eitaa logo
نکات‌ناب‌و حکمت‌های آیت الله حائری شیرازی
73.5هزار دنبال‌کننده
1.2هزار عکس
307 ویدیو
514 فایل
دفتر حفظ و نشر آثار آیت الله حائری شیرازی (ره) (لطفا تقاضای ارسال فایل نفرمایید) نظرات، پیشنهادات و انتقادات 👈 @haeri1395 ادمین فروش کتاب: @Ketab_haershirazi شماره تماس: 09195194676 کانال صوتی: @haerishirazi_mp3
مشاهده در ایتا
دانلود
📝 عکس نوشته |علت محرومیت از فیض فراگیر خداوند @haerishirazi
🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸چرا فشارهای پیش از ظهور، بسیار سخت است؟🔸 اگر امروز که امام زمان علیه الاسلام غایب‌اند کسی ببُرد، خیلی خطرناک نیست؛ اما اگر آن روزی که حضرت ظاهر می‌شوند، کسی ببُرد بسیار خطر دارد؛ چرا؟ فرض کنید که می‌خواهید صد کیلوگرم عطر را که داخل شیشه‌ای است، از ته چاهی بالا بکشید. ابتدا بند را آزمایش می‌کنید تا ببینید طاقت صد کیلوگرم را دارد یا نه! لذا این طناب را در چاه این‌طرفی آزمایش می‌کنید و سنگی 120 کیلوگرمی به آن وصل می‌کنید و بالا می‌کشید. اگر پاره شد، خطری ندارد و فقط تخته‌سنگی از آن بالا به پایین افتاده است. شما هم با خودتان می‌گویید: «الحمدلله که حالا پاره شد! حتماً این بند، زدگی‌ای داشت؛ الحمدلله که پیش از آنکه شیشۀ عطر را به آن ببندیم، معلوم شد؛ اگر آن موقعی که صد کیلوگرم عطر به آن بسته بودیم، پاره می‌شد چه می‌کردیم؟! شیشه از آن بالا می‌افتاد و می‌شکست و عطرها می‌ریخت.» حالا وقتی‌که می‌خواهید آن بند را آزمایش کنید، اگر بگویید: «نود کیلوگرم وزنه به آن ببند، اگر پاره نشد، برای صد کیلوگرم هم پاره نمی‌شود»، این خیانت است یا خدمت؟ شاید این طناب نتواند صد کیلوگرم را تحمل کند؛ تحمل نود کیلوگرم دلیل تحمل صد کیلوگرم نمی‌شود! با وزنۀ صدکیلوگرمی هم نباید امتحان کنید؛ چون ممکن است این صد کیلوگرمِ اول، فشاری به بند بیاورد و زدگی پیدا کند و در صد کیلوگرم دوم ببُرد. باید با 120 کیلوگرم آزمایش کنید. پس باید مقدار فشارهای پیش از ظهور، بیشتر از فشارهای پس از ظهور باشد؛ چون پس از ظهور، می‌خواهید با آن امانت بزرگ الهی که بقیة‌الله است، کار کنید؛ با ایشان کار کردن مشکل است. @haerishirazi
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
♨️ کلیپ صوتی ویژه ♨️ 🎙هرچند امسال متأسفانه از فیض اعتکاف محروم هستیم. اما شنیدن این قطعه صوتی بسیار زیبا را از دست ندهید. در جمع جوانان کانون رهپویان وصال شیراز. اعتکاف ۹۴ @haerishirazi
🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸اگر همدیگر را دوست ندارید به جایی نمی رسید🔸 اگر کسی، مومنی را به عنوان در آغوش بگیرد یا با او دیدار کند، مثل این است که خدا را در عرش زیارت کرده است. چه حرف عجیبی است درباره ی انسان!! این معنای است: «من زار أخاه المومن کمن زار الله فی عرشه»؛ این تعریف انسان است. یعنی انسان موجودی است که می تواند دیدن او به معنای دیدن خدا باشد. اما شما می گویید مگر می شود؟ همین «»، کار دستت می دهد! او گفته که می شود، تو می گویی «مگر می شود»؟ از این جهت [در گذشته] مومنین مسافرت می کردند برای زیارت برادر دینی شان، از شهری به شهر دیگر می رفتند که او را ببینند. اگر همدیگر را دوست ندارید به جایی نمی رسید. وقتی که دوست نداری از او جدایی، وقتی از او جدایی تو را تنها گیر می آورد. وقتی تنها گیرت بیاورد می خوردتت، قورتت می دهد، تو تنها بشو، «الشاذ من الغنم للذئب»، اگر یک گوسفندی از گله ی گوسفند جدا شود، گرگ دنبال همان می گردد. شیطان گرگ است دنبال زمانی می گردد که تو از رفقایت جدا شده ای، توصیه می کنم که همدیگر را دوست بدارید و این را به عنوان یک برای خودتان قرار دهید. جدی بگیرید. @haerishirazi
🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸کدام رنج آور است؟🔸 شخصی پیش من آمده بود و از حرفی که جایی درباره او به زبان رانده بودند، ناراحت بود. خواستم صحبتی برایش بکنم که تسلّایی باشد. به او گفتم حرفی درباره تو زده اند که دلت از آن حرف آتش گرفته است. اما آیا دلت برای ظلمی که به «خودت» شده بیشتر می سوزد یا برای ظلمی که به «آنها» شده؟ گفتم، فرض کن تو در بلندی نشسته ای و طرف دستش به تو نمی رسد. هرچه می کند، چیزی گیر نمی آورد زیر پا بگذارد تا دستش به تو برسد. بچۀ شیرخواره خودش را که در آن نزدیکی است، برمی دارد و زیر پایش میگذارد تا قدّش بالا بیاید! یعنی به اندازۀ شصت هفتاد کیلو بار روی بچۀ شش ماهه فشار می آورد تا سه تا مشت به تو بزند. تو در آن حالت که بچۀ او زیر پایش دارد جان می دهد، به فکر این هستی که داری مشت می خوری یا دلت برای آن بچه می سوزد؟ گفت: قطعاً بچۀ او که زیر پایش دارد جان می دهد، برای من رنج آورتر است. پرسیدم: بچه آدم پیشش عزیزتر است یا ایمانش؟ بچۀ انسان برای انسان قیمتی‌تر است یا ارتباط و انس با خدا؟ وقتی انسان به برادر دینی خودش ظلم و تعدّی کرد، لذت مناجات با خدا از دلش گرفته می‌شود، و آن از بچۀ انسان، برایش عزیزتر است. برو ببین آن که به تو نسبت ناروا داده، آیا در قلبش لذت مناجات با خدا مانده؟ دیگر از اشک شب چیزی مانده؟ سپس توصیه کردم که: اگر می خواهی از خودت دفاع کنی، مبادا پا روی ارتباط خودت با خدا بگذاری و چیزی به طرفت بگویی که شرع اجازه نداده است. @haerishirazi
🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸از کجا بفهمیم در حال رشد هستیم یا پسرفت؟🔸 آن‌که مقصدی در پیش دارد؛ تا وقتی‌که درحال سیر به‌سوی مقصد است، راه‌های طی‌نشده را می‌بیند؛ اما آن‌گاه که پشت به مقصد کند، راه‌های طی‌شده را خواهد دید. اگر شما در راه رسیدن به مقصدتان نیمی از راه را پشت سر گذاشته‌اید و نیمی از آن را پیش رو دارید، طبیعی است که تا در حال سیر هستید، نیمۀ «نرفته» را می‌بینید؛ اما همین‌که پشت به مقصد کردید، نیمۀ «رفته» را خواهید دید. همچنین است حال‌و‌هوای کسی که رفته‌ها و نرفته‌ها، و کرده‌ها و نکرده‌های خویش را می‌بیند. آن‌که رفته‌ها و کرده‌های خود را می‌بیند، باور کند که پشت به مقصد دارد، و آن‌که نرفته‌ها و نکرده‌ها را می‌بیند، تردیدی نداشته باشد که رو به مقصد دارد. @haerishirazi
🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸روش برخورد با علوم تجربی🔸 از دانشگاه در قسمت (مثلاً پزشکی) باید استفاده کنیم اما نه به صورت وابستگی. «اعلم الناس من جمع علم الناس الی علمه»: یعنی انسان باید علمی برای خودش داشته باشد، بعد از علم دیگران کند. مثل مادری که شیرِ گاو می خورد و شیرِ انسان به بچه اش می دهد. آنچه می گیرد شیر گاو است، اما آنچه می دهد شیر انسان است. شیر انسان با شیر گاو، عیارش متفاوت است. باید در علوم تجربی هم این طوری باشیم. در دوره پهلوی، طب شما را منقرض کردند. در چین و هندوستان، حکّامشان مثل حُکّام پهلوی نبودند. جلو انقراض علم خودشان را گرفتند. آن قدر این طب سوزنی چین شد و چینی ها اعتناء نکردند تا اینکه الآن دانشجو از اروپا می فرستند که طب سوزنی یاد بگیرد و برگردد! آن قدر به هندوستان ، یونجه ای و کاهی گفتند و مسخره کردند؛ اما اینها اعتناء نکردند. الآن دانشجو می فرستند تا این طب سنتی آنها را یاد بگیرد و بعضی از امور را به وسیله ی آنها معالجه می کنند. می گویند: درمان برخی از بیماری ها را در طب جدید نداریم اما هندی ها دارند. اما در کشور شما اطبایی بودند که مُردند و هیچ شاگردی هم نگذاشتند از آن ها بماند. @haerishirazi
🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸سیر و سلوک و دو موهبت جانبی آن🔸 علم تعبیر خواب، موهبتی است. یعنی خدادادی است. بعضی‌ها از بچگی خدا به آنها می‌دهد. سیر و سلوک هم یکی از خصوصیاتش، «تعبیر خواب» است. نمی‌شود کسی در سیر و سلوک حرکت کند و در دو چیز کم مایه باشد: یکی در و یکی در خواب. این از آثار سیر و سلوک است. علتش این است که وقتی در سیر خودش خواب هایی می بیند، تعبیرشان را هم بداند. مثلاً هروقت خانه قدیمتان را در خواب دیدید، به معنای فطرت است. اگر دیدید خشک است، وضعتان خوب نیست. وقتی درخت و گل و گیاه دارد، یعنی وضعتان خوب است. آن خانه‌تان و مسقط الرأستان، فطرتتان است و سرچشمۀ وجودتان است. حتماً کسی که در سیر و سلوک قرار بگیرد، هم مقداری از طب را می‌فهمد، هم مقداری از تعبیر خواب. @haerishirazi
🔸هر دو رفتنی هستیم!🔸 📝خاطره ای از دکتر علی حائری شیرازی (فرزند مرحوم استاد) چندی پس از رحلت آیت الله حائری شیرازی و رحلت مرحوم استاد یعقوبی ✅ پارسال در مشهد با پدرم خدمت مرحوم استاد یعقوبی (قدسه الله نفسه) رسیدیم. پدر با اینکه به ظاهر مشکل خاصی نداشتند، گفتند: «از خداوند طول عمر می خواهم تا مسئله مبارزه با ربا را به یک جایی برسانم» ایشان در پاسخ، آیه «و من نعمره ننکّسه فی الخلق ...» را خواندند و گفتند: «نه به شما عمری داده می شود و نه به من. هر دو خواهیم رفت» و استاد یعقوبی به فاصله حدود پنجاه روز بعد از پدرم رحلت کردند! @haerishirazi
🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸کاری می‌کنیم که اندازۀ این لباس شوید!🔸 اقتصاد، اخلاق، تربیت و...، همه لباس‌هایی هستند كه برای برهنه نماندن و حفاظت انسان، بر او پوشانده می‌شود. چگونه امكان دارد لباسی که آن را اندازه‌گیری نكرده باشند، با بدنی متناسب باشد؟ خیاطی كه هنوز مشتری خود را ندیده و پُرُوْ نكرده، چطور حق دارد و می‌تواند بر پارچۀ او قیچی گذارد؟! مكاتب و علوم انسانی بشری اینگونه عمل می‌كنند كه برای انسان، ندیده، لباس می‌دوزند و بعد هم آن را بر او پوشانده، به او می‌گویند این لباس توست! یا آن را بپوش، یا به تو می‌پوشانیم و كاری می‌كنیم كه به اندازۀ آن شوی! به عبارت دیگر، در مسائل فرهنگی و تربیتی، از دبستان تا دبیرستان، دقیقاً به گونه‌ای برنامه‌ریزی می‌كنند تا انسانِ مورد نظرشان، با اقتصادی كه در نظر دارند، تطبیق كند! آنان راهی جز این ندارند كه اگر لباس اندازه نبود، آن قدر فشار بدهند تا لباس اندازه شود! @haerishirazi