eitaa logo
⚜ بزم اندیشه ⚜
1.2هزار دنبال‌کننده
1.1هزار عکس
108 ویدیو
0 فایل
💠 گزیده‌ای از بیانات سرکار خانم فاطمه میرزایی، در قالب کدهای کوتاه، عکس‌نوشته و نکات برگرفته از دروس 💠 🌐 سایت: hamgaman-institute.ir 📱ارتباط با ادمين: @Admiin_Kanall
مشاهده در ایتا
دانلود
هستی به واسطهٔ حقیقت محمدیه(صلّی‌الله‌علیه‌وآله) به وجود آمده و همه به یُمن اوست که هستند. اما رمز خلقت، فاطمه(سلام‌الله‌علیها) است. یعنی هرچیز و هرکس که به دنیا آمده و در زمین تعین گرفته، در بطن نورانی حقیقت فاطمیه بوده و در دامن معنوی او رشد کرده است. پس اگر ما ماییم، اگر زمین و آسمان، زمین و آسمان‌اند و... همه، پروردهٔ مادریِ آن حقیقت هستند. اما عشق مادر، تمامی ندارد! حتی پس از تولد، بیشتر رخ می‌نماید. انسان‌ها خلق شده‌اند تا استعدادهایشان شکوفا شود. اما وجودشان دنیایی نیست؛ باید برگردند. راه برگشت را به آن‌ها نشان می‌دهد. اما اینجا هم فاطمه(سلام‌الله‌علیها) است که تمام شریعت را به اقتضای میادین دنیا در عینیت خارجی به ظهور می‌رساند و این روند را با جریان ولایتش در فرزندان معصوم خود امتداد می‌دهد تا همه ببینند و بتوانند در انواع فراز و نشیب دنیا، حکم شریعت را بیابند. پس اگر پیامبر(صلّی‌الله‌علیه‌وآله) واسطهٔ ایجاد موجودات است و اگر او شریعت را برای بشر آورده است، فاطمه(سلام‌الله‌علیها) مادری است که دامن می‌گسترد تا این دو اتفاق یعنی ایجاد و تشریع به ثمر برسد. اینجاست که او امّ‌أبیها می‌شود: مادر پدرش؛ و با تربیت همهٔ نطفه‌های انسانی چه در و چه در ، تکلیف مادری را از آغاز تا پایان خلقت به انجام می‌رساند تا همگان را برای ظهور اسماء الهی آماده کند و درنهایت، هدف پدرش عملی شود. برگرفته از (سلام‌الله‌علیها) ۹۸/۱۱/۲۷ @Lotfiiazar
ناطقه، خلیفۀ خدا در بدن و فرمانده قوا و اعضای ماست؛ و نفس کلیِ معصوم، خلیفۀ خدا در کل هستی و فرمانده تمام موجودات است. ما وقتی می‌خواهیم ببینیم، نبینیم یا هر کار دیگری انجام دهیم، دنبال نفسمان نمی‌گردیم که به چشم و گوش و سایر اعضایمان امر و نهی کند؛ بلکه نفس اراده می‌کند و به محض اراده، قوا و اعضایمان به کار می‌افتند. اما چرا برای ارتباط با امام و درک ارادۀ او که همان ارادۀ خداست، دنبالش می‌گردیم تا او را ببینیم و بپرسیم و...؟! چرا؟ چون آن‌قدر که نفس را خلیفۀ خدا بر بدن می‌بینیم، امام را خلیفۀ خدا در هستی نمی‌بینیم؛ وگرنه او نیز هست همه چیز تسلیم اراده‌اش است. اگر او را بیابیم، این‌همه فراز و نشیب نداریم و همیشه به یاد او آرامیم. برگرفته از ۹۹/۹/۱۶ 🌐 Saehat.ir 📱 @Lotfiiazar
اصل ، توجه به اسماء الهی در تمام لحظات است، نه فقط سر سجّاده. هم این نیست که زیبایی‌های خدا را ببینیم و لذت ببریم؛ بعد هم یاد خدا بیفتیم و عظمت او را بستاییم. وقتی در هر میدان به اسماء الهی توجه داشته باشیم، امر و نهی حق را در آن میدان تشخیص می‌دهیم و تکلیفمان برایمان روشن است. برگرفته از ۹۹/۹/۱۶ 🌐 Saehat.ir 📱 @Lotfiiazar
هدایت شده از ⚜ بزم اندیشه ⚜
هستی به واسطهٔ حقیقت محمدیه(صلّی‌الله‌علیه‌وآله) به وجود آمده و همه به یُمن اوست که هستند. اما رمز خلقت، فاطمه(سلام‌الله‌علیها) است. یعنی هرچیز و هرکس که به دنیا آمده و در زمین تعین گرفته، در بطن نورانی حقیقت فاطمیه بوده و در دامن معنوی او رشد کرده است. پس اگر ما ماییم، اگر زمین و آسمان، زمین و آسمان‌اند و... همه، پروردهٔ مادریِ آن حقیقت هستند. اما عشق مادر، تمامی ندارد! حتی پس از تولد، بیشتر رخ می‌نماید. انسان‌ها خلق شده‌اند تا استعدادهایشان شکوفا شود. اما وجودشان دنیایی نیست؛ باید برگردند. راه برگشت را به آن‌ها نشان می‌دهد. اما اینجا هم فاطمه(سلام‌الله‌علیها) است که تمام شریعت را به اقتضای میادین دنیا در عینیت خارجی به ظهور می‌رساند و این روند را با جریان ولایتش در فرزندان معصوم خود امتداد می‌دهد تا همه ببینند و بتوانند در انواع فراز و نشیب دنیا، حکم شریعت را بیابند. پس اگر پیامبر(صلّی‌الله‌علیه‌وآله) واسطهٔ ایجاد موجودات است و اگر او شریعت را برای بشر آورده است، فاطمه(سلام‌الله‌علیها) مادری است که دامن می‌گسترد تا این دو اتفاق یعنی ایجاد و تشریع به ثمر برسد. اینجاست که او امّ‌أبیها می‌شود: مادر پدرش؛ و با تربیت همهٔ نطفه‌های انسانی چه در و چه در ، تکلیف مادری را از آغاز تا پایان خلقت به انجام می‌رساند تا همگان را برای ظهور اسماء الهی آماده کند و درنهایت، هدف پدرش عملی شود. برگرفته از (سلام‌الله‌علیها) ۹۸/۱۱/۲۷ @Lotfiiazar
ما دنیا را کرده‌ایم؛ ازاین‌رو تا می‌توانیم، از آثار و موهبت‌هایش بهره می‌بریم و با هر فراز و نشیبش به راحتی بالا و پایین می‌شویم. اما قلبمان اسماء الهی را مشاهده نکرده است؛ ازاین‌رو هرچه هم از آثار آن‌ها بی‌بهره باشیم، چندان احساس کمبود و خلأ نمی‌کنیم و مضطرب و مستأصل نمی‌شویم. وقتی هم روزی‌های معنوی و انوار برایمان جاری می‌شود، ساده می‌گیریم و فقط می‌شنویم و می‌گذریم، اما در عالمش نمی‌رویم. برگرفته از ۱۴۰۰/۱۲/۱۵ 📱@Lotfiiazar 🌐 hamgaman-institute.ir
در ماه ، نور الهی بیشتر از هر زمان می‌تابد و ما تا در این ماهیم، خواه‌ناخواه در روشنایی هستیم. اما بعد از پایان ماه مبارک، دیگر خودمان هستیم که می‌توانیم کلید این نور را روشن نگه داریم یا آن را خاموش کنیم. چگونه روشن بمانیم؟ با تذکر مدام چه از طریق ، و کسب و چه با تمرین و پیاده کردن معارف در جزءجزء میدان‌های زندگی. برعکس هرچه مشغول شویم و از معارف و جهاد علمی و عملی غافل بمانیم، به سوی ظلمت می‌رویم؛ اگرچه نور خدا همواره هست. برگرفته از ۱۴۰۱/۱/۱۵ 📱@Lotfiiazar 🌐 hamgaman-institute.ir
ما همه، مظهر اوییم که هرچه قالب خود را بشکنیم و از مظهریت چشم بپوشیم، وجود در درونمان بیشتر ظهور می‌یابد؛ را بیشتر درک می‌کنیم و در هیچ داشتن یا نداشتنی، خود را مستقل نمی‌بینیم. آنجاست که دیگر گناه و مخالفت از ما سر نمی‌زند؛ چون گناه از مستقل دیدن خود برمی‌آید و اگر بررسی کنیم، می‌بینیم هرجا هست، پای و قالب دنیایی در میان است؛ وگرنه وقتی فقط است، چه جای معصیت و نافرمانی؟! پس اگر می‌خواهیم او را ببینیم، قدم‌قدم کنار برویم تا در فعل و صفت و اندیشه‌مان آشکار شود. برگرفته از ۱۴۰۱/۱/۱۵ 📱@Lotfiiazar 🌐 hamgaman-institute.ir
است؛ شب زمان(عجّل‌الله‌فرجه). امشب امام در کنار تک‌تک ما هست و به قلبمان نظر می‌کند. او به تمام لایه‌های وجود ما إشراف دارد و روحیات و عواطف و احساساتمان را از خودمان بهتر می‌داند. مبادا قلبمان در گرو چیزهایی باشد که از این و آن و از دنیا و فضای مَجازی به درونمان راه داده‌ایم! اگر فکر می‌کنیم منتظر او هستیم و امشب طلبی جز ظهورش نداریم، ببینیم امروز در جنگ با دشمنانش کجای کاریم. شاید با خیال راحت بگوییم: «کشور که در امن و امان است؛ چه وقتِ جنگ؟!» اما یادمان نرود، جنگ امروز است که از جنگ دیروز بسیار سخت‌تر است و به جای بدن‌ها و خانه‌های ما، قلب‌ و اندیشه و عواطفمان را نشانه گرفته است. این جنگ، کار دشمنی است که ما را می‌بیند و با جنگ روانی در فضای مَجازی به روحیاتمان حمله می‌کند؛ اما ما به راحتی از او غافل می‌شویم و اجازه می‌دهیم به‌تدریج ارتباطمان را با عالم معنا قطع کند. امشب کنیم؛ بخواهیم که در این جنگ، مغلوب دشمن نشویم و بلکه با جهاد علمی و عملی بتوانیم او را از پا درآوریم. در آن صورت است که قلبمان صاف و زلال می‌شود و طلب امام زمان(عجّل‌الله‌فرجه) در آن تبلور پیدا می‌کند. برگرفته از ۱۴۰۱/۱/۳۱ 📱@Lotfiiazar 🌐 hamgaman-institute.ir
او که عمری منتظرش بوده‌ایم بی‌خبر... هرلحظه حواسمان باشد؛ در چه حالی هستیم، چه حرفی، چه کاری، چه فکری، چه نگاهی، چه تصمیمی، چه دغدغه‌ای هرلحظه تجدیدنظر کنیم... برگرفته از ۱۴۰۱/۵/۸ 📱@Lotfiiazar 🌐 hamgaman-institute.ir
ائمه(علیهم‌السلام) علی‌رغم عشق والایی که به فرزندان خود داشتند، از ابتدا آنان را با درد و رنج آشنا می‌کردند؛ نه اینکه آن‌قدر در پی راحتی‌شان باشند که عافیت‌طلب بارآیند. چرا؟ چون می‌دانستند سیستم هستی، بر مبنای حرکت وجود برای رسیدن به غیب بنا شده و همه آمده‌اند برای شدن؛ شدن در زیبایی و شرافت وجودی، نه در پیشرفت‌های دنیوی و برتری‌های مادی. برای همین است که تربیت، با راحت‌طلبی و تن‌پروری جمع نمی‌شود. نمونۀ بارز این تربیت، حضرات عبدالله و قاسم، فرزندان امام حسن(علیهم‌السلام) بودند که عاشقانه‌ترین جهادها را در کربلا رقم زدند. برگرفته از ۱۴۰۱/۵/۱۲ 📱@Lotfiiazar 🌐 hamgaman-institute.ir
فقط اسمش نبود؛ جانش آزاده در دنیا و آخرت بود. کم کسی نبود! امیری عالی‌مقام که سپاهی بزرگ، تحت فرمانش بودند. از مال و منال دنیا هم کم نداشت. اما وقتی به خود آمد، یک‌باره همه را پشت سر گذاشت و شرمسار و سربه‌زیر، توبه‌کنان به سوی امام رفت. گناهش کم نبود که فکر کنیم راحت برگشت. اولین مواجهۀ اهل‌بیت امام با دشمن، روبه‌رویی با سپاه حرّ بود که زنان و فرزندان را به وحشت انداخت. او بود که به فرمان ابن‌زیاد، مانع برگشتن امام به مدینه شد. او بود که آب را بر کاروان کربلاییان بست. اما وقتی به خود آمد، ناامید نشد که: «ای وای! چه کردم؟ چه‌بسا اگر من راه امام را سد نمی‌کردم، برمی‌گشت و کار به جنگ نمی‌کشید! نکند من باعث شهادت امام شده باشم! و...» ناامید نشد و بار سنگین این گناه را به دوش کشید؛ برگشت و سر به دامان امام گذاشت. او در یک لحظه متحوّل شد و از قعر جهنم به بهشت آغوش امام رسید. اما آن لحظه، لحظه نبود؛ او در همان آن، به قدر یک عمر سختی کشید و هم بر بار شرم و گناهش صبر کرد، هم بر از دست دادن دنیایش. تکلیف آن روزِ حرّ، این بود که چشم ببندد، همۀ دنیایش را رها کند و در سپاه امامش برود. اما ما قرار نیست زندگی‌مان را رها کنیم. اگر می‌خواهیم حرّ باشیم، زندگی کنیم و نبینیم؛ در دنیا باشیم و دل نبندیم؛ داشته باشیم، اما به کم و زیادش حساس نباشیم و از بود و نبودش دلمان نلرزد. حتی اگر خطا کردیم، عقب نکشیم و به بهانۀ بدی‌هایمان از امام دورتر نشویم. بمانیم و برای جبران هرچه تا کنون بوده‌ایم و کرده‌ایم، با امام حرکت کنیم. این تفکر است که «حرّ» می‌سازد. برگرفته از ۱۴۰۱/۵/۱۳ 📱@Lotfiiazar 🌐 hamgaman-institute.ir
نقش در هستی، و است؛ چه نشر و گسترش حقایق و معارف، چه گسترش نسل و نشر کمالات الهی با تربیت فرزند. این، است که با آن عروج می‌کند. برای همین بود که زنان در شهید نشدند؛ چون باید می‌ماندند و هم پیغام‌های حرکت امام حسین(علیه‌السلام) را نشر می‌دادند، هم باقیماندۀ نسل حسینیان را به ثمر می‌رساندند. برگرفته از ۱۴۰۱/۵/۱۴ 📱@Lotfiiazar 🌐 hamgaman-institute.ir