراتر از مشروعیت های مرسوم و مبنائی تر از مقبولیت اجتماعی است، بسیار جدی تر و بنیانی تر از دیگر نظام ها است.» یا «اخلاق و معنویت، البته با دستور و فرمان به دست نمی آید، پس حکومت ها نمی توانند آن را با قدرت قاهره ایجاد کنند، اما اولاً خود باید منش و رفتار اخلاقی و معنوی داشته باشند، و ثانی

ارات به معنای دست کشیدن از آرمان ها یا کوتاه آمدن از وعده هایی که در شعارهای انقلابی به مردم داده شده نیست؛ بلکه تصویر صادقانه ای از آغاز و اوج حرکت عمومی کشور در مسیر انقلاب اسلامی به دست می دهد که هم تحلیل ها را در چهارچوب پذیرفتنی تری قرار می دهد و هم نسخه های برون رفت و بهبود را کارآمدتر می سازد. پی نوشت [1] اصطلاح مبناگروی واژه ای تخصصی در ادبیات «شناخت شناسی» است اما استفاده از آن در این مقام نیز بی مناسبت نیست.

اً زمینه را برای رواج آن در جامعه فراهم کنند و به نهادهای اجتماعی دراین باره میدان دهند و کمک برسانند؛ با کانون های ضدّ معنویت و اخلاق، به شیوه ی معقول بستیزند و خلاصه اجازه ندهند که جهنمی ها مردم را با زور و فریب، جهنمی کنند.» ۴. تفکیک اندیشی: یکی از نشانه های پختگی و بلوغ عقلانی، توان کُنشگر در دو زمینه است: الف) تفکیک خوب و خوب تر یا بد و بدتر که طبیعتاً دقت و ظرافتی افزون از شناخت خوب از بد می طلبد؛ مهم ترین نمونه این است که گذشته از تکیه بر مبانی، اساساً راه حل هیچ مشکلی در جمهوری اسلامی زانو زدن و کُرنش در برابر نظام سلطه نیست؛ چیزی که در متن پیام با استعاره ی «بوسه بر پنجه ی گرگ» بیان شده است. اگر مشکلات و معضلات فعلی، مردم ایران را به خصوص از حیث معیشت در تنگنای بدی قرار داده، درمانش اعتماد به نسخه ی دشمن نیست که کار را حتی با معیار گرفتنِ وضعیت معیشتی، بدتر می کند. ب) تفکیک مسائل با علل مختلف و متنوع از هم و در پیش گرفتن راه حل های متناسب با هر یک؛ مثال بارز این امر در متن اخیر، جدا ساختن نوع تعامل ایران اسلامی با اروپا و آمریکا در مراودات بین المللی است. البته در هر دو مورد از ارزش های خود عقب نشینی نمی کنیم و از تهدیدهای آن ها نمی ترسیم اما درحالی که حل هیچ مشکلی از طریق مذاکره با آمریکا را متصور نمی دانیم، برخی مشکلات با اروپا را از طریق مذاکره ی حکیمانه و مصلحت جویانه از موضع انقلابی قابل حل می بینیم. ۵. ظرفیت شناسی: انسان یا نهاد پخته در کوره ی حوادث و سوانح ایام، باید نسبت به ظرفیت هایی که به طور بالقوه دارد توجه بیشتری پیدا کند. این یک اصل اساسی مدیریت نیز هست که بتوان با شناسایی منابع بیشتر و توزیع بهتر، امکانات را توسعه داد و به موفقیت دست یافت. این نکته نیز از دید رهبر انقلاب پنهان نمانده است. درباره ی غفلت دست اندرکاران در استفاده از ظرفیت ها به اشاره ی کلی اکتفا نشده و اشاراتی هست تا برای جوانان خردمند، پرانگیزه و کاردانی که از این پس بارهای مدیریتی را در کشور بر عهده می گیرند، «سرنخ» باشد: «ایران با دارا بودن یک درصد جمعیت جهان، دارای ۷ درصد ذخایر معدنی جهان است: منابع عظیم زیرزمینی، موقعیت استثنائی جغرافیایی میان شرق و غرب و شمال و جنوب، بازار بزرگ ملی، بازار بزرگ منطقه ای با داشتن ۱۵ همسایه با ۶۰۰ میلیون جمعیت، سواحل دریایی طولانی، حاصلخیزی زمین با محصولات متنوع کشاورزی و باغی، اقتصاد بزرگ و متنوع، بخش هایی از ظرفیت های کشور است؛ بسیاری از ظرفیت ها دست نخورده مانده است. گفته شده است که ایران از نظر ظرفیت های استفاده نشده ی طبیعی و انسانی در رتبه ی اول جهان است.» ۶. اولویت سنجی: کُنشگر خردمند، دنیای واقعی اطراف خود را مجموعه ی درهم تنیده ای از محدودیت ها و امکان ها و فرصت ها و تهدیدها می بیند اما باید بتواند بر اساس مبانی و شاخص های خود، برای باز کردن کلاف های سردرگم و پیدا کردن راه برون رفت از معضلات و رسیدن به پیشرفت، دست به انتخاب میان اولویت ها بزند. نمونه ی برجسته این امر در پیام «گام دوم»، تمرکز رهبر انقلاب بر مکاتبه یا مخاطبه با جوانان است؛ چراکه هرگونه تداوم یا تغییر شایسته با محوریت آن ها بهتر به نتیجه می رسد و هرگونه آسیب در مورد آنان تبعات و مخاطرات بیشتری دارد. ۷. تعدیل گرایی: یکی از مهم ترین وجوه عقلانیت و واقع گرایی، تعدیل سطح انتظارات از خود و دیگران، مطابق با مبانی، امکانات و محدودیت هاست. برای موجود عاقل متحرک، یکی از مهم ترین نشانه های چنین تعدیلی، داشتن تصویری دقیق از مبدأ و مقصد خود است. این مقوله دست کم در دو بخش از پیام «گام دوم» به روشنی بیان شده است: الف) مبدأ و نقطه ی آغاز برای یک نظام نوپدید: «انقلاب اسلامی و نظام برخاسته از آن، از نقطه ی صفر آغاز شد؛ اولاً: همه چیز علیه ما بود، چه رژیم فاسد طاغوت که علاوه بر وابستگی و فساد و استبداد و کودتایی بودن، اولین رژیم سلطنتی در ایران بود که به دست بیگانه -و نه به زور شمشیر خود- بر سرِ کار آمده بود، و چه دولت آمریکا و برخی دیگر از دولت های غربی، و چه وضع بشدت نابسامان داخلی و عقب افتادگی شرم آور در علم و فناوری و سیاست و معنویت و هر فضیلت دیگر. ثانیاً: هیچ تجربه ی پیشینی و راه طی شده ای در برابر ما وجود نداشت. بدیهی است که قیام های مارکسیستی و امثال آن نمی توانست برای انقلابی که از متن ایمان و معرفت اسلامی پدید آمده است، الگو محسوب شود. انقلابیون اسلامی بدون سرمشق و تجربه آغاز کردند.» ب) مقصد و نقطه ی اوج برای نظامی که می خواهد پیرو حکومت علوی شناخته شود: «[عدالت] کلمه ای مقدّس در همه ی زمان ها و سرزمین ها است و به صورت کامل، جز در حکومت حضرت ولیّ عصر (ارواحنافداه) میسّر نخواهد شد ولی به صورت نسبی، همه جا و همه وقت ممکن و فریضه ای بر عهده ی همه بویژه حاکمان و قدرتمندان است.» چنان که پیداست، این تعدیل انتظ