📖زندگی حضرت موسی (ع) از قصص قرآنی است که می توان گفت خداوند آن را به صورت کامل در قرآن بیان کرده است.
💠موسی (ع) از پیامبرانی است که خداوند داستان زندگی او را در سوره های مختلف آورده و نام او را ۵۰۲ بار در قرآن تکرار کرده است.
💠حضرت موسی (ع) در قرآن انسانی پرهیزکار توصیف شده است که مستقیم مورد خطاب خداوند قرار می گیرد: «در این کتاب از موسی یاد کن؛ زیرا او پاکدل و فرستاده ای بود و از جانب راست طور او را ندا دادیم و در حالی که با وی راز گفتیم، او را به خود نزدیک ساختیم.» (مریم/ ۵۲ ـ ۵۱)
💠تولد موسی در زمان سلطنت فرعونی بود که بر قوم بنی اسرائیل ستم روا می داشت. این فرعون به قصد ساختن بناهای بلند به کارگرانی قوی بنیه نیاز داشت که بدون چون و چرا از فرامین او اطاعت کنند. از طرفی این فرعون رویایی دید که بر طبق آن معبران پیش بینی کردند مصلحی از قوم بنی اسرائیل برانگیخته خواهد شد که فرعون را نابود می کند و اوضاع مردم خویش را به سامان خواهد کرد. پس فرعون فرمان قتل تمام نوزادان پسر را داد، اما از آنجا که با کشتن تمام پسران بنی اسرائیل کشور مصر با کمبود نیروی انسانی روبه رو می شد، تصمیم گرفته شد یک سال در میان نوزادان پسر کشته شوند. از این رو موسی (ع) در سالی متولد شد که نوزادان را از بین می بردند. ابتدا مادر او نوزاد را مخفی کرد، اما خداوند به مادر موسی (ع) وحی کرد که او را در سبدی گذارد و به رود نیل بسپارد و به کمک خداوند امید داشته باشد.
«و به مادر موسی وحی کردیم که او را شیر ده و چون بر او بیمناک شدی، او را در نیل بینداز و مترس و اندوه مدار که ما او را به تو بازمی گردانیم و از [زمره] پیمبرانش قرار می دهیم.» (قصص / آیه ۷)
«و دل مادر موسی [از هر چیز جز از فکر فرزند] تهی گشت اگر قلبش را استوار نساخته بودیم تا از ایمان آورندگان باشد، چیزی نمانده بود که آن [راز] را افشا کند.» (قصص / ۱۰)
مادر موسی (ع) به الهامی که خداوند در دل او انداخت، اطمینان کرد و خداوند نیز چشم او را به دیدن فرزندش روشن کرد: «پس او را به مادرش بازگرداندیم تا چشمش [بدو] روشن شود و غم نخورد و بداند وعده خدا درست است، ولی بیشترشان نمی دانند.» (قصص / ۱۳)
همسر فرعون، موسی (ع) را از آب گرفت و او در کنار فرعون بزرگ شد.
💠موسی (ع) به خاطر قتل یک قبطی که همکیش او را آزار داده بود، به مدین فرار کرد. در شهر مدین با شعیب دیدار کرد و چندین سال در آن شهر ماند و پس از چند سال با دختر شعیب ازدواج کرد و به مصر بازگشت.
💠در راه بازگشت خداوند به او وحی کرد تا فرعون و فرعونیان را به راه راست فرا خواند. اما باوجود معجزه های بسیار ِموسی(ع) فرعون به او ایمان نیاورد و این حضرت با قوم خود از مصر گریخت و چهل سال در بیابان سرگردان بودند تا وعده خداوند بر بنی اسرائیل محقق شد و آنها توانستند مکانی برای زندگی بیابند.
💠زندگی موسی(ع) نمونه #صبر و #استقامتی است که خداوند در جای جای قرآن، آدمی را به آن فرا می خواند و به واسطه آن پاداش می دهد: «آنانند که به [پاس] آن که صبر کردند و [برای آن که] بدی را با نیکی دفع می نمایند و از آنچه روزی شان داده ایم انفاق می کنند دو بار پاداش خواهند یافت.» (قصص / ۵۴)
💠این ایمان به خداوند است که باعث می شود آدمی در برابر مشکلات #صبور باشد؛ زیرا ایمان به خداوند یکی از ارکان و پایه های محکم دین است. مادر حضرت موسی به خاطر ایمان مطلقی که به خداوند داشت، فرزند خود را به آب انداخت. این عمل صرفا از کسی بر می آید که به خداوند خود امید و اطمینان داشته باشد. آدمی در زندگی خود با رخدادهای فراوانی روبه رو می شود که برخی از آنها موجب رنجش او می شود. او درباره چرایی این وقایع تفکر می کند، ولی به هیچ دلیل منطقی نمی رسد. در اینجاست که او باید #صبور باشد و به حکمتی که در پس این وقایع جاری است، ایمان داشته باشد. این همان ایمانی است که حضرت موسی(ع) به واسطه آن سرگردانی چهل ساله در بیابان را تحمل کرد.
✅قصص قرآنی در بردارنده نکات اخلاقی آموزنده ای برای مردم این روزگار بوده که مشغله بسیار آنها را از اخلاقیات دور کرده است. در بین این مردم برخی جوانان به دنبال شیوه صحیح و پر از آرامش زندگی هستند که توصیه مطالعه و تعمق درباره قصص قرآنی و فراگیری #صبر و تحمل برای آنها ضروری به نظر می رسد...
💠داستان حضرت موسی (ع) و ماجرای امروز ما برای رسیدن به آرمان‌ها، صبر لازم است.
اگر استقامت را فراموش نکنیم، قطعاً پیروزی نصیب خواهد شد
تحقق آرمان مهدوی و برقراری عدالت جهانی با مشکلات فراوانی عجین شده است؛ نابود کردن مستکبران جهانی و برقراری قسط فراگیر در کل گیتی با مشقت های فراوانی همواره خواهد بود که بدون داشتن #صبر کافی نمی توان این اهداف را محقق ساخت؛ بنابراین لازم است یاوران مهدی (عج) به میزان قابل توجهی از این صفت حمیده اخلاقی بهره مند باشند.
💐 امام على علیه السلام مىفرماید: «یاران مهدى، گروهىاند که به خاطر #صبر و #بردبارى در راه خدا، بر او منت نمىگذارند و از اینکه جان خویش را تقدیم حضرت حق مىکنند، به خود نمىبالند و تکبر نمىکنند»
✳️ صفحه ۱۶۶_سوره اعراف
131 - و چون ناز و نعمت به آنها می‌رسید می‌گفتند: این حق ماست، و چون گزندی به ایشان می‌رسید، به موسی و پیروان او فال بد می‌زدند آگاه باش که بخت بد آنها نزد خداست ولی اکثرشان نمی‌فهمند
132 - و گفتند: هرگاه که معجزه‌ای برای ما بیاوری که به وسیله آن سحرمان کنی ما به تو ایمان نخواهیم آورد
133 - پس طوفان و ملخ و شپش و وزغ‌ها و خون را که معجزاتی از هم جدا بودند برایشان فرستادیم، باز هم سرکشی کردند و قومی بزهکار بودند
134 - و چون بلا بر آنها واقع شد، گفتند: ای موسی! پروردگار خویش را بدان عهدی که با تو دارد برای ما بخوان که: اگر عذاب را از ما برداری قطعا به تو ایمان می‌آوریم و حتما بنی اسرائیل را با تو می‌فرستیم
135 - اما هنگامی که عذاب را تا موعدی که آنان به آن می‌رسیدند از آنها برمی‌داشتیم، باز هم پیمان خود می‌شکستند
136 - ما هم سر انجام از آنان انتقام گرفتیم و در دریا غرقشان ساختیم، چرا که آیات ما را تکذیب کردند و از آن غفلت می‌ورزیدند
137 - و به آن گروهی که تضعیف می‌شدند، مشرق‌ها و مغرب‌های [آن] سرزمین را که برکت داده بودیم واگذاشتیم و وعده‌ی نیک پروردگار تو در حق بنی اسرائیل، به پاس صبوریشان تحقق یافت و آنچه را که فرعون و قوم او می‌ساختند و آنچه را که بر می‌افراشتند ویران کردیم.
✳️ صفحه ۱۶۶_سوره اعراف
آیه ۱۳۳ اعراف
فَأَرْسَلْنا عَلَيْهِمُ الطُّوفانَ وَ الْجَرادَ وَ الْقُمَّلَ وَ الضَّفادِعَ وَ الدَّمَ آياتٍ مُفَصَّلاتٍ فَاسْتَكْبَرُوا وَ كانُوا قَوْماً مُجْرِمِينَ
پس ما بر آنان طوفان و (هجوم) ملخ و حيوانات كوچك و قورباغه‌ها و (جريان) خون را به صورت نشانه‌هاى جدا جدا، فرستاديم، امّا باز هم تكبّر ورزيدند وآنان گروهى بدكار بودند.
__________________
👈حيوانات، مأموران الهى‌اند، گاهى مأمور رحمتند، مثل تار عنكبوت بر در غار، براى حفاظت پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و گاهى مأمور عذاب مى‌باشند، مثل أبابيل، قورباغه، ملخ و ... فَأَرْسَلْنا عَلَيْهِمُ ... الْجَرادَ وَ الْقُمَّلَ وَ الضَّفادِعَ و در واقع هستى فرمان‌بردار خداوند است. «وَ لِلَّهِ جُنُودُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ»
❌ بلاها اغلب جنبه تربيتى دارد و گاهى پس از هر كيفرى، مهلتى براى فكر و توبه و بازگشت است. «مُفَصَّلاتٍ»
❌ گناه، زمينه‌ساز تكبّر و تكبّر، زمينه انكار است.
✳️ صفحه ۱۶۷_سوره اعراف
138 - و بنی اسرائیل را از دریا عبور دادیم پس [در راه] به قومی رسیدند که بت‌های خویش را پرستش می‌کردند گفتند: ای موسی! برای ما نیز معبودی بساز چونان که آنها معبودهایی دارند گفت: به راستی شما قومی هستید که نادانی می‌کنید
139 - بی‌تردید اینها [که می‌بینید] کارشان بر باد است و آنچه می‌کنند باطل است
140 - گفت: آیا غیر از خدا معبودی برای شما بجویم در صورتی که او شما را بر عالمیان برتری داد!
141 - و [فراموش نکنید] هنگامی را که شما را از فرعونیان نجات دادیم آنان شما را عذاب سختی می‌کردند، پسرانتان را می‌کشتند و زنانتان را زنده می‌گذاشتند، و در این [گرفتاری‌ها] از پروردگارتان امتحان بزرگی بود
142 - و با موسی سی شب وعده کردیم و آن را به ده شب دیگر کامل نمودیم پس میقات پروردگارش در چهل شب به سر آمد و موسی به برادرش هارون گفت: میان قوم من نایب من باش و به اصلاح [کارشان] پرداز و طریق مفسدان را پیروی مکن
143 - و چون موسی به وعده‌گاه ما آمد و پروردگارش با او سخن گفت، عرض کرد: بار الها! خود را به من بنمای که تو را بنگرم گفت: هرگز مرا نخواهی دید، لیکن به این کوه بنگر، پس اگر در جایش برقرار ماند مرا خواهی دید، سپس همین که پروردگار او بر کوه تجلّی کرد، آن را متلاشی ساخت و موسی بیهوش افتاد و چون به هوش آمد گفت: منزهی تو، به سوی تو بازگشتم و من نخستین مؤمن هستم.
✳️ صفحه ۱۶۷_سوره اعراف