eitaa logo
استاد حدائق
2.6هزار دنبال‌کننده
2.1هزار عکس
2هزار ویدیو
62 فایل
✅ دیدگاه ها و نکات ناب استاد حدائق 🔺 سایت: hadaegh.ir 🔺 سروش: sapp.ir/hadaegh 🔺 آپارات: aparat.com/hadaegh.ir 🔺 اینستاگرام: instagram.com/hadaegh.ir 🔺 بله: https://ble.ir/hadaegh_ir 🔺 روبیکا: https://rubika.ir/hadaegh_ir ارتباط با ما: @hadaegh_ad
مشاهده در ایتا
دانلود
🔅سخنرانی هفتگی حضرت استادحاج شیخ علیرضا حدائق ⏱دوشنبه ها بعد از نماز مغرب و عشا 📪مکان:خیابان قاآنی نو، مسجدالنبی(ص) 💥 پخش زنده 👈 از طریق کانال ایتا استاد حدائق به نشانی: https://eitaa.com/hadaegh 👈 به کانال اطلاع رسانی استاد حدائق بپیوندید: 🆔 https://ble.ir/hadaegh_ir 🆔 https://rubika.ir/hadaegh_ir
مهمانی در خانه یتیم.mp3
579.9K
❓آیا رفتن به مهمانی در خانه ای که یتیم و فرزند صغیر دارد، جایز است؟ 🔻 پاسخ استاد شیخ علیرضا حدائق 💠 نسبت به اموال صغیر، صغیر حتما قیّم پیدا می‌کند یعنی قیّم باید کارهایش را اداره کند. حالا یا قیم مادر است یا پدربزرگ پدری است، یا عمو، بالاخره یک نفر قیومیت این صغیر را بعهده می‌گیرد. اگر ما منزل صغیر رفتیم با اذن قیّم و اجازه قیم، تصرف در اموال اشکال ندارد. شرع مقدس آمده کار را آسان کرده که این اموال یکدفعه قفل نشود، قیّم مصلحت حال صغیر را می‌داند. بالاخره بنده رفتم دیدن صغیر، صله‌ی رحم من است، آن قیم هم راضی است، حالا یک پذیرایی هم می‌کنند، چای می‌آورند میوه‌ای می‌آورند، چه بسا از مال صغیر هم هست. ولی قیم مصلحت کار صغیر را در نظر می‌گیرد، اشکالی هم ندارد، ولی یک نکته‌ای هم اینجا نباید فراموش نشود. حالا چون از مال صغیر هم هست، ما هم که به دیدن صغیر می‌رویم جبران کنیم. یعنی همانطوری که می‌رویم منزل صغیر، از ما صغیر یک پذیرایی مختصری از ما می‌شود، ما هم یک میوه‌ای، شرینی، جبران این پذیرایی که از ما می‌شود صورت بپذیرد. 👈 به کانال اطلاع رسانی استاد حدائق بپیوندید: 🆔 https://ble.ir/hadaegh_ir 🆔 https://eitaa.com/hadaegh
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔻سنت رسول الله 👈 به کانال اطلاع رسانی استاد حدائق بپیوندید: 🆔 https://ble.ir/hadaegh_ir 🆔 https://eitaa.com/hadaegh
استاد حدائق
✅ #نکته 🔻سنت رسول الله 👈 به کانال اطلاع رسانی استاد حدائق بپیوندید: 🆔 https://ble.ir/hadaegh_ir
🔻سنت رسول الله رسول الله می‌فرماید: « خَمسٌ لا أدَعُهُنَّ حَتَّى المَماتِ»‌ پنج چیز است که این‌ها را ترک نمی‌کنم تا بمیرم. اول: « الأكلُ عَلَى الحَضيضِ حديث مَعَ العَبيدِ» غذا خوردن با بندگان، روی زمین. یعنی غرور مرا برنمی‌دارد! ما بعضی از اداراتمان، سالنِ تحصیل‌کرده‌ها با سالنِ کارمندان عادی برای غذا خوردن، جداست. این‌طور نیست؟ فرمانده‌ای که با سرباز بنشیند غذا بخورد، این هنر است. مسئولی که با آبدارچی غذا بخورد، این هنر است. دوم پیغمبر فرمود: « ورُكوبِيَ الحِمارَ مُؤَكَّفا» سوار شدن بر الاغ برهنه. قدیم هم این‌گونه بود که الاغ برهنه، کسر شأن بود. می‌گفتند آقا یک فرشی و یک زینی بر این الاغ باید گذاشته بشود چون می‌خواهیم سوار بشویم. شخصیتِ انسان که به مرکبِ انسان نیست! آقا ما ماشینِ شاسی‌بلند سوار می‌شویم و این تاکسی‌بار است! این حرف‌ها یعنی چه؟ سوم پیغمبر فرمود: « وحَلبُ العَنزِ بِيَدي »‌ دوشیدنِ شیرِ بز، با دستِ خودم. یعنی کارهای پایین را هم خودم انجام می‌دهم. عار ندارم. و چهارم پیغمبر می‌فرماید: « ولُبسُ الصّوفِ» لباس پشمینه پوشیدن. یعنی لباس را ملاک افتخار ندیدند. لباس پشمینه، یعنی لباسی که خفیف است و به ظاهر، لباس سبکی است. رسول‌الله می‌فرماید ما در قید و بند لباس هم نبودیم. عمداً پوشیدم که مردم بفهمند شخصیت، در لباس نیست. و پنجم: حضرت فرمود: « وَالتَّسليمُ عَلَى الصِّبيانِ» ‌سلام به بچه‌ها کردن. بعد پیغمبر می‌فرماید این‌ها را من ترک نکردم تا زمانی که زنده هستم لِتَكونَ سُنَّةً مِن بَعدِي (الخصال/ ج 1/ ص 271) تا این بشود یک سنت بعد از من. 👈 به کانال اطلاع رسانی استاد حدائق بپیوندید: 🆔 https://ble.ir/hadaegh_ir 🆔 https://eitaa.com/hadaegh
5.73M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
✅سه شنبه مهدوی 💠سبک زندگی مهدی 🔸فرازی از قسمت شانزدهم / بهترین راهنما 🔅مشروح این سخرانی را می توانید در لینک زیر مشاهده نمایید https://www.hadaegh.ir/3224 👈 به کانال اطلاع رسانی استاد حدائق بپیوندید: 🆔 https://ble.ir/hadaegh_ir 🆔 https://eitaa.com/hadaegh
به خاطر دعای مادر.mp3
2.58M
🔻به خاطر دعای مادر 👈 به کانال اطلاع رسانی استاد حدائق بپیوندید: 🆔 https://ble.ir/hadaegh_ir 🆔 https://eitaa.com/hadaegh
استاد حدائق
✅ #نکته 🔻به خاطر دعای مادر 👈 به کانال اطلاع رسانی استاد حدائق بپیوندید: 🆔 https://ble.ir/hadaegh_i
🔻به خاطر دعای مادر به حضرت موسی (ع) ابلاغ شد، موسی! همسایه‌ی بهشتی شما، یک جوان قصّاب است در فلان محله‌ی بنی‌اسرائیل. الله اکبر. یک جوانِ قصّاب، می‌شود همسایه‌ی موسی‌بن‌عمران اولوالعزم. آیا این توفیقات همین‌طور بی‌خودی است؟ پارتی‌بازی است؟ بی‌حساب و کتاب است؟ چه کار کرده این جوان قصّاب که به این مقام رسیده؟ حضرت موسی (ع)، درصدد پیدا کردن این جوان برآمد. فردای آن شب رفت در آن محله‌ی بنی‌اسرائیل، دید جوانی یکی دو تا لاشه‌ی گوسفند آویزان به دیوار کرده و دارد می‌‌فروشد. ایستاد. این جوان گوشت‌هایش را که فروخت، حضرت موسی به او گفت من با شما کار دارم. جوان گفت برویم منزل. با هم آمدند منزل. حضرت موسی دید این جوان وقتی وارد شد گفت: آقا اول یک فرصتی به من بده، من مادر پیری دارم باید امر این را اول انجام بدهم. امر مادرم بر امور دیگر مقدّم است. حضرت موسی دید یک زنبیلی در سقف آویزان است. زنبیل را پایین آورد؛ یک پیرزنی که فقط اسکلتی از او باقی مانده، دست و صورت این پیرزن را بوسید، سلام کرد، شستشو داد این پیرزن را، غذایی را آماده کرده، با حوصله‌ی کامل غذا دهانِ این پیرزنی که در جا افتاده کرد. رسیدگی کرد، مادر غذایش را خورد، تمام که شد، زنبیل را آویزان کرد دوباره مانند نَنی‌های امروز. آمد خدمت حضرت موسی و گفت: من در خدمتم. حضرت موسی، متوجه شد صدای ضعیفی از این زنبیل بلندشد. آهای کسانی که مادرهایتان زنده است؛ کسانی که پدرهایتان زنده است! احترام به پدر و مادر، احترام به بزرگترها! داد می‌زنی؟ به بابایت می‌گویی نفهم؟! باش تا صبح دولتت بدمد. ببین روزگار چطور در سفره‌ی زندگیت می‌گذارد! حضرت موسی دید صدای زمزمه‌ای از این زنبیل بلند شد. رفت نزدیک، دید این پیرزن با آن صدای نحیف و رنجورش دارد دعا می‌کند: خدایا! فرزند مرا همسایه‌ی بنده‌ی خوبت موسی‌بن‌عمران در بهشت قرار بده. این پیرزن هم نمی‌دانست که حضرت موسی در خانه‌اش است فقط آوازه‌ی حضرت را شنیده بود. آن جوان قصّاب هم حضرت موسی را نمی‌شناخت. حضرت موسی رفت به آن پیرزن گفت: مادر، یک بشارت به تو بدهم و یک بشارت به جوانت؛ بشارت به شما، خدا دعای شما را مستجاب کرد، من موسی بن عمرانم. موسی کلیم‌الله. خدا به من وحی فرستاد جوان تو، همسایه‌ی بهشتیِ من است. دعایت مستجاب شد. اما جوان! بشارتی که به تو می‌دهم: به این مقام همسایگیِ بهشت من نرسیدی جز احترام و اکرامِ به مادر. 👈 به کانال اطلاع رسانی استاد حدائق بپیوندید: 🆔 https://ble.ir/hadaegh_ir 🆔 https://eitaa.com/hadaegh
پخش زنده
فعلا قابلیت پخش زنده در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
مسجدالرسول(ص) شیراز / ۲۱ دیماه ۱۴۰۱
استاد حدائق
✅ #نکته 🔻شرط موفقیت 👈 به کانال اطلاع رسانی استاد حدائق بپیوندید: 🆔 https://ble.ir/hadaegh_ir 🆔 ht
🔻شرط موفقیت ببینید عزیزان! شرط موفقیت در تمام کارهایتان اخلاص است. میلیاردها تومان کارِ خیر بکنید ولی رنگِ خدا در آن نباشد، قافیه را باخته‌اید... همین نمازی که می‌خوانیم، اگر اخلاص در آن نباشد، کارهای خیرِ ما اگر اخلاص در آن نباشد؛ مخصوصاً واجبات. واجبات شرطش اخلاص است. اگر کسی کارِ نیکی انجام بدهد ولی برای خدا نباشد، اَجرَش می‌شود همان اجرِ دنیایی. خدا بی پاداش نمی‌گذارد کارش را. پاداش در همین دنیاست: ما لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ نَصِيبٍ (سوره شوری/ آیه ۲۰): اخلاص، حرف اول است. تعریفی که بزرگان برای اخلاص کرده‌اند این است: اَلاخلاصُ تَنْزیهُ الْعَمَلِ اَنْ یکونَ لِغَیرِ اللّهِ فیهِ نَصیبٌ: یعنی کارهایتان را به گونه‌ای سامان بدهید و پالایش کنید که غیر از خدا، در کارِ شما، کسی سهمی و نقشی نداشته باشد. ظاهراً دارید برای مردم کار می‌کنید اما انگیزه‌تان الهی است. اگر این انگیزه آمد، دیگر دنبال لوح تقدیر نیستید و دنبال تشکر هم نیستید و دنبال این هم نیستید که بدانند و بفهمند مردم. می‌گویید: در خانه اگر کس است، یک حرف بس است. بی‌اخلاصی این‌گونه است که گاهی اوقات می‌گوییم: قدرِ ما را ندانستند، حق ما را ندادند، زحمت کشیدیم حتی یک تشکر هم نکردند، این همه خدمت کردیم و عمرمان به فنا رفت و ... این‌ها معلوم است که برای خدا نکرده‌ایم. اصلاً من این جمله را با صراحت عرض کنم: هر کسی از انجام کار نیکی که انجام داده اظهار و احساس پشیمانی به او دست بدهد، کارش برای خدا نبوده است. خودمان را که دیگر نباید فریب بدهیم! من اگر کار برای خدا کرده‌ام، مردم یا قدر می‌دانند یا قدر نمی‌دانند. اگر قدر می‌دانند، مگر ما برای قدرشناسی مردم کار کرده‌ایم؟ اگر قدر هم نمی‌دانند، آن کسی که باید قدر بداند خداست که ذرة المثقال‌ها را هم فراموش نمی‌کند. 👈 به کانال اطلاع رسانی استاد حدائق بپیوندید: 🆔 https://ble.ir/hadaegh_ir 🆔 https://eitaa.com/hadaegh
بوسیدن دست.mp3
633K
❓از نظر اسلام بوسیدن دست چه کسانی جایز است؟ 🔻 پاسخ استاد شیخ علیرضا حدائق 💠 اول که دست بوسی کار ارزشمندی نیست جز در چند جا و جایگاه یکی دست استاد بوسیدن که این تکریم استاد است، دست پدر و مادر را بوسیدن، یا دست عالم دینی را بوسیدن و اکرام کردن، اینها بعنوان احترام و ادب است، و الا دیگران را دست بوسی، نهی هم شده، اینها هم صورت خوشی ندارد. قطعا اگر ما خواستیم در اینمواردی که عرض کردم که فضیلت دارد و توصیه هم شده که بعنوان احترام بوسیده شود. پدر و مادر که کار بسیار مستحسنی است، و محدودیت هم ندارد. اما نسبت به استاد قطعا ما باید نسبت به استاد محرم باشیم، اگر یک خانمی شاگرد یک آقایی بوده که این استاد نامحرم با اوست، این دستبوسی یک کار مستحبی است، بالاخره دست نامرحم بوسیدن حرام است، ما نباید برای یک کار مستحب، کار حرام انجام دهیم. یا اینکه مثلا من عالمی را می‌خواهم دست ببوسم، آن عالم اگر محرم با من است، یا جنس موافق است. مردی می‌خواهد دست عالمی را ببوسد. ولی جنس مخالف اگر محرم نبود، قطعا این دستبوسی خلاف است و کار درستی نیست. 👈 به کانال اطلاع رسانی استاد حدائق بپیوندید: 🆔 https://ble.ir/hadaegh_ir 🆔 https://eitaa.com/hadaegh
📢 ✅مراسم قرائت دعای ندبه 💠به یاد سردار شهید هاشمی نژاد 🔸سخنران: استاد حاج شیخ علیرضا حدائق 🔸دعای ندبه: حاج عباس انجوی ⏱ جمعه ۲۳ دی 1401 / ساعت 7 صبح 📪 شیراز خیابان زند، کوچه 44 (مهدیه)، مهدیه بزرگ شیراز 💥 پخش زنده 👈 از طریق کانال ایتا استاد حدائق به نشانی: https://eitaa.com/hadaegh 👈 به کانال اطلاع رسانی استاد حدائق بپیوندید: 🆔 https://ble.ir/hadaegh_ir 🆔 https://rubika.ir/hadaegh_ir