وضعیت آموزش و بهداشت ایران در برابر برخی کشورهای جهان ازجمله ترکیه بر پایهٔ گزارش سال ۱۹۷۹ بانک جهانی، درصد اشخاص بالغ باسواد در ۱۹۷۵، درتانزانیا ۶۶، درترکیه ۶۰ و در ایران ۵۰ بیش نبود و همچنین در ۱۹۷۷ انتظار عمر متوسط در ترکیه ۶۰ و در ایران ۵۲ و در هندوستان و تانزانیا ۵۱ سال بود. به زبان دیگر چه در زمینهٔ آموزشی و چه در زمینهٔ بهداشتی وضع ایران از کشورهایی که درآمد کمتر یا خیلی کمتر داشتند، بهتر نبود. خاطرات علم، جلد پنجم، صفحه ۱۱۷ و ۱۱۸. @haghighatt_ttallkh

زمانی که دربرابر ترکیه، عقب‌مانده بودیم! سال ۱۳۵۴ فقط ۳۷٪ از مردم ایران سواد خواندن و نوشتن داشتند... اما همان موقع در ترکیه ۶۲٪ از مردم سواد خواندن و نوشتن داشتند! @haghighatt_ttallkh

آسفالت تهران هرگز نو نخواهد شد تصویر روزنامه اطلاعات ۲۷ بهمن ماه سال ۱۳۵۳ را می‌بینیم که به وضعیت آسفالت خیابان‌های تهران پرداخته است: به گزارش این روزنامه، مردم گفته‌اند: آسفالت‌های شهرداری از حباب هم کمتر عمر می‌کند. @haghighatt_ttallkh

هویدا: مگر شما کی هستید که مرا استیضاح کنید؟ وقتی (نمایندگان مجلس شورای ملی) از هویدا استیضاح می‌کنند، هویدا در مجلس بلند می‌شود و می‌گوید: «شما کی هستید که از من استیضاح بکنید؟ من فقط یک مسئول دارم و جوابگوی یک نفر باید باشم و آن شخص، شاه است!». منبع: هوشنگ مهدوی، عبدالرضا، انقلاب ایران به روایت رادیو بی بی سی، طرح نو، صفحه ۱۲۸ @haghighatt_ttallkh

زمانی که شرایط ما از سوریه هم بدتر بود وضع زیرساخت و رفاهی ایران قبل از انقلاب به‌گونه‌ای بود که کارشناسان آن دوره گفته‌اند که وضعیت ایران به مراتب بدتر از سوریه است. یرواند آبراهامیان، مورخ ایرانی-آمریکایی خاورمیانه و استاد برجسته تاریخ در کالج باروخ و مرکز تحصیلات تکمیلی دانشگاه نیویورک، در کتاب «تاریخ ایران مدرن» می‌نویسد: فرانسس فیتزجرالد این ناهمخوانی‌های سراسری را به صورت زیر جمع‌بندی کرده است: «وضعیت ایران به طور کلی به مراتب بدتر از کشوری مانند سوریه است که نه نفت و نه ثبات سیاسی دارد؛ به این دلیل که شاه برای توسعه‌ی کشور هرگز تلاش جدی نکرده است. ثروت کشور بیشتر به سوی خودروهای شخصی و نه اتوبوس، کالاهای مصرفی و نه بهداشت عمومی، و به سوی حقوق سربازان و پلیس کشور، و نه به آموزگاران، سرازیر شده است». @haghighatt_ttallkh

سوخت مجانی برای آمریکایی‌ها در سال ۱۹۷۳میلادی، زمانی که درگیری ناوگان ششم دریایی آمریکا با شوروی بالا گرفته بود و کشورهای عربی صادرات نفت را به آمریکا متوقف کرده بودند، شاه با نیکسون تماس گرفت و گفت: «هر مقدار که سوخت بخواهند به صورت مجانی به آنان خواهد داد». @haghighatt_ttallkh

اینو کجای دلم بزارم⁉️ @haghighatt_ttallkh

پایین کشیدن مجسمه فرح در منجیل منطقه منجیل، سد سفیدرود و پایین کشیده شدن مجسمه فرح پهلوی به دست مردم. اسفند سال ۱۳۵۷ @haghighatt_ttallkh

حقوق نجومی زن مطلقه شاه ثریا اسفندیاری همسر مطلقه شاه، سالی چند میلیون دلار حقوق ثابت، از بودجه مملکت دریافت می‌کرد؛ افراد متعددی ازجمله اسدالله علم، وزیر دربار پهلوی به بن موضوع اشاره کرده‌اند. اسدالله علم در خاطرات خود می‌نویسد: «به شاه گفتم ثریا درخواست دارد حقوقی در حدود ۶ تا ۷ هزار دلار برای ایشان تعیین شود، شاه فرمودند: میخواهم بدانم این همه پول را چه میکند؟ مگر همین اواخر نبود که ده میلیون تومان(معادل ۱/۵ میلیون دلار در سال۵۵) به او رساندیم». منبع: کتاب یادداشت‌های علم، نوشته اسدالله علم، وزیر دربار شاه، جلد۶، صفحه ۳۰۹. @haghighatt_ttallkh

لرهای گرسنه زمان رضاشاه ویلیام داگلاس، قاضی دادگاه عالی ایالات متحده، در کتاب «سرزمین شگفت‌انگیز و مردمی مهربان و دوست‌داشتنی» می‌نویسد: همین‌طور که غذا می‌خوردم، به فکر لُرهایی افتادم که زمستانِ قبل از گرسنگی مُرده بودند. تنها ۸ماه پیش در نزدیکی جایی که نشسته بودم، از یک دهکدهٔ ۵هزارنفریِ لُرها، ۹۰۰نفر از گرسنگی مُردند! در نهایت بالاخره دولت مرکزی(پهلوی) مقداری گندم تقسیم کرده بود؛ ولی چه سود که تنها از یک دهکده، ۱۵ لُر به‌قدری لاغر بودند که بعداز رسیدن گندم از گرسنگی مُردند. در بهار سال جاری نیز لرهای ساکن در برخی از روستاها که من بازدید کرده بودم، آن‌قدر ضعیف شده بودند که نمی‌توانستند بیش‌از ۵دقیقه به صورت پیوسته روی پا بایستند. @haghighatt_ttallkh

وضعیت خوابگاه دانشگاه اصفهان زمان شاه «دانشگاه اصفهان خوابگاه درست و حسابی ندارد و ۴ نفر دانشجو باید در یک اتاق بسیار کوچک و نامرتب زندگی کنند و وسیلهٔ ایاب و ذهاب در اختیار دانشجویان نیست...» روزنامه اطلاعات | ۲۵ آبان ۱۳۵۵ @haghighatt_ttallkh

افشاگری توسط کارمند بانک مرکزی زمان شاه ۳۵میلیارد تومان در سال ۱۳۵۷ خروج ۳۵ میلیارد تومان ارز از کشور، توسط نزدیکان محمدرضا شاه پهلوی؛ افشا شده توسط کارمندان اعتصابی بانک مرکزی در سال ۱۳۵۷. @haghighatt_ttallkh

اعتراض نماینده مجلس ملی به چاپ کتاب‌های دانش آموزان ایرانی در فنلاند در حکومت پهلوی  به قدری به خارج وابسته بودیم که حتی کتاب‌های درسی در خارج از کشور چاپ می‌شدند. روزنامه اطلاعات ۱۳۵۵ @haghighatt_ttallkh

سیرک انتخابات زمان شاه در دوران قدرت عَلَم که درواقع مهم‌ترین سال‌های سلطنتِ محمدرضا است، نماینده‌های مجلس با با نظر او تعیین می‌شدند. در زمان نخست‌وزیری اسدالله علم، محمدرضا دستور داد که عَلَم و منصور یک کمیسیون ۳نفره برای انتخابات نمایندگان مجلس تشکیل دهم. کمیسیون در منزل علم تشکیل می‌شد. هر روز منصور با یک کیف پُر از اسامی به آنجا می‌آمد. علم در رأس میز می‌نشست. من در سمت راست و منصور هم در سمت چپ او. منصور اسامی افراد مورد نظر را می‌خواند و علم هرکه را می‌خواست، تأیید می‌کرد و هرکه را نمی‌خواست، دستور حذف می‌داد. منصور با جمله‌ی «اطاعت می‌شود»، با احترام حذف می‌کرد؛ سپس من دربارهٔ صلاحیت سیاسی و امنیتی افراد اظهار نظر می‌کردم و لیست را با خود می‌بردم و برای استخراج سوابق به ساواک می‌دادم. پس از پایان کار و تصویب علم ترتیب انتخاب این افراد داده می‌شد. فقط افرادی که در این کمیسیون تصویب شده بودند، سر از صندوق آرا می‌آوردند و لاغیر. در تمام دوران قدرت عَلَم وضع انتخابات مجلس همین بود و در زمان هویدا نیز حرف آخر را همیشه علم می‌زد. خاطرات فردوست، جلد یکم، ص ۲۵۷. @haghighatt_ttallkh

پس رأی که خودم به خودم دادم چه شد؟ مدرس، نماینده با شهامتی که تا دوره ششم قانونگذاری آراء درجه نخست تهران به وی تعلق داشت، در پایان انتخابات دوره هفتم، چنین وانمود کردند که حتی یک رأی هم در صندوق به نام وی نبوده که خوانده شود. وی ضمن نطق مبسوطی که راجع به انتخابات دوره هفتم ایراد کرد، اظهار داشت: اگر باور کنیم که تمام مردم تهران به من رأی ندادند، ولی خودم شخصاً به پای صندوق رأی رفته، یک رأی به خودم دادم. پس این یک رأی که به نام مدرس بود در صندوق چه شد و چرا خوانده نشد؟ منبع: دولت‌های ایران در عصر مشروطیت، حسین ملکی، چاپ اول، ۱۳۷۰، صفحه ۲۲۳. خارج از کتاب: در پی این ماجرا، مدرس در تاریخ ۱۶ مهرماه ۱۳‌۰۷ به دستور پهلوی اول تبعید شد. @haghighatt_ttallkh

رومن گیرشمن، ایران‌شناس معروف: نماد اهورمزدا و یا همان فروهر، اصالت مصری دارد. @haghighatt_ttallkh

واردات دختر از فرانسه برای خوشگذرانی ولیعهد علی شهبازی، آخرین محافظ شاه، در خاطراتش در مورد تفریحات خانواده پهلوی و ریخت و پاش‌های آن‌ها می‌نویسد: در آن زمان که در جزیره کیش میلیون‌ها دلار خرج می‌شد که محل تفریح درباریان و اطرافیان آن‌ها بشود و بعد از رونق گرفتن کیش، یک هواپیمای کنکورد از فرانسه، چند نفر خانم برای خوش‌گذرانی رضا پهلوی و همکلاسی‌هایش می‌آورد و بعد خالی به فرانسه بر می‌گشت، مردم ایران اکثراً محتاج یک شعله برق و یا اندکی آب تصفیه شده بودند. منبع: کتاب محافظ شاه، نوشته علی شهبازی (محافظ شاه تا لحظه مرگ، صفحه۲۸۹. @haghighatt_ttallkh

هویدا در حال تبلیغ انتخابات ۱۳۵۰ بیست و سومین انتخابات مجلس شورای ملی و مجلس سنا در ۱۸ تیر ۱۳۵۰ برگزار شد. نتیجه انتخابات پیروزی حزب ایران نوین با کسب ۲۳۰ از ۲۶۸ کرسی در مجلس و ۲۸ از ۳۰ کرسی منتخب در مجلس سنا بود. میزان مشارکت رای دهندگان در حدود ۳۵% بود. انتخابات توسط حزب پان ایرانیست به علت و شکایت از انحصار تبلیغات رادیویی و تلویزیونی و همچنین ادعای آنان مبنی بر سانسور روزنامه آنها تحریم شده بود. یکی از انشعاب های این حزب به نام حزب ایرانیان موفق به کسب یک کرسی توسط دبیرکل حزب در مجلس گشت. پس از انتخابات امیرعباس هویدا به عنوان نخست وزیر دولت جدید را در ۲۲ شهریور تشکیل داد. @haghighatt_ttallkh

جشن -حکومتی- هنر شیراز آنتونی‌پارسونز، دیپلمات انگلیسی و سفیر بریتانیا در ایران، در کتاب«غرور و سقوط؛ شاه» می‌نویسد: «جشن هنر سال ۱۳‌۵۶ شیراز، از نظر کثرت صحنه‌های اهانت‌آمیز به ارزش‌های اخلاقیِ ایرانیان، از جشن هنرِ پیشین فراتر رفته بود. به عنوان مثال، یکی از صحنه‌هایی که در پیاده‌رو اجرا می‌شد تجاوز به عنف بود که به‌طور کامل، نه به‌طور نمایشی و وانمودسازی، به وسیلۀ یک مرد کاملاً عریان یا بدون شلوار. درست به خاطر ندارم. با یک زن که پیراهنش به وسیلۀ مرد متجاوز چاک داده می‌شود، در مقابل چشم همه صورت گرفت. ولی موضوع به شیراز محدود نشد و طوفان اعتراضی که علیه این نمایش برخاست به مطبوعات و تلویزیون هم رسید. من به این خاطر، موضوع را با شاه در میان گذاشته و به او گفتم: اگر چنین نمایشی به‌طور مثال، در شهر وینچستر انگلیس اجرا می‌شد، کارگردان و هنرپیشگانِ آن، جان سالم به در نمی‌بردند! شاه مدتی خندید و چیزی نگفت». @haghighatt_ttallkh

قیمت موتور سیکلت و دوچرخه در سال ۱۳۵۴ @haghighatt_ttallkh

حقیقت تلخ در مورد ارتش شاهنشاهی @haghighatt_ttallkh

میدان توپخانه (امام خمینی فعلی) در دهه ۴۰ تندیس رضاخان در میدان توپخانه یکبار در سال ۳۲ توسط هواداران مصدق و بار دیگر در انقلاب ۵۷ توسط مردم سرنگون شد. @haghighatt_ttallkh

مشگل ایران چگونه حل خواهد شد؟! @haghighatt_ttallkh

جلیلی برای جریان فساد خطرناک است. @haghighatt_ttallkh

بماند یادگار💔 @haghighatt_ttallkh