🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸 وقتی از او تعریف می کنی، نشئه می شود!🔸 اینطور نیست که فقط هروئینی ها معتاد باشند. ما هم مثل #معتادی هستیم که هروئین او «حبّ دنیا» است. یکی معتاد به قدرت است، یکی معتاد به ریاست است، یکی معتاد به اسم است، یکی معتاد به شهرت است. انسان وقتی معتاد به اسم و شهرت شد، وقتی از او تعریف می کنی، #کِیف می کند! #نشئه می شود! مثل اینکه مواد به او رسیده است. وقتی هم که از او تعریف نمی‌کنی، مثل این است که مواد به او نرسیده و #خمار است. اینها همه‌اش اعتیاد است. #انبیاء مثل کسانی هستند که می خواهند انسان را ببرند بیمارستان و او را مداوا کنند تا اعتیادش را ترک کند. یک #دوره ای باید بگذرد تا مواد از بدن او خارج شود. معتاد را وقتی می‌برند برای مداوا، هفتۀ اول، ده روز اول، خمار است؛ گیج است. تمام این دست و پا و بدنش درد می‌کند؛ چون عادت کرده به مواد. نمی‌تواند بنشیند. نمی‌تواند راه برود و حوصلۀ هیچ چیز را ندارد. به ما گفته‌اند وقتی می روید #مسجد، حرف دنیا نزنید. اما انسان مثل خمارها دلش می‌خواهد آنجا هم یک کسی را پیدا بکند و حرف دنیا با او بزند! یعنی مثل اینکه می‌خواهد مواد بکشد! به آدم می‌گویند وقت نماز خواندن، بازی نکن و حواست به نماز باشد. این دوای تو است. روزی پنج مرتبه این #قرص را بخور. این نماز، مثل همان قرص و دوایی است که خدا داده برای این که ما اعتیادمان را ترک بکنیم. @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸این، تو نیستی!🔸 انسان خودش را با جسمش اشتباه می گیرد! وقتی در #آینه نگاه می‌کند و جسم خودش را می‌بیند، این اشتباه را می‌کند. به او می‌گویند چه کسی را در آینه دیدی؟ می‌گوید: «خودم را دیدم». نه! انسان خودش را نمی‌بیند! خیلی کار دارد که انسان به جایی برسد که خودش را ببیند. گاهی یک انسان از دنیا می‌رود قبل از این که حتی یک بار خودش را دیده باشد! انسان به هر چیزی #تعلق پیدا کرد خودش را با او اشتباه می‌گیرد. اولین اشتباهی که انسان می‌کند این است که بدنش را خودش می‌داند؛ چون به این بدن تعلق پیدا کرده است. [در فیلم «گاو» اثر داریوش مهرجویی]، مش حسن از بس به آن گاو علاقه داشت، خودش هم شده بود گاو! هرچه می خواستند به او حالی کنند که تو گاو نیستی، باورش نمی شد. این همان حال و روز ماست! ما [به خاطر تعلقی که به بدنمان داریم]، باور کرده‌ایم که همین هیکل هستیم. وقتی انسان می‌فهمد که خودش چیز مهمی بوده که دیگر فرصت از کف رفته است. انبیا آمدند که به انسان بگویند: ای انسان! تو فقط همین بدن نیستی، تو یک #دریا هستی که این بدن، یک قطره‌اش است. وقتی انسان می‌میرد، نعش خودش را از بیرون می‌بیند. آن وقت می‌فهمد که من این نعش نبودم. کسانی که روی خودشان کار کرده‌اند، گاهی بیرون از جسمشان می‌ایستند و جسم خودشان را تماشا می‌کنند. #انبیاء آمدند به آدم بگویند «تو گاو نیستی»! اما آدم عصبانی می‌شود و میگوید: «اِلّا و لابد من همینم». مش حسن هر وقت برایش جو می‌بُردند، می‌گفت اینها دوست من هستند. اما هرکس برایش نان می‌بُرد، فکر میکرد دشمنش است. مشکل انسان همین است. @haerishirazi

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸 وقتی از او تعریف می‌کنی، نشئه می‌شود!🔸 اینطور نیست که فقط هروئینی‌ها معتاد باشند. ما هم مثل #معتادی هستیم که هروئین او «حبّ دنیا» است. یکی معتاد به قدرت است، یکی معتاد به ریاست است، یکی معتاد به اسم است، یکی معتاد به شهرت است. انسان وقتی معتاد به اسم و شهرت شد، وقتی از او تعریف می‌کنی، #کِیف می‌کند! #نشئه می‌شود! مثل اینکه مواد به او رسیده است. وقتی هم که از او تعریف نمی‌کنی، مثل این است که مواد به او نرسیده و #خمار است. اینها همه‌اش اعتیاد است. #انبیاء مثل کسانی هستند که می‌خواهند انسان را ببرند بیمارستان و او را مداوا کنند تا اعتیادش را ترک کند. یک #دوره‌ای باید بگذرد تا مواد از بدن او خارج شود. معتاد را وقتی می‌برند برای مداوا، هفتۀ اول، ده روز اول، خمار است؛ گیج است. تمام این دست و پا و بدنش درد می‌کند؛ چون عادت کرده به مواد. نمی‌تواند بنشیند. نمی‌تواند راه برود و حوصلۀ هیچ چیز را ندارد. به ما گفته‌اند وقتی می‌روید #مسجد، حرف دنیا نزنید. اما انسان مثل خمارها دلش می‌خواهد آنجا هم یک کسی را پیدا بکند و حرف دنیا با او بزند! یعنی مثل اینکه می‌خواهد مواد بکشد! به آدم می‌گویند وقت نماز خواندن، بازی نکن و حواست به نماز باشد. این دوای تو است. روزی پنج مرتبه این #قرص را بخور. این نماز، مثل همان قرص و دوایی است که خدا داده برای این که ما اعتیادمان را ترک بکنیم. @haerishirazi