💢 زبان دیپلماسی سَلیس 🔹واقعیت تلخی وجود دارد که از شدت بداهت، پوشیده مانده است. ♦️در تمام سه دهه گذشته و در طول همه سال هایی که دولت های ما تصور می کردند مشغول مذاکره و تعامل و توافق با تروئیکای اروپایی هستند، سه دولت خبیث انگلیس، فرانسه و آلمان، در حال برنامه ریزی برای ضربه زدن به ایران و ایجاد باغ وحشی فراهم از جانی ترین گروه های اپوزیسیون برای ویرانی ایران بودند. 🔹رد پای این سه کشور در اغتشاشات و جنگ ترکیبی اخیر، پر رنگ تر از آن است که بتوانند پاک کنند. در حالی که برخی مدیران در طول دو دهه اخیر، تصور می کردند می شود حساب دولت های مذکور را از آمریکا جدا کرد یا میان آنها شکاف انداخت، تروئیکای اروپایی در بست در خدمت پروژه های ضد ایرانی بود. ♦️آنها حتی در برجام هم، به تصریح آقای ظریف، یازده تعهد خود ذیل توافق را زیر پا گذاشتند. پشت هم اندازی کردند و وعده های دروغ دادند، اما در پنهان ماجرا، کارگزار خط تحریم و ترور و آشوب افکنی بودند. 🔹باب مذاکره و تعامل، به عنوان یکی از ابزار های دیپلماسی، همیشه گشوده است. اما اولا مذاکره، تنها ابزار سیاست خارجی نیست و گاهی تهدید و قاطعیت و ضربت متقابل یا نا متقارن، بهتر جواب می دهد و مذاکره را غنی سازی می کند؛ ♦️مانند برخورد عبرت آموزی که با دولت گستاخ انگلیس پس از توقیف نفتکش ایرانی شد و با شرمساری عقب نشستند؛ زبان سلیس و انگلیس فهم! 🔹ثانیا نباید با سرگرم شدن محض به مذاکره -چنان که در دولت قبل اتفاق افتاد- از برنامه اصلی حریف غافل شد. اولویت در اینجا، برنامه ریزی همیشگی برای اِعمال بازدارندگی مقتدرانه است. محمدایمانی @hagigei