آروم و قرار دل بی‌قرارم غیرِ در خونت پناهی ندارم اگه تو نباشی بیچاره‌ی بیچاره‌م 🎤 #مهدی_رسولی #️⃣ #شور #️⃣ #امام_حسین #️⃣ #http://eitaa.com/ravanedel

تورو به جون جوونت رومو زمین نزن آقا واسه یه بارم که شده منو ببر به کربلا 🎤 #امیر_برومند #️⃣ #استودیویی #️⃣ #شب_جمعه #️⃣ #امام_حسینhttp://eitaa.com/ravanedel

🎬 #شب_جمعه ست هوایت نکنم میمیرم پرچمت را به دوش من بسپار فرض کن خشت روی دیوارم به همه گفته ام رفیق تو ام به بقیه نگو که سربارم #امام_زمانhttp://eitaa.com/ravanedel

من شبای جمعه هر هفته به نیت کربلا میام پابوس مسلمیه غرق در زائر حرم تو میشه مثل اقیانوس 🎙 سید_محمدرضا_نوشه_ور #️⃣ #شب_جمعه #امام_زمان #نشر_دهیدhttp://eitaa.com/ravanedel

|⇦•هر که از لجّه ی.... مناجات و توسل به حضرت سیدالشهدا علیه السلام 🎤 اجرا شده به نفسِ سید رضا نریمانی•✾• ●━━━━━━─────── ⇆ㅤ ◁ㅤㅤ❚❚ㅤㅤ▷ㅤㅤ ↻ اربابم! دلم هوای تو دارد .. خدا کند راست باشد که می‌گویند.. دل به دل راه دارد! #اَللّهُمَّ_عَجِّل_لِوَلیِّکَ_الفَرَجhttp://eitaa.com/ravanedel

☀️ یا خیر حبیب و محبوب «💘» #صوت فراق 🌤 تمام مصائب ما از دوری توست یابن الحسن برگرد 🦋 یا اباصالح 🦋 پس کی میایی 👤 حاج‌ مجتبی رمضانی 👌 زیبا و دلنشین 🤲 اللهم عجل لولیک الفرج #جمعه #امام_زمانhttp://eitaa.com/ravanedel

📚📚📚 📚📚 📚 📝 نکات تفسیری "قُل اِنَّما اَعِظُکُم بِواحِدَةِِ اَن تَقُومُوا للهِ مَثنَی وَ فُرادی" (بگو: فقط شما را به "یکی" پند می‌دهم و آن اینکه برای خداوند، دونفره و تک‌نفره قیام کنید!) این یک چیز چیست که به آن موعظه می‌کند؟! کدام است؟! ای دوست، آن به واقع چیزی نیست، به‌دنبال چیز نگرد! آن اشاره به خودِ "یگانگی" است! این آیه به راه "یگانگی" رفتن موعظه می‌کند، نه به این چیز و یا آن چیز! خودِ "واحدة" را نشانه رفته است! یگانه‌اندیشی، یگانه‌بینی، یگانه‌خواهی و در یک کلام یگانه‌پرستی، ملاک سلوک است. این کیفیت "یگانگی" است که موفقیت و رستگاری می‌آورد و نه چندگانگی و تشتّت! برای به یگانگی رفتن، باید کامل شوی، زوج مکمل الهی خود را بیابی. "نورِ" خود، "خُرَّه" ی خود، نیمه‌ی آسمانی خود را دریافت کنی و کامل شوی. "رَبَّنا اَتمِم لَنا نُورَنا". و این معنای قیام "مَثنَی" (دونفره) است. سخن از مکمّل حقیقی است. سخن از وحدت درونی توست. یکپارچه شدن زمین و آسمان وجود تو، مد نظر است.. و آنگاه که "کامل" شوی، تازه "فرد" شده‌ای! "فُرادی" گشته‌ای! زیرا به وحدت و یگانگی رفته‌ای. "یکی" را پاس داشتن، به معنای نائل شدن به "یکی" است. ورود به وحدت و خروج از کثرت است.. و این یعنی ذهنی که توجه‌اش، تکه‌تکه است، با سلوک، خود را به روح یگانه تسلیم می‌کند و یکپارچه می‌شود.. و اینگونه است که رنج، پا به فرار می‌گذارد، زیرا رنج، زائیده‌ی چندگانگی‌هاست.. زائیده‌ی تضادهاست. آدمی هنگامی که این "یگانگی" را دریابد و به‌کار بندد، بدون تردید مشکلاتش یکی پس از دیگری زایل‌شدنی است.. چه در "یگانگی"، مشکلی وجود ندارد؛ زیرا هیچ تضاد و تناقضی به آن راه ندارد. بر گرفته از مجموعه نکات قرآنی مسعود ریاعیhttp://eitaa.com/ravanedel

📚📚📚 📚📚 📚 📝 نکات تفسیری ﴿أَمَّنْ يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ يَكْشِفُ السُّوءَ وَ يَجْعَلُكُمْ خُلَفاءَ الْأَرْضِ أَ إِلهٌ مَعَ اللَّـهِ قَلِيلًا ما تَذَكَّرُونَ﴾ مراد(از اجابت مضطر وقتی كه او را بخواند) اين است كه خدا دعای دعا كنندگان را مستجاب و حوائج‌شان را بر می‌آورد، و اگر قيد اضطرار را در بين آورد برای اين است كه در حال اضطرار، دعای داعی از حقيقت برخوردار است و ديگر گزاف و بيهوده نيست، چون تا آدمی بيچاره و درمانده نشود، دعاهايش آن واقعيت و حقيقت را كه در حال اضطرار واجد است ندارد، و اين خيلی روشن است. ‏قيد ديگری برای دعا آورده و آن اين است كه فرموده:" اذا دعاه- وقتی او را بخواند"، و اين برای آن است كه بفهماند خدا وقتی دعا را مستجاب می‌كند كه داعی، به راستی او را بخواند، نه اينكه در دعا رو به خدا كند و دل به اسباب ظاهری داشته باشد و اين وقتی صورت می‌گيرد كه اميد داعی از همه اسباب ظاهری قطع شده باشد، يعنی بداند كه ديگر هيچ كس و هيچ چيز نمی‌تواند گره از كارش بگشايد، آن وقت است كه دست و دلش با هم متوجه خدا می‌شود و در غير اين صورت همانطور كه گفتيم غير خدا را می‌خواند. ‏پس، اگر دعا صادق بود، يعنی خوانده شده فقط خدا بود و بس، در چنين صورتی خدا اجابتش می‌كند و گرفتاريش را كه او را مضطر كرده بر طرف می‌سازد، هم چنان كه در جای ديگر فرموده: ﴿ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ كه در اين آيه بطوری كه ملاحظه می‌فرماييد هيچ قيدی برای دعا نياورده جز اينكه فرموده در دعا مرا بخوانيد. 📚ترجمه تفسیر المیزان، جلد ۱۵، ص۵۹۴http://eitaa.com/ravanedel

📚📚📚 📚📚 📚 📝 نکات تفسیری ‍ امام صادق (ع): ☆ ذکر حق، بین هفت عضو از اعضای آدمی تقسیم شده: زبان، روح، جان، عقل، معرفت، سِرّ، و قلب؛ که هر یک از آنها نیاز به استقامت دارند؛ استقامت زبان، به صدق در گفتار است، استقامت روح، به صدق در حضور است، استقامت جان، به صدق در توبه است، استقامت قلب، به صدق در عذرخواهی است، استقامت عقل به صدق در پندآموزی است، استقامت معرفت، به صدق در سرافرازی است، و استقامت سِرّ، لذت بردن و با نشاط بودن در عالَم اسرار است. پس ذکر زبان، حمد و ثناست، و ذکر جان  کوشش و تلاش، و ذکر روح  بیم و امید، و ذکر قلب  راستی و صفا، و ذکر عقل  تعظیم و حیا، و ذکر معرفت  تسلیم و رضا، و ذکر سِرّ، مقام شهود حق و لقاء الله است. مِشکاةُ الانوار، ح ۲۶۵ ص ۹۹http://eitaa.com/ravanedel

حافظ عزیز اگر موقع حفظ متوجه شدید آیه و یا عبارتی کاملا مشابه است و در سوره دیگری هم آمده است چه برخوردی با نحوه حفظ این آیه دارید ؟ ❌ آیه و یا عبارتی را چون قبلاً حفظ کرده‌ام  رها میکنم و آیه بعد را حفظ میکنم . ✅ آیه و یا عبارت را طوری حفظ میکنم که انگار اولین بار است که این آیه را میبینم و با دقت بیشتری حفظ میکنم. حافظ عزیز بهترین کار در حفظ آیات و یا عبارات کاملا مشابه  این است که طوری این قسمت را حفظ کنیم گویی اولین بار است که این کلمات را در قرآن میبینیم . در غیر این صورت موقع پرسش و  یا در مسابقات حافظ همان آیه و یا عبارتی را که اولین بار و با دقت حفظ کرده است را فقط به یاد می‌آورد و آن قسمتی را که فکر می‌کرده تکراری است و و در زمان حفظ جدید رها کرده است را به یاد نمی آورد و دچار مشکل مشابهات میشود .http://eitaa.com/ravanedel

📚📚📚 📚📚 📚 📝 نکات تفسیری جاودانگی قرآن ⁉️ یکی از یاران امام هادی (ع) معروف به «ابن سکیت» روزی از حضرت پرسید: چرا قرآن با مرور زمان و زیاد خواندن و تکرار، کهنه و مندرس نمى‌شود، بلکه همیشه حالتى تازه و جدید در آن وجود دارد؟ 💠 امام هادی(ع) فرمود: «إ نَّ اللّهَ تَعالى لَمْ یَجْعَلْهُ لِزَمانٍ دُونَ زَمانٍ، وَلالِناسٍ دُونَ ناسٍ، فَهُوَ فى کُلِّ زَمانٍ جَدیدٌ وَ عِنْدَ کُلِّ قَوْمٍ غَضُّ إلى یَوْمِ الْقِیامَةِ» خداوند متعال قرآن را براى زمان خاص و یا طایفه‌اى خاص قرار نداده است؛ بلکه براى تمام دورانها و تمامى اقشار مردم فرستاده است، به همین جهت همیشه حالت جدید و تازه‌اى دارد و براى جوامع بشرى تا روز قیامت قابل عمل و اجراء است.» 📚 بحارالانوار، ج۹۲، ص۱۵، ح۹http://eitaa.com/ravanedel

📚📚📚 📚📚 📚 📝 نکات تفسیری ‍ حد مجاز در بدگويی مظلوم از ظالم‌ تفسیرآیه: «لا يُحِبُّ اللَّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلاَّ مَنْ ظُلِمَ وَ كانَ اللَّهُ سَمِيعاً عَلِيماً» ۱۴۸، نساء • ‏و جمله:" إِلَّا مَنْ ظُلِمَ" استثنای منقطع است و معنايش با معنای كلمه" لكن" يكی است، پس در حقيقت فرموده:" لكن من ظلم لا باس بان يجهر بالسوء من القول فيمن ظلمه و من حيث الظلم" (خدا دوست نمی‌دارد سخن زشت با صدای بلند گفتن را، ليكن كسی كه مورد ظلم شخصی يا اشخاصی قرار گرفته، می‌تواند در مورد خصوص آن شخص و يا اشخاص و در خصوص ظلمی كه به وی رفته، سخن زشت و با صدای بلند بگويد) و همين خود قرينه است بر اينكه چنين كسی نمی‌تواند هر چه از دهانش بيرون بيايد به او نسبت دهد و حتی آيه شريفه دلالت ندارد بر اينكه می‌تواند بدی‌های ديگرِ او را كه ربطی به ظلمش ندارد به زبان بياورد بلكه تنها می‌تواند با صدای بلند ظلم كردنش را بگويد و صفات بدی از او را به زبان آورد كه ارتباط با ظلم او دارد. • 📓 تفسیر المیزانhttp://eitaa.com/ravanedel