eitaa logo
حافظ خوانی و ادبیات
455 دنبال‌کننده
370 عکس
60 ویدیو
4 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
جان جهان به تو دل بستم و غير از تو كسى نيست مرا جُز تو اى جان جهان، دادرسى نيست مرا عاشق روى تــوام، اى گل بى مثل و مثال به خدا، غير تو هــرگز هـوسى نيست مرا بــا تو هستم، ز تو هـرگز نشدم دور؛ ولى چه توان كرد كه بانگ جـرسى نيست مرا پـرده از روى بينداز، به جان تـو قســم غيـــر ديـدار رخت مـلتمسى نيست مرا گر نباشى بـرم، اى پردگى هرجـايى ارزش قدس چـو بـال مگسى نيست مرا مده از جنت و از حور و قصورم خبرى جز رخ دوست نظر سوى كسى نيست مرا @hoseiniye_ye_del
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
آیــد آن روز كه من، هجرت از این خــانه كنم از جهــــــان پرزده، در شـــاخ عدم لانه كنم؟ رسد آن حــــــال كـــه در شمعِ وجـــود دلدار بــــال و پـــــر سوخته، كارِ شب پروانه كنم؟ روى از خـــــانقـــــه و صومعــــــه بـــرگردانم سجــــده بـــــر خاك در ساقى میخانه كنم؟ حال، حـــاصل نشد از موعظه صوفى و شیخ رو به كـــــــوى صنمــــى والـــه و دیوانه كنم گیســــو و خـــــال لبت دانه و دامند، چسان مـــرغ دل فــارغ از این دام و از این دانه كنم؟ شــــود آیــــا كــه از این بتكده، بر بندم رخت پــــر زنـــــان، پشت بر این خانه بیگانه كنم؟ @hafez_adabiyat
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
یک روز گذر کرد از این کوچه پر درد مردی که برای دل ما آینه آورد هرچند که بی‌تاب ترین مرد زمین بود با داغ شهیدان شما حوصله می‌کرد ای سبزترین فصل! مزن حرف جدایی امروز ببین باغ دلم بی تو شده زرد دیروز حضور تو شفای دل ما بود امروز چه پژمرده‌ام از داغ تو ای مرد! هر چند که مهمان ملائک شدی، اما یک روز به این باغ زمستان زده برگرد! @hafez_adabiyat
صد بار اگر دوباره آغاز کند دوراست به فهم تو دری بازکند مانند حسین هستی و تا اوجت تاریخ، محال است که پرواز کند آن روز گدازه دلم رادیدم خاکسترتازه دلم رادیدم وقتی که به روی دوش مردم می رفت تشییع جنازه دلم را دیدم از چنبر نفس رسته بودند آنها بت ها همه را شکسته بودند آنها پرواز شدند و پرگشودند به عرش هرچند که دست بسته بودند آنها خورشید اگربه مهر تابنده شده ست وز عطر بهار شهر آکنده شده ست تغییر نیامده ست در لیل ونهار ذرات تو در جهان پراکنده شده ست کم را به رواق کرمش می خواند تادرک حماسه غمش می خواند خارج شده از تابلو فرشچیان مارا به دفاع حرمش میخواند شام است، به صبح محشر اندازیمش خاکستر اگر، به آذر اندازیمش آن طرح نویی که در سرحافظ بود ما آمده ایم تا دراندازیمش @hafez_adabiyat
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
به یمن طلعت آن آفتاب شورانگیز رسیده ایم به این بازتاب شورانگیز به فصل اولی از یک کتاب شورانگیز به نام تو ، به سبوی شراب شورانگیز ورق زدیم و به مستی رساند مان قلمت قدم زدیم و به باران کشاندمان قدمت هلا که جذبه ات «آرامشی ست طوفانی » شبیه هیچکسیّ و به خویش می مانی هلاکه«زلزله» در گوش «ناس» می خوانی قیام می کنی ابرو اگر بچرخانی چه بود در دلت ای آفتاب پیر خمین چه بودباتو به غیر از حدیث سرخ حسین؟ خمینی ای نفس صبح درشبان سکوت ای آشتیّ زمین با ترانه ی ملکوت برای آنکه وطن بگسلانی از طاغوت بگیرپنجه ی اعجاز خویش را به قنوت سلام بر توو وبرآن جبین مصطفوی برآن قیام حسینیّ و قامت علوی به بیعت آمده ایم ای دلیل ِ منزل و راه شعار چیست اماما! بیا و جان تو بخواه سلام کن ! که به دریا رسیده ایم از چاه قیام کن !که به افسانه می زنی ای ماه! الا که یوسف برگشته سوی کنعانی کرم نما و فرود آ که جانِ ایرانی درآن زمان که زمین صحنه ی خطاب تو شد تمام وسعت شب محوِ بازتاب توشد به پرسش آمدی وآسمان جوابِ تو شد هزارمرتبه تکثیرِ انقلاب تو بود نظربه چشم تودر خویش زیروروشدن است که با زلالی ِآئینه روبرو شدن است بزرگ ،بت شکنا! امّت تو بیدار است تبربه عزم ِ درختانمان گرفتار است تو نیستی ّ و به نام تو جاده هموار است هوا هوای ِ بهار ِظهورِ آن یار است سلام بر توو وبرآن جبین مصطفوی برآن قیام حسینیّ و قامت علوی @hafez_adabiyat
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
فراق روی تو از شرح و بسط، بیرون است زما مپرس، که حال درون دل، چون است به خون نوشته‌ام، این نامه را که خواهی خواند اگر چه دود درونم، نشسته در خون است نکرد آتش شوق درون قلم ظاهر مگر ز شوق قلم دود رفته بیرون است نمی‌کنم سخن اشتیاق، کان تقدیر ز طرف حرف و زحد عبارت، افزون است بیا و قصه حالم بخوان، که بر رخ من نوشته دیده، به خطی، چو در مکنون است خیال روی تو دارد، مقام در چشمم سرشک چشمم، از آن رو مقیم گلگون است دل مقید سلمان، اسیر آن لیلی است که در سلاسل زلفش، هزار مجنون است @hafez_adabiyat
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
امروز نه آغاز و نه انجام جهان است ای بس غم و شادی که پس پرده نهان است گر مرد رهی غم مخور از دوری و دیری دانی که رسیدن هنر گام زمان است آبی که بر آسود زمینش بخورد زود دریا شود آن رود که پیوسته روان است باشد که یکی هم به نشانی بنشیند بس تیر که در چله این کهنه کمان است از روی تو دل کندنم آموخت زمانه این دیده از آن روست که خونابه فشان است ای کوه تو فریاد من امروز شنیدی دردیست در این سینه که همزاد جهان است از داد و وداد آن همه گفتند و نکردند یارب چقدر فاصله ی دست و زبان است خون می چکد از دیده در این کنج صبوری این صبر که من می کن افشردن جان است از راه مرو سایه که آن گوهر مقصود گنجی است که اندر قدم راهروان است @hafez_adabiyat
کشید باده و نوشاندمان غم از خُم خویش.... کجا بریم ز دست قضا تظلم خويش ؟ سبو شکست، ولی لب نبست تا آخر به سر سلامتی «ساقی» از ترنم خویش شکوه ساقی ما را نگر به بزم بلا نشانده پرچم صبر و رضا به تارُم خویش به دست خویش کشید و چشید و ما را نیز چشاند باده‌ی تسلیم محض از خُم خویش چنان به عرشه‌ی صبر ایستاد کشتی‌بان که موج بحر پشیمان شد از تلاطم خویش! به پیشگاه بلا، کی ،کجا، کسی دیده‌ست؟ که داغ‌دیده تسلی دهد به مردم خویش نگاه و گریه و غم را به چشم ما بسپار نگاه دار، خدا را، به لب تبسم خویش... @hoseiniye_ye_del
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
عشق شادی است عشق آزادی ست عشق آغاز آدمی‌زادی ست عشق آتش به سینه داشتن است دم همت بر او گماشتن است عشق شوری زخود فزاینده ست زایش کهکشان زاینده ست تپش نبض باغ در دانه ست در شب پیله رقص پروانه ست جنبشی در نهفت پرده‌ی جان در بن جان زندگی پنهان زندگی چیست؟ عشق ورزیدن زندگی را به عشق بخشیدن زنده است آن که عشق می‌ورزد دل و جانش به عشق می‌ارزد آدمی زاده را چراغی گیر روشنایی پرست شعله پذیر خویشتن سوزی انجمن فروز شب نشینی هم آشیانه‌ی روز آتش این چراغ سحر آمیز عشقِ آتش نشینِ آتش خیز @hafez_adabiyat
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
به دیوار قفس بشکسته ام بال و پر خود را زدم تنهای تنها ناله های آخر خود را درون شعله همچون شمع سوزان آتشی دارم که آبم کرده و آتش زدم پا تا سر خود را قفس را در گشوده، صید را آزاد بگذارید که در کنج قفس نگذاشت جز مشتی پر خود را کنیزان لحظه ای آرام، شاید بشنوم یکدم صدای نالۀ جانسوز زهرا مادر خود را لبم خشکیده یارم گشته قاتل حجره در بسته مگر با قطره اشکی تر نمایم حنجر خود را بزن کف، پایکوبی کن، بیفشان دست، امّ الفضل که کشتی در جوانی شوهر بی یاور خود را بیا و این دم آخر به من ده قطرۀ آبی که خوردم سال ها خون دل غم پرور خود را چه گوئی ای ستمگر در جواب مادرم زهرا اگر پرسد چرا لب تشنه کشتی شوهر خود را اجل بالای سر، من در پی دیدار فرزندم گهی بگشوده ام گه بسته ام چشم تر خود را به یاد شعله های نالۀ ابن الرّضا (میثم) سزد آتش زنی هم نخل، هم برگ و بر خود را @hafez_adabiyat
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
ای صفاتت حجاب چهره ذات ذات پاکت ظهور بخش صفات آفتاب رخت چو تابان گشت منهدم شد ز نور او ظلمات لب تو بر جهان مرده دمید نفسی زان بیافت حیات آنجهان در خروش و جوش آمد پیش مهر رخ تو چون ذرّات عالمی را چو نفی بود عدم لب جانبخش تو نمود اثبات جنبش از توست جمله عالم را ورنه دارد عدم سکَون و ثبات از چه شد عالمِ فقیر غنی گر نکردی برون ز گنج ذکوات وانچه او آدمش همی دانند نسخه عالم است و مظهر ذات مغربی آنچه عالمش خوانند عکس رخسار تست در مرآت @hafez_adabiyat
💠 شعر زبان آشتی جهان است 💠 ، محفلی صمیمی با شاعران ، اساتید ، نوسرایان و علاقمندان به شعر خوانش اشعار ، نقد و بررسی نوسروده ها 📆شنبه ها ⏰۵تا۷عصر 🏢پردیسان ، بلوار ۲۲ بهمن ، خیابان شهیدان رضی ۱، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ❇لینک دعوت باافتخار و امتنان : https://eitaa.com/joinchat/4167041496Cbc50b4da4e
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
غزل شمارهٔ ۲۴۶     عید است و آخر گل و یاران در انتظار ساقی به روی شاه ببین ماه و می بیار دل برگرفته بودم از ایام گل ولی کاری نکرد همت پاکان روزه دار دل در جهان مبند و به مستی سؤال کن از فیض جام ،قصه جمشید کامگار جز نقد جان به دست ندارم شراب کو کان نیز بر کرشمه ساقی کنم نثار خوش دولتیست خرم و خوش خسروی کریم یا رب ز چشم زخم زمانش نگاه دار می خور به شعر بنده که زیبی دگر دهد جام مرصع تو از آن در شاهوار گر فوت شد سحور چه نقصان صبوح هست از می کنند روزه گشا طالبان یار زانجا که پرده پوشی عفو کریم توست بر قلب ما ببخش که نقدیست کم عیار ترسم که روز حشر عنان در عنان رود تسبیح شیخ و خرقه رند شرابخوار حافظ چو رفت روزه و گل نیز می‌رود ناچار باده نوش که از دست رفت کار   @hafez_adabiyat
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
انجمن شعر حوزه هنری با حضور منتقدین استادان ناصر فیض علی داوودی محمود حبیبی کسبی فریبا یوسفی @hafez_adabiyat
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
شنیدم که چون قوی زیبا بمیرد فریبنده زاد و فریبا بمیرد شب مرگ تنها نشیند به موجی رود گوشه ای دور و تنها بمیرد در آن گوشه چندان غزل خواند آن شب که خود در میان غزل ها بمیرد گروهی بر آنند کاین مرغ شیدا کجا عاشقی کرد ، آنجا بمیرد شب مرگ از بیم آنجا شتابد که از مرگ غافل شود تا بمیرد من این نکته گیرم که باور نکردم ندیدم که قویی به صحرا بمیرد چو روزی ز آغوش دریا برآمد شبی هم در آغوش دریا بمیرد تو دریای من بودی آغوش وا کن که می‌خواهد این قوی زیبا بمیرد @hafez_adabiyat
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
حسن خویش از روی خوبان آشکارا کرده‌ای پس به چشم عاشقان آن را تماشا کرده‌ای ز آب و گل عکس جمال خویشتن بنموده‌ای شمع گل رخسار و ماه سرو بالا کرده‌ای جرعه‌ای از جام عشق خود به خاک افشانده‌ای ذوفنون عقل را مجنون و شیدا کرده‌ای گرچه معشوقی لباس عاشقی پوشیده‌ای آنگه از خود جلوه‌ای بر خود تمنا کرده‌ای بر رخ از زلف سیه مشکین سلاسل بسته‌ای عالمی را بسته زنجیر سودا کرده‌ای موکب حسنت نگنجد در زمین و آسمان در حریم سینه حیرانم که چون جا کرده‌ای می‌کنی جامی گم اندر عشق اسم و رسم خویش آفرین بادا بر این رسمی که پیدا کرده‌ای @hafez_adabiyat
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
سلامی چو بوی خوش آشنایی بدان مردم دیده روشنایی درودی چو نور دل پارسایان بدان شمع خلوتگه پارسایی نمی‌بینم از همدمان هیچ بر جای دلم خون شد از غصه ساقی کجایی ز کوی مغان رخ مگردان که آنجا فروشند مفتاح مشکل‌گشایی عروس جهان گرچه در حد حسن است ز حد می‌برد شیوه بی‌وفایی دل خستهٔ من گرش همتی هست نخواهد ز سنگین‌دلان مومیایی می صوفی‌افکن کجا می‌فروشند که در تابم از دست زهد ریایی رفیقان چنان عهد صحبت شکستند که گویی نبوده‌ست خود آشنایی مرا گر تو بگذاری ای نفس طامع بسی پادشاهی کنم در گدایی بیاموزمت کیمیای سعادت ز همصحبت بد جدایی جدایی مکن حافظ از جور دوران شکایت چه دانی تو ای بنده، کارِ خدایی @hafez_adabiyat
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
بر خاک درگهت به ارادت نشسته ایم در انتظار چشم عنایت نشسته ایم شاهان عالمیم و گدایان کوی تو رندانه بر سریر قناعت نشسته ایم چشم طمع به غیر تو از غیر بسته ایم تا در قصور عز و مناعت نشسته ایم ما را به بارگاه سلیمان نیاز نیست ما دیو نفس کشته و راحت نشسته ایم ما تشنگان چشمه ی فیض ولایتیم با اشتیاق جام ولایت نشسته ایم در آستان مهر و ولای تو یا علی عمریست مستحق کرامت نشسته ایم در دادگاه عدل ز اعمال زشت خویش شرمنده ایم و بهر شفاعت نشسته ایم ما سر سپرده ایم به جانان ز جان و دل در پاش تا قیام قیامت نشسته ایم @hafez_adabiyat
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
به‌نام او که دل را چاره‌ساز است به تسبیحش زمین، مُهر نماز است چراغی مرده‌ام، دل کن دلم را به بسم‌الله، بسمل کن دلم را بده حالی که حالی تازه باشد که هر فصلش وصالی تازه باشد الهی سینه‌ای داریم پُر سوز تبسم کن در این آیینه یک روز تبسم کن، تبسم کن، الهی! مرا در عطر خود گم کن، الهی! الهی سربه‌زیران تو هستیم اسیرانیم، اسیران تو هستیم الهی اَلاَمان از نَفْس بد کیش اسیر تو گریزان است از خویش نه گفتارم به کار آمد، نه رفتار گرفتارم، گرفتارم، گرفتار @hafez_adabiyat
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا