الهی و ربّی
الهی به شور قیام حسین
به فریاد سرخ و پیام حسین
به آنان که محو نگاهش شدند
شهید سرافراز راهش شدند
به هفتاد و دو لالۀ سرافراز
گذشته ز جان هایِ آینده ساز
به آتش سواران دشت بلا
به گل های لب تشنۀ کربلا
به جان های وارسته از آب و گل
به شش گوشۀ کعبۀ جان و دل
به سرباز شش ماهۀ انقلاب
به دل واپسی های روحِ رباب
به مردانِ در عشق، ضرب المثل
ه مرگی که شیرین تر است از عسل
به شیدایی مسلم بن عقیل
به اول شهید از تبار خلیل
به بالا بلندِ علمدارِ عشق
به ساقیِ لب تشنه، سردارِ عشق
به دستی که در علقمه، شد قلم
فایش به عالم، عَلَم شد علم
به آبی که از چشمۀ مشک ریخت
به زینب که از روی تلّ اشک ریخت
به گودال بالاتر از طاقِ عرش
به خونی که پاشید بر ساق عرش
به «روز دهم» زیر چرخ کبود
که «خورشید بر نیزه گل کرده بود»۲
به قنداقه ای که به معراج رفت
به پیراهنی که به تاراج رفت
به اسبی که کوبید سر بر زمین
به خون های جاری در آن سرزمین
به ماهی که مهرش شده مشتری
به ایثار انگشت و انگشتری
به آیات کهف و به آیات نور
به مهمانی سر، میان تنور
به عاشق ترین خواهر روزگار
که صبر و وفا را، شد آموزگار
به غم های بانوی مَحمِل نشین
به ایراد آن خطبۀ آتشین
به شور مناجات مولا علی
به جان های پیوسته با «یا علی»
به تأثیر شب ناله هایِ کمیل
به سوز علی، در دعای کمیل
به دل های عاشق، قراری ببخش
فروغی از آیینه داری ببخش
که نور دل اهل بینش تویی
سرآغاز هر آفرینش تویی
به راه تو آنان که سر داده اند
ز فضل تو ما را خبر داده اند
الهی! تو دانای راز منی
به بیچارگی چاره ساز منی
ضمیرم به یاد تو پیوسته شد
زبانم به ذکر تو دل بسته شد
به اکرام تو پرورش یافتم
که از غیر تو، روی برتافتم
ز در گاهت اُ میّد رأفت مراست
تمنای عفو و عطوفت مراست
ندارم کسی جز تو فریاد رس
تویی داد خواه و تویی داد رس
الهی و ربی! پناهم بده
به سرمنزل عشق راهم بده
مرا جز تو، با کس سر و کار نیست
پذیرندۀ توبه غیر از تو کیست؟
نه چشمی نظر می کند سوی من
نه راه فراری فرا روی من
تو در ناامیدی امید منی
سر آغاز صبح سپید منی
تو گرداندی از من بلا را به لطف
ندیده گرفتی خطا را به لطف
به صد مرحمت ای خدای جلیل
پراکندی از من ثنای جمیل
ثنایی که شایستۀ من نبود
سزاوار تشریف این تن نبود
ندیدی به کردار من جز قصور
مرا بردی از چاهِ ظلمت به نور
منم شرمسار از بَدِ حال خود
زمین گیرِ زنجیرِ اعمال خود
نشد دامنم پاک از خار ها
شکستم حریم تو را بار ها
سزد گر ببارد بلا بر سرم
که در بند نفس جنایت گرم
نه این بد دلی، در سرشت من است
حجاب دعا، فعل زشت من است
تو آگاهی از زشتی کار من
نباشد نهان از تو اسرار من
مرا اشک باران تر از ابر کن
عقوبت اگر می کنی، صبر کن
مرا داد دنیا فریب از غرور
به زندانم از آرزوهای دور
نباشی اگر دست گیرم هنوز
به نادانی خود دلیرم هنوز
مرا خواب غفلت گرفتار کرد
مرا نفس فرمان روا خوار کرد
پی خواهش دل شدم سال ها
شکسته ست از من پر و بال ها
هوای دلم گشت دام فریب
دچارم به این سرنوشت غریب
چرا بی اثر اشک و آه من است؟!
که سَدّ اجابت گناه من است
گناهم، زیان جای سود آورد
بَلا بر سر من فرود آورد
به کف غیر اندوه چیزی نماند
ز مُلک تو راه گریزی نماند
الهی و ربّی! کرم کن کرم
بخوان چون کبوتر مرا در حرم
سپردم اگر چند راه خلاف
به فضل تو دارم به صدق اعتراف
تو پوشیده ای عیب های مرا
ببین گریۀ های های مرا
من آنم که بَر خود ستم کرده ام
و کسبِ رضای تو کم کرده ام
دلم در حریم تو نااهل بود
دلیری من از سَرِ جهل بود
مرا نیست هر چند قلب سلیم
مکن چیره بر من عذاب الیم
الهی و ربّی! من آن بنده ام
که اینک تهی دست و شرمنده ام
ضعیفم من و دردمند و حقیر
ذلیلم من و مستمند و فقیر
ز بیم تو در چشم من خواب نیست
به روز عقوبت مرا تاب نیست
عقوبت ز اعمال خود می کشم
که طعم عذاب تو را می چشم
به جُرمی که کردم در آن سال ها
اسیرم اسیر سیه چال ها
الهی و ربی! تویی دوستم
ببین ضعف من در رگ و پوستم
به نازک دلی کمترم من ز برگ
که می لرزد از بارش یک تگرگ
تو دانی که افتاده ام روزِ کار
به رنج، از بلای کم روزگار
بلایای فردا کجا من کجا؟
کشم بار محنت به این تن کجا؟
بلایی که عمرش اَبدمُدّت است
امید فرج کی در آن شدّت است؟
چو با یادت آورده ام شب به روز
امیدم تویی، هستی ام را مسوز
اگر بر عذابت صبوری کنم
صبوری کی از داغ دوری کنم؟
به اکرام تو چشم اگر دوختم
به امید عفوت چرا سوختم؟
تو زنجیرِ جانِ مرا باز کن
در آتش، زبان مرا باز کن
که شیون بر آرم در آن آستان
شوم با دل خسته هم داستان
به حسرت بنالم ز دل مثل نای
بگریم بر احوال خود، های های
بخوانم تو را از سویدای جان
که اِی آرمانِ دلِ عارفان!
پشیمانم و سرپناهی نماند
به جز آستان تو راهی نماند
«عقوبت مکن عذرخواه آمدم
به درگاه تو روسیاه آمدم»۳
ندارم به جز لطف تو دادرس
تو بیچارگان را به فریاد رس
که غیر از تو بخشد گناه مرا؟
که رحم آوَرَد اشک و آه مرا؟
به آن رحمتی که فراگیر هست
چو باران ز بالا سرازیر هست
بیامرز هر بد که من کرده ام
که من ظلم بر خویشتن کرده ام
نجاتم از این روسیاهی ببخش
به این بی نوا آنچه خواهی ببخش
💠موارد لزوم سجده سهو:
۱. بین نماز، سهواً حرف بزند.
۲. در نماز چهار رکعتی، بعد از سجده دوم، شک کند چهار رکعت خوانده است یا پنج رکعت.
۳. تشهد را فراموش کند.
۴. یک سجده را فراموش کند.
۵. در جایی که نباید سلام نماز را بگوید، سهواً سلام دهد.
📚 پایگاه اطلاع رسانی دفتر مقام معظم رهبری
#رهبری
#امام_خامنه_ای
«احکام شرعی دین مبین اسلام»
═══❖══════❖═══
دلشوره هارو میبینی انت امامی و دینی
اسم مارو بنویس تو زائرای اربعینی
بی تابم این دو سه ماه بی طاقتم روز و شب
این تن بمیره آقا امسال دیگه بطلب
التماسمه حرم حرم
با عنایت حسین حسین
آرزوم شده حرم حرم
تحت رایة حسین
****
دل اومده توی صحنه سفره ی عاشقی پهنه
همسفریم دوباره با جمعیت پا برهنه
باز بوی تربت تو مست میکنه همه رو
تو این مسیر میبینیم جا پای فاطمه رو
میخونی منو نفس نفس
میرسم به تو قدم قدم
انقدر میگم حسین حسین
تا بیام دم حرم
****
سر میشه عالم فانی عشق تو میشه جهانی
مردم دنیا همینه شور آخرُالزمانی
اصحاب خون خدا دلداده های حسین
غوغا به پا میکنن تو کربلای حسین
ذکر زائرا علی علی
دنیا دنیا میشه نور نور
یا لثارات الحسین حسین
نقش پرچم ظهور
Hossein Khalaji - Salam Hameye Zendegim (128).mp3
2.91M
#نماهنگ
سلام همه ی زندگیم
سلام امام حسین من
حسین خلجی
👆👆👆
سلام همه ی زندگیم سلام امام حسین من
سلام همه ی زندگیم سلام امام حسین من
سلام عزیز فاطمه سلام عشق امام حسن
السلام و علی الحسین نوکرت رو بگیر تو بغل حسین
میدونم بدم ولی میدونی تورو دوست دارم حداقل حسین آقا
هر کاری بگی میکنم با خیال تو زندگی میکنم
واسه من همیشه بزرگی کن گاهی وقتا که بچگی میکنم آقا
حسین حسین حسین حسین تو زندگیمی حسین
حسین حسین حسین حسین دوست قدیمی حسین
سلام پناه خستگیم سلام رفیق بامرام
سلام آقای مهربون سلام دلیل گریه هام
من دلم به شما خوشه به یه دوستی که داره وفا خوشه
به یه مشهد و به نجف خوشه به زیارت کرب و بلا خوشه آقا
عشق پای علم باشم همیشه سر خان کرم باشم
نه سه روز یه سال توی راهتم تا که اربعین و تو حرم باشم آقا
حسین حسین حسین حسین تو زندگیمی حسین
حسین حسین حسین حسین دوست قدیمی حسین
حسین حسین حسین حسین تو زندگیمی حسین
Heyaat dahe navadi-ha.mp3
16.66M
#نواهنگ
#اربعین
#ابوذر_روحی
#فارسی_عربی
زندگی تواوج سادگی قشنگ تره
هرچی توبگی توبخوای قشنگ تره
یه دست من تو دست بابا
یه دست من تو دست مادر
اربعین، ڪربلا خونوادگی قشنگ تره