رفیقم کنار دستم گفت دارد سر به سرت می‌گذارد. گفتم نچ! دارد حرف دلش را میزند

اندکی که سخن گفت ، عرض کردم داداش گلم ۳۳ تا ایرانی به علاوه من تو مترو هست بیا نگا کن ذوق کنی

و بچه مسجدی ها را نشانش دادم

آخر کار سه چار تا سربند یا اباعبدالله به رفقایم داد

از مترو که پیاده شدم صدایی از پشت سرم آمد که حاجی! حاجی! دیدم یکی از آن سربند ها را هم کف دست من گذاشت و با حالت ذوق خداحافظی کرد.

با خودم فکر کردم چ میشد ما بچه مسجدی ها و مذهبی ها بیشتر در جامعه بودیم ؟!

رفیقم چفیه به دوشش انداخته بود بقیه رفقا بهش گفته بودن علی! چفیتو بردار می‌کشنت. من بهش گفتم داداشی آفرین که چفیه گذاشتی!

بعدش به من گفت که یک خانم بی حجاب با دیدن وجهه اش حجابش را بدون تذکر درست کرده ... این است اثر حضور!

#خاطره_سید منم یه خاطره بگم بی‌ربط نیست ولی خب یکم فرق داره

نوجوون بودم

از همون موقع تقریبا شال سیدی از رو شونم نمی‌افتاد

می‌خواستم برم یک وسیله ورزشی بخرم