آیات۲۶ -۲۸ الرحمن *کُلُّ مَنْ عَلَیْها فانٍ * وَ یَبْقی‏ وَجْهُ رَبِّکَ ذُو الْجَلالِ وَ الْإِکْرامِ 🍃🌸 فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ 🌸🍃 هرکه روی زمین است، فنا پذیرد و (تنها) ذات پروردگارت که دارای شکوه و اکرام است، باقی می‏‌ماند. پس کدام یک از نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید؟ ________________________________ 💠در آیه ۱۸۵ سوره آل‏ عمران خواندیم: «کُلُّ نَفْسٍ ذائِقَةُ الْمَوْتِ» هر انسانی طعم مرگ را می‌چشد. در آخرین آیه سوره قصص نیز خواندیم:«کُلُّ شَیْ‏ءٍ هالِکٌ إِلَّا وَجْهَهُ» هر موجودی هلاک می ‏شود، جز ذات پروردگار. در این سوره نیز می‌‏خوانیم: «کُلُّ مَنْ عَلَیْها فانٍ وَ یَبْقی‏ وَجْهُ رَبِّکَ» 💠در آیات قبل، نعمت ‏ها معرّفی شد، در این آیه می ‏فرماید: زمان بهره‏‌گیری از نعمت ‏ها کم‏ است، فرصت را غنیمت شمارید که همه رفتنی هستید!  ✅گرچه همه موجودات فانی هستند ولی هر کس در مسیر الهی باشد و کار او رنگ الهی بگیرد، آن نیّت خالص که «وجه رب» است، کار فانی او را باقی می‏‌کند. 👈مرگ، یک قانون عام و فراگیر است. «کُلُّ مَنْ عَلَیْها فانٍ»  👈 به کسی جز خدا تکیه نکنیم که همه فناپذیرند. «کُلُّ مَنْ عَلَیْها فانٍ وَ یَبْقی‏ وَجْهُ رَبِّکَ»  👈ارزش انسان با تقرّب به خداوند است؛ نه داشتن امکانات. «کُلُّ مَنْ عَلَیْها فانٍ وَ یَبْقی‏ وَجْهُ رَبِّکَ»  ✅ مرگ، گامی در مسیر تربیت انسان است. «کُلُّ مَنْ عَلَیْها فانٍ وَ یَبْقی‏ وَجْهُ رَبِّکَ»  👈مرگ موجودات، نشانه نقص و تمام شدن قدرت و کرم الهی نیست که او صاحب جلال و کرامت است. «کُلُّ مَنْ عَلَیْها فانٍ وَ یَبْقی‏ ... ذُو الْجَلالِ وَ الْإِکْرامِ‏»  🍃🌸 جلال الهی همراه با رحمت و رأفت است. «ذُو الْجَلالِ وَ الْإِکْرامِ»  👈 مرگ، نعمت است. «کُلُّ مَنْ عَلَیْها فانٍ‏ ... فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما» (با آنکه در آیات ۲۶ و ۲۷ نام هیچ نعمت مادّی نیامده، امّا در آیه ۲۸، باز هم جملۀ ‏«فَبِأَیِّ آلاءِ ...» تکرار شده است پس مرگ نیز نعمت است.)  👈جن نیز همچون انسان، مرگ دارد. زیرا خطاب‏ «رَبِّکُما» به جنّ و انس باز می‌گردد. «کُلُّ مَنْ عَلَیْها فانٍ‏ ... فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما»

آیات ۲۹-۳۰ الرحمن * یَسْئَلُهُ مَنْ فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ کُلَّ یَوْمٍ هُوَ فِی شَأْنٍ 🍃🌸 فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ 🌸🍃 هر که در آسمان‌ها و زمین است(نیاز خود را) از او درخواست می‌کند.او هر روز(هر زمان)در شأن و کاری است پس کدام نعمت پروردگارتان را تکذیب می‏‌کنید؟ __________________________ 💠سؤال و درخواست، گاهی به زبان حال است و گاهی به زبان قال.انسان،چه نیازمندی خود به خداوند را به زبان آورد و چه نیاورد، در هر صورت، همواره محتاج خداست.  👈مراد از «یَوْمٍ» در آیه،روز نیست،بلکه مطلق زمان است؛ زیرا خداوند در زمان نمی‌گنجد، بلکه فراتر از زمان است.  ✅در تفسیر آیه‏ «کُلَّ یَوْمٍ هُوَ فِی شَأْنٍ»در حدیث می‏‌خوانیم: خداوند هر روز امر جدیدی ایجاد می‌کند که قبلًا نبوده است.«من احداث بدیع لم یکن» 💐حضرت علی علیه‌السّلام به مناسبت آیه‏ «کُلَّ یَوْمٍ هُوَ فِی شَأْنٍ»فرمود:هر روز گناهی را می‌بخشد، غمی را بر طرف می‌کند، گروهی را بالا و عده‌‏ای را فرو می‌‏آورد. 👈فرشتگان و موجودات آسمانی نیز همچون زمینیان، دست نیاز به سوی خدا دارند«یَسْئَلُهُ مَنْ فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ»  ✅کارهای الهی تقلیدی نیست؛ بلکه ابتکاری و نوآورانه است«کُلَّ یَوْمٍ هُوَ فِی شَأْنٍ»  👈 نیاز دائمی موجودات، لطف و فیض دائمی خدا را طلب می‌کند.(او هر لحظه دارای فیضی جدید ومستمر برای آفریده‌ها است.)«یَسْئَلُهُ‏ ... کُلَّ یَوْمٍ هُوَ فِی شَأْنٍ‏»  👈چنین نیست که خداوند، عالم را آفریده و آن را به حال خود رها کرده باشد، بلکه همواره امور هستی را تدبیر و اداره می‏‌کند. «کُلَّ یَوْمٍ هُوَ فِی شَأْنٍ»

🔴به تو میدهم ؛ امّا اگر بخواهی! ✳️ آری! اینکه بد باید از خدا درخواست کند، برای «تحکیم رابطة #ربوبیّت و #عبودیّت» است. اگر بنا بشود که خدا❤️ همة چیزها را درست کند، اصلاً و ابداً خدا❤️ یادمان می‏رود. از یاد می‏بریم که پروردگار❤️ چه کسی است؟  و فراموش می‏کنیم، کسی که پرورش مان می‏دهد کیست؟ اگر بنا بشود تمام امور بر منوال خودش بچرخد و بحث #دعا و #تقاضا و... کنار برود، پس خدا❤️ هم کنار می‏رود. دیگر ربّم❤️ را نمی‏شناسم و نمی‏دانم آن کسی که دارد من را پرورش می‏دهد کیست. چون #دعا در ارتباط با احتیاجات، چه معنوی و چه مادّی است. #دعا برای تحکیم رابطة #ربوبیّت و #عبودیّت عبد است. تحکیم این رابطه است، که می‏گوید #دعا_کن و #از_من_بخواه تا به تو بدهم و اینکه بفهمیم بر سر سفرة چه کسی نشسته‏ ایم؟...

در محضر خدا❤️ حیف است در خانه خدای❤️ با عظمت حرف های کوچک بزنیم. دعاهای بزرگ ، ما را همنشین خدا❤️ میکند. #استاد_پناهیان

💠یکی از مهم ترین کار هایی که ما انجام می دهیم انتظار فرج است. البته هر انتظاری مد نظر نیست؛ آن انتظاری خوب است که ما در آن با اهداف حضرت آشنا و همراه باشیم و برای آن فعالیت بکنیم. 💠یکی از کار هایی که طواغیت عالم انجام می دهند این است که نیاز های جامعه را جهت دهی و کوچک می کنند تا جامعه را تحت سلطه خود قرار دهند و انبیا هم با بالا بردن سطح نیاز مردم، با این حرکت طواغیت مبارزه می کنند. 💠انبیاء و امامان خواسته های مردم را بزرگ تر می کنند چون ارزش انسان ها وابسته به خواسته هایشان است. 💠یکی از راه های بزرگ تر کردن خواسته ها خواندن دعا هایی است که از معصومین به ما رسیده است. چنانچه ما بر این ادعیه مداومت کنیم و با کیفیت آن ها را بخوانیم به مرور زمان خواسته هایمان با امام زمان هم جهت می شود و در پی آن دل ما هم متمایل به امام❤️ می شود. #استاد_میرباقری

براساس روایات : آری! زمین ، پرندگان، حیوانات درّنده و ماهیان دریاها در انتظار ظهور حضرت حجت❤️ هستند و دعا می کنند.

❌ هرگز نمی‌توانید! از مرزهای آسمانها و زمین بگذرید و از حیطه قدرت خداوندخارج شوید!

 آیات ۳۳-۳۴ الرحمن *یا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَنْ تَنْفُذُوا مِنْ #أَقْطارِ_السَّماواتِ_وَ_الْأَرْضِ فَانْفُذُوا لا تَنْفُذُونَ إِلَّا #بِسُلْطانٍ 🍃🌸 فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبان 🌸🍃 ای گروه جنّ و انس! اگر می‏ توانید از مرزهای آسمان ‏ها و زمین نفوذ کنید، نفوذ کنید. هرگز نمی ‏توانید مگر به واسطه #قدرت_الهی. پس کدام یک از نعمت‌‏های پروردگارتان را تکذیب می‌‏کنید؟» _________________________ ▪«مَعْشَرَ» به معنای گروه، از ریشۀ «عشر» به معنای عدد ده است. کلمۀ «عشیرة» به معنای بستگان نیز از این ریشه است. در قرآن، کلمه‏ «مَعْشَرَ» سه بار به کار رفته است.  ▪«سلطان» هم به قدرت قهریّه و مادّی گفته می‌شود که سبب سلطه بر دیگران است و هم به قدرت علمی و دلیل و برهان و استدلال محکم که سبب تسلّط فکری و علمی می‌شود. «وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا مُوسی‏ بِآیاتِنا وَ سُلْطانٍ مُبِینٍ»*(غافر،۲۳)، «یُجادِلُونَ فِی آیاتِ اللَّهِ بِغَیْرِ سُلْطانٍ»* (غافر،۳۵)   ❌ هرگز نمی‌توانید! از مرزهای آسمانها و زمین بگذرید و از حیطه قدرت خداوندخارج شوید! ❌هرگز یارای فرار از دادگاه عدل خدا و پیامدهای آن را ندارید، هر جا بروید ملک خداست، و هر کجا باشید محل حکومت اوست. ✅آری! این موجود ضعیف و ناتوان کجا می‌تواند از عرصه قدرت خداوند بگریزد. 💐 امیر مؤمنان علی علیه السّلام در دعای روح پرور کمیل عرضه می‌دارد: «و لا یمکن الفرار من حکومتک پروردگارا! فرار از حکومت تو ممکن نیست»! 👈جنّ و انس، در قیامت در کنار یکدیگر مورد خطاب الهی قرار می‌گیرند. «یا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ‏ ...»  👈توجّه به قدرت الهی و عجز انسان، بازدارنده از انحراف است. «لا تَنْفُذُونَ‏ ...»  ❌موجودات لطیف همچون جنّ نیز توان فرار از دادگاه الهی را ندارند. «یا مَعْشَرَ الْجِنِ‏ ... لا تَنْفُذُونَ‏»  ✅ رهایی از کیفر در قیامت، جز با داشتن دلیل وحجّت عقلی یا شرعی برای هیچ یک از جنّ و انس میسّر نیست. «یا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ‏ ... لا تَنْفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطانٍ‏»

👈 آیه ۳۳ الرحمن مربوط به فرار از چنگال عدالت الهی در قیامت باشد، 💐امام صادق علیه السّلام : «روز قیامت خداوند بندگان را در محل واحدی جمع می‌کند و به فرشتگان آسمان پائین وحی می‌فرستد فرود آیید، آنها- که دو برابر جمعیت روی زمین از جن و انس هستند- فرود می‌آیند، سپس اهل آسمان دوم که آنها نیز دو برابر همه می‌باشند فرود می‌آیند، و به همین ترتیب فرشتگان هفت آسمان فرود می‌آیند و همچون هفت حجاب گرداگرد انس و جن را احاطه می‌کنند، اینجاست که منادی صدا می‌زند: ای جمعیت جن و انس اگر می‌توانید از اقطار آسمانها و زمین بگذرید، اما هرگز نمی‌توانید جز با قدرت الهی و در اینجا می‌بینند اطراف آنها را هفت گروه عظیم از فرشتگان فرا گرفته‌اند- و راهی برای فرار از چنگال عدالت نیست.»

آیات ۳۵-۳۶الرحمن « یُرْسَلُ عَلَیْکُما #شُواظٌ مِنْ نارٍ وَ #نُحاسٌ #فَلا_تَنْتَصِرانِ 🍃🌸 فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ 🌸🍃 آن روز شعله‌‏ای از آتش و مس گداخته بر شما فرومی‌ریزد، پس نمی‌توانید تقاضای یاری کنید. پس کدام یک از نعمت‌های پروردگارتان را انکار می‌کنید؟ _______________________ ▪«شُواظٌ» به معنای شعله‏‌های عظیم و سهمگین آتش است  ▪«نُحاسٌ» به معنای مس مذابّ و گداخته.  ❌آن کس ‏که از ارسال پیامبران سودی نبرده است، «یُرْسِلَ رَسُولًا» (شوری ،۵۱) و آن کس که از ارسال نعمت‌های مادی بهرۀ درستی نگرفته است، «یُرْسِلِ السَّماءَ عَلَیْکُمْ مِدْراراً»* (هود،۵۲)، «یُرْسِلُ الرِّیاحَ بُشْراً»* (نمل،۶۳) چنین انسانی باید منتظر ارسال عذاب با مس گداخته باشد. «یُرْسَلُ عَلَیْکُما شُواظٌ مِنْ نارٍ وَ نُحاسٌ» 🔥 در قیامت، آتش و مس گداخته مانع فرار تکذیب‌کنندگان خواهد بود. «یُرْسَلُ عَلَیْکُما شُواظٌ مِنْ نارٍ وَ نُحاسٌ فَلا تَنْتَصِرانِ»  👈جن نیز با آنکه نژادش از آتش است، امّا مثل انسان از آتش آسیب‌پذیر است. «یُرْسَلُ عَلَیْکُما شُواظٌ مِنْ نارٍ»  👈 آگاهی از عذاب‌های آینده، نعمتی است، زیرا باعث دوری از گناه می‌‏گردد. «فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ»