🔹آیت الله حائری شیرازی🔹
🔸انسان مثل کمربند ایمنی است🔸
انسان مثل کمربند ایمنی است. کمربند را که یواش یواش میکشی همراهت میآید. اگر یک دفعه کشیدی و شوک به آن دادی، مقاومت میکند. ندیدهاید گاهی کسی با زبان نرم حرفی میزند و امر به معروفش موفق میشود. یکی دیگر میرود و هیچ نتیجه نمیگیرد، بعد میگوید مردم قبول نمیکنند. مردم قبول میکنند اما تو بلد نیستی کمربند را بکشی!
حالا بعضی کمربندها حساسترند و با شوک کمی محکم میشوند، اما بعضیها نیاز به شوک بیشتری دارند تا مقاومت کنند. اتفاقاً همان کسی که نسبت به شوکِ کم، مقاومت میکند، کمربند بهتری است. چون برای روز مبادا اگر یک ذره شوک آمد، فوری سفت میشود و میایستد. هرچه حساستر باشد بهتر است. بچهها هم همینطورند، وقتی شما با آنها با تحقیر صحبت کنید، با استخفاف حرف بزنید، مقاومت میکنند و مثل کمربند محکم میشوند.
📖 راه رشد، جلد سه، صفحه ۶۵
@haerishirazi
🔹آیت الله حائری شیرازی🔹
🔸ما میخواهیم ترسِ اهل عالَم بریزد🔸
آقای بازرگان تصور میکرد اگر لانۀ جاسوسی را تسلیم نکنیم و اینها را آزاد نکنیم، آمریکا یک بهانهای پیدا میکند و به ما حمله میکند و ما ضرر میکنیم.
امام میگفت ما میخواهیم ترس اهل عالم بریزد. ما اینها را مدتی نگه میداریم تا مردم باورشان شود که آمریکا هیچ غلطی نمیتواند بکند؛ تا مردم جرئت پیدا کنند.
حق با امام بود.
@haerishirazi
0224-۵ ظرفیت.jpg
1.27M
فایل وضعیت
@haerishirazi
🔹آیت الله حائری شیرازی🔹
🔸فروپاشی🔸
من قبل از انتخابات فکر میکردم هر کدام [از کلینتون یا ترامپ] اگر پیروز بشود، چه نتایجی دارد؟ به ذهنم آمد اگر ترامپ پیروز بشود، برای #فروپاشی آمریکا بهتر است. به دوستان گفتم احتمالاً این بیاید روی کار.
یک وقت آقای بهلول به من گفت: «آمریکا به پنجاه کشور جدا جدا تقسیم میشود». خدا رحمتش کند. خیلی مسائل آینده که هنوز اتفاق نیفتاده را میدانست. قبل از انقلاب، در نجف به آقای طاهری گفته بود «انقلاب پیروز میشود و من میآیم ایران و سخنرانی میکنم».
@haerishirazi
نکات و تمثیلات آیت الله حائری شیرازی
🔹آیت الله حائری شیرازی🔹
🔸توصیه و پیشنهادی به خانوادههای شهدا🔸
زینب (سلام الله علیها) در بازار کوفه جلو مرد، جلو زن، جلو جمعیت صحبتی کرد که صدایش به آخرین فرد جمعیت میرسید. نگفت: «من دختر فاطمه هستم، صدایم را نباید اجنبی بشنود». وقتی دید که اسلام در خطر هست، وقتی دید که اینها مثل موریانه افتادهاند به جان اسلام، برای مردم سخنرانی کرد.
آن که گفته بود «حرف نزن»، الآن میگوید: «حرف بزن». او که گفته بود «صدایت را اجنبی نشنود»، الآن گفته بود «من به تو میگویم: بشنوند». آن چیزی را که خدا میگوید همان درست است.
حفظ اسلام به همان سخنرانیها بود. به همان فریادها بود. به همان گریهها بود.
الآن هم [شما خانوادههای شهدا] نگویید که این شهید ما رفت، ما همین که بر او گریه کنیم کارمان را کردهایم! آیا کسی نباید این عَلَمی که به دست اینها بوده را بلند کند؟ جای خالی اینها را نباید پُر کنند؟ چه کسی باید بگوید؟ شما باید بگویید. شما باید درِ خانهها بروید. در مجلسها صحبت بکنید. سخنرانی بکنید. خواهرها را جمع بکنید و به آنها بگویید. پشت جبهه را نگه بدارید. امر به معروف بکنید. نهی از منکر بکنید. توی مدرسهٔ دخترانه بروید و برای دخترها صحبت بکنید که این شهداء رفتند که شما با عفت باشید. شما پاک باشید. شما منزه باشید. وقتی بروند آن جا بگویند مادر دو شهید آمده و میخواهد صحبت بکند، دانشآموزها میخواهند ببینند آن کسی که یک همچنین بچهای را تربیت کرده چه کسی است؟ روحیهاش چه جوری است؟ احساس کنند زن هم میتواند قویدل باشد. زن هم میتواند با جرأت باشد. زن هم میتواند ایثارگر باشد.
برادر شهید وظیفه دارد برود در مدرسههای پسرانه، پدر شهید برود در مدرسههای پسرانه، توی آن مدرسهها حرف بزند. صحبت بکند و بگوید: «ما راه او را ادامه میدهیم». با خودتان نگوید: «من که اهل سخنرانی نیستم، من که سواد ندارم، من که معلومات ندارم»، آن خدایی که بچههای شما را این کاره کرد و این قدرت را به آنها داد میتواند به شما قدرت سخنرانی میدهد. مگر آقازادهٔ شما از اوّل نظامی بود؟ نه. وقتی نیاز شد رفت. وقتی رفت خدا به او قدرت داد.
@haerishirazi
🔹آیت الله حائری شیرازی🔹
🔸از کجا بفهمیم که در مسیر صحیح هستیم؟🔸
مسافری که به سوی مقصد حرکت میکند، راه نرفته را پیش رو میبیند؛ اما اگر پشت به مقصد بایستد، مسیر طی شده را خواهد دید.
کسی که رفتهها و کردههای خود را میبیند، باید باور کند که در حال اشتباه است و پشت به مقصد ایستاده و کسی که نرفتهها و نکردهها را مینگرد، شک نکند که رو به مقصد ایستاده و در مسیر صحیح قرار دارد. پس اگر مقداری عُجب در عمل کسی پیدا میشود، نشانۀ آن است که دارد پایین میآید و تنزّل میکند. چنین فردی باید به خدا پناه ببرد و توجهش به آن کارهایی باشد که انجام نشده است تا مبادا غرور پیدا کند.
📖 تمثیلات اخلاقی، جلد یکم، صفحه ۴٠
@haerishirazi
🔹آیت الله حائری شیرازی🔹
🔸آموزش عملی تواضع و انتقادپذیری توسط والدین🔸
در روایت داریم که ««رَحِمَ اللهُ مَنْ اَهْدَی اِلَیَّ عُیُوبی»»؛ خدا رحمت کند کسی را که عیب مرا به من هدیه کند؛ اگر کسی میخواهد برای من گل بیاورد، گل او این باشد که بگوید: آقا! من این نکته را در زندگی شما دیدهام؛ این عیب را میخواهم بگویم. اگر شما میخواهید به امام جمعهتان هدیه بدهید، بگویید: این مدت ما آمدیم صحبتهای تو را گوش کردیم و حالا میخواهیم گلی برایت بفرستیم. آقا! این صحبتت این اشکال را دارد یا صحبتهایت برای ما کمی سنگین است یا سطحش پایین است. این بهترین هدیه است. اینکه شعار بدهند: «صل علی محمد...»، هدیه نیست. اینکه انسان را کمک کنند، هدیه است. اینکه عیب کسی را به او بگویند، خدمت است؛ چون فردای قیامت، انسان از چه کسی تشکر میکند؟ از کسی که تعریفش کرده یا از کسی که عیبش را برطرف کرده؟
به بچههایتان بگویید: اگر عیب مرا به من بگویید، من به شما دعا میکنم. این میشود تواضع؛ این میشود دوری از تکبر؛ این میشود دروازۀ بهشت، نه اینکه انسان در خانه بگوید: من بابا هستم؛ من بزرگتر هستم؛ من ارشد هستم؛ هرچه من میگویم، باید بشود؛ بچه غلط میکند به من حرفی بزند!
📖 راه رشد، جلد چهارم، صفحه ١٣۴
@haerishirazi