eitaa logo
روزی یک حدیث🇵🇸
236 دنبال‌کننده
877 عکس
4 ویدیو
2 فایل
«إن حدیثنا یحیی القلوب» در این کانال سعی می شود روزانه یک حدیث یا روایت از فرمایشات معصومین صلوات الله علیهم، به امید زنده شدن دلها تقدیم شود. ارتباط با مدیر hmadreza@ اکنون در ۳ بخش حدیث تقدیم میشود: کتاب کافی، تربیت نبوی ص و فضائل حضرت امیر المؤمنینع
مشاهده در ایتا
دانلود
امام صادق عليه السلام : إذا أرادَ أَحَدُكُم أَن يُستَجابَ لَهُ فَليُطَيِّب كَسبَهُ و َليَخرُج مِن مَظالِمِ النّاسِ، وَ إِنَّ اللّهَ لا يَرفَعُ إِلَيهِ دُعاء عَبدٍ وَفى بَطنِهِ حَرامٌ أَو عِندَهُ مَظلَمَةٌ لأِحَدٍ مِن خَلقِهِ؛ هر كس بخواهد دعايش مستجاب شود، بايد كسب خود را حلال كند و حق مردم را بپردازد. دعاى هيچ بنده اى كه مال حرام در شكمش باشد يا حق كسى بر گردنش باشد، به درگاه خدا بالا نمى رود. بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 90، ص321، ح31
امیرالمؤمنین امام على علیه السلام : حُسْنُ الْخُلْقِ فى ثَلاثٍ: اِجْتِنابُ الْمَحارِمِ وَ طَلَبُ الْحَلالِ وَ التَّوَسُّعُ عَلَى الْعِيالِ؛ خوش اخلاقى در سه چيز است: دورى كردن از حرام، طلب حلال و فراهم آوردن آسايش و رفاه براى خانواده. مجموعه ورام ج 1 ، ص 90 - بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 68 ، ص 394، ح 63
ارزش تعلیم امور دین امام حسن عسكرى عليه السّلام فرمودند: روزى شخصى به همراه مردى كه مدّعى بود او قاتل پدرش مى باشد، به محضر امام سجّاد، زين العابدين عليه السّلام وارد شد تا آن حضرت بين ايشان قضاوت نمايد. و چون حضور امام سجّاد سلام اللّه عليه رسيدند، پس از صحبت هائى كه مطرح گرديد آن مردِ متّهم ، به قتل و گناه خود اعتراف كرد و گفت : من پدر او را كشته ام . امام سجّاد عليه السّلام فرمود: قاتل بايد قصاص شود و پس از آن به فرزند مقتول پيشنهاد عفو و بخشش قاتل را داد؛ ولى او نپذيرفت و تقاضاى اجراى حكم قصاص را داشت . در اين هنگام ، امام عليه السّلام فرزند مقتول را مورد خطاب قرار داد و اظهار داشت : چنانچه خود را از قاتل بهتر و مهمتر مى شناسى و معتقدى كه بر او فضيلتى دارى پس اين جنايت را بر او ببخش و از گناهش درگذر. در جواب گفت : يابن رسول اللّه ! اين قاتل بر من حقّ دارد و من مديون او هستم وليكن حقّى را كه او بر عهده من دارد ارزش آن را ندارد كه بخواهم از خون پدرم و از حكم قصاص دست بردارم و او را ببخشم . حضرت فرمود: منظورت چيست و چه مى خواهى ؟ گفت : چنانچه او خودش مايل باشد، به جاى قصاص با پرداخت ديه مصالحه مى كنم و او را مى بخشم . امام سجّاد عليه السّلام سؤ ال نمود: آن حقّى را كه او بر تو دارد، چيست ؟ گفت : ياابن رسول اللّه ! او مسايل اعتقادى توحيد و معارف الهى ، رسالت و نبوّت رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله ، همچنين امامت و ولايت ائمّه و اهل بيت عصمت و طهارت عليهم السّلام را به من آموخته و تلقين كرده است . حضرت اظهار داشت : آيا اين حقّ، سبب بخشش نمى باشد و تو آن را سبك و ساده مى پندارى ؟! و سپس حضرت افزود: به خدا سوگند! ارزش چنين حقّى از خون تمام انسان هاى روى زمين - به جز از انبياء و ائمّه عليهم السّلام - بالاتر و برتر است ؛ و اگر يكى از ايشان خونش ريخته شود، تمام دنيا ارزش جبران آن را نخواهد داشت . طبرسی، احتجاج طبرسى : ج 2، ص 156، ح 190، به نقل از تفسير امام حسن عسكرى عليه السّلام : ص 596.
پيامبر اکرم صلى الله عليه و آله: إِنَّ لِكُلِّ امْرِئٍ رِزْقاً هُوَ يَأْتِيهِ لَا مُحَالَةَ فَمَنْ رَضِيَ بِهِ بُورِكَ لَهُ فِيهِ وَ وَسِعَهُ وَ مَنْ لَمْ يَرْضَ لَمْ يُبَارَكْ لَهُ فِيهِ وَ لَمْ يَسَعْهُ إِنَّ الرِّزْقَ لَيَطْلُبُ الرَّجُلَ كَمَا يَطْلُبُهُ أَجَلُه. هر كس روزى اى دارد كه حتما به او خواهد رسيد. پس هر كس به آن راضى شود، برايش پُر بركت خواهد شد و او را بس خواهد بود و هر كس به آن راضى نباشد، نه بركت خواهد يافت و نه او را بس خواهد بود. روزى در پى انسان است، آن گونه كه اجلش در پى اوست. اعلام الدين ص 342
رسول اکرم حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم : مَنْ أَكَلَ مِنْ كَدِّ يَدِهِ مَرَّ عَلَى الصِّرَاطِ كَالْبَرْقِ الْخَاطِف. هر كس از دسترنج خود بخورد، مثل برق از پل صراط خواهد گذشت. بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 100 ، ص 9 ، ح 39
رسول اکرم حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم : مَنْ أَكَلَ مِنْ كَدِّ يَدِهِ نَظَرَ اللَّهُ إِلَيْهِ بِالرَّحْمَةِ ثُمَّ لَا يُعَذِّبُه أَبَدا. هر کس از دسترنج خویش بخورد خداوند با نظر رحمت به او نگاه خواهد کـرد و او را عـذاب نـمـی کند. بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 100 ، ص 9 ، ح 40
فقیران عصر جمعه ابو حمزه ثمالى حكايت كند: در يكى از روزهاى جمعه، نماز صبح را به امامت حضرت سجّاد عليه السّلام خوانديم، سپس حضرت روانه منزل خود شد. چون وارد منزل گرديد، يكى از كنيزان خود را به نام سكينه صدا زد و فرمود: امروز جمعه است، هر فقير و مستمندى كه مراجعه كند نبايد دست خالى و نااميد برگردد. من به حضرتش عرضه داشتم: هر سائلى كه مستحقّ نيست؟ فرمود: مى دانم؛ ولى مى ترسم همان شخصى كه نااميد شود، مستحقّ باشد و به جهت آن مورد عقاب و سخط قرار گيريم. همان طورى كه حضرت يعقوب عليه السّلام، هر روز گوسفندى را قربانى مى نمود و آن را به فقرا و نيازمندان صدقه مى داد و مقدارى از آن را نيز خود و خانواده اش مصرف مى كردند. وليكن غروب جمعه اى، يك نفر مؤ منِ روزه دارِ غريب، درب منزل حضرت يعقوب عليه السّلام آمد و گفت: به من غريب گرسنه كمك كنيد، جواب او را ندادند و آن غريب چندين مرتبه خواسته خود را تكرار كرد؛ و چون نااميد شد و شب فرا رسيده بود رفت و شكايت گرسنگى خود را با خداوند متعال بازگو كرد و بدون آن كه چيزى خورده باشد خوابيد و فرداى آن روز را نيز روزه گرفت. در همان شب از سوى خداوند به يعقوب وحى نازل شد: بنده اى از بندگان مرا نااميد گرداندى و موجب عقاب و سخط قرار گرفته ايد. اى يعقوب! محبوب ترين پيامبران من آنانى هستند كه بر مستمندان محبّت و دلسوزى داشته باشند و آن ها را در پناه خود قرار دهند و هر كه بنده اى از بندگان مؤ من مرا نااميد كند مبتلا به عقوبت سختى خواهد شد، پس تو هم خود را آماده مصائب و مقدّرات گردان. ... شیخ صدوق،علل الشّرائع، ص 45، ح 1؛ عیاشی، تفسير عيّاشى، ج 2، ص 167، ح 5.
رسول اکرم حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم : مَنْ أَكَلَ مِنْ كَدِّ يَدِهِ حَلَالًا فُتِحَ لَهُ أَبْوَابُ الْجَنَّةِ يَدْخُلُ مِنْ أَيِّهَا شَاء. هر کس از دسترنج حلال خویش معاش و هزینه خود را تأمین کند. درهای بهشت بر او گشوده شود تا از هر یک که خواست داخل گردد. بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 100 ، ص 10 ، ح 41
امام صادق علیه السلام : قلتُ لأبي عبدِاللّه‏ِ (عليه ‏السلام) : الرّجُلُ يَتّجِرُ ، فإنْ هُو آجَرَ نَفسَهُ اُعطِيَ ما يُصِيبُ في تجارتِهِ ، فقالَ: لا يُؤاجِرْ نفسَهُ، و لكنْ يَسترزِق ُ‏اللّه‏َ عزّ و جلّ و يَتَّجِرُ، فإنّهُ إذا آجَرَ نفسَهُ حَظَرَ على نفسِهِ الرِّزْقَ . به ابو عبداللّه‏ امام صادق (عليه ‏السلام) عرض ‏كردم:شخصى ‏مى ‏تواند تجارت كند، با اين حال اگر خودش را اجير [ديگرى] سازد، به اندازه‏ اى كه خودش تجارت كند، به او داده مى ‏شود. فرمود: اجير نشود؛ بلكه از خداوند بزرگ روزى طلبد و دست به تجارت زند؛ زيرا اگر اجير شود ، مانع روزى خود شده است. کافی(ط-الاسلامیه) ج 5 ، ص90 ، ح 3
پيامبر اکرم صلى الله عليه و آله: مَنْ سَرَّهُ أَنْ يُنْسَأَ لَهُ فِي عُمُرِهِ وَ يُوَسِّعَ لَهُ فِي رِزْقِهِ فَلْيَتَّقِ اللَّهَ وَ لْيَصِلْ رَحِمَهُ. هر كس دوست دارد كه عمرش طولانى و روزى اش زياد شود، تقواى الهى پيشه كند و صله رحم نمايد. بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 71 ، ص 102، ح 56
رسول اكرم صلى الله عليه و آله : اَلكَذِبُ يَنقُصُ الرِّزقَ؛ دروغ، روزى را كم مى كند. نهج الفصاحه ص 373 ، ح 1087
امام حسين عليه السلام : لَيْسَتِ الْعِفَّةُ بِمَانِعَةٍ رِزْقاً وَ لَا الْحِرْصُ بِجَالِبٍ فَضْلًا وَ إِنَّ الرِّزْقَ مَقْسُومٌ وَ الْأَجَلَ مَحْتُومٌ وَ اسْتِعْمَالَ الْحِرْصِ طَالِبُ الْمَأْثَم.‏ نه پاکدامنی، مانع روزى مى شود و نه حرص روزىِ بيشتر مى آورد، كه روزى تقسيم شده و اجل حتمى است و حرص به سوى گناه مى كشد. اعلام الدین ص 428
امیرالمؤمنین امام على عليه السلام : مَنِ اقتَصَرَ عَلى بُلغَةِ الكَفافِ فَقَدِ انتَظَمَ الراحَةَ وَ تَبَوَّأَ خَفضَ الدَّعَةِ؛ هر كس به مقدار كفايت، قناعت كند، آسايش مى يابد و براى خويش زمينه گشايش فراهم مى كند. کافی(ط-الاسلامیه) ج 8 ، ص 19 - نهج البلاغه(صبحی صالح) ص 540 ، حكمت 371
امام علىّ بن الحسين ، حضرت زين العابدين عليه السّلام بسيار به مادر خود احترام مى نمود و لحظه اى از خدمت به او و رعايت حقوقش دريغ نمى كرد. روزى عدّه اى از اصحاب به آن حضرت عرض كردند: ياابن رسول اللّه ! شما بيش از همه ما نسبت به مادرت نيكى و خدمت كرده اى و مى كنى ؛ ولى با اين حال ، يك بار نديده ايم كه با مادرت هم غذا شده باشى ؟ حضرت سجّاد عليه السّلام در جواب ، به اصحاب خويش فرمود: مى ترسم سر سفره اى كنار مادرم بنشينم و بخواهم لقمه اى را بردارم كه او ميل آن را داشته است كه بردارد، و به همين جهت سعى مى كنم كه با او هم غذا نباشم . علامه سید محسن امین، اعيان الشّيعة : ج 1، ص 634.
امام صادق عليه السلام : حُرِمَ الحَريصُ خَصلَتَينِ و َلَزِمَتهُ خَصلَتانِ: حُرِمَ القَناعَةَ فَافتَقَدَ الرّاحَةَ و َحُرِمَ الرِّضا فَافتَقَدَ اليَقينَ؛ حريص از دو خصلت محروم شده و در نتيجه دو خصلت را با خود دارد: از قناعت محروم است و در نتيجه آسايش را از دست داده است، از راضى بودن محروم است و در نتيجه يقين را از دست داده است. خصال ص 69 ، ح 104
آیا شود که گوشه چشمی به ماکنی؟ مثل همیشه حاجت ما را روا کنی؟ از درگه عنایت تو ما کجا رویم؟ وقتی نظر به سائل بی دست و پا کنی عمری بود که مست می ناب تو شدیم کی جام ما پر زسبوی ولا کنی؟ از لطف توست بر سر خوانت نشستته ایم ممنون تو زمرحمتی که به ما کنی دست محبتی تو بکش بر وجودمان کی می شود جانب ما هم نگا کنی؟ بی عشق تو زندگی ما فلج شده باشد که تو این گره بسته وا کنی دستان ما جدا زحریمت نمی شود تا در سحر وقت نمازت دعا کنی شاعر: مرتضی شاهمندی
Momeni-25.mp3
3.51M
حجت الاسلام والمسلمین مؤمنی فضیلت زیارت حضرت معصومه س.
الأصبغ بن نباتة، قال: «خرج علي‌عليه السلام ذات يوم و نحن مجتمعون، فقال: من أنتم و ما اجتماعكم؟» فقلنا: قوم من شيعتك يا أميرالمؤمنين. فقال: «مالي لا أري سيماء الشيعة عليكم؟ فقلنا: و ما سيماء الشيعة؟ فقال: صفر الوجوه من صلاة اللّيل، عمش العيون من مخافة اللَّه، ذبل الشفاء من الصيام، عليهم غبرة الخاشعين» . اصبغ بن نباته گفت: روزي اميرالمؤمنين‌عليه السلام بيرون آمد و ما دور هم جمع بوديم، فرمود: «شما كيستيد و براي چه، جمع شده‌ايد؟» عرض كرديم: عده‌اي از شيعيانت مي‌باشيم. فرمود: پس چرا آثار شيعيان خود را در شما نمي‌بينم؟» عرض كرديم: آثار شيعيانت چيست؟ فرمود: «آنها از زيادي بيداري و نماز شب، رنگشان زرد و از ترس خدا، چشم‌هايشان كم‌سو و از ترس خدا گريان هستند؛ لب‌هايشان از زيادي روزه داري و ذكر خدا گفتن، خشك شده و بر آنها گَرد ترس و فروتني نشسته است». صفات الشیعه، ح ۳۳.
امام صادق علیه السلام أدنَى الإسرافِ هِراقَةُ فَضلِ الإناءِ ؛ كم ترين اندازه اسراف، دور ريختن ته مانده ظرف (غذا يا آب) است. کافی،ج1،ص392
رسول اكرم صلی الله علیه و آله : اَلسَّخىُّ قَريبٌ مِنَ اللّه ، قَريبٌ مِنَ النّاسِ ، قَريبٌ مِنَ الجَنَّةِ؛ سخاوتمند به خدا، مردم و بهشت نزديك است. کافی(ط-الاسلامیه) ج4 ، ص 40 ، ح 9 - بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 70، ص308، ح 37 {شبیه این حدیث در مصباح الشریعه ص 83 }
امام صادق عليه السلام : اَلسَّخاءُ ما كانَ ابتِداءً ، فَأمّا ما كانَ مِن مَسألَةٍ فَحَياءٌ و تَذَمُّمٌ؛ سخاوت آن است كه بى درخواست انجام گيرد، اما سخاوتى كه در مقابل درخواست باشد ناشى از شرمندگى و براى فرار از سرزنش است. بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 68 ، ص357، ح 21
رسول اكرم صلی الله علیه و آله : طَعامُ السَّخىِّ دَواءٌ و طَعامُ الشَّحيحِ داءٌ؛ غذاى سخاوتمند، دارو و غذاى بخيل، مرض است. نهج الفصاحه ص 556 ، ح 1900 - بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 68، ص357، ح22
امام صادق عليه السلام : السَّخَاءُ مِنْ أَخْلَاقِ الْأَنْبِيَاءِ وَ هُوَ عِمَادُ الْإِيمَانِ وَ لَا يَكُونُ مؤمنا [مُؤمِنٌ] إِلَّا سَخِيّاً- وَ لَا يَكُونُ سَخِيّاً إِلَّا ذُو يَقِينٍ وَ هِمَّةٍ عَالِيَةٍ لِأَنَّ السَّخَاءَ شُعَاعُ نُورِ الْيَقِينِ- مَنْ عَرَفَ مَا قَصَدَ هَانَ عَلَيْهِ مَا بَذَل. َ سخاوت از اخلاق پيامبران و نگهدارنده ايمان است . هيچ مؤمنى نيست مگر آن كه بخشنده است و تنها آن كس بخشنده است كه از يقين و همّت والا برخوردار باشد ؛ زيرا كه بخشندگى پرتو نور يقين است . هر كس هدف را بشناسد بخشش بر او آسان شود . مصباح الشریعه ص 82 - بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 68، ص355، ح17
رسول اكرم صلی الله علیه و آله وسلم: اَنا اَديبُ اللّهِ وَ عَلىٌّ اَديبى، اَمَرَنى رَبّى بِالسَّخاءِ وَ الْبِرِّ وَ نَهانى عَنِ الْبُخْلِ وَ الْجَفاءِ؛ من ادب آموخته خدا هستم و على، ادب آموخته من است . پروردگارم مرا به سخاوت و خوشرفتاری فرمان داد و از بخل و پیمان شکنی بازَم داشت . مكارم الاخلاق ص 17
رسول اكرم صلى الله عليه و آله : اِنَّ القَومَ لَيَكونونَ فَجَرَةً وَ لا يَكونونَ بَرَرَةً فَيَصِلونَ اَرحامَهُم فَتَنمى اَموالُهُم وَ تَطولُ اَعمارُهُم فَكَيفَ اِذا كانوا اَبرارا بَرَرَةً!؟ مردمى كه گناهكارند و نه نيكوكار، با صله رحم، اموالشان زياد و عمرشان طولانى مى شود. حال اگر نيك و نيكوكار باشند، چه خواهد شد!؟ كافى(ط-الاسلامیه) ج 2، ص 155، ح 21