خدایا رهبر کبیر انقلاب امام خمینی را در پناه خودت از همه بلاها مصون و محفوظ بدار. خدایا رزمندگان ما را در جبهه های حق بر علیه باطل بر دشمنان شان فاتح و پیروز بگردان . خدایا ما را به شهدا ملحق بگردان . پروردگارا عاقبت امر ما را ختم به خیر بگردان . خدایا پدر و مادر ما را از دست ما راضی و خشنود بگردان . پروردگارا مهر و محبت اهل بیت را از ما و فرزندان ما مگیر . افسوس که عمری پی اغیار دویدیم از یار بریدیم و به مقصد نرسیدیم سرمایه ز کف رفت و تجارت ننمودیم جز حسرت و اندوه متاعی نخریدیم والسلام #هم_سفر_با_شهدا @hamsafar_ba_shohada

🎥 سرداری که به #احترام احساس یک سرباز ایستاد 🔹 در یک مکان #اداری، بعد از اتمام جلسه یک #سرباز در #راهرو از حاج #قاسم درخواست می کند تا مداحی کوتاهی داشته باشد. 🔹حاج #قاسم در عین #عجله و #خستگی و شاید ممانعت برخی اجازه می دهد این سرباز مداحی کند. 🔹در کجای دنیا در قاعده نظامی یک سرباز می تواند در مقابل یک ژنرال بلندپایه به جز احترامِ نظامی کار دیگری انجام دهد؟ 🔹آری، این #رفتارها بود که او را #سردار_دل‌ها کرده است 🔹روحش شاد و راهش پر رهرو 🔺1⃣1⃣ روز مانده تا سالروز شهادت سردار دل‌ها روح پاک و بلندش را مهمان صلواتی بر محمد و آل محمد بفرمایید.🤲 ✨در واقع مقدار #انفاق و گسترش انفاق به مقدار نعمت و امكانات آدمى مربوط نيست، كه به #قدرت_روحى و #قدرت_باطنى و #ظرفيت_قلبى فرد باز مى‌گردد. 📕تطهیر با جاری قرآن - ۲، صفحه ۳۳۰ #تربیت_درصحنه_زندگی #استاد_بزرگ_تربیت #توجه_به_جوان #ظرفيت_قلبى #قدرت_باطنى #قدرت_روحى #سردار_دلها #عون_ولی #حوصله #ظرافت #حریت #دقت #حلم #هم_سفر_با_شهدا @hamsafar_ba_shohada

بسم الله الرّحمن الرّحیم « حرم عشق کربلاست و چگونه در بند خاک بماند آنکه پرواز آموخته است و راه کربلا میشناسد و چگونه از جان نگذرد آنکه میداند جان، بهای دیدار است » شهید آوینی  اینجانب عبد الحقیر العاصی مهدی طهماسبی فرزند عبدالکریم با یقین کامل و از عمق وجودم اقرار می کنم: « أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلاَّ اللهُ  و أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسوُلُ الله و أَشْهَدُ أَنَّ عَلِيّاً وَلِيُّ الله» با شهادت به یگانگی خداوند متعال و با شهادت به نبوت حضرت خاتم محمد بن عبدالله (صلی الله علیه و آله) و با شهادت به امامت امیرالمؤمنین علی (علیه السّلام) و فرزندان طاهرینش تا مهدی موعود روحی فداه وصیت نامه خویش را آغاز می کنم. خداوند حکیم را هزاران مرتبه شکر که در خانواده ای شیعه و دوازده امامی متولد شده ام. هزار و هزاران شکر که توفیق پوشیدن لباس مقدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به من عطا شد و خدا را هزاران شکر که توفیق خدمت در کسوت مربی و خدمت به سربازان امام زمان روحی فداه در قالب دانشجو به من عطا شد. خدا را هزاران مرتبه شکر و سپاس که مجاور و همسایة بی بی فاطمة معصومه سلام الله شدم و در آخر خداوند متعال را هزاران شکر که در عصر انقلاب و خمینی کبیر (ره) و زعامت امام سید علی خامنه ای زندگی می کنم. نوشتن وصیت نامه هرچند بوی مرگ و جدایی می دهد ولی در واقع آماده شدن جهت زندگی ابدی است. لذا بوی زندگی واقعی دارد نه زندگی کاذب. همچنین انسان را یاد خدای رحمان و مرگ و معاد می اندازد تا ذره ای به فکر اعمال و رفتار، گفتار و نیّات خویش باشد و دقیقاً به خاطر همین علت ها است که در آیات قرآن کریم و روایات ائمه معصومین (علیهم السلام) توصیه به نوشتن وصیت نامه شده است. انگیزه اصلی ام در نوشتن وصیت نامه سفر دوباره ام به سمت خانم زینب کبری سلام الله علیها و قرار گرفتن در زمرة مدافعین حرم است. هرچند به خوبی واضح است که مثل منی لیاقت این مدال افتخار آمیز را ندارد ولی چه می شود کرد که عادت این خانواده احسان و کرم است. « و عَادَتُكُمُ الْإِحْسَانُ وَ سَجِیَّتُكُمُ الْكَرَمُ...» در این فاصلة 2 ماه و نیم از پایان سفر اول به سوریه تا این سفر سعی کردم بعضی از اعمالی که به نظرم مانع لطف و نظر خاص خدای متعال و حضرت زینب کبری سلام الله علیها و رسیدن به مقام شهادت باشد را جبران کرده و در جهت رضای حضرت حق بیشتر بکوشیم. البته هدف اصلی این نبرد برای من اول پیروزی، دوم پیروزی، سوم پیروزی و چهارم شهادت در راه خداست که در حقیقت پیروزی نهایی در هدف چهارم است. به فرموده خدای متعال چه کشته شویم و چه بکشیم پیروزیم و این بزرگترین لطف حضرت حق است که ما در همه حال پیروزیم و شکست برای ما بی معنی است. بنا به فرمایش امام حسین (علیه السّلام) انسان ها بندة دنیا هستند و دین لقلقة زبانشان. اما وقتی حوادث و امتحانات جدی پیش می آید آن وقت «قَلَّت ديّانون» دین داران اندک می شوند. لذا به نظر بندة حقیر امروز هرکس به بهانه های مختلف نمی خواهد در این راه قدم بگذارد و جزو مدافعین حرم باشد، داوطلب نمی شود، دلش نمی تپد، تلاش نمی کند، خواب ندارد و دغدغه ندارد (حال آن بهانه هرچه می خواهد باشد اعم از زن، فرزند، پدر و مادر، زندگی، پول، درس و دانشگاه و ...) یقیناً اگر صحنه کربلا هم بود دقیقاً با همین بهانه ها کمکی به حسین علیه السّلام نمی کرد. این اعتقاد من است اگر چه ممکن است اشتباه کنم ولی این طور فهمیده ام زیرا فریاد هل من ناصر ینصرنی ارباب متعلق به همة زمان هاست و کهنه نمی شود. در این مسیر شبهات و تهمت های فراوانی به مدافعین حرم زده می شود اعم از گرفتن پول، مبارزه در راه بشار اسد، مبارزه در راه اعراب یا اینکه اگر وطن بود ما هم می رفتیم و ... خیالی نیست وعده ما با همة این تهمت زنندگان و شایعه سازان باشد با حضرت زهرا (سلام الله علیها). اگرچه همة این شبهات و تهمت ها جواب های بسیار واضحی دارند که تا الان بارها و بارها گفته شده اند. اگر من سراپا تقصیر را فاکتور بگیرید به نظرم مدافعان حرم از بابصیرت ترین افراد زمان حال ما هستند. زیاد شنیده ام که می گویند 2 تا بچه داری چرا می خواهی بروی؟ طوری می گویند به خاطر بچه هایت نرو که انگار من معنی زن و بچه را نمی فهمم و بویی از عشق نبرده ام یا دلم از سنگ است! اما به نظر من حقیر کاملاً برعکس است. رزمندگان و مجاهدان در همه زمان هایی که زندگی کرده اند عشقشان و محبتشان به خانواده صدها برابر بیشتر از کسانی است که ادعای فهمیدن بچه و زن و پدر و مادر و اقوام دارند. ادعای عشق و عاشقی دارند اما در این میان نکته ای وجود دارد که این قدر راحت از همه چیز دل می کنند. عشق من به همسر عزیزم و فرزندانم و پدر و مادرم و اقوام با وجود همة شیرینی و لذت در مقابل عشق به ذات اقدس حق، عشق به آقا رسول الله، امیر المؤمنین و در یک کلام عشق به همة اهل بیت عصمت و طهارت

بیشتر نیست اگر عشق به خانواده هست که هست در راستای همان عشق های واقعی است و لا غیر. راز دل کندن سریع و آسان از همه چیز های اعتباری همین است و بس. اگر عشقمان به خانواده هم زیاد است به خاطر توصیه های همین عشق های واقعی است که محبت به خانواده را توصیه کرده اند. و الله و الله بنده هیچ نگرانی و سر سوزن دلواپسی برای همسر و فرزندانم و پدر و مادرم ندارم که بعد از من چه می کنند زیرا اگر آنها در خط حق و خط اهل بیت و ولایت باشند پس یقیناً اهل من هستند و خداوند متعال وعده داده که خودش خون بهای شهید است و حال کدام یک از مدعیان جرأت دارد قیمتی براین خون بها بگذارد که قرار است به اهل من برسد. و اگر زبانم لال در مسیر الهی قدم بر ندارد و نسبتی هم با من نخواهد داشت. طبق فرمایش حضرت آقا و مولایم سید علی خامنه ای شهادت مرگ تاجرانه است. به هر حال دیر یا زود باید از این دنیا رفت و چه بهتر که به این طریق این انتقال صورت بگیرد. البته برخی فکر می کنند که اگر به این سفر نمی رفتم الان سالم بودم و من می دانم قطعاً به همسر و پدر و مادرم هم خیلی طعنه خواهند زد. جواب این افراد یاوه گو همان جواب قرآن است که اگر قرار بود مرگ من الآن فرا برسد، من اگر در خانه هم بودم با پای خودم به قتلگاه می رفتم. پس این سفر قرار نیست لوح ازلی حق را دچار تغییر و نقصان کند، بلکه همه چیز در راستای حکمت خداوند متعال است. رهبری در این زمان بسیار مظلوم هستند و خیلی از کسانی که روزگاری در کنار امام راحل بودند (البته به ظاهر) الآن رهبری را تنها گذاشته اند و نظرات گستاخانه خودشان را در مقابل نظرات صریح رهبری بیان می کنند. اینها سعی می کنند نور خدا را با دهانشان خاموش کنند، زهی خیال باطل. خداوند بهتر می داند که رسالتش را کجا قرار دهد. لذا عاجزانه از همة خانواده ام به طور خاص و همة دوستان و همة کسانی که صدای من به گوششان می رسد این است که در خط و مسیر ولایت مطلقة فقیه باشید تا این انقلاب آسیبی نبیند. حضرت آقا در طی سفرشان در سال 89 به شهر مقدس قم در دیدار با طلّاب فرمودند که دشمنان انقلاب فهمیده اند که آنتی تز انقلاب در درون حوزه های علمیه است. این را خودشان هم نفهمیدند و برخی از داخلی ها به آنها فهمانده اند و بارها و بارها نیز مسلة نفوذ را بیان کرده اند. لذا از همة دوستان اقوام، همکاران، خانواده و همة ملت ایران و همة ملت های آزادی خواه جهان عاجزانه تقاضا دارم با بصیرت کامل قدم جای پای رهبری بگذارند و به عناوین اعتباری دیگر نظیر سردار، آیت الله، مرجع تقلید و ... که خدای نکرده در این مسیر نیستند توجهی نکنند. همة ما مسئولیم و خداوند نیز هیچ قومی و خویشی با ما ندارد و اگر خدای نکرده این انقلاب توسط نا آگاهان و کج فهمان ضربه بخورد این اسلام عزیز تا سالها نمی تواند قد علم کند و یقیناً مهم ترین سؤالی که در قیامت از ما خواهند پرسید همین نعمت خواهد بود. در پایان خاضعانه اعتراف می کنم که روسیاه و گنهکارم و واقعاً و بدون تعارف هیچ چیزی در اعمال و رفتارم ندارم که دلم را به آن خوش کنم و واقعاً خود را تهیدست می بینم و فقط چشم امیدم لطف حضرت حق و اهل بیت عصمت و کرامت است که دستم را بگیرند. در جایی که امیرالمؤمنین علی علیه السّلام می فرمایند « آهِ مِنْ قِلَّةِ الزَّادِ، وَ طُولِ الطَّرِيقِ، وَ بُعْدِ السَّفَرِ، وَ عَظِيمِ الْمَوْعودِ.»   که اگر مشیتش تعلق گیرد ان شاءالله شامل حال گنهکارانی مثل من شود. از همة کسانی که مرا می شناسند عاجزانه طلب می کنم این حقیر سراپا تقصیر را حلال کنند و اگر با رفتار، گفتار و ... باعث رنجش خاطر آنها شده ام شدیداً عذر خواهی کرده و التماس دعای خاص دارم. ضمناً به حرمت این آشنایی اگر چه به لطف خدا نماز و روزه قضائی بر گردنم نیست ولی به رسم رفاقت اگر می توانند یک روز نماز و یک روز روزه برای من قضا کنند شاید به مدد اخلاص شما و عمل شما، کمبود اعمال من حقیر جبران شود. از همه عاجزانه تقاضا دارم در فراغ من جزع و فزع زیادی نکنید که باعث خوشحالی دشمنان اسلام بشود. اگر قرار است گریه ای باشد و سینه ای زده شود حتماً به یاد مصائب اباعبدالله الحسین علیه السّلام و اهل بیت طاهرینش باشد که در این مسیر هرچقدر گریه کنید جا دارد. مواضب باشید با حرکات و رفتارتان دشمن شاد نشویم. زیرا دشمن اصلی ما یعنی صهیونیست جهانی و آل سعود (آل یهود) به این مراسمات توجه دارند و با حزن ما شادی می کنند. همه را به صبر سفارش می کنم. انشاء الله صبح ظهور نزدیک است. از همه خواهران و همسر، مادر و زنان فامیل و همه زنان ایران اسلامی می خواهم که احترام چادر به عنوان حجاب برتر اسلامی را نگه دارند و محجبه باشند. همانطور که یقین دارم هستید و بدانید که من و امثال من می رویم تا چادر از سر شما نیافتد. دوست دارم حتما در شهر مقدس قم دفن شوم، یا در گلزار شهدای علی بن جعفر (علیه السّلام) تا در دهه محرم قبرم میزب

ان عزادارن ابا عبدالله الحسین(علیه السلام) باشد یا در کنار شهدای گمنام فاطمیون و مدافع حرم در بهشت معصومه (سلام الله علیها). حتماً در قبرم مقداری تربت کربلا بگذارید. کفنم را از کربلا گرفتم. اگر بشود لباس مشکیم که زمان ورود به سپاه در هیأت عزاداری پوشیده ام مزین به نام حضرت اباالفضل(علیه السّلام) است را تنم کنید تا قبرم بوی حسین (ع) بگیرد. حتماً در تشییع جنازه، ذکر حسین (علیه السّلام) برقرار باشد. هرکسی با هر وضعیتی در تشییع جنازه من آمد و شرکت کرد ایرادی ندارد. همه مهمان هستند و احترامشان واجب است هیچ کس را با هیچ بهانه ای از در خانه نرانید همانطور که در عزای اباعبدالله الحسین (علیه السّلام) هرکس با هر وضعیتی شرکت می کند. إِلَهِي قَلْبِي مَحْجُوبٌ وَ نَفْسِي مَعْيُوبٌ وَ عَقْلِي مَغْلُوبٌ وَ هَوَائِي غَالِبٌ وَ طَاعَتِي قَلِيلٌ وَ مَعْصِيَتِي كَثِيرٌ وَ لِسَانِي مُقِرٌّ بِالذُّنُوبِ فَكَيْفَ حِيلَتِي يَا سَتَّارَ الْعُيُوبِ وَ يَا عَلامَ الْغُيُوبِ وَ يَا كَاشِفَ الْكُرُوبِ اغْفِرْ ذُنُوبِي كُلَّهَا بِحُرْمَةِ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ يَا غَفَّارُ يَا غَفَّارُ يَا غَفَّارُ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ. خدایا خدایا تا انقلاب مهدی از نهضت خمینی محافظت بفرما، خامنه ای امام مرجع عالی مقام به لطف خود نگهدار، رزمندگان اسلام نصرت عطا بفرما، دیدار روی مهدی نصیب ما بگردان. آمین یا ربّ العالمین. الحقیر العاصی مهدی طهماسبی ۹۰/۰۳/۹۵   قم المقدسه      #هم_سفر_با_شهدا @hamsafar_ba_shohada

✨فرازی از نامه شهید سلیمانی به دخترش: دخترم خیلی خسته‌ام سی سال است نخوابیده‌ام اما دیگر نمی‌خواهم بخوابم. من در چشمان خود نمک می‌ریزم که پلک‌هایم جرأت بر هم آمدن نداشته باشــد تا نکند در غفلت من آن طفل بی‌پناه را سر ببرند. وقتی فکر می‌کنم آن دختر هراسان تویی، نرجس اســت، زینب است و آن نوجوان و جوان در مسلخ خوابانده که در حال سر بریده شدن است حسینم و رضایم است از من چه توقعی دارید؟😔 نظاره‌گر باشم؟ بی‌خیال باشم؟ تاجر باشم؟ نه من نمی‌توانم اینگونه زندگی بکنم.💔 #هم_سفر_با_شهدا @hamsafar_ba_shohada

وصیت نامه شهید شفیعی 👇👇👇👇👇 بسم الله الرحمن الرحیم « یا اَیتُها النَفسُ المُطمَئِنَه اِرجِعی اِلی رَبِک راضیه مَرضیه فَادخُلی فی عِبادی و ادخُلی جَنّتی » به نام الله .پاسدار حرمت خون شهیدان ، درهم کوبنده ی کاخ ستمگران. او که عالم هستی را از هیچ آفرید و همه را از حکمتش تعادل بخشید . و با سلام و درود بی کران بر تمامی رهروان راه حسین . آنان که در این راه قدم نهادند و گلوی خود را با شربت شیرین شهادت تر کردند و جان خود را فدای اسلام و قرآن نمودند. « ما بندگان خدا هستیم و در راه او قیام می کنیم اگر شهادت نصیب شد ، سعادت است » اینجانب محمدرضا شفیعی فرزند مرحوم حسین شفیعی لازم دانستم که چند سطر وصیتی با امت حزب الله داشته باشم . و حال که وقت آزاد شدن من از قفس دنیوی رسیده است لازم دانستم که به جهاد در راه خدا بپردازم که اگر به درگاه باریتعالی قبول گردید به سوی زندگی سعادتمند و جاوید دیگری پر بکشم .من یکی از بسیجی هایی هستم که برای اجرای احکام اسلام به جهاد پرداخته ام و از ریخته شدن خونم در این راه باکی ندارم . چون راه ، راه انبیا و اولیای خداست و بایستی پیروی از شهید تشنه لب کربلا نمود: « اِن کانَ دینِ محمدٍ لَم یَستَقِم اِلا بِقَتلی فَیا سُیُوفَ خُزینی » بعد از شهادت من این سعادت را جشن بگیرید که سنگر خونین من حجله ی دامادی من بوده است و ما شهادت را جز سعادت نمی دانیم . چون شهادت ارثی است که از انبیا به ما رسیده است . سفارش من به کسانی که این وصیت نامه را می خوانند این است که سعی کنید که یکی از افرادی باشید که همیشه سعی در زمینه سازی برای ظهور صاحب الامر دارند و بکوشید اول خود و بعد جامعه را پاک سازی کنید و دعا کنید که این انقلاب به انقلاب جهانی آقا امام زمان متصل شود . پس اگر می خواهید دعاهایتان مستجاب شود به جهاد اکبر که همان خودسازی درونی است بپردازید. ای برادر و خواهر مسلمان ، بدان که با شعار در خط امام بودن ولی در عمل دل امام را به درد آوردن ، وظیفه انسانی و اسلامی ما نیست . ای برادران ما که هنوز خود را نساخته ایم و تمام کارهایمان اشکال دارد چگونه می خواهیم دیگران را بسازیم و انقلابمان را به تمام جهان صادر کنیم . در کارها از خود محوری و تفسیر کارها به میل خود بپرهیزیم و سعی در خودسازی داشته باشیم و خیال نکنیم با کمی فکری که داریم ، فکرمان از همه بالاتر است و از همه خودساخته تر و خلاصه نظرمان بهتر است .برادران گرامی و ملت شهید پرور ، همیشه از درگاه خداوند بخواهید که به شما توفیقی عنایت فرماید که بتوانید در خط امام عزیزمان و برای رضای خدا گام بردارید. ای جوانان ، نکند در رختخواب ذلت بمیرید که حسین (ع) در میدان نبرد شهید شد و مبادا در غفلت بمیرید که علی (ع) در محراب عبادت شهید شد و مبادا در حال بی تفاوتی بمیرید که علی اکبر در راه حسین و با هدف شهید شد . و ای مادران مبادا از رفتن فرزندانتان به جبهه جلوگیری کنید که فردای قیامت در محضر خدا نمی توانید جواب زینب را بدهید که تحمل 72 شهید را نمود همه مثل خاندان وهب جوانانتان را به جبهه های نبرد بفرستید و حتی جسد او را هم تحویل نگیرید ، زیرا مادر وهت فرمود : پسری را که در راه خدا داده ام پس نمی گیرم و از خواهران گرامی تقاضامندم که از فاطمه (س) یگانه سرور زنان سرمشق بگیرید و حجاب اسلامی خود را رعایت فرمایید. امیدوارم روزی فرا رسد که همه ملت از زن و مرد و تا جوان و کودک به وظیفه اسلامی خود آشنا شوند و مرتکب گناه نشوند. در آخر از مادر گرامی خودم حلالیت می طلبم و امیدوارم از زحماتی که برای من کشید مزد آن را از زینب (س) بگیرد و امیدوارم همچون دیگر خانواده ی شهدا استوار و مقاوم بمانید و کاری نکنید که دشمنان را شاد کند. ای جوانان عزیز و ارجمند همانطور که امام فرمود : من چشم امیدم به شماست. پس شما هم به ندای هل من ناصر حسین زمان لبیک بگویید و به سوی جبهه ها حرکت کنید و نگذارید اسلام و قرآن بی یاور بماند... والسلام ما بندگان خدا بدنیا آمده ایم تا توشه ای برای آخرت جمع آوری نماییم و به سوی زندگی جاوید پر بکشیم. «الهی تا ظهور دولت یارخمینی را برای ما نگه دار» آمین محمدرضا شفیعی 25/12/64 #هم_سفر_با_شهدا @hamsafar_ba_shohada