علامه حسن زاده حفظه الله : 🌹با قرآن بیشتر محشور باشید.... #تدبر_در_قرآن #تحول_معنوی

💞 #فضائل_قرائت_قرآن💞 امام صادق (عليه السلام): شايسته است كه انسانِ مؤمن نميرد تا قرآن را بياموزد يا در حال آموزش آن باشد. بحارالأنوار ج 92، ص 189

✅#فواید_نگاه_کردن_به_قرآن ✍قرآن کریم به قدری با برکت است که حتی نگاه به صفحات آن، موجب تعالی انسان می شود. برخی فواید آن عبارتتد از: 💠 تقویت بینایی 💠 درمان ورم ملتحمه چشم 💠 چندین برابر شدن ثواب قرائت 💠 مطرود کردن شیطان 💠 ازدیاد عقل و ... امام صادق علیه السلام می فرمایند: کسی که قرآن را از روی صفحات آن بخواند، از بینایی اش بهره برد و مبتلا به ضعف بینایی نمی شود و از عذاب پدر و مادرش کاسته می شود، هر چند کافر باشند. 📚 الکافی، ج ۲، ص ۶۱۳

#نکته_1 ارتباط مداوم و منظم با استاد و تحویل حفظ بصورت منظم و عمل کردن به برنامه های در نظر گرفته شده توسط استاد ، زمینه ساز تقویت محفوظات و همچنین موثرترین شیوه برای حفظ قرآن کریم میباشد .

#نکات_حفظ_قرآن_مقید_به_حفظ 🔹حافظ باید بداند قطع و وصل کردن نظم حفظ روزانه و اصل انجام حفظ در هر روز فقط حفظ را متوقف یا مختل نمیکنه ،بلکه حافظه را هم تخریب می‌کند . 🔹یعنی اگر ما نظم حفظ روزانه را جدی نگیریم ،یعنی گاهی اوقات حفظ کنیم گاهی اوقات رها کنیم این رو باید بدونیم هم حفظمون دچار ضعف میشه و هم حافظمون دچار ضعف خواهد شد . 🔹انجام حفظ روزانه بصورت استمرار باعث تقویت حافظه و تصاعد در تقویت حافظه خواهد بود. ✍خودمون را مقید بکنیم که حفظ روزانه خود را سر ساعت موعد شروع کنیم.

#توصیه_های_طلایی ✅ حفظ اولیه اساس و بنیان محفوظات هست. پس ✍ حفظ جدید را قوی و بی غلط انجام دهید تا اولین پایه بنای حفظیتان محکم و قوی باشد، اگر محفوظات مسلط میخواهید در قدم اول باید خوب و درست حفظ کنید و اطلاعات را سرسری و ناپایدار به حافظه نسپارید. 🔺اگرحفظ قرآن از راه صحیح و با فکر و منطق شروع و پایه گذاری نشود دچار مشکل و اشتباه خواهد شد چه در وسط کار و چه در انتها، و کاری که به خوبی پایه ریزی نشود مطمئنا دوام نخواهد آورد و محکوم به شکست‌است.

در بعضى از روایات نیز آمده است که: این آیه درباره گنهکارانى است که سرانجام پاک مى شوند و از دوزخ آزاد مى گردند، نه کافرانى که مخلّد در آتشند.(۲)

آنگاه، به گوشه کوچکى از عذاب هاى بزرگ جهنم اشاره کرده، مى فرماید: آنها در آنجا نه چیز خنکى مى چشند که گرماى وحشتناک دوزخ را فرو نشاند و نه نوشیدنى گوارائى که عطش شدید آنها را تسکین بخشد (لایَذُوقُونَ فِیها بَرْداً وَ لا شَراباً).

جز آبى سوزان، و مایعى از چرک و خون (إِلاّ حَمِیماً وَ غَسّاقاً). و جز سایه دودهاى غلیظ و داغ و خفقان آور آتش که در آیه ۴۳ سوره واقعه آمده است وَ ظِلٍّ مَنْ یَحْمُوم

حَمِیم به معنى آب بسیار داغ و غَسّاق به معنى چرک و خونى است که از زخم جارى مى شود، و بعضى آن را به معنى مایعات بد بو تفسیر کرده اند.

این در حالى است که: بهشتیان از چشمه هاى گواراى شراب طهور به وسیله پروردگارشان سیراب مى شوند وَ سَقاهُمْ رَبُّهُمْ شَراباً طَهُوراً (۳) و نوشیدنى هائى در ظرف هاى زیباى بهشتى است که مهر بر آن نهاده شده، مهرى که از مشک است خِتامُهُ مِسْکٌ (۴) ببین تفاوت ره از کجاست تا به کجا؟

و از آنجا که ممکن است وجود این کیفرهاى سخت و شدید در نظر بعضى عجیب آید، در آیه بعد مى افزاید: این مجازاتى است موافق و مناسب اعمال آنها (جَزاءً وِفاقاً).(۵)

چرا چنین نباشد؟ در حالى که آنها در این دنیا قلب هاى مظلومان را سوزاندند ، روح و جان آنها را به آتش کشیدند و با ظلم و ستم و طغیان خود بر کسى رحم نکردند، سزاوار است که در آنجا کیفرشان چنان باشد، و نوشابه هایشان چنین!

اصولاً، همان گونه که بارها تأکید کرده ایم، از آیات قرآن استفاده مى شود: حداقل، بسیارى از کیفرهاى قیامت تجسمى است از اعمال دنیاى انسان ها، چنان که در سوره تحریم آیه ۷ مى خوانیم: یا أَیُّهَا الَّذِینَ کَفَرُوا لاتَعْتَذِرُوا الْیَوْمَ إِنَّما تُجْزَوْنَ ما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ: اى کافران امروز عذر مخواهید، چرا که جزاى شما تنها اعمالى است که انجام مى دادید (که اکنون تجسم یافته و در برابر شما حضور پیدا کرده) .

سپس، به توضیح علت این مجازات پرداخته، مى فرماید: این به خاطر آن است که آنها امیدى به حساب و ترسى از عقاب خداوند نداشتند (إِنَّهُمْ کانُوا لایَرْجُونَ حِساباً). و همین بى اعتنائى به حساب و روز جزا، مایه طغیان و سرکشى و ظلم و ستم آنها شد، و آن ظلم و فساد چنین سرنوشت دردناکى را براى آنان فراهم ساخت. در حقیقت، عدم ایمان به حساب، عاملى است براى طغیان، و آن هم عاملى است براى آن کیفرهاى سخت.

توجه داشته باشید: لایَرْجُونَ از ماده رجاء هم به معنى امید است و هم به معنى عدم ترس و وحشت . اصولاً، انسان وقتى امید و انتظار کیفر داشته باشد، طبعاً مى ترسد، و اگر نداشته باشد نمى ترسد، و این دو لازم و ملزوم یکدیگرند، لذا آنان که امید به حساب نداشته باشند ترسى هم ندارند.

تعبیر به إِنَّ که براى تأکید است و کانُوا که استمرار در ماضى را بیان مى کند و حِساباً که به صورت نکره بعد از نفى ذکر شده و معنى عموم را مى دهد، همه بیانگر این واقعیت است که آنها مطلقاً و هرگز هیچ گونه انتظار و ترسى از حساب و کتاب نداشتند، یا به تعبیر دیگر، حساب روز قیامت را به دست فراموشى سپرده، و از برنامه زندگى خود کاملاً حذف کرده بودند، و طبیعى است چنین افرادى، آلوده چنان گناهان عظیمى شوند، و سرانجام گرفتار این عذاب هاى سخت و دردناک.

و لذا، بلافاصله مى افزاید: آنها آیات ما را به کلّى تکذیب کردند (وَ کَذَّبُوا بِآیاتِنا کِذّاباً).(۶) هواى نفس آن چنان بر آنها چیره شده بود که همه آیات بیدارگر الهى را شدیداً انکار کردند، تا به هوس هاى سرکش خود ادامه دهند، و به خواسته ها و تمنیات نامشروع خویش لباس عمل بپوشانند.

پیداست آیات در اینجا معنى وسیع و گسترده اى دارد که همه آیات توحید، نبوت و تشریع و تکوین، و معجزات انبیا و احکام و سنن را شامل مى شود، و با توجه به تکذیب این همه نشانه ها و آیات الهى که جهان تکوین و تشریع را پر کرده، باید تصدیق کنیم که: آن مجازات براى چنین اشخاصى جزاء وفاق و کیفر مناسب است.

از آن پس، به عنوان هشدار به این طغیانگران، و هم براى تأکید بر مسأله وجود موازنه میان جرم و جریمه و حاکمیت جزاى وفاق مى افزاید: ما همه چیز را قطعاً احصاء و ثبت کرده ایم (وَ کُلَّ شَیْء أَحْصَیْناهُ کِتاباً).(۷)

تا گمان نکنید چیزى از اعمال شما بى حساب و مجازات مى ماند، و نیز هرگز فکر نکنید این کیفرهاى شدید غیر عادلانه است. این حقیقت، که تمام کارهاى انسان اعم از کوچک و بزرگ، صغیر و کبیر، آشکار و پنهان، و حتى نیات و عقائد انسان، ثبت و ضبط مى شود، در بسیارى از آیات قرآن منعکس است.