شوک‌درمانی بیشتر و نه کمتر راهکار میلتون فریدمن برای چین 🔸تعریف فریدمن از دموکراسی که در آن آزادی‌های سیاسی در قیاس با آزادی بی‌قید و شرطِ تجاری، امری غیر ضروری ست، به خوبی با دیدگاه حزب کمونیست مطابقت داشت.حزب می‌خواست عرصه اقتصاد را به روی مالکیت خصوصی و مصرف‌گرایی بگشاید و عنان قدرت را در چنگ خود همچنان حفظ کند. با این کار تضمین می‌شد که هنگامی که دارایی‌های دولتی چوب حراج می‌خورد، مسئولان حزبی و بستگانشان بهترین معاملات را به نفع خود به چنگ می‌آورند و در صفِ معاملات سودآور، نفرات اول خواهند بود. 🔸مدلی که دولت چین قصد اجرا داشت، نزدیک به مدل شیلیِ زمان پینوشه بود: بازارهایی آزاد همراه با کنترل سیاسی استبدادی که با سرکوب و مشت آهنین تحمیل می‌شد. در سال ۱۹۸۳ آنگاه که دنگ ژیائوپنگ دروازه‌های کشور را به روی سرمایه‌گذاری خارجی گشود و از حمایت دولت از کارگران کاست، دستور داد یک نیروی ۴۰۰ هزار نفره پلیسِ مسلح یعنی یک جوخه سیار ضد‌شورش تشکیل شود که وظیفه‌اش درهم شکستن همه مظاهر جنایات اقتصادی کذایی (یعنی اعتصابات و اعتراضات) بود. این جوخه مجهز به بالگردهای آمریکایی و داغگر برقی مخصوص احشام بود. 🔸سپس دولت شروع به واگذاری دارایی‌های دولت به افراد حزب کرد. کنترل قیمت‌ها حذف شد و قیمت‌ها صعود کردند. امنیت شغلی حذف شد و امواج بیکاری ایجاد شد. نابرابری‌های عمیقی بین برندگان و بازندگان واگذاری‌ها در چین جدید شکل گرفت. اصلاحات کذایی رمزی برای تبدیلِ مقامات حزبی به غول‌های عرصه تجارت شده بود. 🔸در برابر فساد گستاخانه و پارتی‌بازی‌های درون حزبی خشم عمومی در حال اوجگیری بود. با به خطر افتادن تجربه بازار آزاد میلتون فریدمن یک‌ بار دیگر برای تایید بازار آزاد به چین دعوت شد، درست مثل زمانی که بچه‌های شیکاگو و پینوشه با راه افتادن شورش داخلی علیه برنامه‌شان در شیلی در سال ۱۹۷۵ خواستار حضور و کمک او شده بودند. 🔸فریدمن در حضور رسانه‌های رسمی دولتی دو ساعت تمام با دبیرکل حزب، دبیر کمیته شانگهای در حزب و رئیس‌جمهور آتی چین دیدار کرد و همان توصیه‌ای را به آنها کرد که به پینوشه گفته بود: "در مقابل فشارها تسلیم نشوید. تاکید من بر ضرورت خصوصی‌سازی و بازارهای آزار و اهمیت لیبرالیزه کردنِ یکباره و ضربتی است. شوک‌درمانیِ بیشتر و نه کمتر ضروری است. گام‌های اولیه اصلاحات در چین موفقیت‌آمیز بوده و چین می‌تواند با اعتماد بیشتر به بازارهای آزاد خصوصی به پیشرفت‌های بیشتری برسد." #دکترین_شوک ۷۳ @haad1442

🔻 آیت‌الله میرباقری: ما باید دنبال رسیدن به یک صلح حقیقی و پایدار باشیم، نه یک صلح شکننده و توهّمِ صلح. در جامعۀ انسانی باید صلح حقیقی واقع شود و اگر جنگی یا جهادی وجود دارد، حتماً مقدمۀ رسیدن به صلح پایدار است. جهادها برای رفع موانع صلح هستند. باید موانعی که بر سر یک صلح پایدار و استوار وجود دارد را از بین برد. #تئوری_مقاومت ☑️ @mirbaqeri_ir

❌ مطالبات شبکه جنگ رسانه ای اصلاحات در شرایط جنگ با اسرائیل ▪️تعیین قیمت ارز به بازار سپرده شود ▪️قیمت انرژی (بنزین، برق و.‌..)آزاد شود ▪️فیلتر سکوهای اطلاعاتی دشمن برداشته شود ▪️جلوی بی‌حجابی و رواج فساد و فحشا را نگیرید ⏪دشمن اتاق جنگ و فتنه انگیزی در داخل کشور را درون اردوگاه اصلاحات بپا کرده است... 🔴 #بیداری_ملت 👇 @bidariymelat

عجله نكنيد،مطالب رسانه‌های عبری منتشر نکنید هوشیار باشید @monem_ps

چند جمله درباره گرانی شیر و برگزاری کنسرت @syjebraily

🔴 جنگ جدید به سبک صهیونیست ها! اول ترور شخصیتی سپس ترور فیزیکی! بی وجدانها! 🔴 #بیداری_ملت 👇 @bidariymelat

اینجا روستای زیبای ما شهیدستان #میقان #امروز همه آماده‌ نبردیم #آموزش_نظامی_همگانی @hzamanim

بازار آزادِ زورکی 🔸چند ماه پس از سفر میلتون فریدمن به چین، اعتراضات سخت‌تر و رادیکال‌تر شد. این اعتراضات تاریخی تقریبا همه جا در رسانه‌های غربی به عنوان برخوردی بین دانشجویان مدرن و آرمانگرا که خواستار آزادی‌های دموکراتیک به شیوه غربی بودند و خودکامگان محافظه‌کارِ خواستار حفظ حکومت کمونیستی تصویر می‌شد. 🔸اما حقیقت را سازمان‌دهندگان اعتراضات در کتب خود بیان کردند. از جمله کتاب نظم نوین چین بیان می‌کند که آنچه اعتراضات را برافروخت نارضایتی عمومی از تغییرات اقتصادی بود یعنی کاهش دستمزها، افزایش قیمت‌ها و ایجاد بحران اخراج کارگران و بیکاری. این تغییرات فی‌نفسه اعتراض علیه اصلاحات اقتصادی نبود، بلکه علیه ماهیت دقیقا فریدمنیِ اصلاحات یعنی سرعت اصلاحات، بی‌رحمی اصلاحات و روند شدیدا ضد‌دموکراتیکِ اصلاحات بود. درخواست برگزاری انتخابات و آزادی بیان از سوی معترضان دقیقا به همین اختلاف نظر اقتصادی مربوط می‌شد. 🔸روز سوم ژوئن ۱۹۸۹ تانک‌های ارتش به سوی معترضان هجوم آوردند و جمعیت را به رگبار بستند. سرکوب‌های مشابهی به طور همزمان در سراسر کشور صورت گرفت. بین دو تا هفت هزار نفر کشته شدند، سی‌هزار نفر مجروح شدند. مثل آمریکای لاتین، شدیدترین سرکوب‌ها متوجه کارگران کارخانه‌ها شد که بیشتر از هر قشر دیگری تهدیدی مستقیم علیه سرمایه‌داری بی‌قیدوشرط بودند. بیشتر بازداشت‌شدگان و اعدامی‌ها از کارگران بودند. پنج روز پس از آن سرکوب خونین، ژیائوپنگ، طی نطقی معترضان را تفاله‌های اجتماع خواند و تعهد حزب به شوک‌درمانی اقتصادی را مورد تاکید مجدد قرار داد و گفت: "هیچ اشکالی به اصول بنیادی سیاست درهای باز وارد نیست و اگر خطایی بوده به این بوده که این اصول به طور کامل اجرا نشده‌اند" در سه سال متعاقب حمام خونِ آن سال، دروازه‌های چین به روی سرمایه‌گذاری خارجی گشوده شد و سراسر کشور منطقه ویژه آزاد شد. این موج اصلاحات بود که برای تقریبا همه شرکت‌های چندملیتیِ روی کره زمین، چین را به بیگارخانه جهان برای کارخانه‌ها تبدیل کرد. هیچ کشوری سودآورتر از شرایط چین پیشنهاد نمی‌کرد: مالیات‌ها و تعرفه‌های سبک وارداتی، مسئولان فاسدِ رشوه‌گیر و نیروی کار ارزان و فراوان که به سبب هراس از سرکوب‌های خشن تا سال‌های سال، ریسک درخواستِ دستمزد مناسب با ایجاد حتی ابتدایی‌ترین ضوابط ایمنی در محل کار را نخواهد کرد. #دکترین_شوک ۷۴ @haad1442

✨اندر حکایت کاهش فاصله نیما و آزاد وقتی یک مقام سیاسی در تربیون‌های عمومی سخن می‌گوید، انتظار افکار عمومی این است که مرتبط با مسائل ملی و منافع عمومی، خبر یا تدبیری از او بشنود؛ چشم اندازی برایش ترسیم شود و در دلش امید جوانه بزند... از این زاویه، به این فرمایشات یک مقام اجرایی دقت بفرمائید: «کاهش قیمت‌گذاری‌های دستوری و شکاف نرخ ارز نیما و بازار برای حذف رانت و کاهش سوء تخصیص منابع در دستور کار دولت است». این جملات، آیا اساسا برای افکار عمومی قابل فهم است؟ مردم عادی که صحبت وزیر را از رسانه ها می شنوند، آیا می‌دانند نرخ ارز نیمایی چیست؟ نرخ ارز بازار چیست؟ کاهش شکاف این دو به چه معنی است؟ در نتیجه کاهش شکاف نرخ ارز نیما و نرخ ارز بازار چه اتفاقی قرار است برای زندگی‌شان بیفتد؟ پاسخ این سوالات قطعا خیر است! به همین دلیل است که باید گفت وزیر اقتصاد دولت چهاردهم با مردم سخن نمی گوید. برای مردم چشم انداز ترسیم نمی کند، در دل مردم امید ایجاد نمی کند. اما مخاطب این سخنان اگر مردم نیستند، چه کسانی هستند؟ مردم کجای این سیاست اعلامی هستند؟ مخاطب وزیر اقتصاد دولت چهاردهم، «دلارداران و دلاری‌فروشان» هستند. دلارداران، یعنی کسانی که از طریق صادرات، درآمد ارزی کسب می‌کنند. دلاری‌فروشان نیز یعنی کسانی که محصولات خود را در داخل کشور به قیمت‌های جهانی ضربدر نرخ دلار می فروشند. ترجمه سخنان وزیر اقتصاد این است: 1- دلارداران عزیز در جریان باشند می‌خواهیم شرایطی فراهم کنیم که دلارهای حاصل از صادرات خود را که در حال حاضر به قیمت 47 هزار تومان به واردکنندگان می‌فروشید، بتوانید با قیمتی نزدیک به 63 هزار تومان (نرخ بازار) بفروشید. یعنی اگر 100 میلیون دلار صادرات کرده‌اید، می‌توانید این 100 میلیون دلار را بجای اینکه به قیمت 4700 میلیارد تومان (هر دلار 47 هزار تومان) بفروشید، حدود 6000 میلیارد تومان بفروشید(هر دلار 60 هزار تومان). اینجاست که ناقابل 1300 میلیارد تومان بدون اینکه چک و چانه ای بزنید، کاسب می شوید. 2- دلاری فروشان عزیز در جریان باشند که به زودی می توانند قیمت جهانی محصولات خود را که اینک در دلار 47 هزار تومان ضرب کرده و به ملت می فروشند، به زودی در دلار 60 هزار تومان ضرب کنند. یعنی اگر، برای نمونه، هر تن مس را که قیمت جهانی اش 9600 دلار است و شما در دلار 47 هزار تومان ضرب می کنید و هر تن را حدود 450 میلیون تومان به ملت ایران می فروشید، به زودی می توانید در دلار 60 هزار تومان ضرب کنید و هر تن را 576 میلیون تومان بفروشید و صفا بفرمائید. اگر مدیرعامل یک شرکت فولادی هستید، می توانید بخشی از این سود را خرج کنسرت کنید و هم مشهور شوید و هم محبوب شوید. اما اتفاقی که برای مردم می افتد و وزیر اقتصاد آن را توضیح نمی دهد؛ 1- تمام اقلام وارداتی کشور که با دلار نیما وارد می شوند (همه چیز بجز بخشی از کالاهای اساسی)، با افزایش نرخ دلار از نیما به نزدیکی! آزاد، متناسب با میزان افزایش نرخ دلار گران می‌شود. 2- تمام محصولاتی که از مواد پتروشیمی و فلزات داخلی تولید می شوند، به دلیل اینکه به دلار به داخل فروخته می شوند، برای تولیدکنندگان و نهایتا مصرف کنندگان گران خواهد شد. پیوست رسانه‌ای این پروژه، یک پیوست رسانه‌ای دو ستونی دارد. در یک ستون، فاصله نرخ ارز نیما با بازار آزاد، عامل رانت و فساد و قاچاق معرفی می‌شود. در ستون دوم، علت گرانی‌ها، نقدینگی و جنگ و تحریم معرفی می‌شود. یک پیوست اجتماعی هم هست و آن، دعوت مردم به کنسرت است که سرگرم شوند و شعر «خر برفت» را هم بخوانند (ماجرای خر برفت را از اینجا بخوانید)... @syjebraily

🎥واگذاری معدن بزرگ سنگ آهن سنگان به بخش خصوصی 🔸در سکوت کامل خبری معدن سنگ آهن سنگان که جز بزرگترین معادن سنگ اهن دنیا می باشد در حال واگذاری به بخش خصوصی است 🔹این واگذاری که در گذشته دو بار قرار بود اتفاق بیفتد با مخالفت و پیگیری های نمایندگان وقت و بزرگان منطقه لغو شد. 🔸سنگ معدنی که سالانه میلیاردها تومان به خزانه دولت پرداخت می کند و با نود درصد بهره وری اقتصادی در دوران تحریم یکی از موفق ترین بخش های اقتصادی دولت است و سهم بزرگی در رفاه مردم منطقه دارد نباید به بخش خصوصی واگذار شود و مردم منطقه را از نعمت های عمومی محروم کند و سود را به جیب سودجویان بخش خصوصی بریزد. 🔹 نماینده سابق خواف و رشتخوار در نامه ای به وزیر صمت وقت فاطمی امین به تفصیل به دلایل لزوم دولتی ماندن این بخش اشاره کرده که در اینجا می توانید بخوانید.. 🔸در این روزهای پر حادثه سودجویان بهترین فرصت را برای واگذاری این معدن به بخش خصوصی پیدا کرده اند که امیدواریم با هشیاری نمایندگان مجلس و دولت مانند دو بار قبلی سنگشان به هدف نخورد. 🔴 #بیداری_ملت 👇 @bidariymelat