امام علی(علیه السلام) در بخشی از خطبه 233 نهج البلاغه می فرماید: (ما فرمانروايان سخنيم، درخت سخن در ما ريشه دوانده و شاخه هايش بر سر ما سايه افكنده است)؛ «وَ إِنَّا لاَُمَرَاءُ الْكَلاَمِ، وَ فِينَا تَنَشَّبَتْ(1)عُرُوقُهُ(2)، وَ عَلَيْنَا تَهَدَّلَتْ(3)غُصُونُهُ». امام(عليه السلام) در اين عبارت زيبا سخن گفتن را به درخت تنومندى تشبيه كرده كه داراى ريشه ها و شاخه هاست و اضافه مى كند كه اين درخت پربار در سرزمين وجود ما ريشه دوانده و شاخه هایش بر سر ما سايه افكنده و به همين دليل خاندان وحى را «اميران كلام» ناميده است. آنچه امام(عليه السلام) در اين خطبه بيان فرموده كه «ما امراى كلام هستيم» واقعيّتى انكارناپذير است و دوست و دشمن به آن معترف اند. بهترين دليل براى اين مطلب، آثارى است كه از اين خاندان مقدس باقى مانده است https://eitaa.com/hamgamnahjolbalageh

امام علی(علیه السلام) در بخشی از خطبه 233 نهج البلاغه می فرماید: (ما فرمانروايان سخنيم، درخت سخن در ما ريشه دوانده و شاخه هايش بر سر ما سايه افكنده است)؛ «وَ إِنَّا لاَُمَرَاءُ الْكَلاَمِ، وَ فِينَا تَنَشَّبَتْ(1)عُرُوقُهُ(2)، وَ عَلَيْنَا تَهَدَّلَتْ(3)غُصُونُهُ». امام(عليه السلام) در اين عبارت زيبا سخن گفتن را به درخت تنومندى تشبيه كرده كه داراى ريشه ها و شاخه هاست و اضافه مى كند كه اين درخت پربار در سرزمين وجود ما ريشه دوانده و شاخه هایش بر سر ما سايه افكنده و به همين دليل خاندان وحى را «اميران كلام» ناميده است. آنچه امام(عليه السلام) در اين خطبه بيان فرموده كه «ما امراى كلام هستيم» واقعيّتى انكارناپذير است و دوست و دشمن به آن معترف اند. بهترين دليل براى اين مطلب، آثارى است كه از اين خاندان مقدس باقى مانده است https://eitaa.com/hamgamnahjolbalageh