کوزه‌‌ی آرزوها! مرد کشاورز،کوزه‌ای پر از روغن داشت. روزی به کوزه، نگاهی کرد و با خود اینگونه نجوا کرد:«کوزه روغن را می‌فروشم. با پول آن یک جفت گوسفند میخرم. گوسفندها پس از مدتی زایمان می‌کنند. تعدادشان زیاد میشود! چهار راس، هشت‌ راس، شانزده و.... تعدادی از این گله پرشمار گوسفندان را می‌فروشم و با پولش ازدواج میکنم. پس از مدتی خداوند متعال به من فرزندی عطا خواهد نمود. فرزندم بزرگ میشود. پس از آن، معلمی جهت تعلیم و تربیت او، می‌گمارم. اگر فرزندم حرف من یا معلمش را گوش نداد با همین چوبدستی، او را کتک خواهم زد تا ادب شود!» افکارش که به اینجا رسید، چوبدستی را بالا برد و به کوزه روغن زد و کوزه را شکست و همه روغن‌ها ریخت و تمام رؤیاهایش به فنا رفت! امیرالمومنین علیه‌السلام فرمود:« چقدر آرزوهای نابجا، فاسد کننده عمل است!»(غرر الحکم: حکمت۴۵۹۵۴۴). با بعضی از جوان‌ها که صحبت میکنم متوجه می‌شوم بیشتر در رؤیا هستند یا واقعیت‌های ملموس زندگی! هیچ کس با رؤیا و آرزوهای بافتنی به جایی نرسیده و نخواهد رسید؛ ولی با عمل و پشتکار، بسیاری از مردم، پیروزی را در آغوش کشیده‌اند! #نشر_این‌پست_باقیات‌الصالحات #حکیمانه_صالح‌خواه @hakeemaneh

مرگی به از زندگی! تابوتی که میت در آن بود، در یک سرازیری به ستونی برخورد کرد و میت بیچاره از تابوت بیرون افتاد و شروع کرد به تکان خوردن! آقا نمرده بود؛ بلکه سکته قلبی، او را بیهوش کرده بود! بازماندگان مرد، به ظاهر خوشحال شدند و برای او لباس آوردند و با سلام و صلوات، او را به خانه بردند. مرد خوش شانس، ده سال دیگر با عافیت زندگی کرد و این دفعه واقعا مرد! در مراسم تشییع جنازه، همسرش از دور داد می‌زد:«مراقب باشید این دفعه تابوت، به ستون برخورد نکند!» خداوند متعال در قرآن کریم میفرماید:«آنچه در نزد شماست از بین خواهد رفت و آنچه در نزد خداست باقی خواهد ماند!»(سوره نحل:۹۶). این داستان شاید اتفاق نیفتاده باشد؛ ولی آنچه فریاد این زن بود را بسیاری از بازماندگان اموات، درون خویش پنهان کرده‌اند! انسانهای زرنگ، اموالشان را قبل از مردن، در قیامت ذخیره می‌کنند و بیشتر، خودشان از آن، بهره‌مند می‌شوند! #نشر_این‌پست_باقیات‌الصالحات #حکیمانه_صالح‌خواه @hakeemaneh

مسیر درست عرفان! در حالی که سوار بر مرکبی بود از مسیری عبور می‌کرد. کلوخی وسط راه دید. از حیوان، پیاده شد و کلوخ را از مسیر برداشت و به گوشه‌ای پرتاب کرد و سپس به مسیرش ادامه داد! این کار همیشگی او بود. او کسی نبود غیر از امام سجاد علیه‌السلام! فرمود:« خداوند، بنده‌ای را بخاطر برداشتن مانعی از سر راه مردم، بهشتی می‌کند!»(سفینه البحار: ماده طرق). معمولا فهم ما از اخلاق کسی که مقید به نماز شب است و با خدا مناجات دارد و دعا و گریه و زاری می‌کند این است که: کسی به این مراحل از عرفان میرسد، که به قدری غرق در عرفان باشد که از امور جامعه و مردم، غافل گردد و فقط به لذت ارتباط بهتر با خالق هستی مشغول باشد! امام سجاد علیه‌السلام، خلاف این دیدگاه را برای ما ثابت می‌کنند. نتیجه نماز و توبه و مناجات شبانه، باید خدمت به خلق و باز کردن گره از کارهای مردم باشد و اگر غیر از این باشد، کمیت کار، لنگ است... #نشر_این‌پست_باقیات‌الصالحات #حکیمانه_صالح‌خواه @hakeemaneh