🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸دو نوع پول، دو نوع بانک و دو نوع سرنوشت!🔸 کسی که برای 400 میلیون تومان با بهره ی 25 درصد و 10 ساله به بانک مراجعه می کند اگر بتواند 400 میلیون تومان سود بدست آورد، وقتی به بانک با «پول اعتباری» مراجعه می کند، از یک میلیارد و چهارصد میلیون تومان، فقط هشتصد میلیون تومان در اختیار دارد و ششصد میلیون کم دارد. خانه و زندگی خودش و ضامنش که در رهن بود به تملک بانک درآمده و چون کفاف وام را ندارد، به زندان می افتد! همین فرد اگر از بانکی با «پول اسلامی» 400 میلیون وام بگیرد و از این دارایی، 800 میلیون بدست آورد، موقع جدایی از بانک، 400 میلیون وام را به بانک می دهد و 400 میلیون برای خودش بدست می آورد که می تواند در صنعت، تجارت و کشاوری سرمایه گذاری کند و صاحب نام شود! @haerishirazi

🔹پیام آیت الله حائری شیرازی🔹 بسم الله الرحمن الرحیم و صلی الله علی محمد و اله الطاهرین چون چندی قبل نامه‌ای تحت عنوان «جناب آقای مهندس موسوی» و «حجت الاسلام کروبی» نوشته بودم و آن‌ها را نسبت به اعتراف به اشتباهات گذشته توصیه نمودم، اکنون به خود آمدم که قرآن می‌گوید: «أَتَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَتَنسَوْنَ أَنفُسَکُمْ»بقره،44. آیا مردم را به نیکی توصیه می‌کنید و خودتان را فراموش می‌کنید؟ به خود گفتم مقاله‌ای بنویسم و مواردی که از خود می‌دانم منتشر کنم تا بین خود و آن دو برادر منصفانه عمل کرده باشم، اینک شروع می‌کنم: 1.در سال 1392 در لحظات پایان تبلیغات انتخاباتی ریاست جمهوری، نامه‌ای به مقام معظم رهبری نوشتم و مطلبی را متذکر شدم. آن نامه سرگشاده نبود و نمی‌بایست کسی از آن مطلع شود ولی برخلاف اصول اخلاقی، قسمتی از آن منتشر شد. آن قسمت بدلیل حساسیت موضوع در فضای مجازی انتشار فوق العاده‌ای یافت و بعد از نتیجۀ انتخابات، آن کسی که در رأس برنامۀ آنان بود، به من گفت: نامه شما مؤثر بود. این کار یک نوع گل به خودی بود. همیشه عذاب وجدان آن، آرامم نمی‌گذارد. مواردی از این قبیل دو سه مورد در زندگیم پیش آمده و چون به مردم ارتباطی ندارد نیازی به نقل آن نیست. 2.بعد از رحلت مرحوم آیت الله هاشمی، به ذهنم آمده بود که ممکن است در مواضعی که با رهبری زاویه دارد مصلحت ایشان را درنظر گرفته همانطور که حضرت ابوطالب نماز نمی‌خواند، شهادتین نمی‌گفت و رسما جزء مشرکین بود اما شیعیان می‌دانند ایشان از اوصیاء انبیاء است و آنچه می‌کند برمبنای ارشاد الهی است، به خود گفتم آیا شما یقین داری که چنین است و طرف در جایگاه ابوطالب است؟ پاسخ گفتم که: نه حدس می زنم، پس گفتم «إِنَّ الظَّنَّ لاَ یغْنِی مِنَ الْحَقِّ شَیئاً»یونس؛36. ظن دلیل نمی‌شود. ممکن است انسان در لحظاتی خشم بگیرد و مطالبی از روی عصبانیت بگوید. توجیه آنها پسندیده نیست. خروجی کار باید دیده شود. خروجی کار ابوطالب، همه حفظ اسلام بود اما دیگران را نمی‌توان از خواست‌های صنفی به سادگی مبرا دانست. پس در سایت خود نوشتم آنچه گفتم اشتباه بود و اعتراف به اشتباه بهترین خدمت است. والسلام علیکم و رحمت الله 27 شهریور 1396 @haerishirazi

🔸رونمایی از اثر جدید آیت الله حائری شیرازی پیرامون قیام اباعبدالله علیه السلام🔸 با احترام، از همراهان گرامی «کانال نکات ناب و تمثیلات» دعوت می‌شود در مراسم رونمایی از کتاب «آیینۀ تمام‌نما» جدیدترین اثر آیت الله حائری شیرازی شرکت فرمایید. این کتاب گفتارهایی از آیت الله حائری شیرازی است با محوریت عاشورا که در هفت فصل تنظیم و ارائه شده است: 1. بینش و بصیرت حسینی 2. درس‌های عاشورا 3. عوامل واقعه عاشورا 4. پیامدهای واقعه عاشورا 5. در سوگ سیدالشهدا علیه السلام 6. زیارت امام حسین علیه السلام 7. انقلاب اسلامی در پرتو عاشورا. در بخشی از کتاب می خوانیم: «دربارۀ کار اباعبدالله علیه السلام، بچه‌ها، جوان‌ها و اهل‌بیت آن حضرت تأمل کنید. آن حضرت می‌خواهد عاشورا آئینه تمام‌نمای دو نوع اسلام باشد. بعضی از آئینه‌ها کوچک هستند که آدم فقط صورتش را در آنها می‌بیند و بعضی هم به اندازۀ قد انسان هستند و انسان تمام قامتش را در آن می‌بیند. آن حضرت می‌خواهد تمام قامت دو اسلام را معرفی کند.» این کتاب با تمثیل‌هایی خواندنی همراه شده که خواننده را در فهم بیشتر قیام سیدالشهدا علیه السلام یاری می‌کند. امید که حضورتان در این محفل، در نشر و ترویج معارف اهل بیت علیهم السلام موثر باشد و تحفۀ درویشی شود در پیشگاه آقا اباعبدالله الحسین علیه السلام. 🔸زمان: چهارشنبه 29 شهریور 1396 ساعت 17🔸 🔸مکان: تهران، خیابان انقلاب، نرسیده به چهارراه ولیعصر، ابتدای خیابان شهید مظفر شمالی،پشت پاساژ کامپیوتر رضا، مرکز تبادل کتاب🔸

«آنکه در جهاداصغر است، حتما در جهاداکبر هم هست» شب عملیات مسلم ابن عقیل در سومار سخنرانی آیت الله حائری شیرازی در جمع رزمندگان اسلام 1361/7/9 @haerishirazi

جهت تهیه کتاب به این آدرس مراجعه نمایید: @haeri1395 @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸زمان ظهور🔸 نیاز جهاد به مردم وفادار امام حسین علیه السلام همان امام حسن علیه السلام است. همان نور و همان حقیقت است که جابه جا می شود. آنها آن چنان به خداوند متعال نزدیکند که نمی توان بین آنها فرق گذاشت. همه ائمه یکی هستند. «کُلُّهُمْ نُورٌ واحِد». امام حسن مجتبی علیه السلام می دید که در آن شرایط که افراد تربیت و ساخته نشده اند، برخورد با معاویه درست نیست. امام علی علیه السلام می فرماید: «وَ مُجْتَنِي الثَّمَرَةِ لِغَيْرِ وَقْتِ إِينَاعِهَا كَالزَّارِعِ بِغَيْرِ أَرْضِه» (آن کس که ميوه را در وقت رسیدنش نچيند، چون كشاورزى است كه بذر را در زمين ديگرى بکارد). یعنی زحمتش را او کشیده و صاحب زمین سودش را می برد، چون غاصب است و باید اجاره این کار را بدهد. امام حسن علیه السلام هم دید که وقت پیروزی نرسیده، پس باید ضعف نشان ندهد. حمران بن اعین از امام باقر علیه السلام سؤال کرد: قیام شما چه زمانی است؟ حضرت به این مضمون فرمود: اگر خانواده و خویشان و آشنایانت اهل وفا هستند، بدان قیام ما نزدیک است. یعنی وقت برداشتن ثمره وقتی است که احساس شود، وفا در جامعه زیاد شده است. اگر کسی می خواهد ببیند ظهور نزدیک است یا نه، به اطراف و قبیله و شهرش نگاه بکند و ببیند وفاداری شان چطور است. اگر وفا زیاد شده، بداند ظهور نزدیک است و اگر وفا کم است، بداند نزدیک نیست. الآن هم مرجعیت -که به نیابت از امام زمان فعالیت می کند و دست امام زمان عجل الله روی آن است- اگر در غیر از این موسم و این زمان می خواستند قیام بکنند، مخالفان [از این قیام] بهره برداری [سوء] می کردند؛ چون وفای مردم کامل نشده بود. قیام حضرت امام حسین علیه السلام قیامی اساسی است؛ چون بعد از تربیت و ساخته شدن افراد است. اصحاب امام زمان عجل الله هم افراد تربیت شده و ساخته شده ای هستند. آنها بدون اذن آن حضرت قدمی برنمی دارند. ولی امام حسن علیه السلام در آن زمان دید وفایی نیست و باید با معاویه صلح کند. آن حضرت می دانست که بعد از پذیرفتن صلح، مردم درباره اش چه خواهند گفت، ولی با شهامت تمام آن را پذیرفت و تحمل کرد و شکایتی هم نکرد. کتاب آئینه تمام نما/فصل بصیرت و بینش حسینی/ صفحه 36 جهت تهیه کتاب به این آدرس مراجعه نمایید: @haeri1395 @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸سند حقانیت🔸 عاشورا سندی مثل حضرت علی اصغر علیه السلام داشت که بر حقانیتش شهادت بدهد و اثبات کند که انقلابی در این عالم به وجود آمده است. ما وقتی میخواهیم رذالت یزید را ثابت کنیم، با شهادت علی اکبر ثابت میکنیم یا با شهادت علی اصغر؟ شهادت علی اصغر را دلیل بزرگ تری بر رذالت آنها میدانیم یا شهادت علی اکبر را؟ همۀ شهدای کربلا که بی گناه کشته شدند، حجّت هستند، اما حجّت کبری و بزرگ ترین حجّت امام حسین علیه السلام در روز قیامت، علی اصغر اوست؛ چون نشان میدهد که او برای چه حرکت کرده و مقابل او چه افرادی بوده اند. این انقلاب هم برای تداومش باید یک علی اصغر داشته باشد. اثر بمباران شدن شهرهای بیدفاع ما و شهادت ساکنان آن ها، مشابه اثر شهادت علی اصغر علیه السلام بود. ما باید بدانیم نسبت به این مدت که صبر و تحمل کرده ایم، اثر روانی بزرگی برای جامعه خود و دیگر جوامع داشته ایم. اثر این صبر ما مشابه بود با اثر شهادت حضرت علی اصغر علیه السلام. مردم جهان وقتی می شنیدند که مملکتی در مقابل چنین مصائبی این طور صبر میکند و مملکتی هم بی رحمانه شهرهای آن را بمباران می کند، به این فکر می کردند که چرا با مردم این شهرها که با کسی جنگ ندارند، اینگونه رفتار می شود. کتاب آئینه تمام نما/فصل درس‌های عاشورا/ صفحه 51 جهت تهیه کتاب به این آدرس مراجعه نمایید: @haeri1395 @haerishirazi

🔹یادداشت آیت الله حائری شیرازی پیرامون انسان‌شناسی🔹 بسم الله الرحمن الرحیم اگر اطلاعات صحیح «انسان‌شناسی» در کار باشد، می‌توان از روی «شرایط»، ناهنجاری‌های آینده را پیش‌بینی کرد؛ اما آنکه از «انسان‌شناسی» صحیح تهیدست باشد، اول ناهنجاری‌ها را می‌بیند و بعد به دنبال علتش می‌گردد و متأسفانه انسان را متأثر از «شرایط» می‌بیند به‌طوری‌که گمان می‌کند انسان با شرایطی سارق می‌شود و با شرایطی سالم می‌گردد. درحالی‌که عکس این قضیه صادق است. انسان با نیروهایی که با خود دارد می‌تواند جهت شرایط را به نفع خود تغییر دهد و اینجا دو انسان مطرح می‌شود؛ انسانی که در وقت کاستی‌ها می‌خواهد با عبور از قانون و مقررات، مشکل را حل کند و انسان‌هایی که می‌خواهند از راهی صحیح که همه استفاده می‌کنند، استفاده کنند. آن‌هایی که انسان را نمی‌شناسند، همهٔ انسان‌ها را به یک چوب می‌رانند و می‌گویند: فقر علت دزدی است پس باید با فقر مبارزه شود و بهترین راه آن این است که هنجارشکن را مدتی بازداشت کنند تا زمینهٔ رفع فقر او فراهم شود و شرایط مناسب برای عبور از فقر را پیدا کنند؛ اما آنها که انسان را به دو دسته تقسیم می‌کنند می‌گویند: کسی که می‌خواهد تردستی کند، با آموزش و تغییر شرایط عوض نمی‌شود. او باید بداند در مقابل هر هنجارشکنی، مجازاتی متناسب با آن است تا از اول بجای این‌که از راه غیرقانونی وارد شود راه قانونی را انتخاب کنند. این دسته می‌گویند باید با انسان برخورد شود درحالی‌که دسته اول می‌گویند انسان مقصر نیست و معلول شرایط است و باید شرایط را عوض کرد. نتیجهٔ انسان‌شناسی، اصلاح برخورد انسان با هنجارشکنان می‌شود. برای دزد جریمهٔ بازدارنده قائل می‌شود. زندان جریمهٔ بازدارنده نیست بلکه مرکز فحشا و فساد و کانون میکروب‌ها و ریشهٔ بسیاری از بدبختی‌هاست. قاچاق انسان هم‌ریشه در همین ناهنجاری‌ها دارد. ریشهٔ اصلی، فقر نیست بلکه دوشخصیتی بودن انسان است. انسان تک ذاتی نیست، هم «فطرت» و هم «طبیعت» در انسان ذاتی است و انسان بین این دو کشش زندگی می‌کند. آنکه وقتی فقیر می‌شود می‌خواهد از راه قانون‌شکنی دارا شود «طبیعت‌گراست» و آنکه می‌خواهد از راه قانون مشکل را حل کند «فطرت‌گرا» است. فطرت گرایی باید تشویقات و ترغیبات لازم را داشته باشد و طبیعت‌گرایی تهدیدات و مجازات و جریمه‌های بازدارنده. این نوع انسان‌شناسی مقدمه ورود به بحث‌های علوم انسانی است. متأسفانه هرچه انسان می‌کشد از خود نشناسی است. والسلام محی الدین حائری شیرازی @haerishirazi