🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸ذوب در ولایت الهی🔸 وقتی کسی که در ولایت الهی ذوب نشده، زمامدار می‌شود. مشکل پیدا می‌شود. شما می‌پرسید مگر این رهبر ما ذوب شده در ولایت الهی است؟ من می‌گویم بله! من شهادت می‌دهم! یک ماه قبل از رحلت امام برای کاری به دفتر ایشان رفتم. گفتم دوره ریاست جمهوری شما دارد تمام می‌شود، شما بعدازآن چه‌کار می‌کنید؟ گفتند: «حوزه، می‌روم قم و آخوندی می‌کنم. بعد مثل‌اینکه چیزی یادش آمده باشد گفت: البته مگر اینکه امام نهی‌ام کنند. من بعد از ریاست جمهوری اگر امام به من بگویند برو مسئول عقیدتی سیاسی ژاندارمری یکی از روستاهای سیستان و بلوچستان بشو؛ تردید نمی‌کنم»! فکرش را کنید! رئیس‌جمهور آماده باشد که اگر به او بگویند عقیدتی سیاسی ژاندارمری یک روستای سیستان بلوچستان بشو، برود. می‌دانید روستاهای سیستان و بلوچستان چقدر خطرناک است برای کسی که قبلاً رئیس جمهور بوده؟ اما می‌گوید برای رفتن «تردید نمی‌کنم»! خود را برای «صفر» آماده می‌کند؛ برای «هیچ». می‌رود برای «صفر شدن» و ناگهان سر از «رهبری» در می‌آورد. تمام مسائل خلقت همین است. کسی که تردید در صفر شدن نکند، تردید در «فنا» نکند، «باقی» می‌ماند. هرکس تردید در فنا کرد، فانی می‌شود و هرکس تردید در فانی شدن نکرد، باقی می‌ماند، راه بقاء فناست! راضی بودن در برابر امر امام به معنای «ذلت باطنی» است و «ذلت باطنی» مهارکنندهٔ «عزت ظاهری» است. وقتی «ذلت باطنه» اینگونه است، «عزت ظاهره» برای انسان خطرناک نیست. عزت رهبری به اندازه‌ای است که مردم او را در موقع نماز دعا می‌کنند و جایگاه او نشان از عزت بالای اوست. این عزت ظاهری بالا، ذلت باطنی به اندازهٔ خودش می‌خواهد که بتواند آن را مهار کند و الّا تعادلش بر هم می‌خورد. ذلت باطنی و احساس مسئولیت رهبری بالا بوده و به همین دلیل برای رهبری انتخاب شد. هشت سال ریاست جمهوری رهبری از نوع شش هزار سال عبادت ابلیس بود و قبول امر امام برای رفتن به سیستان و بلوچستان به عنوان نماینده ولی فقیه در ژاندارمری از نوع سجده بر آدم. این رهبر، ذوب است؛ ذوب در ولایت الله است که اینطوری به سر خودش می‌آورد و آن طرفش را دیگر نگاه نمی‌کند. این، آتش در دست نگه داشتن بعد از ریاست جمهوری است. شما دو تا درس لمعه بگیر، بعد بیا دو تا درس معالم بگیر، بعد بیا درس جامع المقدمات (اولین درس حوزوی) بگیر. ببین در وجودت چه رذالتی پیش می‌آید؟! می‌گوید من این هستم. می‌گوید مسئولیت عقیدتی سیاسی ژاندارمری، آن هم یکی از روستاها، آن هم مال سیستان و بلوچستان را حاضرم قبول کنم و تردید هم نمی‌کنم! این آتش است که در دست نگه می‌دارد. این انسان وقتی که زمامدار می‌شود، ماشین نظام می‌شود؛ ماشینِ ترمزدار؛ لا یأخذه فی الله لومه لائم: ملامت رویش اثر نمی‌گذارد.

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸عالم به زمان بودن🔸 حمران از امام کاظم علیه‌السلام سؤال کرد دورهٔ شما کی می‌رسد؟ حضرت فرمود وقتی در مردم وفا ببینیم. عالم به زمان یعنی کسی که بداند در عهد «اهل وفا» زندگی می‌کند یا در عهد «اهل جفا»؟ عالم به زمان، اگر تشخیص داد که عهد، عهد اهل وفا است، مردم را به میدان می‌آورد و پیش می‌برد و اگر دید مردم اهل جفا هستند، خودداری می‌کند و در عوض نگاه می‌کند ببیند بهترین کاری که می‌تواند بکند چیست؟ درحالی‌که امام سجاد علیه‌السلام، مردم را از کانال صحیفه سجادیه هدایت می‌کرد، پسرعموهایش فکر می‌کردند باید به میدان مبارزه آیند. زید بن علی قیام کرد؛ اما امام باقر علیه‌السلام راه پدر را ادامه داد و قیام نکردند. امام عالم به زمان خود بود. لذا همان کاری را کرد که درست بود؛ اما پسرعموها عالم به زمان نبودند و خیال می‌کردند مردم «اهل وفا» هستند. آن‌ها قیام کردند، ولی جاده را برای «دیگران» صاف کردند و امثال منصور عباسی روی کارآمدند. امام راحل در مردم وفا دید. مردم وفادار بودند و نتیجه هم گرفت.

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸پانزده خرداد؛ وثیقۀ ظهور🔸 سالها می‌گذرد حادثه‌ها می‌آید انتظار فرج از نیمه خرداد کشم خیلی‌ها فکر می‌کنند چون رحلت امام در 14 خرداد است، امام با شعر مذکور،‌ از رفتن خود خبر داده است. نه! منظور امام این نیست. منظور امام، استثناء بودن جریان نیمه خرداد است. نیمه خرداد، ثمرۀ هزار و صدسال غیبت کبری است. غیبت چطور شروع شد؟ نامه‌ای از سران شیعه برای امام یازدهم آمد که بیلان و هزینه کرد پول‌هایی که خدمت شما فرستاده‌ایم را به ما بدهید! حضرت یک کلمه جواب داد: «اگر امامت امر مستمری است، چرا چنین چیزی از اجداد و پدران من درخواست نشده است؟» و ازآن‌پس پرده سیاهی در اتاق ایشان نصب شد و مردم حق دیدن حضرت را نداشتند و فقط صدای ایشان را می‌شنیدند. امام بعدی که آمد، مردم حتی صدای ایشان را نشنیدند. فقط از طریق چهار نایب در مدت هفتادسال با امام ارتباط داشتند. امام غایب شد تا چه بشود؟ غیبت ایشان برای آشکار شدن قدر و قیمت اوست. خداوند نعمتی را می‌گیرد که مردم قیمت این نعمت را بدانند. انسان در خوف، قیمت امنیت را می‌داند. در مرض، قیمت سلامت را می‌داند. در غیبت هم قیمت امام خود را می‌داند. هزار سال غیبت این اثر را داشت که مردم به قیمت امامت و قدر امامت آشنا شوند و برای نایب امام «جان بدهند». اولین هدایای خود را دادند و حکم اعدام امام، تبدیل به زندان شش‌ماهه شد. از آن زمان، مردم مرتباً شهید دادند. شهدای پانزده خرداد شهدای راه امام زمان هستند. شهدای «وثیقهٔ ظهور» هستند. حضرت یعقوب (ع) نپذیرفت که بنیامین را در اختیار برادران قرار دهد مگر اینکه وثیقه بدهند؛ چون به آن‌ها گفته بود «هَل آَمَنُکم عَلَیه إِلاَّ کمَا أَمِنْتُکم عَلَی أَخِیه مِنْ قَبْل» خداوند هم به ما می‌گوید: یازده امام دادم اما این دوازدهمی را بدون وثیقه نمی‌دهم. حضرت امام، پانزده خرداد را وثیقه اول می‌داند و تاکنون این وثیقه گذاری در صبر و بصیرت ادامه پیداکرده است و می‌بینید که انقلاب اسلامی در عالم، روزبه‌روز درخشان‌تر می‌شود؛ همان‌طوری که قبل از طلوع خورشید وقتی سپیده آمد، فضا مرتباً نورانی‌تر می‌شود. ما این سپیده را در نیمه خرداد می‌بینیم.

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸چرا قرآن می فرماید: به سوی خدا «فرار» کنید؟🔸 قرآن تعبیری دارد که « فَفَّرُوا الی الله »: به سوی خدا فرار کنید! فرار از چه و به سوی چه؟ چرا تعبیر به «فرار» می کند؟ آنها که می خواهند از مملکت فرار کنند، چه کار می کنند؟ انسان فراری اگر زمینی، خانه ای از اشیاء غیر منقول داشته باشد، سعی می کند زود اینها را نقد کند، بفروشد، بعد وسائل منقول و سنگین خودش را مثل یخچال، تلویزیون و چیزهای بزرگ را هم نقد می کند. بعد نگاه می کند ببیند به کجا می خواهد برود؟ آنکه می خواهد برود آمریکا، ریال های خودش را هم به دلار و ارز تبدیل می کند، چون می خواهد به آنجا فرار کند. شب و روز، وقت و بی وقت همه اش می خواهد اسبابش را که جمع کرد یک روز هم معطل نشود، می گوید یک ساعت هم یک ساعت است. شاید اگر من تأخیر کردم، پرونده ای مطرح شد و من دستگیر شدم، لو رفتم. اگر بتواند بلیط هواپیما و تاریخ خروج خودش را یک روز جلو بیندازد، مبلغی می دهد که جلو بیفتد و یک روز زودتر برود؛ تا خاطرش آسوده بشود و سعی می کند که هیچ چیزی بعد از خودش نماند. مؤمن اگر خواست به سوی خدا فرار کند، باید مثل همان فراری باشد. وقت و مال و هر چه دارد، همه را نقد کند و نقدش را هم تبدیل به ارز کند، یعنی ارز دنیا فانی است، ارز آخرت باقی است. از این فرصتی که دارد به یک بنده خدا خدمتی و کمکی کند. تبدیل ارز کردنش این است که مسجدی، حسینیه ای می سازد، یا قسمتی از پول حسینیه و مسجدی را می دهد. این تبدیل ارز است. این واقعاً می خواهد از دنیا فرار کند؛ چون که دارد چیزی به آن طرف پیش خدا می فرستد. آنکه می خواست به آمریکا برود، اموالش را به دلار تبدیل می کرد، چون می خواست آمریکا برود. آن هم که می خواهد پیش خدا برود، باید به ارز خدا تبدیلش کند؛ یعنی به ثواب و احسان. آن فراری چطور اگر بعد از آن که همه چیز را مرتب کرده بود، اگر یک روز می توانست هواپیمایش را جلوتر بیندازد، پول زیادتر می داد که یک ساعت، یک روز زودتر پرواز کند؟ مؤمن هم وقتی کارهایش را برای خدا کرد و تبدیل به ارز کرد و حسابهایش را صاف کرد، اگر به او بگویند امروز بیا، راحت تر است تا بگویند فردا. چرا؟ چون همانطور که فراری می گفت، ممکن است توی پرونده ام یک چیزی در بیاید، و ممنوع الخروج بشوم، این مؤمن هم می گوید ممکن است من که تا الان نلغزیدم، یک اتفاقی برای من بیفتد و من سقوط کنم، تا پاک هستم، بروم. پس این که در سوره جمعه می گوید، اگر واقعاً شما خدا را دوست می دارید و از اولیاء الله هستید آرزوی مرگ کنید، این تعجبی ندارد. اما چرا ما آرزو نمی کنیم، با اینکه معتقد به آخرتیم؟ چون تبدیل ارز نکرده ایم، چون کارهایمان روی دستمان مانده، خانه آن طرف را نساختیم.

🔹آیت الله حائری شیرازی: 🔸شب قدر یعنی چه؟🔸 یعنی یک شب میتواند جهتیاب مسیر یک سال باشد. اگر وقت خود را بیشتر صرف انتخاب راه و جهت حرکت کنیم، راه برای ما هموار خواهد شد. بسیاری از اوقات، انرژی خود را صرف حرکت میکنیم، درحالیکه انتخاب جهت مهمتر است.

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸شب قدر و لکه‌گيری🔸 اگر روی لباستان شیرۀ خرما ریخت، این کثیفی را می‌توان با آب معمولی و کمی فشار دادن پاک کرد. بعضی گناهان مانند شیرۀ خرما هستند و زود پاک می شوند اما بعضی گناهان مثل چربی هستند. مثل گریس هستند که آب داغ و وایتکس می‌خواهد. ماه رمضان و شب قدر را گذاشته‌اند برای لکه گیری‌های سالانه. برای گناهانی که به سادگی نمی‌توان آنها را پاک کرد. @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸شب قدر برتر از هزار ماه🔸 خداوند، هم در روز ضربت علی و هم در روز شهادتش، به احترام علی علیه السلام، توبۀ خیلی‌ها را قبول می‌کند. دیشب توبه‌های بسیاری پذیرفته شد و فردا شب هم همین طور خواهد بود. این قانون خداست. این دو شب مقدمۀ شب سوم هستند. شب قدر سوم از دستتان نرود. لَیلَهُ القَدرِ خَیرٌ مِن اَلفِ شَهرٍ (سورۀ قدر آیه 3). چرا خدا شب قدر را از هزار ماه برتر کرده است؟ انسانی را فرض کنید که صد سال سن داشته باشد و در این سن تازه از خواب غفلت بیدار شده است و می‌گوید، صد سال از عمرم به هدر رفت، چطور گذشته را تدارک کنم؟! خداوند شب قدر را برای همین گذاشته است. تو بیا تدارک کن، ما ثواب هزار ماه را یعنی هشتاد و چهار سال را به تو می‌دهیم. یک شب قدر را به یاد خدا سپری کن، در قبال آن، هشتاد و چهار سال به یاد من هستی. چرا خداوند این کار را می‌کند؟ این از خوش مرامی و بزرگی اوست. می‌داند که نمی‌توانیم جبران کنیم، یک شب را گذاشته است که این یک شب را قدر بدانیم. هیچ مولایی نسبت به بندگانش این طور رفتار نمی‌کند. امامان ما راست گفته اند : فَلَمْ اَرَ مَوْلاً کَریماً اَصْبَرَ عَلی عَبْدٍ لَئیمٍ مِنْک ( دعای افتتاح ) خدایا هیچ مولای کریمی چون تو ندیده‌ام که صبور باشد و بندۀ پستی چون من را تحمل کند.

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸اگر قدر بدانیم🔸 دوش رفتم به در میکده خواب آلوده خرقه تردامن و سجاده شراب آلوده آمد افسوس کنان مغبچه باده فروش گفت بیدار شو ای ره رو خواب آلوده حافظ؛ غزل 422 تمام حرف‌ها اینست که انسان در این دنیا بداند کجا قرار گرفته. این دنیا همان میکده است. اگر انسان بداند کجاست، هرجا که خودش را بشناسد و حواسش را جمع کند، همانجا خانه دوست است و هر لحظه که انسان، به آن لحظه درست اهمیت دهد، لحظۀ اُنس اوست. هر شب، شب قدر است اگر قدر بدانیم! اگر انسان قدر بداند، شب قدرش آن شبی است که قدرش را می‌داند.

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸بیست سال است نماز می خوانم اما ...🔸 برخی افراد، در نماز، مسئله ی حل نشده را حل می‌کنند و یا گمشده‌ای را پیدا می‌نماید! با این وضع می‌خواهند نماز برایشان سازندگی هم داشته باشد؟! می‌گویند: من بیست سال است که نماز به‌جا می‌آورم، تقرّب کو؟ قرب کو؟ همانجایی که بودیم هستیم! این درست مثل این است که ما غذا را بجویم ولی فرو نبریم؛ بلکه در یقه و آستین خود بریزیم؛ مثل بعضی از بیماران که قرص و یا دوای خود را جلوی دکتر در دهان می‌گذارند ولی بعد آن را دور می‌ریزند. البته که این مریض، خوب نمی‌شود. وقتی انسان نماز را بر سر زبان آورد و این نماز را فرو نبرد، مثل این است که دارو را در دهان گذاشته و بعد آن را بیرون ریخته است. خوب این نمازی که پایین نرفت در انسان تأثیر نگذاشته و نفوذ نمی‌کند. انسان با نماز چه کرده که نماز با او چه کند؟

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸ما در چيزهایی كه خودمان را می‌شكنیم، اجر می بريم🔸 برای اينكه اذان گفتن در بين مردم رايج شود، بايد بينند كه بزرگان اذان می گويند. مثلاً كسی كه در بازار از همه محترم‌تر است، شاگردش را به جای خود بگذارد و اذان بگويد. در مدرسه، مدير اذان بگويد. در ادارات، مدير كل و استاندار اذان بگويد. در مسجد اگر كسی صدایی بهتر از امام جماعت دارد، او هم اذان بگويد. ما در چيزهایی كه خودمان را مي‌شكنيم اجر می بريم. وقتی پيشخدمت اذان بگويد، ترقی مي‌كند؛ ولی وقتی مدير كل اذان بگويد، ديگران تعجب مي‌كنند و او كمی شكسته مي‌شود. اما همين شكسته شدن‌ها ما را می سازد و در آخرت و در بهشت، دری می شود كه انسان را از آن داخل مي‌كنند. مسلمان هر وقت ديد كه با عبادتی شکسته مي‌شود، آن را به ديگری ندهد، بلکه خودش انجام دهد؛ چون او را بزرگ مي كند و تكبّر را از وجود او بيرون مي‌نمايد. هر چه عبادت سخت‌تر باشد، بيشتر انسان را بزرگ مي‌كند و می سازد.

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸هستند و هستند و هستند🔸 در منازل جنوب شهر، گاهی که باران زیاد می‌آید، آب وارد خانهها می‌شود و به ناچار آب را سطل سطل در کوچه می‌ریزند. حال اگر سطح آب زیرزمینی بالا بیاید، این آب را سطل سطل که سهل است، بشکه بشکه هم بیرون بریزند تمام نمی‌شود چون دوباره مثل چاه جایش آب بالا می‌آید. عرب بهاینگونه جوشیدن آب، «انتفاضه» می‌گوید یعنی خودجوش. الآن به جریان فلسطین شورش نمی‌گویند، انتفاضه می‌گویند. بچه مدرسۀ فلسطینی را کسی سازماندهی نکرده و کسی استادش نشده است بلکه خودش به این نتیجه رسیده که زندگی در قید و بند رژیم اسرائیل از مرگ بدتر و مرگ در مبارزه با اسرائیل، پیروزی و حیات است. از خانه و مدرسهاش که بیرون می‌آید، برای اینکه فریاد کند من با اسرائیل مخالفم، سنگ به آنها می‌زند. این حرکت، حرکت یک گروه نیست که اسرائیل، رئیس آن را بگیرد و از بین ببرد و با متلاشی شدن آن سازمان، حرکت متوقف شود؛ اینها از فطرت رهنمود می‌گیرند؛ این است که هرچه اسرائیل حبس و تبعید و اعدام کند، هستند و هستند و هستند. باران نیامده که به سرداب اسرائیل بریزد تا آن را سطل سطل بِکشنَد تا تمام شود؛ آب از زیرِزمین بالا آمده، مثل چاه که هرچه برداری باز جایش پر می‌شود. در روایات داریم که خدا امر امام زمان(عج) را اصلاح میکند. اصلاح کار حضرت که بهدست توانای خداوند انجام میشود، همین است که آدمها از درونشان جوشش پیدا میشود و نهضت از متن جوامع بشری می‌جوشد.

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸دل یخ زده🔸 خورشید همیشه نور میافشاند و هیچ تبعیضی در بذل سخاوتمندانۀ شعاعهایش ندارد، ولی قسمتهایی از زمین مانند قطب شمال و جنوب بهخاطر اینکه در معرض نور خورشید نیستند، همیشه یخ بنداناند، با اینکه آب و خاکشان فرقی با نواحی دیگر زمین ندارد. «یا دائِمَ الفَضلِ عَلَی البَریة» اگر آدم موانع را برطرف کند، میتواند از آن رحمت واسعه، فیض ببرد؛ هر قدر موانع رسیدن نور، بیشتر باشد، دل منجمدتر میشود، این همان قساوت قلب است. وقتی دوستی دنیا مانع تابش نور الهی و پذیرش رحمت واسعۀ ربوبی گردد، دل انسان یخ می‌بندد.

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸عد فطر نماد وحدت است/ اعلام عید بر عهده ی امام جامعه است🔸 هیچ فکر کرده ایم چرا واژه «اداره» را برای بخش های حکومت بکار می بریم؟ چون «گردش» است و گردش حول یک محور است. تمام چرخ ها در صنعت دایره هستند. چرا بیضی نسیتند؟ چون بیضی دو کانون دارد؛ آیا اداره یک مملکت از قانون صنعت و اجتماع می تواند جدا باشد؟ در مسئله رویت هلال اگر بر مبنای شهادت شهود فردی عمل کنیم و در نتیجه اختلاف نظر حاصل شود، بعضی باید روزه را واجب بدانند که خوردن آن کفاره آنچنانی دارد و بعضی باید روزه را حرام بدانند و در نماز عید شرکت کنند. آیا با اختلاف در مساله جشن عید، جشن ما و عزای دشمن خواهیم داشت یا عزای ما و جشن دشمن؟ عقل می گوید حرام و واجب قرار دادن روزه برای آن بوده که همه با هم بگیرند و همه با هم افطار کنند. اگر روزه عید حرام نبود، بسیاری به عنوان بدرقه رمضان روزه می گرفتند و وحدت حاصل نمی شد. پس حکیمی که فکر حفظ وحدت از راه حرام کردن روزه در بعد از ماه را کرده بود، فکر حفظ وحدت در اعلام رؤیت و عدم رؤیت را هم کرده است و اگر نه، پس امام برای چیست؟ عید گرفتن یا آخر رمضان دانستن مثل ذکر رکوع نیست که مومنین در انتخاب آن آزادند. بلکه هماهنگی در شروع و اتمام رکوع است. اضافه شدن چند رکوع [در نماز جماعت] و به خاطر اشتباه ماموم پذیرفته است؛ اما [اضافه شدن رکوع] در نماز فرادا پذیرفته نیست. حال که اسلام جهانی نیست که همه مسلمین جهان در یک روز عید بگیرند، لااقل در هر کشور به یک مرکز اکتفا شود و این زیبایی را بر زیبایی دیگر بیافزاییم.

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸کاری می کنیم که اندازه ی این لباس شوید!🔸 اقتصاد، اخلاق، تربيت و ... ، همه لباس هايی هستند كه برای برهنه نماندن و حفاظت انسان، بر او پوشانده مي شود. چگونه امكان دارد لباسی که آن را اندازه گيری نكرده باشند، با بدنی متناسب باشد؟ خياطی كه هنوز مشتری خود را نديده و پُرُوْ نكرده، چطور حق دارد و می تواند بر پارچه ی او قيچي گذارد؟! مكاتب و علوم انسانی بشری اينگونه عمل می كنند كه براي انسان، نديده، لباس مي دوزند و بعد هم آن را بر او پوشانده، به او می گويند اين لباس توست! يا آن را بپوش، يا به تو مي پوشانيم و كاری می كنيم كه به اندازه ی آن شوی! به عبارت ديگر، در مسائل فرهنگی و تربيتی، از دبستان تا دبيرستان، دقيقا به گونه ای برنامه ريزی مي كنند تا انسان مورد نظرشان، با اقتصادی كه در نظر دارند، تطبيق كند! آنان راهی جز اين ندارند كه اگر لباس اندازه نبود، آن قدر فشار بدهند تا لباس اندازه شود!

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸علوم انسانی، رساله ی عملیه است🔸 آیا قبول دارید علوم انسانی هم رساله اند یا نه؟ سوال من این است؛ علوم انسانی رساله هست یا نیست؟ این رساله عملیه است که از اروپا می آید و در داخل شما اسمش را می گذارید کتاب جامعه شناسی و فکر و خیالتان راحت می شود! نخیر، اینها رساله عملیه هستند. بانکداریتان علم بانکداری است یا رساله عملیه بانکداری؟ شما رساله ها را آرمِ علم زده اید و نفس این عمل اشتباه است. رساله که علم نیست. رساله فتوی است و علوم انسانی هم صد در صد فتوی است.

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸انسان های عصر ظهور، فوق العاده هستند🔸 این‌طور نیست که فکر کنید امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) می‌آید و عالَم پر از ظلم و جور را تحویل می‌گیرد و جهان پر از عدل و داد تحویل می‌دهد. همه‌اش این نیست؛ اگر امامش فوق العاده است، امتش هم فوق العاده است! انسان [عصر ظهور] هم فوق العاده است. عصر ما، عصر جوشش فطرت است. فطرت در عصر ما حالت انفجاری دارد. نظافت، راستگویی، امانت داری، آزادی خواهی و عدالت خواهی غربی‌ها، ریشه ی فطری دارد؛ منتها عدالتخواهی آنها [به اشتباه] به کمونیسم انجامیده است. آزادیخواهی آن‌ها هم ریشه فطری داشته است؛ اما به لیبرالیسم تبدیل شده است. بنابراین سرشتش درست بوده اما سرنوشتش خراب شده است.

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸آقای صفائی حائری، جامع مطهری و شریعتی بود🔸 ویژگی آقای صفایی [حائری] این بود که هم اندیشه‌هایش جایگاه سالمی داشت و هم روش او روش مؤثری بود. متأسفانه برخی از اندیشمندان ما «محتوا» داشتند، ولی «فرم» نداشتند و برخی بالعکس بودند. دکتر شریعتی در «فرم بیان» و ورود به مطالب و انتخاب واژه‌ها خوب بود؛ ولی در «محتوا» خوب نبود و اسلام شناس نبود. استاد مطهری در «محکم‌بودن اندیشه»، کم‌نظیر بود؛ اما «فرم» او به اندازه محتوایش خوب نبود. من وقتی کتاب غدیر آقای صفایی (عین-صاد) را خواندم، در حاشیه آن نوشتم: «قدر این نویسنده، شناخته نشده است. او محتوای شهید مطهری را دارد و روش بیان شریعتی را» آقای صفایی شناخته نشد. من اگر در مروری که در چند تا از کتابهایشان داشتم ضعف اندیشه دیده بودم، ایشان را ترویج نمی کردم.

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸قضیه‌ای جالب در ارتباط با نسبت طلا و پول رایج🔸 فقها تا چند سال قبل به‌طور کلی اجازه نمی‌دادند طلا به‌عنوان مهریه خانم‌ها در قباله ذکر شود. دلیل قضیه روشن بود. می‌گفتند طلا هر روز قیمتی دارد و معلوم نیست ارزش طلا چه مقدار است پس آن‌کس که می‌خواهد مهریه را سه کیلو طلا قرار دهد بایستی ببیند سه کیلو طلا در بازار چند تومان و چند ریال است. تومان و ریال بایستی حتماً مصداق عنوان صداق باشند وگرنه طلا با تغییر قیمت هر روز موجب جهالت در صداق گردیده و به دلیل غرر عقد باطل است. این فرمان سال‌ها پند گوش و نصب العین کار محضردارها بود و به هیچ وجه اجازه صداق قرار گرفتن طلا را نمی‌دادند و حتماً معادل تومانی و ریالی را در قباله می‌نوشتند. سال‌ها گذشت، همان‌گونه که حرکت زمین بالاخره کشف شد، حرکت پول هم کشف شد و همان‌طور که معلوم شد خورشید در حرکت شبانه‌روزی، به دور زمین نمی‌چرخد بلکه این زمین است که می‌گردد و ما به نظرمان می‌آید که خورشید گردیده است، وقتی حرکت پول مثل حرکت زمین برملا شد، طلا تبرئه شد و معلوم گردید هر روز پول ارزان می‌شود نه این که طلا گران می‌شود! طلا هم مثل خورشید از تغییر قیمت تبرئه شد و اجازه صداق واقع شدن یافت. اما جای یک سؤال باقی ماند و آن این‌که تفاوت قیمت روزمره طلا آن روزها بسیار کم بود ولی تفاوت قیمت پول رایج در این زمان‌ها بسیار است. مثلاً خانه زادگاه حقیر در کمتر از صد سال قبل به هفتاد تومان به‌وسیله پدرم که تاجرزاده بود خریده شد. قطع‌نظر از تمام وسائل رفاهی، درها و سقف‌ها عتیقه بود و پیشانی اتاق‌های بزرگ از شیشه مشبک بود. تفاوت پول به این جا رسیده که آن هفتاد تومان را اگر امروز به مسئول دستشویی بدهیم اخم می‌کند! سؤال این است که اگر طلا را اشتباهاً متغیر القیمه دانستند و لذا صداق واقع شدن آن را منع کردند تا معامله غرری نشود، حال که این پول رایج ثمن جمیع معاملات است چرا غرر لازم نمی‌آید؟ طلا با تغییرات کم نمی‌بایست ثمن معامله می‌شد. پول رایج با این همه تفاوت چرا می‌تواند ثمن جمیع معاملات باشد؟

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸نتیجه‌ی علم منهای دین (مباحثه با رئیس مجلس آلمان)🔸 رئیس‌ مجلس آلمان غربی در دوره آقای خاتمی به ایران آمد. آن موقع بحث روز، گفتگوی تمدن‌ها بود و ایشان هم روی این مسئله مانور می‌داد. زمانی که خواست موضوع گفتگوی تمدن‌ها را شروع کند من گفتم که می‌خواهم در ابتدا سؤالی از آقای رئیس‌ مجلس بپرسم. گفتم اگر ۲ نفر با هم دعوا می‌کردند و یک نفر سومی آمد به هر کدام‌یک چوب داد، آیا به این دو نفر خدمت کرده است یا خیانت؟ او ترسید که اگر بگوید خیانت کرده من مچ او را می‌گیرم که شما در دوره جنگ به عراق و ما کمک می‌کردید. برای رئیس مجلس هم، چنین گافی خیلی سخت است. یک جوانی [در مجلس] بود که گفت من عضو حزب سوسیالیست هستم و جزو نماینده‌ها بود. این جوان دیگر حوصله نکرد و گفت جواب شما روشن است و این فرد به هر دو نفر خیانت کرده است. ایشان (رئیس مجلس) هم ناچار شد که بگوید خیانت کرده است. البته بعد من دل او را آرام کردم و گفتم که سؤال من سیاسی نیست. من می‌خواستم بگویم که نتیجه علم منهای دین، این است. اینکه دائم توی سر دین می‌زنند و می‌گویند که دین باعث عقب‌افتادگی است، یک‌بار هم به دین فرصت دهید که از خودش دفاع کند. دانش که تاج افتخار بشریت است تابه‌حال چه‌کار برای بشریت کرده است؟ بشر در ابتدا الف بود و ب. دانش آمد و دائم یکی به این داد و یکی به آن. بعد از این‌که این فرد قبول کرد که چنین اقدامی خیانت است، سؤال دوم را مطرح کردم. گفتم شما معتقدید که آیا اول باید یک نفر را مسلح کرد و بعد او را اصلاح کرد یا این‌که اول او را اصلاح کرد و بعد مسلح کرد؟ در پاسخ به این سوال هم کمی این پا و آن پا کرد و بعد گفت اول اصلاح و بعد تسلیح. گفتم خب شما که می‌گویید ابتدا باید اصلاح و بعد مسلح شود اگر کسی اصلاح نشده مسلح شد باید او را خلع سلاح بکنیم یا خیر؟ او هم ناچار شد که بگوید باید خلع سلاح کنیم. گفتم پس آن چیزی که می‌تواند جامعه را اصلاح کند ۳ چیز است: خلع سلاح فاسدها، اصلاح و تسلیح. این‌که ما بیاییم و با یکدیگر حرف بزنیم،‌ اما هیچ ضمانت اجرایی نداشته باشیم چه اهمیتی دارد؟ دیدید که گفتگوی تمدن‌ها هم کم‌کم خاموش شد.