نمیدونم نذر شهید مغفوری رو شنیدید یانه

ولی سه تا سه شنبه هست که برای حاجتت نذر میکنی

سه شنبه اول تولدم بود و تنها سالی بود نه مجنون بود بهم تبریک بگه نه لیلی

سه شنبه بعدی بازم ناامید نشدم رفتم

وقتی رفتم گلزارشهدا یه اقایی داشت رد میشد دست گذاشت روی شونم بعد گرفت یه دونه از قطاب هایی که برده بودم را برداشت و گفت حالا نذرچیه منم براش گفتم قضیه رو گفت یه شهید بهت معرفی میکنم حاجتتو نداد سه شنبه بعدی بیا فلان جا هرچی دلت خواست بهم بگو

شهید حسن یزدانی قطعه اخر گلزارشهدا کنار یه دیواره

سه شنبه بعدی دیگه خیلی ناامید بودم

دیگه داشتم گله میکردم از شهید مغفوری و شهید یزدانی

دیدم اون اقاعه اومد کنارم یه دوتا ده تومنی بهم داد گفت حالا بیا اینا را بگیر اول گفتم نمیخوام ولی گفت اینا باشه یادگاری

دیدم همون موقع مامانم تماس گرفت که بابابزرگم بهوش اومده

دیگه هم شهید یزدانی معروف شد تو خانواده هم اینکه تونستم به خاله هام ثابت کنم با کمک شهدا هم بابابزرگم برگشت

ولی مجنون هنوز عاشق لیلیه شبا عکسشو میزاره تو بغلش