جهاد تبیین برای امروز. لطفا این روایت را به وفور منتشر کنید.

ایشان هم اقتصاددان شده... کاش دولت از این ها پالس نگیرد. هر چند بخشی از بدنه دوستان ما به استناد حرفهای این بنده خدا دوگانه پوست موزی ساخته و جهاد تبیین می کنند. و چقدر آن دوگانه آب دوغ خیاری بود. ☘کانال تحلیل های اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی @hamidrezamaghsoodi

یک سوال: روسیه چطور از تحریم ها جست؟ روسیه چطور روبل را تقویت کرد؟ روسیه چطور اروپا را به گوشه رینگ فرستاد؟ یک استراتژی داشت: خودباوری اگر نئولیبرال های ما مشاور پوتین بودند: ۱. روبل را ارزان می کردند که کالای روسی قاچاق نشود. ۲. دستور واردات خودرو می دادند تا انحصارگران بین المللی خودرو را دوباره بر صنعت خودرو روسیه حاکم کنند و طبقه متوسط جدید و متمولین را راضی و خوشحال نگه دارند. ۳. گندم را به ارزانی به دنیا می فروختند که مسیر تجارت جهانی بسته نشود. ۴. مذاکره با آمریکا برای ایجاد صلح در اوکراین را شروع می کردند. ☘کانال تحلیل های اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی @hamidrezamaghsoodi

‏☘کانال تحلیل های اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی @hamidrezamaghsoodi

☘کانال تحلیل های اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی @hamidrezamaghsoodi

🔰 اقتصادنا ۴۵: ماهیت و روش متفاوت تولید در اسلام و سرمایه‌داری 💠 نخستین نشست پرونده ویژه «تولید در الگوی اسلامی - ایرانی پیشرفت» 🎙در این نشست علمی دکتر علی سعیدی، عضو هیئت علمی گروه اقتصاد دانشگاه قم، به تبیین ماهیت و فرایند تولید پرداخت و ضمن اشاره به اشکالات و چالش‌های تولید به روش سرمایه‌داری، به بیان مؤلفه‌هایی از تولید در اقتصاد اسلامی و ضرورت جهش تولید پرداخت:👇👇👇 ✅مسئله تولید صرفاً یک مسئله فنی و عملیاتی نیست بلکه مسئله‌ای است هنجاری و تحت تأثیر ارزش‌ها. ✅ تاثیر نگاه ایدئولوژیک در اولویت‌بندی رفع نیازها ✅ انگیزه احیاء منابع به‌جای سودطلبی در تولید اسلامی ✅ تولید ناخالص ملی؛ نماد قدرت اقتصادی ✅ توانمندی اقتصادی در گرو جهش تولید و نه فقط رونق تولید ✅ فاصله‌گیری از رویکرد مصرف‌گرایانه و حرکت به سمت تولید دانش‌بنیان ✅ مقیاس تولید؛ وجه تمایز اقتصادهای دانش‌بنیان در ایران و غرب ✅ وظیفه طلاب و دانشجویان برای تاثیرگذاری و کمک به جهش تولید ✅ فرهنگ‌سازی در جهت تقویت بنیان‌های تفکر تولیدمحور ✅ چالش‌های تولید انبوه ✅ آیا تولید انبوه با آموزه های اقتصاد اسلامی سازگار است؟ 🔶🔶 تفصیل گزارش این نشست علمی را در نشانی زیر دنبال نمایید: 🌐https://eco.hozehkh.com/33607 ‌•┈┈••••✾•🍃🌸🍃•✾•••┈┈• @eghtesadhozehkh #هیئت_اندیشه_ورز_اقتصاد_و_الگوی_پیشرفت_اسلامی معاونت پژوهش حوزه علمیه خراسان

🔰 سلسله نشست‌های #اقتصادنا 🔖پرونده ویژه «تولید در الگوی اسلامی – ایرانی پیشرفت» 🎵نشست سوم «#اقتصادنا 47» 🔍 تولید دانش‌بنیانِ اشتغال آفرین در مکتب اقتصاد مقاومتی 🎙دکتر حمیدرضا مقصودی (عضو هیئت علمی گروه اقتصاد دانشگاه قم) @eghtesadhozehkh #هیئت_اندیشه_ورز_اقتصاد_و_الگوی_پیشرفت_اسلامی معاونت پژوهش حوزه علمیه خراسان

مربوط به چند ماه پیش ☘کانال تحلیل های اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی @hamidrezamaghsoodi

آفرین بر دکتر اسماعیلی وزیر محترم ارشاد که دریافته اند عنصر قدرت در ساختار فرهنگی انقلاب اسلامی، هیات ها هستند و باتفاق حجت الاسلام قمی این رویداد را بر پا کرده اند. عناصر قدرت دولت انقلابی در اقتصاد هم، حوزه های علمیه، هیات ها، مردم و نهادهای مردمی هستند. امید به اینکه در اقتصاد هم این را دریابیم... #مهرواره_هوای_نو ☘کانال تحلیل های اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی @hamidrezamaghsoodi

اولین نشست روشنگری و پاسخ به شبهات روز با حضور آقای حسین عباسی فر کارشناس جنگ شناختی اقتصادی امشب ساعت 23 در گروه مدافعان حرم کریمه در پیام رسان ایتا برگزار می شود. #جهاد_تبیین #فتنه_ترکیبی گروه مدافعان حرم کریمه https://eitaa.com/joinchat/2093744139C6b8f84c1f4

☘کانال تحلیل های اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی @hamidrezamaghsoodi

📝دولت و مقاومت ✍ محمد مهدی میرزایی پور سیاست موسوم به حذف ارز ترجیحی با توجیه‌های مختلفی اتخاذ شده، اما آنچه که می‌توانیم به عنوان یک جمع‌بندی از زمان خروج امریکا از برجام بگوئیم آن است که دولت در ایران نهایتاً فشار تحریم‌ها را به مردم منتقل کرد. دلایلی که دولت بیان کرد در جای خود درست و قابل توجهند؛ نظیر مبارزه با قاچاق و فساد، کسر بودجه یا لزوم صرفه‌جویی، اما منشأ اصلی این دلایل بر خود دولت هم پوشیده است و در مقایسه با آن دلیل اصلی این‌ها به نظر بهانه می‌رسند. زبان حال دولت را در یک کلمه اینگونه شنیدیم: «این فشار تحمّل کردنی نیست». دولت سعی می‌کند این انتقال فشار را مدیریت کند، ولی در ضرورت آن تردید ندارد. ممکن است این بار آشوبی عمومی اتفاق نیفتد، ولی چیزی از این نکته کم نمی‌کند که دولت نحوی نارضایتی عمیق از سیاست‌هایش را در خاطر بسیاری از مردم کاشت. انداختن مشکل به گردن دولت قبل هم چندان مفید فایده نیست، هرچند دولت فعلی تصور می‌کند به خلاف دولت قبل فشار را به سوی اقشار برخوردار و متوسط هدایت کرده و «هزینه»‌ای که او نمی‌پرداخت را پرداخته، اما نهایتاً از همان پیشنهاد زمین مانده‌ی دولت قبل تبعیت کرد. قصد ندارم به موفقیت یا عدم موفقیت نهایی دولت در نیل به اهداف اقتصادی‌اش بپردازم، هرچند این سنجش هم بسیار مهم است و برخی اهل اقتصاد نشان داده‌اند که نهایتاً این وضعیت یک چرخه بی‌پایان به نفع طبقه برخوردار و موجب گسیختگی کلی طبقات اقتصادی خواهد بود. ناهماهنگی‌های اجرایی هم دلیل اصلی نارضایتی نیست. البته دولت ما امیدوار است که این فشارها با توجه به ناتوانی احتمالی امریکا در وارد آوردن تحریم‌های بیشتر آخرین مرحله از یک اصطلاحاً جراحی دردناک باشد. اگر هم این قول و پیش‌بینی را بپذیریم با نگاه به تلاطم‌های شدید اقتصاد جهانی در سالهای اخیر در می‌یابیم که تکیه بر این دریای موّاج به این سادگی هم نخواهد بود. موجهایی از فشار به سوی ما آمدند که ارتباطی با تحریم‌ها نداشتند. امید به پایان امواج تحریمی پاسخی نامطمئن و خُرد به پرسشی دامنه‌دار و راهبردی است. این پرسشی است درباره جایگاه دولت. دولت، یعنی خود دولت، از تأمل برانگیزترین و شاخص‌ترین پدیده‌های دوره مدرن است. این ادعا که دولت تا پیش از دوره مدرن وجود نداشته از جنبه‌های زیادی درست است. اما دولت در دوره پیشامدرن چه معنایی داشته و تفاوت آن با دولت مدرن چیست؟ سرآغاز دولت در دوره مدرن را باید خواست یک زندگیِ قابل ارزیابی بدانیم. زندگی با همه انواع و اشکال مختلفش در سطح جامعه بایست قابل ارزیابی باشد؛ به این معنا که هر فرد برای اینکه دست به کار شود نخست باید بداند حاصل عمومی‌اش از زندگی چیست، چگونه محاسبه و پذیرفته می‌شود تا نهایتاً برای خودش و جامعه ذخیره شود. تلاطم‌های سیاسی و اقتصادی خصوصاً در هزاره دوم پس از میلاد در اروپا موجب پیدایش این درک عمومی شد که آن کیهان سنتیِ باثباتی که می‌توانستیم به آرامش و استواری و محاسبه‌پذیری آن تکیه کنیم و با آن زندگی را تضمین نماییم دیگر به آن معنا وجود ندارد. بایست تکیه‌گاهی مستحکم «ساخت» و اگر حتی لازم شد دوباره «جهان» را با تکیه بر آن به دست خویش تأسیس کرد. هم سرمنشأ و سرآغاز دولتِ مدرن و هم مایه تداوم و معناداری آن تا امروز تدارک چنین تکیه‌گاهی برای اقتصاد و سیاست داخلی بوده است. در استعمار هم شاید دولت مدرن، عناصر محاسبه‌ناپذیر سیاست داخلیش را در خارج از مرزهایش تسویه می‌کرد. برای نگه داشتن تعادل داخلی، دولت‌ها تا هزاران کیلومتر آن‌سوتر رفتند و از آن زمان تاکنون أصولاً هیچ نقطه‌ای خارج از مسئولیت‌ دولت قابل تصور نیست، هرچند در حیطه‌ی مرزهای او نباشد. مشخص شد تأسیس و نگهداشتن یک دولت نیازمند بر عهده گرفتن «جهان» است. جهانی که به واسطه تأسیس دولتهای مجزا در تکثری روزافزون فرو می‌پاشد به تدریج توسط خود این دولت‌ها دوباره تأسیس می‌شود. این اتفاقی است که توسط کانت رسماً اعلام شد. در فلسفه کانت تأسیس مفهوم جهان مطلق و واحد یک ضرورت تنظیمی است تا بتوانیم به تفکر علمی بپردازیم، اما این ما هستیم که آن را با تکیه بر قانون علمی و اخلاقی تأسیس کرده‌ایم و دیگر خبری از آن جهان طبیعی سنتی نیست. این حکم کانت بازتاب همین یافت عمیقاً سیاسی در فلسفه است که از عصر روشنگری به این سو دولت تکیه‌گاه تأسیس مفهوم جهان است. دولتی که ابتدا تنها متعهد به مصلحت خویش بود، به تدریج متوجه شد چاره‌ای ندارد جز آنکه جهان را در یک جمع‌بندی نظری بر عهده بگیرد. در زمینه اقتصادی هم ابتدا مرکانتیلیست‌ها به عنوان نخستین نسل اقتصاددان‌ها مناسبات اقتصادی را با محوریت اقتدار دولت تحلیل می‌کردند؛ اما سرانجام کار آن‌ها به نظریه تقسیم کار «جهانی» آدام اسمیت رسید. پیدایش مفهوم «جهان» در اندیشه و سیاست مدرن با پیدایش آن در اقتصاد مدرن همزمان است.