خودش را بیار، اسمش را نیار!
برداشت بسیاری این است که آقای پزشکیان برای تشکیل
#دولت_سوم_حسن_روحانی پا به عرصهٔ انتخابات نهاده است. اما چون کارنامهٔ سیاه دولت روحانی جایی برای دفاع از آن باقی نگذاشته است، ایشان از ترسِ خالی ماندن سبد آرای خود، مسئولیت آن دولت خسارت بار را به عهده نمی گیرد و با سکوت از کنارش می گذرد. این فرار و شانه خالی کردنِ تاکتیکی مسعود
#پزشکیان در حالیست که دُم خروس از جیب ایشان بیرون زده و اکثر وزرا و معاونین حسن روحانی در ستاد او حضور فعال دارند.
این دوگانگی آشکار در رفتار و گفتار ایشان یادآور ضرب المثل معروفِ خودش را بیار، اسمش را نیار است.
می گویند پادشاهی که جنگ را باخته بود و به صحرا گریخته بود ،شبانه از شدت سرما به چادر دهقانی پناه برد.
پس از صرف شام به استراحت مشغول شد و از دهقان روانداز طلب کرد.نمدی به او دادند و گفتند برو و آن گوشهٔ چادر بخواب. او که توقع چنین رفتاری را نداشت خیلی ناراحت شد و قبول نکرد که نمد را به دور خود بپیچد و بخوابد.
ساعتی از شب گذشت، سرما بر او غلبه کرد، رفت نمد را به دور خود پیچید و خوابید، ولی پس از مدتی از شدت سرما بیدار شد، هرچه نگاه کرد چیزی برای گرم کردن خود پیدا نکرد. شروع کرد به داد و بیداد که این چه رسم مهمان نوازی است...
دهقان گفت اگر می‌خواهی پالان خر آن گوشه هست برایت بیاورم. شاه ناراحت شد و هیچ نگفت، دوباره خواست بخوابد ولی از شدت سرما نتوانست. با ناراحتی دهقان را صدا زد و گفت: باشه قبول...
خودش را بیار، ولی اسمش را نیار.
✍هادی نجفی
🌱
@hadinajafi
