📪 پیام جدید
هیچوقت یادم نمیره مدیر قبلیمون نمره های زیر 14 رو جلوی همه میخوند و من چون 14 شده بودم جز اون لیست بودم
خدا میدونه چقدر عذاب کشیدم چقدر اب شدم
یا معلم زبانمم همینطور و من هنوز که هنوزه از زبان منتفرم.
یادمه هر وقت نقاشی میکشدم مامان میگفت اینا جیه برو درستو بخون
__
#راویدین
متاسفانه همه‌مون از این زخم ها خوردیم
من همیشه تو مدرسه جزء سه نفر اول بودم؛ معدل زیر ۱۹.۸۶ نداشتم
یه بار برای یه کار واجبی غایب شدم که در طول ۹ سال تحصیلم تا اون زمان اولین غیبتم بود.
فرداش اومدم معلم ریاضی‌ام گفتن برگه‌ها رو بذارید از مبحث دیروز امتحان داریم!
رفتم جلو گفتم استاد من غایب بودم هنوز فرصت نکردم از کسی بحث دیروز رو بپرسم اگه میشه من امتحان ندم.
گفتن نه اشکالی نداره امتحان بده من نمره‌تو ثبت نمی‌کنم فقط می‌خوام با سوال‌ها آشنا بشی.
گفتم باشه چشم...
امتحان دادم و کلا یکی دوتا سوال رو تونستم جواب بدم.
گذشت، جلسه بعد اومدن سر کلاس و به شدت عصبانی بودن که این چه نمره‌هاییه و فلان.
بعدم گفتن هرکی تک گرفته بیاد پای تخته.
همه رفتن؛ من رفتم جلو گفتم استاد من شرایطم رو گفته بودم گفتید نمره‌ام رو ثبت نمیکنید میتونم بشینم؟ گفتن نخیر همه پای تخته!
بعد هم پاشون رو کردن تو یه کفش که همه باید زنگ بزنن والدینشون بیان!!
بقیه از استرس به گریه و التماس افتاده بودن، من همین طوری ریلکس یه گوشه ایستاده بودم و بعضاً با دوستام یواشکی می خندیدیم.
اومدن ایستادن رو به روی من، خطاب به بقیه گفتن چرا گریه میکنید؟ مثل ایشون پررو باشید که انگار نه انگار تک گرفته نیشش اینجوری بازه!
منم گفتم عذرمی‌خوام ولی من اشتباهی نکردم که بابتش ناراحت باشم؛ اگه شما بخواید به والدینم هم زنگ میزنم که بیان تا هم شما حرفتون رو بزنید هم من بگم چیشد که اینجوری شد!
هیچی دیگه از اون روز این بزرگوار برای من شدن ریاضی، و ریاضی شد این بزرگوار!
هرچقدر تا قبلش هی میرفتم المپیاد ریاضی و مقام میاوردم، بعد از این سال دیگه سایه ریاضی رو هم با تیر می‌زدم 😅
خلاصه که در نهایت خودمونیم که باید تمام اینها رو پشت سر بذاریم، چسب زخم برداریم و زخم‌هایی که بقیه به دل و روحمون زدن رو دوا درمون کنیم، روی پا بایستیم و به جلو حرکت کنیم. هیچ کس دیگه‌ای دلش برای ما و آینده‌مون نمی‌سوزه...
