وقتی با جوانان هستم و در محیط جوان قرار دارم، احساس من مثل احساس کسی است که در هوای صبحگاه تنفّس میکند؛
احساس تازگی و طراوت میکنم. آن چیزی هم که معمولاً در ملاقات با جوانان، اوّل بار به ذهن من میرسد و بارها به آن فکر کرده‌ام، این است که آیا اینها خودشان میدانند
که چه ستاره‌ای در جبینشان میدرخشد؟
من این ستاره را میبینم؛
اما آیا خودشان هم میبینند؟
ستاره جوانی
ستاره بسیار درخشان و خوش‌طالعی است.
اگر جوانان این گوهر قیمتی و بی‌نظیر را در وجود خودشان حس کنند،
فکر میکنم که ان‌شاءالله از آن خوب استفاده خواهند کرد!
#مقام‌معظم‌رهبرے
#روزِ‌جوان
|حُــــــرّْ|
“بهار” وقت سبز شدن طبيعته.
بهار آدما هم اون وقتيه كه
دلشون سبز ميشه!
دنیا رو چه دیدی؟
ممكنه تو امسال چند تا بهار داشته باشی…
#چرا‌که‌نه
#و‌او‌خداوند‌ناممکن‌هاست
|حُــــــرّْ|
ذوق یک لحظه وصال تو به آن می‌ارزد
که کسی تا به قیامت نگران بنشیند...
|حُــــــرّْ|
الزاماً هركي دوربين ميخره عكاس نيست!
الزاماً هركي مينويسه نويسنده نيست!
الزاماً هركي بوم نقاشي داره نقاش نيست!
الزاما هر کی کاربر #مجازی خوبیه
انسان خوبی نیس...!
الزاماً هركي #آدمِ، #انسان نيست...!
|حُــــــرّْ|
یَا مَنْ تُحَلُّ بِهِ عُقَدُ الْمَکَارِهِ، وَ یَا مَنْ یَفْثَأُ بِهِ حَدُّ الشَّدَائِدِ، وَ یَا مَنْ یُلْتَمَسُ مِنْهُ الْمَخْرَجُ إِلَى رَوْحِ الْفَرَجِ. ذَلَّتْ لِقُدْرَتِکَ الصِّعَابُ، وَ تَسَبَّبَتْ بِلُطْفِکَ الْأَسْبَابُ، وَ جَرَى بِقُدرَتِکَ الْقَضَاءُ، وَ مَضَتْ عَلَى إِرَادَتِکَ الْأَشْیَاءُ. فَهِیَ بِمَشِیَّتِکَ دُونَ قَوْلِکَ مُؤْتَمِرَةٌ، وَ بِإِرَادَتِکَ دُونَ نَهْیِکَ مُنْزَجِرَةٌ. أَنْتَ الْمَدْعُوُّ لِلْمُهِمَّاتِ، وَ أَنْتَ الْمَفْزَعُ فِی الْمُلِمَّاتِ، لَا یَنْدَفِعُ مِنْهَا إِلَّا مَا دَفَعْتَ، وَ لَا یَنْکَشِفُ مِنْهَا إِلَّا مَا کَشَفْتَ،
وَ قَدْ نَزَلَ بِی یَا رَبِّ مَا قَدْ تَکَأَّدَنِی ثِقْلُهُ، وَ أَلَمَّ بِی مَا قَدْ بَهَظَنِی حَمْلُهُ. وَ بِقُدْرَتِکَ أَوْرَدْتَهُ عَلَیَّ وَ بِسُلْطَانِکَ وَجَّهْتَهُ إِلَیَّ. فَلَا مُصْدِرَ لِمَا أَوْرَدْتَ، وَ لَا صَارِفَ لِمَا وَجَّهْتَ، وَ لَا فَاتِحَ لِمَا أَغْلَقْتَ، وَ لَا مُغْلِقَ لِمَا فَتَحْتَ، وَ لَا مُیَسِّرَ لِمَا عَسَّرْتَ، وَ لَا نَاصِرَ لِمَنْ خَذَلْتَ.
فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ افْتَحْ لِی یَا رَبِّ بَابَ الْفَرَجِ بِطَوْلِکَ، وَ اکْسِرْ عَنِّی سُلْطَانَ الْهَمِّ بِحَوْلِکَ، وَ أَنِلْنِی حُسْنَ النَّظَرِ فِیمَا شَکَوْتُ، وَ أَذِقْنِی حَلَاوَةَ الصُّنْعِ فِیمَا سَأَلْتُ، وَ هَبْ لِی مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً وَ فَرَجاً هَنِیئاً، وَ اجْعَلْ لِی مِنْ عِنْدِکَ مَخْرَجاً وَحِیّاً. وَ لَا تَشْغَلْنِی بِالِاهْتِمَامِ عَنْ تَعَاهُدِ فُرُوضِکَ، وَ اسْتِعْمَالِ سُنَّتِکَ. فَقَدْ ضِقْتُ لِمَا نَزَلَ بِی یَا رَبِّ ذَرْعاً، وَ امْتَلَأْتُ بِحَمْلِ مَا حَدَثَ عَلَیَّ هَمّاً، وَ أَنْتَ الْقَادِرُ عَلَى کَشْفِ مَا مُنِیتُ بِهِ، وَ دَفْعِ مَا وَقَعْتُ فِیهِ، فَافْعَلْ بِی ذَلِکَ وَ إِنْ لَمْ أَسْتَوْجِبْهُ مِنْکَ، یَا ذَا الْعَرْشِ الْعَظِیمِ [وَ ذَا الْمَنِّ الْکَرِیمِ فَأَنْتَ قَادِرٌ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ آمِینَ رَبَّ الْعَالَمِینَ].
اى آنکه گرفتاریهاى سخت تنها به وسیله او بازگردد، اى آنکه تیزى تیغ دشواری ها به او درهم شکسته شود، اى آنکه بیرون آمدن از رنجها و راه یافتن به سوى عرصه گشایش تنها از او درخواست گردد، در برابر توانایى ات سختی ها رام شد، و به لطف اسباب و وسائل فراهم گشت، و به نیرویت قضا جارى شد، و امور براساس اراده ات گذرد، پس اشیاء تنها نه به گفتارت بلکه به اراده ات فرمان پذیرند، و تنها به اراده ات قبل از نهى کردنت باز داشته اند، تنها تو براى رفع گرفتاری ها خوانده شدى، و در بلاهاى سخت پناهگاهى، چیزى از آن بلاهاى سخت دفع نگردد جز آنچه تو دفع کردى، و چیزى از آن گشوده نشود مگر آنچه تو گشودى،
پروردگارم مشکلى به من رسیده که سنگینى اش مرا به زحمت انداخته است، و دشوارى بر من فرود آمده که به دوش کشیدنش مرا گرانبار نموده است آرى آن را تو به قدرت خویش بر من فرود آوردى، و با نیرویت متوجّه من ساختى، پس از آنچه مرا در آن وارد کردى بیرون کنندهاى نیست و از آنچه متوجه من نمودى بازگردانندهاى وجود ندارد و از آنچه تو بستى گشایندهاى نمىباشد و از آنچه تو گشودى کسى را یاراى بستن نیست و بر آنچه تو سخت گرفتى آسان کنندهاى وجود ندارد و براى آنکه تو از یارى اش دریغ ورزیدى یاورى نیست،
پس بر محمّد و خاندانش درود فرست، و گشایش را پروردگارا به کرم و فضلت به روى من بگشا و چیرگى اندوه را به نیروت از من برگیر، و مرا در آنچه از آن به تو شکایت نمودم خوشبینى عطا فرما، و شیرینى رفتارت را نسبت به آنچه از تو خواستم به من بچشان، و از پیشگاه خود مهر و گشایش گوارایى به من ببخش، و از نزد خود را نجات فورى برایم قرار ده، و از محافظت در انجام واجبات، و به کار گرفتن احکامت در زندگى مرا غافل مساز، پروردگارا از مشکلى که بر من فرود آمده سخت به تنگ آمدم، و وجودم را به خاطر حادثه اى که برایم رخ داده اندوه فرا گرفته است، تنها تو توانایى براى برطرف ساختن آنچه به آن دچار شدم و دفع آنچه در آن افتادم، پس به فضل خویش آن را برایم به انجام برسان، هرچند خود را سزاوار آن از سوى تو نمىدانم، اى صاحب عرش بزرگ، و داراى نعمت کریمانه، تنها تو نیرومندى، اى مهربان‌ترین مهربانان، دعایم را اجابت کن اى پروردگار جهانیان...