eitaa logo
مشاوره محسن پوراحمد خمینی
32.6هزار دنبال‌کننده
2.1هزار عکس
59 ویدیو
8 فایل
🌸🍃 یک روانشناس انقلابی 🍃🌸 #محسن_پوراحمد_خمینی 💚روانشناسی با رویکرد اسلامی ایرانی🇮🇷 💓 ثبت نام و دریافت کلاسها 👇 @hamsaranclass 💓 راهنمای کانال 👇 (مشاوره #رایگان، مشاوره #تلفنی، نظرات، فروشگاه‌های همسران خوب، تبلیغات و...) 👇 @hamsaranrahnama
مشاهده در ایتا
دانلود
باسلام خدمت شما مشاور گرامی. من حدود ۳ سال هست که از خانم قبلی جدا شده و مجدد ازدواج کردم. ۲تا پسر و یک دختر دارم. ۲ تا پسر که پیش مادرشون زندگی میکنند و یکی دختر ۱۲ساله که پیش من هست. قبلا هفته ای یکبار اونم چند ساعت میرفت پیش مادرش. الان مادرش دوست داره بیشتر دخترم بره پیشش .وقتی دخترم میره روحیه اش عوض میشه تو درسهاش تمرکز نداره .اخلاقش عوض میشه.من دوست دارم دخترم بیشتر پیش خودم باشه .الان چکار کنم نگذارم دخترم بره ، کمتر بره ،چه مدت اونجا باشه ؟ این وسط دخترم داره داغون میشه خواهش میکنم کمکم کنید یه راهی برام بگذارید. باتوجه به اینکه من وابستگی شدیدی به دخترم دارم. خودش هم خیلی اذیت میشه سر دو راهی هست. 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 بسم الله الرحمن الرحیم عرض سلام و احترام خدمت شما پدر بزرگوار الحمدالله که دغدغه تربیتی فرزند دختر خود را در این دوره سنی بسیار حساس نوجوانی دارید و به او عشق می ورزید. دلسوزی و نگرانی شما کاملا بجا است. باید عرض کنم همین روحیه شما، نقطه عطف مهم در تربیت دخترانه می باشد.👌 👈برای مدیریت شرایط کنونی که در آن قرار گرفته اید موارد زیر را خدمت شما متذکر می شوم: ✅ در مقابل فرزند خود قرار نگیرید و او را مورد شماتت قرار ندهید. در کنار او باشید مانند یک دوست و تکیه گاه. مقتدر و قاطع اما مهربان. ✅ زوجینی که متارکه می کنند ، هیچ وقت نباید طرف شان را در حضور فرزندشان تخریب کنند. اینکه ما بیاییم برای اینکه محبت خودمان را دل فرزند بیشتر کنیم، والدی را که با او زندگی نمی کند، تخریب کنیم، کاملا ممنوع است. و حتی به اطرافیان هم بگوئید که به هیچ عنوان از مادر ایشان بدگویی نکنند که نتیجه عکس دریافت می کنید و فرزندتان دلزده و ناامید خواهد شد. ✅بالاخره این فراق و فقدان برای فرزندان سخت و جبران ناپذیر است و باید با ایشان همدلی کنید. و مادر ایشان هم حتما دلبستگی و دلتنگی دارند. لذا احساس فرزند و مادر ایشان را باید درک با او همدلی و هم نوایی داشته باشید. ✅ در وهله بعد میتوانید به دخترتان بینش دهید. بگوئید که من خوشبختی شما را میخواهم، و مشورت گرفته ام و تحقیق کردم که برای کمترین آسیب و پیشرفت و خوشبختی شما، ما باید به این روال عمل کنیم... که مثلا دو هفته ای یکبار برای دیدار مادر و برادران می رویم. و این قانون زندگی ماست. نکته: برای دادن این بینش به فرزندتان بهتر است از یک فرد سوم و بیطرف کمک بگیرید مثل یک مشاور یا کسی که فرزند از ایشان حرف شنوی دارد مثل مادربزرگ یا دوست خانوادگی. ✅ و به عنوان پاداش هم میتوانید برای ایشان این را در نظر بگیرید که در شرایطی که وضعیت درسی شما، اخلاقی و ... شما رضایت بخش بود، یک دیدار به عنوان پاداش هم می تونید دریافت کنید. ✅ و نکته آخر تلاش کنید که رابطه دختر و همسر فعلی شما حسنه و محبت آمیز باشد تا همسر محترم تاحدودی خلاء مادر فرزندتان را جبران کرده و دلتنگی های ایشان کمتر شود. ✅ همچنین به شما پدر دلسوز و دغدغه مند پیشنهاد می گردد که مجموعه تربیت کودک استاد پوراحمد و یا مجموعه ۸ جلدی من دیگر ماء نوشته دکتر محسن عباسی ولدی را مطالعه بفرمائید. موفق و سربلند باشید انشاالله. 🌸🍃کانال تربیتی همسران خوب👇 @hamsaranekhoob
سلام دختری هستم متولد 62 خواستگاری رو به من معرفی کردند که ایشان متولد 67هستند به نظرتان اصلا اجازه خواستگاری بدم یا کلا این خواستگار رو رد کنم.؟ من عکس ایشون رو دیدم،ولی ایشون هنوز منو ندیدن.و خودشان گفتند این اختلاف سنی معکوس براشون مهم نیست،از نظر قیافه هم چهره من از ایشون کوچکتر نشون میده،و اطرافیان میگن چهره ایشون از سنش بزرگتره (یعنی چهره من جوانتر از ایشون هست). موندم چی کار کنم .لطفا راهنمایی کنید. واینکه اگه فرضا، خواستگاری با این شرایط ، درصد بالایی از معیارهای منو داشته باشند چه طور ؟ اجازه خواستگاری داده بشه یا ندیده رد بشه؟ 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 بسم الله الرحمن الرحیم سلام و وقت بخیر خدمت خواهر عزیز 👈در وهله اول ، در بحث ازدواج اولین قدم شناخت خود و شناخت معیارهای اصلی خودتان هست. بعد از این مرحله اگر برای خواستگاری که مطرح میشود، با کلیات خصوصیات ایشان و خانوادشون موافق بودین اجازه خواستگاری داده میشه تا بعد در طی مراحل جلسات خواستگاری، تحقیق و مشاوره بتوانید به درصد قابل قبولی از کفویت یعنی همتایی اخلاق و عقاید دو طرف برسید. برای افزایش آگاهی و بینش شما در این زمینه پیشنهاد میشه حتما فایل انتخاب همسر استاد پوراحمد رو گوش بدین. 👈در وهله بعد اختلاف سنی هست که مطرح فرمودین در قدیم باید مرد از خانم حتما چند سالی بزرگتر می بود و غیر از این نبود، اما در شرایط کنونی جامعه و با توجه به بالا رفتن سن ازدواج در دختران و پسران، هم سن بودن زوجین و یا اختلاف سنی یک تا دو سال قابل اغماض و همراهی هست و مانند قدیم به چشم نقطه ضعف و عیب از آن تعبیر نمیشود. اما اختلاف سنی ۵ سال ، در شرایطی که آقا ۵ سال از خانم بزرگتر باشد، مسئله چهره و فیزیک جسمانی مطرح نیست و آنچه نمود بیشتری دارد تفاوت در نیازهای زیستی جنسی و روحی عاطفی دو طرف می باشد که ممکن است مشکل ساز شده و در صورت عدم توانایی در برآورده کردن این انتظارات ، ازدواج دیری نپاید و به شکست منجر شود. ✅جمع بندی: حتما مطالعه منابع معرفی شده را داشته باشید. در صورت گذر از مرحله اول، حتما بصورت حضوری نزد مشاور رفته تا ابعاد گوناگون این قضیه بررسی و با نظر مشاور امین و آگاه به جمع بندی و نظر قطعی برسید. انشاالله موفق و خوشبخت باشید. 🌺 🌸🍃کانال تربیتی همسران خوب👇 @hamsaranekhoob
سلام خداقوت من ۳۰ سالمه و دو سال پیش خواستگاری داشتم که ازش خوشم نمیومد و بعد از ۲ هفته رفتن و اومدن وصحبت کردن بهش گفتم جوابم منفیه چون دیگه خیلی ازش بدم اومده بود.طی این مدت ۲ سال هم باز خواستگاری مطرح کردن ولی قاطع میگفتم نه تا اینکه با حرفای خانواده که همیشه با هر خواستگار دیگه مقایسش میکردن و خیلی ازش تعریف که ادم خوبیه (و واقعا ادم خوبیه) و پشیمون میشی و دیگه خواستگار نمیاد برات یا خوب نمیاد و تصمیم گرفتم که ی مدت صحبت کنم باهاشون تا ببینم چی میشه ولی همچنان خوشم نمیاد و بدم میاد ازشون لطفا راهنمایی بفرمایید ممنون 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سلام به شما خواهر گرامی توجه داشته باشید که شما طی فرآیند خواستگاری و بعد از کسب شناخت نسبی ، باید حس خوشایندی نسبت به طرف مقابل داشته باشید یعنی از اینکه با او ازدواج میکنید و زیر یک سقف میرید، از این که او همسر شما باشه و پدر فرزندانتون باشه،احساس مثبت و خوشایندی داشته باشید،ما در مراحل اولیه آشنایی به دنبال عشق آتشین نیستیم،چون اگر همچین حسی هم وجود داشته باشه،معلوم نیست چقدر صادق هست و تا زمانی دو نفر زیر یک سقف بروند،چقدر ادامه پیدا میکنه؟! یا ممکن هست خود این حس شدید مانع شناخت درست طرف مقابل بشود. اما احساس خوشایند نسبت به طرف مقابل بعد از چند جلسه و کسب شناخت نسبی،باید وجود داشته باشه،چون یکی مسئله در کنار کفویت اعتقادی و فرهنگی و ... از شروط ادامه مسیر هست.اگر به عنوان مثال ،صرفا به خاطر موقعیت مناسب اقتصادی یا ملاک هایی که برای خانواده اهمیت داره یک زندگی رو شروع کنید،بدون اینکه خودتون احساس مثبتی داشته باشید،تضمینی هم وجود نداره که در اینده حسی به وجود بیاد و این نکته را هم در نظر داشته باشید که اون آقا هم حق داره با فردی ازدواج کنه که او را دوست بداره و زندگی عاشقانه ای داشته باشند،همون طور که شما این حق رو دارید.همین علاقه مندی همسران به همدیگر هست که باعث میشود خیلی از اوقات، مشکلات زندگی را تحمل کنند یا کاستی های همسرشون را ببخشند و در کنار هم احساس خوشبختی بکنند. حالا اگر شما به هر دلیلی نه تنها نسبت به طرف مقابل احساس خوشایندی ندارید بلکه بعد از چند جلسه و کسب شناخت نسبی احساس ناخوشایندی دارید،دلایل خودتون رو و نامناسب بودن انجام این کار هم برای شما و هم برای طرف مقابل رو برای خانواده توضیح بدید و خانواده را متقاعد بکنید که بقیه خواستگاران را هم با دقت بیشتری بررسی بکنند و توجه داشته باشید که مقایسه افراد با یکدیگر ،فرآیند انتخاب رو سخت و پیچیده میکند. به شما توصیه میکنم صوت های انتخاب همسر استاد پور احمد رو هم حتما گوش بدید،که در زمینه انتخاب درست ان شاالله به شما کمک زیادی خواهد کرد. ان شاالله که به یاری خدا بتونید زندگی فاطمی بسازید، موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
با سلام خدمت شما استاد محترم. بنده 29ساله هستم 7سال هست از زندگیمون میگذره و الحمدلله با کم و زیاد زندگی هر چی بود کنار اومدم و مشکلی ندارم. یه دختر شش ساله دارم.و به خاطر بیماری که دچار شدم فعلا نتونستم باردار بشم. و اینکه دخترم جدیدا یه رفتاری میکنه خیلی اذیت کنندس.سعی میکنم همیشه صحبت کنم باهاش .اما سریع قهر میکنه گریه مبکنه .لجبازی میکنه. اصلا حرف گوش نمیده .با اینکه بازی میکنیم باهم .حتی کلاس مجازی فرستادم بازم باب میلش رفتار نشه عصبی میشه ازتون میخوام راهنماییم کنید .و یک کتاب معرفی کنید که تو هر سن بچه راهکار هم بده چون اهل مطالعه هستم 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سلام خدمت شما خواهر محترم، احسنت به شما که اهل مطالعه هستید و در زمینه مسائل رفتاری کودکتون دغدغه مند هستید، سری کتاب های "من دیگر ما" از استاد عباسی ولدی و صوت های هنر پدر و مادر بودن استاد پور احمد میتونن براتون مفید باشند ان شاالله. در این زمینه،ابتدا علت چنین رفتاری در کودک باید بررسی بشه،احتمال داره چنین رفتاری رو در یکی از نزدیکان مثل پدر و مادر یا دیگر اطرافیان مشاهده کردند،که در این مورد باید حتما اصلاح رفتار در بزرگسالان ایجاد بشه چرا که کودک از بزرگسالان الگو برداری میکنه،خود پدر و مادر نباید با همدیگر سر موضوعاتی لجبازی بکنند،و نکته مهم دیگری که در این باره باید بهش توجه داشته باشید این هست که کودکان به هیچ وجه شاهد دعوا و جر و بحث پدر و مادر نباید باشند،مشاهده دعوا یا پرخاشگری والدین،کودک را هم پرخاشگر و لجباز میکنه و اثرات سوء دیگری هم بر شخصیت و نحوه رفتار کودک داره که تا بزرگسالی هم ادامه پیدا میکنه بنابراین هر نوع بگو مگوی پدر و مادر باید در خلوت خودشان و دور از چشم کودک باشه. گاهی ممکن هست این نحوه رفتار رو در کودکان دیگر یا اطرافیان دیده یا خودش امتحان کرده و با این روش به دلخواه خودش رسیده بنابراین از این روش برای رسیدن به خواست های خودش مرتب استفاده میکنه. نکته ای که در این باره باید مد نظر قرار بدهید این هست که اولا رابطه محبت آمیز مهم ترین اصل در تربیت هست که در هیچ شرایطی نباید مورد خدشه قرار بگیره،محبن والدین به کودک،محبت بدون قید و شرط هست،اما همین محبت گاهی ایجاب میکنه که همه درخواست های کودک از طرف پدر و مادر اجابت نشه،درخواست هایی که مرتبط با نیاز های اصلی کودک نیستند و گاهی حتی اجابت اون درخواست ها برای خود کودک اسیب رسان هست،از این طریق تحمل ناکامی در کودک به وجود میاد که از اصول سلامت روان او در بزرگسالی هست. یا ایجاب میکنه که در مورد رفتار اشتباهی که مکررا از طرف کودک رخ میده،تنبیهی طبق اصول تربیتی و با قرار قبلی با کودک برای اصلاح رفتار او اعمال بشه. بنابراین علاوه بر این که تعاملات مثبتتان با کودک را افزایش میدهید مثل بازی های مشارکتی،قصه گفتن های شبانه ،نوازش های کلامی و فیزیکی و ... برای او قانون تشویق و تنبیه را نیز به کار ببرید،یعنی اولا ان چیزی که دوست داشتنی کودک هست را شناسایی بکنیو مثل بازی با گوشی یا تبلت،کارتون دیدن و ...،چیزی که از نیاز های اساسی کودک نباشه و به او بگویید در صورت بروز رفتار مشکل آفرین،برای یک روز یا چند ساعت از دوست داشتنی خودش محروم میشه،بار اول اگر انجام شد او را ببخشید اما از بار دوم حتما قانونتون را اجرا بکنید،اگر کودک قشقرق به راه انداخت در مقابل قشقرق او شما و پدرشون صبر به خرج بدهید تا کودک متوجه شود که این راه درست و کارامدی برای ابراز درخوایت هایش نیست.البته مانع انجام کار خطرناک توسط او بشید اما در آن زمان توجه مثبتی به او نکنید،اگر به طور جدی این روش را اجرا بکنید خود کودک متوجه میشه که این روش جواب نمیده و کنار میذاره البته این روش باید با محبت بی دریغ والدین،در زمانی که رفتار درستی انجام میده و حتی ارائه تشویق برای انجام کار های درستش تکمیل بشه تا اثر بخش باشه ان شاالله. موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام وعرض ادب خدمت مشاورمحترم قبل ازاینکه سوالمومطرح کنم ازتون خواهش میکنم فقط دراولین فرصت جواب بدین امیدم بعدخدابجواب شماست ،بنده ۲۹ساله وهمسرم ۳۴ساله هستن ونزدیک چهارساله ازدواج کردیم ویک فرزنددوساله داریم همسرمن ادم چشم پاک ودرستکاره اماخیلی خیلی یعنی درحدفوق العاده شکاک ،بدبین وپرخاشگر،مغرورویکدنده ولجازوبی مسولیت به خانواده هستن طوری که درتمام دوران عقدوزندگی شدیدبنده روتحت فشارروانی قرارمیدادن وازاونجایی که بدبین هست به جامعه وهمه انسانهاسربهانه های الکی رفت وامدبنده روباخانوادم واطرافیانم به طورکامل قط کرده بودن حتی تلفنی ،ودرمنزل هم دائمابه من تهمت میزد به خانواده من ،امابنده تمام سعیموکردم که زندگیم درست شه تاحدامکان اداب همسرداری رورعایت کردم گذشت کردم ،تحمل کردم،.....اماایشون دایمابمن میگفتن ازازدواج پشیمون بودوبه مجردهاغبطه میخورد،ودیگه اینکه ایشون درروستای ماخونه اجاره کردبودوزودترازموعدتخیله اجاره نامه روفسخ کردوجلوی صاحبخانه پرخاشگری کردند وحدود۵ماهه خونه روترک کردن ودرمنزل پدرشون هستن ،وکارمون به دادگاه کشیده شده حالامن چیکارکنم بخاطربچمم دلم نمیخوادجداشیم اماازطرفی هم ایشون قابل زندگی نیستن وبه روانپزشک احتیاج دارن اونم زیربارنمیرن ،وبامطالعه که کردم تاحدی مطمعنم ایشون بیماری پارونوئیدداره،والان هم ایشون چندباری تماس گرفتن اصراردارن توافقی جدابشیم یااینکه من برم درمنزل پدری ایشون زندگی کنیم البته اینوموقع ترک خونه هم بمن گفتن امامن قبول نکردم چون علاوه براینکه مشکل رفتاری دارن هم دائمادرگیری هست بین پدرومادرش وطلاق عاطفی گرفتن،ومادرشوهرم به شوهرم وابسته هست وادائمادخالت میکنه ،وچندتابرادرشوهربالای سن ۲۳دارم بااین شرایط به هیج وجه اونجاقابل زندگی نیست،خواهش میکنم بگین تصمیم درست دراین شرایط چیه جدابشم ؟یاراهکاری هست که من بتونم زندگیم رواصلاح کنم وادامه بدیم حداقل بخاطرفرزندمون 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سلام خدمت شما خواهر گرامی خیلی عالی هست که با همه شرایط سختی که دارید،خوبی های همسرتون رو هم مد نظر قرار دادید و ذکر کردید،ببینید خواهر گرامی،قطعا اشتباهات و مشکلاتی متوجه همسرتون هست که شما رو رنج میده،اما همون طور که خودتون هم آگاه هستید،در هر رابطه ای چه خوب باشه و چه بد ، هر دو طرف رابطه در آن وضعیت آن سهم دارند،ممکن هست سهم یکی کمتر و دیگری بیشتر باشه اما نمیشه گفت یک نفر ۱۰۰ درصد مقصر هست و دیگری همیشه بهترین رفتار را انجام داده است. به خصوص با شرایطی که همسرتون دارند اتفاقا در این رابطه سهم شما در اصلاح و بهبود رابطه بیشتر هست، بهتون پیشنهاد میکنم اولا حتما فایل های هنر زن بودن یا طلاق عاطفی استاد پور احمد رو گوش بدید و کار هایی که میتونستید انجام بدید و شاید نمیدونستید یا به اهمیتش واقف نبودید و انجام بدهید را شناسایی کنید،و به عنوان اصولی که باید رعایت بفرمایید حتما مد نظر قرار بدهید، از طرفی با توجه به اینکه ممکنه با گوش دادن اون صوت ها هنوز مسائلی مبهم باشه و اینکه شما اقدامات خودتون رو هم در قبال همسر بیان نکردید،نیاز هست که حتما مشاوره تلفنی یا حضوری با مشاوری امین داشته باشید، راهکار هایی برای بهبود روابط وجود داره،اما نیازمند صبر و مهارت اموزی خود شما هست،واقعیت این هست که قدرت زن در زندگی،و توان اصلاح او خیلی بیش از حدی هست که زنان ما متصور میشوند،با بازگشت به زندگی،و بهبود روابط با مهارت هایی که ان شاالله فرامیگیرید،میتونید کم کم و پس از گذشت زنامی میتونید آقا را هم متقاعد بکنید که به روانشناس یا روانپزشک مورد اعتماد و متدین مراجعه بکنند و اگر نیاز هم هست حتی دارو هم مصرف بکنند اما هم نیاز به کسب مهارت از طرف شما هست برای جلب اعتماد ایشون،و در مراجعه به مشاور امین هم ابتدا خودتون میتونید مراجعه بکنید و بعد هم هر دو با هم تشریف ببرید و شما هم نقش خودتون رو بپذیرید تا به آقا این طور القا نشه که فقط اون مشکل داره و مریضه و باید بره پیش روانپزشک و ... چون این فقط لجبازی اقا را بر می انگیزد و مسئله ای را هم حل نمیکنه، از طرفی در این مدت میتوانید یک واسطه ای که ایشون حرفش را قبول داره،یا باهاش رو دربایستی داره یا بهشون اعتماد داره،رو باهاش صحبت کنید که واسطه شما بشود و با ایشون صحبت کند که ترجیحا منزل مشترک دیگری برای شما فراهم شود یا نهایتا شرایط مناسبی برای استقرار موقت شما در منزل پدری ایشون فراهم بشود،توجه کنید که این واسطه فرد عاقل و پخته ای باشه و بی طرفانه به قضیه بپردازد. مطمئن باشید که همه تلاش های شما در جهت بهبود زندگی و روابطتون با همسر پیش خداوند ماجور هست، موفق و موید باشید ان شاالله. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام استاد گرامی،خسته نباشید بنده خانم خانه دار ۳۸ سال دارم و شوهرم دو ماه از بنده کوچکتر است،مرد من با اخلاق و مورد اعتماد مردم است و من هم از او راضی هستم،ولی من مشکلی که دارم این است که نمی دانم چرا نسبت به او بی اعتماد بودم ولی به مرور زمان برایم معلوم شد که همسرم مورد اعتماد است ولی او را با این کارام و حساس شدنام از خودم روندم و سرد شده،میترسم دیگه اون مرد خوب نباشه از این به بعد چون فکر میکنم،رویش را باز کردم و اشتباه خودم بود و مشکلی که داره اینه که با هر دعوامون حرف های چند سال پیش از یادش نمیره که اره اون جا تو اینجوری گفتی که اون زنه کی بود این نذری رو داد؟با این که من از یادم رفته ده سال پیش چی گفتم،ولی اون یادش نمیره،این منو اذیت میکنه،چه جوری میتونم اعتماد و احترام از دست رفته رو برگردونم و بهش،بفهمونم که بهت اعتماد دارم،و اون قبول کنه چون قبلا خیلی بهش گیر میدادم،و حساس بودم،خیلی نسبت به من سرد شده،الان دو ماه میشه اصلا علاقه ای به من نداره،به خواهرشم گفته من نسبت بهش شک دارم،از اون هم میترسم بره به همه بگه بهم برچسب بزنن،کمکم کنین من اون شیرینی زندگیمو به دست بیارم،قلبش شکسته یه بار هم بهم کفت از ازدواج با من پشیمونه و سرش کلاه رفته،این حرفش منو از زندکی ناامید کرد،۱۵ ساله ازدواج کردم دو تا بچه دارم،ممنون از راهنماییتون. 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سلام خدمت شما خواهر گرامی آفرین بر شما که مشکل رفتاری خودتون رو تشخیص دادید و سعی در اصلاح رفتار و نگرش خودتون دارید. مطمئن باشید که با اصلاح رفتار و کسب مهارت های لازم در ارتباط با همسرتون،گام مهمی در بهبود روابط با همسر برمیدارید چرا که همسر شما هم مثل هر مرد دیگری معنی اعتماد و محبت را درک میکند و در صورت دریافت چنین پیام هایی از جانب شما،او هم محبت خود را مجددا ابراز میکنند ان شاالله. در این راستا به شما توصیه میکنم حتما صوت هنر زن بودن استاد پور احمد رو گوش بدید.و مواردی که گفته میشه را تمام و کمال در زندگی به کار بندید. در ارتباط با این مورد،سعی کنید برعکس گذشته،تمام رفتار و کردار و گفتار خودتون رو به جهتی ببرید که آقا از جانب شما پیام اعتماد و احترام را دریافت کند، از ایشان و کار هایی که انجام میدهند حتی کار های کوچک مثل یک خرید معمول، تعریف و تمجید و صدالبته تشکر کنید،در موارد که قبلا حساسیت نشون میدادید الان حساسیت نشون ندید بلکه برعکس خودتون را کاملا مطمئن به همسر نشون بدید.چرا که لذت بخش ترین چیز برای مرد در زندگی دریافت حس اعتماد از جانب همسر هست. در مواردی که ایشون نظر یا پیشنهادی ارائه مبدهند،تا جایی که ممکن هست با ایشان موافقت کنید و حتی اگر نظر متفاوتی دارید ابتدا با ایشان موافقت کنید و پس از مدتی که گذشت با لحن ملایم و مهربان،نظر خود را بیان کنید. سعی کنید حتما روزی حداقل ۱۰ دقیقه با همسر صحبت بدون تنش و همراه با ابراز محبت داشته باشید،و در موارد روابط خاص بین همسران،نظافت،و آراستگی ظاهری خود را در خلوت خود با همسر تقویت کنید. ممکن است ابتدا همسر با توجه به رفتار های قبلی شما،واکنشی به این رفتار های جدید نشان ندهد تا حتی واکنشی منفی نشان دهد اما شما دلسرد نشوید و با امید به خدا ادامه دهید،مطمئن باشید با استمرار در این امور،محبت و اعتماد دوباره بین شما پر رنگ خواهد شد ان شاالله. پس از مدتی که این تغییرات را در رفتار خود صورت دادید،به صورت کتبی به همسر محترم نامه ای بنویسید،در ابتدا،نکات مثبت ایشان و علاقه ای که به ایشان و زندگی با او را دارید یادآور شوید،سپس به این نکته اشاره کنید که جهت علاقه ای که به ایشان و زندگی مشترکتان دارید،سعی در اصلاح رفتار های گذشته خود کرده اید از ایشان نیز خواستار شوید تا گذشته مبنای قضاوت رفتار امروز شما قرار ندهند،چرا که شما در مسیر اصلاح خود و رابطتان قدم نهاده اید. از صحبت های دیگران هم نگرانی نداشته باشید،اگر رابطه شما با همسرتان اصلاح شود،بقیه موارد اهمیت چندانی نخواهد یافت. موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام استاد ممنون از کانال خوبتون واقعا مطالبش و راهنمایی هاتون عالیه .اولین مشکلی که دارم اینکه خیلی بی صبر هستم هرچیزی که میخوام باید همون روز یا لحظه بشه تو کارامم خیلی عجولم هرچند بدونم که عاقبت اون کار بده و گفته های دیگران خیلی زود تو افکارم تاثیر میزاره منم به شدت از این افکارم بیزارم ۲:از بچگی تو محیطی بزرگ شدم که جنگ و دعوا کم نمیشه واسه همین با اطرافیانمم با لحنی عصبانی حرف میزنم و خود به خودی هم دعوا میکنم چه حق با من باشه چه نباشه و یا طرف منظوری نداشته باشه 😔. اگ راهنمایی کنین ممنون میشم 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سلام خدمت شما خواهر محترم بسیار عالی که خودتان متوجه نقاط ضعف خود شدید و در جهت اصلاح آن ها اقدام نموده اید. به این نکات توجه داشته باشید که⬅️ اولا موقعیت هایی که خودتان متوجه پیامد های منفی قضاوت عجولانه یا زود عصبانی شون خود شده اید را،در هنگام بروز مجدد چنین رفتار هایی،به خاطر بیاورید و با خود مرور کنید،چه بسا در موقعیت جدید نیز با قضاوت عجولانه یا عصبانی شدن زودهنگام،جز پشیمانی چیزی حاصل نشود. ⬅️در هنگام عصبانی شدن،حتی المقدور محیط را ترک کنید یا از انجام اقدامی سریع مثل صحبت کردن یا انجام رفتاری پرهیز کنید،همون طور که در حدیث نیز مورد اشاره قرار گرفته است که هنگام عصبانیت سه کار نکنید:۱.تصمیم نگیرید۲.دستور ندهید ۳.تنبیه نکنید. بنابراین سعی کنید یا محیط را ترک کنید یا هر گونه گفتار و رفتاری را به تاخیر بیندازید تا عصبانیت شما فروکش کند،برای فروکش کردن عصبانیت،میتوانید،با آب خنک وضو بسیازید،اب خنک میل کنید،یا ذکری که با آن مانوس هستید مثل ذکر زیبای صلوات را بر لب جاری کنید. ⬅️سعی کنید دوستانی برای خود برگزینید که از شما در ایمان قوی ترند و صبر و حلم از ویژگی های شخصیتی این افراد هست و به آن مشهورند. ⬅️سعی کنید معنویت را در زندگی خود تقویت کنید از جمله نماز اول وقت،و انس با قرآن و ادعیه هایی از مفاتیح الجنان یا ذکر شریفی مانند صلوات و ... ⬅️به انجام کار هایی بپردازید که مورد علاقه شماست و نیازمند صبوری و طمانینه است مثل یادگیری یک هنر که نیازمند ظرافت و طمانینه است،خواندن کتاب های جذاب و آموزنده مثل برخی رمان های دفاع مقدس،به نحوی که هر روز قسمتی از آن را مطالعه کنید با خود شرط ببندید که کمتر یا بیشتر از آن میزان انجام ندهید. ⬅️از راهکار هایی که برای تقویت اراده مطرح میشود حتما حتما بهره ببرید مثلا روزه بگیرید و ورزش کنید. موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام وقتتون به خير،دختري21ساله ام.برادري15ساله دارم.او ميگويدچون بزرگ شدم ميتونم مثلا تا ساعت 20با دوستام بيرون ازخونه باشم و اينكه احترام زيادي به والدينم خصوصم پدرم نميگذارد.با دوستاني بيرون ميرود كه حس ميكنم تاثير آنها بيشتر باعث اين رفتارهاش شده مثل ديدن فيلم هايي خارجي كه مناسب سنش نيست و حضوردر كانالها و گروههايي كه مناسب نيست و گوش كردن آهنگاي رپ،اين تقابل نظري كه باپدرم داره بيشتر باعث تنش و دعوا توي خونه ميشه كه باعث دعواي پدر و مادرم ميشه و پدرم به مادرم ميگه كه تقصير توئه.پدرم بيشتر تاكيدداره با يكي از دوستاش كه نوه عمم هم هست نباشه و بهش پيام نده چون ازاون دوستش رفتارهاي نامناسبي ديده ولي برادرم ميگه من خودم ميدونم كه چه چيزي درسته يا درست نيست و خوب چون نوجوونه و تمايل به استقلال داره و پدرم هم با امر و نهي هاش به برادرم سعي در حفظ اقتدار خودش داره ولي خوب برادرم مخالف اينه .و با وجود اين حرف پدرم باز هم با نوه عمم بيرون ميره و خودم پيام هاش رو توي تلگرام ديدم.سوال من اينه كه تو اين وضعيت وظيفه من بعنوان خواهر و دختر خانواده چيه ؟البته سعي در صحبت باهاش داشتم ولي خوب تمايلي به صحبت نداره.در اين وضعيت كرونا از صبح كه بيدار ميشه و كلاساي آنلاينش از 8 تا10 صبحه با حالت خواب آلودگي تو شاد هست و خيلي وقتا تا ساعتاي 2و3 صبح بيداره .و درسش هم خصوصا كه امسال نهمه خيلي عقبه و ميگه علاقه اي ندارم.عليرغم اينكه هم والدينم و هم من بهش ميگيم ولي گوش نميده 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سلام خدمت شما خواهر عزیز، احسنت به شما که نسبت به خانواده دغدغه دارید و احساس وظیفه میکنید.خدا ان شاالله حفطتون کنه و وجودتون رو هر روز پرکت تر قرار بده برای خانواده محترم. به چند نکته توجه داشته باشید،یکی این که در رابطه با نوجوان مهم ترین اصل،حفظ ارتباط عاطفی و مداراست،چرا که نوجوانی سنین خاصی هست که نوجوان به دنبال استقلال از خانواده است و به اصطلاح آتش زیر خاکستر هست،با یک حرف زود بهش برمیخوره و عصبانی میشه،برای همین گاهی اوقات نیاز هست برای حفظ ارتباط عاطفی حتی نسبت به کار های نوجوان تغافل صورت بگیره و مدارا بشه. از طرفی توجه داشته باشید که پدر و مادر نباید جلوی فرزند خودشون مشاجره داشته باشند،هر دعوا و بگو مگو و ... پدر و مادر باید در خلوت خودشان باشه،و ابدا و اصلا نباید جلوی فرزندان باشه،از طرفی اگر اختلافی هم بر سر تربیت فرزند دارند یا داشتند،جلو فرزندان باید از هم حمایت کنند و دیگری را مواخذه نکنند،و به قول معروف سنگ های خودشون رو در خلوت و دور از چشم بچه ها وا بکنند و هماهنگ بشوند با هم. خیلی از اوقات بسیاری از مشکلات رفتاری نوجوان،لجبازی ها یا اینکه حساب نمیبره از پدر و مادر به خاطر این هست که خود پدر و مادر احترام همدیگرو جلوی بچه ها حفظ نکردند و وجه همدیگرو خراب کردند. در مورد دوست یابی هم خود خانواده میتونن به صورت فعال عمل کنند،یعنی به جای رویکرد سلبی،رویکرد ایجابی داشته باشند در ابتدا،از اقوام،دوستان،اشنایان،همسایه ها،با اون دسته ای از افراد که مومن ترند و به لحاظ اخلاقی و تربیتی خانواده های سالمی هستند و فرزند هم سن فرزندانشون دارند،رفت و آمد خانوادگی شکل بدهند،این باعث دوستی بچه ها هم میشه و این دوستی را با رفت و امد و برنامه های دیگر تقویت کنند،و با افرادی که هم خوانی فرهنگی ندارند یا به لحاظ تربیتی،دوستان خوبی برای فرزندانشون نیستند،رابطه را کم تر کنند و صله رحم را به شکل تلفنی یا صرفا رفت و امد پدر و مادر پیگیری کنند.و بعد که رابطه عاطفی ترمیم شد و و روابط بهتر شد،کم کم با اوردن دلایل منطقی و به شکل صمیمانه از نوجوان بخواهید که رابطه اش را با افرادی که مناسب نیستند کاهش دهد.ولی بر سر این موضوع مشاجره نکنید. نکته مهم دیگر افزایش تعاملات مثبت با نوجوان هست،چه اشکال داره،برخی از کار هایی که نوجوان با دوستانش انجام میده،با پدر یا یکی دیگه از اعضای خانواده انجام بده،مثل تفریح رفتن،کافی شاپ رفتن،ورزش کردن،سینما رفتن،شوخی کردن، فراهم کردن شرایط درد و دل کردن نوجوان بدون قضاوت و سرزنش و ... نکته مهم دیگر جدی گرفتن نوجوان،دادن مسئولیت های و سپردن کار هایی به اوست که هم عزت نفس او افزایش پیدا کند هم در طول روز خسته بشه و انرژی اش تخلیه بشه،که اثرات مثبت تربیتی در این سن داره. شما به عنوان خواهر دغدغه مند و دلسوز،علاوه بر حفظ ارتباط مثبت خود با برادر محترم،این نکات را با حفظ رابطه مثبت به والدین انتقال دهید،میتوانید مادر را ترغیب به گوش دادن صوت های تربیت نوجوان استاد پوراحمد بکنید یا خودتون گوش بدید و مطالب را انتقال دهید. موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام علیکم.خداقوت. بنده ۲۹سالم. خواستگاری دارم همسن هستیم. و تا حدودزیادی با هم کفویت داریم.فایل انتخاب همسر رو هم گوش دادم. ایشون چندین بار پرسیدن که آیا صحبت با نامحرم در قالب غیرخانواده بوده یا نه.منم چون خودم واقعا فراموش کرده بودم گفتم نه. راستش حدودا هفت سال گذشته، شیطنتی داشتم البته قصدمون ازدواج بود.وخانواده بنده مخالفت کردن.و من هم ب کل فراموش کردم.و این مدت خیلی تغییر کردم.عقاید و تفکراتم کلا عوض شدن.با شهداو امامان انس گرفتم. از طرفی اقراربه گناه فقط در برابر خدا باید باشه.منم بهشون گفتم چیزی نبوده. و الان ایشون بعد از یکسال تحقیق کردن و ب نوعی کنکاش بوده چون همه لیست تماسا و پیامای منو دیدن.و تماما همه گذشته منو در آوردن. و میگن اعتمادشون از بین رفته. اما هنوز میگن خیلی علاقه دارن. البته هر دو بهم علاقه مندیم. الان من واقعا چیکار کنم؟! ما الان نامزد هستیم.نمیدونم چجوری اعتمادشون رو جلب کنم. اصلا این ازدواج چجوری میشه؟؟!!😭😭 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سلام خدمت شما خواهر گرامی الحمدلله که لطف خداوند شامل حالتون شده وتوفیق و توان تغییر خودتون در جهت درست رو پیدا کردید،ان شاالله که در همه مراحل و تصمیمات زندگیتون به یاری خدا موفق باشید. خواهر گرامی به این نکته توجه داشته باشید که اگر در گذشته رابطه جدی نبوده و شما پشیمان شدید و توبه کردید و همین طور که خودتون هم به درستی اذعان کردید،فقط در برابر خداوند اقرار به گناه کردید و شیوه زندگی خودتون رو تغییر دادید،نیازی به مشوش کردن ذهن طرف مقابل نبوده است،از طرفی این رفتار از طرف مقابل شما که همه لیست پیام ها وتماس هاتون را چک کردند و آن قدر جست و جو کردند تا بالاخره چیزی از شما پیدا کنند،باید کمی شما رو حساس بکند و در شناخت خودتان از طرف مقابل، گام های بیشتر و دقیق تری بردارید،حتما مواردی که در فایل انتخاب همسر مطرح شده در مورد تحقیقات رو به صورت کامل اجرا کنید،در مورد رفتار های این چنینی ایشون در مسائل دیگر و نسبت به افراد دیگر،حتما سوالات دقیق و جزئی بپرسید تا در این باره اطلاعات شما کامل بشود،همچنین از مشاوری امین نیز در این رابطه کمک بگیرید، به دو مسئله باید دقت کنید،اول اینکه پایه و اساس زندگی مشترک اعتماد هست،بقا و دوام زندگی و شیرینی آن بسیار با اعتماد بین طرفین مرتبط هست.بنابراین شروع رابطه ای بر اساس بی اعتمادی بسیار کار پر ریسکی هست.زندگی مشترک همان طور که در قرآن کریم هم مورد اشاره قرار میگیره باید آرامش را برای افراد در پی داشته باشه،اگر به نحوی پایه زندگی چیده بشه که شما مدام باید در همه کارتون بترسید و نگران باشید که نکنه شک همسر برانگیخته بشه یا همه توان خودتون رو صرف این بکنید که مدام بخواهید اعتماد طرف مقابل رو جلب بکنید، در حصول هدف ازدواج که آرامش هست ممکن هست دچار مشکل بشوید. نکته دیگر این که اگر پس از ازدواج این رفتار گسترده بشود و تداوم پیدا کند و به بقیه حیطه های زندگی و همه رفتار های شما تعمیم داده بشود،چالش های جدی در زندگی مشترک به وجود خواهد آورد. البته نمی خواهیم که بر اساس یک رفتار، کل شخصیت فرد را زیر سوال ببریم .اما این رفتار خاص و بی اعتمادی که از طرف ایشان ابراز شده،باید شما را به بررسی جدی و دقیق تر شخصیت و منش و کسب اطلاعات بیشتر درباره طرف مقابل وادارد،به خصوص با توجه به این مورد که فرمودید،علاقه بین شما شکل گرفته،پس دقت بیشتری باید کرد که این علاقه مانع شناخت دقیق و درست و انتخاب "عاقلانه" نشود ان شاالله، چرا که بدون شک، هر زندگی عاشقانه ای،نتیجه انتخابی عاقلانه است. موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام خدا قوت و تشکر از زحماتی که تمامی بزگواران برای رسیدن به تعالی جامعه معنوی میکشید. من یک دختر مجرد هستم که از نظرعلمی و فرهنگی و اجتماعی فعالیت زیادی دارم ولی متاسفانه جامعه مذهبی همیشه برای من مانع ایجاد میکند.با اینکه بنده هم مذهبی هستم و پوششم حجاب برتر هست. اما در مورد برخی فعالیتها مانع ایجاد میکنن مثلا برای تاسیس مهد و دبستان بخاطر مجرد بودنم مجوز نمیدهند.(به دلیل وضعیتی که مهد و پیش دبستانی ها دارند و حضرت آقا هم تاکید داشتند به این موضوع وظیفه احساس کردم چرا که هم از لحاظ اجرایی چه تجربه و... میتونم انجام بدهم) نکته بعدی این است که در محیط علمی دانشگاه هم به خاطر فعالیتهای علمی که دارم. برخی از مذهبی ها در فضای مجازی مزاحمت ایجاد میکنن با پیامهای که میگذارند.بنده اصلا جواب نمیدهم و فقط جواب مسائل کاری رو میدهم.ازهمکاری از برخی دانشگاه ها انصراف دادم .اما واقعا الان نمیدونم چیکار کنم نمیخواهم به خاطر اشتباهات دیگران خودم رو محدود کنم چون واقعا رفتارم مناسب هست اما بیماردلان جامعه رو نمیشه کاری کرد. ویک نکته دیگر من نامه نگاری ها یی هم به سازمانها در رابطه با شرط ازدواج که قید میکردند نوشتم ولی فقط یک سازمان جواب دادند و حل شد مشکل واقعا در جامعه اسلامی با قرآن مخالفت میکنن به ما توصیه شده که ازدواج کنیم اما اگر شرایط فراهم نشد عفت پیشه کنیم نه اینکه این طرف و اون طرف برای ازدواج اقدام کنیم در شان یک دختر شیعه نیست. اما برخی قوانین که در قانون مدنی نیست اما برخی ارگانها و سازمانها در مورد خانمها دارند واقعا ناقض چارچوب اسلام هست. ممنون میشم راهنمایی بفرمایید که بنده با این شرایط چکار می توانم انجام دهم. محرمانه اجرتان با بی بی معصومه سلام الله علیها. 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سلام خدمت شما خواهر گرامی انشالله که خدا به شما توفیق بدهد و در امر خدمت رسانی و اهداف متعالی که دارید، شما را روز به روز موفق تر بگرداند. بحمدلله پس از انقلاب اسلامی اقدامات مثبتی در جهت احقاق حقوق زن و خانواده برداشته شده است و راه‌های زیاد دیگری هم وجود دارد که پیش رو داریم . منتها در شرایط فعلی این نکته را در نظر داشته باشید که وقتی که شما نوع حجاب و پوشش و رفتار شما مبتنی بر ملاک های دینی هست،بخش مهمی از وظایف خود رو به انجام رساندید و در پیشگاه خداوند و پیش وجدان خودتون معذور هستید. در مورد حواشی که ممکن است به وجود بیاد با هوشمندی و درایت خودتون از آنها عبور بکنید و با توجه به حدیث امام علی علیه السلام که فرمودند خودتون رو در معرض اتهام قرار ندهید،هم نسبت به رفتار و حضور در محیط خلوت با نامحرم و ...احتیاط هایی رو رعایت کنید که خودتون قطعا بهتر میدونید. نکته دیگر اینکه اگر پیشنهاداتی برای ازدواج دارید به طور جدی به آنها فکر بکنید ،مثلا اگر فرد مومنی از بین همکاران و اطرافیان هست که مودبانه و بر اساس اصول عرفی و اخلاقی از شما کسب اجازه می کنه یا درخواست ارتباط گیری با خانواده محترم رو داره، با مشورت با خانواده این شرایط را برایشان فراهم کنید و با توجه به مواردی که در صوت های انتخاب همسر استاد پور احمد مطرح شده است، به صورت جدی مورد بررسی قرار بدید . و اگر درخواست غیر منطقی و غیر شرعی هست،طبق چیزی که بالا مطرح شد از آن اجتناب کنید و به لحاظ شرایط فردی (مثل نحوه رفتار و تعامل با نامحرم) و شرایط محیطی(کار کردن در محیط های سالم و ترجیحا مذهبی)،شرایط رو خودتون مدیریت کنید. آن چه که بر عهده ماست این است که اگر شرایط ازدواج فراهم نشد همانطور که اسلام عزیز به ما آموزش می دهد، عفت پیشه کنیم اما در مورد ازدواج کردن نیز با سخت گیری و ملاک های غیر معقول خواستگاران را رد نکنیم، بلکه با ملاک ها و ارزیابی های صحیح ،سنجش کنیم و چنان چه فردی را مناسب، یافتیم،با توکل بر خدا اقدام به ازدواج کنیم. موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام.دختر30ساله، فوق لیسانس و الان دانشجوی دو رشته هستم. مادرم تاسیکل بیشتر نخونده میخواد کل کارهای خونه رو من بکنم و وسواس هم داره میگه من باید غذا درست کنم و هی میگه فلان چیز بو میده اون لباست چیه چرا فلان حرف زدی من ملاحظه میکنم همش ولی همچنان میگه ازدواج نکردی و توی خونه موندی روی دستم خیلی رک و باحالت تحقیر بمن میگه : موندی. من همش سکوت میکنم مقابلش .ولی انگار این روشم غلط بود چون روز به روز بدتر رفتارمیکنه. هر کاری میکنم بازم ناراضی هی میگه ناراضی ام ازت و خیر نمیبینی از زندگی میگن چرا استاد دانشگاه نشدی چرا سرکار خوبی نمیری شغل دولتی میخواهد .هرچی میگم استخدام خیلی کم ه ،میگه بابات تاکی باید خرجتو بده. میگه چرا درس خوندی،همه ازدواج کردن،تو هیچوقت ازدواج نمیکنی و آبروی ما میره بانگاهش بهم حس بد میده.میگه مگه برده شما هستم! اینطورکه میگه منم غذا درست کنم میشه برده خونه از نظراون.اون جوری ام مطمئنم سرکوفت میزنه ازدواج نکردی شدی آینه دق.فشار میاره میگه زودتر ازدواج کن منت میزاره غذا درست کرد. روی پدر و خواهرمم هم تاثیر گذاشته.طوریکه پدرم میگه اشتباه کرد خواستگاران رو رد کردو بمن توهین و ناسزاگفتن . خواهرمم هم یادگرفته بمن حرف زشت میزنه. سالهاست تحمل میکنم 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سلام خدمت شما خواهر گرامی احسنت به شما که با وجود مشکلاتی که با خانواده دارید،صبر و تحمل پیشه میکنید، این نکته را در نظر داشته باشید که به هر حال در این شرایط صبر کردن لازمه تعامل با خانواده است،اما نه صبر منفعل،بلکه صبر فعال پیشه کنید،یعنی در عین اینکه دلخوری هایی از خانواده پیش میاد که و شما احترامشون رو حفظ میکنید که قطعا از این جهت پیش خداوند ماجور هستید اما برای حل این مسائل تلاش هم بکنید. اول اینکه در رابطه با علت رفتار هایی که از طرف اعصای خانواده صورت میگیرد،تامل کنید و بخشی از آن را که شما میتوانید تغییر بدهید یا به شما باز میگرده رو اصلاح بکنید یا تغییر بدهید،این نکته را در نظر داشته باشید در مثبت یا منفی بودن یک رابطه هر دو طرف نقش دارند،حالا مممکنه هست سهم یکی کمتر باشه و سهم دیگری پر رنگ تر،اما وقتی یکی از طرفین به شکل جدی برای بهبود رابطه اقدام کنه،به دلیل قاعده حسن هم نشینی،به هر حال روی طرف مقابل هم تاثیراتی میذاره،ممکن هست صد در صد مطلوب نشه اما نسبت به وضعیت فعلی بهتر میشه ان شاالله. حالا ممکنه این علت،عدم ابراز محبت بین زوجین یا چالش های زوجین باشه که پیامد هایش فرزندان ها را هم درگیر کرده، یا ممکن به هر حال شما هم اشتباه هایی در رفتار خودتون داشتید ،در هر صورت اصل رابطه را با اعضای خانواده بر احترام و محبت بگذارید،چه بسا محبت شما به مادر،به ایشون آرامش بده و فضای خانه را آرام تر بکنه. یا احترامی و دلسوزی که نسبت به اعضای خانواده دارید،اثر متقابل خودش را میگذارد. از طرفی ممکن هست بخشی هم به دلیل نگرانی هایی باشه که نسبت به آینده شما دارند ،اما نمیتوانند آن را به شکل درست و مطلوب انتقال بدهند و این باعث دلخوری شما میشود، در این مورد نیز به این نکات توجه داشته باشید که اولا اگر در جریان خواستگاری قرار گرفتید با متعادل کردن انتظارات و توقعات،مورد را بررسی کنید،مطمئن باشید اگر بر اساس معیار های ایمان و اخلاق طرف مقابل و بررسی کفویت های اعتقادی و فرهنگی و ... به شکل صحیح اقدام به ازدواج کردید،خدا هم به زندگی شما برکت و رحمت و مودت عطا خواهد کرد. و اگر نه ،از خداوند بخواهید که بهترین مسیر را برای شما رقم بزنه و به فعالیت های علمی و فرهنگی خودتون با قوت ادامه بدید و در برابر سرزنش های خانواده هم بفرمایید که من به خدا توکل کردم،حداقل از این به بعد هم خواستگاری را بدون دلیل منطقی نخواهم کرد،و به هر آن خدا برای من رقم بزنه راضی هستم. مطمئن باشید که افزایش تعاملات مثبت شما با اعضلی خانواده،رفتار ان را ها هم تغییر خواهد داد،اما هر گونه لجبازی و کناره گیری و واکنش متقابل منفی،شرایط را برای شما سخت تر میکند،بنابراین در این مورد صبر فعال پیشه کنیو ،ان شاالله خدا هم کمکتون میکنه. اگر نیاز به کسب مهارت خاصی در برخورد با نوع خاصی از رفتار های خانواده هستید،با طرح دقیق تر و جزئی تر مسئله با مشاوری امین،این چالش را حل بفرمایید ان شاالله. موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام.پسر ۱۶ ساله ایی دارم که تقریبا یک ساله از طریق فضای مجازی با دخترخانمی آشنا شده که ظاهرا دوسال از خودش کوچکتره. پسرم اهل نماز  روضه بسیج کارهای خیر داوطلبانه هست.ازنظر خودش هم جون ارتباطشون رو برپایه ازدواج گذاشتن ایراد شرعی نداره.مادر دختر با صحبت کردنشون موافقت نشون دادن.الان اما مدام دارن فشار میارن که اقدام کنند لااقل  برای صحبتهای اولیه.ندام با قطع ارتباط پسرن رو که خییییلی عاطفیه آزار میده.مشاوره هم بردم میگن یه دوران داری باید ازش در جهت پیشرفت درسی برای آینده اش استفاده کنیم تا از سرش بیوفته.من درحد گوشه وکنایه باهاش حرف میزنم بیشتر خواهرش که ۵ سال ازش بزرگتره و نامزد داره باهاش صحبت میکنه .متاسفانه اصلا نمیتونم پدرشون رو درجریان بزارم چون مطمئنم برخورد مناسب با این قضیه ندارن!!! خواهش میکنم کمکم کنید خیییلی مستاصل شدم. 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سلام خدمت شما خواهر گرامی احسنت به شما که پسری تربیت کردید که اهل نماز و واجبات و فعالیت های فرهنگی و ... است.ان شاالله که خداوند در امر تربیت توفیقاتتون رو روز افزون کنه. به چند نکته توجه داشته باشید اول اینکه اصل در رابطه شما با پسرتون باید حفظ رابطه عاطفی باشه،یعنی نحوه تعامل با پسرتون در این موضوع نباید ایشان را از شما دور کند،یا رابطه شما را تحت تاثیر قرار بده. بهتر هست که یک معلم یا مسئول بسیج یا هر کسی که پسرتون ایشان را دوست داره و حرفش را قبول داره صحبت بکنید که با پسرتون در مورد نحوه این ارتباط و چگونگی تداوم یا عدم تداومش صحبت بکنند،اولا اگر علاقه ای شکل گرفته،با توجه به اینکه در این سن که ممکن است به هر حال هیجانات غلبه داشته باشه، چطور به شناخت رسیدند از طرف مقابلشون؟و بعد چطور می خواهند حدود شرعی را رعایت کنند؟به هر حال وقتی علاقه شکل گرفته،رابطه روز به روز صمیمی تر میشه و کنترل برای خودشون سخت تر میشه. در این موارد باهاشون صحبت بشه و اینکه بهتر هست یکی دوسال دیگه صبر کنند تا کنکورشون رو بدهند و تکلیف درسشون مشخص بشه. با مادر اون دختر خانم هم صحبت بکنید،اول اینکه آیا میپذیرند با این شرایط که نه کار داشته باشه،نه خانه و ماشین نه سربازی و ... همچنین صحبت بکنید که فعلا فشار نیارند و این بفرمایید که فعلا این رابطه به صلاح هیچ یک از طرفین نیست، ان شاالله دو سه سال دیگه اگر قصد ازدواج داشتند،میتوانند این مورد را بررسی کنند و با فرآیند شناخت خواستگاری،تحقیقات و مشاوره را کامل طی کنند اگر به نتیجه مطلوبی رسیدند اقدام بکنند اما الان،هیجانی که مختص این سن هست و علاقه غلبه پیدا میکنه و مانع شناخت درست میشه و چه بسا بعدا پشیمان بشوند. میتونین خود اقا پسرتون را تشویق کنید که با یک مشاور امین صحبت کنند در این باره. اگر در نهایت همه راه ها طی کردید و از هیچ طریقی نشد و پسرتون هیچ جوره کوتاه نیومد،براشون برید خواستگاری و به خانواده دختر هم بگویید که فعلا در چه شرایطی هستند به لحاظ تحصیلی و اقتصادی و سربازی و ... و تمام فرآیند مشاوره و تحقیقات رو کامل طی بکنید،احتمال اینکه در همین روند کار ملغی بشود بسیار زیاد هست. اگر دیدید خانواده طرف مقابل خوب هستند ،نتایج مشاوره و تحقیقات مثبت هست و خانواده دختر هم هیچ مشکلی با شرایط پسر ندارند،با مشورت یک مشاوره امین اقدام بکنید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
با سلام خدمت استاد گرامی و همکاران محترم ایشان.صوت انتخاب همسر راگوش دادم دختری 32ساله هستم. الان برای اولین بارهست که یک دفعه دو سه تا خواستگار باهم دارم البته قبلا کمتر بلد بودم ولی الان تجربه ام در صحبت با خواستگاربیشتر شده وتاحدودی مردهارا شناختم. ازبین این دوسه نفر با یکی حرف زدم و باتوجه به توضیحات معرفها برای آن دونفردیگه تا حدودی میدانم این کسی که باهاش حرف زدم بیشتر با عقاید و اخلاقیاتش موافقم ولی این فرد 35 ساله بیماری ارتروز زانو داره درحد نیمه پیشرفته . که کمی با سختی راه میرود راجع به این بیماری بررسی کردم و میدانم ممکنه سختیهای داشته باشه .دلم میخواد با این آقا بیشترصحبت کنم . اما خانوادم مخالفند . آنها دنبال کسی بهترند. البته اینکه سنم بالارفته هم مقصرخودمم که بلد نبودم خیلی چیزهارا هم خانوادم که همیشه به دنبال یکی بهترند. درحالیکه من ایمان و اخلاقش درست باشه را بیشتر قبول دارم.میدانم اگر این آقارا انتخاب کنم مورد سرزنش همیشگی قرار میگیرم.و از سرزنش وتحقیربیزارم.اما اگر چیزی خودم دوست داشته باشم حاضرم سختیهاش تحمل کنم به شرطی که کنایه پشتش نباشه . لطفا راهنمایی کنید.باتشکر 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، جناب آقای 👇 به نام خدا سلام علیکم از اعتماد شما به مجموعه همسران خوب تشکر می کنم و خدا رو شاکرم بابت این که موقعیتی را قرار داد تا بتوانم پاسخگوی سوال شما باشم. احسنت بر شما که برای بهتر انتخاب کردن تلاش می کنید و بسیار خوب است که در این جهت پیگیری دارید. بنده نکاتی رو برای روشن تر شدن ابعاد مسئله خدمتتون عرض می کنم: 1. اصل مهم در ازدواج و انتخاب همسر، شناخت خود و طرف مقابل است. 2. شناخت افکار، احساسات، رفتار، ویژگی ها، خصوصیات، موقعیت تحصیلی، شغلی، اجتماعی، خانوادگی خود و طرف مقابل بسیار مهم است. 3. تصمیم گیرنده در ازدواج، خود پسر و دختر هستند و بقیه افراد کمک کننده به آنها که بتوانند بهترین تصمیم را بگیرند. 4. هر زندگی ( منظور زن و شوهر است) حد و مرزی دارد. و مناسب است خود زن مرز زندگی خود را برای خانواده خود و شوهر، حریم و مرز زندگی خود را برای خانواده خود مشخص و شفاف کند. 🔅 حال برای حل مسئله به نکات زیر توجه فرمایید: 1. ابتدا ملاک ها و معیارهای خود در مورد همسر آینده ( بدون در نظر گرفتن شخص خاصی) را به صورت ریز، دقیق و جزیی بنویسید. به ملاک های خود از 1 تا 10 بنابر اولویت در نزد خودتون نمره بدهید. و بعد از نوشتن با این فردی که خواستگار شما هست تطبیق بدهید که چقدر این فرد با ملاک های شما هماهنگ هست. 2. در زمینه این بیماری، تحقیق بیشتری کنید و آسیب هایی که ممکن است در زندگی آینده ایجاد کند را از متخصص بپرسید. 3. شناخت خود را با پرسیدن سوال، تحقیق کردن و مشاوره کردن با فردی امین تکمیل کنید. 👈اگر به جمع بندی رسیدید که با این فرد ازدواج کنید کارهای زیر را انجام بدهید الف. پدر و مادر شما به خاطر اینکه شما رو دوست دارند و نگران شما هستند، با شما مخالفت می کنند. بهتر است احساس آنها را درک کنید و در صحبت های خودتان این مطلب را به خانواده خود بازخورد بدهید. ( به عنوان مثال می فهمم و درک می کنم که من رو خیلی دوست دارید و دوست دارید من زندگی خوبی در آینده داشته باشم) ب. بیان احساسات : احساسات خود در مورد سرزنش کردن آنها را بگویید ( به عنوان مثال من بابت اینکه فلان جمله رو به من گفتید ناراحت شدم) ج. قاطعانه برخورد کردن با اطرافیان: بعد از انجام دادن نکات اول و دوم، ضمن اینکه به پدر و مادرتان احترام می گذارید، با صحبت کردن با آنها این مطلب را منتقل کنید که آنها متوجه بشوند که تصمیم گیرنده شما هستید و آنها نباید در زندگی شما دخالت کنند و یا شما را سرزنش کنند ( به عنوان مثال پدر و مادرم، از شما انتظار دارم که اجازه بدید من خودم برای زندگیم تصمیم بگیرم و لطفا به تصمیم من احترام بگذارید) 🌸 ان شاء الله ازدواج شما، مایه خیر و برکت برای شما باشد و زندگی شما مورد لطف و عنایت امام زمان قرار بگیرد 🌸 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام ودرود وقتتون بخیر من فایلهای تربیت فرزند وگوش دادم عالی بودن دختری دارم ۴ساله که وقتی ۶ماهه بودن پدرشون فوت کردن ایشون تک فرزند هستن من باوجودی که سعی میکنم براش وقت بزارم باهاش بازی کنم باهم کاردستی درست کنیم و... مشکلی که هست ایشون تا بیکار میشن خودشو رو زمین میکشه تو اتاق میره وقتی کسی نیست واین کار وانجام میده ورفتار دیگرش این هست که شبا تا سینه شو نگیره نمیخوابه طوری که یکی از سینه هاش بزرگتر شده ممنون میشم راهنمائیم کنید 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، جناب آقای 👇 به نام خدا سلام علیکم از اعتماد شما به مجموعه همسران خوب تشکر می کنم و خدا رو شاکرم بابت این که موقعیتی را قرار داد تا بتوانم پاسخگوی سوال شما باشم. احسنت بر شما که در زمینه تربیت فرزند تلاش می کنید و بسیار خوب است که در این جهت پیگیری دارید. خداوند ان شاء الله همسر شما رو رحمت کند و ان شاء الله روح ایشان با ارواح مطهر شهدا، انبیاء و اولیای الهی محشور باشد. بنده نکاتی رو برای روشن تر شدن ابعاد مسئله خدمتتون عرض می کنم: 1. معمولا یادگیری و آموزش رفتارها برای بچه های زیر 7 سال، از طریق مشاهده کردن اتفاق می افتد. مشاهده کردن از طریق فضای مجازی، تلویزیون، دوستان و.... 2. رفتارهای بچه در حدود 4 سالگی، جنبه جنسی و اخلاقی ندارد. 🔅 حال برای حل مسئله به نکات زیر توجه فرمایید: 1. به نظر میاد این رفتارهای بچه شما به علت نگرانی و کسب آرامش است. دقت کنید چه چیزی باعث نگرانی او شده و آن را برطرف کنید. 2. هر موقع این رفتارها را انجام داد، از زور و اهرم فشار استفاده نکنید که باعث لجاجت بیشتر او می شود. 3. حواس او را پرت کنید. با مشغول ساختن دست های کودک و یا بازی کردن سعی کنید حواس او را از این رفتارها پرت کنید. 4. در صورت تکرار این رفتار، با بیانی محبت آمیز و آرام و عاطفی به او تذکر بدهید که این کار درست نیست. 5. مراقب بیشتری نسبت به دوستان و چیزهایی که بچه تان می بیند (فضای مجازی، تلویزیون و....) داشته باشید. 🌸 ان شاء الله بچه شما، مورد لطف و عنایت امام زمان قرار بگیرد و ان شاء الله فرزندتان از یاوران امام زمان باشد 🌸 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
باسلام.من زنی هستم33 ساله که 6سال است با همسرم که 4سال ازخودم کوچکتراست ازدواج کرده ام.ماباهم همکار هستیم.دراین مدت همسرم 4بار بهم خیانت کرده!هربار اتفاقی متوجه این موضوع شدم.یکبار دردوران نامزدی،یکبارپس از تولد دخترم،دوبار هم در3سال گذشته.هردفعه هم خودش تائید کرده.ودلیل این کار را ضعف من در ارضاء جنسی مطرح نموده. همیشه هم طلبکارانه برخورد میکنه.ایشان بسیار نسبت به من بی اعتناست.بطورمثال بعداز3سال که دخترم ازدنیارفت هرزمان شروع به گریه میکردم اصلا یاتوجهی به من نمیکردیادرکنارم مینشت وگریه میکرد وانتظار دارد همیشه من اورا دلداری کنم.البته در دوران بارداری ویا مواقع دیگه هم به همین شکل عمل میکنه.تابحال نشده ازمن بپرسه چرا گریه میکنی؟دلیل قهرکردنت چیه؟همیشه درفضای مجازی کارمیکنه وخیلی کم فرصت برای من داره.من سعی میکنم وظایف خودمو درحدامکان انجام بدم.همیشه برای رفتن به خونه پدرم مشکل داریم واذیتم میکنه.الان که بچه ای نداریم به من پیشنهاد میده دیگه بچه دارنشیم.درحالیکه من عاشق بچه هستم و هروقت درجایی باشم که بچه ها هستن حتما اونروز دچار ناراحتی ودر نهایت گریه میکنم. همسرم اصلا توجهی به روحیاتم نداره و هروقت از شبانه روز بخواد حتی به زور ارتباط جنسی برقرار می کنه وتوجهی به مریض بودن یادردمن نداره. ایشان درجامعه فردی بسیارخوش اخلاق وبخشنده است ولی درمورد من اینچنین نیست تابحال هدیه ایی بهم نداده!ارتباط من باخانواده اش خیلی خوبه واونا بهم خیلی احترام میذارن البته این متقابله.همه این مشکلات فقط گوشه ای از زندگی ماست.مشکلات خیلی خیلی فراوانه ولی الان دیگه نمیتونم بهش اعتمادکنم.تصمیم گرفتم طلاق بگیرم ولی متأسفانه راه برگشتی ندارم.لطفا راهنمایی بفرمایید. 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، جناب آقای 👇 به نام خدا سلام علیکم از اعتماد شما به مجموعه همسران خوب تشکر می کنم و خدا رو شاکرم بابت این که موقعیتی را قرار داد تا بتوانم پاسخگوی سوال شما باشم. احسنت بر شما که برای بهتر شدن زندگی خود، تلاش می کنید و بسیار خوب است که در این جهت پیگیری دارید. بنده نکاتی رو برای روشن تر شدن ابعاد مسئله خدمتتون عرض می کنم: 1. ارتباط زن و شوهر، ارتباط دو طرفه هست. یعنی افکار، احساسات و رفتارهای هر دو طرف می تواند در خوب شدن یا بد شدن ارتباط تاثیر بگذارد. و هر دو طرف موثر هستند. 2. یکی از ارتباطات بسیار مهم بین زن و شوهر، ارتباط کلامی بین آنهاست. ارتباط کلامی یعنی صحبت هایی که بین زن و شوهر رد و بدل می شود. جملات، لحن صحبت و نحوه بیان و حتی کلمات در ارتباط کلامی بسیار مهم است. 3. هر فردی نقاط ضعف و نقاط قوتی دارد. 4. یکی از اشتباهات در ذهن، ندیدن نقاط قوت همسر و فقط دیدن نقاط ضعف همسر است. 🔅 حال برای حل مسئله و بهتر شدن ارتباط به نکات زیر توجه فرمایید: 1. نقاط قوت همسر خود را یادداشت کنید و در موقعیت های مختلف این مطلب را به او بگویید. 2. احساس خود را به صورت صریح و شفاف با همسرتان مطرح کنید. ( مثلا من بابت فلان رفتار از دست تو ناراحت شدم) 3. خواسته خود را به صورت صریح و شفاف و جزیی در موقعیت مناسب با همسر خود مطرح کنید ( به عنوان مثال ازت انتظار دارم که فلان کار رو انجام بدی) 4. بخشی از مشکلات ارتباطی شما با همسرتان، بابت شناخت کم شما و همسرتان می باشد. مردها و زنان تقاوتهایی دارند.( مانند اینکه مردها کلی نگر هستند و زنان جزئی نگر و یا اینکه تفاوتهایی زنان و مردان در رابطه با مسائل جنسی دارند ) شناخت و توجه به این تفاوتها، می تواند به درک بهتر شما نسبت به همسرتان کمک کند. ✅ در پایان توصیه می کنم فایل های آموزشی هنر زن بودن استاد پوراحمد را گوش کنید.و مناسب است از یک مشاور امین برای بهتر شدن ارتباط کمک بگیرید. 🌸 ان شاء الله زندگی شما، مورد لطف و عنایت امام زمان قرار بگیرد و ان شاء الله ارتباط شما با همسرتان روز به روز بهتر خواهد شد 🌸 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام خسته نباشید،ممنون ازکانال خوب ومفیدتون. خانمی هستم۳۸ سالمه،دیپلم وهمسرم ۳۹سالشه.ی پسر ۱۶ ساله داریم. ۲۰ساله ازدواج کردیم،متاسفانه دوهفتس متوجه شدم همسرم،شیشه مصرف میکنه ومصرفشم بالاس ومدتهاست ک بهم خیانت میکنه. من شایدآدم کاملی نبودم،ولی سعی میکردم هیچ چی براش کم نذارم اینوگفتم ک فک نکنیداز سمت من کمبودی داشته ک ب این چیزاروآورده، از هرنظر.حالا ک فهمیده من متوجه شدم،همش داره التماس میکنه،گریه میکنه ک رهاش نکنم،وپیشش وایسم،میگه هم ترک میکنم،هم دست از این کارابرمیدارم،ب شرطی ک من طلاق نگیرم.من گفتم اول ترک کن،حالت ک خوب شددرمورد زندگیمون تصمیم میگیریم.چن روزدیگه میخوادبراترک اقدام بکنه. حالا واقعیت من میترسم بهش اطمینان بکنم،میترسم پیشش بمونم و بعد از مثلا یک سال دیگه دوباره برگرده ب سمت این کارا. همش میگه ی فرصت بده اگه آدم خوب و پاکی نشدم هرکاری دوست داشتی انجام بده،حتی میگه امضا محضری بهم میده،وقتی یادکاراش میوفتم ازخودم بدم میادک هنوز پیششم،فقط بخاطر رضای خدا فعلا وایسادم تاترک بکنه،بعد نمیدونم چ تصمیمی بگیرم.نمیدونم چطور میتونم تحملش بکنم، خواهش میکنم کمکم بکنید.از این بلا تکلیفی در بیام.خیلی ممنون. 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، جناب آقای 👇 به نام خدا سلام علیکم از اعتماد شما به مجموعه همسران خوب تشکر می کنم و خدا رو شاکرم بابت این که موقعیتی را قرار داد تا بتوانم پاسخگوی سوال شما باشم. احسنت بر شما که در ارتباط با بهتر شدن زندگی خودتون تلاش می کنید و بسیار خوب است که در این جهت پیگیری دارید. بنده نکاتی رو برای روشن تر شدن ابعاد مسئله خدمتتون عرض می کنم: 1. ارتباط زن و شوهر، ارتباط دو طرفه هست. یعنی افکار، احساسات و رفتارهای هر دو طرف می تواند در خوب شدن یا بد شدن ارتباط تاثیر بگذارد. و هر دو طرف موثر هستند. 2. در مسائل و مشکلاتی که برای هر فردی پیش میاد، نوع نگاه فرد به مشکلات و قضاوت های فرد نسبت به خود و همسر بسیار مهم است. 3. احساسات ما، تابع افکار ماست. یعنی اگر احساس مثبت (مثلا خوشحالی) و یا منفی (ناراحتی) برای ما ایجاد می شود، طبیعتا افکاری این احساسات را ایجاد کرده اند. 4. فردی که مواد مخدر مصرف می کند، مانند یک بیمار هست. بنابراین نگاه اطرافیان به مصرف کننده، مناسب است که با این نگاه باشد. 🔅 حال برای حل مسئله به نکات زیر توجه فرمایید: 1. مناسب است فرصتی به همسر خود بدهید تا موقعیتی داشته باشد برای ترک کردن ( بنده به عنوان مشاور می فهمم که از رفتارهای همسرتان ناراحت هستید و بهتره با فرصت دادن به همسرتان، هم به خودتان و هم به همسرتان اجازه بدید که برای تغییر کردن اقدام کنید) 2. مشکلات زندگی به نوعی امتحان الهی هستند. ضمن اینکه کارهای خود را برای بهتر شدن ارتباط با همسر و ترک اعتیاد انجام می دهید، ارتباط خود را با خدای متعال از طریق دعا و مناجات بیشتر و بیشتر کنید. از خداوند بخواهید که در این مشکلات به شما کمک کند 3. با مطالعه کردن و کمک گرفتن از مشاور امین سعی کنید نقاط ضعف و قوت خود و همسرتان را متوجه شوید تا بتوانید راحت تر روی ارتباط خود با همسرتان کار کنید 🌸 ان شاء الله زندگی شما مورد لطف و عنایت امام زمان قرار بگیرد 🌸 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام خدمت استاد پوراحمد بنده یک دختر مجرد ۳۹ ساله هستم دارای مدرک حوزوی و دانشگاهی.. پدرم به رحمت خدا رفتند پدر و مادرم باهم اختلاف داشتند الآن مشکل من کمرویی زیاد و عزت نفس پایین هست که بسیار باعث رنج و عذابم شده . خیلی زیاد دچار عذاب وجدان میشم..از کوچکترین مسئله ای استرس میگیرم. افکار منفی زیاد دارم با اینکه خیلی دعا میکنم و ارتباطم و با خدا قوی کردم و آرزوی قلبی ام عمل به وظیفه ی بندگی خداوند و کسب رضای خدا و ائمه ی معصومین علیهم‌السلام هست و تلاش زیادی هم میکنم ولی احساس میکنم ترس و استرس و کمرویی بنده درونی و ذاتی است و مانع رسیدن به این اهداف و آرزوهایم چه راهکاری برای حل این مشکل بنده پیشنهاد می کنید؟ ممنون از زحمات شما استاد بزرگوار 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، جناب آقای 👇 به نام خدا سلام علیکم از اعتماد شما به مجموعه همسران خوب تشکر می کنم و خدا رو شاکرم بابت این که موقعیتی را قرار داد تا بتوانم پاسخگوی سوال شما باشم. با توجه به تحصیلات شما، مشخص است که شما فردی موفق و پر تلاش و کوشش هستید. و احسنت بر شما که تمایل دارید روز به روز بهتر باشید و تغییرات مثبتی را در خود ایجاد کنید ✅ بنده نکاتی رو برای روشن تر شدن ابعاد مسئله خدمتتون عرض می کنم: کم رویی و عزت نفس پایین می تواند علل مختلفی داشته باشد که من به چند علت اشاره میکنم. 👈1. مشکل روانشناختی : مشکلات فردی مانند اضطراب، استرس می تواند علت مسئله ای را که مطرح کردید باشد. 👈2. خطاهای شناختی راجع به خود: ممکن است علت مشکل شما، قضاوتهای شما راجع به خودتون باشه مثلا من نمیتونم تو جمع حرف بزنم اگر تو جمع حرف بزنم ضایع میشم و... در مجموع احساس توانمندی و یا ارزشمندی نسبت به خود کم هست. 👈3. قضاوت دیگران: تصور اینکه راجع به شما چه فکرهایی می کنند؟ مثلا من الان این طور نشستم و یا حرف زدم، فلان فامیل تو ذهنش میگه عجب آدم پررویی هست. 🔅 حال برای حل مسئله به نکات زیر توجه فرمایید: 1. اهداف مشخص، جزئی و کوتاه مدت برای خود تعیین کنید. ( اهداف رو جوری در نظر بگیرید که قطعا در آن موفقیت برای شما اتفاق بیفتد به عنوان مثال من فلان کتاب 20 صفحه ای را می خواهم در یک هفته مطالعه کنم و روزی 4 صفحه) 2. یک برگه بردارید و نقاط مثبت خود از نگاه خود را بنویسید. و در برگه ای دیگر نقاط مثبت خود را از نگاه دیگران بنویسید. 3. سعی کنید در ارتباط با دیگران و کم شدن کمرویی، از کارهای بسیار کوچک و کم شروع کنید. ( مثلا سلام کردن با دیگران و یک دقیقه صحبت کردن ) 4. تصویر سازی : در ذهن خود تصویر سازی کنید که با دیگران ارتباط برقرار می کنید و بسیار راحت و خوب با دیگران برخورد می کنید و کمرویی ندارید. 5. قضاوتهای خودتان را در مورد خود بنویسید و قضاوتهایی که احساس می کنید حال شما رو خراب می کند، بررسی کنید که آیا من اینگونه هستم یا نه؟ ( قضاوت منفی مانند من آدم خوبی نیستم) 👌 در پایان توصیه می کنم فایل صوتی رضایت از زندگی استاد پور احمد را گوش کنید و مناسب است از یک مشاور امین در رابطه با مسائل خود کمک بگیرید. 🌸 ان شاء الله زندگی شما مورد لطف و عنایت امام زمان قرار بگیرد 🌸 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام خدمت استاد بزرگوار من سه تا پسر ۱۵ ساله و۱۱ ساله و ۶ساله دارم و الان یک و ماهه و نیم است که باردارم. خبر بارداری ام رو کِی و چطور باید به بچه هام بگم که درست باشه. واقعا نمیدونم مخصوصا برای پسر بزرگترم چون الان نوجوان هست و خیلی از مسائل رو متوجه میشه .البته ما خانواده مذهبی هستیم و من واقعا نمیدونم سطح آگاهی اش در مورد این مسائل چقدر است .ولی خوب مسلما بی اطلاع هم نیست . الان خیلی بدحال هستم و بچه ها که میپرسند میگم مریضم. یه مقدار هم حیا هم مانع میشه که چیزی بگم .لطفا راهنمایی بفرمائید .سپاسگزارم .خانم ۳۵ ساله دیپلم هستم 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، جناب آقای 👇 به نام خدا سلام علیکم از اعتماد شما به مجموعه همسران خوب تشکر می کنم و خدا رو شاکرم بابت این که موقعیتی را قرار داد تا بتوانم پاسخگوی سوال شما باشم. احسنت بر شما که دغدغه مند هستید و آفرین بر شما که تمایل دارید کار و رفتار درست را انجام بدهید. 🔅 برای حل مسئله به نکات زیر توجه فرمایید: 👌 مناسب است ابتدا در چند موقعیت نکات زیر را انجام دهید و آمادگی را در بچه های خود ایجاد کنید: 1. تکنیک سوال کردن : _ از بچه های خود بپرسید که اگر داداش یا آبجی دیگری خدا عنایت کند، چه حسی نسبت به این عضو جدید دارید؟ _ از بچه های خود بپرسید که اگر برادر یا خواهر دیگری خدا عنایت کنه، شما به عنوان برادر و خواهر با او چه برخوردی می کنید؟ 2. نعمت خداوند : با بچه های خود در رابطه با نعمت های خدا صحبت کنید و یکی از نعمت ها را خواهر و برادر مطرح کنید. 3. بیان احساسات مثبت : به بچه های خود بگویید اگر خداوند فرزند دیگری به شما هدیه نمایید، خوشحال می شوید. 4. طرح مسئله بچه چهارم: شما و همسرتان مناسب است در بین فرزندان خود، در رابطه با تمایل داشتن به بچه چهارم صحبت کنید. ✅ مناسب است بعد از اجرای نکات بالا، به بچه های خود اعلام کنید که خداوند به شما فرزند دیگری هدیه کرده است. 👌بهتر است هر چه سریعتر نکاتی که گفته شد انجام بدهید و به تعویق نیندازید. 🌸 ان شاء الله بچه های شما، مورد لطف و عنایت امام زمان قرار بگیرند و ان شاء الله فرزندانتان از یاوران امام زمان باشد 🌸 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام وقت بخیر من دختری هستم ۲۰ساله و همسرم ۳۰ساله و هردو در حال تحصیل هستیم ما حدود ۶ ماهه عقدیم بنده کمی دیر با کسی گرم میگیرم، ۳ماه اول رابطمون خوب بود البته ما در طول این ۳ ماه فقط ۳ بار همو دیده بودیم و هردومون زیاد باهم راحت نبودیم ولی ایشون میگفتن که فقط من راحت نیستم و بهانه های مختلفی میاوردن که من واقعا نمیفهمیدم مشکلشون چیه چون موضوعات مختلفو باهم بیان میکردن و میگفتن ما به درد هم نمیخوریم رفتیم پیش مشاور و ایشون گفتن که یه ماه بهم فرصت بدیم که ایشون ابتدا قبول نمیکردن ولی بعدا زنگ زدن و گفتن باشه من در طول این یکماه برای حفظ زندگیم به مشاور مراجعه کردم و ایشون گفتن باید همسرتونم بیان ولی همسرم قبول نکردن ،ایشون بعد یکماه اومدن و منو برای چهارمین بار به خونشون بردن و به بهانه اینکه گلوشون درد میکنه و احتیاج به پول دارن طلاهای منو گرفتن و گذاشتن بانک و گوشیمو هم به بهانه اینکه گوشی خودشون شکسته و باید در کلاس مجازی شرکت کنند گرفتن و سه هفته با من خوب بودن ولی نزدیکای برگشتشون گوشیو خاموش کردن و بعد چند روز زنگ زدن گفتن مابه درد هم نمیخوریم وبرو طلاق بگیر و الانم حدود ۳ هفته اس با من قطع رابطه کرده گوشیشم خاموش کرده و روزی دو سه بار آنلاین میشن البته بنا به قول مشاور من تغییر کردم الان من باید چیکار کنم لطفا راهنمایی کنید. 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، جناب آقای 👇 به نام خدا سلام علیکم از اعتماد شما به مجموعه همسران خوب تشکر می کنم و خدا رو شاکرم بابت این که موقعیتی را قرار داد تا بتوانم پاسخگوی سوال شما باشم. احسنت بر شما که برای بهتر شدن ارتباط با همسرتان تلاش می کنید و بسیار خوب است که در این جهت پیگیری دارید. بنده نکاتی رو برای روشن تر شدن ابعاد مسئله خدمتتون عرض می کنم: 1. ارتباط زن و شوهر، ارتباط دو طرفه هست. یعنی افکار، احساسات و رفتارهای هر دو طرف می تواند در خوب شدن یا بد شدن ارتباط تاثیر بگذارد. و هر دو طرف موثر هستند. 2. یکی از ارتباطات بسیار مهم بین زن و شوهر، ارتباط کلامی بین آنهاست. ارتباط کلامی یعنی صحبت هایی که بین زن و شوهر رد و بدل می شود. جملات، لحن صحبت و نحوه بیان و حتی کلمات در ارتباط کلامی بسیار مهم است. 3. بین زنان و مردان، تفاوتهایی وجود دارد. زنان ویژگی هایی دارند و مردان ویژگی های دیگری دارند. مانند اینکه مردان کلی نگر هستند و زنان جزئی نگر 4. برداشت افراد نسبت به موقعیت ها، متفاوت است. هر فردی بنابر ذهنیتی که دارد رفتار و برخورد می کند. 🔅 حال برای حل مسئله به نکات زیر توجه فرمایید: 1. ابتدا مناسب است کتابهایی که در زمینه تفاوتهای مردان و زنان هست رو مطالعه کنید. هر چقدر شناخت شما نسبت به خودتان و همسرتان بیشتر شود بهتر می توانید برخورد کنید. 2. موقعیت هایی که همسرتان ارتباط رو قطع کرده رو یادداشت کنید و صحبت های خود و همسرتان را بنویسید و دقت کنید چه جملاتی رد و بدل شده است و سعی کنید این جملات رو اصلاح کنید 3. به نظر میاد همسر شما، بابت مسائلی ناراحت هست و انتظارات و خواسته هایی از شما دارد. بهتر است اگر می توانید این خواسته ها خودتان از همسرتان بپرسید و یا از طریق یک واسطه پیگیری کنید 4. توصیه می کنم از یک مشاور امین در جهت بهبود روابط خود با همسرتون کمک بگیرید. ✅ در پایان توصیه می کنم فایل های آموزشی هنر زن بودن استاد پوراحمد را گوش کنید 🌸 ان شاء الله ارتباط شما با همسرتان روز به روز بهتر شود و زندگی شما، مورد لطف و عنایت امام زمان قرار بگیرد🌸 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام و عرض ادب و خسته نباشید خدمت استاد بزرگوار بنده یک دختر دوسال و نیم دارم برای پوشاک کردنش خیلی اذیتم میکرد به زور پوشاکش میکردم زود درش میاورد الان یک ماهه ک پوشاکش نکردم برای دسشویی رفتن خیلی اذیتم میکنه نمیدونم چکار کنم همه چیز میگه غیر از دسشویی رفتن اصلا خبر نمیکنه لطفا راهنمایی کنید چکارش کنم زود یاد بگیره و اینکه چه سنی مناسب پوشاک گرفتن است ممنونم 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، جناب آقای 👇 به نام خدا سلام علیکم از اعتماد شما به مجموعه همسران خوب تشکر می کنم و خدا رو شاکرم بابت این که موقعیتی را قرار داد تا بتوانم پاسخگوی سوال شما باشم. احسنت بر شما که در زمینه تربیت فرزند تلاش می کنید و بسیار خوب است که در این جهت پیگیری دارید. بنده نکاتی رو برای روشن تر شدن ابعاد مسئله خدمتتون عرض می کنم: 1. هر فردی با فرد دیگری متفاوت است. یعنی ویژگی ها، خصوصیات، استعدادهای هر فردی با فرد دیگری متفاوت است. به این مطلب تفاوتهای فردی می گویند 2. با توجه به نکته اول، ما نباید بچه خود را در جنبه های مختلف رشد مانند هوش، حافظه و .... با دیگران مقایسه کنیم. 🔅 حال برای حل مسئله به نکات زیر توجه فرمایید: 1. زمان مناسب برای از پوشک گرفتن بچه، دو سالگی تا سه سال هست. 2. با توجه به تفاوتهای فردی، ممکن است مقطع پوشک گرفتن برای یک بچه ای دو سال و نیم مناسب باشد و برای یک بچه ای دو سال و هشت ماه و برای بچه دیگری سه سال 3. زمان پوشک گرفتن همراه با موقعیت های استرس آور ( مانند جدا کردن برای خواب، تعویض خانه، تولد یا قبل از تولد نوزاد جدید، ترس و ...) همراه نباشد 4. با توجه به نکات قبلی، اگر به جمع بندی رسیدید که الان زمان مناسبی برای از پوشک گرفتن هست نکات زیر را اقدام کنید. الف. برای بچه خود، قصه و داستانهایی که مربوط به بچه ای باشد که خود مستقلا به دستشویی می رود، تعریف کنید. ب. او را تشویق کنید. به بچه خود بگوید که اگر دستشویی خود را بگوید به او جایزه می دهید و اگر حتی یک بار گفت او را تشویق کنید. ج. ممکن است این مطلب، حدود دو ماه طول بکشد. بنابراین صبر و بردباری خود را از دست ندهید د. در روزهای اول، بچه خود را در فاصله زمانی حدود نیم ساعت یه بار تشویق کنید و دستشویی ببرید ه. از استفاده غذاهایی که باعث می شود که بچه شما دفعات بیشتری به دستشویی برود، خودداری کنید. و. در این مدت سعی کنید رفت و آمد خود را با فامیل های خود، بسیار کم کنید. 🌸 ان شاء الله بچه شما، مورد لطف و عنایت امام زمان قرار بگیرد و ان شاء الله فرزندتان از یاوران امام زمان باشد 🌸 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام استاد خدا قوت،۲۶ سالمه حدود یکساله ازدواج کردم ، یک مشکل خیلی بزرگ دارم اون هم نداشتن اعتماد به نفسه سعی میکنم در جمع سکوت کنم ونمیدانم در جمع به چه نقطه ای نگاه کنم ،حتی در سلام وتعارف های ساده هم گاهی تپق میزنم ، گاهی برای جواب دادن تعارف های ساده هم به دیگران هول میکنم نمیدانم چه بگویم مهمان که به خانه مان می آید نمی توانم چیزی به آنها تعارف کنم ، با خودم میگویم کاش ازدواج نکرده بودم همسر با وقار و مهربانی دارم وقتی از او می پرسم من در جمع برخوردم چطور است میگوید خیلی خوب وبا وقار هستی ،خیلی اضطراب واسترس هم از عدم اعتماد به نفس دارم و احساس میکنم از بقیه کمترم ، از بچگی روز اول مدرسه همیشه آنقدر استرس شدید داشتم ونمیدانستم باید چه کنم هنوز هم تا حدودی همانطور هستم ،ممنون میشم اگر راهنماییم کنید باتشکر 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 🌸بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 عرض سلام و احترام خدمت شما خواهر عزیزم اول به شما تبریک میگم به خاطر وقار و مهربونی که دارید و قطعا بارز هست که همسرتون هم به آن اشاره کردند. خواهر خوبم تا حالا شده به داشته هایی که خدا بهت داده تمرکز کنی. نعمت سلامتی؛ نعمت زندگی در کنار همسری مهربان و یا توجه به توانمندی‌های خودت.... افکار مثبت داشتن و توجه به داشته ها به ویژه ارتباط قوی داشتن با خدا بسیار کمک میکنه به اعتماد به نفس بالا.... یعنی شما باید ابتدا از درون نگاهتان را اصلاح کنید. خودتان را دوست داشته باشید و افکار مثبت و زیبا اندیش داشته باشید توانایی و قابلیت های خود را ببینید. تا به مرور اعتماد به نفس شما بالا رود. راهکارهایی که خدمتتون میگم رو حتما مدنظر داشته باشید قطعا با عمل به اونا بعد مدتی خودتون متوجه حال خوبتون میشید. 1. نکته مهمی که به اون اشاره کردم. پررنگ کردن یاد خدا تو زندگیتون هست. توجه به نماز به ویژه اول وقت. که حال روحی تون رو خیلی خوب میکنه. 2. نکته بعد مطالعه هست. سعی کنید در برخی موضوعات روز و یا موضوعات مورد علاقه خودتان مطالعه داشته باشید. آگاهی و اطلاعاتتون رو بالا ببرید در جمع های خانوادگی و یا دوستانه در رابطه با آن موضوع صحبت کنید وقتی دیگران بدانند که شما آگاهی دارید از شما استفاده می‌کنند. این باعث می‌شود هم اعتماد به نفستان بالا رود و هم در جمع خانوادگي و دوستانه پذیرش داشته باشید. 3. در زندگی حتما دوست صمیمی و مومن برای خودتان انتخاب کنید. ارتباط با افراد مثبت نگر و با انگیزه و با اعتماد به نفس قطعا در بالا بردن اعتماد به نفس شما موثر است. و روحیه با نشاط خود را به شما هم تزریق می‌کنند. 4. اوقات بیکاری خود را با فعالیت های مفید که در آن توانایی دارید پرکنید. هر کاری هنری و یا فعالیت آموزشی و یا فعالیت فرهنگی که مورد علاقه شما باشد به ویژه در محله خودتان انجام دهید. به مرور که توانایی شما دیده شود اعتماد به نفس شما بالا میرود. 5. دفترچه ای را تهیه کنید. و اهدافتان را بنویسید. و همچین به داشته های که دارید توجه کنید و روزی پنج مورد از نعمت های که دارید بنویسید. تمرین کنید تا ذهنی مثبت نگر داشته باشید. 6. گاهی در خلوت خود با خود تمرین کنید. البته دقت داشته باشید که کسی شما را نبیند. متنی را انتخاب کنید و از روی متن جلو آینه بخوانید و یا صدای خود را ضبط کنید. و تصور کنید که عده زیادی صدای شما را می‌شنوند. تا با تمرین به مرور صحبت کردن برای شما در جمع راحت شود. این رو بدونید که شکست ها و ناملایمتی ها لازمه زندگی دنیایی هست. پس مبادا با یک رفتارناملایم یا شکست روحیه خود را ازدست دهید. همیشه با امید و توکل جلو روید. انشالله بهترین حال خوب که لایق شماست روزیتون بشه. 🌺 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
باعرض سلام وخسته نباشیدمن وهمسر۳۰ساله هستیم هردومون مذهبی ودوفرزندداریم.من ازاول خیلی به همسرم وابسته بودم به صورتی که دوست داشتم بیشتروقتهاپیشم باشه ووابستگی کم کم به کنترل کردن ایشون واینکه نکنه ازپستش بدم تبدیل شد.مشکل اصلی من ازدواج شوهرم است یکسال پیش فهمیدم همسرم سه سال است ازدواج موقت باخانمی بزرگترازخودش کرده وچون رفتارش بامن وبچه هاخوب بودمن نفهمیدم وبطوراتفاقی متوجه شدم.دراین یکسال حال روحی من بسیارخراب شرایط روحی خودم وخانه وهمسرم اصلاخوب نیست به من یه فرصت ۶ماهه دادوقول دادولش کنه اماسر۵ماه فهمیدم دروغ گفته البته گفت فقط تماس داشته امابعد۶ماه بازم رفته بودپیشش دفه دوم که من فهمیدم دوباره قول دادودست روقران گذاشته که من ۵ماهه ندیدمش زنگ وپیامم ندادم امامن دیگه نمیتونم باورکنم همش بهم میگه گذشته رافراموش کن امابرام سخته درمورداین موضوع حرف نزنم وسوال نپرسم خیلی دوستش دارم ایشونم ازهرلحاظ به من وبچه هامحبت داره کلاخیلی ادم حساس وباروحیه لطیفیه وبه من میگه دلیلش بی محبتی من سین جیم کردن کجامیری و..است .هنرزن بودن راتاحدودی گوش کردم اماچون نمیتونم اعتمادکنم نمیتونم راهکارهاراعملی کنم همش فکرمیکنم ازخونه میره بیرون میره اونجااخه شبهادیرمیادومیگه کاردارم.استادخواهش میکنم بخاطرخدامنوراهنمایی کنند. 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 🌸بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 عرض سلام و احترام خدمت شما خواهر عزیز از اینکه صادقانه مسئله خود را مطرح کردید و حتی به رفتار اشتباه خود هم معترف بودید تشکر میکنم انشالله با رعایت نکاتی که خدمت شما گفته می‌شود بتوانید زندگی آرامی در کنار همسر محترم و فرزندان داشته باشید. یکی از پایه های اصلی در زندگی مشترک اعتماد هست. که متاسفانه گاهی زن و شوهرها به دلیل بی مهارتی و یا وابستگی و حس کنترل گری و یا گیر دادن های افراطی زمینه به وجود آوردن حواشی را در زندگی خود فراهم می‌کنند. مواقعی که مرد در زندگی دچار حواشی می‌شود باید بررسی شود که آیا زن در وظایف خود کوتاهی کرده و یا رفتار افراط گونه داشته و یا مرد بی تقوایی داشته است ؟ با توجه به صحبت شما که همسرتان هم به آن اشاره کرده که بی محبتی و سین جیم کردن زیادی سبب ایجاد حاشیه در زندگی ایشان شده است. البته رفتار ایشان را توجیه نمی‌کنیم به هر حال ایشان هم باید تقوا را پیشه کنند. اما بدانید علت مهمی که سبب به وجود آمدن حاشیه در زندگی همسرتان شده به دلیل برآورده نشدن خواسته و نیاز او و همچنین گیر دادن های زیادی و بی اعتمادی شما به ایشان بوده است . چرا که مرد وقتی مرتب از طرف زن کنترل شود نهایتا خسته می‌شود و برای تامین خلأ خود به غیر جذب می‌شود. خواهر عزیزم اگر واقعا خواهان آرامش و اعتماد در زندگی مشترک هستید مِن بعد زندگی خود را براساس یادگیری مهارت ها پیش ببرید و با عنایت خدا و تلاش شما؛ قطعا این احساس زیبا به زندگی شما خواهد آمد. نکات زیر رو حتما در ارتباط با همسر خود به کار ببندید انشالله که راهگشا خواهد بود: 1. ابتدا اینکه در رابطه با مسئله به وجود آمده خود را نبازید و بنا را براین نگذارید که دیگر همه چیز تمام شده است. به جای رفتار هیجانی و عصبی و یا مایوس رفتار عاقلانه داشته باشید و در آرامش تلاش در جهت ترمیم این رفتار آسیب دیده و حفظ کانون گرم خانواده داشته باشید. 2.ذهن خود را متمرکز بر خوبیهای همسرتان بکنید. و از افکار مزاحم سوظن دور کنید. در اسلام ملاک بر خوش‌بینی هست. جهت نهادینه کردن افکار مثبت و خوشبین به همسر تلاش و تمرین کنید. 3. اشتباه همسرتان را خداگونه ببخشید. یعنی نگید بخشیدم ولی باز دائم چکش کنی سرزنش کنی یا در برابر ایشان سرد و بی روح باشید. دیگر گذشته ایشان را مطرح نکنید. 4. رنگ و بوی معنویت و یاد خدا را در زندگی پررنگ کنید. اگر معنویت در زندگی نباشد زندگی آرامش ندارد. برای رهایی از این احساس ویرانگر برنامه چله معنوی برای خودتان داشته باشید. مثلا نماز اول وقت؛ توسل به اهل بیت؛ ذکر استغفار و... تا تمرینی باشد برای حال خوب شما. 5. زمانی که آرامش و اعتماد را به زندگی آوردید در فضای آرام با همسر خود صحبت کنید و یا از طریق نامه به او بگویید که خواهان زندگی با آرامش در کنار ایشان هستید و تلاش میکنید بر مبنای مهارت عمل کنید. قطعا همسر شما هم وقتی اعتماد شما را ببیند و توجه به نیاز جنسی و عاطفی خود را از طریق شما ببیند دچار حواشی نمی‌شود و می‌داند که هیچکس مثل همسر خودش نمی شود. توصیه میکنم مجدد و با انگیزه بالا صوت مجموعه هنر زن بودن مخصوصا جلسه هشتم رو با دقت گوش بدید و انشالله در زندگی عملی کنید. آرزوی زندگی با آرامش و خدامحور برای شما در کنار همسر و فرزندان دلبندتان دارم. 🌺 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام من دختری هستم ک چن ساله با پسری رابطه دارم. ما تو حرم امام رضااشناشدیم الان تقریبا۵ساله درارتباطیم😔چندبارخواست بیادخاستگاری ولی پدرش مخالفه بخاطرراه دور چون اون مشهده و من چهارمحال.ازهمه نظرخوبه مذهبی نمازخون مداح هم هست اهل مسجد و هیئت وکاری...چیزی ک منو اذیت میکنه اینه ک یک سال ازمن کوچیکتره من۷۶واون۷۷ هست.واینکه طی این چندسال ب خودم تلقین میکردم ک دوسش دارم نمدونم شایدازتنهایی بود چون هر دومون بچه بودیم.من چندین بار رابطه روبهم زدم وچندماه هم ازهم بی خبربودیم ولی بازم اصرارمیکرد ب ادامه رابطه میگف تقصیرمن چیه وقتی پدرم مخالفه.مادرش منو دیده همه خانواده موافقن فقط پدرش....واینک الان من حس میکنم اونجوری ک من دوست دارم نیست من دلم میخاست همسرایندم چندسال ازمن بزرگ ترباشه خیلی بیشتراز این ها منو درک کنه بفهمه ولی این اقا حس میکنم هنوز خیلی جا داره برا پختگی،خیلی چیزارو درک نمیکنه ن ک نخاد چون ب نظرم تازه داره بزرگ میشه اطرافشومیشناسه تاحدودی درکش خوبه ولی ن برای من...نمدونم چیکارکنم خانواده خودمم مخالف راه دورهستن...میخام تمومش کنم ولی عذاب وجدان نمیزاره همش فکرمیکنم چون بااین اقارابطه داشتم فقط بایدباخودش ازدواج کنم واین حسای اینجوری اذیتم میکنه...من خودمم مذهبی هستم بخاطرهمین بیشتر عذاب وجدان دارم برای گذشتم توروخداکمکم کنید چندسالی هست درگیرشم یکیومیخام راه درستو بزاره جلوپام...زمانی ک رابطه ماشروع شد مادرم رو ازدست داده بودم احساس تنهایی میکردم...بعدهم ارزوی زندگی در مشهد وملاک های بچه گانه باعث شداین رابطه ادامه پیداکنه وگرنه ازهمون اول هم عمیقادوسش نداشتم...من خودم دوره وکلاس های همسرداری و...زیاد شرکت کردم میدونم ازدواج ازروی همچین حسایی درست نیست ولی عذاب وجدان نمیزاره ب اینده ومرد دیگ ای فکرکنم... 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 🌸بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 عرض سلام و احترام خدمت شما خواهر عزیز شرایط روحی شما رو بعد از فوت مادر محترم درک میکنم. خدا به شما اجر و صبر عنایت بکنه. در رابطه با مسئله ای که شما مطرح کردید که به خاطر فقدان مادر و خلأ عاطفی گرایش به این رابطه پیدا کردید. متاسفانه یکی از آفت های دوستی قبل از ازدواج این هست که احساس غلبه می‌کند و جنبه عقلانی و منطقی کمرنگ می‌شود. که ای کاش از همان ابتدا با مشاوری امین مطرح می‌کردید که شما این چند سال بلاتکلیف این رابطه نباشید. با توجه به صحبت خودتون که عمیقا هم خواهان ایشان نیستید و همین طور بررسی که داشتید هنوز پختگی لازم را در ایشان نمیبینید فقط صرف داشتن عذاب وجدان از ارتباط چند ساله دلیل منطقی برای شروع زندگی مشترک در کنار هم نخواهد بود. توصیه میکنم تأملی داشته باشید و با خودتون تفکر کنید و معیارهای منطقی رو برا زندگی ملاک قرار بدهید. صرف نگاه احساسی و یا عذاب وجدان رو ملاک تصمیم گیری قرار ندهید. اگر بعد از بررسی دقیق؛ ایشان را فرد مناسب خود نمیابید این رابطه را تمام کنید. و بیش از این خود را معطل این رابطه نکنید. با توجه به خلأ عاطفی که مطرح کردید توصیه میکنم: 1. ارتباط معنوی خودتون رو با خدا بیشتر کنید. نمازتان را اول وقت بجا بیاورید. 2. دوستان مومن و با خدا برای خود انتخاب کنید. 3. به فعالیت های مفید مورد علاقه بپردازید... و در نهایت توکل بخدا و امید به فضل الهی داشته باشید.. 4. توصیه میکنم حتما مجموعه مهارت انتخاب همسر از استاد پوراحمد رو گوش بگیرید برا تصمیم درست در زمینه انتخاب همسر به شما کمک خواهد کرد. آرزو میکنم بهترین زندگی در انتظارتون باشه🌺 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام.من ۳۱سالمه و ده سال از زندگی مشترکمون می گذره . همسرم از همه لحاظ عالیه فقط تنها مشکلی که داره زود عصبانی میشن و با اینکه فرد مذهبی هستن کنترل زبانی ندارن وهر حرفی روبه زبان میارن .ماهیچ حرف مشترکی نداریم که باهم بزنیم ومن از این موضوع رنج می برم خیلی دوست دارم باهم، هم صحبت بشیم،خودمم آدم کم حرفی هستم خیلی دیر ارتباط برقرار می کنم . چیکار کنم که بتونیم بیشتر باهم صحبت کنیم .چون این حرف نزدن یه وقتهایی باعث میشه از هم دور بشیم، اصلا ابراز احساسات نمی کنه خیلی کم پیش میاد که کادو بخره میگن که من با عمل نشون می دم .خیلی عصبی شدم من دوتا پسر دارم اصلا حوصله ندارم باهاشون بازی کنم حرف بزنم زود عصبی میشم ازتون خواهش می کنم منو راهنمایی کنید که چیکار کنم . 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 🌸بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 عرض سلام و احترام خدمت شما خواهر گرامی ابتدا به خاطر حُسن نگرش شما تبریک میگم چرا که ابتدا به نکات مثبت همسر خود توجه داشتید و به آن اشاره کردید. در رابطه با مسئله شما چند نکته حائز اهمیت هست که توجه شما رو به اون جلب میکنم : ⬅️نکته اول در رابطه با عصبانی شدن همسر و کنترل زبانی نداشتن ایشان که ابتدا از شما میخوام که بررسی کنید و ببینید چه مسائلی باعث می‌شود همسر شما عصبانی شود؟ آیا به اقتدار ایشان به عنوان یک مرد و حس ریاست طلبی که در ذات او هست توجه می‌شود؟ آیا زمانی که خواسته ای مطرح می‌کند حرف تایید در واکنش اول از شما دریافت می‌کند و یا با غر زدن و مخالفت شما همراه هست؟ پس ابتدا شما این بررسی رو داشته باشید و به رفتارهای خودتان توجه کنید. و به اقتدار و ابهتی که مرد نیاز دارد توجه ویژه داشته باشید. پاسخ شما در برابر خواسته و نظر ایشان تایید باشد و مواقعی که مخالف هستید در شرایط آرام و با لحن محبت مطرح کنید. از عصبانی شدن مرد خود پیشگیری کنید. مثلا هنگام ورود به منزل تا 45 دقه اول از ایشان مثل مهمان با روی خوش استقبال و پذیرایی کنید. غذای ایشان به موقع آماده باشد چون گرسنگی خود عاملی برای تشدید عصبانیت هست. و بدانید که مردان در مواقع عصبانیت رفتار اغراق آمیز دارند. به حرفایی که در حالت عصبانیت میزنند زیاد توجه نکنید. چه بسا خودش در حالت آرامش از گفته خود پشیمان شود. ⬅️نکته دوم در رابطه با حرف زدن با همسر که ضروری هست شما مهارت های لازم در ارتباط با همسر محترم رو یاد بگیرید و بر اساس به کار گیری مهارت ها عمل کنید. صحبت کردن زن و شوهر در طول روز بسیار به روابط صمیمانه آنها کمک می‌کند. و نباید از آن غافل شد. منتها صحبتی که همراه با احساس خوشایند باشد نه مدام حرف زدن از مشکلات یا کمبودهای منزل و یا غرزدن که این موارد مرد را از صحبت کردن فراری میدهد. اما مثلا صحبت در رابطه با موضوعی که مورد علاقه ایشان است. یا شیرین کاری که فرزندتان داشته یا یادآوری خاطرات زیبایی که در اوایل ازدواج و یا مسافرتی داشته اید. در کل هر چیزی که حس خوشایند به مرد شما بدهد می‌تواند موضوع گفتگوی شما باشد. ⬅️و نکته سوم در خصوص اینکه ایشان ابراز احساس نمی‌کند و یا کادو نمی‌خرد و می‌گوید با عمل نشان میدهم. ببینید خواهر محترم شما باید به تفاوت های زن و مرد توجه داشته باشید و در این خصوص آگاهی کسب کنید. مردان در مقایسه با زنان تفاوت های بارزی دارند. مثلا مردان کلی نگر هستند و ذاتا کم حرف هستند اما زنان جزئی نگر هستند و در مقایسه با مردان پرحرف هستند. وقتی شما شناخت کافی از تفاوت های یکدیگر داشته باشید دیگر به برخی رفتارهای همسر خود واکنش منفی ندارید. شما نیاز به یادگیری مهارت های زندگی دارید تا بر اساس مهارت با همسر خود رفتار کنید و گفتگو کنید. و آشنا به تفاوت های هم باشید و اگر بناست نکته ای هم به همسر خود بگویید در گفتمانی صحیح و با محبت و یا از طریق نامه نوشتن میتوانید مطرح کنید. روش نامه نوشتن و سایر مهارت های لازم رو میتوانید با گوش دادن به مجموعه هنر زن بودن از استاد پور احمد فرا بگیرید. که توصیه میکنم حتما استفاده کنید برای شما قطعا مفید خواهد بود. انشالله با یادگیری مهارت های لازم فضای آرامش را در منزل مهیا کنید و با انگیزه بالا و تقویت روحیه معنوی و ارتباط بیشتر با خدا در زمینه تربیت فرزندان هم که سرمایه دنیوی و اخروی شما هستند تلاش کنید. انشالله که فرزندانی صالح تربیت کنید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob
سلام علیکم بنده پسر هفت ساله و دختر ۵ ساله ای دارم پسرم کلاس اول است و دوخصلت لجبازی و حسادت چند ماهیه به سراغش اومده واقعا ما را کلافه کرده، برای همه چیز هم لجبازی میکنه و هم حسادت و به همه حتی میگه به بابا نگو عزیزم، وقتی هم که میبوسمش یا بغلش می کنم مرا میزند و میگه برو بابا و زینب را دوست داشته باش،و این باعث شده هم حرف زشت زیاد بزنه و هم لگد و مشت و نیشگون بگیره، حتی از روی علاقه. و خواهرش هم کمکم داره ازش یاد میگیره. پسرم دو ساله ناخن میجوه حتی ناخن پا،مشاور هم گفته عادته و به مرور زمان ترک میکنه. به تازگی منزلمان را بعد ۶سال از مادر شوهرم جداکرده ایم البته اتفاقات از قبلش بوده. ممنون میشم راهنمایی بفرمایید باید چکار کنیم 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم 👇 🌸بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 عرض سلام و احترام خدمت شما خواهر گرامی در رابطه با مسئله ای که شما مطرح کردید چند نکته قابل توجه هست : ⬅️ نکته اول لازم هست که دلایل حسادت فرزندتان را در زندگی بررسی کنید. چه رفتاری منجر به حسادت کودک شما شده است؟ آیا در منزل توجه بیشتر به لحاظ کلامی به دختر هست؟ مثلا شما یا پدر محترم قربان صدقه دختر می‌روید... با توجه به اینکه برخی پدر ها ارتباط کلامی خوبی با دختر برقرار می‌کنند و نظرشان این است از طریق هدیه دادن توجه به پسر دارند. درصورتی که فرزند پسر شما هم نیاز به کلام عاطفی دارد. پس مهم هست که شما ابتدا رفتار خودتان را بررسی کنید و رفتاری که حسادت کودک شما را برمی انگیزد نداشته باشید. ⬅️نکته بعدی در رابطه با لجبازی کودکتان که دلایل مختلفی می‌تواند داشته باشد. نظیر امرو نهی زیادی؛ محدودیت بیش از حد و دیدن رفتارهای پر تنش والدین و.... که این موارد زمینه لجبازی را در کودک به‌ وجود می‌آورد. می‌طلبد بررسی دقیق داشته باشید و رعایت کنید. و من بعد بر حسب مهارت های تربیتی با فرزند خود رفتار کنید. ⬅️ نکته بعدی در رابطه با جدا شدن از منزل مادر شوهر هست که می‌تواند از دلایل رفتار کودکتان باشد. کودک شما احتمالا در معرض توجه مادربزرگ خود بوده است و اکنون میپندارد که در کانون توجه نیست. در ادامه نکات زیر می‌تواند در حل مشکل شما راهگشا باشد: 1. مبنای رفتاری شما با کودکتان بر اساس محبت باشد. و این محبت بین فرزند دختر و پسر شما یکسان باشد. با داد و جیغ و فریاد کودک شما لجباز می‌شود. 2. به احساس مالکیت فرزند خود نسبت به اسباب بازی و یا وسایلش احترام بگذارید و مدام به او تذکر ندهید که چون بزرگتری باید رعایت حال خواهر کوچکتر را داشته باشی. مرتب تذکر گرفتن باعث لجبازی او می‌شود. 3. گاهی به کودک خود در قبال خواهرش مسئولیت دهید تا احساس بزرگی کند و وقتی حس کند که پذیرش دارد کم کم حسادت را ترک می‌کند. 4. با کودک خود بازی کنید. با بازی میتوانید لجبازی کودک را تعدیل کنید. و بسیار احساس خوشایندی به فرزندتان دهید. 5. مواقعی که فرزند شما مشغول جویدن ناخن می شود سعی کنید با کاری که مورد علاقه او هست حواسش را پرت کنید و جایگزین بهتری به او دهید. نظیر بازی کردن یا خوردن خوراکی و..... 6. از همه مهمتر اینکه شرایط آرامش به دور از تنش برای فرزندتان مهیا کنید. اگر اختلافی و تنشی با همسر خود دارید جلو فرزندان مطرح نکنید 7. برای فرزندان خود قانون تعریف کنید و از قاعده تشویق و تنبیه یعنی بهره مندی از کارهای مورد علاقه و یا محرومیت از کارهای مورد علاقه استفاده کنید. مثلا اگر حرف زشت بزند از بازی کردن و یا تماشای تلویزیون محروم می‌شود. 8. گاهی هم نیاز هست در برابر رفتار کودک؛ خود را به تغافل بزنید. یعنی رفتار اورا نبینید و نشنوید. تا خودش به مرور رها کند. در پایان توصیه میکنم مجموعه مهارت های تربیتی از تولد تا 9 سالگی از استاد پوراحمد تهیه بفرمایید و گوش بدید قطعا برا ی شما مفید خواهد بود. انشالله که فرزندانی صالح تربیت کنید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob